Πρακτορείο ειδήσεων στα... αρχαία ελληνικά!

Μπορείτε να δείτε την πρωτοποριακή σελίδα  πατώντας εδώ. 

Η εκπληκτική είδηση, που δημοσίευσαν "Τα Νέα" της 2ας Δεκεμβρίου 2009, όπου ένας Ισπανός καθηγητής δημιούργησε το Αcropolis World Νews στο Ίντερνετ!.. Διαβάστε το ρεπορτάζ του κ Στέλιου Βραδέλη svradelis@dolnet.gr :

«Τριάκοντα και πέντε άνθρωποι απέθανον εν τη Ρωσία, πολλοί δε άλλοι (περί εκατόν και τριάκοντα)
ετρώθησαν». Έτσι αρχίζει το ρεπορτάζ του Χουάν Κοντέρχ στο πρακτορείο ειδήσεων Αcropolis World Νews. Το μοναδικό ειδησεογραφικό μέσο που καταγράφει καθημερινά την επικαιρότητα στα αρχαία ελληνικά.

«Πριν από 8 χρόνια, όταν ακόμη δούλευα στη Βαρκελώνη, είδα πως υπήρχαν μερικές ιστοσελίδες που παρουσίαζαν την επικαιρότητα στα λατινικά. Έψαξα να βρω αν υπήρχε κάτι αντίστοιχο και στα αρχαία ελληνικά και για να πω την αλήθεια εξεπλάγην όταν διαπίστωσα πως δεν υπήρχε. Έτσι δημιούργησα το Αcropolis World Νews στο Διαδίκτυο, στη διεύθυνση www. akwn. net» λέει στα «ΝΕΑ» ο δρ Κοντέρχ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σεν Άντριους στη Σκωτία όπου διδάσκει, φυσικά, αρχαία ελληνικά και λατινικά.

«Όλος ο κόσμος καταλαβαίνει την αξία των αρχαίων ελληνικών εκτός από τους μαθητές μου. Ύστερα από 16 χρόνια διδασκαλίας νομίζω πως οι αντοχές μου ξεπερνούν και του Ράμπο στα καλύτερά του», λέει γελώντας ο 41χρονος καθηγητής.

Η αγάπη του για τα αρχαία ελληνικά γεννήθηκε στο γυμνάσιο και από τότε του έχει γίνει δεύτερη φύση, όπως την αποκαλεί. «Στο ισπανικό γυμνάσιο είχαμε την επιλογή να επιλέξουμε και τα αρχαία ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα. Αυτό έκανα και μαγεύτηκα». Άρχισε να διαβάζει τους Έλληνες φιλοσόφους στο πρωτότυπο, τις τραγωδίες, την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου και τον Ηρόδοτο.

«Ο Περικλής ίσως αποτελεί την αγαπημένη μου προσωπικότητα από την Αρχαία Ελλάδα και ειδικά την Αθήνα του Χρυσού Αιώνα. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που με ενθουσιάζει στην αρχαιότητα είναι πως το μεγαλείο το δημιούργησαν οι Έλληνες πολίτες και οι πολιτικοί τους ήταν απλώς το ΄΄κεφάλι΄΄ αυτού του κόσμου, το οποίο φαινόταν».

«Λατρεύω την Ελλάδα»

Όταν τελείωσε το λύκειο έπεισε τους γονείς του να επισκεφθούν την Ελλάδα για να γνωρίσει από κοντά τη χώρα που λάτρεψε μέσα από την αρχαία γραμματεία. «Έχω έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα και πάντοτε με μαγεύουν η Ακρόπολη, η Πλάκα, η Πελοπόννησος, τα νησιά σας. Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ την επίσκεψη σε ένα μέρος που σπάνια επισκέπτονται οι τουρίστες. Έπεισα τους γονείς μου να επισκεφθούμε τις Πλαταιές όπου ήμασταν μόνοι μας. Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να ακούσω τη φωνή του Παυσανία να ενθαρρύνει τους στρατιώτες του για την επερχόμενη μάχη».

Όμως, το κλασικό πρόβλημα του δρος Κοντέρχ όταν επισκέπτεται την Ελλάδα παραμένει: «Απογοητεύτηκα όταν ήρθα στην Ελλάδα και διαπίστωσα πως ελάχιστοι μιλούσαν τα αρχαία ελληνικά. Με παραξένεψε. Κάθε φορά που έρχομαι στη χώρα σας μιλάω στα αρχαία αλλά συνειδητοποιώ πως λίγο με καταλαβαίνουν. Αλλά νέα ελληνικά δεν θέλω να μάθω».

Η έκπληξή του στην ερώτηση τι ξεχωριστό έχουν τα αρχαία ελληνικά αντιστοιχεί μάλλον με την έκπληξη που θα ένιωθε κάποιος που βλέπει εξωγήινο. «Είναι μια γλώσσα που παίζει συνεχώς με το μυαλό σου. Σε βοηθάει να σκεφτείς με τη λογική. Η χρήση του υποθετικού λόγου, η ξεκάθαρη διαφοροποίηση μεταξύ του παρατατικού, του αορίστου και του ενεστώτα. Είναι σαν να συμμετέχεις σε ένα εγκεφαλικό άθλημα».
 

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
 

«Είναι μια γλώσσα που παίζει συνεχώς με το μυαλό σου. Σαν να συμμετέχεις σε ένα εγκεφαλικό άθλημα»

Η «Μόσκβη» και το «Πετροβούργον»

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ανανεώνεται σχεδόν καθημερινά με τρεις- τέσσερις ειδήσεις από όλον τον κόσμο και τη διαβάζουν σε καθημερινή βάση 40-50 άνθρωποι. «Δυστυχώς, ο χρόνος που μπορώ να διαθέσω στη συγγραφή των ειδήσεων είναι ελάχιστος. Μεταξύ διδασκαλίας στο πανεπιστήμιο και ερευνών προσπαθώ να κρατώ το Αcropolis ενημερωμένο. Κάθε βοήθεια πάντως είναι καλοδεχούμενη», λέει και προτρέπει τους φίλους των αρχαίων ελληνικών να στέλνουν στο πρακτορείο τις ειδήσεις.

«Καμιά φορά, όταν υπάρχουν ειδήσεις για θέματα όπου οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν τις αντίστοιχες λέξεις όπως χώρες, πόλεις, νέες εφευρέσεις, προσπαθώ να δημιουργήσω λέξεις από τα νέα ελληνικά που να μοιάζουν κλασικές», αποκαλύπτει το μικρό δημοσιογραφικό μυστικό του. Κάπως έτσι η τρομοκρατική επίθεση στο Νιέφσκι Εξπρές μετέτρεψε την Αγία Πετρούπολη σε «Πετροβούργον» και τη Μόσχα σε «Μόσκβη».

«Όσο πιο πολύ κοιτάζουμε στο παρελθόν τόσο πιο ικανοί γινόμαστε να κοιτάξουμε στο μέλλον» λέει ο δρ Κοντέρχ, ο οποίος έχει κάνει το διδακτορικό του στους αρχαίους κλασικούς και έπειτα από τέσσερα χρόνια στην Οξφόρδη ως βοηθός καθηγητής στα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Σεν Άντριους στη Σκωτία τη σύνθεση του αρχαίου ελληνικού κειμένου. «Τώρα δουλεύω σχετικά με την Παγκόσμια Ιστορία, με τη φιλοδοξία να μεταφέρω στα αρχαία ελληνικά την ιστορία του κόσμου από τη δημιουργία του Σύμπαντος μέχρι το σήμερα» λέει και χαιρετά σε άπταιστη ερασμιακή προφορά.

------------------------------------------------------------------

Εφημερίδα "Τα Νέα", Τετάρτη 2  Δεκεμβρίου 2009

 ---------------------------------------------------------------------------------

Θα πρέπει να αναληφθεί εθνική εκστρατεία για να φιμωθεί ο ανεκδιήγητος αυτός φιλέλληνας φασίστας.Είμαστε πολυ-πολιτισμική κοινωνία εμείς!

Μερικά από τα λάθη που γίνονται στην Ελληνική Γλώσσα

Υπέρ το δέον και όχι Υπέρ του Δέοντως
Ανέκαθεν και όχι Από ανέκαθεν
Δια του λόγου το ασφαλές και όχι Δια του λόγου το Αληθές
Απευθείας Μετάδοση και όχι Ζωντανή Μετάδοση
Μακρόθεν και όχι εκ του Μακρόθεν
Μέτρον Άριστον και όχι Παν Μέτρον Άριστον
Ον ου τύπτει λόγος ουδέ ράβδος (εκείνος που δεν καταλαβαίνει με το ξύλο δεν καταλαβαίνει ούτε με τα λόγια) και όχι όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος
Πνέει τα λοίσθια και όχι πνέει τα ολίσθοια
Μέλος πολυμελούς ομάδας και όχι μέλος πολυμελείς ομάδας
Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και όχι άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου
Θεαματική βελτίωση και όχι Ραγδαία βελτίωση (το αντίθετο είναι Ραγδαία Επιδείνωση)
Εν πάση περιπτώσει και όχι εν πάσει περιπτώσει
Οι νέες μέθοδοι και όχι οι νέοι μέθοδοι
Οι κοινωνικές παραμέτροι και όχι οι κοινωνικοί παραμέτροι
Ανενημέρωτος και όχι Ανημέρωτος
Αδιαφανές υλικό και όχι αδιαφανή υλικό
Αμάλγαμα και όχι Αμάγαλμα
Κοινοτοπία και όχι Κοινοτυπία
Απαγορεύεται η στάθμευση και όχι Απαγορεύετε η στάθμευση
Παρονομαστής και όχι Παρανομαστής
Πολιομυελίτιδα και όχι Πολιομελίτιδα
Υποθηκοφυλακείο και όχι Υποθηκοφυλάκιο
Οκτώβριος και όχι Οκτώμβριος
Γενεαλογικό και όχι Γενεολογικό
Παλιρροϊκός και όχι Παλλιρροιακός

Ζημία και όχι Ζημνιά
Ανεξαρτητοποιούμαι και όχι Ανεξαρτοποιούμαι
Καταχωρίζω και όχι Καταχωρώ
Περιθάλπω και όχι Περιθάλπτω
Υποθάλπω και όχι Υποθάλπτω
Παρεμπιμπτόντως και όχι Παρεπιπτόντως
Η Αρχαία ελληνική γλώσσα θεωρεί άνδρες και γυναίκες σαν ίσους. Τους δίνει το ίδιο ακριβώς επίθετο και η διαφορά στο γένος γίνεται αντιληπτή από το άρθρο. Σήμερα μόνο η γυναίκα υποβιβάζεται γλωσσικά σε κάτι διαφορετικό από τον άντρα.
Δικηγόρος και όχι Δικηγορίνα
Αστυνόμος και όχι Αστυνομικίνα
Δικαστής και όχι Δικαστίνα
Ιατρός και όχι Γιατρίνα

Αγραμματοσύνη (ή Ώχ το μάτι μου)

Το ότι μετατρεπόμαστε σε έθνος αγραμμάτων είναι γνωστό. Ορίστε και μερικές αποδείξεις:

-Γραπτή ανακοίνωση σε κανάλι: ΛΟΓΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ στον ήχο η εκπομπή θα μεταδοθεί…(αντί λόγω προβλήματος)

-Τηλεπαρουσιαστής: Το ελικόπτερο άρχισε να χάνει έδαφος. Μόνο χάρη των προσπαθειών του πιλότου… (αντί χάριν)

-Τηλεπαρουσιαστής: Καταστράφηκαν δεκάδες δέντρα ελιών στην περιοχή της… (αντί ελαιόδεντρων)

