Το Σύστημα

Υπάρχει κάτι που εγώ το ονομάζω Σύστημα. Δεν έχει άμεση σχέση με την πολιτική ή την οικονομία ή την θρησκεία ή οτιδήποτε άλλο.

Δεν είναι κάτι χειροπιαστό ή ορατό. Δεν είναι πχ μια πολυεθνική τροφίμων ή όπλων ή ενεργείας που αφήνουν ίχνη που τις κάνουν ορατές.

Είναι λίγο δύσκολο να το περιγράψω ακριβώς. Έτσι περιγράφω διαφορετικές «περιφερειακές» όψεις του.

Μοιάζει λίγο με το ανέκδοτο των τυφλών που έπιασαν έναν ελέφαντα:

-Ο ένας είπε ότι έμοιαζε με κολώνα (έπιασε το πόδι).

-Ο άλλος ότι έμοιαζε με τοίχο (έπιασε την κοιλιά).

-Ο άλλος ότι έμοιαζε με φίδι (έπιασε την προβοσκίδα).

Το κομμάτι που θα πιάσω είναι το πολιτικό:

Ο Καρλ Λίμπκνεχτ  ήταν Γερμανός σοσιαλιστής πολιτικός. Οικογενειακώς θα έλεγα αφού ο πατέρας του ήταν στην φυλακή για τις σοσιαλιστικές του ιδέες. Αφού «πολέμησε την στρατοκρατία και τον οπορτουνισμό της σοσιαλδημοκρατίας» μαζί με την Ρόζα Λούξεμπουργκ, μετά από πολλούς «αγώνες» και συλλαλητήρια, τον σκότωσαν στις 15 Ιανουαρίου 1919.

Μπορείτε να διαβάσετε πολλά δακρύβρεκτα και ηρωικά κείμενα για αυτόν και για άλλους «λαϊκούς ήρωες» στο διαδίκτυο. Συνήθως αυτά τα κείμενα δημιουργούν μια ωραία κατανυκτική και ειδυλλιακή ατμόσφαιρα που θυμίζει έντονα εκκλησία. Κάθε απόπειρα να την αμφισβητήσεις επισύρει το μένος των οπαδών.

Εγώ θα μείνω σε κάτι που είπε, κάτι που φανερώνει την δράση του Συστήματος, και που δείχνει την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ γνώμη του «επαναστάτη» αυτού για το «προλεταριάτο».

«Δεν μας χρειάζονται οι χωρικοί για να κάνουμε την επανάσταση, μα καμία επανάσταση δεν μπορεί να πετύχει αν έχει εναντίον της τους χωρικούς».

Αν και πολλοί θα έχουν αντίρρηση, αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι το «προλεταριάτο» είναι μια αναλώσιμη μάζα, που μπορεί να θυσιαστεί με άνεση στον βωμό της όποιας επανάστασης.

Η επανάσταση των Μπολσεβίκων έγινε με Γερμανικά χρήματα και εβραϊκή διοργάνωση. Ένας από τους στόχους ήταν η υπονόμευση του ρώσικου μετώπου κατά τον πρώτο  παγκόσμιο πόλεμο.

 Η μικρασιατική καταστροφή ήταν κάτι που επεδίωξαν οι κομμουνιστές όπως έγραψε και ο Ζαχαριάδης.

Και συνήθως αυτή η όποια επανάσταση γίνεται για άλλους λόγους από εκείνους που γίνονται γνωστοί.

Σκεφτείτε το λίγο πριν αρχίσετε τις τυποποιημένες αντιρρήσεις ανθρώπων που δέχονται κάτι χωρίς να το έχουν μελετήσει ιδιαίτερα.

5.200 υπάλληλοι του αμερικάνικου Πενταγώνου κατηγορούνται για αγορά παιδικής πορνογραφίας

Οι Αμερικανοί, οι προστάτες μας, οι σωτήρες του ελεύθερου κόσμου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας…
Αυτοί οι θρήσκοι άνθρωποι που όταν ξεκινούν έναν πόλεμο προσεύχονται θερμά στον θεό για την ειρήνη…

Έχουν αυτήν την δημοκρατική κρατική υπηρεσία που λέγεται Πεντάγωνο, και το 20% των υπαλλήλων της είναι παιδεραστές και μάλιστα με έξοδα του κράτους!

