Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια αλλά προτιμώ να πιστεύω ότι είναι...

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΗΡΘΕ ΣΤΟ EMAIL

Έχεις δύο επιλογές…

Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα. Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασέ το. Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή;
Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα. Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
-Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται από εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία. Ο πατέρας συνέχισε.
-Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ αυτό το παιδί.
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ. Ο Shay με ρώτησε:

-Μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ’ αφήσουν να παίξω μαζί τους;
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους. Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του. Πλησίασα λοιπόν ένα από τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους. Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε:

-Χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι; μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου. Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους. Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλλά ήταν ακόμη πίσω τρείς πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του. Το χαμόγελό του ήταν από το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα από την εξέδρα. Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρείς έξω από την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.
Σ’ αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι. Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.

Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πέταγε την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι’ αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτήν την φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω από το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι από τους άλλους συμπαίκτες του.
Όλοι στις εξέδρες, και από τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν:

-Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε...
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα από χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...
Η εξέδρα συνέχισε τότε:

-Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε… τρέξε…
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του. Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς όλοι φωνάζαμε:

-Shay, Shay, Shay!!!
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του «από δώ, από δώ Shay».
Καθώς ο Shay πέρασε από την τρίτη βάση, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας:

-Shay, τρέξε στην βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα…
Ο Shay έφτασε, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και από τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ’ αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο «ήρωας» που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.

Και τώρα, ..κυρίες, ...κύριοι, ...ο επίλογος..

Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη. Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.
Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.
Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιο κρύο;

Ένας σοφός είπε κάποτε: «κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της».
Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες..
Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή..
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...

Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια «Shay day».
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..
...και, χαμογέλα!!! ...μας παρακολουθούν παιδιά.

"Ά τον φασίστα τον Ισοκράτη!" ή "Η ιστορία επαναλαμβάνεται"

Ἡ Δημοκρατία μας αὐτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη τὸ δικαίωμα τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς ἰσότητας, διότι ἔμαθε τοὺς πολίτες νὰ θεωροῦν τὴν αὐθάδεια ὡς δικαίωμα, τὴν παρανομία ὡς ἐλευθερία, τὴν ἀναίδεια τοῦ λόγου ὡς ἰσότητα καὶ τὴν ἀναρχία ὡς εὐδαιμονία.

Ισοκράτης (436-338 π.Χ.)

ΥΠΟΚΡΙΣΙΕΣ

Δεν είδα κανέναν να βγαίνει στον δρόμο για να διαμαρτυρηθεί:

-Για το γεγονός ότι στην Αμερική έχουν δημιουργηθεί ΕΠΙΣΗΜΑ σύλλογοι παιδεραστών με ΕΠΙΣΗΜΕΣ ιστοσελίδες.

-Για τα πολιτικά κόμματα παιδεραστών που δημιουργούνται στην Ευρώπη.

- Για τα 640 εκατ. παιδιά που δεν έχουν ικανοποιητική στέγαση.

- Για τα 500 εκατ. παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής.

- Για τα 400 εκατ. παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές νερό.

- Για τα 300 εκατ. παιδιά που στερούνται πληροφόρησης (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες).

- Για τα 270 εκατ. παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες υγείας.

- Για τα 140 εκατ. παιδιά, η πλειοψηφία των οποίων είναι κορίτσια, που δεν έχουν πάει ποτέ σχολείο.

- Για τα 90 εκατ. παιδιά που στερούνται το φαγητό σε πολύ σοβαρό βαθμό.

- Για τα 700 εκατ. παιδιά που υποφέρουν από τουλάχιστον δύο ή περισσότερες από τις παραπάνω στερήσεις.

- Για τα 20 εκατ. παιδιά που εγκατέλειψαν τις εστίες τους λόγω των πολέμων την δεκαετία του '90.

- Για τα 18 εκατ. παιδιά που σκοτώθηκαν σε πολέμους από το 1990.

- Για τα 15 εκατ. ορφανά παιδιά λόγω του AIDS σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αλλά βλέπω συνέχεια δακρύβρεχτα για τον νεαρό που ΚΑΚΩΣ ΒΕΒΑΙΑ πέθανε στα Εξάρχεια από πυροβολισμό.