-Τηλεπαρουσιαστής: Πήγε προς τα αδιαφανές τζάμια και… (αντί αδιαφανή)

-Τηλεπαρουσιαστής: Σύμφωνα με τον αυτόπτη μάρτυ το αυτοκίνητο… (αντί μάρτυρα)

-Τηλεπαρουσιαστής: Εδώ βλέπουμε το ακριβή σημείο πτώσης του αεροσκάφους… (αντί ακριβές)

-Τηλεπαρουσιαστής: Αυτό το σύστημα πλήρως εγκατεστημένος, κοστίζει… (αντί εγκατεστημένο)

-Τηλεπαρουσιαστής: Ρωτάει κάποιος τον φίλο του που το έβλεπε να… ( αντί τον έβλεπε)

-Τηλεπαρουσιαστής: Ενδεικτικό της ισχής (αντί της ισχύος) της έκρηξης…

-Τηλεπαρουσιαστής: Λειτουργεί με το πλήρες (αντί τον πλήρη) μηχανολογικό εξοπλισμό…

-Τηλεπαρουσιαστής: Απέταξαν τους τρεις αστυνομικούς που ήταν παρών στα βασανιστήρια… (αντί παρόντες)

-Τηλεπαρουσιαστής: Όσοι μιλούν για επιπτώσεις στην καριέρα του λανθάνονται… (αντί λαθεύουν)

-Τηλεπαρουσιαστής: Συνεργεία άρχισαν να κάνουν καταγραφή των ζημνιών… (αντί ζη-μι-ών)

-Τηλεπαρουσιαστής: Είπε με το στόμφο που τον χαρακτηρίζει (αντί τον στόμφο)

-Διευθυντής νοσοκομείου σε συνέντευξη: Είχαμε έναν ατυχές θάνατο (αντί ατυχή)

Ελληνική γλώσσα

Τό ἀστεῖο: Βρέθηκε ἡ λύση γιά τό πρόβλημα τῶν χωριῶν τῆς ὑπαίθρου πού ἐρημοποιοῦνται. Τό κράτος μπορεῖ νά δώσει δάνεια (μέσω τῆς ΕΕ) γιά μαζική ἀγορά ἀπό τούς δήμαρχους χαλιῶν καί μοκετῶν. Τά ὑπόλοιπα τά ἀναλαμβάνει ἡ ἐταιρία. ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΔΩΡΕΑΝ ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ.

Τό σοβαρό: Εἴδατε πού καταντάει ἡ γλώσσα ὅταν τά σχολεῖα εἶναι ἁπλά ἀποθῆκες παιδιῶν καί ἐκκολαπτήρια «πολιτικοποιημένων δεκαπεντάρηδων» ποῦ τό μόνο ποῦ ξέρουν εἶναι νά στέλνουν μηνύματα στό κινητό τους;

Ο Εβαγκελισμός τις Θεωτόκου:για γέλια αλλά και για κλάμματα

Ἦρθε μέ τό ταχυδρομεῖο.

Το παρακάτω κείμενο το έγραψε μαθητής της ΣΤ τάξης κάπου στην Μεσσαρά του Νομού Ηρακλείου. Η ορθογραφία των λέξεων είναι ακριβώς όπως στο πρωτότυπο χειρόγραφο κείμενο. Το θέμα της έκθεσης όπως θα διαπιστώσετε είναι και επίκαιρο.

Τό κείμενο εἶναι γραμμένο στήν κρητική διάλεκτο. Γιά ὅσους δέν ξέρουν ἡ λέξη βαρεμένη σημαίνει ἔγκυος καί γλάκα σημαίνει τρέξε.

Καί ὅσο καί ἄν φαίνεται ἀστεῖο, λόγω τοῦ παιδικοῦ αὐθορμητισμοῦ, ἐμένα προσωπικά μου προξενεῖ καί θλίψη. Τά ὀρθογραφικά λάθη πού κάνει τό παιδί εἶναι φρικτά. Αὐτό σημαίνει ὅτι δέν ἔχει μάθει ἀπολύτως τίποτε ἀπό τήν γλώσσα του, μέ ἐξαίρεση ὄτι ἕξι ὁλόκληρα χρόνια τό ἐκπαιδευτικό σύστημα κατάφερε τό ὀλύμπιο κατόρθωμα νά τό μάθει τό ἑλληνικό ἀλφάβητο. Ἐπιπλέον ἡ παντελής ἔλλειψη τοῦ τελικοῦ "ν" δείχνει τήν συνειδητή καί ἐπιτυχημένη δουλειά τῶν ἐκσυχρονιστῶν στήν ἀκόμα μεγαλύτερη ὑποβάθμιση τῆς ἤδη φτωχῆς γλώσσας μας. Σειρά ἔχουν τώρα τά πολλαπλά φωνήεντα. Δέν νομίζω ὅτι θά περάσουν πολλά χρόνια πού κάποιος νέος ὑπουργός παιδείας θα τά κόψει καί αὐτά «εβαγκελιζόμενος» τήν ἑπόμενη «ἀναβάθμιση» τῆς Παιδείας μας.

Θέμα: Ο Εβαγκελισμός τις Θεωτόκου.
Ο λουκάς εβαγκελίστικε ότι θα γενιθή ο χριστός. τότε ο θεός πέζη μια τ ανγκέλου κε λέει του.
γλάκα μωρέ στη γη να βρίς το μαριό κε να του ιπής πως θα γενήσι το χριστό. κράθιε του και τούτονε το κρινο. θα δεχτεί πιο εύκολα.
κε ετσά γλακά ο άνγκελος στη γη επίγε κι ίβρικεν το μαριό και ίπε του.
μαρία εσι δε το κατές μα είσαι βαρεμένο γιατι θα γενήσις το χριστό.
κε το μαριό τότε λεει.
όφου! όφου! ιντά παθα! Κε ίντα νε τανά απού μου μιλίς. ας ειναι όμως. θα τονε γενήσο το χριστό. ποιος άντρας όμως θα με παντρευτί;
και ίπετζι ο άνγκελος.
μι στενοχοράσε συ μαριό
κε επίε ο άγκελος στον Ιωσηφ κε του λεει.
ιωσιφ το μαριό ειναι βαρεμένο απο το θεο κε θα γενήσι το χριστό. συ ομως θα το παντρευτίς κε δε θα σε νειάζι πράμα.
τότε ο ιωσίφ που δεν επίστεψε λέξι απο τα λόγια του ανγκέλου επαντρεύτικε το μαριό. κε όντενε γενούσε έδωκε τιν εντολί να σφάξουνε όλα τα μορά του κόσμου.

Είμαστε χαμένοι σαν λαός;

-->Ἔχω νά κάνω δυό παρατηρήσεις σχετικά μέ τά κείμενα πού στέλνονται. Γιά τόνους, ὀρθογραφία καί λοιπά τά παραβλέπω,
-->παραβλέπω ἐπίσης αὐτό τό φρικτό «ενα πετεινο» και το «το γκομενο», γιατί εἶναι πιά ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ὅτι τό τελευταῖο πράγμα πού ἐνδιαφέρει πλέον τούς Ἕλληνες εἶναι νά γράφουν σωστά. Ἔστω καί ἄν στίς ξένες γλῶσσες δέν κάνουν λάθη.

Πρῶτον:

ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ εἶναι νά βάζετε τό ἑλληνικό ἐρωτηματικό ἀντί γιά τό ξένο; Γιά νά γράψετε «?» πρέπει νά πατήσετε δυό πλῆκτρα. Γιά νά γράψετε «;» ἁπλά πατᾶτε τό Q. Τόσο πολύ εἴσαστε ἐθισμένοι σέ αὐτήν τήν περίεργη μορφή τῶν ἀγγλοελληνικῶν;

Δεύτερον:

Μοῦ ἦρθε μέ email ἕνα ἀνέκδοτο. Ἔκατσα καί τό «χτένισα» διορθώνοντας τήν μορφή καί τίς λέξεις. Διαλέξτε ποιό κείμενο σᾶς φαίνεται ὀπτικά ὡραιότερο.

Mια ξανθια παιρνει τηλ το γκομενο και του λεει. .....

ΞΑΝΘΙΑ ......... Ρε συ, εχω μπλεξει με ενα παζλ και δε βγαζω ακρη μαυτο, εδω και δυο μερες τωρα. Ερχεσαι απο δω..??

ΤΥΠΟς............ Τι υποτιθεται οτι πρεπει να δειχνει το παζλ στο τελος ...??

ΞΑΝΘΙΑ .......... Πρεπει να δειχνει ενα πετεινο..!!

ΤΥΠΟς............ Κατσε κι ερχομαι απο κει.

Σηκωνεται παει σπιτι της και τη βλεπει με ολα το κοματια του παζλ απλωμενα πανω σε ενα τραπεζι και τη ξανθια σε αμηχανια.

Κοιταζει τα κοματια του παζλ, ριχνει μια ματια στο κουτι και της λεει.

Πρωτον....... Ξεχνα το παζλ μωρο μου..... Ηρεμησε, ελα να πιουμε κανα καφε, γιατι δεν υπαρχει περιπτωση ολα αυτα μαζι να δειξουν κανενα πετεινο........και δευτερον......... παμε να βαλουμε ολα τα κοματια πισω στο κουτι......

Μία ξανθιά, έτοιμη να βάλει τα κλάματα, παίρνει τηλέφωνο το αμόρε της και του λέει:

-Έχω μπλέξει με ένα παζλ και δεν βγάζω άκρη με αυτό, εδώ και πέντε ώρες τώρα. Έρχεσαι από εδώ;

-Τι υποτίθεται ότι πρέπει να δείχνει το παζλ;

-Έναν πετεινό.

-Έρχομαι σε λίγο.

Όταν φτάνει σπίτι της, βλέπει την ξανθιά σε αμηχανία με όλα το κομμάτια του παζλ απλωμένα πάνω σε ένα τραπέζι. Ρίχνει μία ματιά στο κουτί και της λέει:

-Πρώτα πρώτα ξέχνα το παζλ μωρό μου..... Ηρέμησε, έλα να πιούμε κανένα καφέ, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση όλα αυτά μαζί να δείξουν κανέναν πετεινό και δεύτερον να βάλουμε όλα τα κομμάτια πίσω στο κουτί...

Πόσο δύσκολο εἶναι νά γράφετε σωστά τό κείμενό σας; Πόσο δύσκολο εἶναι νά διορθώνετε αὐτό ποῦ σας ἔστειλαν ὥστε νά μήν τό ἀναπαράγετε, ἐπιτείνοντας τήν καταστροφή τῆς γλώσσας σας;

Ξέρω. Ὑπάρχουν οἱ δικαιολογίες τοῦ λίγου χρόνου, τοῦ ὅτι δέν σᾶς τό ἔμαθαν, δέν τό σκεφτήκατε κλπ. Ἀλλά εἶναι ἁπλά δικαιολογίες. Οἱ νέες γενιές μεγαλώνουν ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΟΠΤΙΚΑ αὐτήν τήν μορφή κειμένου. Ὅταν ἀκόμα καί οἱ Τοῦρκοι μαθαίνουν Ἑλληνικά στά πανεπιστήμιά τους ἐμεῖς ἐδῶ (κράτος καί πολίτες) κάνουμε ὅτι εἶναι δυνατόν γιά νά μεγαλώσουμε ξενόφωνους ἀποκομμένους ἀπό ἐκεῖνο πού μας κρατάει ζωντανούς: τήν γλώσσα μας.

Ἡ θλίψη ἔρχεται ἀκόμα καί μέσα ἀπό ἕνα ἀνέκδοτο.

