Η δικτατορία των πεποιθήσεων (ορισμός)

Η λέξη πεποίθηση βγαίνει από το ρήμα πέποιθα, δηλαδή έχω πειστεί.
Ένας ορισμός που μου αρέσει να χρησιμοποιώ είναι ο παρακάτω:
Πεποίθηση είναι η εκλογή μίας αντίληψης ως σωστής, με κίνδυνο να είναι κάποια άλλη η αληθινή.
Με λίγα λόγια οι πεποιθήσεις σας δείχνουν για ποιά πράγματα έχετε πειστεί ότι είναι αληθινά ή ψεύτικα, ΧΩΡΙΣ να έχετε αντικειμενικές αποδείξεις για κάτι τέτοιο.
Είναι επομένως προφανές ότι αυτά για τα οποία έχετε πειστεί ότι είναι αληθινά ίσως να είναι ψεύτικα.
Είναι επίσης το ίδιο προφανές ότι αυτά για τα οποία έχετε πειστεί ότι είναι ψέματα ίσως να είναι αληθινά.
Για αυτό εξάλλου ένας σοφός λέει: «Αν ακούσεις κάτι που ταιριάζει με τις ιδέες σου πρόσεξε μήπως είναι λάθος. Και αν ακούσεις κάτι που δεν ταιριάζει με τις ιδέες σου πρόσεξε μήπως είναι σωστό». Ο σοφός ήξερε πολύ καλά ότι οι περισσότερες ιδέες είναι ΦΥΤΕΜΕΝΕΣ στο πρακτικά ανενεργό μυαλό των ανθρώπων και δεν έχουν καμία σχέση με την προσωπική τους πνευματική προσπάθεια.
Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι το να έχετε κάποια λάθος πεποίθηση που να την θεωρείτε σαν σωστή. Το πρόβλημα είναι ότι όταν κάποιος σας πει ότι αυτό που πιστεύετε σαν σωστό είναι λάθος, θα αντισταθείτε, θα εξεγερθείτε και θα τον κρεμάσετε.
Παράδειγμα; Η Ιερά Εξέταση που έστελνε στην πυρά όσους τολμούσαν να πουν ότι η γη δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος.
Μέχρι εδώ η ανάλυση για την πεποίθηση. Πριν πάω παρακάτω θα ήθελα να σκεφτείτε το εξής:
Θα προσπαθήσω να σας δείξω ότι ΟΛΑ ΟΣΑ πιστεύετε σαν αληθινά δεν είναι και ότι έτσι αυτο-μετατρέπεστε σε ανεγκέφαλα μηχανικά άτομα. Θα αντέξετε να σκεφτείτε έστω την πιθανότητα αυτή ή απλά θα με «κρεμάσετε»;