Αλλά μήπως υπερβάλλετε λίγο;

ΤΩΡΑ θυμηθήκατε να διαμαρτυρηθείτε;

Βγήκατε ποτέ να διαμαρτυρηθείτε:

-Που η αστυνομία δεν πιάνει αυτούς τους «γνωστούς άγνωστους»;

-Για τις κλεψιές των πολιτικών;

-Για την ακρίβεια;

-Για τα χάλια της Παιδείας μας;

-Για την ανεργία;

-Για τις τόσες φορές που καταστράφηκε το Πολυτεχνείο από τους γνωστούς άγνωστους;

-Για τις καταστροφές των σχολείων κατά τις καταλήψεις;

-Για τα «φασιστικά» βιβλιοπωλεία που καίνε οι «δημοκρατικοί» κουκουλοφόροι;

-Για τα ναρκωτικά που σκοτώνουν κάπου 1000 Έλληνες κάθε χρόνο;

-Για τα ναρκωτικά που πουλιούνται στα σχολεία;

-Για το κάπνισμα που σκοτώνει κάπου 20.000 Έλληνες κάθε χρόνο;

-Για τις πυρκαγιές που ερημώνουν την χώρα;

-Για την εξαθλιωμένη μάζα των μεταναστών που πλημμυρίζει την χώρα μας και για την οικονομική εκμετάλλευση που υφίσταται;

-Για τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα που κλείνουν τόσα σπίτια κάθε χρόνο;

-Για την κατάσταση του συστήματος υγείας;

-Για τους 2.000 θανάτους, τους 4.000 βαριά και 30.000 ελαφρά τραυματισμένους κατά μέσο όρο το χρόνο που έχουμε από τροχαία ατυχήματα;

-Για το γεγονός ότι από τους νεκρούς και τους τραυματίες το 1/3 είναι παιδιά;

Το μόνο για το οποίο θυμόσαστε να διαμαρτυρηθείτε και "να ξεχειλίσει η οργή σας" είναι όταν γίνει κάποιο (ηθελημένο ή αθέλητο) σφάλμα της αστυνομίας. Τότε δικαιολογείτε τα πάντα ακόμα και τους κουκουλοφόρους και μιλάτε για «οργή» και άλλα τέτοια. Και από πάνω κατηγορείτε και την αστυνομία που δεν τους πιάνει.

-Διαμαρτυρηθήκατε καθόλου που πριν δυο χρόνια "δημοκράτες με κουκούλες" επιτέθηκαν και έσπασαν πάγκους βιβλιοπωλείων στην Έκθεση του βιβλίου και έστειλαν στο νοσοκομείο με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις έναν νεαρό; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ. Ούτε καν το ανέφεραν τα κανάλια που τώρα κάνουν τόσες δακρύβρεκτες φιέστες. Βλέπετε αυτός δεν ήταν "επαναστάτης" σαν τον νεαρό από τα βόρεια προάστεια.

-Θα διαμαρτυρόσασταν έτσι αν πέθαινε ένας νεαρός της Χρυσής Αυγής από σφαίρα αστυνομικού;

-Θα δικαιολογούσατε τους Χρυσαυγίτες αν θα έβγαιναν να σπάνε και να καίνε εξαιτίας αυτού του γεγονότος;

Όχι βέβαια. Αυτοί είναι φασίστες και δεν έχουν τέτοια "δημοκρατικά" δικαιώματα.

Τελικά για όλα φταίει η αστυνομία.

Και εσείς δεν φταίτε σε τίποτε!

Δεν φταίτε εσείς που:

-Ψηφίζετε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που το μόνο που σκέφτονται είναι να φάνε από τα ταμεία και να ξεπουλήσουν την Ελλάδα.

-Ψηφίζετε τα κόμματα της Αριστεράς μόνο και μόνο για να ξυπνάνε από τον «ύπνο του δικαίου» όταν είναι να φωνάξουν για «αστυνομικό κράτος» ΜΟΝΟ στην περίπτωση που πάει να γίνει (κατά λάθος) κάποιος εκσυγχρονισμός της αστυνομίας.

-Που μέχρι πρόσφατα (δεν ξέρω αν άλλαξε ακόμα) έμπαιναν στην αστυνομία με απολυτήριο δημοτικού.

-Που οι αστυνομικοί πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους τα πυρομαχικά για να εκπαιδευτούν στην σκοποβολή, με αποτέλεσμα να έχουμε αστυνόμους ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΝ ΝΑ ΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥΣ.

-Που με την συμπεριφορά σας κάποιες δεκάδες υπάλληλοι θα μείνουν άνεργοι.

Νομίζετε ότι χτυπάτε το Σύστημα όταν καίτε τράπεζες και μαγαζιά πολυεθνικών; Την τσέπη σας χτυπάτε. Γιατί ο κρατικός κορβανάς (δηλαδή εσείς) θα πληρώσει τα σπασμένα και όχι οι ασφαλιστικές εταιρίες (αποζημιώσεις λόγω τρομοκρατίας).

Σταματάω γιατί θα μπορούσα να γράφω ώρες.

Τώρα εσείς μπορείτε να ΠΙΑΣΤΕΙΤΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΜΟΥ (αποκομμένη από το υπόλοιπο κείμενο) και να διαμαρτυρηθείτε για το πόσο δίκιο έχετε και για το πόσο διαστρεβλώνω τα πράγματα.

