Πριν καιρό ο δήμαρχος είχε «αναβαθμίσει» μία πράσινη γωνία στις εργατικές πολυκατοικίες του Περιστερίου. Κόπηκαν αρκετά τεράστια πεύκα, πλακοστρώθηκε το γρασίδι (για να απορροφάται και πιο πολλή θερμότητα από την ήλιο) και κάποιος καλλιτέχνης έβγαλε το «μεροκάματο» βάζοντας ένα άγαλμα στην μέση του νέου «πάρκου».
Δεν ξέρω πόσα φάγανε για την αναβάθμιση και το άγαλμα, αλλά εκείνο που ξέρω είναι ότι έχω μαντικές ικανότητες. Είχα γράψει ότι θα ενσκήψουν κάποιοι ανεγκέφαλοι «επαναστάτες» και θα κάνουν το μέρος χάλια.
Και ορίστε η απόδειξη:
α) Πως ήταν η γωνία πριν την αναβάθμιση.
β) Πως έγινε μετά.
γ) Πως κατάντησε μετά την «καλλιτεχνική» παρέμβαση των επαναστατών του σπρέι. Μπορείτε να μεγεθύνετε τις εικόνες για να απολαύσετε αμερικανικής ποιότητας νεοελληνικό πολιτισμό.
Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.
10 Μαρτίου 2014
9 Μαρτίου 2014
Ιστορία και Γιάλτα
Ξέρετε την Γιάλτα;
Είναι το μέρος όπου ο Στάλιν, ο Τσώρτσιλ και ο Ρούσβελτ συμφώνησαν στο «μοίρασμα του κόσμου». Ο Στάλιν κέρδισε τα περισσότερα εκμεταλλευόμενος τις περιστάσεις.
Και ξέρετε πού είναι η Γιάλτα; Φυσικά δεν ξέρετε.
Είναι στην Κριμαία. Εκεί όπου οι Αμερικανοί πάνε να σώσουν την δημοκρατία, έτσι όπως εκπροσωπείται από τα δεξιά και ακροδεξιά κόμματα.
Από τελείως πρακτικής άποψης γίνεται μία νέα διάσκεψη, μια επανάληψη της παλιάς. Μόνο που εδώ μιλάνε πλέον ξεκάθαρα τα όπλα και οι πολυεθνικές. Και στην νέα διάσκεψη θα ξαναμοιραστεί ένα κομμάτι του παλιού κόσμου.
Αλλά τι κάθομαι και λέω έ;
Αφού εδώ ετοιμαζόμαστε για τις δημοτικές και την Γιουροβίζιον…
Είναι το μέρος όπου ο Στάλιν, ο Τσώρτσιλ και ο Ρούσβελτ συμφώνησαν στο «μοίρασμα του κόσμου». Ο Στάλιν κέρδισε τα περισσότερα εκμεταλλευόμενος τις περιστάσεις.
Και ξέρετε πού είναι η Γιάλτα; Φυσικά δεν ξέρετε.
Είναι στην Κριμαία. Εκεί όπου οι Αμερικανοί πάνε να σώσουν την δημοκρατία, έτσι όπως εκπροσωπείται από τα δεξιά και ακροδεξιά κόμματα.
Από τελείως πρακτικής άποψης γίνεται μία νέα διάσκεψη, μια επανάληψη της παλιάς. Μόνο που εδώ μιλάνε πλέον ξεκάθαρα τα όπλα και οι πολυεθνικές. Και στην νέα διάσκεψη θα ξαναμοιραστεί ένα κομμάτι του παλιού κόσμου.
Αλλά τι κάθομαι και λέω έ;
Αφού εδώ ετοιμαζόμαστε για τις δημοτικές και την Γιουροβίζιον…
5 Μαρτίου 2014
Η εσωτερική επιφυλακή
Ποτέ δεν ξέρεις πότε και πού θα σου εμφανιστεί το επόμενο θαύμα. Έτσι να είσαι έτοιμος. Να είσαι ανοικτός. Να είσαι χαρούμενος, δεκτικός, να περιμένεις.
Και να μην περιορίζεις το σχήμα και το μέγεθος στο οποίο μπορεί να σου έρθει το θαύμα. Μερικές φορές τα μικρότερα κλειδιά ανοίγουν τις μεγαλύτερες κλειδαριές.