Πέντε χιλιάδες διακόσιοι (!!!) υπάλληλοι του αμερικάνικου Πενταγώνου, κατηγορούνται επίσημα για αγορά παιδικής πορνογραφίας και κατέβασμα του υλικού με χρήση υπηρεσιακών υπολογιστών, συνδέσεων και e-mail διευθύνσεων.
Το αμερικάνικο Πεντάγωνο απασχολεί είκοσι τρεις χιλιάδες στρατιωτικούς και πολιτικούς υπαλλήλους και περίπου τρεις χιλιάδες υπαλλήλους άλλων ειδικοτήτων.

Τα καλά αυτά παιδιά χρησιμοποιούσαν το σύστημα των υπολογιστών του Πενταγώνου και τις ταυτότητές τους στην πολυπολιτισμική αυτή απασχόληση.
Θα ήταν ενδιαφέρον βέβαια να δούμε ανάλογες ΕΔΕ και στις θεάρεστες ΣΙΑ, NSA, κλπ, κλπ, κλπ που δουλεύουν νυχθημερόν (όποτε δεν προσεύχονται) για να μας σώσουν από τους τρομοκράτες.
Αν και το ποσοστό θα είναι περίπου το ίδιο…
Αλλά για ποιόν λόγο βγήκε άραγε στην φόρα αυτή η έρευνα; Το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για κάποιο ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Πάντοτε τέτοιου είδους ξεκαθαρίσματα γίνονται κάτω από το κάλυμμα της ηθικής.
Αν σας ενδιαφέρει ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το κατεβάσετε με μορφή PDF:
Πεντάγωνο Παιδική πορνογραφία
Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι μάλλον πρόκειται για δάκτυλο τρομοκρατών, εχθρών του ελεύθερου κόσμου…

Ένα καθυστερημένο χριστουγεννιάτικο παραμύθι

Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα. Έσερνε τα βήματα της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι. Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δεν σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα.

Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή. Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θέματα και δεν την πρόσεξε.

Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δεν φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό. Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο. Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια της γριούλας, αλλά δεν μίλησε.

Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε αργά και με δυσκολία. Κάθισε στο πλαϊνό κάθισμα, αμέσως πίσω από τον οδηγό. Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα. Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα κι έπαιζε με τα δάχτυλα του.

«Γεροντική άνοια», σκέφτηκε.

Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε: «Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο πολύ στη φτώχεια. Καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου».

Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά. «Κοίταξε, μαμά, αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη».

Η μαμά ταράχτηκε και του χτύπησε το χέρι. «Μη δείχνεις τους ανθρώπους, Αντρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις».

«Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά», είπε μια κυρία που φορούσε γούνα. «Τα παιδιά της πρέπει να ντρέπονται». Αισθάνθηκε ανώτερη, αφού αυτή φρόντισε τη μητέρα της.

Μια δασκάλα στη μέση του λεωφορείου στερέωσε τα δώρα που είχε στα πόδια της.

«Δεν πληρώνουμε αρκετούς φόρους, για να αντιμετωπίζονται καταστάσεις σαν αυτές;» είπε σε μια φίλη της που ήταν δίπλα της.

«Φταίνε οι δεξιοί», απάντησε η φίλη της. «Παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν στους πλούσιους».

«Όχι, φταίνε οι άλλοι», μπήκε στη συζήτηση ένας ασπρομάλλης. «Με τα προγράμματα πρόνοιας κάνουν τους πολίτες τεμπέληδες και φτωχούς».

«Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να αποταμιεύουν», είπε ένας άλλος που έμοιαζε μορφωμένος. «Αν αυτή η γριά αποταμίευε όταν ήταν νέα, δεν θα υπέφερε σήμερα».

Και όλοι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι για την οξύνοιά τους που έβγαλε τέτοια βαθιά ανάλυση.

Ένας έμπορος αισθάνθηκε προσβολή από τις εξ αποστάσεως μουρμούρες των συμπολιτών του. Έβγαλε το πορτοφόλι του και τράβηξε ένα εικοσάρι. Περπάτησε στο διάδρομο και το έβαλε στο τρεμάμενο χέρι της γριούλας. «Πάρε, κυρία, να αγοράσεις παπούτσια».

Η γριούλα τον ευχαρίστησε κι εκείνος γύρισε στη θέση του ευχαριστημένος, που ήταν άνθρωπος της δράσης.

