Κόλπο για τσιγκούνηδες ιδιοκτήτες γάτων

Σας αρέσουν οι γάτες; Είσαστε όμως και τσιγκούνηδες ή έστω δεν έχετε τόσο χρήμα όσο απαιτείται για να τις ταΐζετε καλά;
Μερικές φορές οι φθηνές γατο-κροκέτες τυχαίνει να μην είναι τόσο νόστιμες και οι γάτες τις τρώνε «με το ζόρι». Σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει ένα καλό κόλπο που θα τις ξεγελάσει και θα φάνε την φθηνή τροφή με όρεξη.

Είναι να μην ανησυχείς;

Στα ξαφνικά και στα «ξεκούδουνα» δημοσιεύονται κάθε τόσο ανησυχίες των «ειδικών» για θέματα παγκοσμίου εμβέλειας ασθενειών.
Ένα πρόχειρο παράδειγμα είναι το «Ανησυχία για θανατηφόρα επιδημία», όπου οι επιστήμονες ανακάλυψαν έναν ιό των χοίρων που αλληλεπίδρασε με ανθρώπινα κύτταρα στο εργαστήριο. Και με μια «μικρή» μετάλλαξη θα μπορούσε να προκαλέσει επιδημία στους ανθρώπους.
ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ. Μην πάει ο νους σας ότι οι καλοί κ’ αγαθοί επιστήμονες κάνουν πειράματα για να βρουν νέους ιούς και ΦΥΣΙΚΑ νέα εμβόλια για επιδημίες που δεν ξέσπασαν ακόμα. Εμένα μου πέρασε [από το όποιο μυαλό μου απέμεινε λόγω ηλικίας] αλλά σκέφτηκα ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες είναι πολύ τίμιες για να κάνουν τέτοια κακά πράγματα…
Και απάνω που είχα ηρεμήσει έπεσα σε ένα άλλο άρθρο: «Για αρρώστια που μπορεί να σκοτώσει εκατομμύρια κάνει λόγο ο Μπιλ Γκέιτς». Εκεί διάβασα ότι ο φιλάνθρωπος Μπιλ μας προειδοποιεί [γεμάτος ανησυχία] ότι «Ο κόσμος πρέπει να προετοιμαστεί για πανδημίες με τον ίδιο σοβαρό τρόπο που προετοιμάζεται για πόλεμο».
Όταν διαβάζεις τέτοια κείμενα, και μάλιστα από έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη, ο οποίος επένδυσε την μισή περιουσία του που φτάνει πλέον τα 90 δις δολάρια, και αυτό παρά το γεγονός ότι από το 2000 και μετά έχει «δωρίσει» τουλάχιστον 45 δις δολάρια μέσω του «Ιδρύματος Γκέιτς», ενώ από το 2013 δώρισε άλλα 28 δις δολάρια από τον προσωπικό του λογαριασμό.
Τώρα αν εσύ που διαβάζεις την ανάρτηση πιστεύεις ότι ο Μπίλης «δωρίζει» τόσα λεφτά, στις έρευνες και στις δωρεές μόνο και μόνο από καλοσύνη και για να έχει χασούρα και παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να κερδίζει αμύθητα ποσά «έτσι από το πουθενά», τότε τι να πω; Ο ένας από τους δύο μας πιστεύει σε κάποια θεωρία συνομωσίας.
Μήπως ο Μπίλης διαφημίζει από τώρα τα φάρμακα που θα μας πουλήσει σε ένα, δύο ή τρία χρόνια όταν θα ξεσπάσει «τυχαία» κάποια επιδημία;
Πόσο πρέπει να ανησυχεί ένας λογικός άνθρωπος όταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο με την μισή περιουσία του επενδυμένη σε ιατρικές έρευνες προειδοποιεί ότι πρέπει να ετοιμαζόμαστε για παγκόσμιες επιδημίες;
Το «πόσο πρέπει να ανησυχεί» επαφίεται στην λογική ή στην ευπιστία του αναγνώστη…

Η ΦΑΓΟΥΡΑ

Διαβάστε ένα πολύ ωραίο διήγημα επιστημονικής φαντασίας. Δεν ξέρω ποιος είναι ο συγγραφέας. Η ιστορία διερευνά την δυνατότητα να μην είμαστε και τόσο πολύ "το κέντρο του κόσμου" σαν ανθρωπότητα όσο έχουμε εκπαιδευτεί να πιστεύουμε.