Έτσι, να είσαι σε επιφυλακή σήμερα. Να είσαι έτοιμος.
Θα πρέπει να έχεις πάντα δολωμένο το αγκίστρι σου. Στην λιμνούλα που προσέχεις λιγότερο θα υπάρχει ένα ψάρι.
Οβίδιος
Και να μην περιορίζεις το σχήμα και το μέγεθος στο οποίο μπορεί να σου έρθει το θαύμα. Μερικές φορές τα μικρότερα κλειδιά ανοίγουν τις μεγαλύτερες κλειδαριές.
Έτσι, να είσαι σε επιφυλακή σήμερα. Να είσαι έτοιμος.
Θα πρέπει να έχεις πάντα δολωμένο το αγκίστρι σου. Στην λιμνούλα που προσέχεις λιγότερο θα υπάρχει ένα ψάρι.
Οβίδιος
4 Μαρτίου 2014
Οι αδιόρθωτοι άνθρωποι
Έχω μία μανία με τα ρητά, αλλά όχι με όλα.
Μόνο με εκείνα που δείχνουν με εύστοχο τρόπο κάτι ειδικό, βαθύ και εσωτερικό, μια κρυμμένη γνώση την οποία οι άνθρωποι εκπαιδεύονται να αποφεύγουν «όπως ο διάβολος το λιβάνι».
Οι άνθρωποι αρέσκονται στα επιφανειακά και εντυπωσιακά λόγια. Όσο πιο επιφανειακά τόσο το καλύτερο. Όσο πιο εντυπωσιακά τόσο το καλύτερο.
Μόνο με εκείνα που δείχνουν με εύστοχο τρόπο κάτι ειδικό, βαθύ και εσωτερικό, μια κρυμμένη γνώση την οποία οι άνθρωποι εκπαιδεύονται να αποφεύγουν «όπως ο διάβολος το λιβάνι».
Οι άνθρωποι αρέσκονται στα επιφανειακά και εντυπωσιακά λόγια. Όσο πιο επιφανειακά τόσο το καλύτερο. Όσο πιο εντυπωσιακά τόσο το καλύτερο.
1 Μαρτίου 2014
Η επέτειος ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ
Πηγή: ΙΔΟΥ
40 χρόνια πριν. Ήταν η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς. Καλή ώρα! Στην γειτονιά μου. Η γνωστή παλιά ιστορία. Η φίλη μου, τα είχε με τον φίλο του. Εγώ, ομορφούλα και ζωηρούλα. Εκείνος, συμπαθητικός και σοβαρός. Η μοιραία πρώτη συνάντηση. Η πρώτη ματιά!!!
40 χρόνια πριν. Ήταν η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς. Καλή ώρα! Στην γειτονιά μου. Η γνωστή παλιά ιστορία. Η φίλη μου, τα είχε με τον φίλο του. Εγώ, ομορφούλα και ζωηρούλα. Εκείνος, συμπαθητικός και σοβαρός. Η μοιραία πρώτη συνάντηση. Η πρώτη ματιά!!!
28 Φεβρουαρίου 2014
Καρναβάλια ή Τριώδιο
Τά μαγαζιά μέ τίς ἀποκριάτικες στολές ἄνοιξαν
παντοῦ καί σέ λίγο τά μεσημεριανάδικα θά ἀρχίσουν νά ἀσχολοῦνται μέ
γκαλά καί μπάλ-μασκέ, ἐπώνυμους καί προτάσεις μόδας γιά τίς ἀποκριάτικες
ἐξόδους.
Ἡ
συνήθεια τοῦ μασκαρέματος ἔρχεται ἀπό πολύ παλιά. Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες
ἠθοποιοί φοροῦσαν μάσκες ἀνάλογα μέ τόν ρόλο. Ἄν ἦταν τραγικός φοροῦσαν
ἐκείνη τήν μάσκα μέ τό λυπημένο ὕφος καί τό στόμα γυρισμένο πρός τά
κάτω. Στίς κωμωδίες φοροῦσαν τίς ἀντίστοιχες μάσκες. Ἐπίσης στά ἀρχαῖα
«ὄργια» (ἡ λέξη ἔχει τελείως διαφορετική ἔννοια ἀπό αὐτήν πού ἐπικράτησε
ἐπί Ρωμαίων) οἱ συμμετέχοντες μεταμφιέζονταν σέ πουλιά, ζῶα ἤ σάτυρους.
