The Big-Bang Theory

Σήμερα έπεσα κατά λάθος επάνω στο μπλογκ «Υδροχόος ΕΑΜ – Β’» και διάβασα ένα ενδιαφέρον κείμενο του Παναγιώτη Τραϊανού, το «The Big-Bang Theory».
Αν και μεγάλο (42 σελίδες Α4!!!!) είναι πολύ ενδιαφέρον αφού παρουσιάζει τα παράλληλα γεγονότα που συνέβησαν κατά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο και επαναλαμβάνονται σήμερα. Φυσικά αφορούν οικονομία και την Ελλάδα.
Αξίζει τον κόπο είτε να το διαβάσετε στην πηγή είτε να το κατεβάσετε από εδώ , αφού αξίζει να το έχετε σαν αρχείο.

Άμπερ αλέρτ: εξαφάνιση κόμματος

Σημείωση: ο τίτλος της ανάρτησης θα μπορούσε να είναι «Αξιοπιστία των ΜΜΕ».
Προεκλογικά είχα βαρεθεί να βλέπω σε όλα τα κανάλια «ειδικούς» κάθε ειδικότητας να μιλάνε για την Χρυσή Αυγή.
Οι λέξεις και εκφράσεις ήταν καταπληκτικές: μόρφωμα, ντροπή για την δημοκρατία, φασιστικό κόμμα και άλλα πολλά που λέγονταν με ΙΕΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ αγανάκτηση από τους λάτρεις της δημοκρατίας.
Μέχρι που άκουσα και το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: κάποιος είπε ότι μετεκλογικά θα «πρέπει να βρεθεί ένας εύσχημος τρόπος να φύγει η ΧΑ από την Βουλή»!!!!
Και μπορεί να μην υπάρχει η «δημοκρατική δυνατότητα» να διωχθεί από την Βουλή ένα κόμμα με 27 βουλευτές που ψηφίστηκαν με δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά τα ΜΜΕ δεν αναφέρονται τζάμπα σαν η «τέταρτη εξουσία».
Από την επομένη των εκλογών η λέξη ΧΑ δεν ξανακούστηκε πουθενά. Λες και η ΧΑ, ο αγαπημένος στόχος όλων των «δημοκρατικών δηλώσεων και ανησυχιών», χάθηκε σαν γριά με αλτχάιμερ.
Το γεγονός αυτό ΦΥΣΙΚΑ δεν το πήρατε καν είδηση.
Και ακόμα και αν το πήρατε είδηση ΦΥΣΙΚΑ δεν ανησυχήσατε καθόλου και ΦΥΣΙΚΑ το ξεχάσατε αμέσως.
Ο λόγος είναι ότι ο άνθρωπος (παρά την υποτιθέμενη εξυπνάδα του) δεν είναι παρά ένας πίθηκος που ξεχνάει τα πάντα αρκεί να του κουνήσουν μπροστά του μία μπανάνα. Και το χέρι που κουνάει την μπανάνα είναι οι «έγκριτοι» δημοσιογράφοι των ΜΜΕ, οι οποίοι αν τολμήσουν να πάψουν να σας κουνάνε την μπανάνα θα πάψουν να είναι έγκριτοι και θα εξαφανιστούν.
Και στα μεγάλα «έγκριτα» κανάλια «από μπανάνες ΑΛΛΟ ΤΙΠΟΤΕ».
Βέβαια -κατά τα ειωθότα- τα παραπάνω ισχύουν για όλους, εκτός από εσάς που διαβάζετε.
Ουγκ…

Χρεοκοπίες

Στις 12 Ιουνίου 2012 είχα κάνει μία ανάρτηση με τίτλο «Εμπρός λοιπόν. Ας χρεοκωπήσουμε!»

Είχα κάνει και ένα λογοπαίγνιο στο τίτλο αφού το «κωπήσουμε» σήμαινε ότι καλόν θα ήταν να «τραβήξουμε κουπί» (κωπηλατώ) και να χρεοκοπήσουμε μόνοι μας. Τώρα θα ήμασταν πολύ καλύτερα αλλά αυτό είναι άλλη πονεμένη ιστορία.

Τώρα με την «επανάσταση» του Τσίπρα και τις κινδυνολογίες περί εξόδου από το ευρώ, ξαναγίνεται επίκαιρο.

Πρόκειται για το δεύτερο κείμενό μου που (ας ευλογήσω και λίγο τα γένια μου) γίνεται «διάσημο» και κυκλοφορεί στο διαδίκτυο.

