Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

22 Απριλίου 2015

Αποθεματικά δήμων

Αν πιστεύετε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα ήρθε για να σας σώσει είσαστε βαθιά νυχτωμένοι. Έτσι πιστεύατε ότι θα σας σώσει ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και όλοι αυτοί οι εθνοσωτήρες που ψηφίζετε κατά καιρούς.
Δεν είσαστε παρά τροφή στα σαγόνια της πλουτοκρατίας που θέλει όλο και περισσότερα.
Δεν είσαστε παρά θλιβεροί ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΙ, τυφλοί πιστοί, που σέρνεστε δουλικά πίσω από τους «ιερείς» του θεού της πολιτικής.
Προσκυνάτε τον κατά περίσταση «αρχιμανδρίτη» που σας τάζει λαγούς με πετραχήλια για να τον ψηφίσετε και να του δώσετε την δυνατότητα να σας κατακλέψει. Και επιπλέον τον υπερασπίζεστε με νύχια και με δόντια αποδεχόμενοι τις κατά καιρούς ληστρικές πράξεις του.
Δεν έχετε πάρει είδηση ότι ζείτε στην εποχή του Αντίχριστου και ότι λατρεύετε τον Μαμωνά. Αν σταματήσετε τις μετάνοιες για μία στιγμή, αν βγάλετε την πολιτική και οποιαδήποτε ιδεολογική τσίμπλα από τα μάτια σας, τότε θα δείτε στην πραγματικότητα: Οι ιερείς του Μαμωνά (του εβραίου θεού του πλούτου) μεταμφιεσμένοι σε πολιτικούς έχουν έναν και μοναδικό σκοπό: να πλουτίσουν αυτοί και τα αφεντικά τους.
Μετά τα αποθεματικά των ταμείων ήρθε η ώρα να στραγγίξουν οποιοδήποτε ταμείο υπάρχει ακόμα. Έτσι αποφάσισαν να βάλουν χέρι στους δήμους.
Το παραμύθι της ανάπτυξης και η ληστεία των ηλιθίων φορολογουμένων είναι παντού και πάντοτε το ίδιο. Θα σας δώσω ένα μικρό παράδειγμα από το βιβλίο «The Trillion-Dollar Conspiracy», γραμμένο από αμερικανό που όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αμερικανάκι όπως εσείς κορόιδα ψηφοφόροι.
Τα συμπεράσματα από την ανάγνωση δικά σας.

