Περί ευθανασίας ή μη

Οι άνθρωποι αρέσκονται να παριστάνουν τον θεό.

Χαλάνε εκατομμύρια στην ευγονική και όταν καταφέρουν να ξεπεράσουν το εμπόδιο που τους έβαλε η φύση (ή ο θεός αν προτιμάτε) τότε υποκριτικότατα οι άνθρωποι λένε:

-Με την βοήθεια του θεού απέκτησα και εγώ παιδί!

Όμως παρέβησαν την θέληση του θεού που τους δημιούργησε ανίκανους να κάνουν παιδιά.

Βάζουνε τους ετοιμοθάνατους στην μηχανή και τους κρατάνε με το ζόρι ζωντανούς. Και όταν κάποτε μετά από μύρια βάσανα το σώμα τους πάψει να λειτουργεί τελείως, τότε πάλι υποκριτικότατα οι άνθρωποι λένε:

-Τον πήρε ο θεός και αναπαύθηκε!

Όμως εμπόδισαν με νύχια και με δόντια τον θεό να πάρει τον άρρωστο όταν ήρθε η ώρα του.

Δεν λέω να εκτελούμε όσους γέρασαν ή αρρώστησαν, επειδή θα είναι φθηνότερο.

Λέω ότι όταν έρθει η ώρα κάποιου πρέπει να τον αφήνουμε να πεθαίνει με αξιοπρέπεια.

Λέω ότι αν κάποιος υποφέρει από τις αβυσσαλέες αρρώστιες που υπάρχουν σήμερα θα έπρεπε να τον αφήσουμε να πεθάνει.

Δεν βλέπω τίποτε ανθρωπιστικό ή πολιτισμένο στο να κρατάμε ζωντανό με το ζόρι έναν άνθρωπο ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ.

Όσοι είναι κατά της ευθανασίας να κάτσουν να σκεφτούν τα παρακάτω:

-Θα ήθελαν να καρφωθούν σε ένα κρεβάτι και να κοιτάνε 24 ώρες το 24ωρο τους τοίχους;

-Θα ήθελαν να πονάνε αφόρητα μέρα νύχτα;

-Θα ήθελαν να ανοίγει το σώμα τους από την κατάκλιση;

-Θα ήθελαν να τα κάνουν απάνω τους;

-Θα ήθελαν να περάσουν χρόνια ολόκληρα με καθετήρα στην ουρήθρα;

-Θα ήθελαν να περάσουν χρόνια ολόκληρα τρώγοντας αηδίες στα νοσοκομεία και τα γηροκομεία;

-Θα ήθελαν να λιώνει ο εγκέφαλός τους από την απραξία και την έλλειψη εντυπώσεων;

-Θα ήθελαν να περάσουν χρόνια ολόκληρα μέσα σε μέχρι θανάτου βαριεστιμάρα;

-Θα ήθελαν να περάσουν χρόνια ολόκληρα βλέποντας την βροχή και να μην μπορούν να βγουν έξω να βραχούν;

-Θα ήθελαν να περάσουν χρόνια ολόκληρα βλέποντας τον ήλιο χωρίς να μπορούν να βγουν στην λιακάδα;

-Θα ήθελαν να περάσουν χρόνια ολόκληρα χωρίς να μπορούν να κολυμπήσουν στην θάλασσα, να περπατήσουν στο βουνό, να πάνε σινεμά, να πάνε σε μια ταβέρνα να φάνε με την παρέα τους, να πάνε στο καρναβάλι τις Απόκριες, να πάνε μια βόλτα μέχρι το σούπερ μάρκετ, να πάνε επίσκεψη στον φίλο τους, να κάνουν τέλος πάντων όλα εκείνα που κάνουν οι υπόλοιποι τυχεροί άνθρωποι;

Έχει αναρωτηθεί κανείς σας τι αισθάνεται εκείνος που βρίσκεται σε κώμα;

-Αναρωτηθήκατε αν είναι πιασμένος και δεν μπορεί να κουνηθεί;

-Αναρωτηθήκατε αν έχει φαγούρα και δεν μπορεί να ξυστεί;

-Αναρωτηθήκατε αν κρυώνει και δεν μπορεί να σκεπαστεί;

-Αναρωτηθήκατε αν ζεσταίνεται και δεν μπορεί να ξεσκεπαστεί;

-Αναρωτηθήκατε αν πονάει και δεν μπορεί να ανακουφιστεί;

-Αναρωτηθήκατε αν αγανακτεί και δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί;

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.

