Θεολογική διαμάχη

Πολλὰ λέγονται «ἀπὸ κτήσεως κόσμου» γιὰ τὸ θέμα τῆς ὕπαρξης ἢ ὄχι τοῦ Θεοῦ.

Ἡ διαμάχη ἔχει στοιχίσει πολὺ αἷμα καὶ ἔχει προκαλέσει τὴν ὀπισθοδρόμηση τῆς ἀνθρωπότητας γιὰ αἰῶνες.

Πολλὰ λέγονται καὶ πολλὰ γίνονται, ἀλλὰ ἔτσι κι ἀλλιῶς οἱ ἄνθρωποι δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ λύσουν τὸ πρόβλημα τῆς ὕπαρξης τοῦ θεοῦ. Ὁ λόγος εἶναι ὅτι ἀπαιτοῦνται «ἐργαλεῖα» τὰ ὁποῖα δὲν ἔχει στὴν κατοχὴ τοῦ ὁ ἄνθρωπος.

Τελικὰ ἡ ὅλη διαμάχη καταλήγει νὰ γίνεται σὲ καθαρὰ διανοητικὸ ἐπίπεδο, χωρὶς τὴν δυνατότητα ἀποδείξεων. Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἀνοησίες, οἱ ὁποῖες πολλὲς φορὲς ἀκούγονται καὶ ἀπὸ τὰ δύο στρατόπεδα, ἐμφανίζονται κατὰ καιροὺς πραγματικὰ ἔξυπνα κείμενα. Τυχαία ἔπεσα πάνω σε ἕνα ἀπὸ αὐτά.

Πραγματικὰ αὐτὸ τὸ μικρὸ κειμενάκι ἔχει γραφτεῖ μὲ ἔμπνευση.  Μπαίνει στὴν οὐσία τοῦ προβλήματος, καὶ ἂν καὶ ἀπευθύνεται στοὺς ἄπιστους, παρ’ ὅλα αὐτὰ ἀπευθύνεται ἐξίσου καὶ στοὺς πιστούς:

Λίγα λόγια γιὰ τοὺς ἄπιστους:

Ὅτι καὶ νὰ κάνετε, ὅπου καὶ ἂν στραφεῖτε, δὲν μπορεῖτε νὰ ἀποφύγετε τὸν Θεό.

Ἂν ἀγαπᾶτε τοὺς φτωχούς, ἀγαπᾶτε Αὐτόν.

Ἂν ποθεῖτε τὴν ἠθικὴ ποθεῖτε Αὐτόν.

Ἂν λατρεύετε τὸν ἄνθρωπο, λατρεύετε τὴν σκιώδη εἰκόνα Ἐκείνου.

Νομίζετε ὅτι ἀρνεῖσθε τὸν Θεό, ἀλλὰ δὲν ἀρνεῖσθε παρὰ μίαν ἐλλιπῆ καὶ θολὴ ἔννοια περὶ θεοῦ. Μία παραχάραξη τοῦ Θεοῦ.

Ζητᾶτε κάτι εὐγενές, ὑψηλό.

Ἡ ἐλευθερία, ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἀγάπη ποὺ λέτε ὅτι ζητᾶτε, εἶναι ὁ Θεὸς ποὺ ἐγκαταλείψατε ἀλλὰ ποὺ ὁ ἴδιος δὲν σᾶς ἐγκατέλειψε ποτέ.

Σᾶς περιμένει.