Ἡ
μάσκα ἐπέτρεπε σέ κάποιον νά κάνει διάφορα πράγματα (ὅπως γιά
παράδειγμα νά τραγουδήσει ἕνα σκωπτικό καί ἄσεμνο τραγούδι) χωρίς νά
ντρέπεται γιά τήν πράξη του. Φανταστεῖτε ἕναν ἀξιοσέβαστο ἄνθρωπο, ὁ
ὁποῖος βγαίνει καί βωμολοχεῖ «γιά νά ξεσκάσει» πετώντας τό σύνηθες
«ἀξιοσέβαστο προσωπεῖο», παύοντας γιά λίγο νά καταπιέζει τόν ἑαυτό του
καί φερόμενος «πιό φυσιολογικά».
Ἐπέτρεπε ἐπίσης σέ κάποιον νά ὑποδυθεῖ κάτι πού δέν εἶναι. Νά δοκιμάσει πώς αἰσθάνεται ἄν ἀρχίσει νά βωμολοχεῖ ἤ
νά κοροϊδεύει. Νά δεῖ ἄν τοῦ ταιριάζει νά εἶναι σοβαρός ἤ ὄχι. Να δει
αν αξίζει τον κόπο να είναι σκληρός ή υπερήφανος ή απλά έκφυλος.
Πρόκειται
γιά ἕνα εἶδος πρακτικῆς ψυχολογικῆς θεραπείας. Οἱ ἐντάσεις φεύγουν, ὁ
ψυχισμός χαλαρώνει καί ὁ ἄνθρωπος ἤρεμος μπορεῖ νά ἐπιστρέψει στήν
καταπιεστική καθημερινότητα καί σοβαρότητά του.
Δέν ξέρω ποιά εἶναι ἡ δική σας συνήθεια αὐτές τίς μέρες. Ὅμως ἔχω νά σᾶς προτείνω κάτι διαφορετικό.
Ὅλοι μά ὅλοι ὑποκρινόμαστε καθημερινά κάτι πού δέν εἴμαστε. Περνᾶμε ὅλοι μας τήν ζωή μέσα σέ ἕναν τεράστιο Καρνάβαλο. Ἔτσ:
-Γιά μερικές μέρες ἤ ἔστω ὦρες ἀφῆστε τό «πρέπει», τό «ἔτσι γίνεται», τό «τί θά πεῖ ὁ κόσμος».
-Πετάξτε τήν εὐγενική καθωσπρεπική μάσκα σας.
-Ψάξτε μέσα σας καί ἀνακαλύψτε τό παιδάκι πού καταπιέζετε τόσα χρόνια μέ τούς φόβους καί τίς ἀνασφάλειές σας.
-Σκάψτε στήν λάσπη σας γιά νά ξαναβρεῖτε τά παλιά σας ὄνειρα. Θυμηθεῖτε τά.
-Ἀναλογιστεῖτε πώς καταντήσατε ἔτσι ὅπως καταντήσατε.
-Παραδεχτεῖτε μέ θάρρος τήν προσωπική σας ὑπαιτιότητα σέ αὐτήν τήν κατάντια, χωρίς νά ρίχνετε τό φταίξιμο στούς ἄλλους.
-Θυμηθεῖτε πώς ἦταν τότε πού ἁπλά χοροπηδούσατε στούς δρόμους ΕΤΣΙ, γιατί ἡ ψυχή σας χοροπηδοῦσε.
-Δεῖτε καί ἀναγνωρίστε τήν διαδικασία πού σας μετέτρεψε σέ ἀπολιθωμένους γέρους μέ ἡλικίες 20 ἤ 30 ἤ 40 ἤ 50 χρονῶν.
-Ξυπνῆστε
γιά λίγο ἀπό τόν λήθαργό της καθημερινότητάς σας. Δέν κάνετε κάτι
ἰδιαίτερο. Ἄλλα ἕξι δίς ἠλίθιοι νομίζουν ὅτι εἶναι τό κέντρο τοῦ κόσμου,
ὅπως ἀκριβῶς καί ἐσεῖς. Ἀλλά δέν μπορεῖ νά ὑπάρχουν ἕξι δίς κέντρα τοῦ
κόσμου γιατί ἐκ τῶν πραγμάτων ὑπάρχει μόνο ἕνα.
