Θα σας περιγράψω σήμερα μια «προσωπική μέθοδο» θεραπείας, με την οποία πειραματιζόμουν πριν πολλά χρόνια.
Έχει σχέση με τις ΑΙΤΙΕΣ οι οποίες βρίσκονται πίσω από τα πράγματα.
Για να υπάρξει κάτι απαιτείται μία αιτία. Η αιτία αυτή είναι αποτέλεσμα/δημιούργημα μια άλλης αιτίας. Έτσι μπορούμε πηγαίνοντας απευθείας στην πρωταρχική ΑΙΤΙΑ να ασχολούμαστε με την ρίζα του προβλήματος.
Η ΑΙΤΙΑ είναι απρόσιτη για εμάς. Μπορείς να την ονομάσεις Θεό, Φύση, Κάρμα ή οποιαδήποτε άλλη λέξη. Και επιπλέον δεν μπορείς να κάμψεις την θέλησή της.
Έτσι η «θεραπεία» ξεκινάει με μία μικρή προσευχή-αίτηση στην Πρωταρχική Αιτία.
Της λες ότι θα κάνεις μία προσπάθεια θεραπείας. Ζητάς την βοήθεια της Αιτίας σε αυτό και ξεκαθαρίζεις (μέσα σου περισσότερο) ότι εάν δεν πετύχει δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί τελικά ΕΤΣΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.
Μέθοδος:
-Κάθεσαι σε μία χαλαρή και αναπαυτική θέση. Βολεύεσαι όσο γίνεται για να μην χρειαστεί να κινηθείς.
-Αναπνέεις βαθιά και αργά από την μύτη. Φαντάζεσαι ότι εισπνέεις την ενέργεια που υπάρχει στο περιβάλλον γύρω σου. Η ενέργεια μαζεύεται μέσα στο κεφάλι σου και έχει την μορφή ενός σύννεφου.
-Εκπνέεις από το στόμα (σαν αναστεναγμός) και φαντάζεσαι ότι το σύννεφο μετατρέπεται σε άμμο που πέφτει στα πόδια σου και τα σκεπάζει.
-Σταδιακά «σκεπάζεις» όλο το σώμα σου με την άμμο. Το σώμα σου σιγά σιγά βαραίνει (λόγω της χαλάρωσης). Αν κάπου αισθάνεσαι άβολα τότε επιμένεις με αναπνοές ρίχνοντας άμμο τοπικά για να το χαλαρώσεις. Σε κάποια σημεία αρχίζουν φαγούρες. Ρίχνεις λίγη άμμο ακόμα. Αν η φαγούρα παρα-επιμένει τότε πολύ αργά σήκωσε το χέρι σου και ξύσε το σημείο.
-Τώρα βρίσκεσαι σε μία κατάσταση στην οποία ο χρόνος έχει διαφορετική αίσθηση. Περνάει πολύ λιγότερη ώρα από όση υπολογίζεις συνήθως. Πολλές φορές έρχεται ύπνος, που είναι βαθύς και αναζωογονητικός. Αν δεν κοιμηθείς ξεκινάς τώρα την καθεαυτή διαδικασία της «θεραπείας».
-Συνεχίζεις να αναπνέεις βαθιά και αργά από την μύτη μαζεύοντας το συννεφάκι της ενέργειας μέσα στο κεφάλι σου. Το σημείο είναι εκείνο από το οποίο «βλέπεις» με την φαντασία σου το σώμα σου. Αν κλείσεις τα μάτια σου και «κοιτάξεις» τον ώμο σου για παράδειγμα, το κάνεις με κάποια «μάτια» που βρίσκονται «κάπου» μέσα στο κεφάλι σου. Αυτό είναι το σημείο που ψάχνεις να βρεις.
-Κατά την εκπνοή (που είναι σαν αναστεναγμός) φαντάζεσαι ότι το συννεφάκι βγάζει έναν κεραυνό. Ο κεραυνός χτυπάει το σημείο που έχεις πρόβλημα. «Βλέπεις» το σημείο της ασθένειας με όποιον τρόπο θέλεις. Το φαντάζεσαι πχ σαν πρισμένο και κόκκινο, που με τον κεραυνό ξεπρίζεται και γίνεται κανονικό. Ή βλέπεις ότι υπάρχουν σκουπιδάκια που ο κεραυνός τα απομακρύνει ένα ένα. Γενικά φαντάζεσαι «ότι σε βολεύει».
Όσο πιο καθαρά «βλέπεις» το σύννεφο, όσο πιο καθαρά «βλέπεις» την διαδικασία της ίασης κλπ τόσο πιο μεγάλη επίδραση έχεις πάνω στο σημείο της ασθένειας.
-Κάνεις όσες αναπνοές θέλεις. Μετά για να σηκωθείς ακολουθείς την αντίστροφη μέθοδο. Σε κάθε εκπνοή φυσάς λίγη άμμο για να φύγει από πάνω σου και αρχίζεις να κουνάς σιγά σιγά το σώμα. Μην σηκωθείς απότομα γιατί μπορεί λόγω της χαλάρωσης να πάθεις κανένα τράβηγμα.
Μετά από μερικές φορές θα μπορείς να χρησιμοποιείς αυτήν την διαδικασία και σε διάφορα μέρη που θα βρίσκεσαι, γιατί θα έχεις εξασκηθεί να παραμένεις σε κάτι που σε ενδιαφέρει χωρίς να σε περισπά το περιβάλλον.
Το συγκεκριμένο «φάρμακο» δεν είναι φυσικά ιδιαίτερα δραστικό γιατί εξαρτάται από πολλά και κυρίως από την ελάχιστα ανεπτυγμένη θέληση και συνειδητή φαντασία που έχουμε.
Προσωπικά το έχω χρησιμοποιήσει σε διάφορα «μικροπράγματα». Όμως κάτι που δουλεύει στο λίγο δουλεύει και στο πολύ. Έτσι είναι δυνατόν για κάποιον να μπει στο πεδίο εκείνου που λέγεται «θαύμα».
Δεν είναι βέβαια τα ίδιο ένα κόψιμο ή ένας πόνος με ένα σπάσιμο κόκαλου ή τον καρκίνο, αλλά όλα λειτουργούν με τους ίδιους νόμους.
Και κυρίως το «φάρμακό» μου δεν χαλάει ποτέ, είναι πάντοτε φρέσκο, δεν έχει παρενέργειες και δεν έχει άσχημες αντιδράσεις με τα φάρμακα.
Ελπίζω να σας βοηθήσει η «θεραπευτική» μου μέθοδος.
Και μην ξεχνάτε ποτέ:
«Κάτι που κάποιος το έχει σκεφτεί, ένας άλλος μπορεί να το κάνει».
ΚΑΙ:
Η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο τολμηρή φαντασία. Επίκτητος
Σοφός δεν είναι όποιος ξέρει πολλά, αλλά όποιος ξέρει χρήσιμα. Ηράκλειτος
Οι ανόητοι ποτέ δεν έχουν το χρόνο να κάνουν το σωστό. Βίας ο Πριηνεύς
Αν δεν βλέπεις κάτι δεν σημαίνει ότι αυτό δεν υπάρχει. Τσουάνγκ-Τσού
Πρέπει και μπορώ είναι το ίδιο για τον σοφό άνθρωπο. Φωκυλίδης
Η πειθαρχία είναι η μητέρα της ευημερίας. Αισχύλος
Και μη νομίζετε ότι αν κάνουμε πάντα ότι μας αρέσει και όχι ότι πρέπει, δεν θα το πληρώσουμε με ότι δεν μας αρέσει. Θουκυδίδης