Μια καλοντυμένη κυρία τα πρόσεξε όλα αυτά και άρχισε να προσεύχεται από μέσα της.

«Κύριε, δεν έχω χρήματα. Αλλά μπορώ να απευθυνθώ σε σένα. Εσύ έχεις μια λύση για όλα. Όπως κάποτε έριξες το μάννα εξ ουρανού, και τώρα μπορείς να δώσεις ό,τι χρειάζεται η κυρούλα αυτή για τα Χριστούγεννα».

Στην επόμενη στάση ένα παλικάρι μπήκε στο λεωφορείο. Φορούσε ένα χοντρό μπουφάν, είχε ένα καφέ φουλάρι και ένα μάλλινο καπέλο που κάλυπτε και τα αυτιά του. Ένα καλώδιο συνέδεε το αυτί του με μια συσκευή μουσικής. Ο νέος κουνούσε το σώμα του με τη μουσική που άκουγε. Πήγε και κάθισε απέναντι στη γριούλα. Όταν είδε τα ξυπόλυτα πόδια της, το κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε. Τα μάτια του πήγαν από τα πόδια της γιαγιάς στα δικά του. Φορούσε ακριβά ολοκαίνουργια παπούτσια. Μάζευε λεφτά αρκετό καιρό για να τα αγοράσει και να κάνει εντύπωση στην παρέα. Το παλικάρι έσκυψε και άρχισε να λύνει τα παπούτσια του. Έβγαλε τα εντυπωσιακά παπούτσια και τις κάλτσες. Γονάτισε μπροστά στη γριούλα.

«Γιαγιά, είπε, βλέπω ότι δεν έχεις παπούτσια. Εγώ έχω κι άλλα». Προσεκτικά κι απαλά σήκωσε τα παγωμένα πόδια και της φόρεσε πρώτα τις κάλτσες κι ύστερα τα παπούτσια του. Η γριούλα τον ευχαρίστησε συγκινημένη.

Τότε το λεωφορείο έκανε πάλι στάση. Ο νέος κατέβηκε και προχώρησε ξυπόλυτος στο χιόνι. Οι επιβάτες μαζεύτηκαν στα παράθυρα και τον έβλεπαν καθώς βάδιζε προς το σπίτι του.

«Ποιος είναι;», ρώτησε ένας.

«Πρέπει να είναι άγιος», είπε κάποιος.

«Πρέπει να είναι άγγελος», είπε ένας άλλος.

«Κοίτα! Έχει φωτοστέφανο στο κεφάλι!» φώναξε κάποιος.

«Είναι ο Χριστός!» είπε η ευσεβής κυρία.

Αλλά το αγοράκι, που είχε δείξει με το δάχτυλο τη γιαγιά, είπε: «Όχι, μαμά τον είδα πολύ καλά. Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ».

Μια ζωή τα ίδια χάλια...

«Γύριζε, μὴ σταθῆς ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,
ὁ ψεύτης εἴδωλο εἶν᾿ ἐδῶ, τὸ προσκυνᾷ ἡ πλεμπάγια,
ἡ Ἀλήθεια τόπο νὰ σταθῇ μιὰ σπιθαμὴ δὲ θἄβρῃ.
Ἀλάργα. Μόρα τῆς ψυχῆς τῆς χώρας τὰ μουράγια.
Ἀπὸ θαμποὺς ντερβίσηδες καὶ στέρφους μανταρίνους
κι ἀπὸ τοὺς χαλκοπράσινους ἡ Πολιτεία πατιέται.
Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! Χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.
Δὲν ἔχεις, Ὄλυμπε, θεούς, μηδὲ λεβέντες ἡ Ὄσσα,
ραγιάδες ἔχεις, μάννα γῆ, σκυφτοὺς γιὰ τὸ χαράτσι,
κούφιοι καὶ ὀκνοὶ καταφρονοῦν τὴ θεία τραχιά σου γλώσσα,

τῶν Εὐρωπαίων περιγελᾷ καὶ τῶν ἀρχαίων παλιάτσοι.
Καὶ δημοκόποι Κλέωνες καὶ λογοκόποι Ζωίλοι,
καὶ Μαμμωνᾶδες βάρβαροι, καὶ χαῦνοι λεβαντίνοι.
λύκοι, ὦ κοπάδια, οἱ πιστικοὶ καὶ ψωριασμένοι οἱ σκύλοι
κι οἱ χαροκόποι ἀδιάντροποι καὶ πόρνη ἡ Ρωμιοσύνη!»
Κωστής Παλαμάς (1908)