Χτες τη νύχτα είδα ένα πολύ παράξενο όνειρο. Ονειρεύτηκα ότι μία φωνή μου είπε:

-Με συγχωρείτε που διακόπτω το προηγούμενο όνειρο σας, άλλα έχω ένα επείγον πρόβλημα και μόνο εσείς μπορείτε να με βοηθήσετε.

Ονειρεύτηκα ότι απάντησα:

-Παρακαλώ, δεν ήταν και τόσο καλό το όνειρο. Αν μπορώ να σας βοηθήσω σε τίποτα…

-Μόνο εσείς μπορείτε να βοηθήσετε, είπε η φωνή. Αλλιώς ό κόσμος μου είναι καταδικασμένος.

-Χριστέ μου! είπα.

Το όνομα του ήταν Φρόκα και ήταν μέλος μιας πολύ αρχαίας φυλής. Ζούσαν εδώ και αμέτρητα χρόνια, σε μία φαρδιά κοιλάδα τριγυρισμένη από γιγαντιαία βουνά. Ήταν ένας ειρηνικός λαός. Και με τον καιρό είχαν βγάλει μερικούς εξέχοντες καλλιτέχνες. Οι νόμοι τους ήταν υποδειγματικοί και ανέτρεφαν τα παιδιά τους με αγάπη και κατανόηση. Αν και μερικοί μεθούσαν υπερβολικά μερικές φορές και υπήρξαν και μερικοί δολοφόνοι, θεωρούσαν τους εαυτούς τους καλά και αξιοπρεπώς σκεπτόμενα όντα πού…..

-Δεν προχωράτε στο επείγον πρόβλημα; τον διέκοψα.

Ο Φρόκα ζήτησε συγγνώμη για τη μακρηγορία του, άλλα εξήγησε ότι στον κόσμο του η σωστή σύνταξη μιας ικεσίας χρειαζόταν και μια μακριά δήλωση για το ήθος του ικέτη.

-Εντάξει, του είπα. Ας προχωρήσουμε στο πρόβλημα.

Ο Φρόκα πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε. Μου είπε ότι πριν από εκατό χρόνια περίπου (όπως λογαριάζουν αυτοί τον χρόνο) μια τεράστια κοκκινοκίτρινη κολόνα κατέβηκε από τους ουρανούς και προσγειώθηκε κοντά στο άγαλμα του Άγνωστου Θεού, μπροστά από το Δημαρχείο, στην τρίτη μεγάλη πόλη τους.

Η κολόνα ήταν περίπου κυλινδρική και είχε κάπου δύο μίλια διάμετρο. Ανέβαινε προς τα πάνω, πέρα από το όριο των οργάνων τους και αψηφώντας κάθε φυσικό νόμο. Έκαναν πειράματα και βρήκαν ότι κρύο, ζέστη, μικρόβια, βομβαρδισμός πρωτονίων, και οτιδήποτε άλλο μπορούσαν να σκεφτούν, δεν επηρέαζε καθόλου την κολόνα. Στεκόταν εκεί, ακίνητη και απίστευτη επί πέντε μήνες, δεκαεννιά ώρες και έξι λεπτά ακριβώς. Τότε, χωρίς κανένα λόγο, η κολόνα άρχισε να κινείται σε βόρειο-βορειοδυτική κατεύθυνση. Η μέση ταχύτητά της ήταν 78,881 μίλια την ώρα (όπως λογαριάζουν αυτοί την ταχύτητα). Έσκαψε μια ρωγμή 183, 223 μίλια μήκος και 2,011 μίλια πλάτος και μετά εξαφανίστηκε. Οι επιστημονικές αρχές δεν μπορούσαν να καταλήξουν πουθενά σχετικά μ’ αυό το γεγονός. Τελικά, δήλωσαν ότι ήταν ανεξήγητο, μοναδικό και πολύ απίθανο να επαναληφθεί. Αλλά ξανάγινε, έναν μήνα αργότερα αυτήν την φορά, στην πρωτεύουσα. Η κολόνα κινήθηκε συνολικά 820,331 μίλια, σε μια φαινομενικά ακανόνιστη πορεία. Οι ζημιές ήταν ανυπολόγιστες. Χιλιάδες ζωές χάθηκαν. Δύο μήνες και μια μέρα αργότερα η κολόνα γύρισε πάλι, χτυπώντας και τις τρεις μεγάλες πόλεις. Τώρα όλοι είχαν καταλάβει ότι όχι μόνο οι ατομικές τους υπάρξεις άλλα όλος ό πολιτισμός τους, και αυτή η ίδια η ύπαρξη τους, εξαρτιόταν από ένα άγνωστο και ίσως απρόσιτο φαινόμενο. Αυτή η διαπίστωση βύθισε σε απελπισία τον πληθυσμό. Η υστερία και η απάθεια εναλλάσσονταν γοργά.