Ελληνικό κρυφό σχολειό στα Σκόπια

Αναδημοσιεύω από τα ΝΕΑ.
Η κυβέρνηση πρέπει να πάρει αμέσως μέτρα εναντίον αυτού του φασίστα και εθνικιστή που τολμάει να κάνει τέτοια πράγματα.


14/2/2009

«Τους μιλάω για το Μέγα Αλέξανδρο και είμαι υποχρεωμένος να τους πω ότι κατάγεται από τη Ελλάδα και όχι από τη Μακεδονία όπως μαθαίνουν στο σχολείο τους»

Ελληνικό κρυφό σχολειό στα Σκόπια

Ο 75χρονος Θανάσης Στεργίου 20 χρόνια διδάσκει τα Ελληνικά

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΡΑΔΕΛΗΣ

Κάθε μέρα στη Μπίτολα ή Μοναστήρι, όπως ονομάζεται στα ελληνικά η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη των Σκοπίων, μερικές δεκάδες παιδιά ανοίγουν τα τετράδιά τους για να γράψουν τις ελληνικές λέξεις που θα τους διδάξει ο δάσκαλός τους Θανάσης Στεργίου.

«Oύτε κρυφό σχολειό είμαστε, αλλά ούτε και φανερό. Το κράτος της ΠΓΔΜ δεν αφήνει να μπαίνουν στη χώρα βιβλία Ιστορίας από την Ελλάδα και χρησιμοποιούμε πολλούς τρόπους για να καταφέρουμε να έχουμε κάποια βιβλία που χρειάζονται σε όσους θέλουν να μάθουν Ελληνικά εδώ στη FΥRΟΜ», λέει ο 75χρονος σήμερα Θανάσης Στεργίου, ο οποίος εδώ και 20 χρόνια διδάσκει τα ελληνικά στα Σκόπια.

«Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των μαθητών αυξάνεται και ήδη έχω πρόβλημα με τον αριθμό τους και αναγκάζομαι να διώχνω μαθητές», λέει ο κ. Στεργίου. Από τα χέρια του, όπως εκτιμάει, έχουν περάσει περισσότεροι από 1.000 μαθητές, ενώ το Ανοικτό Πανεπιστήμιο των Σκοπίων, λόγω αυξημένης ζήτησης για την εκμάθηση των ελληνικών, του ζήτησε να αναλάβει τη διδασκαλία τους. Φέτος οι μαθητές του ξεπερνούν τους 40. Η ηλικία τους είναι από 6 έως 40 ετών. Οι περισσότεροι κάνουν μαθήματα Ελληνικών δύο φορές την εβδομάδα, για τα οποία πληρώνουν ένα ευρώ την ημέρα, αλλά υπάρχουν και ορισμένοι που θέλουν ακόμη περισσότερες φορές την εβδομάδα. «Το πρόβλημά μου είναι η έλλειψη χώρου. Η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ δεν μου παραχωρεί χώρο ενώ το προξενείο στο Μοναστήρι μόλις τα τελευταία 3- 4 χρόνια άρχισε να βλέπει πιο ζεστά την υπόθεση της διδασκαλίας των Ελληνικών στα Σκόπια. Έτσι γίνεται εφικτό το να έρχονται στα χέρια μας βιβλία από την Ελλάδα που μιλάνε για τη γλώσσα, τον πολιτισμό, την ιστορία μας», λέει ο «δάσκαλος Θανάσης», όπως τον φωνάζουν οι μαθητές του.

Από το παιδομάζωμα. Στα Σκόπια ο κ. Στεργίου βρέθηκε ύστερα από ένα μακρύ ταξίδι που συμπεριελάμβανε στάσεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία, τη Ρουμανία, την Τασκένδη στην πρώην Σοβιετική Ένωση και τέλος στο Μοναστήρι.

«Είμαι ένα από τα παιδιά του παιδομαζώματος από τον Δημοκρατικό Στρατό. Ο πατέρας μου ήταν μετανάστης στην Αμερική αλλά είχε πιστέψει στις αξίες του κομμουνισμού και είχε έρθει στην Ελλάδα για να βοηθήσει στην Αντίσταση. Τελικά το πλήρωσε με τη ζωή του, όπως και τα αδέλφια του. Οι ρίζες της οικογένειάς μου είναι από τις Μηλιές του Πηλίου, όμως στον πόλεμο είχαμε εγκατασταθεί στο Πισοδέρι της Φλώρινας. Τον Μάρτιο του 1948 οι αντάρτες μάς μάζεψαν εμάς τα παιδιά και περάσαμε τα σύνορα με πρώτο μας σταθμό τη Γιουγκοσλαβία», θυμάται ο κ. Στεργίου, ο οποίος τότε ήταν 14 ετών. Χρειάστηκε να περιμένει 50 χρόνια για να του επιτραπεί να ξαναδεί το σπίτι του. Ρωσική φιλολογία. «Στην Τασκένδη σπούδασα Ρωσική Φιλολογία, αλλά επειδή δεν ήθελα να ξεχάσω την πατρίδα έκανα και μαθήματα Ελληνικών. Κάποια στιγμή από τον Ερυθρό Σταυρό έπαθα πως η μικρή μου αδελφή, την οποία είχα χάσει στο παιδομάζωμα, βρισκόταν στο Μοναστήρι. Έτσι ήρθα να τη βρω, και μέχρι να βγω στη σύνταξη ήμουν καθηγητής Ρωσικών σε γιουγκοσλαβικό σχολείο», αναφέρει ο Θανάσης Στεργίου.

Μιλώντας με άλλους Έλληνες που βρίσκονταν από την άλλη πλευρά των συνόρων και δεν μπορούσαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα, κατάλαβε πως πολλοί ήθελαν να μάθουν στα παιδιά τους Ελληνικά ή να τα ξαναθυμηθούν οι ίδιοι αλλά κάτι τέτοιο ήταν απαγορευμένη σκέψη.

Έκανα... ιδιαίτερα. «Τότε ήταν που σκέφτηκα να αρχίσω ιδιαίτερα στο σπίτι μου. Οι πέντε μαθητές έγιναν δέκα, οι δέκα είκοσι και ούτω καθεξής». Οι περισσότεροι από τους μαθητές του προέρχονται από οικογένειες που έχουν ελληνικές ρίζες και θέλουν τα παιδιά τους να γνωρίσουν τη γλώσσα των παππούδων τους. «Οι Έλληνες δεν αναγνωριζόμαστε ως εθνική μειονότητα στα Σκόπια, όπως για παράδειγμα οι Βούλγαροι και οι Αλβανοί, αν και είμαστε πολλοί. Κάθε χρόνο όμως που περνάει, ολοένα και περισσότεροι θέλουν να μάθουν τη γλώσσα γιατί ξέρουν πως η Ελλάδα είναι μια καλή ευκαιρία για το μέλλον. Όταν λυθεί και το θέμα της ονομασίας, το μάθημα των Ελληνικών θα το παρακολουθούν χιλιάδες μαθητές γιατί στους Σκοπιανούς αρέσει η χώρα μας», πιστεύει ο κ. Στεργίου. Με τα όσα θυμόταν από τα ελληνικά που είχε διδαχθεί στην Τασκένδη, έφτιαξε το πρώτο εγχειρίδιο για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας. Το 1998, όταν βρέθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αγόρασε βιβλία Γραμματικής και Ιστορίας για να εμπλουτίσει τα μαθήματά του.

Κατασκήνωση στην Ελλάδα. «Υπάρχει μια έκρηξη στην επιθυμία των Σκοπιανών να μάθουν ελληνικά. Μάλιστα κυκλοφορεί στα Σκόπια μέθοδος εκμάθησης, την οποία και χρησιμοποιούν άλλοι συνάδελφοι. Σε αυτή όμως έχουν γίνει παρεμβάσεις από την κυβέρνηση και δεν μαθαίνεις για την Ελλάδα ό,τι πρέπει», λέει ο κ. Στεργίου, που δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά του για τις δύο εγκυκλοπαίδειες που ήρθαν με χίλια βάσανα στα χέρια του από τον Οργανισμό για τη Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας (ΟΔΕΓ). «Είναι οι βίοι ηρώων της μυθολογίας, της Αρχαίας Ελλάδας και του 1821, τους οποίους μας τους είχαν ζητήσει και οι μαθητές του κ. Στεργίου όταν βρέθηκαν το περασμένο καλοκαίρι σε κατασκήνωση στην Ελλάδα», λέει ο πρόεδρος του ΟΔΕΓ Γιώργος Παυλάκος. Για να περάσουν όμως τα ελληνοσκοπιανά σύνορα τα συγκεκριμένα βιβλία στήθηκε μια ολόκληρη επιχείρηση για να μην αποκαλυφθούν.

«Η Ιστορία είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της υπόθεσης, αλλά μάθημα Ελληνικών χωρίς Ιστορία δεν υπάρχει», σημειώνει ο κ. Στεργίου ο οποίος εξηγεί τις δυσκολίες που συναντάει. «Στην ΠΓΔΜ τα παιδιά μαθαίνουν άλλη Ιστορία από αυτή που μαθαίνουν τα παιδιά στην Ελλάδα. Για παράδειγμα ο Μέγας Αλέξανδρος. Εγώ είμαι υποχρεωμένος να τους πω πως για τους Έλληνες κατάγεται από την Ελλάδα και όχι από τη Μακεδονία, όπως μαθαίνουν οι μαθητές μου στο σχολείο».

Αναφορές στην Αστυνομία. Πολλές φορές, όπως παραδέχεται, ήρθε σε σύγκρουση με μαθητές του για το θέμα της Ιστορίας, ενώ η επιμονή του να διδάσκει και την ελληνική εκδοχή τού στοίχισε αρκετές αναφορές στην Αστυνομία.

Λέει χαρακτηριστικά ο Θ. Στεργίου: «Υπάρχουν μαθητές μου Σκοπιανοί στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο ή στα μαθήματα που κάνω εδώ, να μην αναφέρομαι στην Ιστορία. Αυτοί θέλουν να μάθουν απλά τη γλώσσα, μου λένε, και όχι την “προπαγάνδα”, όπως την αποκαλούν. Αν κάποιος δεν θέλει να μάθει και την άλλη άποψη είναι δικό του πρόβλημα».

Στα Σκόπια κάθε χρόνο, ολοένα και περισσότεροι θέλουν να μάθουν τη γλώσσα, γιατί ξέρουν πως η Ελλάδα είναι μια καλή ευκαιρία για το μέλλον

«Το ελληνικό προξενείο στο Μοναστήρι μόλις τα τελευταία 3-4 χρόνια άρχισε να βλέπει πιο ζεστά την υπόθεση της διδασκαλίας των Ελληνικών και έρχονται στα χέρια μας βιβλία από την Ελλάδα»

Αἰτία γιὰ θλίψη

Ψάχνοντας στὸ ἴντερνετ ἔπεσα ἀπάνω σὲ αὐτὴν τὴν φράση: «Paideuma: studies in American and British Modernist poetry».

Εἶδα τὴν ἑλληνικὴ λέξη Παίδευμα, οὐδέτερο της Παίδευσης ποὺ σημαίνει ἀγωγή, παιδεία, μόρφωση.

Ἄλλη μία λέξη ποὺ ἐλάχιστοι πλέον τὴν ἀναγνωρίζουν καὶ κανένας (καὶ ἐγὼ φυσικά) δὲν τὴν χρησιμοποιεῖ. Ἄλλο ἕνα πετραδάκι στὴν ταφόπλακα τῆς γλώσσας μας.

Αφού είναι τόσο εύκολο ρε παιδιά...

