Απορίες για την ελληνική οικονομία

Έχω κάποιες ερωτήματα και σκέψεις-απόψεις εντελώς προσωπικές που θα ήθελα να μοιραστώ.

Από πότε η πλήρης και άνευ όρων υποταγή παράδοση της χώρας στο 4o Ράϊχ της τρόϊκας, η αυτοκαταστροφή της, η διάλυση του κοινωνικού  ιστού, της δημόσια διοίκησης,
του κράτους πρόνοιας, ονομάζονται "πατριωτικό" καθήκον;

Από πότε όλη αυτή η καταστροφή που συντελείται αυτή τη στιγμή -και που την έχουμε δει τι εκτάσεις πήρε όπου εφαρμόστηκαν αυτά που εφαρμόζονται τώρα και εδώ-
βαπτίζεται "σωτηρία" της χώρας και προβάλλεται ως "η μόνη λύση";

Από πότε το ξεπούλημα (σσ. πώληση με ζημιά, εκποίηση,  Selling-Off, Undersell) της δημόσιας περιουσίας της χώρας βαπτίζεται αξιοποίηση (σσ. χρήση, ή πώληση, με κέρδος,
όφελος);

Τι ακριβώς πρόβλημα αντιμετωπίζει πχ. Ο ΟΠΑΠ που έχει 1 δις κέρδη το χρόνο καθαρά μετά από φόρους (και κάπου 700 εκατ. αυτή τη στιγμή εν μέσω κρίσης) ώστε να πρέπει να αποκρατικοποιηθεί; Τι ακριβώς είναι αυτό που επιλύουμε πουλώντας τον; Το έχω μεγάλη απορία.

Με τρέχουσες χρηματιστηριακές αποτιμήσεις, το εφάπαξ έσοδο που θα έχει το κράτος από την εξαγγελθείσα πώληση  του ΟΠΑΠ δεν θα φτάνει ούτε τα μισά από τα ετήσια κέρδη που έχει ο οργανισμός κάθε χρόνο, και η χώρα θα χάσει τα έσοδα του ΟΠΑΠ από όλους τους μελλοντικούς της προϋπολογισμούς... για να βγάλει once-off από την πώληση κάπου 200-300 εκατ. ευρώ; Παράλογο;

Δηλαδή, σα να εκχωρεί ο καθένας το μισθό του και όλους τους μελλοντικούς μισθούς και συντάξεις του, για να πάρει σήμερα 500 ευρώ!!! εφάπαξ μία φορά και μετά
ποτέ ξανά τίποτα άλλο...  Δεν υπάρχει αυτό πουθενά. Δεν είναι καν ξεπούλημα, είναι το απόλυτο χάρισμα.

Και καλά ο ΟΠΑΠ, που τουλάχιστον δεν είναι στρατηγικής σημασίας για τη χώρα. Η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ γιατί να πουληθούν; Με επίσης 1 δις κέρδη περίπου ετησίως (και 600-700 εκατ. εν μέσω κρίσης), και τις αποτιμήσεις του Χ.Α. στο ναδίρ, τα λεφτά που θα βγάλει το κράτος από την πώληση της ΔΕΗ που ανακοίνωσε θα είναι περί τα 300-350 εκατ., δηλ. επίσης ούτε καν τα μισά καθαρά κέρδη της ΔΕΗ κάθε χρόνο...

Να θυσιάσουμε δηλαδή σαν χώρα από το 1 δις κέρδη της ΔΕΗ ετησίως τα 600-700 εκατ. που αναλογούν στο κράτος, για να πάρουμε εφάπαξ από την πώληση 350 εκατ. και τέρμα;;;;

Τα οποία θα τα κάνουμε τι άραγε; Θα τα ρίξουμε στη μαύρη τρύπα του χρέους  που σημειωτέον ήταν 300 δις όταν μας έχωσαν στο μνημόνιο, έχει ήδη πάει 365!! δις αυτή τη στιγμή, προβλέπεται σε 480-500!!! δις έως το τέλος του 2013, και περί τα 700-800!!!! δις έως το τέλος του 2015.

Που θα μπορούσε λοιπόν να χρησιμεύσει η συλλογή των 50 δις από αποκρατικοποιήσεις; (που δε θα συλλεγούν ποτέ ούτε αυτά, γιατί κατά τεκμήριο στην Ελλάδα οι κρατικές επιχειρήσεις και οι δημόσιοι οργανισμοί πωλούνται τζάμπα).

