Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

5 Σεπτεμβρίου 2016

Οι σακάτηδες(;) του Ρίο

Αρχίζουν οι παραολυμπιακοί αγώνες στο Ρίο, ενώ οι διαφημίσεις για την «υπερηφάνεια» των χορηγών εξοργιστικά απανωτές. Και σήμερα ανοίγοντας πριν λίγο την τηλεόραση για την συνήθη τρίλεπτη ενημέρωσή μου άκουσα έναν παρα-αθλητή να λέει: «Όταν βλέπετε παρ-αθλητές μην εστιάζεστε στην αναπηρία, αλλά στο άθλημα».
Αυτό υποθέτω ότι θα ακουστεί πολλές φορές. Προσωπικά όμως έχω κάποιες αντιρρήσεις.
Πρώτον για την πολιτικά ορθή (politically correct αν προτιμάτε τα νεοελληνικά) περιγραφή των αναπήρων:
ΟΧΙ. Οι άνθρωποι που αγωνίζονται εκεί στο μακρινό Ρίο και όλοι οι άλλοι που αγωνίζονται να ζήσουν αξιοπρεπώς στο ελλαδιστάν ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ άτομα με ειδικές ικανότητες ή ειδικές ικανότητες. Είναι ανάπηροι, σακάτηδες, κουτσοί, κουλοί, μισεροί και ότι άλλο «προσβλητικό» επίθετο μπορεί να βρεθεί.
Γιατί με το να τους δίνεις τον παραπλανητικό ορισμό «άτομα με ειδικές ανάγκες» ή τον ακόμα χειρότερο «άτομα με ειδικές ικανότητες» κάνεις ότι χειρότερο μπορεί να γίνει.
Κρύβεις τις τεράστιες ανάγκες τους, ωραιοποιείς φραστικά την κατάσταση και «τους πετάς στα σκυλιά» να προσπαθούν μόνοι τους μέσα στην σκληρή, απάνθρωπη, καπιταλιστική ζούγκλα του «πολιτισμένου» κόσμου. Και έπειτα τους ξεχνάς μέσα στην καταναλωτική σου ευχαρίστηση κάνοντας κλικ με το φορ-τζι κινητό σου ή βγάζοντας σέλφι.
Δεύτερον για το που πρέπει να εστιάζουμε όταν βλέπουμε παραολυμπιακούς αγώνες. Είναι εγκληματικό να εστιάζετε στο άθλημα και όχι στην αναπηρία του αθλητή. Γιατί έτσι ΚΡΥΒΕΤΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑ.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει να ζείτε μέσα στον τρόμο με κλειδωμένα παράθυρα και περιτριγυρισμένοι από σκυλιά δήθεν φύλακες.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει να καπνίζετε, να παίρνετε ηρεμιστικά και κάθε είδους παράνομες ουσίες, να μεθάτε με μπόμπες, να κουφαίνεστε στα κλαμπ.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει να υιοθετείτε την νεοταξική καταστροφική υποκριτική ψυχολογία και την συμπεριφορά των Δυτικών.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει να αδιαφορείτε για τα πάντα εκτός από εκείνα που ενοχλούν άμεσα τον εαυτούλη σας.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει πρόβατα για το σφαγείο, άβουλους καταναλωτές πολιτικών υποσχέσεων και αντικείμενα εκμετάλλευσης.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει να κρύβεστε πίσω από το ένδοξο παρελθόν, αντί να παραδώσετε την πατρίδα σας «πλείονα» από ότι την πήρατε.
Πού βρίσκονται τελικά οι σακάτηδες;
Στο Ρίο ή στο ελλαδιστάν;