Κανείς δεν αναρωτήθηκε για όλα αυτά.

Αντίθετα σαν γνήσια τέκνα του Αντίχριστου της εποχής έχετε «ηθικά διλλήματα» για το αν πρέπει να ελευθερώσετε από το μαρτύριο έναν ετοιμοθάνατο.

-Τα εκατομμύρια παιδιά που πεθαίνουν από πείνα και αρρώστιες δεν σας δημιουργούν κανένα «ηθικό δίλλημα».

-Οι πόλεμοι, οι καταστροφές, η παγκόσμια δυστυχία δεν σας δημιουργούν κανένα «ηθικό δίλλημα».

-Τα εκατομμύρια παιδιά που δουλεύουν για να αγοράζετε φτηνά προϊόντα δεν σας δημιουργούν κανένα «ηθικό δίλλημα».

Γιατί συμβαίνει αυτό; Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είσαστε εσείς που υποφέρετε.

Και όπως λέει και η παροιμία «Ξένος πόνος, ξένος πόρδος».

Βασικά ξέρω (χωρίς να μπορώ να σας το αποδείξω) ότι ισχύει ο νόμος του Κάρμα.

Δηλαδή παθαίνεις εκείνο που σου αξίζει να πάθεις.

Σίγουρα αυτό παθαίνουν και οι νεκροζώντανοι που σαπίζουν στα κρεματόρια, πεταγμένοι εκεί από τους συγγενείς οι οποίοι «τόσο πολύ τους αγαπούν».

Αυτό το γεγονός εγώ προσωπικά το δέχομαι με την έννοια του νόμου της Ανταπόδοσης, αλλά όμως συγκινησιακά ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΤΩ. Δεν το αντέχει η συνείδησή μου.

Και αν θα έχω την δυνατότητα κάποτε θα δράσω ανάλογα.

Και κανονικά θα έπρεπε να ευχηθώ στους υπαίτιους αυτής της φρικτής δυστυχίας, «επιστήμονες» και «αγαπημένους συγγενείς», ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ που επιφυλάσσουν καθημερινά σους άτυχους γέρους ή βαριά άρρωστους ανθρώπους.

Και θα έπρεπε να το πάθουν ακριβώς γιατί παραβαίνουν την εντολή «Μην κάνετε αυτό που δεν θέλετε να σας κάνουν».

Αυτό θα έπρεπε να ευχηθώ. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ ούτε αυτό να κάνω.

Η ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ ΣΠΑΘΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ κρέμεται από πάνω μου.

Δηλητηριώδη κραγιόν

Μου ήρθε στο ταχυδρομείο. Δεν ξέρω αν είναι έτσι, αλλά προτιμώ να το δημοσιεύσω καλού κακού.

Προς τον γυναικείο πληθυσμό και όχι μόνο

Ο μόλυβδος είναι μία χημική ουσία, η οποία προκαλεί καρκίνο.

Πρόσφατα μία μάρκα που ονομάζεται 'Red Earth' μείωσε τις τιμές της από 67 σε 9.9 δολάρια!!!!...

Περιείχε μόλυβδο.

Οι μάρκες οι οποίες περιέχουν μόλυβδο είναι:

1. Christian Dior

2. LANCOME

3. CLINIQUE

4. Y.S.L

5. ESTEE LAUDER

6. SHISEIDO

7. RED EARTH (Lip Gloss)

8. CHANEL (Lip Conditioner)

9. Market America-Motives lipstick

Όσο περισσότερο μόλυβδο περιέχουν τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος για καρκίνο.

Μετά από δοκιμές που έγιναν σε κραγιόν, βρέθηκε ότι το κραγιόν του Y.S.L περιείχε την μεγαλύτερη ποσότητα μόλυβδου.

Προσέξτε ιδιαίτερα τα κραγιόν που κατασκευάστηκαν για να διαρκούν περισσότερο.

Εάν το κραγιόν σας διατηρείται πιο πολύ από τα συνηθισμένα, οφείλεται στο ότι περιέχει υψηλό ποσοστό μόλυβδου.