Στην αποπληρωμή του χρέους;;.. Νομίζω εδώ γελάνε... Όχι μόνο το χρέος δεν θα μικρύνει, αλλά η Ελλάδα πουδεν παράγει σχεδόν τίποτε, θα χάσει και αυτά τα έσοδα που είχε από τις υγιείς κερδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις. Και πριν το καταλάβουμε θα έχουμε γίνει Νιγηρία (σσ. η Νιγηρία είχε δανειστεί 1 δις, έχει αποπληρώσει έως τώρα 46!! δις και χρωστάει άλλα 54!!! δις).

Στην περίπτωση της ΔΕΗ όμως τίθενται και άλλα ζητήματα. Για παράδειγμα, οι τιμές του ρεύματος στην Ελλάδα είναι μακράν από τις φθηνότερες τις Ευρώπης, παρά την ασυγκρίτως δυσκολότερη μορφολογία των εδαφών μας (βουνά, λαγκάδια, θάλλασες-νησιά), σε σχέση με την  υπόλοιπη Ευρώπη. Οπουδήποτε οι αγορές της ενέργειας
άνοιξαν και ιδιωτικοποιήθηκαν, οι τιμές της ενέργειας έγιναν πολύ ακριβότερες από πριν, πουθενά δεν μειώθηκαν,  ούτε καν σε μεγάλες αγορές με μεγάλες οικονομίες κλίμακας
όπως της Αγγλίας, της Γερμανίας, της Πολωνίας κλπ.

Επιπρόσθετα, αγορές όπως πχ. αυτή της ενέργειας είναι από τη φύση τους ολιγοπωλιακές ή μονοπωλιακές. Όπου οι αγορές αυτές ιδιωτικοποιήθηκαν, σύντομα οι εταιρίες που δραστηριοποιήθηκαν η μία μετά την άλλη χρεοκόπησαν και αγοράστηκαν ή συγχωνεύτηκαν με άλλες και η αγορά κατέληξε πάλι σε μονοπώλιο  ή ολιγοπώλιο.

Με τη μόνη διαφορά ότι, πλέον, ένας στρατηγικός τομέας των χωρών έφυγε από τον έλεγχο του κράτους και ένα μέχρι πρότινος θεωρούμενο κοινωνικό αγαθό, όπως το ρεύμα,  που το παρείχε ένας κρατικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός κοινής ωφέλειας, τείνει να γίνει είδος πολυτελείας.

Στον ίδιο παραλογισμό και οι υπόλοιπες αποκρατικοποιήσεις που εξαγγέλθηκαν, με προεξάρχουσες αυτές των εταιριών ύδρευσης ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κλπ. Επίσης εξαιρετικά κερδοφόρες και πολύ σημαντική πηγή εσόδων για τον τακτικό προϋπολογισμό.

Πέριξ του 1 δις ευρώ τα καθαρά ετήσια κέρδη και της ΕΥΔΑΠ (850 εκατ. τώρα στη κρίση)... Λέτε να δούμε κι εδώ σκηνές σαν αυτές σε κάποιες χώρες (όπως Ινδία, Χιλή, Βολιβία κλπ)
που πήραν τον έλεγχο του υδροφόρου ορίζοντα η Coca-Cola, η Nestle κλπ. και έφτασαν να συλλαμβάνονται οι φτωχοί που μάζευαν το νερό της βροχής διότι δεν είχαν χρήματα για να
έχουν σύνδεση με το δίκτυο ύδρευσης... τους μήνυσαν βλέπεις οι εταιρείες που ενοχλήθηκαν για τα "διαφυγόντα" κέρδη...

Ομοίως και ο ΟΤΕ, άλλο 1 δις κέρδη το χρόνο, μαζί με την COSMOTE, δυστυχώς έχει ήδη περάσει στον έλεγχο των γερμανών. Οι εξαγγελίες-ανέκδοτο του Γιωργάκη πως άμα βγει θα πάρει πίσω τον ΟΤΕ, οι οποίες είχαν τότε τρομοκρατήσει τους γερμανούς, μετατράπηκαν σε εξαγγελία πώλησης και του υπολοίπου 10% περίπου που κατέχει το δημόσιο. Το οποίο αναμένεται να πωληθεί έναντι 400 εκατ. περίπου (για έναν οργανισμό που υποτίθεται έχει αξία 25 δις...).