Λέτε να είμαι φασίστας και να μην το ξέρω;

Όποιοι από εσάς τα ξέρουν όλα θα ήθελα να με πληροφορήσουν σχετικά…

Τεχνολογία-απληστία: θανάσιμος συνδυασμός

Όταν η τεχνολογία ανακατεύεται με το κέρδος και την απληστία τα πράγματα δενείναι καθόλου καλά:

Από το ingr
Το ανδρικό φύλο -στον άνθρωπο και πολλά ακόμα ζώα- βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω της περιβαλλοντικής μόλυνσης με χημικά που μιμούνται ορμόνες και επιδρούν στο αναπαραγωγικό σύστημα, προειδοποιούν οι συντάκτες μεγάλης έκθεσης που βασίστηκε σε 250 επιμέρους μελέτες.
Την έκθεση συνέταξε η οργάνωση CHEMTrust, η οποία ιδρύθηκε το 2007, με τη συμμετοχή έγκριτων επιστημόνων, με αποστολή να προστατεύσει τους ανθρώπους και τα άλλα είδη από τα επικίνδυνα χημικά. Προειδοποιεί τώρα ότι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται ευρέως σε ζιζανιοκτόνα, πλαστικά και άλλα προϊόντα προκαλούν εκθήλυνση στα αρσενικά όλων των σπονδυλωτών ζώων, από τα ψάρια, τα αμφίβια και τα ερπετά μέχρι τα πτηνά και τα θηλαστικά.
Όπως αναφέρει άρθρο στη βρετανική εφημερίδα Independent, οι επιπτώσεις των ουσιών αυτών στο αναπαραγωγικό σύστημα είναι εκτεταμένες: μειωμένη παραγωγή σπέρματος, μικρότεροι φαλλοί και όρχεις, ερμαφροδιτισμός και άλλα διαφυλετικά χαρακτηριστικά.
Τέτοιες ουσίες που ενοχοποιούνται για εκθήλυνση είναι οι φθαλικοί εστέρες, οι οποίοι χρησιμοποιούνται ευρέως σε εύκαμπτα πλαστικά προϊόντα και πλέον έχουν απαγορευτεί στην ΕΕ για χρήση σε βρεφικά είδη. Παρόμοια δράση έχουν πολλά ζιζανιοκτόνα και επιβραδυντικά καύσης, καθώς και τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCBs), μια κατηγορία απαγορευμένων ουσιών που ανιχνεύονται ακόμα και σήμερα στο περιβάλλον.
Η έκθεση, με τίτλο Επιπτώσεις των χημικών ρύπων στην αναπαραγωγική υγεία των αρσενικών σπονδυλωτών ζώων - Οι άνδρες υπό απειλή, επικαλείται μεταξύ άλλων τα αποτελέσματα έρευνας του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ στη Ν.Υόρκη, η οποία έδειχνε ότι τα αγόρια γυναικών οι οποίες είχαν εκτεθεί σε φθαλικούς εστέρες κατά την εγκυμοσύνη έχουν συνήθως μικρότερα γεννητικά όργανα.
Αλλη έρευνα, του Πανεπιστημίου «Έρασμος» στο Ρότερνταμ, έδειχνε ότι τα αγόρια των οποίων οι μητέρες είχαν εκτεθεί σε πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PBCs), προτιμούσαν να παίζουν με «κούκλες και κουζινικά», αντί με τα συνηθισμένα «αγορίστικα παιγνίδια».
Σε περιοχές με σοβαρή χημική μόλυνση, σε χώρες όπως ο Καναδάς, η Ρωσία και η Ιταλία, οι γεννήσεις κοριτσιών είναι διπλάσιες σε σχέση με των αγοριών.
Έρευνες σε 20 χώρες δείχνουν ότι σε παγκόσμιο επίπεδο η συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων στο ανθρώπινο σπέρμα έχει μειωθεί δραματικά, από τα 150 εκατομμύρια σπερματοζωάρια ανά χιλιοστόλιτρο πριν από 50 χρόνια στα μόλις 60 εκατομμύρια σήμερα.
Η απειλή αφορά όχι μόνο την ανθρώπινη υγεία αλλά και την οικολογική ισορροπία, καθώς οι υποδοχείς των αναπαραγωγικών ορμονών είναι σχεδόν ίδιοι σε όλα τα είδη των σπονδυλωτών. Φαινόμενα εκθήλυνσης έχουν παρατηρηθεί κυρίως σε ψάρια και αμφίβια, αλλά και σε πολλά θηλαστικά, ακόμα σε ερμαφρόδιτες πολικές αρκούδες.
«Τα ανθρωπογενή χημικά ξεκάθαρα βλάπτουν το βασικό αρσενικό εξοπλισμό» δήλωσε ο διευθυντής της CHEMTrust Γκουίν Λάιονς. «Αν δεν υπάρχουν αρκετά αρσενικά για να συνεισφέρουν στην επόμενη γενιά, υπάρχει πραγματική απειλή για τους πληθυσμούς των ζώων μακροπρόθεσμα».
«Οι ρυθμιστικές Αρχές της ΕΕ πρέπει να διασφαλίσουν ότι η νομοθεσία λαμβάνει υπόψη της αυτή την πολύ πραγματική συνέπεια του 'κοκτέιλ' [επιβλαβών χημικών], αλλιώς η αναπαραγωγή θα τεθεί σε κίνδυνο» προειδοποίησε.

Καλή μας όρεξη

-Δεκαοκτώ χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν από πείνα καθημερινά σε όλον τον κόσμο αλλά οι άνθρωποι ουσιαστικά αγνοούν το μέγεθος του προβλήματος 
-Τριακόσια εκατομμύρια παιδιά πεινούν και 18.000 από αυτά πεθαίνουν κάθε μέρα εξαιτίας της πείνας, ενώ ο κόσμος αγνοεί το μέγεθος του ζητήματος, είπε ο εκτελεστικός διευθυντής του Παγκόσμιου Προγράμματος Τροφίμων του ΟΗΕ (WFP), Τζέιμς Μόρις. «Αν αύριο οι εφημερίδες έγραφαν ότι συνετρίβησαν 45 αεροπλάνα, όλοι οι επιβάτες σκοτώθηκαν και, παρεμπιπτόντως, ήταν όλοι τους παιδιά, ο κόσμος θα εξοργιζόταν. Ειλικρινά, πιστεύω ότι ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα», τόνισε. Οι υπηρεσίες αρωγής υποστηρίζουν πως τα πλούσια κράτη δεν δίνουν αρκετά για την καταπολέμηση της πείνας, η οποία στοιχίζει περισσότερες ζωές από όσες, όλες μαζί οι μεγάλες ασθένειες, όπως το AIDS, την φυματίωση και η ελονοσία. «Η πείνα δε γίνεται πρωτοσέλιδο και πρώτη είδηση στα ΜΜΕ. 
Υπάρχουν μέρη στην Κεντρική Αμερική, όπου το 50% των παιδιών κάτω των 5 χρονών είναι χρόνια υποσιτισμένα και στους ιθαγενείς πληθυσμούς το ποσοστό αυτό εκτοξεύεται στο 70 ή 80%». 
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Εκπαίδευσης για την Πείνα στον Κόσμο, σήμερα ο πλανήτης μπορεί να θρέψει τους πάντες καθώς παράγει 17% περισσότερες θερμίδες κατά άτομο σε σχέση με 30 χρόνια παλαιότερα. Όμως η διανομή αυτού του πλούτου είναι άνιση. Οι πιέσεις που δέχονται οι φυσικοί πόροι που σπανίζουν (όπως το νερό), η ξηρασία, οι εντεινόμενες ανισότητες και οι συρράξεις οδηγούν σε αύξηση των ποσοστών υποσιτισμού ανάμεσα στους ανέργους των αστικών παραγκουπόλεων, τις άκληρες αγροτικές οικογένειες, τα ορφανά του AIDS και τους ασθενείς. Τα πράγματα έγιναν χειρότερα με την αύξηση του αριθμού των φυσικών καταστροφών, οι οποίες το 2005 ήταν 400, ενώ το 1975 σε όλο τον κόσμο ήταν μόνο100. 
Την τελευταία δεκαετία, μάλιστα, 2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι επηρεάστηκαν από τις φυσικές καταστροφές, 1 δις περισσότεροι από την προηγούμενη δεκαετία. Τα Ηνωμένα Έθνη ανακοίνωσαν ότι έχουν λάβει λιγότερο από το ένα πέμπτο των χρημάτων που απαιτούνται για να βοηθήσουν τα 300.000 παιδιά που απειλούνται από το λιμό στην ζώνη του Σάχελ (Νίγηρας, Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο και Μαυριτανία). 
Στην ανατολική Κένυα και στην Σομαλία δεν έβρεξε σχεδόν καθόλου φέτος και το WFP θα χρειαστεί τουλάχιστον 275 εκατομμύρια δολάρια για να καταπολεμήσει την πείνα στις περιοχές αυτές. Την περασμένη Κυριακή εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πήραν μέρος σε πορείες που οργάνωσε το WFP σε όλο τον κόσμο (και στην Ελλάδα) κατά της πείνας. «Ξέρουμε το πώς να λύσουμε το πρόβλημα», λέει ο Μόρις, «μπορούμε να θρέψουμε ένα παιδί με 30 ευρώ για μια ολόκληρη σχολική χρονιά» Μιλώντας σε επιχειρηματίες και πολιτικούς ηγέτες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Σαρμ Ελ Σέιχ, ο Μόρις έκανε έκκληση να μην επαφίενται στις μακροοικονομικές στατιστικές που σε κάποιες χώρες κρύβουν τις ανισότητες ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς. Επίσης, αν δεν σημειωθεί πρόοδος στην αντιμετώπιση προβλημάτων, όπως πχ η έλλειψη σιδήρου στο αίμα, για την οποία το WFP υποστηρίζει πως καθυστερεί την πνευματική ανάπτυξη του 40% ως 60% των παιδιών στον αναπτυσσόμενο κόσμο, τότε συνολικά η πρόοδος στο θέμα της ανάπτυξης θα μειωθεί. «Η σίτιση των παιδιών από 0 έως 2 ετών, είναι η πλέον δυναμική επένδυση που μπορεί να κάνει μια χώρα για την μελλοντική οικονομική της ευμάρεια», τονίζει ο Μόρις. http://www.oneearth.gr/cgi-bin/oneearth/pages/3rdpage.pl?arcode=%20060523110155

