Σκέψεις για την παραβίαση των φυσικών κανόνων

Με την ευκαιρία της καταχώρησης της  Μαίρης Bούλγαρη με θέμα «Παρένθετη μητέρα:

Θεσμός υπό σκέψη και συζήτηση» θα ήθελα να εκθέσω «εν τάχει» τις απόψεις μου, αφού το θέμα που ανοίγεται είναι τεράστιο.

Η βασική αρχή είναι πως οτιδήποτε εκτός από την φυσιολογική οδό γονιμοποίησης και τεκνοποίησης είναι «παρά φύσιν».

 Δεν ξέρω αν θα σας φανεί σκληρό, φασιστικό, απάνθρωπο ή ότι άλλο, αλλά η Φύση κατά την γνώμη μου είναι ΣΟΦΗ και ΣΚΛΗΡΗ ταυτόχρονα. Δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε ένα από τα δεκάδες ντοκιμαντέρ που προβάλλονται στην τηλεόραση:

-Λεπτές και χρονοβόρες διαδικασίες εξέλιξης δημιουργούν μία πληθώρα ειδών ακόμη και στα πιο ακραία περιβάλλοντα. Αυτές οι διαδικασίες απαιτούν την εξαφάνιση των ατόμων που δεν είναι ικανά να ανταπεξέλθουν στην «μάχη για επιβίωση».

-Το «καθάρισμα» του είδους προκαλείται από τους θηρευτές που πιάνουν και σκοτώνουν πάντοτε τους αδύναμους ή τους άρρωστους. Ίσως να είναι σκληρό για τα δεκάδες νεογέννητα που κατασπαράζονται, αλλά αυτό κρατάει μία φυλή χορτοφάγων ζώων σε καλή κατάσταση, αφού μόνο τα υγιή και πολύ δυνατά μικρά επιβιώνουν, επειδή μπορούν να τρέξουν αρκετά γρήγορα για να αποφύγουν τους θηρευτές.

-Οι θηρευτές μένουν ζωντανοί μόνο όταν είναι αρκετά δυνατοί και υγιείς για να αντέξουν τον ανταγωνισμό και να τραφούν ικανοποιητικά.

-Μόνο τα πιο δυνατά αρσενικά «επιτρέπεται» να αφήνουν απογόνους. Το αρσενικό πρέπει να είναι αρκετά μεγαλόσωμο, αποφασιστικό, ανθεκτικό και πλήρως ανεπτυγμένο για να μπορέσει να «κληροδοτήσει στις επόμενες γενεές» τα ισχυρά γονίδιά του.

-Το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και μέχρι πρόσφατα στην ανθρώπινη φυλή. Είναι σκληρό για τα μεμονωμένα άτομα, αλλά κάποιος που είχε σωματικό ή ψυχολογικό ελάττωμα παρέμενε συνήθως ανύπαντρος, αφού κανείς δεν ήθελε να συνδεθεί με αυτόν. Κάποια φυσική ανωμαλία δηλαδή δεν μεταδιδόταν στην επόμενη γενιά.

Ξέρω -επαναλαμβάνω- ότι θα πείτε ότι κάτι τέτοιο είναι σκληρό, και μέχρι ένα σημείο το πιστεύω και εγώ αυτό, αλλά μέχρι πού μπορεί να προχωρήσει κανείς «ακίνδυνα» στην παραβίαση των φυσικών κανόνων;

Το μόνο γονιμοποιητικό, βοηθητικό μέσον που θα μπορούσα να καταλάβω είναι η ενίσχυση του οργανισμού με φυσικές και υγιεινές τροφές.

Έτσι αν κάποιο άτομο έχει, για κάποιον λόγο, «εκλεγεί από την Μητέρα -Φύση» να μην μπορεί να κάνει παιδιά, αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να κάνει. Πιθανόν να πρόκειται να μεταδώσει «κάτι ανεπιθύμητο» στους απογόνους του.

Εμείς όμως έχουμε το κουσούρι και την άμετρη υπερηφάνεια να θέλουμε να διορθώνουμε την φύση:

-Είμαστε φτιαγμένοι για να περπατάμε και να στεκόμαστε όλη την ημέρα.

-Είμαστε φτιαγμένοι να τρώμε χόρτα, φρούτα και μικρές ποσότητες κρέατος.

-Είμαστε φτιαγμένοι να μην τρώμε καθόλου ζάχαρη (εκτός αυτής που περιέχεται στα φρούτα).

-Είμαστε φτιαγμένοι να δουλεύουμε πολύ και να τρώμε λίγο.

-Είμαστε φτιαγμένοι να μπορούμε να καταναλώσουμε τεράστιες ποσότητες τροφής, αφού για χιλιάδες χρόνια είχαμε περιόδους επάρκειας τροφής και περιόδους πείνας.

-Είμαστε φτιαγμένοι να ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ όταν θα πάθουμε κάτι σοβαρό.