Κάτι σαν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά που με προίκα έργων ύψους 3 δις για το Πολεμικό Ναυτικό, τον ΟΣΕ κλπ πωλήθηκαν στη γερμανική HDW έναντι 15 εκατ. ευρώ. Έδωσαν οι γερμανοί 15 εκατ. για να πάρουν 3 δις έργα. Και όταν τσίμπησαν τα 3 δις τελικά (μετά από ένα σωρό εκβιασμούς για απολύσεις προσωπικού κλπ, καθώς τα  παραδιδόμενα απήχαν από τις προδιαγραφές του Πολεμικού Ναυτικού το οποίο δεν τα παραλάμβανε εωσότου εκπληρωθούν οι προδιαγραφές) στη συνέχεια πούλησαν οι γερμανοί  τα ναυπηγεία στους άραβες κι έφυγαν.

Ακόμα και οι ζημιογόνοι οργανισμοί όπως ο ΟΣΕ και οι αστικές συγκοινωνίες: Τι ακριβώς θα κάνουν οι ξένοι ιδιώτες κινέζοι ή γάλλοι άμα πάρουν πχ. το ΟΣΕ; Θα αυξήσουν τα εισιτήρια; Θα απολύσουν το μισό προσωπικό; Θα μειώσουν και τους μισθούς 50%; Θα καταργήσουν και τα μισά δρομολόγια; Ερώτημα: Και γιατί χρειάζεται να βάλουμε έναν κινέζο ή έναν γάλλο να τα κάνει αυτά; Αν είναι να τα κάνουμε εμείς από μόνοι μας.

Αλλά, θα πρέπει πρώτα κάποια στιγμή να αποφασίσουμε αν πχ. θεωρούμε τις συγκοινωνίες ως κοινωνικό αγαθό ή εμπορικό προϊόν. Διότι αν τις θεωρούμε κοινωνικό αγαθό και τις αναγκάζουμε να λειτουργούν πλήθος ζημιογόνων γραμμών και πλήθος  δρομολογίων ακόμα και σε "νεκρές"  μη συμφέρουσες ώρες με σταθερή τιμή εισιτηρίων εδώ και μια 5ετία που τα καύσιμά τους έχουν ανέβει 300%, τότε δεν είναι δίκαιο να κατηγορούμε τις συγκοινωνίες για τις οικονομικές επιπτώσεις τις κρατικής κοινωνικής πολιτικής. Θα πρέπει λοιπόν πρώτα να αποφασίσουμε τι ακριβώς θέλουμε από τις συγκοινωνίες και αναλόγως να πράξουμε. Δεν υποστηρίζω πως είναι δίκαιο κοινωνικά να πληρώνει ο κάτοικος Χίου φόρους για τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας. Ίσως είναι δικαιότερο να πληρώνουν οι ίδιοι οι επιβάτες που τις  χρησιμοποιούν. Απλά νομίζω πως για να λύσεις ένα πρόβλημα πρέπει πρώτα να ορίζεις σωστά το πρόβλημα αλλιώς κινδυνεύεις να λύσεις λάθος πρόβλημα, δίνοντας λάθος λύση.

Κι όπου υπήρξαν σπατάλες, διαφθορά, κακοδιαχείριση, λαμόγια συνδικαλιστές, ακόμα και υπερβολικοί μισθοί κλπ. να τα απολύσουμε τα λαμόγια, να τους βάλουμε φυλακή, να τους κατασχέσουμε την περιουσία, και να μειωθούν εν γένει και οι προκλητικοί μισθοί όπου υπάρχουν. Αλλά δεν είναι δυνατό να χαρίσουμε την περιουσία της χώρας
στο κάθε κοράκι εξαιτίας  κάποιων λαμόγιων...

Κι όμως, όλο αυτό προβάλλεται ως εθνική ανάγκη, για τη σωτηρία της χώρας... Και όλοι αυτοί οι τυχοδιώκτες που έρχονται να κάνουν αρπαχτές, βαπτίζονται επενδυτές.

Να τους χαρίσει η Ελλάδα ό,τι έχει και δεν έχει, λιμάνια, σταθμούς, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομους,  σιδηρόδρομους, νερά, ενέργεια, πρώτες ύλες/ορυκτά, τηλεπικοινωνίες, ταχυδρομεία, τρένα, χρηματοπιστωτικό σύστημα, καζίνα, παραλίες, ολόκληρες τουριστικές περιοχές,τα πάντα, ό,τι έχουμε σαν χώρα που έχει αξία.

Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο για παράδειγμα, σε όλες τις χώρες είναι αμιγώς κρατικό, σε σπάνιες περιπτώσεις όπως η Γαλλία υπάρχει και συμμετοχή ιδιωτών. Στην Ελλάδα το κράτος έχει 34% άμεσα και κάπου 10% έμμεσα. Γιατί έχουν λυσσάξει λοιπόν να αποκρατικοποιηθεί το δικό μας; Τα δικά τους γιατί τα διατηρούν κρατικά; Δεν κολλάει... Και εκβιάζουν με κάθε μέσον και προσπαθούν να το γονατίσουν.  Την εβδομάδα που πέρασε η ΕΚΤ ζήτησε ξαφνικά άμεση αποπληρωμή των 500 εκατ. ευρώ ρευστότητα που έχει λάβει η Τbank (πρώην Aspis) και το ΤΤ έτρεχε να δανειστεί για να την καλύψει βάζοντας εγγύηση τα δικά του ομόλογα ελλ. δημοσίου. Γιατί δεν το έκανε αυτό η ΕΚΤ στις υπόλοιπες ελληνικές τράπεζες, ή στις ιρλανδικές, ή πέρυσι στις αγγλικές, τις γερμανικές και τις βελγικές, που
χρεοκόπησαν και διασώθηκαν επίσης από τα κράτη τους και από την ΕΚΤ;

Το οποίο ΤΤ, όχι τυχαία, έχει τη μικρότερη εκροή καταθέσεων στην Ελλάδα καθ΄ όλη τη διάρκεια της κρίσης. Αν πωληθεί και το πάρει κάποιος ιδιώτης, πιστεύουν πως θα παραμείνουν εκεί οι καταθέσεις; Το ίδιο και με το Παρακαταθηκών, που λύσσαξαν κάποιες ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες και προσέφυγαν μέχρι και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια
να σπάσει σε Τράπεζα και Ταμείο παρακαταθηκών χωριστά, ώστε να μην μπορεί να δίνει υψηλά επιτόκια, πιστεύουν πως θα πάρουν αυτές τις καταθέσεις του; Αν ήταν το
επιτόκιο το θέμα γιατί δεν πήγαιναν οι καταθέτες στην Κύπρου ή στη Marfin που έδιναν ακόμη καλύτερα επιτόκια, ή γιατί όχι στην Proton ή στη Millenium που έχουν κατά κανόνα τα υψηλότερα επιτόκια της αγοράς;

Είναι προφανές από την αρχή, τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα, και τα θέλουν τζάμπα, δε θέλουν να πληρώσουν, θέλουν να τα ανταλλάξουν με ένα μέρος από τον αέρα
κοπανιστό που μας έκαναν να νομίζουμε πως χρωστάμε.

Δεν φτάνει που το χρέος μας είναι σχεδόν όλο μια εικονική πραγματικότητα, τόκοι στους τόκους επί των τόκων...

Δεν φτάνει που είναι σχεδόν στο σύνολό του παράνομο (επαχθές, απεχθές, όπως θέλετε πείτε το) αφού ανελήφθη ως επί το πλείστον με μίζες και λαδώματα για αγορές και
αναθέσεις με αδιαφανείς διαδικασίες που -στην καλύτερη περίπτωση- δεν ωφέλησαν τη χώρα και τους πολίτες της (το 90% πήγε πίσω σε εταιρίες των δανειστριών χωρών και σε εμάς άφησαν μόνο το χρέος)...

Δεν φτάνει που στο χρέος έχουν συμπεριληφθεί ακόμα και παλαιότερα χρέη που είχαν διαγραφεί με τις προηγούμενες πτωχεύσεις της Ελλάδος (από τότε που ο Μητσοτάκης ως  Υπ. Οικονομικών επί κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου αναγνώρισε εκ νέου όλα τα διαγεγραμμένα χρέη στους δανειστές με όλους τους τόκους υπερημερίας δεκαετιών και εκατονταετιών,  πλέον 70% πριμ στους δανειστές για την "ψυχική οδύνη"...