Δεξιοί-καθίκια-πολίτες (αντί του συνήθους μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι)

Διάβασα πριν καιρό στην  Ελευθεροτυπία στο άρθρο της Γεωργίας Δάμα με τίτλο «Ρατσισμός το Σαββατόβραδο»: «Μεσάνυχτα στην Πλ. Αττικής και βρίσκονταν παρατεταγμένα περίπου 80 άτομα. Γυναίκες μέσης ηλικίας, δεκαπεντάχρονα παιδιά, ηλικιωμένοι. Στέκονταν μπροστά στα ΜΑΤ και φώναζαν: «Δεν είναι άνθρωποι οι λαθρομετανάστες είναι σκουλήκια».  

Μετά (κατά την «αρθρογράφο») βγήκαν κάτι μπρατσαράδες με ξύλα και δείρανε τα αθώα αυτά αρνιά: τους μετανάστες.

Τι καταλάβατε εσείς;

Εγώ πάντως κατάλαβα ότι γυναίκες, πιτσιρίκια και γέροντες «εν ακροδεξιά υστερία ευρισκόμενοι» όρμησαν στην πλατεία να φάνε αυτά τα αθώα παιδιά, τα ήμερα πρόβατα, τους ανυπεράσπιστους, καλούς, αγαθούς, φιλειρηνικούς μουσουλμάνους. Και φυσικά δεν μπορούσαν μόνοι τους αλλά είχαν έτοιμους τους μπρατσωτούς φασίστες (προφανώς μέλη της Χρυσής Αυγής).

Ναι ρε γαμώτο! Αυτοί οι δεξιοί φασίστες πολίτες φταίνε.

Κακώς διαμαρτύρονται οι κάτοικοι.

Ξέρετε πολύ καλά ότι:

- οι μουσουλμάνοι οι οποίοι κόβουν τις μύτες και τα αυτιά των γυναικών όταν προσπαθήσουν να φύγουν από το σπίτι για να γλιτώσουν το ξύλο του συζύγου τους...

- οι μουσουλμάνοι που κάθε μέρα σκοτώνονται στα χωριά τους βάζοντας βόμβες οι Σουνίτες στους Σιίτες και οι Σιίτες στους Σουνίτες.

- οι μουσουλμάνοι οι οποίοι μεταχειρίζονται τα σκυλιά τους καλύτερα από τις γυναίκες, τις μανάδες, τις αδελφές και τις κόρες τους...

- οι μουσουλμάνοι οι οποίοι εκτελούν με συνοπτικές διαδικασίες τους ομοφυλόφιλους...

- οι μουσουλμάνοι οι οποίοι στις χώρες τους καταδικάζουν σε θάνατο δια λιθοβολισμού τις γυναίκες που έκαναν το λάθος να ΒΙΑΣΘΟΥΝ και να μείνουν έγκυες...

- οι μουσουλμάνοι που θάβουν ζωντανές τις κοπέλες που αρνούνται να παντρευτούν αυτόν που θέλει η οικογένεια...

- οι μουσουλμάνοι οι οποίοι αγράμματοι, πεινασμένοι και μεγαλωμένοι από φανατικούς μουλάδες έρχονται στην χώρα μας...

Μόλις πατήσουν το πόδι τους στη Ελλάδα κάτι παθαίνουν: Αγγελοποιούνται και τους λείπουν μόνο τα φτερά. Ξαφνικά ενδιαφέρονται για κλασσική μουσική, γράφονται στο ωδείο, πηγαίνουν στο θέατρο, στην όπερα, δημιουργούν φιλανθρωπικούς συλλόγους, πηγαίνουν σχολείο για να μάθουν ελληνικά και να συνεννοούνται με τους γύρω τους, δημιουργούν εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής και γενικά ασχολούνται με τις Καλές Τέχνες και από κάθε άποψη παρουσιάζουν μία συμπεριφορά πολύ ανώτερη (και Ευρωπαϊκή θα έλεγα) από τα αντίστοιχα ημεδαπά δεξιά, ανεγκέφαλα, φασιστικά γουρούνια που ξαφνικά βρέθηκαν να ζουν σε τριτοκοσμικές συνθήκες και να κινδυνεύουν κάθε φορά που βγαίνουν από το σπίτι τους.