Δημόσιο χρέος, ιδιωτικό κέρδος
Είτε πλούσιοι είτε φτωχοί, οι περισσότεροι Αμερικανοί πιστεύουν ότι τα οικονομικά τους είναι ασφαλή, χάρη σε μια ομοσπονδιακή κυβερνητική εταιρεία που δημιουργήθηκε το έτος της Μεγάλης Ύφεσης του 1933.
Κάπου 8.400 αμερικανικές τράπεζες συμμετέχουν στην Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC), μια ανεξάρτητη υπηρεσία που δημιουργήθηκε από το Κογκρέσο για να διατηρηθεί η σταθερότητα και η εμπιστοσύνη του κοινού στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας με την ασφάλιση των καταθέσεων, την εποπτεία των τραπεζών για την ασφάλεια και την ευρωστία και τη διαχείριση των πτωχεύσεων. Αυτές οι τράπεζες διαθέτουν ένα μικρό μέρος των κερδών τους για να ασφαλίσουν συλλογικά τις τραπεζικές καταθέσεις σε περίπτωση που μια τράπεζα πτωχεύσει.
Και δεν το έκαναν στα τέλη του 2008 και το 2009. Αυτά τα δύο χρόνια, 111 τράπεζες πτώχευσαν και πολλές άλλες έφτασαν στην κατάρρευση, μειώνοντας το αποθεματικό της FDIC  από 52,8 δισεκατομμύρια δολάρια το 2008 σε μόλις 10,4 δισεκατομμύρια δολάρια κατά το πρώτο τρίμηνο του 2009. Το αποθεματικό βρέθηκε στο χαμηλότερο σημείο του από το σκάνδαλο των αποταμιεύσεων και δανείων του  1992.
Αλλά το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτό το αποθεματικό ταμείο, όπως και η Κοινωνική Ασφάλιση, είναι απλώς μια ψευδαίσθηση.
Το 2008, ο πρώην πρόεδρος της FDIC, William M. Isaac, έγραψε ένα άρθρο με τίτλο «Το μυθικό ταμείο FDIC», στο οποίο αποκάλυψε την αφερεγγυότητα της FDIC:
«Όταν έγινα πρόεδρος της FDIC, το 1981, η οικονομική δήλωση έδειχνε  ένα υπόλοιπο στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ από περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Αποφάσισα  ότι θα ήταν μια πραγματική απόλαυση να δω όλα αυτά τα χρήματα, έτσι τηλεφώνησα στον τότε υπουργό Οικονομικών Don Regan. Η συζήτηση πήγε κάπως έτσι:
Isaac: Don, θα ήθελα να έρθω να δούμε τα χρήματα.
Regan: Τι χρήματα;
Isaac: Τα 11 δις δολάρια που το FDIC έχει στο θησαυροφυλάκιο του Υπουργείου Οικονομικών.
Regan: Χμ, καλά, βλέπεις, Μπιλ, αχ, αυτό είναι ένα μικρό πρόβλημα.
Isaac: Ξέρω ότι είσαι απασχολημένος. Δεν χρειάζεται να το κάνουμε αμέσως.
Regan: Δεν είναι θέμα χρόνου. Δεν ξέρω πώς να το πω αυτό, αλλά δεν έχουμε τα χρήματα.
Isaac: Ναι, χα χα.
Regan: Όχι, πραγματικά. Οι τράπεζες πληρώνουν χρήματα για την FDIC, η FDIC έχει μεταφέρει τα χρήματα στο δημόσιο ταμείο, και το Υπουργείο Οικονομικών τα έχει ξοδέψει για πυραύλους, σχολικά γεύματα, έργα ύδρευσης, και τα παρόμοια. Τα χρήματα έχουν φύγει.
Isaac: Όμως λέει ακριβώς εδώ σε αυτό το δημοσιονομικό δελτίο ότι έχουμε περισσότερα από 11 δισεκατομμύρια δολάρια στο Υπουργείο Οικονομικών.
Regan: Κατά μία έννοια, το κάνετε. Βλέπετε, εμείς χρωστάμε αυτά τα χρήματα στην FDIC, και πληρώνουμε τόκους.
Isaac: Ξέρω ότι αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο τραβηγμένο, αλλά τι θα συνέβαινε αν πρέπει να πάρουμε μερικά δισεκατομμύρια για να χειριστούμε την πτώχευση μιας τράπεζας;
Regan: Αυτό είναι εύκολο. Θα τα δανειστούμε. Θα πάρετε τα χρήματα αμέσως.
Isaac: Στάσου να δω αν το κατάλαβα. Τα χρήματα που οι τράπεζες νόμιζαν ότι είχαν αποταμιεύσει τον τελευταίο μισό αιώνα, για μια δύσκολη κατάσταση, δεν υπάρχουν. Αν συμβεί κάτι και χρειαζόμαστε τα χρήματα, το Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να τα δανειστεί. Έτσι δεν είναι;
Regan: Ναι.

Isaac: Μόνο ένα πράγμα ακόμα. Γιατί τότε να σκάμε προσποιούμενοι ότι υπάρχει ένα τέτοιο ταμείο;
Regan: Λυπάμαι, Μπιλ, αλλά ο Πρόεδρος καλεί στην άλλη γραμμή. Θα πρέπει να ξαναμιλήσουμε.

Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ότι ξαναμίλησαν.

21 Απριλίου 2015

Θεραπεία μόλυνσης νυχιού

Λίγο-πολύ όλοι έχετε την οδυνηρή εμπειρία του νυχιού (συνήθως στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού) που πρήζεται και πονάει.
Το πρόβλημα δημιουργείται όταν φοράτε τα παπούτσια σας για πάρα πολλές ώρες για πολλές ώρες ή όταν καθαρίζετε «άγρια» το πλαϊνό του νυχιού, οπότε τραυματίζετε το δέρμα και ανοίγετε πόρτα για τα μικρόβια.
Η καλύτερη θεραπεία είναι να πασαλείψετε το πονεμένο μέρος και τα πλαϊνά του νυχιού με βάμμα ιωδίου (ΟΧΙ με το χαζό μπεταντίν που κυκλοφοράει τελευταία). Ζητήστε από τον φαρμακοποιό να σας δώσει βάμα ιωδίου (βάφει το δέρμα και για αυτό δεν το χρησιμοποιεί κανείς!), και να προσθέσει μέσα δύο-τρία «σπυριά» μεταλλικό ιώδιο. Έτσι το διάλυμα θα γίνει αρκετά ισχυρό μικροβιοκτόνο. Μην το παρακάνετε με το μεταλλικό ιώδιο, γιατί το διάλυμα θα γίνει υπερβολικά καυστικό.
Με μερικές επαλείψεις η μόλυνση θα υποχωρήσει. Στην πρώτη εικόνα βλέπετε το νύχι που έχει βαφτεί με το ιώδιο. Στην επόμενη εικόνα βλέπετε την θεραπευμένη μόλυνση που άφησε ένα μαύρο σημάδι στο νύχι.