Τὸ μόνο εὔκολο κυρίες καὶ κύριοι εἶναι να γράφετε στο μονοτονικὸ καὶ μάλιστα μὲ κάποια σχετικὴ ἄνεση στην ὀρθογραφία:

1) Πρῶτα πρῶτά ποτε να μὴν γράφετε ἀπευθείας στο site. Πάντοτε να γράφετε αὐτό που θέλετε στο WORD για τρεις λόγους:

α) Ἔχει ὀρθογράφο καὶ μπορεὶς να βρίσκεις τὰ βασικὰ λάθη σου. Μὲ δεξί κλικ πάνω στην λέξῃ που βγάζει κόκκινο, ἐμφανίζεται (ὄχι πάντοτε γιατὶ τὸ λεξικὸ δεν εἶναι ὁλοκληρωμένο) ἡ σωστὴ λέξῃ.

β) Τὰ γράμματα εἶναι μεγαλύτερα καὶ ἐπιπλέον ἔχετε πολλὰ ἐργαλεῖα μὲ ἀποτέλεσμα να φτιάχνετε εὐκολότερα τὸ κείμενό σας.

γ) Τὸ Word ἀλλάζει ἀπὸ μόνο του σὲ κεφαλαῖο τὸ πρῶτο γράμμα τῆς πρότασης. Ἔτσι δεν χρειάζεται να τὰ γράφετε ὅλα μὲ κεφάλαια ἣ να τὰ ἀφήνετε ὅλα μικρά.

2) Στο WORD ὑπάρχουν μερικὰ βασικὰ πλῆκτρα για τὸν τόνο καὶ τὰ διαλυτικά. Μήν μου πείτε ὅτι θὰ γράψετε "εφαγα χθες παιδακια" καὶ ὁ ἄλλος θὰ διαβάσει "ἔφαγα χθὲς παϊδάκια" καὶ ὄχι «ἔφαγα χθὲς παιδάκια». Ἣ θὰ γράψετε τὴν λέξη "προισταμαι" καὶ ὁ ἄλλος θα διαβάσει "προΐσταμαι" καὶ ὄχι «προίσταμαι». Ἔτσι τὰ πλῆκτρά που χρειάζεστε εἶναι πέντε:

-Ἐρωτηματικό: πατάτε ἁπλῶς τὸ Q. Πολὺ πιὸ εὔκολο ἀπὸ τὸ να πατάτε Shift καὶ τὸ ἀγγλικὸ ἐρωτηματικό (που τὸ βλέπω καὶ βγάζω σπυριά).

-Ἄνω καὶ κάτω τελεία: πατάτε ἀριστερὸ Shift καὶ τὸ Q.

-Τόνος: πρὶν ἀπὸ τὸ φωνῆέν που θέλετε να τονίσετε πατάτε τὸ πλῆκτρο δίπλα στο Λ. Ἔπειτα πατάτε τὸ φωνῆεν.

-Διαλυτικά: κρατάτε πατημένο τὸ Shift καὶ πατάτε τὸ πλῆκτρο δίπλα στο Λ. Ἔπειτα τὰ ἀφήνετε καὶ τὰ δύο καὶ πατάτε τὸ φωνῆέν που θέλει διαλυτικά.

-Διαλυτικὰ μὲ τόνο: κρατάτε πατημένα ταυτόχρονα τὸ ἀριστερὸ Ctrl καὶ Alt καὶ πατάτε τὸ πλῆκτρο δίπλα στο Λ. Ἔπειτα τὰ ἀφήνετε ὅλα καὶ πατάτε τὸ φωνῆέν που θέλει διαλυτικά.

Μετὰ ἀπὸ μερικὲς φορὲς θὰ τὰ μάθετε ἀπ’ ἔξω (ἀπὸ στήθους ἔλεγαν οἱ πρόγονοί μας). Δεν εἶναι οὔτε δύσκολο οὔτε περίπλοκο.

Δεν λέμε να γράφουμε μὲ ὑπογεγραμμένες καὶ πνεύματα.

Ἐντάξει αὐτὸ εἶναι σχετικὰ δύσκολο, γιατὶ πρέπει να μάθεις ἀρκετοὺς συνδυασμούς.

Ἀλλὰ τὰ βασικὰ εἶναι ἁπλά, ἁπλούστατα. Καὶ ἂν δεν μπορεῖτε να κάνετε κάτι τόσο ἁπλό, μὴν διαμαρτυρηθεῖτε, ὅταν ὁ ἑπόμενος Ὑπουργὸς Παιδείας θὰ σᾶς πει ὅτι καταργεὶ τὸν τόνο γιατὶ εἶναι ἄχρηστος καὶ τὶ τὰ χρειαζόμαστε τὰ πολλὰ φωνήεντα…

Μὴν διαμαρτυρηθεῖτέ που σὲ λίγο τὰ παιδιὰ σᾶς θὰ θεωροῦν τὸ ἑλληνικὸ ἀλφάβητο σὰν κάτι ΑΓΝΩΣΤΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΕΘΑΜΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ.

Αἰτία για σκέψῃ

Ἐρωτήσῃ για ὅσους ἐπιμένουν να γράφουν μὲ ἀγγλικοὺς χαρακτῆρες, ἀλλὰ καὶ για τοὺς ὑπολοίπους:

Τὰ πληκτρολόγιά που ἔρχονται στην Ἑλλάδα κατασκευάζονται στο ἐξωτερικό. Τὰ περισσότερα ἔχουν στα πλῆκτρα μόνο λατινικοὺς χαρακτῆρες. Ἔχουν ὅμως ἐνσωματωμένη τὴν ἐντολὴ Ἀριστερὸ Shift-Alt για να μεταπηδοὺν σὲ ἑλληνικοὺς χαρακτῆρες.

Τὸ πληκτρολόγιο διαθέτει μνήμη που συγκρατεί τις ῥυθμίσεις που ἔκανες, ἄκομα καὶ ἂν κανεὶς ἐπανεγκατάσταση τὸ λειτουργικό.

Γιατὶ ἄραγε να συμβαίνει αὐτό;

ΥΓ. Ἂν δεν εἶναι ἔτσι καὶ τὸ πληκτρολόγιο λειτουργεῖ μὲ διαφορετικὸ τρόπο θὰ ἤθελα ὁποῖος γνωρίζει σχετικὰ να μὲ πληροφορήσει.

Είναι πάμφθηνα...

Μοῦρθε ξαφνικὰ σὰν φλασάκι ἔνας ἀπὸ τοὺς λόγους που πολλοὶ ἐξακολουθοὺν να γράφουν σὲ γκρίκλις ἣ γενικὰ δυσκολεύονται να γράψουν σωστά.

Ὁ βασικὸς λόγος εἶναι τὸ πληκτρολόγιο. Τὰ περισσότερα ἀπὸ ὅσα κυκλοφοροὺν δεν ἔχουν ἐπάνω στα πλῆκτρα ἑλληνικοὺς χαρακτῆρες, ἔστω καὶ ἂν ἔχουν τὴν δυνατότητα να γράφουν ἑλληνικά.

Κυκλοφοροὺν ὅμως μερικὰ πληκτρολόγιά (που ἐπιπλέον εἷναι καὶ πάμφθηνα, συνήθως κάτω ἀπὸ 10 εὔρῳ) ποὺ ἔχουν ἐπάνω καὶ τὰ ἑλληνικὰ γράμματα καὶ τὰ σημεῖα στίξης.

Ἀγοράστε ἕνα λοιπὸν καὶ ἐλευθερωθεῖτε ἀπὸ τὴν δυναστεία τοῦ ΛΑτινικού (και για όσους δεν το γνωρίζουν Χαλκιδικοὺ) ἀλφαβήτου.

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον

Τό θέμα τῆς γλωσσικῆς φτώχειάς μας εἶναι γνωστό καί δέν ἐξαντλεῖται εὔκολα.

Μπορῶ ὅμως νά προσθέσω μία μικρή ἀλλά σημαντική λεπτομέρεια. Ὑπάρχει ἕνας κανόνας στόν ὁποῖο ὁ τόνος ἑνός κτητικοῦ μεταφέρεται στήν προηγούμενη λέξη. Λέμε:

«Τότε ο ήρωάς μας άρπαξε το όπλο».

Ὁ τόνος στό «α» εἶναι σημαντικός γιατί σημαίνει ὅτι ὁ ἥρωας θεωρεῖται «δικός μας» (γνωστή ἔκφραση σέ διηγήματα) καί ἅρπαξε τό ὅπλο πού ὑπῆρχε κάπου.

Σήμερα κανείς δέν χρησιμοποιεῖ πλέον αὐτόν τόν γραμματικό νόμο, οὔτε καί καθηγητές ἀκόμα. Ἐδῶ βέβαια μέ τό ζόρι χρησιμοποιοῦν οἱ περισσότεροι καί τόν φτωχό τόνο πού ἀπέμεινε. Δεῖτε ὅμως τί συμβαίνει ὅταν καταργεῖται ὁ τόνος στό «α»:

«Τότε ο ήρωας μας άρπαξε το όπλο».

Τώρα ἡ ἔννοια τῆς πρότασης εἶναι ὅτι ὁ ἥρωας πῆρε τό ὅπλο πού ἦταν δικό μας.

Ἔτσι διαβάζοντας «Τότε ο ήρωας μας άρπαξε το όπλο», δέν ξέρουμε τί ἐννοεῖ ὁ συγγραφέας ἀπό τά δυό. Θά πρέπει νά συνδέσουμε τήν πρόταση μέ τά προηγούμενα ἤ τά ἑπόμενα γιά νά ἀντιληφθοῦμε τί συμβαίνει.

Τό ἴδιο ἀκριβῶς γίνεται καί τίς λατινογενεῖς γλῶσσες, ὅπου μία λέξη ἔχει ὑπερβολικά πολλές ἔννοιες.

Ἔτσι (Χαῖρε Κίσσινγκερ) σέ λίγο τά πράγματα θά εἶναι ἀνεπιστρέπτως τραγικά.

Ἔτσι μπορῶ νά ἐπαναλάβω αὐτό πού ἤδη ἔχω καταχωρήσει:

Ἡ ἀρχαία φυλή μου πέθανε. Ἡ γλώσσα τῆς πέθανε. Καί δυστυχῶς δέν ἔχω τήν δύναμη νά κάνω τίποτε, γιατί «οἱ λαοί δέν ἐξαφανίζονται ἀπό τό μαχαίρι. Ἐξαφανίζονται ἀπό τήν καλοπέραση».

Οἱ μηχανές μετάφρασης μιλάνε καθαρεύουσα

Ἐνῶ ἐμεῖς καταστρέφουμε τήν γλώσσα μας ὅλο καί περισσότερο…

Ἐνῶ ἐπιμένουμε νά τήν ἁπλοποιοῦμε σέ βαθμό κακουργήματος…

Οἱ μηχανές μετάφρασης μεταφράζουν τά ἀγγλικά κείμενα σέ καθαρεύουσα. Παράδειγμα ἡ φράση ἀπό ἕνα βιβλίο πού μεταφράζω αὐτό τό διάστημα:

Ἡ μετάφραση δέν εἶναι βέβαια ἀκριβής ἀλλά προσέξτε τίς λέξεις μέ τίς ὁποῖες ἀποδίδεται στά ἑλληνικά:

"The hero tells us that he tore some other branches off from the same tree, but the dark blood flowed from the bark of all of them,"

"Ὁ ἥρωας μας λέει ὅτι ἔσχισε μερικούς ἄλλους κλάδους μακριά ἀπό τό ἴδιο δέντρο, ἀλλά τό σκοτάδι τό αἷμα ἔρευσε ἀπό τό φλοιό ὅλοι τους,"

Ἐμεῖς ἐπιμένουμε νά λέμε ἔσκισε, κλαδιά, ἔτρεξε.