3 Σεπτεμβρίου 2016

Ο απατεώνας νους

Ο ήλιος ανατέλλει και δύει και γυρίζει γύρω από την γη.
Αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι πίστευαν για χιλιάδες χρόνια. Και το πίστευαν γιατί αυτό «έβλεπαν» με τα μάτια τους.
Η πραγματικότητα βέβαια είναι άλλη. Αλλά η δύναμη της εντύπωσης είναι τέτοια ώστε συνεχίζουμε να λέμε «ο ήλιος πηγαίνει από την ανατολή προς την δύση».
Τώρα «είδαμε» ότι δεν γυρίζει ο ήλιος γύρω μας αλλά εμείς γύρω του. Και αρχίσαμε να μιλάμε για μία καινούρια ανακάλυψη της επιστήμης. Μέχρι να «δούμε» κάτι καινούριο.
Δυστυχώς έχουμε εκπαιδευτεί να πιστεύουμε σαν αληθινό αυτό που μας λέει ο νους μας. Όλος ο πολιτισμός μας είναι χτισμένος επάνω στον νου και τις διανοητικές αναλύσεις του σχετικά με τον κόσμο γύρω μας. Και αυτές οι αναλύσεις βασίζονται στις πληροφορίες των αισθήσεων. Και σας μπορώ να σας βεβαιώσω ότι οι αισθήσεις είναι ότι πιο αναξιόπιστο εργαλείο έχετε επάνω σας.
Δεν μπορώ να σας πείσω αλλά είναι έτσι.

26 Αυγούστου 2016

Ακτινογραφία για όλες τις δουλειές

Είτε ψάχνετε βίδες και καρφιά στο εργαστήριο είτε κουμπιά ή βελόνες, είτε βάφετε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μία παλιά ακτινογραφία για να σας διευκολύνει στην δουλειά σας.
Φυσικά μπορείτε με τον ίδιο τρόπο να χρησιμοποιήσετε κάποιο χαρτόνι ή άλλο κατάλληλο υλικό.

Η Ελληνική αυτοκρατορία

Το να ισχυριστείς ότι κάποτε οι Έλληνες κυριαρχούσαν στον κόσμο σου δίνει αυτομάτως τον τίτλο του γραφικού από τους πολύ-πολιτισμένους αγράμματους που ξέρουν μόνο ότι λέει το κόμμα τους.
Έτσι κι αλλιώς η αγραμματοσύνη (που δεν έχει σχέση με τους τίτλους σπουδών) είναι η πιο διαδεδομένη φυσική ιδιότητα/ικανότητα που έχουν οι άνθρωποι.
Ας κερδίσω λοιπόν τους δικούς μου τίτλους του γραφικού:
Πρώτος τίτλος: Κάποτε υπήρξε μία παγκόσμια αυτοκρατορία. Ήταν μια πραγματικά ελληνική αυτοκρατορία! Στην μυθολογία της (δηλαδή στην ξεχασμένη πια ιστορία) περιγράφονται τρεις κατακλυσμοί. Από αυτό εξάγεται το συμπέρασμα ότι η ζωή της ήταν τεράστιας διάρκειας.
Δηλαδή, υπήρχαν έλληνες επικυρίαρχοι παντού στην υδρόγειο; «Στην Χαβάη για παράδειγμα»; θα ρωτήσετε…
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΧΑΝ!
 Διαφορετικά εξηγήστε τα παρακάτω στοιχεία. Παρακαλώ μόνο μην χρησιμοποιήσετε ανόητες δικαιολογίες όπως το τραβηγμένο από τα μαλλιά «τυχαίο».
Η περικεφαλαίες, ο μακρύς μανδύας, η Γοργόνα, η κυρίαρχη στάση των αγαλμάτων των ελλήνων θεών και φυσικά ο μαίανδρος είναι πράγματα γνωστά σε όλους σας.





