Η πραγματική παγκοσμιοποίηση

Είναι πάνω από δύο εβδομάδες τώρα που προσπαθώ να βάλω σε τάξη αυτό το κείμενο. Ο λόγος είναι ότι θέλω να περιγράψω μια ιδέα ιδιαίτερα δύσκολη στην κατανόηση.
Όλα όσα λέγονται για την Νέα Τάξη, τις πολυεθνικές, τους Εβραίους κλπ είναι αλήθεια. Όποιος αποφασίσει να ρίξει μία ματιά στην πραγματικότητα (την οποία του κρύβουν οι πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις του) θα αντιληφθεί όλα αυτά ξεκάθαρα.
Πολλοί είναι αυτοί που μιλάνε για την Νέα Τάξη. Πολλά κείμενα κυκλοφορούν και μάλιστα πολύ ενδιαφέροντα με συνταρακτικά στοιχεία.
ΠΟΥΘΕΝΑ όμως δεν αναφέρεται η πραγματική αιτία όλων αυτών.
Αυτή η αιτία είναι και το θέμα της ανάρτησης.
Μην βιαστείτε να νομίσετε μερικοί ότι το παίζω παντογνώστης. Αλλά πίσω από κάθε πράγμα βρίσκεται μία αιτία που το εξηγεί. Και αυτό που θα προσπαθήσω να αναλύσω είναι (κατά την άποψη και την εμπειρία μου) η αιτία πίσω από την παγκοσμιοποίηση, την Νέα Τάξη και όλα τα συναφή θέματα.
Και αυτήν την αιτία θα προσπαθήσω να περιγράψω όσο πιο λεπτομερώς και με όσο πιο λίγα λόγια γίνεται στις επόμενες καταχωρήσεις.

Αποχαιρετισμός στον παλιό χρόνο και όχι μόνο

Μαζί με τον παλιό χρόνο αποχαιρέτησα και άλλα σημαντικά πράγματα, όχι ότι αυτό κόφτει τους περισσότερους νεοέλληνες. 1) Αποχαιρέτισα το τελικό ν Η γλώσσα μοιάζει με το βουνό.

Η μεγάλη είδηση του νέου χρόνου

 Ο παλιός χρόνος πέρασε, ο νέος ήρθε και «κατά τα ειωθότα» όλοι αντάλλαξαν ευχές για έναν καλύτερο χρόνο και ένα καλύτερο αύριο.
Αλλά αν είχαν διαβάσει ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ θα το σκέφτονταν περισσότερο πριν να είναι τόσο αισιόδοξοι.
Κακά τα ψέματα για να είναι κάποιος καλά και να αναπτύσσεται εσωτερικά και εξωτερικά θα πρέπει να έχει κάποιο σχετικά καλό βιοτικό επίπεδο. Φυσικά τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά αποτελούν ένα καλό εργαλείο για την σχετική προσπάθεια.
Και πάλι φυσικά αυτό συμβαίνει όταν τα χρήματα χρησιμοποιούνται σαν εργαλείο και όχι σαν σκοπός.
Έτσι λοιπόν  επανέρχομαι ΣΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ, την οποία είχα προβλέψει σε παλιότερη ανάρτηση. Δεν έκατσα να την βρω και να την αναφέρω, γιατί το να «ευλογήσω και τα γένια μου» δεν είναι αυτό εκείνο το οποίο επιδιώκω.
Είχα γράψει ότι η ΕΕ -κατά δήλωση κάποιου αξιωματούχου- θέλει να μας επιβάλλει μισθούς Βουλγαρίας (250 με 300 ευρώ).
Φυσικά δεν διαβάσατε ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ γιατί ήταν μεν πρωτοσέλιδη, αλλά βρισκόταν κάτω κάτω μέσα σε μικρό κουτάκι. Ορίστε το πρωτοσέλιδο και η μεγέθυνση της είδησης.

 Και αν δεν το πιστεύετε πρέπει τουλάχιστον να πιστέψετε την πρωθυπουργάρα μας που δήλωσε ότι το 2014 θα…, θα…, θα…, θα…:
«Στο τέλος του 2014 όσοι δεν μας πιστεύουν θα αρχίσουν και αυτοί να βλέπουν το φως στο τούνελ!!!».
Πράγμα που σημαίνει ότι οι ΝΟΜΙΜΟΙ μισθοί των 500 και 600 ευρώ δεν μπορούν να μειωθούν σχεδόν στο μισό μέσα σε έναν χρόνο. Θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο χρόνια.
Εκτός βέβαια αν πάτε και ψηφίσετε όποιον τρομερό πολιτικό σας σερβίρει το Σύστημα ξαφνικά σαν Σωτήρα, και ο οποίος θα αρχίσει δραστικά την ανόρθωση της οικονομίας μας κορόιδα νεοέλληνες.

Ο Μεγάλος Αδελφός είναι εδώ 15

Τα ΜΜΕ μετέδωσαν -με χαρωπή διάθεση- πριν μερικές ώρες το νέο τεχνολογικό «επίτευγμα» το οποίο οι πολυεθνικές εταιρίες ετοιμάζουν για εμάς χωρίς εμάς. Είναι καλό, ασφαλές, θα μας βοηθάει στον μπελά της σύνδεσης στο διαδίκτυο, θα ψήνει καφέ, θα λύνει σταυρόλεξα και θα βγάζει τα σκουπίδια έξω.