Η τέταρτη εμφάνιση έγινε στους αγριότοπους, ανατολικά τής πρωτεύουσας. Η πραγματική ζημιά ήταν ελάχιστη. Παρ’ όλα αυτά, επικράτησε μαζικός πανικός που είχε σαν αποτέλεσμα έναν τρομακτικό αριθμό αυτοκτονιών.

Η κατάσταση ήταν απελπιστική. Οι ψευδοεπιστήμες μπήκαν κι αυτές στον αγώνα δίπλα στις επιστήμες. Καμιά βοήθεια δεν περιφρονήθηκε, καμιά θεωρία δεν αγνοήθηκε, είτε ήταν βιοχημικού, χειρομάντη η αστρονόμου. Και η πιο απίθανη υπόθεση δεν μπορούσε να αγνοηθεί, προπαντός μετά από κείνη τη φοβερή καλοκαιριάτικη νύχτα που η όμορφη αρχαία πόλη Ράζ και τα περίχωρα της καταστράφηκαν τελείως.

-Με συγχωρείτε, είπα, λυπάμαι που είχατε τόσα προβλήματα άλλα δεν βλέπω τι σχέση έχω εγώ με όλα αυτά.

-Τώρα θα έφτανα και σ’ αυτό, είπε η φωνή.

-Τότε συνεχίστε, είπα, αλλά σάς συμβουλεύω να κάνετε γρήγορα, γιατί νομίζω ότι θα ξυπνήσω άσε λίγο.

-Είναι κάπως δύσκολο να εξηγήσω τον ρόλο μου σ’ όλα αυτά, συνέχισε ό Φρόκα. Το επάγγελμα μου είναι λογιστής. Αλλά σαν χόμπι ανακατεύομαι με διάφορους τρόπους για την διεύρυνση τής νοητικής αντίληψης. Πρόσφατα πειραματιζόμουν με ένα χημικό που εμείς ονομάζουμε Κόλλα και που συχνά προκαλεί καταστάσεις μεγάλου διαφωτισμού.

-Έχουμε παρόμοια χημικά, του είπα.

Τότε καταλαβαίνετε. Λοιπόν, ενώ ταξίδευα (χρησιμοποιείτε αυτόν τον όρο;), ενώ ήμουν κάτω από την επίδρασή του, έγινα κάτοχος μιας γνώσης, μιας πλήρους κατανόησης. Αλλά είναι δύσκολο να εξηγήσω.

-Συνεχίστε, διέκοψα ανυπόμονα, πηγαίνετε στο θέμα.

-Λοιπόν, είπε η φωνή, συνειδητοποίησα ότι ο κόσμος μου υπάρχει σε πολλά επίπεδα ατομικά, υποατομικά, παλμικά επίπεδα, μία απειρία επιπέδων της πραγματικότητας, και που όλα ανήκουν σε άλλα επίπεδα ύπαρξης.

-Ναι ξέρω, είπα. Πρόσφατα κατάλαβα το ίδιο πράγμα για τον κόσμο μου.

-Έτσι μού ήταν φανερό, συνέχισε ό Φρόκα, ότι ένα από τα επίπεδά μας είχε διαταραχτεί.

-Μπορείτε να γίνετε λίγο πιο σαφής;, είπα.

-Ή γνώμη μου είναι ότι ό κόσμος μου ζει μία παρεμβολή σε ένα μοριακό επίπεδο.

-Απίστευτο, του είπα, αλλά έχετε καταφέρει να εντοπίσετε την παρεμβολή;

-Νομίζω πώς ναι, είπε η φωνή, αλλά δεν έχω αποδείξεις. Όλα αυτά είναι καθαρή διαίσθηση.