Εάν τώρα τύχει και δεν προλάβετε την μόλυνση και το νύχι πρηστεί πολύ τότε αγγίζετε με μία οδοντογλυφίδα ή καρφίτσα το σημείο που έχει πρηστεί και πονάει (συνήθως στις περιοχές που ζωγράφισα με κόκκινο χρώμα). Αν δεν νοιώθετε την πίεση, αυτό σημαίνει ότι κάτω από το δέρμα έχει μαζευτεί πύον. Μπορείτε να τρυπήσετε το δέρμα με την καρφίτσα για να βγει το πύον. Έτσι θα ανακουφιστεί αμέσως ο πόνος που οφείλεται στο τεντωμένο δέρμα.
Δεν υπάρχει κίνδυνος να πάθετε τίποτε από το τρύπημα, το οποίο επιπλέον είναι ανώδυνο, αφού θα τρυπήσετε μόνο νεκρό δέρμα. Το πύον θα έχει ένα σταχτί χρώμα και θα μυρίζει ποδαρίλα! Με λίγη πίεση για να αδειάσει η κύστη και λίγο βάμα ιωδίου ακόμη, θα ξεχάσετε πολύ γρήγορα τον πόνο.

19 Απριλίου 2015

Ψηφίστε για το επαχθές χρέος

Μπείτε στην «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ» (www.1millionsignatures.eu) και ψηφίστε για το τοκογλυφικό χρέος που μας έχουν φορτώσει. Εάν φτάσουμε το ένα εκατομμύριο υπογραφές υπάρχει η νομική δυνατότητα να περάσει νόμος στην ΕΕ για την καθιέρωση της «κατάστασης ανάγκης».
Την επόμενη εβδομάδα θα υπάρξει εξέταση στο Ευρωδικαστήριο; Γίνεται επίκληση του άρθρου 8 της Συνθήκης της Λισσαβόνας, που τέθηκε σε ισχύ, από 1/4/2012 σύμφωνα με την οποία όταν υποβληθούν ένα εκατομμύριο υπογραφές Ευρωπαίων πολιτών, υποβάλλεται ΑΙΤΗΜΑ, για ψήφιση Νόμων. Οι υπογραφές «που θεωρείται δεδομένο ότι θα βρεθούν» θα ζητούν την ψήφιση της «κατάστασης ανάγκης», βάσει της οποίας «όταν το χρέος καταστεί απεχθές, τότε παραμερίζεται και προηγούνται οι ανάγκες του λαού». Το αίτημα είχε αρχικά υποβληθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία στις 6/9/2012, το απέρριψε επειδή «βρίσκεται καταφανώς, εκτός του πλαισίου των αρμοδιοτήτων της».
Ψηφίστε και διαδώστε το μήνυμα σε όσους περισσότερους μπορείτε.

18 Απριλίου 2015

Η θαυμαστή φύση

Έχω πει αρκετές φορές ότι στοιχηματίζω πάντοτε υπέρ της φύσης. Όσο αυτοκαταστροφικοί, αλαζόνες και σπάταλοι και αν είμαστε, όσο και αν καίμε και καταστρέφουμε, εκείνος που θα έχει την τελευταία λέξη θα είναι πάντα ο ίδιος: η φύση!
Δεν μπορώ να μην θαυμάσω την ζωτικότητα του γερανιού. Κλαδεύτηκε πριν από τρεις εβδομάδες και μερικά κλαράκια στο χώμα επιμένουν να έχουν ολοζώντανα λουλούδια.

13 Απριλίου 2015

Γνωμικά

Φανταστείτε ότι η ζωή λειτουργεί υπέρ σας, ακόμη και όταν φαίνεται να εργάζεται εναντίον σας. Υπάρχει κάτι περισσότερο στη ζωή από το να παρακολουθείτε τους άλλους ανθρώπους να τη ζουν.