Δοκιμάστε αυτό το τεστ μόνες σας:

1. Βάλτε λίγο κραγιόν στο χέρι σας.

2. Με ένα χρυσό δαχτυλίδι τρίψτε το χρώμα.

3.Αν το χρώμα του κραγιόν γίνει μαύρο, τότε

ξέρετε ότι περιέχει μόλυβδο.

Άλλο ένα βήμα προς την απόσχιση της Κρήτης;

Αυτό είναι το… νόμισμα της Κρήτης!

08.03.09

Αίσθηση έχει προκαλέσει το πρώτο θέμα της Ελεύθερης Ώρας του Σαββάτου.

Οι… αυτονομιστές «Κρήτες» προχώρησαν και στην χάραξη νομισμάτων, ευρωπαϊκού τύπου, όπου εμφανίζεται η Κρήτη μας ως ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΚΡΑΤΟΣ!…

Τα μεταλλικά αυτά νομίσματα συνοδεύονται από Μινωικές παραστάσεις και είναι, σε αξία, αντίστοιχα με αυτά τα ευρωνομίσματα που σήμερα χρησιμοποιούνται από την Ελλάδα και τις άλλες 26 χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δείτε τα…

Αιώνας της κατανάλωσης.

Αἰώνας τῆς μιζέριας καί τήν πνευματικῆς φτώχειας.
Αἰώνας τῆς καταπίεσης, τοῦ ἄγχους καί τῆς δυστυχίας.

Πρῶτο παράδειγμα οἱ Ἰνουίτ πού ζοῦσαν κάποτε σάν «ἄγριοι» στούς πολικούς πάγους. Ἔπρεπε νά κυνηγοῦν γιά νά τρῶνε καί ἔτρεχαν ὅλη μέρα γιά νά ἐξασφαλίσουν τά πρός τό ζείν. Μετά ἦρθαν οἱ λευκοί καί τούς «ἔσωσαν». Τούς ἔδωσαν ὄπλα, αὐτοκίνητα, μηχανικά ἕλκηθρα, σπίτια, ἠλεκτρικό, κονσέρβες μέ ἄφθονο φαγητό καί τούς «ἐκπολίτισαν».
Καί οἱ κακοί Ἰνουίτ ἀμέσως ἄρχισαν νά ἐμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης καί ἄλλων ψυχολογικῶν διαταραχῶν καί πολλοί ἔγιναν ἀλκοολικοί.

Δεύτερο παράδειγμα: Στόν Ἀμαζόνιο -εἶδα σέ ντοκιμαντέρ- μία φυλή πού ζοῦσε «κάπου» στά δάση. Τά μόνα τους ὑπάρχοντα ἦταν μία ψάθινη αἰώρα καί κάποια χορταρένια στολίδια γιά ροῦχα, τόξα καί πιρόγες. Τά μόνα σύγχρονα «ἐργαλεῖα» τούς ἦταν κάποιοι τενεκέδες ἀπό κονσέρβες μέ τούς ὁποίους κουβαλοῦσαν νερό ἤ ἔβραζαν φαγητό.
Οἱ ἄνδρες ψάρευαν καί οἱ γυναῖκες μάζευαν καρπούς. Ἔριχναν τό φρέσκο ψάρι πάνω στήν φωτιά, τό ἔτρωγαν μαζί μέ τά φροῦτα καί ἔπειτα (ἀφοῦ δέν εἶχαν καί τίποτε ἄλλο νά κάνουν) τό ἔριχναν στόν χορό, τό τραγούδι καί τά χαχανητά γύρω στήν φωτιά.
Ὅταν τά φροῦτα στήν περιοχή τελείωναν, ἔπαιρναν τά «ὑπάρχοντά τους», ἔμπαιναν στίς βάρκες καί σέ μισῆ ὤρα εἶχαν πάει σέ νέο σημεῖο καί εἶχαν κατασκηνώσει καί πάλι.