Δεν φτάνει που εμείς ως Ελλάδα έχουμε (ως τώρα) παραιτηθεί από κάθε διεκδίκηση, βλ. πχ. των γερμανικών αποζημιώσεων  το ύψος των οποίων υπολογίζεται λέει σε 175 δις και  μαζί με τις υπερημερίες είναι κάπου στο 1 τρις!! ευρώ... τις οποίες θα έπρεπε άμεσα να θέσουμε στο τραπέζι, χθές κιόλας!!! δεν μπορώ να καταλάβω τι σκέφτονται όλοι αυτοί που μας κυβερνούν και είναι τόσο ραγιάδες...

Δεν φτάνει που μας έβαλαν στο μνημόνιο καταχρηστικά σχεδόν πραξικοπηματικά, χωρίς κανένας να ξέρει τι περίπου υπέγραφε η κυβέρνηση όταν υπέγραφε (πχ. παραίτηση από την ασυλία της εθνικής κυριαρχίας, υποθήκευση δημόσιας περιουσίας κλπ κλπ απίστευτες εθνικές εκχωρήσεις, είναι σαν να χρωστούσαμε στη γιαγιά μας και  να πήγαμε να δανειστήκαμε από τη Μαφία...

Δεν φτάνει που τα εγχώρια κόμματα και κανάλια -απόλυτοι αβανταδόροι της τρόϊκας- προσπαθούν με κάθε τρόπο να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των επενδυτών-δανειστών αντί των Ελλήνων πολιτών (ακόμα και οι όποιες διαφωνίες είναι απλά διαφωνίες, κανείς δεν υψώνει δυναμική φωνή,να πει ένα βροντερό όχι, να ανεβάσει τους τόνους, να ξυπνήσει τον κόσμο, να του πει για την καταστροφή που συντελείται και πως πρόκειται να είναι η χώρα σε 5-10 χρόνια από σήμερα, να κατεβάσει τον κόσμο  στους δρόμους να τα κάνει λίμπα, να δώσει στους πολίτες αυτοπεποίθηση, τσαμπουκά,
διαφορετική πρόταση, προοπτική, άλλη οπτική).

Ακόμα και τους αγανακτισμένους στο σύνταγμα οι πολιτικοί τους απαξιώνουν, προσπαθούν να τους παρουσιάσουν ως γραφικούς, ως μόδα, από κόσμο που ψάχνεται για
τζερτζελέ και που δε ξέρει τι θέλει... Ποιό είναι το αίτημα ρωτάνε μερικοί πολιτικάντηδες που άκουσα, από αυτούς που περιφέρονται στα κανάλια. Θέλουμε πίσω τη χώρα
μας ρε προδότες, εφιάλτες, αυτό είναι το αίτημα.

Αφήνουν τον κόσμο στην άγνοια, κάποιοι οικονομολόγοι που προσπαθούν να τα αναδείξουν όλα αυτά, αποκλείονται από τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης, οι δε ολίγοι
ελάχιστοι δημοσιογράφοι που επιχειρούν να τα φέρουν στην επιφάνεια απολύονται (Κούλογλου, Χατζηστεφάνου κλπ) με συνοπτικές διαδικασίες). 

Οι υπόλοιποι, πρόθυμοι ταγοί της πουλημένης πολιτικής εξουσίας, φοβερίζουν και τρομοκρατούν τους πολίτες με αρλούμπες πως αν δεν πάρουμε την άλλη δόση η χώρα θα
πτωχεύσει και αυτό θα είναι καταστροφή.

Καταστροφή είναι αυτό που συντελείται αυτή τη στιγμή.

Η χώρα έχει ήδη πτωχεύσει (αφού δεν είναι σε θέση να εξυπηρετεί ταυτόχρονα τις εγχώριες ανάγκες και τις υποχρεώσεις της προς τους επενδυτές-δανειστές).

Ένας τεχνικός όρος είναι η πτώχευση, και η Ρωσία πτώχευσε πριν μερικά χρόνια, διέγραψε μονομερώς το 90% του χρέους της και τώρα όλα καλά. Και το Ιράκ μόλις πέρυσι, η Ισλανδία πρόπερσι, ο Ισημερινός αντιπρόπερσι, η Αργεντινή το 2003 κ.ο.κ., όλοι κήρυξαν
στάση πληρωμών και διέγραψαν μονομερώς τα χρέη τους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Κι αν δεν μας δώσουν την δόση δηλαδή τι έγινε; Ας μην τη δώσουν. Αυτοί θα μείνουν απλήρωτοι!! Ακριβώς αυτό τους είπε και η Ισλανδία πρόπερσι και έφυγαν άπραγοι.

