Μουσείο Ερέτριας

Εχθές πήγα στο μουσείο της Ερέτριας. Φυσικά δεν σας συνιστώ να πάτε και εσείς εκεί. Δεν θα δείτε και τίποτε ιδιαίτερο εκτός από τα βαρετά γνωστά: αγγεία, μικροαντικείμενα, αγκίστρια, βελόνες, λέβητες κλπ.
Τόσα μπαράκια υπάρχουν στις παραλίες με εισαγόμενες μπόμπες για να περάσετε πιο ευχάριστα την ώρα σας.
Αφήστε που τώρα θα αρχίσουν τα καλοκαιρινά «event» με καλοπληρωμένους και πολυδιαφημισμένους ξένους «καλλιτέχνες». Εκεί αξίζει να δώσετε τα ευρώ σας.
Κατά τα άλλα, το μουσείο είναι μικρό αλλά ωραίο. Έχει μεγάλη ποικιλία εκθεμάτων, την αναπαράσταση μιας αρχαίας ελληνικής κατοικίας και τον τρόπο κατασκευής ενός ναού. Επιπλέον έχει έναν τεράστιο αρχαιολογικό χώρο με πολλά ερείπια και αναστυλώσεις.
Ένα ενδιαφέρον έκθεμα είναι μία μαρμάρινη στήλη με τα ονόματα των κατοίκων της πόλης. Αν και μπορείτε να διαβάσετε όλα τα ονόματα, όλα αυτά ανήκουν στην -κατά τους νεοταξικούς εγκέφαλους του ελληνικού(;) Υπουργείου Παιδείας- «νεκρή» αρχαία γλώσσα. Καλόν θα ήταν να πάει κάποιος δημοκράτης του ΣΥΡΙΖΑ (και από άλλο κόμμα να είναι το ίδιο κάνει) και να διατάξει να πετάξουν αυτό το φασιστικό υπόλειμμα από την αρχαιότητα. Δημοκράτες άνθρωποι τι τα κρατάμε αυτά;