Συγκρίνετε τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν μέ τήν δική μας. Εἶναι δυνατόν νά ἔχουν προβλήματα ψυχολογικά καί ἄλλα; Δέν χρειάζεται νά πληρώσουν τό φαγητό τους, τά ροῦχα τους, τό σπίτι τους, τήν διασκέδασή τους. Δέν ἔχουν ΙΚΑ, συντάξεις, ἀσφάλειες (ζωῆς, πυρός, σεισμοῦ, λιμοῦ καί καταποντισμοῦ), κόμματα, σωματεία, πολιτικούς, βουλευτές, ἐπιχειρήσεις, γιατρούς, αὐτοκίνητα, καλοριφέρ, ἐφορία, στρατό, ἀσανσέρ, κομμωτήρια, καλλυντικά, ψυγεῖα, τηλεοράσεις, φούρνους μικροκυμάτων, κινητά κλπ, κλπ, κλπ.
Τό μόνο πού ἔχουν εἶναι ἡ φασαρία νά μαζεύουν τό φαγητό τους.
Ἄν θεωρεῖτε ὅτι εἴμαστε πολιτισμένοι ἐπειδή ἔχουμε τεχνολογία δέν θά μπορέσω νά σᾶς ἀλλάξω γνώμη.
Ἀλλά εὐτυχισμένοι εἴμαστε;

Τα κλειδιά της ευτυχίας

Δεν είναι ότι η σύγχρονη ψυχιατρική είναι λανθασμένη. Είναι ότι δεν έχει τις γνώσεις για να προσωρήσει πέρα από ένα όριο, επειδή κάνει ένα ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ. Ταυτίζει -στην ουσία- την Έννοια ΕΓΩ με την έννοια ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. όμως αυτές οι δύο έννοες είναι τελείως ασυμβίβαστες όπως το νερό και το λάδι.
Όμως σε θεωρητικό επίπεδο υπάρχουν σωστές συλλήψεις:

«Τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους πραγματικά ευτυχισμένους και τους οδηγεί σε μια ειρηνική κατάσταση με τον εαυτό τους», ήταν το ζητούμενο σε αρκετές επιστημονικές μελέτες ομάδων ψυχολόγων, που έγιναν τα τελευταία χρόνια. Τα αποτελέσματά τους καταλήγουν σε 8 βασικά σημεία.
1.Αγάπη άνευ όρων
Το υπόβαθρο της ευτυχίας είναι η άνευ όρων αγάπη, η οποία καταρχήν προέρχεται από την πατρική οικογένεια και δημιουργεί στο άτομο αίσθηση σιγουριάς και αυτοπεποίθησης.Το άτομο που έχει μεγαλώσει με αυτό τον τρόπο μπορεί να ξεφύγει εύκολα από την παγίδα της επιθυμίας να το αγαπήσει βαθιά κάποιος άλλος. Συχνά οι άνθρωποι θεωρούν ότι το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο είναι να αγαπιούνται, όμως είναι το δεύτερο καλύτερο! Ακόμα σημαντικότερο είναι να μπορεί κανείς να αγαπάει τον άλλον, με υγιή, ανεξάρτητο τρόπο. Η αγάπη βρίσκεται στον αντίθετο πόλο από τον φόβο, τόσο συναισθηματικά όσο και νευρολογικά. Έτσι, αποτελεί το αντίδοτο στο φόβο, κοινωνικό άνοιγμα προς άλλους ανθρώπους και ένα βασικό κλειδί της ευτυχίας.
2.Αισιοδοξία
Η πραγματική αισιοδοξία προσφέρει δύναμη όταν κανείς λυγίζει από το βάρος επώδυνων γεγονότων. Αισιοδοξία σημαίνει ότι το άτομο κατανοεί ότι ακόμα και το επώδυνο γεγονός έχει κάτι να διδάξει, κάποιον δρόμο να δείξει. Όταν κανείς το κατανοήσει αυτό, πέρα από τη λύπη και τον πόνο του, μαθαίνει να βλέπει στο κάθε γεγονός, όσο άσχημο και αν είναι έστω και κάτι λίγο θετικό, που θα συμβάλει στην αυτοβελτίωσή του. Η αισιοδοξία προσφέρει δύναμη απέναντι στο φόβο της επαύριο και τη στεναχώρια του παρελθόντος που έχει πια περάσει.
3.Κουράγιο
Αυτό αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα αντίδοτα για να ξεπεράσει κανείς τους φόβους του.Ο φόβος είναι 'καλωδιωμένος' στο νευρικό σύστημα του ανθρώπου, είναι εσωτερικά προγραμματισμένος στον εγκέφαλο για να προστατεύει και να αφυπνίζει την υγιή αντίδραση του ατόμου. Η υγιής αυτή αντίδραση είναι το κουράγιο του είτε να μείνει κανείς και να το παλέψει είτε να σηκωθεί και να φύγει. Το κουράγιο είναι προϊόν του εγκεφάλου, προϊόν της νόησης, του πνεύματος, αλλά και συναισθημάτων όπως η αγάπη και η γενναιοδωρία. Είναι η φυσιολογική αντίδραση που προσφέρει η φύση απέναντι στο φόβο για την επιβίωσή μας, βιολογική και ψυχολογική.
4.Αίσθηση Ελευθερίας
Ελευθερία σημαίνει επιλογή και όταν επιλέγουμε κάτι ορίζουμε την ταυτότητα και το ποιον μας. Όλοι οι άνθρωποι έχουν επιλογές, λιγότερες ή περισσότερες, ωστόσο αυτοί που είναι δυστυχείς θεωρούν ότι δεν έχουν επιλογές, με αποτέλεσμα να καθηλώνονται ψυχικά και διανοητικά.
5.Δυναμική Παρουσία
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι συμμετέχουν στη 'μοίρα' τους και δημιουργούν την ευτυχία τους, χωρίς να περιμένουν από γεγονότα, καταστάσεις ή άλλους ανθρώπους να τους προσφέρουν χαρά και ευτυχία. Αντί να διατηρούν στάση θύματος, παίρνουν τη ζωή δυναμικά στα χέρια τους και τη διαπλάθουν.
6.Αίσθηση Σιγουριάς
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι τίποτα δεν αντιστέκεται στον πανδαμάτορα χρόνο, χρήματα, αναγνώριση, φήμη, ούτε η ίδια η ζωή. Έτσι, δεν προσμετρούν την ασφάλεια με το ημερολόγιο ή το κομπιουτεράκι. Απλώς αποδέχονται και αγαπούν αυτό το οποίο είναι οι ίδιοι. Χωρίς να είναι σκλάβοι άλλων πραγμάτων ή καταστάσεων, αντιλαμβάνονται ότι η σιγουριά είναι μια εσωτερική αίσθηση η οποία καλλιεργείται.
7.Καλή Υγεία
Συχνά ξεχνάμε ότι η ευτυχία και η καλή υγεία είναι στενά συνδεδεμένες. Είναι δύσκολο να αισθάνεται κανείς ευτυχισμένος αν δεν αισθάνεται υγιής, αλλά και αντίστροφα, είναι δύσκολο να νιώθει κανείς υγιής αν δεν είναι ευτυχισμένος. Η σωστή χημεία της διάθεσης είναι σημαντική, διότι μπορεί κανείς να έχει μια ευτυχισμένη ζωή αλλά λόγω χημικής ανισορροπίας στη διάθεσή του να μην το αναγνωρίζει. Ανισορροπία των νευροδιαβιβαστών της καλής διάθεσης, της σεροτονίνης και ντοπαμίνης για παράδειγμα, μπορεί να καταλαγιάσουν την αίσθηση της ευτυχίας.
8.Πνευματικότητα
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν φοβούνται να διερευνήσουν τα όρια πέρα από την προσωπική τους ζωή και εμπειρία. Αφήνονται και είναι ανοιχτοί σε νέους δρόμους και εμπειρίες. Αναζητήσεις μέσα από τη θρησκεία, από εναλλακτικές θεραπείες, πειραματισμοί με τεχνικές που δείχνουν πώς μπορεί κανείς να αφεθεί και να δημιουργήσει καλύτερη σύνδεση ανάμεσα σε ψυχή και σώμα αποτελούν πηγές ευτυχίας. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν ανησυχούν τόσο το θάνατο, όσο για το μήπως δεν κατορθώσουν να ζήσουν όμορφα.

H Δρ. Λίζα Βάρβογλη, είναι Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος, Επιστημονική Συνεργάτις Πανεπιστημίου Harvard και Νοσοκομείου Αγία Σοφία, varvogli@otenet.gr

Περί αλατιού

Τό ἁλάτι εἶναι ἕνα ἀπαραίτητο στοιχεῖο. Συνιστᾶται εἰδικά ἄν ἔχει κανείς χαμηλή πίεση. Σέ περιοχές πού εἶναι πολύ θερμές ἔχει τήν ἴδια ἀξία μέ τό φαγητό, γιατί χωρίς αὐτό μπορεῖ νά πεθάνει κανείς.