Πραγματικά έχω σιχαθεί αυτήν την χώρα. Έχει μετατραπεί σε έναν απέραντο στάβλο όπου εκτός από τους λαθρομετανάστες αποπατούν πολιτικοί, δημοσιογράφοι και κάθε είδους αυτόκλητοι «δημοκράτες», υπερασπιστές των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», ομοφυλόφιλοι (βλέπετε τα τελευταία χρόνια άνδρες στα κανάλια;) και λοιπά νεοταξικά φυντάνια.

Και όποιος πάει να διαμαρτυρηθεί αμέσως βαφτίζεται φασίστας, ακροδεξιός, υπάνθρωπος κλπ, κλπ, κλπ.

Θα ήθελα να ήξερα αν η κυρία αυτή διαμαρτυρήθηκε ποτέ:

-που το κέντρο της Αθήνας έχει μετατραπεί σε αγορά ναρκωτικών.

-που τα σοκάκια της έχουν χωριστεί σε επικράτειες συμμοριών.

-που πίσω από το δημαρχείο Αθηνών, μετά το κλείσιμο των καταστημάτων γίνεται το «έλα να δεις» από τις μαύρες πόρνες που εκτίθενται σαν σε κρεοπωλείο.

- που η αστυνομία πιάνει μία με δύο συμμορίες αλλοδαπών ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.

- που συνεχώς γίνονται διαρρήξεις σε αυτοκίνητα και σπίτια.

-που οι ναρκομανείς ζητιανεύουν πλέον στα φανάρια.

-που κάποιοι (επίσης μπρατσωτοί και κουκουλοφόροι) κατέβασαν την ελληνική σημαία από το Πανεπιστήμιο Αθηνών.

- που κάποιοι (επίσης μπρατσωτοί και κουκουλοφόροι) έκαψαν το κέντρο της Αθήνας πέρσι.

-που κάποιοι «δημοκράτες» καίνε την σημαία και το Πολυτεχνείο σε κάθε «δημοκρατική διαμαρτυρία» τους. (ευτυχώς κόψανε το δεύτερο χούι τα τελευταία χρόνια)

-που ξεπουλάμε την Μακεδονία, την Θράκη και το Αιγαίο στο όνομα της «συναδέλφωσης των λαών» και της «ειρήνης στην περιοχή».

-που το «επαναστατικό» και «δημοκρατικό» Indymedia κάνει τζάμπα επανάσταση (με έξοδα του δημοσίου) διδάσκοντας κάθε επίδοξο «επαναστάτη» πως φτιάχνουν εμπρηστικές βόμβες, ή δεν το ξέρατε ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ;

-που οι πανεπιστημιακές σχολές έχουν καταντήσει καταφύγια παρανόμων (λόγω ασύλου)

-που κάποιοι «δημοκράτες» έχουν κάψει επανειλημμένα το βιβλιοπωλείο του Γεωργιάδη (επειδή είναι δεξιός είναι δικαιολογία;) και δεν κούνησε φύλλο (άραγε αν κάποιοι καίγανε ένα «αριστερό» βιβλιοπωλείο τι θα γινόταν;).

-που κόπηκαν μισθοί και συντάξεις και μπήκαν τόσοι φόροι από τον πρωθυπουργό-πινόκιο με το ιστορικό όνομα «Λεφτά υπάρχουν».

-που εκείνος ο απίστευτα θρασύς χοντρός είπε: «Μαζί τα φάγαμε».

-που τα παιδιά μας ξέρουν πλέον περισσότερες αγγλικές παρά ελληνικές λέξεις.

-που έχει γίνει σύνηθες γεγονός η ύπαρξη αστέγων στα πάρκα.

(να μην συνεχίσω τον κατάλογο γιατί θα βραδιάσουμε)

Ξέρω, ξέρω.

Ήδη βαφτίστηκα ακροδεξιός και φασίστας από τους «δημοκράτες». Και ως εκ τούτου δεν υπάρχει καν λόγος να διαβάσουν παρακάτω. Αφήστε που προφανώς το κείμενο δεν αξίζει δημοσίευσης.

