Περί οικονομικής κρίσεως

Τελευταία ὅλοι ἀσχολοῦνται μέ τήν οἰκονομική κρίση. Καί νά τά παράθυρα καί νά οἱ εἰδικοί μέ τό μακρύ τους καί τό κοντό τους. Ὅμως ἡ κρίση αὐτή δέν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπό μία ἀπό τίς δεκάδες κρίσεις πού ἔχουν γίνει μέχρι τώρα. Σκοπός τῆς εἶναι τό μάζεμα τοῦ χρήματος «πίσω στήν πηγή του». Ἐκεῖνο γιά τό ὁποῖο θά ἔπρεπε νά ἀνησυχεῖς εἶναι μέχρι ποιό σημεῖο θά τό τραβήξουν οἱ ὑπαίτιοί της κρίσης. Ἄν χρειαστεῖ θά φτάσουν μέχρι καί ἕναν παγκόσμιο πόλεμο, ὅπως καί στό παρελθόν.

Ὅλα τά ὑπόλοιπα πού λέγονται εἶναι γιά νά μᾶς πουλᾶνε φύκια γιά μεταξωτές κορδέλες.

Ὅλα τά κράτη χρωστᾶνε ὅπως λένε κάποια πρόχειρα στοιχεῖα:

USA, $10,040 τρίς

Ἐλβετία $1,077 τρίς

Γαλλία $3,461 τρίς

Γερμανία $3,904 τρίς

Βρετανία $8,280 τρίς

Αὐστρία $594,3 δίς

Δανία $405 δίς

Σουηδία $598,2 δίς

Νορβηγία $350,3 δίς

Ἑλλάδα $301,9 δίς.

Ἀναρωτήθηκε κανείς ποτέ σέ ποιόν τά χρωστᾶνε ὅλα αὐτά τά λεφτά; Καί ἀφοῦ ἔχουμε οἰκονομική κατάρρευση (ποῦ σημαίνει ὅτι δέν ὑπάρχει χρῆμα) τότε ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΥΝ οἱ κεντρικές τράπεζες τόν πακτωλό χρημάτων που μοιράζουν;

Γιά ὅποιον δέν τό ἔχει δεῖ συστήνω τό “Money as dept” πού βρίσκεται μέ ἑλληνικούς ὑπότιτλους στό διαδίκτυο. Ἔχει ἐνδιαφέρουσες ἰδέες μέσα.