Στά μηχανοστάσια τῶν ποντοπόρων καραβιῶν ὑπάρχουν χαπάκια μέ ἅλατα γιά τήν περίπτωση πού κάποιος αἰσθανθεῖ ἀδυναμία λόγω τῆς ζέστης καί τοῦ ἱδρώτα.

Ἐγώ ὁ ἴδιος, κάποτε στήν Κρήτη, αἰσθανόμουν ἀδύναμος μέ «κομμένα πόδια». Ἔκανε πολύ ζέστη καί μέσα στόν χῶρο τῶν μηχανῶν τοῦ ἐργοστασίου ἔφτανε τούς 42 βαθμούς. Πῆγα καί ἔφαγα λίγο ἁλάτι. Ἔγινε κάτι τό ἀπίστευτο. Ἐκτός τοῦ ὅτι μου πέρασε ἀμέσως ἡ ἀδυναμία, τό ἁλάτι εἶχε μία γλυκιά γεύση στό στόμα μου. Τήν θυμᾶμαι ἀκόμα!

Οἱ ὑγιεινιστές πηγαίνουν στό ἀντίθετο ἄκρο ἀφαιρώντας το τελείως ἀπό τήν διατροφή τους. Κάποιο γνωστό ζευγάρι πού ἔχω, μαγειρεύει μόνιμα χωρίς ἁλάτι γιά νά εἶναι τό φαγητό ὑγιεινότερο. Τελικά καί οἱ δυό ἔχουν μόνιμα χαμηλή πίεση. Βέβαια μπορεῖ ἡ αἰτία νά εἶναι καί διαφορετική, ἀλλά αὐτό ἀποτελεῖ κάποια ἔνδειξη.

Τό πρόβλημα ξεκινάει ἀπό τόν σύγχρονο πολιτισμό μας πού κονσερβοποιεῖ τά πάντα χρησιμοποιώντας ὑπερβολικές ποσότητες.

Τότε ἀρχίζουν προβλήματα ὑγείας πού σχετίζονται μέ τήν ὑπερβολική κατανάλωση ἁλατιοῦ ὅπως γαστρικό ἕλκος, ἕλκος τοῦ δωδεκαδακτύλου, ὑπέρταση, καρδιακή προσβολή, ἐγκεφαλικά ἐπεισόδια, ἀτροφική γαστρίτιδα καί καρκίνο τοῦ στομάχου.

Ὅπως ἔλεγαν καί οἱ πρόγονοί μας «Πᾶν μέτρον ἄριστον».

Επανάληψη καταχώρησης για τον φεμινισμό

Επ' ευκαιρία της γιορτής της γυναίκας ξανα-δημοσιεύω μια παλιότερη καταχώρησή μου για τον φεμινισμό. Δεν μου αρέσει η σημερινή κατάσταση που επικρατεί. Αλλά και δεν μου αρέσει και η προηγούμενη κατάσταση που επικρατούσε. Τις θεωρώ και τις δύο άκρα που δεν έχουν σχέση με ισορροπημένους ανθρώπους.

Μία μεγάλη παγίδα για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το "σύστημα" είναι ο φεμινισμός.

Διπλασιάζει το εργατικό δυναμικό και επομένως αυξάνει την ανεργία και δίνει την δυνατότητα να κρατιούνται οι μισθοί χαμηλά.

Η μεγάλη ανεργία και οι μισθοί στο όριο της φτώχειας είναι η τούρτα της παγκοσμιοποίησης και η χαρά των κεφαλαιοκρατών. Το τυρί στην φάκα είναι ο φεμινισμός και δυστυχώς την φάκα δεν την βλέπει κανείς. Όλοι ασχολούνται με το τυρί αν θα είναι με πολλά ή λίγα λιπαρά.

-Οι γυναίκες θα έπρεπε να κάθονται στο σπίτι, να ασχολούνται με τα παιδιά τους, τα ψώνια τους και όλες τις υπόλοιπες "γυναικείες" υποθέσεις.

