Γνωμικά

Ποιοι είμαστε; Από πού ερχόμαστε; Προς τα πού πάμε; Για ποιον λόγο ζούμε; Εξ’ αιτίας τίνος ζούμε;

Αν και είμαστε παντελώς ανίκανοι να απαντήσουμε στα θεμελιώδη αυτά ερωτήματα, είναι γεγονός ότι ο καθένας από εμάς έχει κατά βάθος μια αρχή που ολοκληρώνει. Υπάρχει «κάτι», δύσκολα αναγνωρίσιμο, το οποίο μας έλκει προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, προς το καλό, και την ανθρωπιά. Εκδηλώνεται με μία σιωπηλή τάση, που δεν μας αναγκάζει αλλά μας αφήνει να διαλέξουμε. Θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε «φωνή της συνείδησης» ή καλύτερα «εσωτερικό δικαστή».
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, το αγαπημένο μας ΕΓΩ, που έχει αποχαλινωθεί πλέον, είναι εύκολα αναγνωρίσιμο και το οποίο μας σπρώχνει προς μία άλλη εκ διαμέτρου αντίθετη κατεύθυνση. Μας πιέζει, φωνάζοντας και δημιουργώντας τεράστιο βάρος στο συναίσθημα για να κάνουμε το δικό του, παραβλέποντας πάντοτε αυτό που μας καλεί να κάνουμε ο εσωτερικός δικαστής μας.
Έτσι με βάση το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος, κινείται με ιδιοτέλεια, ακόμα και αν φαίνεται να δρα με βάση το συμφέρον των άλλων, τα πράγματα πάνε μόνιμα από το κακό στο χειρότερο. Θα ήταν εύκολο να το καταλάβει ο καθένας αυτό, αλλά δυστυχώς έχουμε εκπαιδευτεί από μικροί να νομίζουμε ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΕΓΩ.
Παρ’ όλα αυτά, ευτυχώς, ο «δικαστής» συνεχίζει να υπάρχει και μας κάνει να μην αισθανόμαστε τόσο καλά με την σημερινή κατάσταση.
Εκλέξτε να τον ακολουθήσετε. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
Μην χάνετε το θάρρος σας μπροστά στο αδιανόητο μέγεθος της παγκόσμιας αδικίας και θλίψης. Από μία ορισμένη οπτική γωνία εσείς φταίτε για αυτό!
Εκλέξτε τώρα.
Παρατήστε το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΑΣ ΕΓΩ τώρα.
Πράξετε αυτό που είναι δίκαιο τώρα.
Δείξτε αγάπη τώρα.
Δείξτε έλεος τώρα
Να είστε ταπεινοί τώρα.
Μπείτε στην θέση των άλλων τώρα.
Πρόκειται για μία δουλειά δύσκολη, την οποία έτσι κι αλλιώς δεν μπορείτε να την τελειώσετε  αμέσως.
Αλλά δεν μπορείτε και να την παρατήσετε.