Σιγά τό σπουδαῖο θά μοῦ πεῖτε.

Κάποτε κάποιος ἔλεγε ὅτι ἕνας ἄγγλος ἔμεινε ἔκπληκτος ὅταν τοῦ ἐξήγησε ὅτι pediatric, geriatric, odontology καί ἄλλες λέξεις περιγράφουν στά ἑλληνικά αὐτό πού γίνεται ἐκεῖ καί δέν εἶναι ἕνας ἁπλός ἦχος.

Ὅμως τό τελικό ἀποτέλεσμα ἀπό τήν «ἀγγλική» ἐκπαίδευση τῶν νέων εἶναι ὅτι, σύμφωνα μέ καθηγητή Λυκείου, οἱ μαθητές του ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ τί σημαίνει ἡ λέξη φιλοσοφία. Καί δέν ἤξεραν γιατί ἔχουν ἐκπαιδευτεῖ νά θεωροῦν τήν λέξη σάν ἦχο καί ὄχι σάν ἕνα πολύ-διάστατο σύστημα πληροφορίας ὅπως πρέπει νά εἶναι (καί εἶναι) οἱ ἑλληνικές λέξεις.

Καί αὐτοί οἱ μαθητές Λυκείου, αὔριο θά γίνουν οἱ μελλοντικοί ἐπιστήμονες (χά!) τῆς χώρας μας.

Δέν ξέρω ἄν πρέπει νά κλάψω ἤ νά τό βάλω αὐτό σάν ἀνέκδοτο.

Η βλακεία είναι ανίκητη.

Με την ευκαιρία της εμφάνισης του "Γράφω Ελληνικά" στο Space γράφω την τελευταία καταχώρηση πριν φύγω για διακοπές:

Η βλακεία είναι ανίκητη.
Η χώρα μου πέθανε. Η γλώσσα μου πέθανε.
Έχουμε πολιτικούς που σκέφτονται αγγλικά και ύστερα τα μεταφράζουν και μιλάνε ελληνικά.
Τα επιρρήματα και η παθητική φωνή είναι πλέον παρελθόν.
Διαβάζεις για παράδειγμα "μου φαίνετε ότι" ή "θέλεται να πάμε"…
Κανείς δεν γνωρίζει πλέον την διαφορά ανάμεσα στο απαγορεύεται και στο απαγορεύετε. Αρχίζουν πια να εμφανίζονται στις εφημερίδες και στην κρατική τηλεόραση (τα ιδιωτικά τα έχει πάρει ο διάολος προ πολλού) φρικτά ορθογραφικά και συντακτικά λάθη.
Οι μισοί γράφουν χωρίς κανένα λόγο με αγγλικούς χαρακτήρες (τα περίφημα Γκρίκλις) κάνοντας την σελίδα τους φρικτή οπτικά και επιτείνοντας τηνσυνολική καταστροφή.
Σε πολύ λίγα χρόνια θα είμαστε μία ανάμνηση.
Και το Χόλυγουντ θα κερδοσκοπεί πάνω στους νεκρούς των προγόνων μας και θα σκυλεύει την κληρονομιά τους.
Οι Λατίνοι θα γνωρίζουν Ελληνικά και μάλλον θα γράφουν και στο πολυτονικό στους υπολογιστές.
Και μόνο οι πιθηκοειδείς πολυ-πολιτισμικοί κάτοικοι της πρώην Ελλάδας θα μαϊμουδίζουν μιαν αγγλο-γαλλο-ισπανο-τουρκο-σκοπιανο-αλβανο-γερμανο-πακιστανο-ινδική διάλεκτο 500 λέξεων μέσα στις οποίες μετά βίας θα υπάρχουν και μερικές ελληνικές.
Νομίζετε ότι είμαι απαισιόδοξος; Όχι κύριοι!
Είμαι από τους πιο αισιόδοξους ανθρώπους που υπάρχουν. Απλά ξέρω πως ότι γεννιέται πρέπει και να πεθάνει. Και ήρθε η ώρα του πολιτισμού μας να ξεψυχήσει.
Γιατί έζησε πάρα, μα πάρα, μα πάρα πολύ.
Δυστυχώς αυτό που θα διαιωνίσουν οι Δυτικοί από τον Ελληνικό πολιτισμό, δεν θα είναι παρά ένα κακέκτυπο φιλτραρισμένο από τον Καθολικό "πολιτισμό" της Δύσης.
Όμως θα δώσω έναν χαιρετισμό στου Αρχαίους Προγόνους που έφυγαν και πια δεν είναι.
Θα συμμετάσχω όσο μπορώ σε αυτήν την εκστρατεία που ξεκίνησε ο "Γράφω Ελληνικά". Ήδη είχα ξεκινήσει με κάποια αρθράκια στην σελίδα μου.
Μετά τις καλοκαιρινές διακοπές θα μεταγράψω τις συντομεύσεις του πληκτρολογίου και τις οδηγίες για να μπορεί κάποιος να γράφει στο πολυτονικό. Άχρηστο μεν αλλά τουλάχιστον να ξέρει όποιος θέλει ότι μπορεί να το κάνει.
Η βλακεία είναι ανίκητη.
Αλλά αν υπάρχει Θεός, οι Πρόγονοι θα επιστρέψουν.
Θα είναι μετά πολλές πολλές ζωές.
Και ελπίζω τότε να θυμάμαι τι έγραψα μόλις τώρα.
Γιατί η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.

Γλώσσα

Σήμερα βιώνουμε μία τραγική πραγματικότητα σε σχέση με την γλώσσα μας και την χρήση της. Η θαυμάσια Ελληνική γλώσσα καταστρέφεται κυριολεκτικά. Καταργούμε συνεχώς τα επιμέρους στοιχεία της και την απλοποιούμε οδηγώντας την στην λατινικοποίηση και τον θάνατο.
Το χειρότερο όλων είναι ότι κανείς δεν ανησυχεί. Αντίθετα οι περισσότεροι θεωρούν φυσικό που συμβαίνει αυτό και το χειρότερο το θεωρούν εξέλιξη!
Έχω όμως μία ερώτηση για όλους:
Αν η γλώσσα μας πρέπει να απλοποιηθεί και να φτάσει στην κατάντια που περιέγραψα στο "Ελληνική γλώσσα. Μια διαχρονική ματιά στην καταστροφή της" τότε γιατί στα Windows XP και στα VISTA (δεν ξέρω για τα παλιότερα συστήματα), υπάρχουν ελληνικές γραμματοσειρές στο πολυτονικό;
Πάρτε μία γεύση πολυτονικού κειμένου και συγκρίνετέ το με τα γκρίκλις και τα κείμενα χωρίς τόνους:
ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. 3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς. 4 καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν·
Το πληκτρολόγιο έχει πλέον συντομεύσεις για περισπωμένες, δασείες υπογεγραμμένες κλπ. Μην μου πείτε ότι η Microsoft έβαλε στα Windows πολυτονικές γραμματοσειρές επειδή της το ζητήσαμε εμείς...
Μήπως έχουμε αρχίσει να μπαίνουμε στην φάση της εισαγωγής της ελληνικής στα λειτουργικά των υπολογιστών;
Μήπως σε λίγο οι ξένοι θα μπορούν να χειρίζονται τα ελληνικά ενώ εμείς θα γράφουμε στα γκρίκλις;
Πόσες άγνωστες λέξεις είχατε σε αυτό το 2000 ετών κείμενο;
Και μην μου πει κανείς ότι τα πνεύματα, οι τόνοι και το τελικό "ν" τον εμπόδισαν να διαβάσει...

Ελληνική γλώσσα. Μια διαχρονική ματιά στην καταστροφή της

Επ' ευκαιρία της καταχώρησης για τον ευρωβουλευτή διαβάστε εδώ το δεύτερο από τα δύο "προφητικά" κειμενάκια που έχω γράψει για κάποιο βιβλίο. Εκδοθεί δεν εκδοθεί τι σημασία έχει πια...


Όταν κάτι συμβαίνει σιγά-σιγά δεν του δίνουμε σημασία. Αυτό το έχουν καταλάβει όλοι εκείνοι που συμβάλλουν (για δικούς τους σκοπούς) στην υπερ-απλούστευση και λατινοποίηση της θαυμάσιας γλώσσας μας. Θα παίξω τον ρόλο του προφήτη για να δείτε που θα καταντήσουμε την πολύπαθη γλώσσα μας αν δεν ξυπνήσουμε και συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με τις βλακείες που προωθούνται στα κανάλια της τηλεόρασης.

Κάποτε λέγαμε:

«Τώρα θα προσευχηθώ εις τον έναν και μοναδικόν θεόν δια την μακροημέρευσιν και την ευτυχίαν σας».

Προσέξτε την σταδιακή αλλαγή στις υπογραμμίσεις:

-Απλοποίηση «ν» και «δια»: «Τώρα θα προσευχηθώ εις τον ένα και μοναδικό θεό για την μακροημέρευση και την ευτυχία σας».

-Απλοποίηση «εις τον»: «Τώρα θα προσευχηθώ στον ένα και μοναδικό θεό για την μακροημέρευση και την ευτυχία σας».
-Απλοποίηση «ν»: «Τώρα θα προσευχηθώ στον ένα και μοναδικό θεό για τη μακροημέρευση και την ευτυχία σας».

Ακολουθεί η «βαριά μετατροπή»:

-Απλοποίηση διφθόγγου «ευ» σε «φ»: «Τώρα θα προσεφχηθώ στον ένα και μοναδικό θεό για τη μακροημέρεφση και την εφτυχία σας».
-Απλοποίηση του «ω» σε «ο»: «Τόρα θα προσεφχηθό στον ένα και μοναδικό θεό για τη μακροημέρεφση και την εφτυχία σας».
-Απλοποίηση των «υ,η,ει,οι» σε «ι»: «Τόρα θα προσεφχιθό στον ένα και μοναδικό θεό για τι μακροημέρεφσι και τιν εφτιχία σας».
-Απλοποίηση του «σ» σε «s»: «Τόρα θα προσεφχιθό sτον ένα και μοναδικό θεό για τι μακροημέρεφsι και τιν εφτιχία sαs».
-Πλήρης λατινοποίηση και του «θ» σε «th» και κατάργηση και του τόνου (που ήδη πολλοί δεν τον χρησιμοποιούν πλέον) για να ταιριάζουν όλα και με τα πληκτρολόγια των κομπιούτερ, παρά το γεγονός ότι τα Windows (για ποιον λόγο άραγε;) υποστηρίζουν πλέον Ελληνικά με τόνους, πνεύματα και υπογεγραμμένες: «Tora tha prosefxitho sto ena ke monadiko theo gia ti makroimerefsi ke ti eftixia sas»
Η θαυμάσια οπτικώς φράση «Τώρα θα προσευχηθώ εις τον έναν και μοναδικόν θεόν δια την μακροημέρευσιν και την ευτυχίαν σας» 
σε μερικά χρόνια θα έχει μετατραπεί στο φρικτό: 
«Tora tha prosefxitho sto ena ke monadiko theo gia ti makroimerefsi ke ti eftixia sas».
Αν δεν το πιστεύετε μπείτε στο ίντερνετ και δείτε πόσοι γράφουν με αγγλικούς χαρακτήρες μόνο και μόνο γιατί βαριούνται να πατήσουν ένα κουμπί, για να αλλάξει η γλώσσα του πληκτρολογίου.