-Οι άνδρες θα έπρεπε να μπορούν να δουλεύουν με έναν αξιοπρεπή μισθό, έτσι ώστε να μπορούν να ζήσουν την οικογένειά τους, ασχολούμενοι με τις αντίστοιχες "ανδρικές" υποθέσεις.

-Το κράτος θα έπρεπε να διαμορφώσει τις κοινωνικές συνθήκες έτσι ώστε να υπάρχει σωστή μόρφωση και πλήρης ισότητα στα δύο φύλα. Να μην παρατηρείται το φαινόμενο που επικρατούσε μέχρι πρότινος στην Ελληνική κοινωνία (ακόμα υπάρχει) η γυναίκα να είναι ένα έπιπλο, μια μηχανή παραγωγής παιδιών που ο άνδρας έπαιρνε μαζί με την προίκα.

Ελπίζω να μην με κατηγορήσει κανείς για μισογύνη, σεξιστικό γουρούνι και τα τοιαύτα παρά τα όσα πεντακάθαρα λέω. Η απόδειξη θεωρώ ότι είναι απλούστατη:

1) Η Φύση ή ο Θεός (διαλέξτε ανάλογα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις σας) μας δημιούργησε ίσους αλλά όχι όμοιους. Αποστολή μιας γυναίκας δεν είναι να γνωρίζει πολεμικές τέχνες και να πιλοτάρει μαχητικά αεροπλάνα. Βάλτε σε έναν χώρο ένα μωρό και ένα αυτοκίνητο και παρατηρήστε πόσες γυναίκες θα πάνε στο αυτοκίνητο και πόσοι άνδρες στο μωρό.

2) Ο εγκέφαλος είναι ξεκάθαρα «ανδρικός» ή «γυναικείος». Μία γυναίκα δεν μπορεί να προσανατολιστεί τόσο καλά όσο ένας άνδρας, δεν μπορεί να υπολογίσει τόσο καλά τις αποστάσεις. Ένας άνδρας δεν μπορεί να εκτιμήσει σωστά την διαμόρφωση ενός χώρου, να διευκρινίσει την διαφορά στις αποχρώσεις των χρωμάτων και είναι λιγότερο ευαίσθητος από την γυναίκα στις μυρωδιές.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο άνδρας είναι ανώτερος από την γυναίκα. Ούτε η γυναίκα χρειάζεται να παλεύει για να γίνει «ίση» με τον άνδρα. Είναι ίση αλλά όχι όμοια, έτσι (για παράδειγμα) πάντοτε θα δυσκολεύεται περισσότερο στην οδήγηση. Κανένας νόμος για την "ισότητα" δεν θα την καταφέρει να μάθει να οδηγάει τόσο καλά όσο ένας άνδρας (σε γενικές γραμμές φυσικά γιατί υπάρχουν πάντοτε οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα).

3) Παρατηρείται μια σημαντική αύξηση προβλημάτων γονιμότητας και άλλων προβλημάτων υγείας σε όλο και μικρότερες ηλικίες. Σήμερα τα περισσότερα ζευγάρια δεν μπορούν να κάνουν παιδιά χωρίς φάρμακα και ιατρική υποστήριξη. Σίγουρα φταίει ο σύγχρονος τρόπος ζωής (κάποια συγκεκριμένη πτυχή του δεν είναι επί του παρόντος να αναλυθεί). Θυμηθείτε τις γιαγιάδες μας (με πολλές αναστολές, ανικανοποίητες και καταπιεσμένες αλλά και φτωχότερα τρεφόμενες), οι οποίες δούλευαν σαν σκλάβες, συνελάμβαναν «με την μυρωδιά» και γεννούσαν «σαν κουνέλες» πανεύκολα χωρίς φάρμακα και γιατρούς και τελικά ζούνε ακόμα σε αντίθεση με τους όχι και τόσο ταλαιπωρημένους άνδρες τους. Είναι γνωστή η φράση που λέγεται μεταξύ σοβαρού και αστείου: «Όταν χτυπάει η καμπάνα δεν ρωτάς ποια πέθανε, αλλά ποιος πέθανε».