-Φωνάξτε «ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΙ ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΙΜΑΙ!!!» ἔστω καί ἄν δέν πιστεύετε σέ θεό.
-Σταματῆστε νά τρέχετε γιά νά βγάλετε περισσότερα φοβούμενοι ὅτι «αὔριο μπορεῖ νά…». Κανείς δέν ξέρει κάν ἄν θά ζεῖ αὔριο.
Δύσκολη
συμβουλή σας δίνω.
Ξέρω πολύ καλά ὅτι οἱ περισσότεροι θά νομίσουν ὅτι
αὐτό ἤδη τό κάνουν. Ὅμως πρόκειται γιά τό ἀτομικό τους προσωπεῖο καί
τίποτε ἄλλο.
Ξέρω ἐπίσης ὅτι ἡ συμβουλή αὐτή εἶναι πολύ δύσκολο νά ἐφαρμοστεῖ.
Ἐκεῖνο
ὅμως πού ξέρω ἐπίσης μέ ἀπόλυτη βεβαιότητα εἶναι ὅτι ἄν προσπαθήσετε νά
τήν ἐφαρμόσετε τότε ἡ ζωή σας θά πάψει νά εἶναι ἕνας Καρνάβαλος καί θά
μετατραπεῖ σέ Τριώδιο.
27 Φεβρουαρίου 2014
Ιδέα για δενδροφύτευση
Πριν καιρό είχα κάνει το λάθος να ανέβω στην Πάρνηθα. Με παρέσυρε η παρέα μου. Πήραμε το τελεφερίκ, ανεβήκαμε στο καζίνο και μετά περπατήσαμε έως το καταφύγιο. Κυριολεκτικά έπαθα κατάθλιψη!
Το βουνό ήταν ξερό και ξασπρισμένο. Τα χώματα είχαν παρασυρθεί τελείως από τις βροχές. Ελάχιστα χορτάρια, μερικοί θάμνοι και ακόμα λιγότερα δεντράκια φυτρώνουν στις έρημες πλαγιές.
Προφανώς θα περάσουν δεκαετίες πριν κάποιος φυτέψει μερικά δέντρα εκεί. Και σιγά μην το έκανε το κράτος, το οποίο είναι γαλαντόμο μόνο για μίζες και πολιτικές κομπίνες. Να μην ξεχάσω να αναφέρω και τις Μη κυβερνητικές οργανώσεις όπου γίνεται η ρεμούλα και το φαγοπότι της αρκούδας.
Όσο για την φύση, θα χρειαστούν εκατοντάδες χρόνια για να ξαναφτιάξει το δάσος. Αν το ξαναφτιάξει, γιατί η περιοχή μας «καίγεται» από τους ανέμους της Σαχάρας και γίνεται κάθε χρόνο όλο και πιο ξερή.
Μυρμηγκιές από ανθρώπους πηγαινοέρχονταν στα μονοπάτια. Είχαν πάει «εκδρομή στην φύση». Για τους κατοίκους της πόλης αυτό το νεκροταφείο μπορεί να προσφέρει αναψυχή! Δεν έβλεπα κανέναν να σκάει ιδιαίτερα που περπάταγε σε μία πετρώδη έρημο αντί σε ένα πράσινο και ζωντανό βουνό. Εξάλλου ολόκληρες γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν μέσα στα τσιμέντα και την άσφαλτο και αγνοούν παντελώς την έννοια «δάσος» και «άγρια φύση».
Και τότε μου ήρθε μία ιδέα.
Όλοι οι Έλληνες λίγο-πολύ πηγαίνουν εκδρομές. Και δεν υπάρχει περίπτωση να μην συναντήσουν κάποιες καμένες πλαγιές.
Επίσης όλοι καταναλώνουν φρούτα. Και τα φρούτα έχουν κουκούτσια. Και όλοι αυτοί οι τόνοι των κουκουτσιών πετάγονται στα σκουπίδια.
Αν λοιπόν οι εκδρομείς μάζευαν τα κουκούτσια από πορτοκάλια, λεμόνια, χαρούπια, ροδάκινα, σταφύλια, καρπούζια, πεπόνια και ότι άλλο σπόρο, και τα πετούσαν τυχαία στις πλαγιές, νομίζω ότι θα υπήρχε κάποιο μικρό αποτέλεσμα.
