Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΕΛΛΕΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ)

Πολύς ο λόγος που γίνεται ότι το Ελληνικό κράτος ξοδεύει περισσότερα από όσα παράγει. Ας εξετάσουμε το θεμελιώδες επιχείρημα των υπερασπιστών και απολογητών του Μνημονίου που μας οδήγησε σε αυτή τη κατάσταση κρίσης. Το ότι δηλαδή οι τρέχουσες συναλλαγές της Ελληνικής οικονομίας δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν άνευ δανεισμού.
ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ 2008
Τυχαία επιλέγουμε έναν επίσημο απολογισμό του Ελληνικού κράτους του 2008 καταρτισμένο επί κυβερνήσεως ΝΔ. Θεωρείται ένας από τους πιο επιβαρυμένους του σύγχρονου Ελληνικού κράτους. Άρα επιλέγουμε τυχαία έναν μεταξύ των πιο δύσκολων και επιβαρυμένων απολογισμών, έτσι ώστε να αποκλείσουμε την πιθανή υποψία του ευνοϊκού δείγματος. Επιπλέον, το 2008 έχει επιλεγεί γιατί ο εξορθολογισμός και η συρρίκνωση του Δημόσιου τομέα δεν είχε αποφασιστεί καν. Έχουμε όλα τα φαινόμενα παθογένειας της ελληνικής οικονομίας. Κακοδιαχείριση, κατασπατάληση, προμήθειες, τεράστιο Δημόσιο τομέα, σκάνδαλα, μη εκμετάλλευση της τεράστιας Δημόσιας περιουσίας, και ότι άλλο μπορεί κανείς να επικαλεστεί.
Ακολουθεί το επίσημο και Δημόσια αναρτημένο έγγραφο του απολογισμού του 2008 από την Ελληνική Στατιστική υπηρεσία.

http://www.minfin.gr/budget/2010/isolog/PDFisolog/1.4.pdf

ΈΣΟΔΑ
Η βασική πηγή εσόδων ενός κράτους είναι η φορολογία. Άμεση (πχ φόρος εισοδήματος) και έμμεση (πχ ΦΠΑ). Αποτελεί φόρο επί του εισοδήματος και του πλούτου της οικονομίας και επί των συναλλαγών που λαμβάνουν χώρα σε αυτήν. Ας δούμε τα έσοδα του Ελληνικού Κράτους από τη φορολογία. Σε μια οικονομία με μικρή παραγωγική βάση!
Προϋπολογίστηκαν Συνολικά φορολογικά έσοδα 52,1 Δις Ευρώ. Στον απολογισμό έχουμε ότι εκτελέστηκαν τα 47,45 Δις Ευρώ. Το μέγεθος της απόκλισης ήταν 4,6 Δις και σε αυτό έχουμε και την λεγόμενη φοροδιαφυγή. Είναι προφανές ότι ακόμα και αν το συνολικό ποσό αποδοθεί σε αυτήν, τότε η φοροδιαφυγή δεν ξεπερνά το 8,9%!

Το Δημόσιο όμως πέρα από την φορολόγηση, έχει τεράστια ακίνητη περιουσία, συμμετοχές σε επιχειρήσεις, πλουτοπαραγωγικές εκμεταλλεύσεις, Δημόσιες επιχειρήσεις, διόδια, και, και, και….. Ε, να μην έχει όλος αυτός ο πλούτος που τον εποφθαλμιούν τα ιδιωτικά συμφέροντα προσδοκώντας και εκβιάζοντας για ιδιωτικοποιήσεις, κάποιο ελάχιστο όφελος; Αυτό το μέγεθος λοιπόν θα το δούμε στα μη φορολογικά έσοδα και στα διάφορα ειδικά μη φορολογικά έσοδα. Είναι 4,2+0,5= 4,7 Δις.