Η Φύση είναι γένους θηλυκού. Έτσι δεν ενδιαφέρεται για τα αρσενικά (το ποσοστό επιτυχίας στις πιο σύγχρονες μεθόδους σύλληψης στο εργαστήριο για να προσδιοριστεί τεχνητά το φύλο του παιδιού είναι 72% για τα αγόρια και 92% για τα κορίτσια!). Π.χ. τα αρσενικά στις κυψέλες ζουν μέχρι την γονιμοποίηση της βασίλισσας, στα μυρμήγκια το ίδιο. Οι θηλυκές αράχνες πολλές φορές τρώνε τους συντρόφους τους μετά την γονιμοποίηση. Στα θηλαστικά υπάρχουν κοπάδια θηλυκών με ένα αρσενικό που κυριαρχεί μέχρι να νικηθεί από ένα άλλο ισχυρότερο. Οι κυρίαρχοι αρσενικοί στους μπαμπουίνους επιτίθενται στον εχθρό και πολλές φορές σκοτώνονται προστατεύοντας τα θηλυκά με τα μικρά τους. Στα περισσότερα ζώα το θηλυκό μεγαλώνει μόνο του τα μικρά του.

Από αυτά μπορεί να καταλάβει κανείς την αξία που δίνεται από την φύση στο αρσενικό. Τα αρσενικά είναι αναλώσιμα γιατί, σε αντίθεση με τα θηλυκά, δεν χρειάζεται μεγάλος αριθμός για να εξασφαλισθεί η συνέχεια του είδους. Επομένως συμπεραίνουμε ότι το θηλυκό (από επιλογή της φύσης) θα μπορεί να επιζεί πιο εύκολα σε κακουχίες και αρρώστιες και το αποτέλεσμα είναι μεγαλύτερος μέσος όρος ζωής. Ενώ γεννιούνται γενικά περισσότερα αγόρια στο τέλος οι γυναίκες της ώριμης ηλικίας είναι περισσότερες από τους άνδρες.

4) Σήμερα, με την βοήθεια του φεμινισμού, οι γυναίκες υιοθετούν τις ανδρικές συνήθειες. Έτσι παρατηρείται σημαντική μείωση του ορίου ζωής τους. Ήδη αρχίζουν να εμφανίζονται εγκεφαλικά και καρδιακά επεισόδια σε γυναίκες σχετικά νέες και σίγουρα μετά από μερικά χρόνια θα πεθαίνουν και οι γυναίκες το ίδιο γρήγορα με τους άνδρες. Μην μου πει κανείς για τεχνολογία και ιατρική, γιατί η επιστήμη σε κρατάει ζωντανό «με το ζόρι» αλλά δεν σου προσφέρει ποιότητα ζωής.

Έτσι, αν είχαμε μυαλό, θα παρατούσαμε τις αηδίες περί «ισότητας» των δύο φύλων, γιατί ουσιαστικά πρόκειται για ισότητα στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.

Θα αλλάζαμε το «σύστημα» και θα διαπαιδαγωγούσαμε την νεολαία μαθαίνοντάς την ότι τα δύο φύλα ΕΙΝΑΙ μεν ΙΣΑ αλλά ΟΧΙ και ΟΜΟΙΑ. Ότι έχουν ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ότι έχουν ΙΔΙΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ αλλά δεν έχουν τις ΙΔΙΕΣ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΕΣ και ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ικανότητες.

Αυτό φυσικά δεν θα γίνει ποτέ.

Κάτι τέτοιο απαιτεί μια συνειδητή κοινωνία, απαλλαγμένη από τον προσωπικό εγωϊσμό, από την αρρώστια του «εγώ είμαι πιο…» και του «το δικό μου»• μια κοινωνία όπου τα άτομα εκτελούν το καθήκον τους χωρίς υπεκφυγές και απολαμβάνουν την δίκαια ανταπόδοση για τους κόπους τους• μια κοινωνία ΙΣΟΤΗΤΑΣ και όχι ΟΜΟΙΟΤΗΤΑΣ ούτε ισοπέδωσης ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ.

Αυτό απαιτεί μια καθαρά ΟΥΤΟΠΙΚΗ κοινωνία. Έτσι πάντοτε οι γυναίκες (μαζί με τους άνδρες) θα καταπιέζονται και θα αλέθονται στα σαγόνια του συστήματος που δημιουργήσαμε ΕΣΤΩ και αν θα νομίζουν ότι έγιναν "ίσες" με το "αδύνατα ισχυρό" φύλο.