Έτσι λοιπόν έχουμε τα παρακάτω στοιχεία:
α) Όταν ο Κουκ ανακάλυψε την Χαβάη, κατέγραψε το γεγονός ότι οι Χαβανέζοι γνώριζαν τον σίδηρο και ότι έφεραν κάποια ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά (προφανές δείγμα πολύχρονης επιμειξίας με λευκά άτομα).
β) Ο μαίανδρος επικρατεί παντού στην Κίνα, αλλά και στους ναούς των ινδιάνων της Αμερικής.
Μεγάλα κτιριακά συγκροτήματα σε πολλές περιοχές στο Μεξικό ονομάζονται από τους ντόπιους «Palacios de las Grecas» δηλαδή τα Παλάτια των Ελλήνων…
γ) Ο μυθικός βασιλιάς της Χαβάης, μιμείται την θεά Αθηνά. Το δόρυ του αναφέρεται στις φωτογραφίες σαν «παράξενο» επειδή στην Χαβάη δεν είχαν τέτοιες λόγχες.
δ) Το ελληνικό κράνος υπάρχει παντού από τα αγάλματα του βασιλιά και τα μουσεία μέχρι το οικόσημο της Χαβάης.
ε) Τα περίεργα καπέλα των βουδιστών μοναχών. Προσέξτε τις απομιμήσεις του ελληνικού κράνους, αλλά και το τεράστιο ελληνικό σκουφάκι του ενός στα αριστερά της δεύτερης εικόνας.
ζ) Βλέπετε επίσης την Αζτέκικη, χαβανέζικη, και ινδική εκδοχή του κεφαλιού της Γοργόνας.
Οι χαβανέζοι πολεμιστές, πριν την μάχη, προσπαθούσαν να τρομάξουν τον αντίπαλο μιμούμενοι την τρομερή Γοργώ, που χρησιμοποιούσε η Θεά Αθηνά στην μάχη.
Παραβλέπω δεκάδες άλλα στοιχεία όπως τοπωνύμια (πχ η Αγγλία έχει ένα νησί που λέγεται Μυκήνες!), ελληνικές και ελληνογενείς λέξεις στα πιο απίθανα σημεία του πλανήτη, αρχαιολογικά ευρήματα κλπ.
Παραμένουμε στην ουσία του θέματος και ήρθε η ώρα να κερδίσω το δεύτερο βραβείο γραφικού:
ΝΑΙ! Υπήρχε κάποτε ένας ελληνικός πολιτισμός, ο οποίος επικρατούσε σε παγκόσμιο επίπεδο. Απόρροια του πολιτισμού ήταν και η δημιουργία μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας που άφησε τα ίχνη της παντού στον κόσμο.
Όπως όμως οτιδήποτε υπάρχει στον Κόσμο, υπάκουε και αυτή στον Πρώτο και Απόλυτο Συμπαντικό Νόμο: «Ότι γεννιέται πρέπει να αναπτύσσεται συνεχώς, διαφορετικά πεθαίνει».
Από αυτόν τον νόμο δεν ξεφεύγει κανείς, ούτε το ίδιο το σύμπαν, πόσω μάλλον μία ανθρώπινη αυτοκρατορία.
Έτσι τώρα πια η αρχαία αυτοκρατορία έχει πεθάνει αλλά τα ίχνη της συνεχίζουν να υπάρχουν μέχρι σήμερα, ενώ τα τελευταία υπολείμματα των  ένδοξων δημιουργών της εξαφανίζονται και αυτά στριμωγμένα στον στενό μητρικό χώρο από όπου πρέπει να ξεκίνησε κάποτε.
Ο τρομακτικά αναπτυγμένος αρχαίος ελληνικός πολιτισμός (μην μπερδεύετε την τεχνολογία με τον πολιτισμό) δεν ήταν παρά η σκιά της σκιάς του πρωταρχικού. Ήταν μία σπίθα από το τελευταίο κάρβουνο μίας τρομερής  πολιτιστικής πυρκαγιάς που κατέκλυσε κάποτε τον πλανήτη.
Διαφορετικά δεν μπορεί να εξηγηθεί η μανία των αρχαίων να κάνουν εμφύλιους πολέμους.
Για όλα αυτά ένοχος είναι το «ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΓΩ». Οι άνθρωποι που λατρεύουν το θεοποιημένο και ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΕΓΩ, έχουν την παρακάτω συμπεριφορά:
ΕΓΩ έχω δίκιο και για να το αποδείξω θα σας σφάξω όλους.
ΕΓΩ θα επωφεληθώ με κάθε τρόπο ακόμα και προδίδοντας τους συμπολεμιστές και την πατρίδα μου.
ΕΓΩ κανονίζω τι είναι σωστό και τι όχι.
ΕΓΩ αποφασίζω για τα πάντα.
Αυτό το ΕΓΩ είναι που αποτελεί την δυναμίτιδα στα θεμέλια οποιουδήποτε πολιτισμού. Για να αναπτυχθεί ο οποιοσδήποτε πολιτισμός θα πρέπει να λιγοστεύει συνεχώς το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΓΩ. Όταν πάψει να το κάνει απλά εξαφανίζεται.
Έτσι και εμείς σαν Έλληνες εξαφανιζόμαστε.
Το μόνο που θα παραμείνει στον χώρο της πρώην κραταιάς Ελλάδας και νυν Ελλαδιστάν, θα είναι οι αρχαιολογικοί χώροι και μία σούπα από ημιμαθή, εξαθλιωμένα και παγκοσμιοποιημένα όντα που θα λατρεύουν δύο θεούς: το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΕΓΩ και το 4G κινητό τους.
Έχω άδικο; ΜΑΚΑΡΙ να έχω…