Έχω αρχίσει να νοσταλγώ την τουρκοκρατία. Τουλάχιστον τότε υπήρχε πρόβλημα επιβίωσης και όλα επιτρέπονταν…

Η καταστροφή της γλώσσας μας

Επ' ευκαιρία της προηγούμενης καταχώρησης διαβάστε εδώ το πρώτο από δύο "προφητικά" κειμενάκια που έχω γράψει για κάποιο βιβλίο. Εκδοθεί δεν εκδοθεί τι σημασία έχει πια...
Η γλώσσα μας φτωχαίνει όλο και περισσότερο. Καταργούνται τόνοι, λέξεις και σε λίγο θα καταργηθούν και τα διπλά φωνήεντα.
Τι μας χρειάζεται, λένε ήδη πολλοί μεγάλοι φωστήρες που απομυζούν τον κρατικό κορβανά, να έχουμε τα η, ι, υ, ει, οι; Να κάνουμε την γλώσσα μας απλούστερη.
Αυτό που δεν έχει πετύχει ο χρόνος και οι εκατοντάδες κατακτητές, πρόκειται να το επιτύχουν οι Νεοέλληνες, που κόβουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται. Φτωχαίνουμε την Γλώσσα των γλωσσών. Καταργήσαμε τα αρχαία ελληνικά και μεγαλώσαμε ολόκληρες γενιές με την πεποίθηση ότι τα αρχαία είναι μία ξένη γλώσσα! Δεν υπάρχει μεγαλύτερος μύθος από αυτό. Διαβάστε το παρακάτω τυχαίο κομμάτι της Ιλιάδας, σε γλώσσα άκρως αρχαϊκή. Αν και μερικές λέξεις έχουν λίγο διαφορετική μορφή ή έννοια τις περισσότερες τις χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα. Σε παρένθεση θα βάλω μόνο τις λέξεις που δεν έχουν σημερινή μορφή. Σε παρένθεση υπάρχουν οι σχεδόν άγνωστες λέξεις που δεν χρησιμοποιούμε σήμερα:
«Ει(εάν) δή(δηλαδή) ομού πόλεμός τε(και) δαμά(δαμάζει) και λοιμός Αχαιούς·
αλλά άγε(πήγαινε) δή τινα μάντιν ερείομεν(;) ή ιερήα(ιερέα)
ή και ονειροπόλον, και γάρ(διότι) το όναρ(όνειρο) εκ Διός εστιν(είναι),
ός(οποίος) και είποι ότι τόσον εχώσατο(;) Φοίβος Απόλλων»
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, σε ένα κείμενο περισσότερο από τρεις χιλιάδες χρόνια μακριά μας, στις τριάντα έξι λέξεις υπάρχουν δύο άγνωστες, εννιά που είναι οικίες γιατί χρησιμοποιούνται ακόμη στην καθαρεύουσα και είκοσι πέντε αυτούσιες με την ίδια έννοια και σήμερα και τότε.
Δεν νομίζω να χρειάζεται κάτι περισσότερο για να πεισθεί κανείς ότι η γλώσσα παραμένει σχεδόν ίδια εδώ και 3000 χρόνια και ότι θα είναι έγκλημα αν συνεχίσουμε να την καταστρέφουμε.
-Καταργήσαμε τα επιρρήματα. Έχει επικρατήσει πλέον να λέμε: ακουστικά και εννοούμε μία από τις δύο λέξεις: ή το επίρρημα ακουστικώς ή τα ακουστικά με τα οποία ακούμε μουσική. Και αν καταργηθεί και το διπλό φωνήεν ω και ο, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα γιατί υπάρχει το ακουστικώς αλλά και το ακουστικός…
-Ήδη μπήκαμε στην δεύτερη φάση κατάργησης του τελικού νί. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να καταργούμε το αρσενικό γένος μετατρέποντάς το σε ουδέτερο. Λέμε:
Το πειθήνιο υπηρέτη και όχι τον πειθήνιο υπηρέτη.
Το Θεό και όχι τον Θεό (κάτι άκρως υβριστικό).
Αυτό βέβαια δεν θα μπορούσε να γίνει αν δεν καταργούσαμε σε πρώτη φάση το νι στα αρσενικά Θεόν, υπηρέτην, στρατιώτην κλπ.
Οι Άγγλοι μπορούν να λένε το Θεό ή το παιδί. Έχουν ένα μόνο άρθρο. Εμείς όμως όταν λέμε «θα καλέσω το…» περιμένουμε έπειτα να ακούσουμε ένα ουδέτερο όνομα. Ενώ όταν λέμε «θα καλέσω τον…» περιμένουμε να ακούσουμε ένα αρσενικό όνομα.
Υπάρχει εδώ και η βλακώδης δικαιολογία ότι μόνο όταν ακολουθεί φωνήεν σε αρσενικό όνομα βάζουμε τελικό σίγμα. Παρατηρήστε όμως την διαφορά παρακάτω:
Θα βάλω ένα ουδέτερο χρώμα.
Θα βάλω έναν ουδέτερο παρατηρητή.
Και επ’ ευκαιρία έχω δύο απορίες που θα ήθελα να μου λύσει κάποιος από τους υπέρμαχους της γλωσσικής απλοποίησης:
Απορία πρώτη:
Έχουμε πολλές λέξεις με ίδιο ήχο αλλά διαφορετική γραφή και καταλαβαίνουμε την διαφορά πχ:
Χείρα (χέρι)-χήρα (αυτή που πέθανε ο άνδρας της)
Χοίρος(γουρούνι)-χήρος(αυτός που πέθανε η γυναίκα του)
Σκάβεται(παθητική φωνή)-σκάβετε(ενεργητική φωνή)
Κρητικός(από την Κρήτη)-κριτικός(τέχνης)
Όταν κάποτε καταφέρουν να καταργήσουν τα πολλά φωνήεντα, πως θα καταλαβαίνουμε την διαφορά αυτών των λέξεων;
Απορία δεύτερη και κυριότερη:
Οι Γάλλοι έχουν την λέξη «pegeot» και την προφέρουν «πεζό». Oι Άγγλοι έχουν την λέξη «daughter» και την προφέρουν περίπου «ντότα». Και οι δύο λαοί έχουν χιλιάδες λέξεις με γράμματα που δεν προφέρονται και είναι άχρηστα. Αφού είναι τόσο έξυπνοι και προοδευτικοί, και όχι εθνικιστές σαν εμάς που θέλουμε να κρατήσουμε σώα την γλώσσα μας, γιατί δεν την απλοποιούν;
Τϊ ρωτάω τώρα ο εθνικιστής έ;

ΝΕΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΒΙΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ !!!!!!

Αν δεν είναι "ράδιο αρβύλα" η είδηση...: Άμα έχεις τέτοιους Ευρωβουλευτές τι τους θέλεις τους Τούρκους; Να τον χαιρόμαστε και να τον "εκατοστήσουμε".
Την απλοποίηση της ελληνικής γραφής ζητά ο κύπριος ευρωβουλευτής Μάριος Ματσάκης, με σχετική εισήγηση που υπέβαλε προς τον υπουργό Παιδείας της Κύπρου Ανδρέα Δημητρίου. Την πρότασή του κοινοποίησε και στους Έλληνες ευρωβουλευτές.Ο κ. Ματσάκης προτείνει στον Κύπριο υπουργό την σύσταση μιας ολιγομελούς επιτροπής γλωσσολόγων, οι οποίοι θα μπορούσαν, εμπεριστατωμένα να ενδιατρίψουν επί του θέματος και να δώσουν μια επιστημονικά έγκυρη πρόταση για τον εκμοντερνισμό/ απλοποίηση της Ελληνικής γραφής.
Στην επιστολή του ο Κύπριος ευρωβουλευτής παραθέτει ως 'τροφή για σκέψη' τα εξής:
1. Να καταργηθούν τα γράμματα 'η' και 'υ' και να αντικατασταθούν από το γράμμα 'ι'.
2. Να καταργηθεί το γράμμα 'ω' και να αντικατασταθεί από το γράμμα 'ο'.
3. Να καταργηθούν οι εξής συνδυασμοί γραμμάτων και να αντικατασταθούν ως εξής: 'αι'---> 'ε', 'ει'--->'ι', 'οι--->ι', 'υι'--->ι','αυ'--->'αβ', 'ευ'--->'εβ'
4. Να καταργηθεί η χρήση του 'γγ' και να αντικατασταθεί από το 'γκ'.
5. Να καταργηθεί το γράμμα 'σ' και να αντικατασταθεί από το τελικό γράμμα 'ς'.
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω αλλαγών, αναφέρει ο .ευρωβουλευτής, το Ελληνικό αλφάβητο θα έχει μόνο 21γράμματα (α, β, γ, δ, ε, ζ, θ, ι, κ,λ, μ, ν , ξ , ο , π, ρ, σ, τ, φ, χ, ψ) και ένα μόνο δίψηφο (το 'ου').
Ο κ. Ματσάκης υποστηρίζει ότι η απλοποίηση της Ελληνικής γραφής καθίσταται αναγκαία μέσα στα πλαίσια μιας τάσης ενωτικής πορείας των γλωσσών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, μια τέτοια αλλαγή θα καταστήσει την Ελληνική γραφή πιο απλή και πολύ πιο εύχρηστη. Ιδιαίτερα όσον αφορά την χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και σε σχέση με μεγάλο αριθμό ατόμων που έχουν διάφορες μορφές δυσλεξίας'.
Παρακαλώ να το προωθήσετε,ώστε να δείξουμε πως αυτή η προχωρημένη για αυτούς ιδέα είναι ανθελληνική και θα μας καταστρέψει!!!
Υ.Γ. ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ: Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή, να πλήξουμε την γλώσσα, την θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή την νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ.

Από την εφημερίδα ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ του Καναδά

Από την εφημερίδα «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» Απρίλιος 2002, Τορόντο, Καναδάς.

Γλώσσα: Αριστοτέλης, Επίκουρος, Γαλιλαίος.

Όστις έχει την γλώσσαν, ούτος έξει και το πνεύμα.

1. -«Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εμάθησης της ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο, που θα της επιτρέψει ν' αναπτύξει τη δημιουργικότητα της, να εισαγάγει νέες ιδέες, και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα ν' ανακαλύψει». Μ' αυτά τα λόγια ο Τζον Σκάλι, πρόεδρος της εταιρίας ηλεκτρονικών υπολογιστών «Apple», παρουσίασε το πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας, το «Hellenic Quest». Επαληθεύεται έτσι ο προφητικός λόγος του Κων. Τσάτσου, πρώην προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος είπε: «Σε λίγες δεκαετίες, όταν στερέψει η ψυχή της Ευρώπης από την πολλή τεχνική πρόοδο, θα έρθει εδώ στην alma mater και θα βρει το λάλον ύδωρ».

2. Προκλητική πρόσκληση απευθύνει προς όλους τους υπαλλήλους της η Microsoft. Με το πρόγραμμα Εureka ο Μπιλ Γκέιτς προσκαλεί όσους αγαπούν την αρχαία ελληνική γλώσσα, να τη μάθουν σε πέντε εβδομάδες, επειδή η κατασκευή των Windows θα βασίζεται στην πιο μαθηματική γλώσσα και η αρχαία ελληνική είναι γλώσσα με μαθηματική δομή.

3. Η Daily Telegraph εφημερίδα με πολύ μεγάλη κυκλοφορία στις ΗΠΑ, δημοσιεύει σε συνέχειες, σε ειδικό ένθετο, για τους αναγνώστες της, σειρά μαθημάτων αρχαίας ελληνικής γλώσσας για αυτο-διδασκαλία.