Καθαρισμός τζαμιού στο ενεργειακό τζάκι

Όλοι έχετε δει, απολαύσει και ζηλέψει την εικόνα της φωτιάς πίσω από το πυρίμαχο κρύσταλλο ενός ενεργειακού τζακιού. Είναι ωραία και ξυπνάει αρχέγονες μνήμες θαμμένες στο υποσυνείδητο. Τα ωραία πράγματα όμως κρατάνε λίγο. Όταν σβήσει το τζάκι βρισκόσαστε μπροστά σε ένα άσχημο θέαμα.

Τα φοβερά Χριστούγεννα

Θυμάμαι ότι όταν ήμουνα μικρός (την δεκαετία του 1960-70) τα πιτσιρίκα ξεκίναγαν να λένε τα κάλαντα από πρωί-πρωί. Έβγαιναν μόνα τους ή σε ομάδες και η «φασαρία» συνεχιζόταν μέχρι το μεσημέρι.
Έπειτα μας πολυ-πολιτίσμισαν (χάρη σε όλα αυτά τα καθάρματα που στέλνετε στην Βολή των ανθ-Ελλήνων) και γεμίσαμε εξαθλιωμένους αλλοδαπούς που άρχισαν να κλέβουν σπίτια, πορτοφόλια, γέρους και φυσικά τα παιδιά που λένε τα κάλαντα.
Βλέπετε, αν είχατε μεγαλώσει σε πανάθλιες κοινωνικές, πολιτισμικές και οικονομικές συνθήκες, σε ένα μέρος όπου η ζωή σας δεν αξίζει περισσότερο από ενός σκύλου (ίσως και λιγότερο), δεν θα είχατε και πρόβλημα να δείρετε και να ληστέψετε μερικά πιτσιρίκια που νόμιζαν ότι ο κόσμος συνέχιζε να είναι ασφαλής.
Σήμερα μου είπαν τα κάλαντα δύο κοριτσάκια που τα συνόδευε η μαμά τους, γιατί φοβόταν να τα αφήσει μόνα τους (είχε άδικο άραγε;).
Έπειτα κατέβηκα στο υπόγειο να πάρω κάτι. Όταν πήγα να μπω στο ασανσέρ βγήκαν δύο κορίτσια που είχαν μπει εν τω μεταξύ για να πουν τα κάλαντα. Μόλις με είδαν στην πόρτα έβγαλαν μία κραυγή τρόμου. Επειδή έχω αρχίσει σιγά σιγά να μοιάζω λόγω ηλικίας με σεβάσμιο γέροντα, προφανώς δεν τρόμαξαν με εμένα. Τρόμαξαν γιατί έχουν μεγαλώσει σε καθεστώς φόβου, μαθαίνοντας ότι πίσω από κάθε πόρτα παραμονεύει ο κίνδυνος.
Όπως ακριβώς και στην πολυκατοικία μου ακούω τους ενοίκους να μπαίνουν στο σπίτι, να βάζουν τον σύρτη και έπειτα να κλειδώνουν και τις τέσσερις στροφές της κλειδαριάς ασφαλείας.
Έπειτα από τα κορίτσια αυτά επικρατεί ησυχία. Έξω δεν ακούγονται ούτε φωνές παιδιών ούτε τραγούδια και καμπανάκια. Μόνο κάτι γύφτοι πέρασαν μασκαρεμένοι Σάντα Κλάους (όχι Αγιοβασίληδες ανεγκέφαλοι και υπό εξαφάνισιν Έλληνες ψηφοφόροι) φωνάζοντας ευχές σε μια προφανή προσπάθεια να βγάλουν κανένα ευρώ.
Μέσα σε αυτά τα πραγματικά φοβερά Χριστούγεννα με τους χαχόλους να ψωνίζουν ασύστολα (γιατί νομίζετε δώσανε μισθούς και συντάξεις νωρίτερα;), με τους ζητιάνους, τους άνεργους, τους άστεγους και τους απασχολήσιμους, μοναδική πινελιά ζωής στους πιο κεντρικούς δρόμους με τα μαγαζιά είναι κάμποσα παιδιά που γυρνάγανε ακόμα και το μεσημέρι για τα κάλαντα. Και το περίεργο που έμαθα: όπως μου είπε μία φαρμακοποιός, πρώτη φορά άκουσε τέτοια ποικιλία από κάλαντα διαφόρων περιοχών της Ελλάδας. Προφανώς υπάρχουν ακόμα μερικοί αμετανόητοι φασίστες που επιμένουν ελληνικά.
Ελπίζω με τον νέο χρόνο να αναλάβουν δράση οι υγιείς δημοκρατικές δυνάμεις και να πάρουν μέτρα για να εξαλειφθεί το τραγικό αυτό φαινόμενο…
Και καλόν θα ήταν να απαγορευτεί και η λέξη Χριστούγεννα, όπως έχει γίνει στην Αγγλία, στο αμέρικα και αλλού. Αν δεν το προσέξατε, συνήθως η ευχή της εποχής από Merry Christmas μεταρέπεται σε «Season’s Greetings», «Happy Holidays» και άλλα παρόμοια. Όχι τίποτε άλλο αλλά στεναχωριέται και ο Ερντογάν…

Απορία

Έψαχνα σήμερα στον χάρτη και ανακάλυψα κάτι ενδιαφέρον. Υπάρχει τουρκικό στρατιωτικό νεκροταφείο στον Ρέντη, στην Αθήνα. Μου γεννήθηκε λοιπόν μια απορία: Υπάρχει άραγε (ακόμα) κανένα ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο στην «φίλη και σύμμαχό» μας Τουρκία; Αν και αμφιβάλλω ότι η απάντηση θα είναι καταφατική αν ξέρει κανείς ας μας πει σχετικά.