Αν βάλετε στο ψαχτήρι ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ, ΑΣ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΟΥΜΕ! Θα σας βγάλει δεκάδες αναδημοσιεύσεις.

Μάλιστα αναφέρεται και σαν συγγραφέας ο Χάρι Κλιν!!! επειδή ο ίδιος ΔΕΝ αναφέρει πηγή στο υποτιθέμενο κείμενό του.

Αυτό δεν με χαλάει και τόσο, αφού έτσι κι αλλιώς δεν ενδιαφέρομαι για δημοσιότητα, δόξα ή χρήματα από διαφημίσεις.

Αυτό που με χαλάει είναι ότι έχουν ΛΟΓΟΚΡΙΘΕΙ και ΚΟΠΕΙ οι τελευταίες δύο προτάσεις του κειμένου.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε όλο το κείμενο (να μου κάνετε και κανένα κλικ βρε αδερφέ!):

Μπλογκ: Εμπρός λοιπόν. Ας χρεοκωπήσουμε!

Wordpress: Εμπρόςλοιπόν. Ας χρεοκωπήσουμε!

Πομπώδεις άνθρωποι

Η αιτία του άρθρου βρίσκεται στην παρακάτω φωτογραφία. Κάποιος πέθανε στην παραλία. Οι φίλοι του έστησαν μία πομπώδη πλάκα, έβαλαν πλαστικά λουλούδια και ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ. Αδιάψευστος μάρτυρας η μαρμάρινη πλάκα που έχει ακόμα τις βίδες από τα πλαστικά λουλούδια. Και η ημερομηνία είναι πολύ πρόσφατη, μόλις το 2012.

Στους ανθρώπους αρέσουν τα μεγάλα λόγια, παρά το γεγονός ότι η λαϊκή σοφία προειδοποιεί: «Μεγάλη μπουκιά να φας μεγάλο λόγο να μην πεις».
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ζούμε σε έναν πομπώδη πολιτισμό. Όλα είναι υπερβολικά από τις δηλώσεις των πολιτικών μέχρι τις διαφημίσεις στην τηλεόραση. Εκεί βέβαια που μπορεί να δοθεί Όσκαρ υπερβολής είναι στα ΜΜΕ που διεκτραγωδούν σε απίστευτο βαθμό μικρά και ασήμαντα γεγονότα.
Έτσι παντού και πάντοτε ακούω πομπώδεις και υπερβολικές εκφράσεις. Οι εκφράσεις αυτές γενικά «με βγάζουν από τα ρούχα μου» αλλά εκεί που τρελαίνομαι είναι κυρίως στις δηλώσεις του τύπου «δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ».
Φοβούμενοι τον θάνατο, ταυτίζονται άγρια με κάποιο θανατηφόρο γεγονός και αυτό το εκμεταλλεύονται ιδιαίτερα τα «προοδευτικά και δημοκρατικά» κόμματα με τους κατά καιρούς «ήρωες» των διαδηλώσεων και των καταλήψεων.
Υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι «ήρωες» που δεν θα τους «ξεχάσετε ποτέ». Φυσικά τους ξεχνάτε την επόμενη στιγμή και τους ξαναθυμάστε όταν κάποιος πολιτικός έχει συμφέρον να τους θυμηθείτε.
Ο κατάλογος είναι μακρύς: από τον προ-χουντικό Λαμπράκη, τους μετα-χουντικούς Σταματία Κανελλοπούλου και Ιάκωβο Κουμή μέχρι τον σύγχρονο Γρηγορόπουλο, τον πιο πρόσφατο Τεμπονέρα και τους ακόμα πιο πρόσφατους πιτσιρικάδες/μαθητές «ήρωες» που ΦΥΣΙΚΑ πρέπει να κάνετε προσπάθεια για να τους θυμηθείτε, αν τους θυμηθείτε βέβαια.
Οι απόλυτα μηχανικοί σύγχρονοι άνθρωποι μπερδεύουν τις προσωπικές τους αδυναμίες και φοβίες με το συναίσθημα και ανάμεσα σε αυτούς που «δεν θα ξεχάσετε ποτέ» είναι πάντοτε και κάποιοι συγγενείς ή φίλοι που πέθαναν «κάπου και για κάποιον λόγο». Φυσικά τους θυμάστε όποτε σας βολέψει και φροντίζετε να τους ξεχνάτε γρήγορα. Ο λόγος είναι ότι τρέμετε τον θάνατο και προτιμάτε να μην τον αναφέρετε καν.
Απόδειξη;
Δεν ακούω ποτέ κανέναν να λέει «πέθανε» όταν αναφέρεται σε κάποιον φίλο ή συγγενή. Όλοι λένε πάντοτε «μας άφησε», «έφυγε» ή «κοιμήθηκε».
Πρόκειται για τις πολιτικά ορθές περιγραφές του θανάτου. όπως παλαιότερα έκαναν με την λέξη «καρκίνος». Πάντοτε άκουγα την φράση «έχει τον ξορκισμένο».
Φυσικά με την τρομερή αύξηση των περιστατικών του, ο καρκίνος είναι κάτι συνηθισμένο και έπαψε πια να είναι τόσο τρομερός, σε αντίθεση με τον ίδιο τον θάνατο που είναι κάτι απόλυτα τελεσίδικο.
ΦΥΣΙΚΑ, εσείς δεν ανήκετε στην κατηγορία των παραπάνω φοβιτσιάρηδων. Έτσι;