Αλλά δεν είναι έτσι.

Όχι κυρίες και κύριοι «δημοκράτες».

Το κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις.

ΦΥΣΙΚΑ δεν είναι όλοι οι λαθρομετανάστες καθάρματα. Αγράμματοι είναι, πεινασμένοι είναι, απελπισμένοι είναι. 
ΦΥΣΙΚΑ υπάρχουν πολλοί φουκαράδες που δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. 
Και ΦΥΣΙΚΑ τους προτιμάω από τους δικούς μας που κάθονται αραχτοί στην καφετέρια παίζοντας με το καινούριο κινητό τους αντί να πάνε να δουλέψουν έστω και για 25 ευρώ ανασφάλιστοι (δεν μιλάω για τις βαριές δουλειές όπου τα μεροκάματα είναι υψηλότερα ή τουλάχιστον ήταν πριν την κρίση).

ΦΥΣΙΚΑ είναι έτσι τα πράγματα όπως ΦΥΣΙΚΑ και δεν είναι όλοι οι Έλληνες καλοί.

Αλλά επίσης ΦΥΣΙΚΑ η πλειονότητα των λαθρομεταναστών είναι ακριβώς αυτό: Πειναλέοι, αγράμματοι και απελπισμένοι, μεγαλωμένοι σε μέρη όπου υπάρχει απίστευτη πείνα, βία, θάνατος, δυστυχία και εξευτελισμός. Όπου οποιαδήποτε ανθρώπινη αρετή δεν έχει καμία σημασία γιατί προέχει η επιβίωση. Είναι φυσικό όταν πεινάς να κλέψεις, να διαρρήξεις και να σκοτώσεις. Έτσι αυξάνεται η ντόπια εγκληματικότητα (δεν μας έφταναν τα ελληνικά καθάρματα τώρα έχουμε και τα εισαγόμενα).

Και τι πρέπει να γίνει άραγε;

Να πάμε όλους τους μετανάστες στην Καισαριανή και να τους εκτελέσουμε;

Να τους πνίγουμε όπως έκαναν οι Ιταλοί στους Αλβανούς;

Να τους κάνουμε όλους «κοψοχρονιά» έλληνες πολίτες δίνοντάς τους ακόμη και ιθαγένεια όπως θέλουν μερικοί;

Ή μήπως θα έπρεπε να τους καταγράφουμε και τέλος όσοι μπορούν να δουλέψουν νόμιμα (όσους αντέχει η οικονομία μας βέβαια) να μένουν και οι άλλοι «την βόλτα τους» για την Ευρώπη;

Προφανώς το τρίτο.

Αλλά φυσικά η τήρηση των νόμων δεν είναι πλέον το ζητούμενο στην Ψωροκώσταινα.

Σημασία έχει να περάσει και να γίνει καθεστώς κάτι συγκεκριμένο. Αν δεν το έχετε καταλάβει ακόμη δεν υπάρχει περίπτωση να το καταλάβετε τώρα.

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ:

-Να ευοδωθούν οι προσπάθειες της καλής κυρίας και των άλλων «δημοκρατών».

-Να νικηθούν κατά κράτος όλοι αυτοί οι «δεξιοί και φασίστες εθνικιστές» Έλληνες για να θριαμβεύει η «δημοκρατία».

-Να γίνουν οι μουσουλμάνοι πλειοψηφία και να χτιστούν μιναρέδες σε κάθε δρόμο.

-Να αποκτήσουμε μουσουλμανική κυβέρνηση και μουσουλμανικό καθεστώς.

-Να κάνουν κουμάντο οι μουλάδες, όπως γίνεται σε δημοκρατικές χώρες όπως το Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αραβία, Ιράν, Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ.

Γιατί το εύχομαι αυτό;

Γιατί εγώ ο «δεξιός», ο «φασίστας» ο «εθνικιστής», θα επιζήσω σε αντίθεση με όλους τους «δημοκράτες» και τους άλλους «πολιτισμένους».

Βλέπετε οι μουλάδες όταν βλέπουν ομοφυλόφυλους, «αριστερούς» και λοιπούς «πολιτισμένους» βγάζουν σπυριά μεγάλα σαν πεπόνια. Και τους εκτελούν με δημοκρατικότατες συνοπτικές διαδικασίες για να τους σώσουν στέλνοντάς τους στον παράδεισο.

