Ελλάς το μεγαλείο σου

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Το βιντεάκι με τον Σταυρίδη τα λέει όλα. Οι ανακρίσεις και οι επιτροπές και τα σχετικά κουραφέξαλα που σαν μόνο στόχο έχουν να "τα σκεπάζουν για να μην βρωμάνε" δεν πείθουν κανέναν. 
Πιάνουν κάποιον, που συνήθως είναι "ο τελευταίος τροχός της αμάξης", τον κλείνουν μέσα "για τα μάτια του κόσμου" και μετά από μερικά χρόνια τον αφήνουν ελεύθερο να φάει τα κλεμμένα. 
Εν τω μεταξύ η υπόθεση έχει ξεχαστεί και οι ηλίθιοι ψηφοφόροι πάνε και ξαναψηφίζουν τους ίδιους κλέφτες.
Και κάποιοι ρομαντικοί (για να μην πω βαρύτερες εκφράσεις) κάθονται και πιστεύουν ότι με τον Τσοχατζόπουλο θα αρχίσει η κάθαρση της πολιτικής από τους απατεώνες.