Δικαίωση;

Προχθὲς ἔγραψα στὸ «Σερσὲ λαφάμ»: Καὶ οἱ Ἰσραηλινοὶ καὶ οἱ Ἀμερικανοὶ γιὰ νὰ ἔχουν δικαιολογία γιὰ ἕνα νέο «ντού» στὰ πετρέλαια. Λέτε ὁ Ὀμπάμα νὰ βγεῖ καὶ νὰ κάνει ἐξαγγελίες σχετικά με το «νέο» πρόβλημα τρομοκρατίας;
Λοιπόν:
1) Ἄρχισαν νὰ κυκλοφορᾶνε στὸ Διαδίκτυο δημοσιεύματα γιὰ τὸν ρόλο τῆς Μοσὰντ στὴν ἐπίθεση, ἡ ὁποία εἶναι ἀνάλογή της ἐπίθεσης στοὺς Δίδυμους πύργους, ἀφοῦ ἔπληξε τὴν οἰκονομικὴ πρωτεύουσα τῆς Ἰνδίας.
2) Βγῆκε ὁ Ὀμπάμα καὶ «δεσμεύτηκε» νὰ ἐξαφανίσει τὴν τρομοκρατία. Πολὺ βολικὴ συγκυρία γιὰ τὸν νέο «πλανητάρχη» ποὺ ἐμφανίστηκε μὲ «δημοκρατικὸ καὶ πολιτισμένο πρόσωπο» ὑποσχόμενος εἰρήνη, δημοκρατία καὶ ἄλλα τέτοια κουραφέξαλα.
Χε, χε, χε (δυστυχώς…)

Περί χρήματος

"Πω πω" λένε όλοι. Πόσα λεφτά χρειάζονται για να ορθοποδήσουν οι καημένες οι τράπεζες!
Και κανείς δεν σκέφτεται κάποια απλά πράγματα:
-Αφού οι τράπεζες και τα μεγάλα οικονομικά τραστ έχουν μόνιμα κέρδη, γιατί ξαφνικά καταρρέουν και χρειάζονται ενίσχυση;
-ΓΙΑΤΙ δεν αφήνουν τις τράπεζες να κλείσουν αφού δεν είναι κερδοφόρες; Το κενό θα το καλύψει άλλη τράπεζα.
-ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ τόσα χρήματα, την στιγμή που χρόνια ολόκληρα μας μιλάνε για "τρύπες στην οικονομία", για χρέη και ζητάνε σφίξιμο του ζωναριού (μόνο των μισθωτών βέβαια;)
-ΓΙΑΤΙ υπάρχει πρόβλημα φού η Παγκόσμια Τράπεζα έχει τόσο ρευστό για να δανείζει "ισχυρά" κράτη όπως η Αμερική, η Αγγλία κλπ;
-Μήπως όλα τα προβλήματα είναι τεχνητά (δείτε το Zeitgeist) με σκοπό να μας μαντρώσουν περισσότερο;

Για να μην σας πρήζουν άλλο

Για να σταματήσουν να σας πρήζουν με τηλεφωνήματα για κάρτες και άλλα διάφορα.
Στην ιστοσελίδα της Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων διαβάζουμε :
"Προκειμένου να μην περιλαμβάνεστε σε αρχεία, τα οποία έχουν ως σκοπό τηνπροώθηση προμήθειας αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών εξ΄αποστάσεως, μπορείτε να συμπληρώσετε και να αποστείλετε στην υπηρεσία μας την παρακάτω αίτηση (άρθρο 13 του Ν.2472/97).."
Μπείτε στην σελίδα, κατεβάστε και συμπληρώστε την αίτηση και στείλτε την με fax στην Α.Π.Π.Δ όπου οι κάθε λογής εταιρείες είναι υποχρεωμένες κάθε μήνα να ενημερώνουν το αρχείο τους με το αρχείο που διατηρεί η ΑΠΠΔ με τους πολίτες που δεν επιθυμούν να τους ενοχλούν τηλεφωνικά για πώληση αγαθών και υπηρεσιών (δηλαδή να τους αφαιρούν από το αρχείο τους). Σε περίπτωση καταγγελίας το πρόστιμο είναι πολύ υψηλό οπότε καλού κακού σταματάνε να σε καλούν.