Όσο για τις καλές κυρίες που σήμερα γράφουν πύρινα άρθρα εναντίον των χαμερπών φασιστών σαν και εμένα (οι οποίοι ηλιθιωδώς τις αφήνουν να τους σκάβουν τον λάκκο) τότε θα φοράνε τσεμπέρι και θα κάθονται σπίτι, γιατί αν βγουν θα κινδυνεύουν να τις δείρει ο οποιοσδήποτε καλοκάγαθος μουλάς τις πετύχει στον δρόμο. Και θα είναι τυχερές γιατί θα μπορούσε να αποφασίσει να τους κόψει το δάχτυλο εάν φοράνε δαχτυλίδι.

Το κείμενο έγραψε ένας φασίστας εθνικιστής, ο οποίος πιτσιρικάς επί Χούντας καθόταν και έγραφε εκθέσεις νομιμοφροσύνης γιατί ο πατέρας του «συμπαθούσε» λέει τους αριστερούς! Σκεφτείτε να τους ψήφιζε κιόλας!

ΥΓ. Λόγω του θέματος το κείμενο είναι υπερβολικά τηλεγραφικό. Διαφορετικά θα έπρεπε να γράψω «εγκυκλοπαίδεια». Αυτός που θέλει να καταλάβει θα καταλάβει. Οι άλλοι, (αφήστε να μαντέψω) οι «δημοκράτες» έχουν το ελεύθερο να απομονώσουν μία φράση που θα τους βολεύει και να καταδικάσουν όλο αυτό το φασιστικό και εθνικιστικό κείμενο.

Ερωτήσεις που (δεν) ζητούν απάντηση

Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;

Αυτό ακριβώς  είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.

Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά:

-Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.

-Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.

-ΟΙ ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.

Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.

Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα  προκύπτουν  κάποιες απορίες:

Ερώτηση 1) Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το  Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;

Ερώτηση 2) Πως γίνεται  το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να "ξετινάξει" μία χώρα;

Ερώτηση 3) Πως γίνεται  να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και  τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;

Ερώτηση 4) Πως γίνεται  στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;

Ερώτηση 5) Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;

Ένα  πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:

α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό! 

β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!

γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.

δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!

Ερώτηση 6) Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς; 

Ερώτηση 7) Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης  χρωστάει το 98% των χρημάτων του;

Ερώτηση 8) Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;

Ερώτηση 9) Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;

Ερώτηση 10) Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;

Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το  χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;

 Ολόκληρος ο  κατάλογος με τα χρέη παγκοσμίως βρίσκεται εδώ:  http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_external_debt

 

Country	External debt US dollars	Date	% of GDP
World	56.900.000.000.000	31 Dec 2009	98%
Luxembourg	1.994.000.000.000	30 June 2009	3854%
Ireland	2.287.000.000.000	30 Sept 2009	1004%
Liberia	3.200.000.000	2005	606%
Netherlands	3.733.000.000.000	31 Dec 2009	470%
United Kingdom	9.088.000.000.000	30 June 2009	416%
Hong Kong	655.100.000.000	30 Sept 2009	311%
Switzerland	1.339.000.000.000	30 June 2009	271%
Belgium	1.354.000.000.000	7 October 2010	267%
Portugal	507.000.000.000	30 June 2009	223%
Austria	808.900.000.000	30 Sept 2009	212%
Denmark	607.400.000.000	30 June 2009	196%
France	5.021.000.000.000	30 June 2009	188%
Greece Είμαστε 19οι σε πραγματικό μέγεθος  χρέους και 13οι σε ποσοστό χρέους επί του ΑΕΠ	552.800.000.000	30 June 2009	167%
Sweden	669.100.000.000	30 June 2009	165%
Spain	2.410.000.000.000	30 June 2009	165%
Germany  30	5.208.000.000.000	June 2009	155%
Finland	364.900.000.000	30 June 2009	153%
Norway	548.100.000.000	30 June 2009	143%
Cyprus	32.860.000.000	31 Dec 2008	129%
Estonia	22.540.000.000	31 Dec 2009	118%
Italy	2.328.000.000.000	31 Dec 2008	101%
Democratic rep. of Congo	10.000.000.000	2007	100%
United States	13.450.000.000.000	30 June 2009	94%