9 Απριλίου 2015

Έλεος πια με εσάς τους φιλόζωους

Πολλοί ίσως θυμώσετε με αυτά που θα γράψω, αλλά δεν γίνεται αλλιώς.
Δεν αντέχω αυτήν την βία κατά της φύσης στολισμένη με δήθεν πολιτισμό και δήθεν καλοσύνη. Για αυτό θα σκάσω αν δεν γράψω άμεσα, ωμά και χωρίς τις συνήθεις ευγένειες.
Μόλις είδα μία διαφήμιση για το ότι πρέπει να στειρώνουμε τα ζώα, τα οποία λέει υποφέρουν από το σεξ, αφού για αυτά δεν είναι ευχαρίστηση, αλλά μία πιεστική ανάγκη! Και τελειώνει η ανεγκέφαλη διαφήμιση: θα σας άρεσε να βλέπετε δεκάδες παιδάκια να αργοπεθαίνουν στον δρόμο;
Ξεκινάω με τις βλακώδεις διαπιστώσεις ότι:
1) «Στα ζώα δεν αρέσει το σεξ, αλλά το κάνουν αναγκαστικά». Αλήθεια πότε έζησαν σαν ζώα για να το ξέρουν; Ποιος μπορεί να γνωρίζει τι αισθάνεται και τι σκέφτεται ένα ζώο;
2) «Η φύση έκανε λάθος που πρέπει να διορθωθεί». Οι μόνοι που κάνουν λάθη είμαστε εμείς τα ηλίθια πιθηκοειδή που κρύβουμε την βλακεία και την σκληρότητά μας πίσω από βαρύγδουπες φράσεις. Η φύση έχει βάλει ευχαρίστηση πίσω από κάθε ένστικτο και δραστηριότητα που κάνουμε. Ακόμα και το να πεθάνεις πολεμώντας για να σώσεις τους απογόνους σου εμπεριέχει ευχαρίστηση.
- «Αφού δεν θέλουμε να υποφέρουν τα ζωάκια στον δρόμο, ας τα ευνουχίσουμε». Με ποιο δικαίωμα θα πάρεις ένα ανυπεράσπιστο ζώο και θα του αφαιρέσεις την δυνατότητα να ικανοποιήσει το πιο δυνατό ένστικτό του, αυτό της αναπαραγωγής του είδους; Από πότε αυτό λέγεται πολιτισμός και ευαισθησία;
Όχι ρε, δεν μου αρέσει να βλέπω παιδάκια να πεθαίνουν στον δρόμο.
Ξέρετε όμως τι άλλο ΔΕΝ μου αρέσει;
-Δεν μου αρέσει που κρύβετε την βάρβαρη και απάνθρωπη πράξη του ευνουχισμού ενός όντος και μάλιστα ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ, πίσω από τον ανώδυνο όρο «στείρωση».
-Δεν μου αρέσει που η μισή ανθρωπότητα πεθαίνει της πείνας ή βρίσκεται σε κατάσταση εξαθλίωσης και δουλείας, για να έχετε όλοι εσείς οι «ευαίσθητοι πολιτισμένοι φιλόζωοι» τηλεόραση, αυτοκίνητα, κινητά τηλέφωνα, Ipod, τάμπλετ πι-σι,, καλοριφέρ, ψυγεία, αιρ-κοντίσιον, ηλεκτρικό ρεύμα, αεροπλάνα και κάθε είδους τρόφιμα και ποτά, κατασκευασμένα συνήθως από εξαθλιωμένους εργάτες-δούλους.
-Δεν μου αρέσει που ΔΕΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΤΕ για την χρήση φαρμάκων δοκιμασμένων σε ζώα, αλλά τα χρησιμοποιείτε όταν τα έχετε ανάγκη.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω φρικτές ράτσες-υβρίδια κατασκευασμένες αποκλειστικά για την ευχαρίστηση των «πολιτισμένων» και δήθεν φιλόζωων καταναλωτών.
-Δεν μου αρέσει να ταΐζετε κάθε μέρα με πολυτελείς κονσέρβες το «αγαπημένο σας ζωάκι» δίνοντας τόσα χρήματα όσα θα μπορούσαν να σώζουν τα παιδιά που πεθαίνουν στην Αφρική.