Αφού έτσι κι αλλιώς για να πληρώνονται αυτοί πάνε όλα,  το ορίζει ρητά η δανειακή σύμβαση του μνημονίου, απαγορεύεται τα χρήματα αυτά που μας δίνουν να πάνε για οποιονδήποτε άλλο σκοπό  πλην της αποπληρωμής των προηγούμενων χρεών προς τους ίδιους. Τους κρατάμε στο χέρι βασικά, αλλά είμαστε τόσο κουράδες που στην περίπτωσή μας αντί να τους εκβιάζουμε εμείς μας εκβιάζουν αυτοί.

Και ο πολύς κόσμος δεν το ξέρει, έχει χάψει το παραμύθι πως αλλιώς δεν θα είχαμε για μισθούς και συντάξεις. Και πως για τη χρεοκοπία της χώρας φταίει ότι  έχουμε
πολλούς γιατρούς, νοσοκόμους, δασκάλους, καθηγητές,  πυροσβέστες, αστυνομία, στρατό, σκουπιδιάρηδες κλπ.

Οι μισθοί και οι συντάξεις πληρώνονταν, πληρώνονται, και θα πληρώνονται από τα τακτικά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού. Για τους δανειστές είναι που δεν περισσεύουν γι αυτό και έστησαν ολόκληρο μηχανισμό για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζές τους και τα ασφαλιστικά τους ταμεία και λοιποί κερδοσκόποι επενδυτές που ήθελαν να παίρνουν τις υψηλές αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων χωρίς να αναλάβουν όμως και τον κίνδυνο που τους αναλογεί.

Εξακολουθώ να υποστηρίζω σθεναρά από πέρυσι πως κακώς η Ελλάδα δεν τους κήρυξε εξ αρχής στάση πληρωμών ή δεν απείλησε έστω να το πράξει και κακώς δεν το κάνει ακόμα και τώρα, έστω κι ας έχει απεμπολίσει σε μεγάλο βαθμό τα πλεονεκτήματά της, δεν παύει ακόμα και τώρα να είναι σε θέση να τους τινάξει όλους στον αέρα.

Να δεις για πότε θα αρχίσουν να μας γλύφουν όλοι αυτοί που τώρα μας φτύνουν, και να ψάχνουν για συμβιβαστικές λύσεις, όπως πχ. να μας χαρίσουν  τα μισά χρέη χωρίς αντάλλαγμα για να πάρουν τουλάχιστον κάποτε τα άλλα μισά, να μας αναχρηματοδοτήσουν χαμηλότοκα τα υπόλοιπα δάνεια καθώς θα λήγουν κλπ.
Ακριβώς αυτό τους έκανε πρόπερσι η Ισλανδία και τώρα όλοι την ασπάζονται και την υπολήπτονται ενώ η Ελλάδα έχει χάσει ακόμα και την αξιοπρέπειά της, σκύβει να την πηδάνε, και όσο σκύβει τόσο πιο πολύ την πηδούν, και όσο πιο πολύ την πηδούν τόσο
περισσότερο σκύβει...

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία έλεγε ο ποιητής μας που πολύ λίγοι την έχουν και πάντως όχι αυτοί που μας εκπροσωπούν στο κοινοβούλιο, γι αυτό και η χώρα βρίσκεται υπό "διαρκή" χρεοκοπία από τη σύσταση του ελληνικού κράτους από το 1827 και μετά.

Οι μισθοί και οι συντάξεις πάντως του δημοσίου τομέα όπως και του ιδιωτικού είναι πολύ χαμηλότεροι στην Ελλάδα απ' ότι στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, τόσο ως απόλυτο μέγεθος όσο ποσοστό του ΑΕΠ, και όλα αυτά που διατυμπανίζουν τα κανάλια περί υπέρογκου δημοσίου κλπ. είναι όλα ψέματα και παραπλανητικά, για να βάλουν  τον κόσμο να φαγωθεί μεταξύ του, οι δημόσιοι με τους ιδιωτικούς, ο τάδε κλάδος με τον δείνα, οι Έλληνες με τους μετανάστες, και αυτοί να συνεχίζουν ανενόχλητοι το  καταστροφικό τους έργο...