-Είμαστε φτιαγμένοι να ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ όταν έχουμε μια σοβαρή κληρονομική ασθένεια.

-Είμαστε φτιαγμένοι να μην μπορούμε να αποκτήσουμε απογόνους όταν το σώμα μας δεν είναι υγιές.

ΜΕΤΑ παρενέβη ο πολιτισμός και η τεχνολογία και τι συνέβη;

-Αυξάνονται συνέχεια τα ψυχικά νοσήματα λόγω της αποκοπής μας από τον φυσικό τρόπο ζωής και από την έλλειψη «ζωτικού χώρου» απαραίτητου για την σωματική, διανοητική και ψυχολογική ηρεμία μας.

-Όλο και περισσότεροι άνθρωποι τρώνε όλο και περισσότερο και κινούνται όλο και λιγότερο. Η παχυσαρκία και τα νοσήματα από αυτά που υπερκαταναλώνουμε αυξάνονται συνέχεια.

-Πριν μερικά χρόνια όταν κάποιος πάθαινε καρδιακή προσβολή σήμαινε ότι ήταν 70 ή 80 χρονών. Σήμερα πεθαίνουν ακόμα και έφηβοι.

-Πριν μερικά χρόνια πίεση, ζάχαρο και χοληστερίνη ήταν νοσήματα ηλικιακής φθοράς των υπερηλίκων. Σήμερα όλα αυτά εμφανίζονται από την παιδική ηλικία.

-Πριν μερικά χρόνια ο προστάτης εμφανιζόταν σε ανθρώπους άνω των 60 και 70. Σήμερα είναι ασθένεια των σαραντάρηδων.

-Αυξάνεται η «μόδα» της παράλογης συνήθειας της ΠΛΗΡΟΥΣ αποχής από οποιαδήποτε τροφή ζωικής προέλευσης με αποτέλεσμα σημαντικά προβλήματα στους υποτιθέμενους υγιεινιστές. Αν δεν τα μαθαίνετε ή δεν γίνονται αντιληπτά σαν προβλήματα αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

-Πριν μερικά χρόνια ο «τρελός» του χωριού έμενε ανύπαντρος. Σήμερα φροντίζουμε όχι μόνο να παντρευτεί και να κάνει παιδιά (τις περισσότερες φορές με σημαντικά προβλήματα) αλλά τον ενισχύουμε και από πάνω να το κάνει στο όνομα της «ισότητας, της αγάπης και του πολιτισμού».

-Πριν μερικά χρόνια ένα μωρό με προβλήματα υγείας θα πέθαινε αφήνοντας τον λίγο και πολύτιμο ζωτικό χώρο στα υγιή μωρά. Σήμερα συντηρούμε στην ζωή παιδιά με φρικτά προβλήματα υγείας αφήνοντας ταυτόχρονα υγιή παιδιά να πεθαίνουν από πείνα ή από αρρώστιες που δημιουργήθηκαν επειδή καταστρέψαμε το φυσικό περιβάλλον τους.

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΡΑΓΕ;

Βασικά τίποτε.

Φυσικά δεν μπορούμε να πιάσουμε και να εκτελέσουμε όλους τους γέρους, τους άρρωστους, τους ψυχικά ασθενείς.

Φυσικά δεν μπορούμε να πετάξουμε στα σκουπίδια κάποιον που έπαθε ατύχημα και έμεινε παράλυτος.

Φυσικά δεν θα βάλουμε τον μαιευτήρα να «καθαρίζει» όσα νεογέννητα έχουν κάποιο πρόβλημα.

Φυσικά όταν αρρωστήσουμε θα χρησιμοποιήσουμε όσα τεχνικά μέσα διαθέτουμε για να μείνουμε ζωντανοί ή να γίνουμε καλά.

Αλλά ποιο είναι το όριο παρέμβασής μας στις φυσικές διαδικασίες;

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τις έχουμε ήδη παραβιάσει σε υπερβολικό βαθμό και αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει.

Σε λίγο στο όνομα του πολιτικά ορθού «δικαιώματος της μητρότητας» θα δείτε γυναίκες να αναπαράγουν με παρθενογένεση τον εαυτό τους.

Και στο όνομα του πολυαγαπημένου μας ΕΓΩ θα δείτε πλούσιους που θα αντιγράφουν τον εαυτό τους για να του αφήσουν τα πλούτη και το όνομά τους.

Σε λίγο στο όνομα των «δικαιωμάτων του ανθρώπου» θα δείτε να συμβαίνουν σημεία και τέρατα. Και για όσους βλέπουν λίγο καλύτερα ήδη έχουν αρχίσει να συμβαίνουν.

Προσωπικά δεν θα ήθελα να παρευρεθώ στο «λαμπρό μέλλον» που μας επιφυλάσσεται από τον «υπέρλαμπρο τεχνολογικό πολιτισμό» μας.