20 Αυγούστου 2016

Το στριφνό βιβλίο (ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ)

Η δουλειά μου τελείωσε.
Βρώμικος και σκεπασμένος σκόνη, πασαλειμμένος μαύρο γράσο κουβαλάω τα εργαλεία μου. Μπροστά στην καντίνα κόσμος παίρνει φαγητό.
Επαίτες σκύλοι, φασαρία, και μυρωδιές από σάντουιτς. Κάποιοι πετούν κομμάτια ψωμί στα ζώα που κάθονται και, που κουνώντας με λαχτάρα τις ουρές τους, περιμένουν.
Ένα σκυλάκι άρχισε να με πλησιάζει.
Μοιάζει σαν καρικατούρα. Με πόδια σκεβρωμένα και κοντά.
Τα κόκαλα, όμοια σπασμένα καλάμια, προβάλουν δεξιά και αριστερά. Αηδιαστικά στρεβλά.
Έχω δει και άλλα τέτοια.
Κάθε τόσο γεννιέται και ένα παρόμοιο. Ίσως να φταίει κάποιο γονίδιο. Ίσως οι ακτινοβολίες των μετασχηματιστών. Ίσως και κάποιο από τα άπειρα και επικίνδυνα χημικά που χρησιμοποιούνται στο εργοστάσιο.
Το σκυλί χαρούμενο, σαν γελοιογραφία, πηδούσε δίπλα μου κάνοντας χαρές.
Λαχάνιαζε και χτυπιόταν.
Κούναγε την ουρά και γάβγιζε.
Στριφογύριζε μυρίζοντας και ξερογλειφόταν.
Νόμιζε ότι τα σίδερα που κρατούσα ήταν φαγητό. Με λίγη προσπάθεια, ήλπιζε, ίσως να του έδινα κάτι.
Κοίταξα με φρίκη το παραμορφωμένο κορμί.
Και αισθάνθηκα λύπη για την μοίρα του.
Κανονικά θα έπρεπε να είναι ελεύθερος.
Να γυρνάει στα λιβάδια.
Να τρέχει.
Περήφανος.
Να δίνει μάχες με τους άλλους σκύλους.
Να κυνηγά με την αγέλη του στα δάση.
Και να είναι ελεύθερος.
Και να πεθάνει ελεύθερος.
Με τιμή.
Σαν αληθινός σκύλος.
Τι κατάντια!
Τώρα εδώ, μέσα στη σκόνη και στις σκουριές, βρώμικος και ελεεινός, ανάπηρος και αγνοημένος, κακάσχημος ζήτουλας, ικετεύει για ένα ξεροκόμματο διακινδυνεύοντας να φάει κλωτσιές.
Ο άθλιος σακάτης με πλησίασε και με ένα τελευταίο σκέρτσο αναπήδησε κοιτώντας με.
Έμεινα αποσβολωμένος.
Τα μάτια του παιχνιδιάρικα, καθαρά και αθώα τρύπησαν την ψυχή μου και με δηλητηρίασαν με όλη την σκυλίσια τους αγνότητα.
Και για μια στιγμή εγώ, ο σπουδαίος άνθρωπος, ο παντοδύναμος, με όλο τον τεχνολογικό μου πολιτισμό και τα επιτεύγματά μου ευχήθηκα να μπορούσα να αποκτήσω τα μάτια του.
Έστω και αν τα πόδια μου θα ήταν στρεβλά σαν τα δικά του.