-Δεν μου αρέσει να καταναλώνονται εκατομμύρια τόνοι ψάρια και κρέας κάθε χρόνο, ενώ θα μπορούσαν να ταΐζουν το περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο πεινασμένους του πλανήτη.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω γάτες στειρωμένες και ΧΩΡΙΣ νύχια να ζουν μίζερα μέσα σε ένα διαμέρισμα. Προφανώς όμως υποφέρουν που έχουν νύχια και έτσι τις απαλλάσσουμε από αυτήν την συμφορά που τους επέβαλε η φύση.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω έναν σκύλο που χρειάζεται να τρέχει 50 χιλιόμετρα (το λιγότερο) κάθε μέρα) να μιζεριάζει σε ένα μπαλκόνι.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω, σε δρόμους και πάρκα, κόπρανα ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΥΡΑ.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω Χάσκι φτιαγμένα να κοιμούνται στο χιόνι σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν, να ζουν στην τροπική Αθήνα.
-Δεν μου αρέσει να ακούω γαυγίσματα από τους σκύλους, που ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ σε στενούς χώρους και ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ για ΕΠΑΦΗ με άλλα σκυλιά, γαυγίζουν συνεχώς μέρα και νύχτα και ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ώρα.
Κανονικά:
-Θα έπρεπε να απαγορεύεται η κατοχή ζώων ΠΑΝΤΟΥ σε πόλεις και χωριά. Τα ζώα δεν είναι ένα είδος φυσικών δούλων.
-Θα έπρεπε να απαγορεύεται το δέσιμο των σκύλων ΠΑΝΤΟΥ σε πόλεις και χωριά. Τα ζώα γεννήθηκαν ελεύθερα και θέλουν αν πηγαινοέρχονται όπως και εσείς. Με ποιο δικαίωμα τα φυλακίζετε;
-Θα έπρεπε να απαγορεύεται η στείρωση των ζώων ΠΑΝΤΟΥ. Εσείς θέλετε να σας στειρώσουν επειδή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πεθαίνουν από πείνα;
Τέλος για όσους «πολιτισμένους» εξυπνάκηδες θα μου πουν ότι αφού είμαι τόσο φιλόζωος γιατί τρώγω κρέας και δεν με ενοχλεί η κακομεταχείριση των ζώων που χρησιμοποιούμαι για τροφή απαντώ:
-Με ενοχλεί η κακομεταχείριση και όλα τα ζώα θα έπρεπε να ζουν ελεύθερα και να θανατώνονται (όταν χρειάζεται) όσο γίνεται πιο γρήγορα και πιο ανώδυνα. ΕΣΑΣ όμως ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν σας ενοχλεί, αφού ταΐζετε το παιχνίδι σας με προϊόντα από τέτοια βιομηχανικά ζώα.
-Τρώγω κρέας όχι γιατί είμαι απολίτιστος, αλλά γιατί το έχω ανάγκη. Είμαι ένα ζώο στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, έχοντας κατασκευαστεί να τρώγω ΚΑΙ κρέας, αλλά όχι να γίνω σαρκοβόρο, όπως είναι οι περισσότεροι από όσους έχουν ζώα-παιχνίδια στο σπίτι. Μην μου πείτε ότι η χορτοφαγία είναι πολιτισμός, γιατί στην χορτοφαγική Ινδία μόνο πολιτισμό δεν βλέπω.
-Με ενοχλεί το ίδιο η κακομεταχείριση που υφίστανται τα φυτά, τα οποία επίσης αισθάνονται, κινούνται και αντιδρούν με εξυπνάδα (με βάση φυσικά τον δικό τους χρόνο).
Δεν είδα όμως κανέναν φιλόζωο να αισθάνεται συμπόνια για ένα φυτό που πεθαίνει από δίψα σε μία γλάστρα, ούτε για τα δέντρα και τους θάμνους σε πάρκα και πεζοδρόμια, που κάθε χρόνο υποφέρουν από το κλάδεμα. Ή μήπως τα φυτά υποφέρουν που έχουν κλαδιά και εμείς τα ανακουφίζουμε;
Συμπερασματικά, αν υπάρχει κάποιο ζώο που πρέπει να ευνουχιστεί (και όχι το πολιτικά ορθό στειρωθεί) αυτό είναι οι άνθρωποι με πρώτους-πρώτους τους «φιλόζωους». Γιατί αν υπάρχει ένα λάθος της φύσης που πρέπει να διορθωθεί, αυτό είναι η δημιουργία του ανθρώπου.