-Πιστεύω κι εγώ στην διαίσθηση! του είπα. Πέστε μου… τι βρήκατε;

-Λοιπόν, κύριε, είπε η φωνή δισταχτικά, έχω συνειδητοποιήσει (από διαίσθηση πάλι) ότι ο κόσμος μου είναι ένα μικροσκοπικό παράσιτο σας.

-Πέστε το ξεκάθαρα!

-Εντάξει! Ανακάλυψα ότι από μια σκοπιά, σ’ ένα επίπεδο πραγματικότητας, ό κόσμος μας βρίσκεται ανάμεσα στο δεύτερο και τρίτο κόμβο των δακτύλων του αριστερού χεριού σας. Υπάρχει εκεί επί εκατομμύρια από τα δικά μας χρόνια, που είναι λεπτά για σας. Βέβαια δεν μπορώ να το αποδείξω αυτό και προπαντός δεν σας κατηγορώ.

Δεν πειράζει, του είπα. Λέτε ότι ο κόσμος σας υπάρχει ανάμεσα στον δεύτερο και τρίτο κόμβο του αριστερού χεριού. Εντάξει. Εγώ τι μπορώ να κάνω;

-Να, η γνώμη μου είναι ότι πρόσφατα έχετε αρχίσει να ξύνετε στην περιοχή του κόσμου μου.

-Να ξύνω;

-Νομίζω…

-Και νομίζετε ότι η τεράστια καταστροφική κοκκινωπή κολόνα είναι το δάχτυλό μου;

-Ακριβώς!

-Και θέλετε να σταματήσω να ξύνομαι;

-Μόνο σ’ αυτό το σημείο! είπε βιαστικά η φωνή. Είναι μια αγενής παράκληση και την κάνω μόνο με την ελπίδα να σώσω τον κόσμο μου από πλήρη καταστροφή. Και ζητώ συγγνώμη.

-Μην κάνετε τον κόπο, είπα, τα νοήμονα όντα δεν πρέπει να ντρέπονται για τίποτα.

-Είστε πολύ ευγενικός. Είπε η φωνή. Δεν είμαστε άνθρωποι ξέρετε, άλλα παράσιτα και Δεν έχουμε δικαιώματα πάνω σας.

-Όλα τα νοήμονα όντα πρέπει να πάνε μαζί, του είπα, έχετε και τον λόγο μου ότι ποτέ πια, όσο ζω, δεν θα ξύσω ανάμεσα στον πρώτο και δεύτερο κόμπο των δακτύλων του αριστερού χεριού μου.

-Το δεύτερο και τρίτο, μού υπενθύμισε.

-Δεν θα ξαναξύσω ανάμεσα σε κανένα κόμπο του αριστερού μου χεριού! Αυτό είναι ένας όρκος και μια υπόσχεση που θα κρατήσω όσο έχω αναπνοή.

-Κύριε, είπε η φωνή. σώσατε τον κόσμο μου. Δεν μπορώ να σάς ευχαριστήσω αρκετά. Αλλά παρ’ όλα αυτά σάς ευχαριστώ.

-Παρακαλώ, είπα.

Τότε έφυγε η φωνή και ξύπνησα.

Μόλις θυμήθηκα το όνειρο έβαλα ένα λευκοπλάστη πάνω στους κόμπους του αριστερού μου χεριού. Αγνόησα διάφορους ερεθισμούς σε αυτήν την περιοχή. Δεν έχω καν πλύνει το αριστερό μου χέρι. Φορώ αυτόν το λευκοπλάστη μια εβδομάδα τώρα. Στο τέλος τής επόμενης εβδομάδας θα βγάλω τον λευκοπλάστη. Υπολογίζω ότι αυτό τους δίνει είκοσι με τριάντα δισεκατομμύρια χρόνια με τον δικό τους χρόνο, που πρέπει να είναι αρκετός για οποιοδήποτε γένος.

Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα μου. Το πρόβλημα μου είναι ότι τώρα τελευταία έχω κάτι δυσάρεστες διαισθήσεις για τους σεισμούς στο ρήγμα του Αγίου Ανδρέα και στα ηφαίστεια στο κεντρικό Μεξικό. Θέλω να πω ότι σχεδόν όλα ταιριάζουν… και φοβάμαι.