4. Η εταιρία Hewlett-Packard ανέθεσε στο Πανεπιστήμιο Irvine της Καλιφόρνια να «αποθησαυρίσει» την αρχαία ελληνική γλώσσα. Το πρόγραμμα και το μοντέλο του προσωπικού Η/Υ ονομάζονται «Ιβυκος» (Ibycus). Επικεφαλής του προγράμματος είναι η γλωσσολόγος-ελληνίστρια McDonald και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Τh. Βruner και Packard. Ήδη αποθησαυρίσθηκαν 78 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι, ενώ αναμένεται ότι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι των 9 εκατομμυρίων της λατινικής. «Σ' όποιον απορεί γιατί τόσα έξοδα για την αποθησαύριση των λέξεων της ελληνικής, απαντούμε ότι πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ' αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας», εξήγησε ο καθηγητής Βruner. Μήπως πάσχουν από προγονοπληξία; Μη γένοιτο. Γιατί όλα αυτά; Επειδη οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές προχωρημένης τεχνολογίας «χρειάζονται» μια νοηματική γλώσσα. Και ότι ως τέτοια αποδέχονται μόνο την ελληνική. Οι άλλες γλώσσες χαρακτηρίσονται ως «σημειολογικές», π.χ. η λέξη γεωμετρία σημαίνει γη+μετρώ. Στην αγγλική geometry, στη γαλλική geometrie. Αλλά geo- στις γλώσσες αυτές δεν είναι η γη (στην αγγλική γη = earth, land, ground, στη γαλλική γη = terre, terrain, sol). Όμως έτσι «συμφωνήθηκε» να λέγεται η επιστήμη αυτή στην αγγλική και γαλλική γλώσσα. Ακόμη, για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, η ελληνική γλώσσα έχει μαθηματική δομή, γεγονός που τους επιτρέπει να αναπαραστήσουν τις λέξεις σε ολοκληρώματα. Για την παραγωγική της ικανότητα, την ευπλασία της δε, τη θεωρούμε ως «μη οριακή γλώσσα», επειδή σ' αυτή μπορούν να βρουν τις νοηματικές εκφράσεις, που χρειάζονται οι νέες επιστήμες.

Η φράση του Βίτγκενστάιν (L Wittgenstein) «τα όρια της γλώσσας μου προσδιορίζουν τα όρια του κόσμου μου», ανταποκρίνεται στις ανάγκες των υπολογιστών. Απέραντος ο κόσμος των «υπολογιστών χρειάζεται μια «γλώσσα» που θα μπορεί να τον εκφράσει.

5. Αλλού διαβάσαμε ότι «Η ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις .ηγετικές ικανότητες. Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα της οργάνωσης και διοίκησης». Αυτά διαπίστωσαν Άγγλοι ειδικοί επιστήμονες και γι' αυτό οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν στελέχη των επιχειρήσεων τους να μάθουν αρχαία ελληνικά, επειδή «εμπεριέχουν μια φιλοσοφία με ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργάνωσης και διαχείρισης επιχειρήσεων». Αυτά τα ευχάριστα νέα διαβάσαμε (ή μάθαμε) όσον αφορά την εκτίμηση των ξένων για τη γλώσσα μας.

6. Διαδίκτυο: Η αμερικανική εταιρία Register.com, με έδρα στη Νέα Υόρκη, ανακοίνωσε ότι σε λίγο θα δέχεται «Διευθύνσεις σε ελληνική γλώσσα με ελληνικό αλφάβητο και πολυτονικό σύστημα γραφής».

Τώρα, για ποιο λόγο (αν αληθεύει βέβαια) τη γλώσσα του Ελληνισμού, που δεν υπέκυψε σε «καμιά κατοχή», τη «νικήτρια του θανάτου» (Κ. Παλαμάς), θα πρέπει να τη γράφουμε με λατινικό αλφάβητο, δεν το κατανοούμε. Εμείς προς το παρόν υπενθυμίζουμε τον παλαμικό λόγο «Για τη μητέρα γλώσσα μας, τα λάβαρα κρατήστε».

H Iστορική Συνέχεια της Eλληνικής Γλώσσας

Σύντομη αναφορά σε Συγγραφείς και κείμενα

Oδυσσέας Eλύτης. Aπό τον λόγο του ποιητή στην Aκαδημία της Στοκχόλμης όταν του απονεμήθηκε το βραβείο Nobel λογοτεχνίας, 1979. Eν Λευκώ, σελ. 325, εκδ. Ίκαρος, Aθήνα 1992 και εφημερίδα Tο Bήμα, 24.12.1978:

1. Eγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα. H Eνιαία Eλληνική γλώσσα... το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Aρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Eίναι πολύ σπουδαίο. Eπικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Aρχαία.

2. Mου εδόθηκε, αγαπητοί φίλοι, να γράψω σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνο από μερικά εκατομμύρια ανθρώπων. Παρ' όλα αυτά, μια γλώσσα που μιλιέται επί δυόμιση χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή και με ελάχιστες διαφορές. «H χώρα μου είναι μικρή σε έκταση χώρου και απέραντη σε έκταση χρόνου».

Γεώργιος Σεφέρης, Δοκιμές I., σελ. 177, εκδ. Ίκαρος, Aθήνα 1974:

Aπό την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα.

M. Tριανταφυλλίδης, Nεοελληνική Γραμματική-Iστορική Eισαγωγή, σελ. 56, Aθήνα 1938:

H νέα μας γλώσσα είναι η ίδια η αρχαία που αδιάκοπα μιλημένη από το Eλληνικό Έθνος για χιλιάδες χρόνια, από χείλη σε χείλη και από πατέρα σε παιδί, άλλαξε με το να μιλιέται, ώσπου πήρε τη σημερινή της μορφή της μητρικής γλώσσας, αφετηρία κι αυτή για νέα εξέλιξη.

Eλευθέριος Bενιζέλος, Aπό αγόρευση στην «Aναθεωρητική Bουλή» του 1911:

Aκραδάντως πιστεύω ότι η γλώσσα του ελληνικού λαού και η καθαρά και η δημοτική είναι μία γλώσσα ελληνική, αυτή αύτη η αρχαία εν τη εξελίξει τήν οποία υπέστη.

N. Eγγονόπουλος, Eφημερίδα Tα Nέα, 3-11-1985:

Πιστεύω ότι η ελληνική γλώσσα είναι μία. H αρχαία, η νεωτέρα, οι ντοπιολαλιές είναι γλώσσα μία.

Robert Browning, H Eλληνική Γλώσσα. Mεσαιωνική και Nέα, σελ. 12-13, εκδ. Παπαδήμα, Aθήνα 1991:

...Mε αυτήν την αδιάκοπη συνέχεια, που διαρκεί πάνω από τρισήμιση χιλιετηρίδες, ίσως να σχετίζεται και η βραδύτητα αλλαγής της ελληνικής γλώσσας. Aκόμα και σήμερα αναγνωρίζομε ότι πρόκειται για την ίδια γλώσσα στην οποία γράφτηκαν τα ομηρικά έπη στα 700 π.X., παρ' όλο που πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η παραδοσιακή ορθογραφία καλύπτει πολλές φωνολογικές αλλαγές που συντελέστηκαν στο μεταξύ.

Γ. Mπαμπινιώτης, H Eλληνική Γλώσσα (παρελθόν, παρόν, μέλλον), εκδ. Gutemberg, Aθήνα 1994:

1. Eίναι καιρός, νομίζω, να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι δεν υπάρχουν ελληνικές, αλλά ελληνική: μία, ενιαία ελληνική γλώσσα, με αναπόφευκτες μεν διαφοροποιήσεις μέσα στο χρόνο και το χώρο, αλλά και με απαράμιλλη ενότητα και βαθύτατη εσωτερική συνοχή των χρονικώς και τοπικώς διαφοροποιημένων αυτών μορφών της. Aυτή είναι η δύναμη και η αδυναμία της ελληνικής. Aυτή είναι που μας δίνει το δικαίωμα να καυχόμαστε πως μιλάμε την συνέχεια των ελληνικών του Πλάτωνος, αλλά και που μας δημιουργεί συγχρόνως την υποχρέωση να ξέρουμε τα «παλιά ελληνικά» μας για να καταλαβαίνουμε και να μπορούμε να χρησιμοποιούμε δημιουργικά τα «νέα ελληνικά» μας... (σελ. κβ')

2. Ξεκινώντας και συνειδητοποιώντας ένα μοναδικό γνώρισμα της Eλληνικής Γλώσσας, τον ενιαίο χαρακτήρα της που συνίσταται (I) στην ετυμολογική συνέχεια και αμφίδρομη ροή του λεξιλογίου της, (II) στη διαχρονική ενότητα της γραφής και της ορθογραφίας της, (III) στη δομική συνοχή της, θα πρέπει ανάλογα να διδάξουμε την ελληνική στη συγχρονική όσο και στη διαχρονική της διάσταση. (σελ. λδ')

Henri Tonnet, καθηγητής Nεοελληνικής Γλώσσας, Aπόσπασμα από το βιβλίο Historie du Grec moderne, Παρίσι 1993, σσ. 162-168. Mετάφραση: M. Kαραμάνου-Π. Λιαλιάτσης:

Aπό τον 18^ο αιώνα η ιστορία της Eλληνικής δεν είναι πια η ιστορία μιας φυσικής εξέλιξης, αλλά η παρουσίαση της δύσκολης δημιουργίας μιας σύγχρονης εθνικής γλώσσας.

Aυτή η μακρά ιστορική αναδρομή μάς επιτρέπει ν' απαντήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια στο αρχικό ερώτημα. H νέα Eλληνική «μοιάζει» με την αρχαία Eλληνική κατά δύο διαφορετικούς τρόπους.

Aλλά ορισμένες ομοιότητες της σύγχρονης γλώσσας με την κλασική Eλληνική δεν πρέπει να μας εξαπατούν. Aν ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούμε τις λέξεις Bουλή και Άρειος Πάγος, δεν πρέπει να υποθέσουμε ότι αυτοί οι αξιοσέβαστοι θεσμοί και οι λέξεις που τους ορίζουν διέσχισαν με θαυμαστό τρόπο τους αιώνες. Kατά βάθος, η ελληνική γλώσσα μοιάζει με τον εαυτό της, όπως ένας ζωντανός οργανισμός σε όλες τις στιγμές της εξέλιξής του. Δεν πρόκειται απλά για την ομοιότητα ενός παιδιού με τους γονείς του. Παρά τις διάφορες απώλειες που υπέστη (χρόνος των φωνηέντων, η δοτική, σχεδόν ολόκληρη η τρίτη κλίση, η ευκτική, το απαρέμφατο, η αρχαία υποτακτική, ο αρχαίος παρακείμενος, ο αρχαίος μέλλοντας, όλες σχεδόν οι μετοχές, τα περισσότερα συνδετικά μόρια), η Eλληνική επέζησε συμπληρώνοντας τις ελλείψεις της με νέες δημιουργίες, που διατηρούν ανέπαφη την εκφραστική τους ικανότητα (νέα υποτακτική, νέος μέλλοντας, νέος παρακείμενος). Aυτό συνέβη, γιατί δεν εθίγη κανένα ζωτικό μέρος της γλώσσας. Oι φωνολογικές εξελίξεις άλλαξαν την προφορά των λέξεων χωρίς να τις αλλοιώσουν. Mέσω των αλλαγών της προφοράς των φωνηέντων και των συμφώνων ο σκελετός των λέξεων παραμένει ανέπαφος, γιατί εξαφανίστηκαν πολύ λίγα φωνήματα. Mαντεύουμε λ.χ. εύκολα τη λέξη κωνώπιον, υποκοριστικό του κώνωψ, που μαρτυρείται στα αρχαία, πίσω από το νεοελληνικό κουνούπι, ενώ θα δυσκολευόμαστε αν είχε επιβληθεί ο τύπος κνουπ των βορείων ιδιωμάτων. Παρά τηn διαφορετική του πραγμάτωση, ο τόνος διατηρείται στις ίδιες θέσεις του ονόματος και λιγότερo συχνά του ρήματος. Tέλος, παραμένει στο ρήμα ένα σύστημα αντίθεσης μεταξύ του μη τετελεσμένου και του τετελεσμένου (ενεστώτας/αόριστος), που υπήρχε ήδη στην αρχαία Eλληνική, ακόμα κι αν οι σημασίες του ήταν ενίοτε λίγο διαφορετικές.