Το ψιλό γαζί και η παραπληροφόρηση

1) Θυμάστε που κάποτε η Ελληνική τηλεόραση είχε γεμίσει με ειδήσεις για τους λαθρομετανάστες που έφταναν στα νησιά μας; Οι δημοσιογράφοι ξημεροβραδιάζονταν στα νησιά. Τα κανάλια ανταγωνίζονταν για το ποιο θα κάνει το πιο σπαραξικάρδιο ρεπορτάζ και θα δείξει τις χειρότερες εικόνες.
Μέχρι που κατασκεύαζαν ψεύτικες ειδήσεις, σαν αυτή με το μωρό που γεννήθηκε στα λασπόνερα.
ΜΕΤΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΞΑΦΝΙΚΑ, οι λαθρομετανάστες χάθηκαν από την μικρή οθόνη. Πολλές φορές γινόντουσαν φασαρίες, αλλά το μόνο που γινόταν ήταν μία γρήγορη αναφορά της μίας πρότασης.
2) Όπως έγραφα στη προηγούμενη ανάρτηση στο Καλαί γίνεται το έλα να δεις.
Όμως, στα «έγκυρα» και «μαχόμενα» ΜΜΕ δεν ανέφεραν απολύτως τίποτε, όπως συμβαίνει εξάλλου και για πολλά σημαντικά γεγονότα ανά τον πλανήτη.




Παρεμπιπτόντως στην λειτουργία της αστυνομίας και των συνεργείων, που ΠΡΕΠΕΙ να γκρεμίσουν αυτό το αίσχος, φέρνουν δυσκολίες τα «Charities», το πολιτικά ορθό όνομα των ΜΚΟ, δηλαδή «φιλανθρωπικές οργανώσεις».
3) Σε ανάρτηση για τα παιδιά-πρόσφυγες, η αγγλική Τέλεγκραφ υπολογίσει σε πάνω από ένα εκατομμύριο τους πρόσφυγες που μπήκαν στην Ελλάδα από το 2015 μέχρι και σήμερα.


Όμως, η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ,  μιλάνε για 52 χιλιάδες πρόσφυγες. Μάλιστα κυβέρνηση, αντιπολίτευση και ΜΜΕ τσακώνονται για το αν είναι 52 ή 49 χιλιάδες ανησυχώντας όλοι μαζί για την αλήθεια (αυτό είναι το νέο μικρότερο  ανέκδοτο).
4) Η τηλεπαρουσιάστρια, ενός ξένου «έγκυρου» καναλιού κατασυγκινήθηκε με την εικόνα του μικρού θύματος στην Συρία και έριξε τέτοιο κλάμα που χάλασε το ρίμελ.. Δεν είχε ξαναδεί ποτέ στην ζωή της εικόνες από τις καθημερινές εκατόμβες, ούτε από τα σκελετωμένα παιδιά στις περιοχές που εισβάλλουν οι «πολιτισμένοι», ούτε από τα πνιγμένα παιδιά, ούτε από τα αίσχη που συμβαίνουν στην Ασία, την Αφρική και την νότιο Αμερική τόσα χρόνια. Έτσι έγινε πρώτη είδηση και έπαιξε παντού.
5) Βγήκε νέα κινηματογραφική ταινία. Πρόκειται για το πρώτο ραντεβού του Ομπάμα με την γυναίκα του. Μεγάλης ιστορικής σημασίας. Να πάτε να το δείτε κορόιδα για να χωνέψετε ότι ο πλανητάρχης είναι και αυτός ένας απλός άνθρωπος. Δεν είναι ένα ανδρείκελο πολυεθνικών που παίζουν με την ζωή ολόκληρου του πλανήτη.
Αν όλα αυτά δεν είναι παραπληροφόρηση και ψιλό γαζί, τότε τι είναι;

Ράφι χωρίς ράφι

Ένα παλιό και έξυπνο κόλπο για να κερδίζετε άδειους χώρους που υπάρχουν πολλές φορές σε διάφορα σημεία στο σπίτι ή την αποθήκη σας.
Στην κουζίνα θα ήταν καλό για να έχετε ορατά και τακτοποιημένα τα μπαχαρικά σας και μάλιστα σε πρώτη ζήτηση.