Χρυσός και οικονομία

Εμείς βέβαια είμαστε σοβαροί άνθρωποι, παίρνουμε στα σοβαρά την πολιτική και το χρηματιστήριο και δεν πιστεύουμε αυτά τα «μαργαριτάρια συνομωσίας» όπως αυτό από το βιβλίο του Jim Marrs «The Trillion Dollar Conspiracy»:
Το 1966, ο Alan Greenspan,  ο οποίος ήταν πρόεδρος της Fed (η αμερικανική κεντρική τράπεζα) τα έτη 1987-2006, έγραψε ένα κείμενο με τίτλο «Χρυσός και Οικονομική Ελευθερία». Σε κάποιο σημείο γράφει:
«Οι ελλειμματικές δαπάνες είναι απλά ένα πρόγραμμα για την κρυφή δήμευση των περιουσιών. Ο χρυσός στέκεται στον δρόμο αυτής της ύπουλης διαδικασίας. Στέκεται ως προστάτης των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας. Αν κάποιος το καταλαβαίνει αυτό, δεν θα έχει δυσκολία στην κατανόηση των ανταγωνιστικών προς τον χρυσό στατιστικών».
Με άλλα λόγια, ξοδεύοντας χαρτονομίσματα δεν εξοφλείτε το χρέος σας. Ο δανειστής κερδίζει πολύ περισσότερα με τους οφειλόμενους τόκους, από ό,τι με το αρχικό χρέος, ειδικά εάν δεν επιστρέφονται αμέσως. Αυτή είναι η «κρυφή δήμευση της περιουσίας». Το χάρτινο χρήμα μπορεί να υποτιμηθεί, αλλά ένα κομμάτι χρυσού θα διατηρεί πάντοτε κάποια αξία. Ως εκ τούτου είναι μια καλή αντιστάθμιση έναντι τόσο του πληθωρισμού όσο και της υποτίμησης.
Αυτός είναι ο λόγος που οι παγκοσμιοποιητές, αναζητώντας μια ισχυρή κεντρική αρχή (με συγκεντρωτικό έλεγχο της κυβέρνησης επί του οικονομικού σχεδιασμού και της πολιτικής) είναι γενικά σε αντίθεση με τον κανόνα του χρυσού, διότι τους στερεί τα μέσα να ληστεύουν το κοινό μέσα από τα υψηλά επιτόκια, τα έξοδα παροχής υπηρεσιών, τις καθυστερήσεις πληρωμών και τις νομισματικές ανταλλαγές.

Να μια καλή απάντηση (για τους φαν των συνομωσιών βεβαίως) γιατί η Ελλάδα γέμισε «ξαφνικά», κατά την περίοδο της στημένης κρίσης με μαγαζιά που αγόραζαν χρυσά κοσμήματα.
Όποιος έχει χρυσό στα χέρια του έχει μέσον συναλλαγής ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ από τα χρηματιστήρια και τα στημένα οικονομικά τερτίπια.
Για αυτό εξάλλου οι σύμμαχοι(;) {άμα έχεις τέτοιους σύμμαχους τι τους θέλεις τους εχθρούς} ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ τον χρυσό που είχαμε στον Β παγκόσμιο πόλεμο και τώρα πουλήσαμε για ένα κομμάτι ψωμί τα χρυσορυχεία της Χαλκιδικής. Κράτος χωρίς χρυσό είναι κράτος οικονομική μαριονέτα.