O Παπαδιαμάντης της Άπω Ανατολής

Λευκάδιος Χερν: Ο Έλληνας Ποιητής της Ιαπωνίας
Τον χαρακτήρισαν «O Παπαδιαμάντης της Άπω Ανατολής». Στη γεννέτειρά του τη Λευκάδα, η προτομή του Λευκάδιου Χέρν βρίσκεται από το 1985 στο πάρκο των ποιητών -δίπλα στον Α. Βαλαωρίτη και τον Α. Σικελιανό.

Ο δρόμος στο σπίτι που γεννήθηκε στο κέντρο της πόλης έχει το όνομα του (στα ελληνικά και στα ιαπωνικά) ενώ οι Πολιτιστικές ανταλλαγές με το Σιντσούκο στο Τόκιο (η πόλη που πέθανε) και την Λευκάδα συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Τα πιο γνωστά του έργα είναι:
Εντός του κύκλου των ψυχών
Η χώρα των χρυσανθέμων
Ιαπωνικοί Θρύλοι, Ηλέκτρα, Καϊνταν
Κείμενα από την Ιαπωνία
Το αγόρι που ζωγράφιζε γάτες και άλλες ιστορίες
Όλεθρος και άλλα διηγήματα.
Ο Λευκάδιος Χερν γεννήθηκε στη Λευκάδα στις 27 Ιουνίου του 1850. Η Ελληνίδα μητέρα του, Ρόζα Κασιμάτη, ήταν ευγενούς καταγωγής από τα Κύθηρα, ενώ ο πατέρας του, Κάρολος Χερν, ήταν στρατιωτικός χειρουργός στο Βρετανικό Σώμα των Επτανήσων από το Δουβλίνο. Ο πατέρας του πήρε μετάθεση για τις δυτικές Ινδίες και έτσι δυο χρονιά αργότερα ο μικρός Λευκάδιος ταξιδέψε με τη μητέρα του στο Δουβλίνο για να ζήσουν με την οικογένεια του πατέρα του. Μετά από ένα διάστημα συμβίωσης με τον πατέρα του, η μητέρα του αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα, καθώς ο Κάρολος Χερν εκμεταλλεύτηκε ένα νομικό κενό και έθεσε εκτός ισχύος τον γάμο του. Έτσι, σε ηλικία πέντε ετών ο Λευκάδιος Χερν αποχωρίστηκε από τη μητέρα του χωρίς να τη δει ποτέ ξανά. Όταν έφτασε σε σχολική ηλικία και άρχισε να διαβάζει, κάποια στιγμή ανακάλυψε ένα βιβλίο για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και δήλωσε ενθουσιασμένος: «Εισήλθα στη δική μου αναγέννηση». Αργότερα, και αφού είχε περάσει από το γαλλικό κολλέγιο του Υβενό στάλθηκε στο κολλέγιο Σαίντ Κούθμπερτ (Ushaw Roman Catholic College). Κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού έχασε το ένα μάτι του. Σε ηλίκια 19 ετών αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στις Η.Π.Α. Για ένα χρονικό διάστημα έζησε κάτω από συνθήκες μεγάλης φτώχειας, ώσπου γνώρισε τον Χένρυ Γουώτκιν και με τη βοήθειά του βρήκε δουλειά σε μια εφημερίδα. Σιγά σιγά άρχισε να δουλεύει σε υψηλότερες θέσεις και έφτασε να εργάζεται ως δημοσιογράφος σε εφημερίδα του Σινσιννάτι (Cincinnati Daily Enquirer). Περιπλανήθηκε στη Νέα Ορλεάνη, στη Νέα Υόρκη, στις Γαλλικές Αντίλλες. Το 1889 βρέθηκε σαν ανταποκριτής στην Ιαπωνία. Αργότερα και με τη βοήθεια του Μπάζιλ Τσάμπερλαιν και του Ίτζιτο Χαττόρι βρήκε θέση καθηγητή της αγγλικής γλώσσας στην πόλη Ματσούε στη βορειοδυτική Ιαπωνία. Στον δέκατο πέμπτο μήνα διαμονής του στην Ιαπωνία παντρεύτηκε τη Σετζούκο Κοϊζούμι. Υιοθετεί μάλιστα το όνομα της συζύγου του και από Λευκάδιος Χερν ονομάζεται Κοϊζούμι Γιάκουμο. Μαζί της έκανε τέσσερα παιδιά. Τον Δεκέμβριο του 1896, το Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκυο του προσέφερε την έδρα του καθηγητή της Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Στην Ιαπωνία ο Λευκαδιος Χερν έζησε τα 14 τελευταία χρόνια της ζωής του. Έγινε ο εθνικός συγγραφέας της Ιαπωνίας. Ο Χερν κατέγραψε μια άλλη Ιαπωνία, των θρύλων των σαμουράι και των παραδοσιακών αξιών. Χαρακτηρίστηκε ως ο αυθεντικότερος ερμηνευτής της Ιαπωνίας στη Δύση, ενώ το βιβλίο του «Ματιές στην άγνωστη Ιαπωνία» διδασκόταν σε όλα τα σχολεία της χώρας επί δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι περιζήτητα, υπάρχουν 8 μουσεία προς τιμήν του σε όλη την Ιαπωνία, ενώ το άγαλμά του ξεχωρίζει στην κεντρική πλατεία του Τόκιο και μνημεία του έχουν στηθεί σε κάθε γωνιά τις Ιαπωνίας απ' όπου πέρασε. Ο Λευκάδιος Χερν πέθανε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1903 ύστερα από πνευμονικό οίδημα. Στην πλάκα που έστησαν οι φοιτητές του υπήρχε το εξής κείμενο: «Στον Λευκάδιο Χερν, του οποίου η πένα υπήρξε πιο ισχυρή ακόμα και από τη ρομφαία του ένδοξου έθνους που αγάπησε, έθνους που πιο μεγάλη τιμή του υπήρξε ότι τον δέχτηκε στις αγκάλες του ως πολίτη και του πρόσφερε, αλίμονο, τον τάφο».

