Λαϊκή οργή

Γράφονται κατὰ καιροὺς ἄρθρα σχετικὰ τὴν ὑποτιθέμενη ἔκρηξη ποὺ θὰ ἔχει ὁ λαός.

Ὑπάρχει μία ἔννοια ποὺ λέγεται Κάρμα. Οἱ Ἑλληνικὲς λέξεις ποὺ δίνουν περίπου τὴν ἴδια ἔννοια εἶναι Εἱμαρμένη καὶ Μοίρα. Μὲ λίγα λόγια ἡ θέληση τῶν θεῶν.

Ἡ ἔννοια εἶναι ὅτι ὑπάρχει κάτι προδιαγεγραμμένο, τὸ ὁποῖο ἔρχεται καὶ τὸ ὁποῖο θὰ πρέπει νὰ ὑποστεῖς.

Καὶ ὅπως βλέπετε ἐδῶ ὑπάρχει ἕνα σχέδιο τῆς Μοίρας τὸ ὁποῖο θὰ πρέπει νὰ ὑποστοῦμε.

Διαφορετικὰ δὲν μπορεῖ νὰ ἐξηγηθεῖ γιατί (ὁ κατὰ ἄλλα ἔξυπνος καὶ ἀτίθασος λαὸς μᾶς) στηρίζει μὲ τὴν ψῆφο τοῦ τὰ δύο κόμματα τὰ ὁποῖα τὸν ἔφεραν σὲ αὐτὴν τὴν κατάσταση.

Βέβαια πρόκειται γιὰ σημεῖα τῶν καιρῶν.

Επίσης,  οἱ λαοὶ τῶν δυναστῶν μᾶς, στηρίζουν τὶς κυβερνήσεις τους, οἱ ὁποῖες φροντίζουν νὰ τοὺς κρατοῦν σὲ οἰκονομικὴ ἐξαθλίωση.

Στὴν «ἰσχυρὴ» Γερμανία τὸ 2009 ὑποτίθεται ὅτι ὑπῆρχαν κάπου 700.000 ἄνεργοι. Πρόκειται γιὰ χοντρὸ παραμύθι, ἀφοῦ μόνο στὸ Βερολίνο (σύμφωνα μὲ κάποια δημοσιεύματα) ὑπάρχουν ἕνα ἑκατομμύριο ἀνεπίσημοι ἄνεργοι, ἀποτέλεσμα τῆς ἕνωσης τῶν δύο Γερμανιῶν.

Σήμερα τὸ 20% τῶν Γερμανῶν ζοῦν κάτω ἀπὸ τὸ ὅριο τῆς φτώχειας. Τὸ φαντάζεστε;Ἑπομένως τὸ βασικὸ θέμα εἶναι το ὅτι μία μέρα «θὰ ξεσπάσει ἡ ὀργὴ τοῦ λαοῦ».

Τὸ θέμα εἶναι ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΣΠΑΣΕΙ, ἀλλὰ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙ ΕΞΥΠΝΑ πρὸς μία δράση ποὺ νὰ συμφέρει τὴν Ἑλλάδα καὶ τοὺς Ἕλληνες. Διαφορετικά το ξέσπασμα θὰ εἶναι ξέσπασμα κοπαδιοῦ, τὸ ὁποῖο θὰ φέρει αἷμα, πόνο, καταστροφὴ καὶ ΝΕΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ γιὰ νὰ μᾶς πιοῦν τὸ αἷμα καὶ νὰ μᾶς πουλᾶνε παραμύθια γιὰ δημοκρατία καὶ ἄλλες τέτοιες βλακεῖες.

Τὸ πρόβλημα πρὸς λύσιν εἶναι ὅτι δὲν ὑπάρχουν πραγματικοὶ ἡγέτες ποὺ νὰ θέλουν τὸ καλό της Ἑλλάδας. Ὑπάρχουν μόνο «his master’s voice» ἀνθρωπάκια ποὺ ἀνεμίζουν σημαῖες ξένων ἀφεντικῶν.

Ὅταν ὑπάρξει ἕνας ἡγέτης εἶναι γιατί θὰ τὸ ἐπιτρέψει τὸ Κάρμα-Εἱμαρμένη-Μοίρα.

Καὶ τότε προφανῶς θὰ τὸ καταλάβουν ὅλοι. Ἔστω καὶ ἂν κανένας δὲν θὰ θυμᾶται αὐτὸ τὸ κείμενο.