Παγκόσμια Ημέρα Ολοκαυτώματος (Συνέχεια 2)

Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο ένα κείμενο με τίτλο «Οι φωτογραφίες που δεν ήθελε ο Χίτλερ να δουν το φως της δημοσιότητας». Ορίστε ένα απόσπασμα:
«Τον χειμώνα του 1944, στην κορύφωση του Ολοκαυτώματος, ο Εβραίος φωτογράφος Χένρικ Ρος έθαψε ένα κουτί με φωτογραφίες στο έδαφος. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, επέστρεψε για να ξεθάψει αυτές, αλλά και την τραγική ιστορία που εξιστορούσαν. Ο Χένρικ Ρος από την Πολωνία ήταν ένα απλός φωτογράφος αθλημάτων και ειδήσεων, όταν οι Γερμανικές δυνάμεις εισέβαλαν στην πόλη του το 1939. Από τότε επιβίωνε, βγάζοντας φωτογραφίες και προπαγανδιστικά πλάνα για το τμήμα Στατιστικής των Ναζί.
Ωστόσο, έβγαζε κρυφά φωτογραφίες από την καθημερινή ζωή στο γκέτο Λοντζ, που στο τέλος περιελάμβαναν απελάσεις των κατοίκων της σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κινδυνεύοντας να έχει και ο ίδιος την ίδια μοίρα, έθαψε τις φωτογραφίες αυτές μέσα στο έδαφος, διατηρώντας τα αποδεικτικά στοιχεία για τις μελλοντικές γενιές. Μετά την απελευθέρωση του Λοντζ από τον σοβιετικό στρατό το 1945, ο Ρος επέστρεψε να ξεθάψει τις φωτογραφίες, αλλά πολλές είχαν καταστραφεί. Όσες είχαν μείνει άθικτες, παρείχαν μια ματιά στη ζωή των Πολωνών Εβραίων.
Τώρα, βρίσκονται στη γκαλερί τέχνης στο Οντάριο και ζουν ως ένα μνημείο για τα θύματα μιας από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες στον κόσμο».
Από ότι είδα, το άρθρο συνοδεύουν κάποιες εικόνες, από τις οποίες οι περισσότερες είναι ειδυλλιακές, ενώ κάποιες άλλες μπορεί να μην δείχνουν καν εβραίους.
Το άρθρο αναδημοσιεύτηκε μπόλικες φορές (μόδα είναι αυτή) αν και δεν φαίνεται πουθενά ο λόγος για τον οποίο ο Χίτλερ θα ήθελε να εξαφανιστούν τόσο ανώδυνες φωτογραφίες. Προφανώς πρόκειται για «τίτλο μαγνήτη» των κλικ.
Τώρα που δεν μπορούν να βρεθούν άλλοι επιζώντες, και τα κέρδη με τα δήθεν βιβλία τους άρχισαν να πέφτουν, βρέθηκε άλλη φάμπρικα για να συντηρηθεί το ΠΑΡΑΜΥΘΙ του ολοκαυτώματος, το οποίο είναι ένα πολύ καλό προπέτασμα καπνού για την εγκληματική ισραηλινή πολιτική στην Μέση Ανατολή.
Θέλετε να πιστέψω ότι ένας εβραίος κατάφερε να τραβήξει κρυφά στην ναζιστική Γερμανία μερικές φωτογραφίες; Άντε να το πιστέψω.
Θέλετε να πιστέψω ότι κατάφερε να τις κρύψει και μετά από δύο χρόνια κατάφερε να τις ξαναβρεί; Άντε να το πιστέψω.
Θέλετε να πιστέψω ότι ένας εβραίος φωτογράφος ΔΟΥΛΕΥΕ ΕΠΙΣΗΜΑ για τους Γερμανούς σε όλο τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο; ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΩ ΟΣΟ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΩ. Γιατί είτε ο εβραίος είχε καταφέρει να κρύψει τόσο καλά την ταυτότητά του πράγμα απίθανο, είτε ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΤΑΝ με τους ναζί, πράγμα πολύ πιθανό.
Το γενικό συμπέρασμα της σειράς των αναρτήσεων αυτών είναι:
-Κάποτε θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι πρόκειται για απάτη το ότι στο Ολοκαύτωμα πέθαναν «έξι εκατομμύρια Εβραίοι». Η απάτη δεν έγκειται στο γεγονός της εθνοκάθαρσης των εβραίων αλλά στο ότι ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΑΝ ΤΟΣΟΙ.
-Κάποτε θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι δεν ήταν και τα έξι εκατομμύρια θύματα του ολοκαυτώματος Εβραίοι, αλλά ότι περίπου τα μισά (τρία εκατομμύρια) ήταν Πολωνοί, Σοβιετικοί, αιχμάλωτοι πολέμου, ομοφυλόφιλοι, Τσιγγάνοι, Μάρτυρες του Ιεχωβά, αντιστασιακοί κλπ.
-Κάποτε θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι το Ολοκαύτωμα δεν είναι ιδιωτική περιουσία των Εβραίων.
-Κάποτε θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι το Ολοκαύτωμα δεν δίνει στους Εβραίους το δικαίωμα να σκοτώνουν Παλαιστίνιους και να κάνουν εκκαθαρίσεις, εκτοπίσεις, σφαγές και κατακτητικούς πολέμους στην Μέση Ανατολή.
-Κάποτε θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι είναι νεοταξικός φασισμός και δικτατορία του χειρίστου είδους να σου επιβάλλουν με νόμο τι θα πιστεύεις και τι όχι.
-Κάποτε θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι δεν είναι γνώρισμα πολιτισμού και δημοκρατίας το να τιμωρούνται δια νόμου οι προσωπικές απόψεις και να θεωρούνται ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΚΕΨΗΣ.
Κλείνοντας αυτήν την σειρά για το ολοκαύτωμα, θα επαναλάβω και πάλι ότι δεν μπορώ να μην θαυμάσω τους Εβραίους για την εξυπνάδα, την εφευρετικότητα και την επιμονή με την οποία ταΐζουν κουτόχορτο όλο τον κόσμο για να προωθήσουν τα όποια συμφέροντά τους.
Μακάρι «να τους μοιάζαμε στο μικρό τους νυχάκι» όσον αφορά την πολιτική, οικονομική, θρησκευτική και ηθική προάσπιση της Ελλάδας μας αλλά με μία διαφορά: Να μην τους μοιάσουμε στις σφαγές που κάνουν.