Θεραπευτική φαντασία

Θα σας περιγράψω σήμερα μια «προσωπική μέθοδο» θεραπείας, με την οποία πειραματιζόμουν πριν πολλά χρόνια.

Έχει σχέση με τις ΑΙΤΙΕΣ οι οποίες βρίσκονται πίσω από τα πράγματα.

Για να υπάρξει κάτι απαιτείται μία αιτία. Η αιτία αυτή είναι αποτέλεσμα/δημιούργημα μια άλλης αιτίας. Έτσι μπορούμε πηγαίνοντας απευθείας στην πρωταρχική ΑΙΤΙΑ να ασχολούμαστε με την ρίζα του προβλήματος.

Η ΑΙΤΙΑ είναι απρόσιτη για εμάς. Μπορείς να την ονομάσεις Θεό, Φύση, Κάρμα ή οποιαδήποτε άλλη λέξη. Και επιπλέον δεν μπορείς να κάμψεις την θέλησή της.

Έτσι η «θεραπεία» ξεκινάει με μία μικρή προσευχή-αίτηση στην Πρωταρχική Αιτία.

Της λες ότι θα κάνεις μία προσπάθεια θεραπείας. Ζητάς την βοήθεια της Αιτίας σε αυτό και ξεκαθαρίζεις (μέσα σου περισσότερο) ότι εάν δεν πετύχει δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί τελικά ΕΤΣΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.

Μέθοδος:

-Κάθεσαι σε μία χαλαρή και αναπαυτική θέση. Βολεύεσαι όσο γίνεται για να μην χρειαστεί να κινηθείς.

-Αναπνέεις βαθιά και αργά από την μύτη. Φαντάζεσαι ότι εισπνέεις την ενέργεια που υπάρχει στο περιβάλλον γύρω σου. Η ενέργεια μαζεύεται μέσα στο κεφάλι σου και έχει την μορφή ενός σύννεφου.

-Εκπνέεις από το στόμα (σαν αναστεναγμός) και φαντάζεσαι ότι το σύννεφο μετατρέπεται σε άμμο που πέφτει στα πόδια σου και τα σκεπάζει.

-Σταδιακά «σκεπάζεις» όλο το σώμα σου με την άμμο. Το σώμα σου σιγά σιγά βαραίνει (λόγω της χαλάρωσης). Αν κάπου αισθάνεσαι άβολα τότε επιμένεις με αναπνοές ρίχνοντας άμμο τοπικά για να το χαλαρώσεις. Σε κάποια σημεία αρχίζουν φαγούρες. Ρίχνεις λίγη άμμο ακόμα. Αν η φαγούρα παρα-επιμένει τότε πολύ αργά σήκωσε το χέρι σου και ξύσε το σημείο.