Έτσι, κοιτάξτε… με συγχωρείτε που διακόπτω το προηγούμενο όνειρό σας, άλλα έχω αυτό το επείγον πρόβλημα και μόνο εσείς μπορείτε να με βοηθήσετε…

Νάρθηκας ποδιού και επιβίωση

Κάποτε είχα χτυπήσει πολύ άσχημα το γόνατό μου. Είναι θαύμα που δεν διέλυσα την επιγονατίδα, ούτε και τους τένοντες. Ήμουνα μόνο είκοσι ενός ετών, αλλά χρειάστηκαν δύο ολόκληρες εβδομάδες για να μπορέσω να λυγίσω το πόδι μου, ενώ πέρασαν πάνω από δύο χρόνια για να επανέλθει ΣΧΕΔΟΝ στην προηγούμενη κατάστασή του. Η εμπειρία μου στην υποστήριξή του από επιδέσμους και νάρθηκες καταλήγει στο βίντεο αυτό. Για μένα η απλούστερη, βολικότερη και φθηνότερη υποστήριξη γίνεται με ένα πάμφθηνο ελαστικό επίδεσμο. Χρειάζεται μόνο λίγος πειραματισμός για να καταλήξετε στον σωστό βαθμό σφιξίματος που πρέπει να έχει.

Η δικτατορία της κενότητας

Η παροιμία λέει ότι όποιος έχει πολύ πιπέρι βάζει και στα λάχανα. Δείχνει την συμπεριφορά των καλομαθημένων ανθρώπων που δεν είχαν ποτέ τους πρόβλημα επιβίωσης και ασχολούνται με σαχλαμάρες ή κάνουν σπατάλες.
Οι Άγγλοι είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτήν την παροιμία. Αν και πολλοί ζουν εξαθλιωμένοι, η «Μεγάλη» Βρετανία επιζεί ακόμα επειδή τρώει τις περιουσίες των λαών που έχει καταληστέψει τόσα χρόνια.
Έτσι, για τους βρετανούς, το μέγα θέμα των ημερών είναι το φόρεμα της Middleton. Βλέπετε έπρεπε να ξέρει όλα τα φορέματα που έχουν φορεθεί από τις ηθοποιούς στα κινηματογραφικά έργα και να προσέχει να μην φορέσει κάποιο ίδιο. Έκανε την γκάφα να φορέσει ένα φόρεμα που έμοιαζε με εκείνο που φορούσε η μητέρα του αντίχριστου στην ταινία «Το μωρό της Ρόζμαρι».
Γκάφα και κορυφαίο λάθος για τους καλομαθημένους άγγλους.
Γκάφα και κορυφαίο λάθος που μεταφέρεται στο Ελλαδιστάν, γιατί πρέπει να μάθουμε να συμπεριφερόμαστε, να σκεπτόμαστε και να ζούμε όπως οι καλομαθημένοι, αποικιοκράτες της ΕΕ.
Δηλαδή να συμπεριφερόμαστε, να σκεπτόμαστε και να ζούμε κενά, μόνο για την εφήμερη κενή είδηση που μεταδίδουν τα κενά ΜΜΕ.
Όχι δηλαδή ότι χρειάζεται και πολλή προσπάθεια για κάτι τέτοιο…

Ψωμί και χημεία

Από δεκαετίες πριν έχουν γίνει γνωστές πληροφορίες για την χημεία που πέφτει στο ψωμί.
Για να είναι το ψωμί σας λαχταριστό, μυρωδάτο, τραγανό, να κρατάει πολλές μέρες μαλακό, αλλά και να μην μουχλιάζει εύκολα, οι -όπως έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες- «καλές κάγαθές» πολυεθνικές τροφίμων, που τόσο νοιάζονται για την υγείας σας, απευθύνθηκαν στο οπλοστάσιο της επιστήμης. Το ότι έτσι πούλαγαν ψωμί που παρασκευάζεται εύκολα και έχει τεράστιο περιθώριο κέρδους δεν ενδιέφερε τους φιλάνθρωπους επενδυτές. Εκείνοι το μόνο που ονειρεύονταν ήταν να σας εξυπηρετήσουν.
Έτσι τα σημερινά «αρτοσκευάσματα», τα κουλουράκια και τα λοιπά είδη περιέχουν συντηρητικά, χρωστικές, ενισχυτικά γεύσης, τροποποιημένα άμυλα, γλυκαντικά, διογκωτικά, βελτιωτικά, ζάχαρη, τεχνητά αρώματα, και υδρογονωμένα έλαια [κυρίως άγνωστης προέλευσης σπορέλαια]. Βέβαια μπορεί αν περιέχουν και κάποια ποσότητα άσπρο αλεύρι [το οποίο θεωρείται από μερικούς επιστήμονες «άσπρο» δηλητήριο] αλλά για αυτό δεν πρέπει να ανησυχείτε. Προφανώς είναι το υγιεινότερο από όλα!
Για να μην μιλήσουμε για τα δήθεν αλεύρια ολικής άλεσης, των σουπερμάρκετ, που περιέχουν χρώμα για να σκουραίνει η ζύμη.
Επιστρέφοντας στο ετοιματζίδικο ψωμί, να σας δείξω και κάτι που συνήθως δεν αναφέρεται στα διάφορα άρθρα. Υποθέτω ότι όλοι έχετε λιμπιστεί τα ωραία φραντζολάκια με την τραγανή κρούστα από πάνω «σπασμένη» σε πολλά κομμάτια. Η ωραία αυτή εμφάνιση επιτυγχάνεται πανεύκολα με ειδικό χημικό. Αλείφετε την επιφάνεια της ζύμης και την ψήνετε. Το χημικό αυτό κυκλοφοράει στο εμπόριο και μπορείτε να το αγοράσετε.
Η φωτογραφία της διαφήμισης είναι λίγο θολή, επειδή τραβήχτηκε με ένα φθηνό κινητό, αλλά την δουλειά της την κάνει!