Αξιοσημείωτο πως η φορολογία με 47,4 δις αποτελεί το 90% των εσόδων του Ελληνικού Δημοσίου. Η επιχειρηματική δράση του κράτους και τα έσοδα από τις εκμεταλλεύσεις της περιουσίας του είναι μόνο 4,7 δις. Πως γίνεται αυτό; Πως γίνεται από μια τεράστια και αμύθητη περιουσία, που η «αξιοποίησή» της θα μας φέρει 50 δις σε 3 χρόνια, που κάποιοι μόνο την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου την αποτιμούν σε 300 δις, να έχει μόνο 4,7 δις όφελος; Ασχέτως από την κριτική για το διεφθαρμένο Ελληνικό Δημόσιο, το βέβαιο είναι ότι η πραγματική εκμετάλλευση αυτής της περιουσίας θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή ενός σημαντικού ποσού στα Τακτικά Έσοδα του Ελληνικού Κράτους. Και αναφέρομαι στην πραγματική εκμετάλλευση και όχι στο ξεπούλημα που επιχειρείται αυτή τη στιγμή για να εγγραφούν σε 2-3 μόνο ετήσιους απολογισμούς κάποια πενιχρά έσοδα.
ΔΑΠΑΝΕΣ
Ας πάρουμε τώρα το σύνολο των Δημόσιων Δαπανών. Όλων των Δημόσιων Δαπανών, πλην εκείνων της εξυπηρέτησης του Δημοσίου Χρέους (τόκοι και χρεολύσια). Αυτό αφορά όλα τα μεγέθη όπως μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, έργα, υγείας, κτλ, κτλ και όλες τις οικονομικές στηρίξεις σε ιδιώτες, τράπεζες, κοινωνικές ομάδες. Μέσα σε αυτό εμπεριέχονται ο τεράστιος Δημόσιος τομέας, η αλόγιστη σπατάλη, η κακοδιαχείριση, οι προμήθειες κτλ, κτλ. Πόσο είναι αυτό το ποσό; Το 2008 αυτό προϋπολογίστηκε στα 54,4 Δις και απολογίστηκε στα 54,176 Δις με μια ελάχιστη απόκλιση των 0,4 % ή 0,23 Δις.

Άρα η απόκλιση, δηλ. το έλλειμμα, μεταξύ Συνολικών Εσόδων που πραγματοποιήθηκαν και Συνολικών Δημόσιων Δαπανών είναι της τάξης των 2,1 Δις Ευρώ!
Το «ατράνταχτο» επιχείρημα των υπερασπιστών του Μνημονίου είναι ότι αν το Ελληνικό Δημόσιο πάψει να εξυπηρετεί τα ήδη υπάρχοντα δάνεια, τότε θα πάψει να έχει την δυνατότητα να δανείζεται και θα καταρρεύσει. Με άλλα λόγια αν κηρύξει πτώχευση, και σταματήσει να πληρώνει τους δανειστές, δεν θα μπορεί μόνο του να εξυπηρετήσει τις τρέχουσες συναλλαγές του. Όπως βλέπουμε όμως, τα ελλείμματα που θα έχει θα είναι της τάξης των 2,1 Δις ευρώ. Με μια μικρή περιστολή δαπανών και λίγο καλύτερη αξιοποίηση φερειπείν των ακινήτων του Δημοσίου που κάθονται, ακόμα και αυτό το «προβληματικό» Ελληνικό Δημόσιο μπορεί άνετα να εξυπηρετήσει τις τρέχουσες συναλλαγές του. Το επιχείρημα των υπερασπιστών του Μνημονίου είναι πέρα για πέρα ψεύτικο! Στηρίζεται μόνο σε ένα γεγονός, την άγνοια και την ανοησία των ακροατών του!
Βέβαια, εδώ θα είχε ενδιαφέρον να ξέρουμε και σε τι βαθμό οι Δανειστές του Ελληνικού Δημοσίου προέρχονται από τη εγχώρια αγορά; Ποιοι ακριβώς είναι και ποιά θα είναι η απώλεια στην Ελληνική οικονομία; Πόσο αυτοί επιδοτούνται από το μέγεθος των Συνολικών Δαπανών και πόσο εισφέρουν στο μέγεθος των Συνολικών Εσόδων –στοιχεία που κανένα Δημόσιο δεν τολμά να τα δώσει με διαφάνεια προς κοινή ενημέρωση. Δεν θα υποστηρίξω κάποια θέση σε σχέση με αυτό το κομμάτι. Θα υπενθυμίσω όμως το γεγονός της στήριξης Ελληνικών Τραπεζών και Δημόσιων Ταμείων από το προϋπολογισμό του Κράτους με χορηγίες μεγάλων ποσών συχνά άνευ αντιτίμου. Καθώς επίσης το παράδοξο να επιχορηγείς τον δανειστή σου με δωρεές, αλλά εκείνος να διεκδικεί στο ακέραιο την αποπληρωμή του δανείου σου!
ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ
Σύμφωνα με την έκθεση του Υπ. Οικονομικών, στην λήξη του 2008 το Δημόσιο Χρέος ήταν 262,3 Δις Ευρώ, αυξημένο κατά 9,39% σε σχέση με το 2007 που ήταν 239,8 δις ευρώ. Σχεδόν 22 δις ευρώ απαιτήθηκαν επιπλέον. Πως εξυπηρετήθηκε ο δανεισμός; Οι τόκοι που καταβλήθηκαν το 2008 ήταν 11,2 δις. Τα χρεολύσια που αποπληρώθηκαν ήταν 51,9 δις.
Στο τμήμα των εσόδων παρακάτω, στα πιστωτικά έσοδα, βλέπουμε και την πηγή αποπληρωμής (χρηματοδότησης) των ανωτέρω τοκοχρεολυσίων. Εκδόθηκαν νέα δάνεια ύψους 65 δις. Έχουμε δηλαδή το 2008 την απαίτηση καταβολής του 25% του Συνολικού Δημόσιου χρέους της χώρας! Του 25%!!! Πως μπορεί να συμβαίνει αυτό; Αν θεωρητικά μπορούσε να καλύψει το Ελληνικό κράτος αυτήν την απαίτηση για μια 4ετία θα είχαμε την εξόφληση του Δημοσίου χρέους;