7 Απριλίου 2015

PAX AMERICANA αλα Σύριζα

Το κείμενο θα μπορούσε να έχει τίτλο «Πασόκ-Σύριζα: βίοι παράλληλοι».
Το 1980, με τον αντιαμερικανισμό στα ύψη (από την αστυνομοκρατία του Καραμανλή) , ο «Παπανδρέου εδώ και τώρα Αλλαγή» με σημαία τις «βάσεις του θανάτου» και τα «τιμημένα γηρατειά» πήρε την εξουσία:
-Απαξίωσε την εκπαίδευση
-Βάφτισε τις «βάσεις του θανάτου» Νατοϊκές
-Έθεσε τα θεμέλια για να καταστραφεί ότι είχε απομείνει από την ελληνική παραγωγή, μετά την επέλαση του εθνοσωτήρα «Καραμανλή ή τανκς».
Όλοι ξέχασαν τις κακές βάσεις και τους Αμερικάνους και άρχισε η απίστευτη αύξηση του ελληνικού χρέους.
Είχα γράψει παλαιότερα για το πολύ περίεργο φαινόμενο του να επισκέπτεται ένας κομμουνιστής/επαναστάτης, και αρχηγός κόμματος αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον ναό του καπιταλισμού, στην πρώτη του επίσημη έξοδό του από την χώρα του.
Ο μόνος λόγος που κάνεις ένα τέτοιο «προσκύνημα» σε έναν «ιερό τόπο» είναι για να δηλώσεις την πίστη σου και να πάρεις τις ευλογίες του αφεντικού.
Να γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ «επαναστάτησε» κατά του ΔΝΤ και των ευρωπαίων σκιτζίδων. Με την αγανάκτηση του κόσμου (λόγω της άδικης και σκληρής μεταχείρισης από την «δημοκρατική» ΕΕ) να φτάνει σε οριακό σημείο χρειαζόταν μία επανάσταση-χαλάρωση.
Ο Τσίπρας (μιμούμενος τον Παπανδρέου σε κινήσεις, τόνο φωνής και εκφράσεις) ηγήθηκε της νέας επανάστασης και πήρε την εξουσία:
-Ξαφνικά το ΔΝΤ άρχισε να μας συμπαθεί
-Η Τρόικα έγινε Θεσμικό Όργανο
-Το ΕΠΑΧΘΕΣ ΧΡΕΟΣ έγινε «η χώρα πληρώνει τις υποχρεώσεις τις ΣΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ» (κατά την επίσημη έκφραση του Βαρουφάκη),
-Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας έγινε «ενοικίαση».
Τώρα βέβαια και η Διώρυγα του Παναμά «ενοικιάστηκε» για 99 χρόνια σε αμερικανική εταιρεία. Και όταν έληγε το συμβόλαιο (όλως τυχαίως) έγινε πραξικόπημα. Και η πρώτη ενέργεια του πραξικοπηματία ήταν να ανανεώσει την σύμβαση για άλλα 99 χρόνια.
Η ομοιότητα των επαναστάσεων του Παπανδρέου και του Τσίπρα βγάζουν μάτι.
Αλλά υποψιάζομαι ότι μάλλον κάνω λάθος:
-έχω οκτώ χρόνια να αγοράσω καινούριο υπολογιστή
-το κινητό μου είναι πέντε χρόνων
-δεν έχω ιδέα από τάμπλετ και 4G
-δεν ενδιαφέρομαι ΚΑΘΟΛΟΥ για το ποδοσφαιρικό τσίρκο
-δεν περνάω ούτε από τον δρόμο που υπάρχει προποτζίδικο
-δεν με ενδιαφέρει να γίνω πλούσιος ξύνοντας λαχεία
-αδιαφορώ για τις νέες μόδες και τις συνταγές των τηλεοπτικών σανοπωλείων
-μου γυρίζουν τα άντερα με τις σελέμπριτι και τα σταριλίκια
Προφανώς λοιπόν, δεν έχω άλλη δουλειά να κάνω και γεμίζω την άχαρη ζωή μου φανταζόμενος ομοιότητες που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Εξάλλου αν υπήρχαν, δεν θα τις είχαν αναφέρει οι «μαχόμενοι» δημοσιογράφοι των καναλιών;