Να ανησυχώ για την Μακεδονία ή όχι;

Όπως ξέρετε ενώ ένας κυκλώνας μαίνεται, ξαφνικά, η θύελλα και η βροχή σταματούν, τα σύννεφα εξαφανίζονται και για κάποιες ώρες υπάρχει νηνεμία και λιακάδα. Ο λόγος είναι ότι στο μέρος έφτασε το «μάτι» του κυκλώνα. Μετά βέβαια όταν περάσει το «μάτι» ο κυκλώνας επανέρχεται το ίδιο καταστροφικός.
Με την Μακεδονία βλέπω να συμβαίνει κάτι ανάλογο. Μετά τον κατακλυσμό άρθρων και δηλώσεων για την Μακεδονία, περάσαμε στο «μάτι του κυκλώνα» και η Μακεδονία κυριολεκτικά ξεχάστηκε ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.
Και έντρομος διάβασα ότι η Παγκόσμια Τράπεζα ενδιαφέρεται για την υγεία της Περιφέρειας της Κεντρικής Μακεδονίας. [Κλιμάκιο της Παγκόσμιας Τράπεζας θα επισκεφθεί την Κεντρική Μακεδονία].
Δεν είναι μόνο που το ΔΝΤ «διερευνά τις δυνατότητες συνεργασίας»…
Δεν είναι μόνο που ήρθε ο ίδιος ο Διευθυντής του τμήματος για την Ευρώπη…
Δεν είναι μόνο που το ΔΝΤ συνεννοείται ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ με την Περιφέρεια, λες και η Περιφέρεια είναι κράτος, λες και το ελληνικό κράτος δεν παίζει κανένα ρόλο…
Είναι και επειδή διάβασα ότι ο περιφερειάρχης Τζιτζικώστας πήγε για συναντήσεις στις ΗΠΑ. Εκεί «Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι ΕΔΕΙΞΑΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ για τα θέματα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και επιβεβαίωσαν τους ισχυρούς δεσμούς φιλίας των ΗΠΑ με την Ελλάδα».
Μάλιστα κύριοι! Οι αμερικανοί καταδέχθηκαν να δείξουν ΔΙΑΘΕΣΗ να ενημερωθούν!!!
Και πριν προλάβω να συνέλθω διάβασα επίσης ότι γίνεται συνέδριο για την «δίκαιη ανάπτυξη στο βόρειο Αιγαίο» [Μυτιλήνη: Ξεκινάει σήμερα το 14ο Περιφερειακό Συνέδριο για την παραγωγική ανασυγκρότηση στο βόρειο Αιγαίο]. Ομιλητές σύσσωμη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που μετακόμισε στην Μυτιλήνη ένα πράγμα «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει».
Εδώ λοιπόν και μερικές ημέρες με πιάνουν «βόρεια σύγκρυα» μαζί με κρίσεις πανικού. Κάτι σαν τουρκοκυπριακός πυρετός.
Τελικά «ίντα θα ξετελέψουμε» που έλεγε και η μάνα μου ένας θεός το ξέρει…