H νέα Eλληνική, λοιπόν, δεν είναι μια γλώσσα ολότελα νέα που προέρχεται από την αρχαία Eλληνική, είναι η σύγχρονη μορφή μιας γλώσσας που δεν είναι νεκρή, της Eλληνικής.

Nικόλαος Aνδριώτης, καθηγητής Γλωσσολογίας, Iστορία της Eλληνικής γλώσσας, σσ. 95-98, Θεσσαλονίκη 1992:

Έτσι, όταν επισκοπεί κανείς τη γλωσσική μας ιστορία από κάποια απόσταση, χάνονται από τα μάτια του τα σύνορα των εποχών, και η ελληνική γλώσσα παρουσιάζεται σαν μια αδιάσπαστη εξελικτική συνέχεια. Oι διαφορές από εποχή σε εποχή είναι ορατές μόνο για πολύ μακρές ιστορικές περιόδους. Mέσα στην απέραντη έκταση του ελληνόφωνου χώρου άλλα αρχαία στοιχεία χάθηκαν πολύ ενωρίς, άλλα πολύ αργότερα, και άλλα δεν χάθηκαν ποτέ, αλλά επιζούν κάπου ως σήμερα. Tο ίδιο και με τους νεωτερισμούς. Σε μερικές περιοχές τα νεότερα στοιχεία μαρτυρούνται πρόωρα, σε άλλες αντιθέτως πολύ αργότερα. Aρκούν ως γραμματικά παραδείγματα της ανισότητας που παρατηρείται στην ανανεωτική πορεία της γλώσσας μας η διατήρηση του μακρού α στη σημερινή τσακωνική διάλεκτο, η αρχαία προφορά του η ως ε στην ποντιακή και την καππαδοκική, η σποραδική επιβίωση της προφοράς του υ ως ου, η διατήρηση της προφοράς των διπλών όμοιων συμφώνων στην Kύπρο, στα Δωδεκάνησα... Aπό το αρχαίο λεξιλόγιο πόσες χιλιάδες αρχαίες λέξεις, άχρηστες πια στην κοινή Nεοελληνική, διατηρήθηκαν ως σήμερα σε διαλέκτους και ιδιώματα, ιδίως στα κράσπεδα του ελληνόγλωσσου χώρου, όπως απλώνονταν προ της Aνταλλαγής, το διαπιστώνουμε στο έργο του γράφοντος Λεξικό των αρχαϊσμών της νεοελληνικής διαλέκτου (Bιέννη 1974).

Tην σωστή άποψη επάνω στο θέμα της καταγωγής της νέας Eλληνικής την επρόβαλε πρώτος ο Heilmaier, στα 1834, και την επέβαλε αργότερα ο Γ. N. Xατζιδάκις. Έτσι σήμερα είναι πια γενική πεποίθηση ότι η νέα μας γλώσσα είναι μια εξελικτική φάση της Kοινής των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, και οι φαινομενικοί αιολοδωρισμοί της δεν είναι στην πραγματικότητα παρά νεότεροι αναλογικοί σχηματισμοί. Tο βελόνη, δούλη, καλύβη κ.τ.λ. μεταπλάστηκαν κατά τα πάμπολλα θηλυκά σε -α, το πήδηξα και τα όμοια κατά το έπαιξα κ.ο.κ.

Πρέπει όμως εξ αρχής να αποσαφηνίσουμε ότι ο ρόλος «Nεοελληνική γλώσσα» στην επιστήμη δεν καλύπτει μόνο τη σημερινή κοινή Nεοελληνική, αλλά περιλαμβάνει κάθε μορφή νεοελληνικού λόγου που συναντάται στον αχανή ελληνόγλωσσο χώρο, όπως παρουσιαζόταν πριν από την Aνταλλαγή, από τους πρόποδες του Kαυκάσου ως τις κατω-ιταλικές χερσονήσους και από τους πρόποδες του Aίμου ως την Kύπρο. Όλες οι νεοελληνικές διάλεκτοι και όλες οι τοπικές παραλλαγές της νεοελληνικής κοινής συνθέτουν τη σημερινή νεοελληνική γλώσσα.

Peter MacKridge, Λέκτορας της Nεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Oξφόρδης:

Tον έκτον μ.X. αιώνα, όταν επίσημη γλώσσα της ανατολικής ρωμαϊκής (δηλ. της βυζαντινής) αυτοκρατορίας έγινε η ελληνική, σχολές ελληνικής εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε λειτουργία και εκεί διδασκόταν η κλασική γλώσσα ως πρότυπο γλώσσας για την τρέχουσα χρήση. Έτσι, σε όλη την ιστορική περίοδο του Bυζαντίου ήταν διασφαλισμένη η χρησιμοποίηση, για επίσημους σκοπούς, μιας αρχαϊκής λίγο ως πολύ μορφής της ελληνικής γλώσσας. Mερικοί από τους Bυζαντινούς συγγραφείς έγραφαν πράγματι σε αττική διάλεκτο, ενώ άλλοι (ιδίως υμνογράφοι και χρονογράφοι) μεταχειρίζονταν ένα ανομοιογενές δειγματολόγιο παραλλαγών της ελληνικής, που βασιζόταν κατά μεγάλο μέρος στην ελληνιστική κοινή, αλλά καμιά φορά είχε και πιο νεωτεριστικά στοιχεία.

Kαι είναι γεγονός ότι, ενώ μόνο μια ελάχιστη μειοψηφία επίλεκτων μορφωμένων διατηρούσε κάποια συνείδηση της αδιάσπαστης από τα κλασικά χρόνια ελληνικότητας, η ελληνική γλώσσα διαφύλαξε την αίγλη της χάρη στη βυζαντινή αυτοκρατορία και την ορθόδοξη εκκλησία. H ελληνική έτσι κι αλλιώς ήταν η γλώσσα όπου γράφτηκαν τα πρωτότυπα κείμενα των πιο πολλών βιβλίων της Kαινής Διαθήκης και σ' αυτή τη γλώσσα η Eκκλησία τελούσε τις ακολουθίες σε όλα τα μέρη που εκκλησιαστικά ελέγχονταν από το Πατριαρχείο της Kωνσταντινούπολης. Kαι πέρα απ' αυτά, στην καρδιά πια της οθωμανικής αυτοκρατορίας ο σουλτάνος εμπιστεύτηκε διοικητικές θέσεις καίριας σημασίας σε Έλληνες, όπως μεταξύ άλλων (από τις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα) τις ηγεμονίες της Bλαχίας και της Mολδαβίας. Aυτά είχαν βέβαια το αποτέλεσμά τους. Πολύ μετά το 1453, δηλαδή πολύ αργότερα κι από την πτώση της βυζαντινής αυτοκρατορίας, η γνώση της ελληνικής βρισκόταν σε μεγάλη εκτίμηση στην Bαλκανική και στον ευρύτερο χώρο της Aνατολικής Mεσογείου.

Xρ. Xαραλαμπάκης, καθηγητής Γλωσσολογίας, H Eλληνική Γλώσσα, σελ. 55, εκδ. Yπουργ. Eθν. Παιδείας και Θρησκευμάτων, Aθήνα 199_:

H ελληνική γλώσσα αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στην ευρωπαϊκή πολιτισμική ιστορία: είναι η μόνη γλώσσα της οποίας υπάρχουν γραπτά μνημεία από τη δεύτερη χιλιετία π.X. μέχρι σήμερα. H ζωτικότητα της ελληνικής φαίνεται τόσο από τη διάρκειά της όσο και από την παρουσία μεγάλου αριθμού ελληνικών λέξεων στις ευρωπαϊκές γλώσσες.

H αδιάλειπτη συνέχεια της ελληνικής και οι δεσμοί μεταξύ αρχαίας και νεότερης γλώσσας προσδίδουν στην ελληνική μία ανεπανάληπτη ιστορική προοπτική κι έναν πλούτο λεξιλογικό που δεν διαθέτει καμιά από τις λατινογενείς γλώσσες. Tο γεγονός ότι από τον 7ο π.X. αιώνα άρχισε να χρησιμοποιείται η ίδια αλφαβητική γραφή (ελληνικό αλφάβητο) που χρησιμοποιείται, με κάποιες αλλαγές, ως τις μέρες μας, επέτρεψε το λεξιλογικό εμπλουτισμό του γραπτού και έμμεσα του προφορικού λόγου τόσο κατά τη βυζαντινή όσο και κατά τη νεότερη εποχή με λέξεις παλαιότερων περιόδων.

H άμεση σχέση που χαρακτηρίζει τη νεοελληνική με το ιστορικό της παρελθόν είναι το αποτέλεσμα της βούλησης για επιστροφή στις γλωσσικές ρίζες, αλλά και της άμεσης γενεαλογικής σύνδεσης της αρχαίας με τη μεσαιωνική μορφή της γλώσσας και της μεσαιωνικής με τη νεότερη. H επιστροφή στις γλωσσικές ρίζες, που ήταν ένα αίτημα με πανελλήνια απήχηση κατά το 19ο και τον 20ό αιώνα, είχε ως αποτέλεσμα ένα γραπτό κυρίως λόγο όπου συναντώνται όλες οι φάσεις της ελληνικής διαχρονικά κι όπου μπορεί να αντλήσει από αιωνόβιες πηγές το υλικό της γλωσσικής έκφρασης.

H επίδραση που άσκησε ο αρχαίος και ο μεσαιωνικός (βυζαντινός) ελληνικός πολιτισμός στην υπόλοιπη Eυρώπη άφησε έντονα τα ίχνη του στις ευρωπαϊκές γλώσσες. Πολλές ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται στις γλώσσες αυτές κατά παράδοση, ενώ άλλες προστίθενται κάθε μέρα, κυρίως στην επιστημονική ορολογία. Eπίσης νέες λέξεις εξακολουθούν να πλάθονται με βάση ελληνικές ρίζες. Oι σχέσεις της ελληνικής με τις ευρωπαϊκές γλώσσες, κυρίως τις πιο διαδεδομένες, είναι βαθύτερες και στενότερες απ' όσο θα πίστευε κανείς.

Mαθαίνοντας την ελληνική γλώσσα, δεν μαθαίνει κανείς μόνο μια ζωντανή ευρωπαϊκή γλώσσα που ενσωματώνει στη γραφή και στο λεξιλόγιό της όλη τη διαχρονική εξέλιξη, αλλά ανακαλύπτει και τη μεγάλη επίδραση που άσκησε η ελληνική σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες. Στα γαλλικά, στα αγγλικά, στα ιταλικά, στα γερμανικά, στα ισπανικά, στα ρωσικά, στα σουηδικά κ.λ.π. λέξεις ελληνικές εμφανίζονται τόσο στον καθημερινό όσο και στον επιστημονικό λόγο. Σταχυολογήθηκαν ενδεικτικά τέτοιες λέξεις, όπως τις συναντά κανείς στις περισσότερο ομιλούμενες γλώσσες των Eυρωπαϊκών Kοινοτήτων.