Φυσικά δεν θα φύτρωναν όλοι οι σπόροι. Αλλά μία συνεχής σπορά από τους εκατοντάδες χιλιάδες εκδρομείς, σιγά-σιγά θα έκανε πιο πράσινη την πατρίδα μας.
Προσωπικά έχω ήδη αρχίσει αυτήν την δραστηριότητα.
Δεν θα ήταν άσχημα αν βοηθούσατε και εσείς. Με λίγο κόπο θα μπορούσατε να πετάξετε στις γυμνές περιοχές τσάντες ολόκληρες από σπόρους.
Προτιμάτε να πετάτε στην εξοχή σπόρους και όχι σκουπίδια. Θα πρέπει κάποτε να πάψουμε να είμαστε νέο-έλληνες.
Το βουνό ήταν ξερό και ξασπρισμένο. Τα χώματα είχαν παρασυρθεί τελείως από τις βροχές. Ελάχιστα χορτάρια, μερικοί θάμνοι και ακόμα λιγότερα δεντράκια φυτρώνουν στις έρημες πλαγιές.
Προφανώς θα περάσουν δεκαετίες πριν κάποιος φυτέψει μερικά δέντρα εκεί. Και σιγά μην το έκανε το κράτος, το οποίο είναι γαλαντόμο μόνο για μίζες και πολιτικές κομπίνες. Να μην ξεχάσω να αναφέρω και τις Μη κυβερνητικές οργανώσεις όπου γίνεται η ρεμούλα και το φαγοπότι της αρκούδας.
Όσο για την φύση, θα χρειαστούν εκατοντάδες χρόνια για να ξαναφτιάξει το δάσος. Αν το ξαναφτιάξει, γιατί η περιοχή μας «καίγεται» από τους ανέμους της Σαχάρας και γίνεται κάθε χρόνο όλο και πιο ξερή.
Μυρμηγκιές από ανθρώπους πηγαινοέρχονταν στα μονοπάτια. Είχαν πάει «εκδρομή στην φύση». Για τους κατοίκους της πόλης αυτό το νεκροταφείο μπορεί να προσφέρει αναψυχή! Δεν έβλεπα κανέναν να σκάει ιδιαίτερα που περπάταγε σε μία πετρώδη έρημο αντί σε ένα πράσινο και ζωντανό βουνό. Εξάλλου ολόκληρες γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν μέσα στα τσιμέντα και την άσφαλτο και αγνοούν παντελώς την έννοια «δάσος» και «άγρια φύση».
Και τότε μου ήρθε μία ιδέα.
Όλοι οι Έλληνες λίγο-πολύ πηγαίνουν εκδρομές. Και δεν υπάρχει περίπτωση να μην συναντήσουν κάποιες καμένες πλαγιές.
Επίσης όλοι καταναλώνουν φρούτα. Και τα φρούτα έχουν κουκούτσια. Και όλοι αυτοί οι τόνοι των κουκουτσιών πετάγονται στα σκουπίδια.
Αν λοιπόν οι εκδρομείς μάζευαν τα κουκούτσια από πορτοκάλια, λεμόνια, χαρούπια, ροδάκινα, σταφύλια, καρπούζια, πεπόνια και ότι άλλο σπόρο, και τα πετούσαν τυχαία στις πλαγιές, νομίζω ότι θα υπήρχε κάποιο μικρό αποτέλεσμα.
Φυσικά δεν θα φύτρωναν όλοι οι σπόροι. Αλλά μία συνεχής σπορά από τους εκατοντάδες χιλιάδες εκδρομείς, σιγά-σιγά θα έκανε πιο πράσινη την πατρίδα μας.
Προσωπικά έχω ήδη αρχίσει αυτήν την δραστηριότητα.
Δεν θα ήταν άσχημα αν βοηθούσατε και εσείς. Με λίγο κόπο θα μπορούσατε να πετάξετε στις γυμνές περιοχές τσάντες ολόκληρες από σπόρους.
Προτιμάτε να πετάτε στην εξοχή σπόρους και όχι σκουπίδια. Θα πρέπει κάποτε να πάψουμε να είμαστε νέο-έλληνες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)