Τελευταία ανάρτηση για πολιτική (κλπ)

Νέες δυνάμεις μπήκαν στο πολιτικό/οικονομικό παιχνίδι. Νέοι υπουργοί πρέπει να κονομήσουν τις μίζες τους και τα υπόλοιπα που απέμειναν στο ελλαντιστάν θα πουληθούν είτε στους παλιούς είτε σε καινούριους σωτήρες». Αυτό το στηρίζω στα εξής στοιχεία:
1) Δεν ξαναβγήκαν οι πρώην άσπονδοι εχθροί και νυν «σωτήρες» μας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και όμως (ΛΟΓΙΚΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ) δεν ήρθε η καταστροφή που διαφήμιζαν.
2) Ο Τσίπρας (ΛΟΓΙΚΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ) πάει στους Ευρωπαίους με «διαπραγματευτική λογική». Αυτό σε απλή πολιτική γλώσσα σημαίνει: «παιδιά αφήστε με να κάνω λίγο το παλληκάρι. Τόσοι ηλίθιοι με ψήφισαν…».
3) Παρατώντας τους προεκλογικούς λεονταρισμούς στήριξης στην «ΝΔ/Πασοκ ΑΕ». οι Ευρωπαίοι δηλώνουν ότι «δεν είναι προς το συμφέρον κανενός να βγει η Ελλάδα από το ευρώ». ΛΟΓΙΚΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ αφού η δήθεν τρομερή ΕΕ έχει πήλινα πόδια και πολλές τράπεζές της στηρίζονται στην εξαθλίωση του Ελλαντιστάν για να δείχνουν κέρδη.
Όμως τί δεν φαίνεται θεωρητικά ως ΛΟΓΙΚΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ;
Παρά το γεγονός ότι ο Τσίπρας παριστάνει τον υπέρμαχο του Πούτιν ΚΑΝΕΝΑΣ ευρωπαίος δεν διαμαρτύρεται, ενώ οι αμερικάνοι τον στηρίζουν απροκάλυπτα!
Συμπέρασμα: Είναι προφανές ότι ο Τσίπρας είναι ο Δούρειος Ίππος των ΗΠΑ στην ΕΕ και κάποια τσιράκια των Αμερικανών στην ΕΕ δουλεύουν σκληρά. Εξάλλου ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήρε τις ευλογίες του Ομπάμα κάνοντας την επίσκεψη-προσκύνημα στην πρωτεύουσα των «παγκόσμιων ελευθεριών και της δημοκρατίας».
Τελικά με βάση το ρητό «όποιος δεν γνωρίζει την ιστορία είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει» θα σταματήσω τις αναρτήσεις για την πολιτική (όχι ότι έχασε κι η Βενετιά βελόνι βέβαια…).
Το τελευταίο γενικό μου συμπέρασμα είναι το εξής:
Μετά την μεταπολίτευση και την για χρόνια άδικη εθνική και οικονομική καταπίεση τα πράγματα είχαν φτάσει σε επικίνδυνο επίπεδο και μπορούσε να υπάρξει κάποια κοινωνική αναστάτωση. Έτσι, το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου ήρθε για «να φέρει την αλλαγή». Ποια ήταν η αλλαγή; Η παρακάτω:
-Διαλύθηκε το εκπαιδευτικό σύστημα.
-Οι «βάσεις του θανάτου» μετονομάσθηκαν σε νατοϊκές και το αντιαμερικανικό ρεύμα στην Ελλάδα ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ αστραπιαία.
-Άρχισε η ροή απίστευτων χρηματικών ποσών στην Ελλάδα.
-Η διαφθορά έφτασε σε απίστευτα ύψη. Κάποτε ο Ανδρέας είπε για τον Κουτσόγιωργα: είπαμε να κλέψει αλλά όχι και 500 εκατομμύρια!
Η όποια βιομηχανική δομή υπήρχε διαλύθηκε με τις απεργίες, τον συνδικαλισμό και τις τεράστιες αυξήσεις των μισθών.
Το αποτέλεσμα ήταν αυτο που ζείτε σήμερα.
Τώρα όμως μετά και πάλι από τόσα χρόνια άδικη εθνική και οικονομική καταπίεση τα πράγματα είχαν φτάσει σε επικίνδυνο επίπεδο και μπορούσε να υπάρξει κάποια κοινωνική αναστάτωση. Οι διεθνείς σωτήρες μας (που τόσο αθώα και άδολα μας αγαπούν και μας στηρίζουν) κινδύνευαν να χάσουν κέρδη. Έτσι ήρθε νέος σωτήρας.
Ο Τσίπρας, μιμούμενος στις εκφράσεις, στις κινήσεις ακόμα και στον τόνο της φωνής τον Ανδρέα Παπανδρέου ήρθε να φέρει την «πραγματική αλλαγή».
Σε λίγο θα αρχίσουν να ξαναρέουν τεράστια ποσά στο ελλαντιστάν, η διαφθορά θα φτάσει σε αμερικανικά και ευρωπαϊκά πρότυπα και επίπεδα και μια ωραία πρωία θα μάθετε εμβρόντητοι ότι η οικονομία μας δεν πάει καλά και πρέπει να έρθει το ΔΝΤ να μας ξανασώσει.
Οπότε «τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι;»
Για ποιον λόγο να ασχολούμαι ως μελλοθάνατος με τον τρόπο που θα μου πάρουν το κεφάλι;
Είναι προτιμότερο να κάνω αναρτήσεις για πιο σημαντικά και σπουδαία πράγματα.
Καληνύχτα σας κύριοι και κυρίες αφού έτσι κι αλλιώς δεν θα πάρετε είδηση τίποτε από αυτήν την επαναλαμβανόμενη διαδικασία. Και προσοχή στα γκάτζετ σας και στις προσφορές των σουπερ μάρκετ. Αυτό είναι όλο ότι σας έχει μείνει.
Και δυστυχώς όπως λέει το τραγούδι:

Η χώρα μου που λες, η Ελλάδα
Κοιμάται όρθια και βόσκει σαν αγελάδα
Και ενώ για μένα κάποτε ήτανε μάνα
Της Ευρώπης έχει γίνει η μεγαλύτερη πουτάνα…
Λέτε να διαψευστώ; ΜΑΚΑΡΙ αλλά χλωμό το βλέπω…

Εκλογική απορία

Τι περίεργο πράγμα!
Αν ψηφίσετε ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ ή ΧΑ ή ΔΗΜΑΡ ή ΠΟΤΑΜΙ ή ΚΙΔΗΣΟ ή ΚΚΕ από την επόμενη ημέρα η χώρα θα αποκτήσει απίστευτα πλούτη, θα σωθούμε μέχρι δεκάτης τετάρτης γενεάς και θα τρώμε με χρυσά κουτάλια.
Αν δεν ψηφίσετε ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ ή ΧΑ ή ΔΗΜΑΡ ή ΠΟΤΑΜΙ ή ΚΙΔΗΣΟ ή ΚΚΕ από την επόμενη ημέρα η χώρα θα καταστραφεί οικονομικά, θα διαλυθούν τα πάντα και θα πεινάσουμε.
Αυτό πραγματικά δεν καταλαβαίνω πως γίνεται…

Εκλογικές ευχές

Δεν ξέρω ποια κυβέρνηση θα βγάλουν τα πρόβατα του Ελλαντιστάν στις επερχόμενες εκλογές. Η κατάσταση όμως μου θυμίζει ένα παλιό ανέκδοτο. Ελπίζω τα πράγματα να μην εξελιχθούν όπως σε αυτό:

Ο ασθενής κάνει μία σοβαρή εγχείρηση και αρχίζει να ξυπνάει από την νάρκωση. Ζαλισμένος βλέπει από πάνω του μια θολή άσπρη φιγούρα να τον κοιτάζει και ρωτάει:
-Τι έγινε γιατρέ μου; Πέτυχε η εγχείρηση;
-Δεν ξέρω τέκνον μου, απαντάει η λευκή φιγούρα, εγώ είμαι ο Άγιος Πέτρος!