Η αδυναμία του Κράτους να αποπληρώσει τον δανεισμό του τον οδηγεί σε νέο δανεισμό. Και μάλιστα σε σχεδόν ισόποσο δανεισμό! Δεν δανείζεται περισσότερα για να καλύψει και κάποιο άλλο έλλειμμα σε τρέχουσες συναλλαγές! Άλλη μια απόδειξη ότι αυτό το αχόρταγο και σπάταλο κράτος μπορεί να αυτοχρηματοδοτήσει ακόμα και τον χειρότερο του εαυτό!
Ο ισόποσος δανεισμός δεν σημαίνει ότι το Δημόσιο χρέος διατηρείται σταθερό. Κάθε νέος δανεισμός αποπληρώνει τα χρεολύσια και τους τόκους που είναι η «αμοιβή» του δανειστή. Το νέο όμως δάνειο είναι συνολικό χρέος! Αποτελούμενο από το κεφάλαιο των δανείων που έληγαν συν τους τόκους. Έτσι έχεις μια διόγκωση του Συνολικού χρέους κάθε χρόνο κατά το ποσό των τόκων. Με αυτόν τον τρόπο, ακόμα κι ένα ένα μικρό χρέος μπορεί πολύ εύκολα να γιγαντωθεί! Πόσο εύκολα; Το 2008 είχαμε αύξηση του χρέους κατά 9,39% στα 262,3 Δις! Το 2009 κατά 13,9% (στα 299 Δις), το 2010 κατά 18,5% (στα 354 δις)!!!
Εδώ μπορεί εύκολα να φανεί ότι μόνο ένας πλεονασματικός απολογισμός και μάλιστα κατά τουλάχιστον το ποσό του τόκου, μπορεί να οδηγήσει σε σταθεροποίηση ή σε μείωση του χρέους. Άρα το ζήτημα δεν είναι ότι η Ελληνική οικονομία δεν μπορεί να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες, αλλά ότι δεν μπορεί να έχει το πλεόνασμα εκείνο για να πληρώσει τους τόκους του προηγούμενου χρέους και να αποπληρώσει και τμήμα του χρέους. Και δυστυχώς αυτό δε λύνεται με το Μνημόνιο. Το αντίθετο μάλιστα. Με τα δάνεια του Μνημονίου και τα τσιμπημένα επιτόκια, οι δαπάνες για τόκους θα προβλέπονται φέτος (2011) σε 16 δις και ως το 2015 θα φτάνουν τα 28 δις. Το έλλειμμα προβλέπεται φέτος σε 23,6 δις (10,4% του ΑΕΠ) και ως το 2015 θα είναι 36,2 δις (16,4% του ΑΕΠ). Το χρέος προβλέπεται στο τέλος του 2011 στα 365 δις και ως το 2015 θα ξεπερνά τα 500 δις.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν επιχειρήματα υπεράσπισης ενός διεφθαρμένου και σπάταλου Ελληνικού Κράτους. Όμως αποτελούν μια απάντηση σε όσους έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι καταναλώνουμε ως κράτος περισσότερα από όσα παράγουμε. Ότι χωρίς δανεισμό δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει το Ελληνικό κράτος, ότι θα καταρρεύσει η οικονομία!
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η εικόνα που προκύπτει από την παραπάνω έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών είναι ενδεικτική. Τα ίδια συμπεράσματα προκύπτουν από τις εκθέσεις και άλλων ετών καθώς και από τις 5ετείς προβλέψεις του μεσοπρόθεσμου. Τα Έσοδα του Προϋπολογισμού κυμαίνονται στα 54-55 δις ευρώ και το Σύνολο των πρωτογενών Δαπανών σε 52-53 δις. Είναι οφθαλμοφανές ότι το Ελληνικό Κράτος είναι ικανό να χρηματοδοτήσει από μόνο του και τον χειρότερο του εαυτό. Ότι αποπληρώνει ολόκληρο το χρέος του σχεδόν κάθε τέσσερα χρόνια (γι αυτό υποστηρίζουν πολλοί να διαγραφεί, διότι πέραν των άλλων, το έχουμε ήδη πληρώσει άπειρες φορές). Ότι καταβάλει τεράστιες προσπάθειες προκειμένου να μην αποκομίζει κέρδη από την περιουσία του. Και ότι καμία άρνηση πληρωμής του χρέους δεν είναι ικανή από μόνη της να το οδηγήσει σε κατάρρευση.