Διεισδύω ξανά

Διεισδύω ξανά στα ενδόμυχα κιτάπια της ύπαρξης
Ομιχλώδεις παρ-αισθήσεις μπρος μου, πρέπει να διαβώ
Θέλξεις, γητέματα του νου, αποσπούν την προσοχή μου
Αιθέριες σειρήνες με προσκαλούν στην αγκάλη τους
Θα προσπεράσω.
Μου 'πες: «Να μοιραστώ στον κόσμο για να σε βρω»
Και διαμελίστηκα ως έρμαιο σε χιλιάδες κομμάτια
Μου 'πες: «Να βυθιστώ μέσα μου για να σε δω»
Και ξαναπήρα το δύσβατο δρόμο της επιστροφής
Θα συνεχίσω.
Πονάει, το ξέρεις, η θέαση και ενδοσκόπηση αυτών
που με τόση επιμέλεια κρύβω στις σκοτεινές γωνιές μου
Αιωρούμενα φαντάσματα επιλογών που αφέθηκαν στη λήθη

Βαλτωμένα συν - αισθήματα που φλερτάρουν με τη σήψη
Θα προχωρήσω.
Επιστρέφω στον τόπο του εγκλήματος, για άλλη μία φορά
Τα ίδια βήματα με μία κεντρομόλο έλξη: πίσω, μέσα, ξανά
Ξεσκίζω με νύχια: σάρκες, μνήμες, ολάκερα μέρη μου
Χαραγμένες εν-τυπώσεις και αγωνιώδη παραστρατήματα
Δεν τα χρειάζομαι πια. Θα τολμήσω.
Μόνος απέμεινα να κοιτάζω στο ατέρμονο κενό
Οι φωνές σώπασαν, οι αντανακλάσεις έσβησαν
Γυμνός από περιττά ενδύματα βαδίζω εντός μου
Σε αναζητώ, σε κάθε μόριο ψυχής που μ' απέμεινε

Ω! Εαυτέ μου, που κρύβεσαι;