Παγκόσμια παράνοια (και Κάρμα)

Εδώ και χρόνια γκρινιάζω,  κατηγορώντας τα πάντα και βλέποντάς τα όλα μαύρα. Και δυστυχώς έχω πάντα δίκιο. Όχι γιατί είμαι σοφός αλλά είναι θέμα οπτικής γωνίας. Αρκεί να φαντάζεσαι κάτι χειρότερο από αυτό που συμβαίνει και το λες σίγουρος για την «πρόβλεψη».
Και φυσικά δεν έχω δώσει μία ξεκάθαρη λύση. Τι πρέπει να γίνει για να βγούμε από αυτήν την κατάσταση; Και υπάρχει τελικά λύση;
Μπορεί να έχω άδικο, να είμαι μπερδεμένος, να ονειροβατώ ή οτιδήποτε άλλο, αλλά η προσωπική γνώμη μου από όσα έχω μελετήσει και ψάξει είναι η παρακάτω:
Από κάθε άποψη ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ.
Η οποιαδήποτε λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από δύο αλληλοσυμπληρούμενους δρόμους:
1) Την προσωπική ψυχολογική εξέλιξη.
Αν παρατηρήσετε με ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ κάθε κακό που συμβαίνει σήμερα συμβαίνει λόγω της ανθρώπινης ψυχολογίας. Στο εσωτερικό σας κόσμο ΕΙΤΕ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΕΙΤΕ ΟΧΙ, είτε το αποδέχεστε είτε όχι, είτε είσαστε θρησκευόμενοι είτε όχι, είτε το δικαιολογείτε είτε όχι, υπάρχουν επτά θανάσιμες «ικανότητες». Καταπίνουν και διαλύουν την οποιαδήποτε θέλησή σας, μετατρέποντάς σας σε έρμαια των παθών σας, και είναι με τυχαία σειρά: Υπερηφάνεια, Φιλαργυρία, Λαγνεία, Λαιμαργία, Φθόνος, Θυμός, Τεμπελιά, Απληστία.
Και επειδή ΟΛΟΙ κουβαλάμε στον ψυχισμό μας αυτούς τους επτά δαίμονες είναι αδύνατον να συνεννοηθούμε, αυτό είναι μία παγκόσμια κατάσταση. Το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΓΩ έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και έχει αποχαλινωθεί πλήρως. Οι ηθικές αξίες και οι πολιτισμοί χάνονται, ενώ οι άνθρωποι έχουν γίνει μία άνοστη σούπα σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτή είναι πρακτικά η παγκοσμιοποίηση. Ο περίφημος Αντίχριστος της θρησκείας ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΔΩ: τον αποτελούμε εμείς οι ίδιοι.
Για αυτό κάθε πάλη και κάθε προσπάθεια για ελευθερία καταλήγει πάντοτε σε έναν νέο δυνάστη. Για παράδειγμα, αυτοί που «επαναστάτησαν» κατά της Χούντας, τελικά κατάκλεψαν τον κρατικό κορβανά και μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση.
Λύση για τα παγκόσμια προβλήματα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ αφού όλοι οι άνθρωποι άγονται και φέρονται από τον ανώμαλο ψυχισμό τους. Λύση υπάρχει μόνο σε προσωπικό επίπεδο μέσω της καταπολέμησης των επτά δαιμόνων μας.
2) Η Μόνη άλλη λύση μπορεί να έρθει μέσα από τον Παγκόσμιο Νόμο της Ζυγαριάς: το Κάρμα και το Ντάρμα.
Πρόκειται για έννοιες απίστευτα διαστρεβλωμένες. Ο κάθε πικραμένος δίνει την έννοια που τον βολεύει και το όλο θέμα έχει καταντήσει μία ανούσια μυθολογία.
Το Κάρμα είναι η τιμωρία από τα συσσωρευμένα λάθη και αδικίες που κάναμε, καθώς και η τιμωρία για το καλό που μπορούσαμε να κάνουμε ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ.
Το Ντάρμα είναι η ανταμοιβή για οποιοδήποτε καλό έχουμε κάνει.
Όταν κάποιος πρέπει να τιμωρηθεί για κάτι ενεργοποιείται μέσα του ένα χαρακτηριστικό ΕΓΩ που τον βάζει στην κατάσταση της τιμωρίας και ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ. Δεν σας φαίνεται παράξενο που μετά από τόσα χρόνια παράλογης λιτότητας και εξευτελισμών σε διεθνές επίπεδο, οι Έλληνες συνεχίζουν να δέχονται παθητικά την κατάσταση;
Δυστυχές (κατά την γνώμη μου επαναλαμβάνω) ότι και να κάνουμε, ακόμα και τα όπλα να πάρουμε, η κατάσταση δεν θα αλλάξει.
Αν ο Νόμος της Ζυγαριάς το θέλει, θα εμφανιστεί ξαφνικά ένας ηγέτης (θυμηθείτε τον Γκάντι), ικανός να αφυπνίσει τον κόσμο από την παθητικότητά του και να οδηγήσει την χώρα σε μία νέα και ανοδική πορεία.
Αν ο Νόμος της Ζυγαριάς το θέλει θα μας κρατήσει σε αυτήν την ψυχολογική παθητικότητα μέχρι να εξαφανιστούμε ακόμα και σαν φυλή.
Έτσι για εμένα ο μόνος δρόμος σωτηρίας, η μόνη δράση που μπορούμε να κάνουμε, είναι η προσωπική επανάσταση ενάντια στο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΓΩ μας. Αλλά η επανάσταση αυτή δεν είναι κάτι εύκολο ούτε κάτι ευχάριστο.
Για αυτό βρίσκω ευκολότερο να γίνομαι (εκ του ασφαλούς) μάντης κακών.