-Τώρα βρίσκεσαι σε μία κατάσταση στην οποία ο χρόνος έχει διαφορετική αίσθηση. Περνάει πολύ λιγότερη ώρα από όση υπολογίζεις συνήθως. Πολλές φορές έρχεται ύπνος, που είναι βαθύς και αναζωογονητικός. Αν δεν κοιμηθείς ξεκινάς τώρα την καθεαυτή διαδικασία της «θεραπείας».

-Συνεχίζεις να αναπνέεις βαθιά και αργά από την μύτη μαζεύοντας το συννεφάκι της ενέργειας μέσα στο κεφάλι σου. Το σημείο είναι εκείνο από το οποίο «βλέπεις» με την φαντασία σου το σώμα σου. Αν κλείσεις τα μάτια σου και «κοιτάξεις» τον ώμο σου για παράδειγμα, το κάνεις με κάποια «μάτια» που βρίσκονται «κάπου» μέσα στο κεφάλι σου. Αυτό είναι το σημείο που ψάχνεις να βρεις.

-Κατά την εκπνοή (που είναι σαν αναστεναγμός) φαντάζεσαι ότι το συννεφάκι βγάζει έναν κεραυνό. Ο κεραυνός χτυπάει το σημείο που έχεις πρόβλημα. «Βλέπεις» το σημείο της ασθένειας με όποιον τρόπο θέλεις. Το φαντάζεσαι πχ σαν πρισμένο και κόκκινο, που με τον κεραυνό ξεπρίζεται και γίνεται κανονικό. Ή βλέπεις ότι υπάρχουν σκουπιδάκια που ο κεραυνός τα απομακρύνει ένα ένα. Γενικά φαντάζεσαι «ότι σε βολεύει».

Όσο πιο καθαρά «βλέπεις» το σύννεφο, όσο πιο καθαρά «βλέπεις» την διαδικασία της ίασης κλπ τόσο πιο μεγάλη επίδραση έχεις πάνω στο σημείο της ασθένειας.

-Κάνεις όσες αναπνοές θέλεις. Μετά για να σηκωθείς ακολουθείς την αντίστροφη μέθοδο. Σε κάθε εκπνοή φυσάς λίγη άμμο για να φύγει από πάνω σου και αρχίζεις να κουνάς σιγά σιγά το σώμα. Μην σηκωθείς απότομα γιατί μπορεί λόγω της χαλάρωσης να πάθεις κανένα τράβηγμα.

Μετά από μερικές φορές θα μπορείς να χρησιμοποιείς αυτήν την διαδικασία και σε διάφορα μέρη που θα βρίσκεσαι, γιατί θα έχεις εξασκηθεί να παραμένεις σε κάτι που σε ενδιαφέρει χωρίς να σε περισπά το περιβάλλον.

Το συγκεκριμένο «φάρμακο» δεν είναι φυσικά ιδιαίτερα δραστικό γιατί εξαρτάται από πολλά και κυρίως από την ελάχιστα ανεπτυγμένη θέληση και συνειδητή φαντασία που έχουμε.

Προσωπικά το έχω χρησιμοποιήσει σε διάφορα «μικροπράγματα». Όμως κάτι που δουλεύει στο λίγο δουλεύει και στο πολύ. Έτσι είναι δυνατόν για κάποιον να μπει στο πεδίο εκείνου που λέγεται «θαύμα».

Δεν είναι βέβαια τα ίδιο ένα κόψιμο ή ένας πόνος με ένα σπάσιμο κόκαλου ή τον καρκίνο, αλλά όλα λειτουργούν με τους ίδιους νόμους.

Και κυρίως το «φάρμακό» μου δεν χαλάει ποτέ, είναι πάντοτε φρέσκο, δεν έχει παρενέργειες και δεν έχει άσχημες αντιδράσεις με τα φάρμακα.

Ελπίζω να σας βοηθήσει η «θεραπευτική» μου μέθοδος.

Και μην ξεχνάτε ποτέ:

«Κάτι που κάποιος το έχει σκεφτεί, ένας άλλος μπορεί να το κάνει».

ΚΑΙ:

Η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο τολμηρή φαντασία. Επίκτητος

Σοφός δεν είναι όποιος ξέρει πολλά, αλλά όποιος ξέρει χρήσιμα. Ηράκλειτος

Οι ανόητοι ποτέ δεν έχουν το χρόνο να κάνουν το σωστό. Βίας ο Πριηνεύς

Αν δεν βλέπεις κάτι δεν σημαίνει ότι αυτό δεν υπάρχει. Τσουάνγκ-Τσού

Πρέπει και μπορώ είναι το ίδιο για τον σοφό άνθρωπο. Φωκυλίδης

Η πειθαρχία είναι η μητέρα της ευημερίας. Αισχύλος

Και μη νομίζετε ότι αν κάνουμε πάντα ότι μας αρέσει και όχι ότι πρέπει, δεν θα το πληρώσουμε με ότι δεν μας αρέσει. Θουκυδίδης