Και ενώ είναι να θαυμάζει κανείς την εφευρετικότητα του συνόλου της ανθρωπότητας, μπορεί να διακρίνει ταυτόχρονα μία αντίφαση.
Ο περισσότερος κόσμος αισθάνεται σημαντικός επειδή χρησιμοποιεί τις εφευρέσεις κάποιου άλλου. Στην πραγματικότητα όμως το Σύστημα δημιουργεί «εξειδικευμένους ανειδίκευτους», ανίκανους ουσιαστικά για κάθε είδους δημιουργική σκέψη.
Ένα απλό παράδειγμα είναι ο αναπτήρας αερίου. Έχοντας έναν στην τσέπη αισθάνεστε τρομεροί, επειδή μπορείτε ότι ώρα θέλετε να ανάψετε μία φωτιά, η οποία αποτελεί την μεγαλύτερη ανθρώπινη εφεύρεση. Τι γίνεται όμως όταν πάτε να ανάψετε την ψησταριά σας και ο αναπτήρας σας δεν έχει αέριο; Πως ανάβετε τότε μία φωτιά; Και καλά να έχετε μόνο την ψησταριά. Τι θα γινόταν αν βρισκόσασταν σε κάποια κατάσταση ανάγκης;
Η λύση είναι απλή, αφού χρειάζεται να επιστρατεύσετε τις υποτυπώδεις γνώσεις που (που μάλλον δεν) αποκτήσατε στο σχολείο, και η εμπειρία της πρακτικής ζωής:
1) Ο σπινθήρας του αναπτήρα φτάνει του 1000 βαθμούς Κελσίου! Αυτό γίνεται αντιληπτό από το γεγονός ότι ο σπινθήρας έχει άσπρο χρώμα.
2) Η παραγόμενη θερμότητα είναι πολύ λίγη και ανίκανη να ανάψει κάτι χοντρό, όπως πχ το προσάναμμα στην ψησταριά.
3) Τα πολύ λεπτά υλικά ανάβουν εύκολα, αφού απαιτούν λίγη θερμότητα.
4) Το μπαμπάκι αποτελείται από πολύ λεπτές κλωστές.
Τι λείπει τώρα για να ανάψετε την ψησταριά σας;
Λείπει η εφευρετικότητα την οποία ΔΕΝ έχετε και της οποίας η ανάπτυξη ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ από το Σύστημα.
Αν είχατε (και εγώ βέβαια) εφευρετικότητα, τότε λίγο μπαμπάκι (ή άλλο παρόμοιο υλικό) και ο άδειος αναπτήρας ανάβουν φωτιά πανεύκολα. Δείτε το βιντεάκι και θα καταλάβετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου