Γλώσσα

Σήμερα βιώνουμε μία τραγική πραγματικότητα σε σχέση με την γλώσσα μας και την χρήση της. Η θαυμάσια Ελληνική γλώσσα καταστρέφεται κυριολεκτικά. Καταργούμε συνεχώς τα επιμέρους στοιχεία της και την απλοποιούμε οδηγώντας την στην λατινικοποίηση και τον θάνατο.
Το χειρότερο όλων είναι ότι κανείς δεν ανησυχεί. Αντίθετα οι περισσότεροι θεωρούν φυσικό που συμβαίνει αυτό και το χειρότερο το θεωρούν εξέλιξη!
Έχω όμως μία ερώτηση για όλους:
Αν η γλώσσα μας πρέπει να απλοποιηθεί και να φτάσει στην κατάντια που περιέγραψα στο "Ελληνική γλώσσα. Μια διαχρονική ματιά στην καταστροφή της" τότε γιατί στα Windows XP και στα VISTA (δεν ξέρω για τα παλιότερα συστήματα), υπάρχουν ελληνικές γραμματοσειρές στο πολυτονικό;
Πάρτε μία γεύση πολυτονικού κειμένου και συγκρίνετέ το με τα γκρίκλις και τα κείμενα χωρίς τόνους:
ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. 3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς. 4 καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν·
Το πληκτρολόγιο έχει πλέον συντομεύσεις για περισπωμένες, δασείες υπογεγραμμένες κλπ. Μην μου πείτε ότι η Microsoft έβαλε στα Windows πολυτονικές γραμματοσειρές επειδή της το ζητήσαμε εμείς...
Μήπως έχουμε αρχίσει να μπαίνουμε στην φάση της εισαγωγής της ελληνικής στα λειτουργικά των υπολογιστών;
Μήπως σε λίγο οι ξένοι θα μπορούν να χειρίζονται τα ελληνικά ενώ εμείς θα γράφουμε στα γκρίκλις;
Πόσες άγνωστες λέξεις είχατε σε αυτό το 2000 ετών κείμενο;
Και μην μου πει κανείς ότι τα πνεύματα, οι τόνοι και το τελικό "ν" τον εμπόδισαν να διαβάσει...

Αιτία λύπης

Διαβάζω σε περιοδικό:
Για να μάθεις όλα όσα θα ήθελες για την Ουαλία, μπορείς να τηλεφωνήσεις ή να επισκεφθείς το site του Γραφείου Τουρισμού της Μεγάλης Βρετανίας και να ζητήσεις να σου στείλουν δωρεάν έναν καταπληκτικό οδηγό της Ουαλίας.
Χωρίς βέβαια να το έχω εξακριβώσει, αμφιβάλλω εάν εμείς κάνουμε το ίδιο πράγμα. Συνήθως οι υπηρεσίες μας είναι "μπάτε σκύλοι αλέστε".
Γράψτε κάτι από όσα σας συνέβησαν, καλά ή κακά, με τα "τουριστικά" εντός Ελλάδος. Τώρα που αρχίζει το καλοκαίρι θα είναι χρήσιμα για να αποφύγουν και άλλοι τις κακοτοπιές.

Ελληνική γλώσσα. Μια διαχρονική ματιά στην καταστροφή της

Επ' ευκαιρία της καταχώρησης για τον ευρωβουλευτή διαβάστε εδώ το δεύτερο από τα δύο "προφητικά" κειμενάκια που έχω γράψει για κάποιο βιβλίο. Εκδοθεί δεν εκδοθεί τι σημασία έχει πια...


Όταν κάτι συμβαίνει σιγά-σιγά δεν του δίνουμε σημασία. Αυτό το έχουν καταλάβει όλοι εκείνοι που συμβάλλουν (για δικούς τους σκοπούς) στην υπερ-απλούστευση και λατινοποίηση της θαυμάσιας γλώσσας μας. Θα παίξω τον ρόλο του προφήτη για να δείτε που θα καταντήσουμε την πολύπαθη γλώσσα μας αν δεν ξυπνήσουμε και συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με τις βλακείες που προωθούνται στα κανάλια της τηλεόρασης.

Κάποτε λέγαμε:

«Τώρα θα προσευχηθώ εις τον έναν και μοναδικόν θεόν δια την μακροημέρευσιν και την ευτυχίαν σας».

Προσέξτε την σταδιακή αλλαγή στις υπογραμμίσεις:

-Απλοποίηση «ν» και «δια»: «Τώρα θα προσευχηθώ εις τον ένα και μοναδικό θεό για την μακροημέρευση και την ευτυχία σας».

-Απλοποίηση «εις τον»: «Τώρα θα προσευχηθώ στον ένα και μοναδικό θεό για την μακροημέρευση και την ευτυχία σας».
-Απλοποίηση «ν»: «Τώρα θα προσευχηθώ στον ένα και μοναδικό θεό για τη μακροημέρευση και την ευτυχία σας».

Ακολουθεί η «βαριά μετατροπή»:

-Απλοποίηση διφθόγγου «ευ» σε «φ»: «Τώρα θα προσεφχηθώ στον ένα και μοναδικό θεό για τη μακροημέρεφση και την εφτυχία σας».
-Απλοποίηση του «ω» σε «ο»: «Τόρα θα προσεφχηθό στον ένα και μοναδικό θεό για τη μακροημέρεφση και την εφτυχία σας».
-Απλοποίηση των «υ,η,ει,οι» σε «ι»: «Τόρα θα προσεφχιθό στον ένα και μοναδικό θεό για τι μακροημέρεφσι και τιν εφτιχία σας».
-Απλοποίηση του «σ» σε «s»: «Τόρα θα προσεφχιθό sτον ένα και μοναδικό θεό για τι μακροημέρεφsι και τιν εφτιχία sαs».
-Πλήρης λατινοποίηση και του «θ» σε «th» και κατάργηση και του τόνου (που ήδη πολλοί δεν τον χρησιμοποιούν πλέον) για να ταιριάζουν όλα και με τα πληκτρολόγια των κομπιούτερ, παρά το γεγονός ότι τα Windows (για ποιον λόγο άραγε;) υποστηρίζουν πλέον Ελληνικά με τόνους, πνεύματα και υπογεγραμμένες: «Tora tha prosefxitho sto ena ke monadiko theo gia ti makroimerefsi ke ti eftixia sas»
Η θαυμάσια οπτικώς φράση «Τώρα θα προσευχηθώ εις τον έναν και μοναδικόν θεόν δια την μακροημέρευσιν και την ευτυχίαν σας» 
σε μερικά χρόνια θα έχει μετατραπεί στο φρικτό: 
«Tora tha prosefxitho sto ena ke monadiko theo gia ti makroimerefsi ke ti eftixia sas».
Αν δεν το πιστεύετε μπείτε στο ίντερνετ και δείτε πόσοι γράφουν με αγγλικούς χαρακτήρες μόνο και μόνο γιατί βαριούνται να πατήσουν ένα κουμπί, για να αλλάξει η γλώσσα του πληκτρολογίου.

Έχω αρχίσει να νοσταλγώ την τουρκοκρατία. Τουλάχιστον τότε υπήρχε πρόβλημα επιβίωσης και όλα επιτρέπονταν…

Η καταστροφή της γλώσσας μας

Επ' ευκαιρία της προηγούμενης καταχώρησης διαβάστε εδώ το πρώτο από δύο "προφητικά" κειμενάκια που έχω γράψει για κάποιο βιβλίο. Εκδοθεί δεν εκδοθεί τι σημασία έχει πια...
Η γλώσσα μας φτωχαίνει όλο και περισσότερο. Καταργούνται τόνοι, λέξεις και σε λίγο θα καταργηθούν και τα διπλά φωνήεντα.
Τι μας χρειάζεται, λένε ήδη πολλοί μεγάλοι φωστήρες που απομυζούν τον κρατικό κορβανά, να έχουμε τα η, ι, υ, ει, οι; Να κάνουμε την γλώσσα μας απλούστερη.
Αυτό που δεν έχει πετύχει ο χρόνος και οι εκατοντάδες κατακτητές, πρόκειται να το επιτύχουν οι Νεοέλληνες, που κόβουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται. Φτωχαίνουμε την Γλώσσα των γλωσσών. Καταργήσαμε τα αρχαία ελληνικά και μεγαλώσαμε ολόκληρες γενιές με την πεποίθηση ότι τα αρχαία είναι μία ξένη γλώσσα! Δεν υπάρχει μεγαλύτερος μύθος από αυτό. Διαβάστε το παρακάτω τυχαίο κομμάτι της Ιλιάδας, σε γλώσσα άκρως αρχαϊκή. Αν και μερικές λέξεις έχουν λίγο διαφορετική μορφή ή έννοια τις περισσότερες τις χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα. Σε παρένθεση θα βάλω μόνο τις λέξεις που δεν έχουν σημερινή μορφή. Σε παρένθεση υπάρχουν οι σχεδόν άγνωστες λέξεις που δεν χρησιμοποιούμε σήμερα:
«Ει(εάν) δή(δηλαδή) ομού πόλεμός τε(και) δαμά(δαμάζει) και λοιμός Αχαιούς·
αλλά άγε(πήγαινε) δή τινα μάντιν ερείομεν(;) ή ιερήα(ιερέα)
ή και ονειροπόλον, και γάρ(διότι) το όναρ(όνειρο) εκ Διός εστιν(είναι),
ός(οποίος) και είποι ότι τόσον εχώσατο(;) Φοίβος Απόλλων»
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, σε ένα κείμενο περισσότερο από τρεις χιλιάδες χρόνια μακριά μας, στις τριάντα έξι λέξεις υπάρχουν δύο άγνωστες, εννιά που είναι οικίες γιατί χρησιμοποιούνται ακόμη στην καθαρεύουσα και είκοσι πέντε αυτούσιες με την ίδια έννοια και σήμερα και τότε.
Δεν νομίζω να χρειάζεται κάτι περισσότερο για να πεισθεί κανείς ότι η γλώσσα παραμένει σχεδόν ίδια εδώ και 3000 χρόνια και ότι θα είναι έγκλημα αν συνεχίσουμε να την καταστρέφουμε.
-Καταργήσαμε τα επιρρήματα. Έχει επικρατήσει πλέον να λέμε: ακουστικά και εννοούμε μία από τις δύο λέξεις: ή το επίρρημα ακουστικώς ή τα ακουστικά με τα οποία ακούμε μουσική. Και αν καταργηθεί και το διπλό φωνήεν ω και ο, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα γιατί υπάρχει το ακουστικώς αλλά και το ακουστικός…
-Ήδη μπήκαμε στην δεύτερη φάση κατάργησης του τελικού νί. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να καταργούμε το αρσενικό γένος μετατρέποντάς το σε ουδέτερο. Λέμε:
Το πειθήνιο υπηρέτη και όχι τον πειθήνιο υπηρέτη.
Το Θεό και όχι τον Θεό (κάτι άκρως υβριστικό).
Αυτό βέβαια δεν θα μπορούσε να γίνει αν δεν καταργούσαμε σε πρώτη φάση το νι στα αρσενικά Θεόν, υπηρέτην, στρατιώτην κλπ.
Οι Άγγλοι μπορούν να λένε το Θεό ή το παιδί. Έχουν ένα μόνο άρθρο. Εμείς όμως όταν λέμε «θα καλέσω το…» περιμένουμε έπειτα να ακούσουμε ένα ουδέτερο όνομα. Ενώ όταν λέμε «θα καλέσω τον…» περιμένουμε να ακούσουμε ένα αρσενικό όνομα.
Υπάρχει εδώ και η βλακώδης δικαιολογία ότι μόνο όταν ακολουθεί φωνήεν σε αρσενικό όνομα βάζουμε τελικό σίγμα. Παρατηρήστε όμως την διαφορά παρακάτω:
Θα βάλω ένα ουδέτερο χρώμα.
Θα βάλω έναν ουδέτερο παρατηρητή.
Και επ’ ευκαιρία έχω δύο απορίες που θα ήθελα να μου λύσει κάποιος από τους υπέρμαχους της γλωσσικής απλοποίησης:
Απορία πρώτη:
Έχουμε πολλές λέξεις με ίδιο ήχο αλλά διαφορετική γραφή και καταλαβαίνουμε την διαφορά πχ:
Χείρα (χέρι)-χήρα (αυτή που πέθανε ο άνδρας της)
Χοίρος(γουρούνι)-χήρος(αυτός που πέθανε η γυναίκα του)
Σκάβεται(παθητική φωνή)-σκάβετε(ενεργητική φωνή)
Κρητικός(από την Κρήτη)-κριτικός(τέχνης)
Όταν κάποτε καταφέρουν να καταργήσουν τα πολλά φωνήεντα, πως θα καταλαβαίνουμε την διαφορά αυτών των λέξεων;
Απορία δεύτερη και κυριότερη:
Οι Γάλλοι έχουν την λέξη «pegeot» και την προφέρουν «πεζό». Oι Άγγλοι έχουν την λέξη «daughter» και την προφέρουν περίπου «ντότα». Και οι δύο λαοί έχουν χιλιάδες λέξεις με γράμματα που δεν προφέρονται και είναι άχρηστα. Αφού είναι τόσο έξυπνοι και προοδευτικοί, και όχι εθνικιστές σαν εμάς που θέλουμε να κρατήσουμε σώα την γλώσσα μας, γιατί δεν την απλοποιούν;
Τϊ ρωτάω τώρα ο εθνικιστής έ;

ΝΕΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΒΙΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ !!!!!!

Αν δεν είναι "ράδιο αρβύλα" η είδηση...: Άμα έχεις τέτοιους Ευρωβουλευτές τι τους θέλεις τους Τούρκους; Να τον χαιρόμαστε και να τον "εκατοστήσουμε".
Την απλοποίηση της ελληνικής γραφής ζητά ο κύπριος ευρωβουλευτής Μάριος Ματσάκης, με σχετική εισήγηση που υπέβαλε προς τον υπουργό Παιδείας της Κύπρου Ανδρέα Δημητρίου. Την πρότασή του κοινοποίησε και στους Έλληνες ευρωβουλευτές.Ο κ. Ματσάκης προτείνει στον Κύπριο υπουργό την σύσταση μιας ολιγομελούς επιτροπής γλωσσολόγων, οι οποίοι θα μπορούσαν, εμπεριστατωμένα να ενδιατρίψουν επί του θέματος και να δώσουν μια επιστημονικά έγκυρη πρόταση για τον εκμοντερνισμό/ απλοποίηση της Ελληνικής γραφής.
Στην επιστολή του ο Κύπριος ευρωβουλευτής παραθέτει ως 'τροφή για σκέψη' τα εξής:
1. Να καταργηθούν τα γράμματα 'η' και 'υ' και να αντικατασταθούν από το γράμμα 'ι'.
2. Να καταργηθεί το γράμμα 'ω' και να αντικατασταθεί από το γράμμα 'ο'.
3. Να καταργηθούν οι εξής συνδυασμοί γραμμάτων και να αντικατασταθούν ως εξής: 'αι'---> 'ε', 'ει'--->'ι', 'οι--->ι', 'υι'--->ι','αυ'--->'αβ', 'ευ'--->'εβ'
4. Να καταργηθεί η χρήση του 'γγ' και να αντικατασταθεί από το 'γκ'.
5. Να καταργηθεί το γράμμα 'σ' και να αντικατασταθεί από το τελικό γράμμα 'ς'.
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω αλλαγών, αναφέρει ο .ευρωβουλευτής, το Ελληνικό αλφάβητο θα έχει μόνο 21γράμματα (α, β, γ, δ, ε, ζ, θ, ι, κ,λ, μ, ν , ξ , ο , π, ρ, σ, τ, φ, χ, ψ) και ένα μόνο δίψηφο (το 'ου').
Ο κ. Ματσάκης υποστηρίζει ότι η απλοποίηση της Ελληνικής γραφής καθίσταται αναγκαία μέσα στα πλαίσια μιας τάσης ενωτικής πορείας των γλωσσών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, μια τέτοια αλλαγή θα καταστήσει την Ελληνική γραφή πιο απλή και πολύ πιο εύχρηστη. Ιδιαίτερα όσον αφορά την χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και σε σχέση με μεγάλο αριθμό ατόμων που έχουν διάφορες μορφές δυσλεξίας'.
Παρακαλώ να το προωθήσετε,ώστε να δείξουμε πως αυτή η προχωρημένη για αυτούς ιδέα είναι ανθελληνική και θα μας καταστρέψει!!!
Υ.Γ. ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ: Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή, να πλήξουμε την γλώσσα, την θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή την νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ.

Ληστεία στο ΑΤΜ

Αν ποτέ κάποιος κλέφτης σας αναγκάσει να κάνετε ανάληψη από ένα ATM μηχάνημα, μπορείτε να ειδοποιήσετε την αστυνομία εισάγοντας τον αριθμό PIN αντίστροφα. Για παράδειγμα αν ο αριθμός pin είναι 1234 θα πρέπει να εισάγετε 4321. Το ΑΤΜ αναγνωρίζει ότι ο αριθμός PIN είναι αντίστροφος από την κάρτα που τοποθετήσατε στο μηχάνημα. Το μηχάνημα θα σας δώσει τα χρήματα που ζητήσατε, αλλά εν αγνοία του ληστή, ειδοποιείτε την αστυνομία.

Αυτή η πληροφορία πρόσφατα αναμεταδόθηκε στην τηλεόραση και αποδείχθηκε πως χρησιμοποιείται σπάνια γιατί ο κόσμος δεν γνωρίζει την ύπαρξη αυτής της λειτουργίας.

Οι τέσσερις σύζυγοι

Στους αρχαίους χρόνους, υπήρξε ένας πλούσιος έμπορος που είχε τέσσερις συζύγους. Αγάπησε την τέταρτη σύζυγο πιο πολύ από όλες, της αγόραζε ωραία ρούχα, της έφερνε τα νοστιμότερα φαγητά στο τραπέζι, την πρόσεχε πάρα πολύ και της έδινε ότι καλύτερο υπήρχε
Αγάπησε επίσης την τρίτη σύζυγό του πάρα πολύ. Ήταν πολύ υπερήφανος για αυτήν και την παρουσίαζε στους φίλους του. Εντούτοις ήταν πάντα σε μεγάλο φόβο ότι θα φύγει μακριά του με κάποιον άλλον.
Επίσης, αγάπησε την δεύτερη σύζυγό του. Ήταν πολύ διακριτική, υπομονετική και την συμβουλευόταν. Όποτε ο έμπορος αντιμετώπιζε προβλήματα, γύριζε πάντα στην δεύτερη σύζυγό του που πάντα τον βοηθούσε.
Η πρώτη σύζυγος του εμπόρου ήταν πολύ πιστή συνεργάτις και είχε την μεγαλύτερη συνεισφορά στη διατήρηση του πλούτου και της επιχείρησής του καθώς επίσης και την φροντίδα της οικογένειας. Εντούτοις, ο έμπορος δεν την αγάπησε και αν και αυτή τον αγαπούσε βαθιά αυτός μόλις που την πρόσεχε.
Μια ημέρα, ο έμπορος έπεσε άρρωστος. Ήξερε ότι επρόκειτο να πεθάνει σύντομα. Σκέφτηκε την πολυτελή ζωή του και είπε: «Τώρα έχω τέσσερις συζύγους. Αλλά όταν πεθάνω, θα είμαι μόνος. Πόση μοναξιά θα νιώθω!»
Έτσι είπε στην τέταρτη σύζυγο:
-Σε αγάπησα πιο πολύ, σου έδωσα ότι καλύτερο είχα και σε πρόσεχα συνέχεια. Τώρα που πεθαίνω, θα έρθεις να μου κρατήσεις συντροφιά;
-Με τίποτα! Είπε εκείνη και έφυγε αμέσως.
Παρόμοιες απαντήσεις έδωσαν η τρίτη και η δεύτερη σύζυγος. Τότε μια φωνή του είπε:
-Θα έρθω εγώ μαζί ρου. Θα σε ακολουθήσω όπου και να πας.
Ο έμπορος κοίταξε και είδε την πρώτη σύζυγό του και πολύ θλιμμένος είπε:
-Έπρεπε να σε έχω προσέξει πολύ περισσότερο!
Πραγματικά, κάθε ένας μας έχει τέσσερις συζύγους στην ζωή του:
-Η τέταρτη σύζυγος είναι το σώμα μας. Όσο και να το περιποιηθούμε θα μας αφήσει όταν πεθάνουμε.
-Η τρίτη σύζυγός μας αντιπροσωπεύει την θέση και τον πλούτο μας. Όταν πεθαίνουμε, όλα πηγαίνουν σε άλλους.
-Η δεύτερη σύζυγος είναι η οικογένεια και οι φίλοι μας. Ανεξάρτητα από το πόσο στενά δεμένοι ήταν μαζί μας όταν είμαστε ζωντανοί, το περισσότερο που μπορούν να μείνουν με μας είναι μέχρι τον τάφο.
-Η πρώτη σύζυγος είναι, στην πραγματικότητα, η ψυχή μας, που την παραμελούμε συχνά όταν αναζητάμε υλικά αγαθά και απολαύσεις.

Από ένα παλιό ινδικό συναξάρι...

Κάποτε βαθιά μέσα στον χρόνο όλοι οι άνθρωποι ήταν θεοί. Καταχράστηκαν όμως σε τέτοιο βαθμό την θεία δύναμή τους ώστε ο Μπράχμα αποφάσισε να τους αφαιρέσει την θεία φύση τους και να την κρύψει κάπου όπου δεν θα μπορούσαν να την ξαναβρούν. Οι Θεοί που συγκεντρώθηκαν για να βρουν λύση πρότειναν να την θάψουν βαθιά στην γη όμως ο άνθρωπος θα έσκαβε και θα την εύρισκε. Σκέφτηκαν να την ρίξουν στα βάθη της θάλασσας. Αλλά ο Μπράχμα ήταν σίγουρος ότι οι άνθρωποι κάποτε θα εξερευνούσαν τους βυθούς και θα την έφερναν στην επιφάνεια. Έτσι οι Θεοί δεν είχαν τι να προτείνουν γιατί δεν ήξεραν μέρος απροσπέλαστο στον άνθρωπο.

Τελικά ο Μπράχμα είπε:

-Θα κρύψουμε την θεότητα του ανθρώπου βαθιά μέσα του. Είναι το μόνο μέρος που δεν θα σκεφτεί ποτέ για να ψάξει.

Από τότε ο άνθρωπος κάνει τον γύρο της γης, εξερευνά, αναρριχάται, καταδύεται και σκάβει μάταια ψάχνοντας για κάτι που βρίσκεται μέσα του.

Το τελευταίο πράγμα που θα υποψιαστείτε ποτέ είναι ότι η Κόλαση και ο Παράδεισος, η Ευτυχία και η Δυστυχία, η Σκλαβιά και το κλειδί της Ελευθερίας βρίσκονται μέσα σας. 
Ακόμα και οι πιστοί των θρησκειών, εναποθέτουν τις ελπίδες τους "κάπου έξω από αυτούς" σε έναν θεό "ψηλά στον ουρανό", έστω και αν η ίδια η θρησκεία τους ισχυρίζεται το αντίθετο.
Και σας διαβεβαιώ ότι το να λέτε "ναι έτσι είναι" έχει τεράστια απόσταση με το να το κατανοήσετε.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ

Το άγχος σήμερα είναι η κύρια ασθένεια του σύγχρονου ανθρώπου. Από αυτό πηγάζουν σχεδόν όλα του τα προβλήματα. Αιτία του άγχους είναι κυρίως ο εγωισμός μας. Και βασικό θεμέλιο του εγωισμού είναι δύο πολύ μικρές και απαρατήρητες λέξεις: το "μου" και το "πιο".
Ως εκ τούτου θα βάζω αναρτήσεις με συμβουλές ή σκέψεις ή απόψεις ή ...κλπ, με σκοπό να ξεδιπλώσω όσα γνωρίζω για το θέμα.
Και ξεκινάω με την πρώτη συμβουλή που είχα γράψει και στο "σβησμένο" blog:
Για δυο πράγματα δεν πρέπει να στεναχωριέται κανείς. Για όσα ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ και για όσα ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ.

Επ' ευκαιρία του Πάσχα...

Στην ιστοσελίδα της Γεωργίας κάποια κοπέλα ανέφερε ότι είχε πρόβλημα υγείας επειδή ήταν χορτοφάγος. Να και κάτι που θα έπρεπε να διαβάσουν οι φανατικοί χορτοφάγοι. Υπάρχει ένας μύθος που συντηρείται από τα "χορτοφαγικά κυκλώματα" (τα οποία συνήθως πουλάνε και πανάκριβα συμπληρώματα διατροφής) ότι μπορεί κανείς να ζήσει χωρίς να τρώει κρέας. Προβάλλεται μάλιστα και σαν "ιδιότητα πολιτισμένου ανθρώπου" η μη κατανάλωση κρέατος για λόγους συμπόνιας για τα καημένα τα ζώα.
Ίσως να μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο εάν γίνεις ένας "φανατικός θρησκευόμενος" και χρησιμοποιείς συνέχεια επιλεγμένα προϊόντα και βοηθήματα "τρώγοντας" τις ώρες σου στην κουζίνα.
Αλλά δεν γίνεται από φυσιολογικούς ανθρώπους που τρώνε για να ζήσουν και δεν ζουν για να τρώνε. Κάποιοι μπορεί να εμφανίσουν και αναιμίες. Εκτός βέβαια και είσαι σαν μία γνωστή μου.
Είναι 65 χρονών, έχει αιματοκρίτη 43!!! και σιχαίνεται το κρέας. Απορεί μάλιστα και γιατί το κρέας αρέσει στους υπόλοιπους. Αν όμως ήταν 30 χρονών και είχε αιματοκρίτη 36 τότε θα καταλάβαινε την διαφορά.
Αντίθετα μία γνωστή μου, 45 χρονών, επειδή για καιρό δεν έτρωγε κρέας "έτσι" για αυτοπειθαρχία, κατάφερε να "μηδενίσει" τον αιματοκρίτη της.
Εξάλλου η φύση δεν υπερβαίνεται (εύκολα τουλάχιστον). Αν δεν έπρεπε να τρώμε καθόλου κρέας δεν θα μας είχε δώσει κυνόδοντες που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα των σαρκοφάγων. Υποτίθεται βέβαια ότι θα τρώμε σε λογικές ποσότητες.
Όσο για το θέμα της συμπόνιας... Έ, είναι μεν έτσι αλλά και δεν είναι. Βασικός νόμος της φύσης είναι ότι ο ένας τρώει τον άλλον.
Και αυτός που τρώγεται υποφέρει είτε πρόκειται για αρνάκι, ψάρι, πουλί, ραπανάκι, καρότο ή πατάτα. Όλα είναι ζωντανά και όλα αισθάνονται έστω και αν εμείς δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε.
Ως εκ τούτου δεν χρειάζεται να αισθάνεστε και άσχημα από πάνω:
Πεθαίνουν εκατομμύρια ζώα κάθε μέρα φαγωμένα από ανθρώπους ή άλλα ζώα.
Πεθαίνουν εκατομμύρια ψάρια για να γίνουν κονσέρβα για το "χαριτωμένο" γατάκι ή σκυλάκι μας.
Πεθαίνουν εκατομμύρια δέντρα για να φτιαχτούν καταναλωτικές βλακείες και χαζά περιτυλίγματα δώρων που αγοράζουμε όλοι "ελαφρά τη καρδία".
Πεθαίνουν εκατομμύρια φυτά που γίνονται τροφή των ζώων και των ανθρώπων.
Πεθαίνουν δισεκατομμύρια σπόροι για να γίνουν "οικολογική βενζίνη" (αν είναι δυνατόν!!!) και όχι τροφή.
Πεθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι γιατί δεν έχουν ένα πιάτο φαγητό.
Πέντε χιλιάδες (τουλάχιστον) μικρά παιδιά τυφλώνονται κάθε χρόνο στην Αφρική επειδή δεν παίρνουν τις κατάλληλες θρεπτικές ουσίες.
Να μην συνεχίσω τον κατάλογο...
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε στο άλλο άκρο και θα γίνουμε αναίσθητοι μετατρεπόμενοι σε "τίγρεις"...
Έτσι;

Νερό, ο άγνωστος ζωοδότης

Πιστεύετε ότι γνωρίζετε το νερό; Τι θα μπορούσε άραγε να πει κανείς για αυτό πέρα από ότι βρίσκεται παντού; Και όμως.
Το νερό βρίσκεται κάτω από το στόχαστρο της ερεύνης πολλών επιστημόνων στο εξωτερικό.
Το νερό είναι το πιο κοινό υλικό πάνω στην γη. Είναι μέσα μας και έξω μας κάθε στιγμή. Τους πρώτους μήνες της ζωής μας τους περνάμε μέσα στο νερό του αμνιακού σάκου. Το 70% του σώματός μας είναι νερό και το μεγαλύτερο ποσοστό των τροφών μας είναι πάλι νερό, αφού πολλά λαχανικά φτάνουν μέχρι και 99% περιεκτικότητα σε νερό. Είναι τόσο πολύτιμο ώστε μερικές μέρες χωρίς νερό είναι αρκετές να επιφέρουν τον θάνατο.
Το νερό υπάρχει από τότε που δημιουργήθηκε και η γη μας. Οι επιστήμονες ερευνούν με μεγάλη προσοχή αυτό το τόσο κοινό στοιχείο, γιατί οι ιδιότητες που έχει, χημικές και μηχανικές, το καθιστούν ένα τρομερά ενδιαφέρον υλικό για έρευνα. Συνδέεται με την δημιουργία της ζωής κυριολεκτικά περισσότερο από το φως του ήλιου!
Τίποτε δεν είναι μαλακότερο από το νερό. Ένα μικρό βλασταράκι το κάνει να υποχωρήσει και να αλλάξει κατεύθυνση. Αλλά το νερό έχει την περισσότερη «επιμονή» από κάθε άλλο στοιχείο. Τίποτε τελικά δεν ανακόπτει την πορεία του, ούτε τα τεράστια φράγματα που κατασκευάζουμε τελευταία.
Ας δούμε όμως τις ιδιότητες του άγνωστου αυτού γνωστού μας.
-Πρόκειται για ένα στοιχείο με πολύ σταθερό χημικό δεσμό. Όλες οι άλλες χημικές ουσίες καταστρέφονται σχετικά εύκολα. Αντιδρούν μεταξύ τους, διασπώνται και ξαναενώνονται δημιουργώντας νέες ουσίες. Συνήθως πάντα υπάρχει εκεί το νερό που θα διευκολύνει αυτή την διάσπαση χωρίς το ίδιο να πάθει τίποτε.
-Αν και είναι ένα πολύ μικρό μόριο έχει πάρα πολλές ιδιότητες. Στην χημεία όσο μεγαλύτερο είναι ένα μόριο, τόσο πιο πολλές αντιδράσεις μπορεί να κάνει και τόσο πιο πολλές φυσικές ιδιότητες έχει. Έτσι το μικρό μόριο δεν δικαιολογεί τόσα πράγματα.
-Κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει το γεγονός ότι πρόκειται για το μοναδικό στοιχείο που βρίσκεται πάνω στην γη ταυτόχρονα και στις τρεις μορφές του: υγρό, στερεό και αέριο.
-Αν και αδρανές χημικά μπορεί να διαλύει και να μεταφέρει μια μεγάλη ποικιλία ανοργάνων ενώσεων πολύ βασικών στην λειτουργία του οργανισμού μας.
-Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί (με τόσο μικρό μόριο)το νερό έχει τόση μεγάλη επιφανειακή τάση, μεγαλύτερη από κάθε γνωστό υγρό.
-Είναι το μοναδικό υλικό πάνω στην γη που μεγαλώνει σε όγκο όταν ψύχεται. Ενώ ακολουθεί τον γενικό κανόνα, γύρω στους τέσσερις βαθμούς Κελσίου αρχίζει να «φουσκώνει». Στους μηδέν βαθμούς, μετατρέπεται σε πάγο ελαφρύτερο από το νερό και επιπλέει. Αν δεν γινόταν αυτό οι θάλασσες σταδιακά θα πάγωναν μέχρι τον πυθμένα και η ζωή θα εξαφανιζόταν. Επίσης αυτή η ικανότητα επιτρέπει στο κρύο νερό του βυθού να έρθει στην επιφάνεια ανακυκλώνοντας τις θρεπτικές ουσίες που βρίσκονται στον πυθμένα και τρέφοντας έτσι δισεκατομμύρια όντα της θάλασσας.
-Είναι το ισχυρότερο διαλυτικό της γης.
-Σύμφωνα με τους κανόνες της φυσικής θα έπρεπε να παγώνει τουλάχιστον στους μείον 80 βαθμούς Κελσίου.
-Αν και παρουσιάζεται σαν την τέλεια μορφή υγρού και χρησιμοποιείται για τον καθορισμό πολλών φυσικών σταθερών, δεν είναι ούτε σταθερό αλλά ούτε και τέλειο. Παραβαίνει όλους τους γνωστούς φυσικούς νόμους.
-Έχει την δυνατότητα να κάνει πολυδομικές αλλαγές. Μετατρέπεται δηλαδή σε ένα πολυμερές ικανό να «απομνημονεύει» και την παραμικρή ενεργειακή αλλαγή στο περιβάλλον του. Παρουσιάζει δηλαδή μνήμη. Αυτό δεν πρέπει να παραξενεύει κανέναν, αφού υπάρχουν σήμερα κράματα που μπορούν να «θυμούνται» κάποιο σχήμα τους σε συγκεκριμένες θερμοκρασίες!
Τα πειράματα του Masaru Emoto ο οποίος είχε την ιδέα να φωτογραφίσει το νερό σε διάφορες φάσεις της ύπαρξής του και μέσα σε διαφορετικές συνθήκες εξωτερικού περιβάλλοντος, προσθηκών και μολύνσεων από ξένες ουσίες, αλλά και από ποικίλες σε συναισθήματα σκέψεις, ακολουθώντας πάντα επιστημονική μεθοδολογία, έρχεται να επιβεβαιώσει με την σειρά του ότι το νερό δεν είναι απλά και μόνο ένα υγρό, αλλά κάτι το ζωντανό που αντιδρά ανάλογα με καθετί το επηρεάζει διαφοροποιώντας την ενεργειακή και κρυσταλλική του δομή, ανταποκρινόμενο στις σκέψεις και τα συναισθήματα μας.
-Παρουσιάζει αστάθεια ακόμα και στις μικρότερες εξωτερικές επιδράσεις. Τα τελευταία χρόνια γίνονται πειράματα που καταλήγουν σε απίστευτα συμπεράσματα. Το νερό φαίνεται να απομνημονεύει ψυχολογικές καταστάσεις!
Να μια καλή εξήγηση για τον λόγο που το άγχος μας «δηλητηριάζει». Αν οι ψυχολογικές καταστάσεις επηρεάζουν τις χημικές ιδιότητες του νερού, αυτός είναι ένας υπεραρκετός λόγος ασθένειας για το σώμα μας.

Νερό και ομοιοπαθητική

Ένα κλασσικό ανέκδοτο για τα φάρμακα είναι το παρακάτω:
Λέει ο γιατρός στον ασθενή:
-Θα παίρνετε το μπλε χαπάκι κάθε πρωί για τον βήχα που έχετε. Το κόκκινο χαπάκι το μεσημέρι για τον στομαχόπονο που θα σας προκαλέσει το μπλε. Και το πράσινο χαπάκι το βράδυ για τα σπυράκια που θα βγάλετε από το κόκκινο χαπάκι!
Είναι κοινό μυστικό πλέον ότι τα φάρμακα έχουν καταντήσει κυριολεκτικά μάστιγα. Όχι μόνο είναι ακριβά, όχι μόνο δεν θεραπεύουν αλλά επί πλέον έχουν τρομερές παρενέργειες. Παρόλα αυτά οι γιατροί συνεχίζουν να υπερασπίζονται την χρήση των ακριβών, τοξικών και πολλές φορές αναποτελεσματικών φαρμάκων της φαρμακοβιομηχανίας.
Η πιο σημαντική αντίρρηση της κατεστημένης ιατρικής ως προς την χρήση της ομοιοπαθητικής είναι ότι η ομοιοπαθητική δεν μπορεί να θεραπεύει. Ο λόγος είναι ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν περιέχουν σχεδόν καθόλου θεραπευτική ουσία. Η συνεχής διάλυση μιας μικρής ποσότητας κάποιου εκχυλίσματος φτάνει το τελικό διάλυμα στο σημείο να περιέχει ελάχιστα έως καθόλου μόρια της ουσίας.
Έτσι με «υλιστική» λογική η θεραπεία αποκλείεται. Η όποια θεραπευτική δράση δικαιολογείται από τους γιατρούς σαν «δράση πλασέμπο». Έτσι προσπαθούν απεγνωσμένα να κρατήσουν τους ασθενείς που απελπισμένοι από την επίσημη ιατρική έχουν αρχίσει να καταφεύγουν σε εναλλακτικές πρακτικές θεραπείας.
Οι καλοί γιατροί βέβαια αποφεύγουν να λάβουν υπόψιν τους ορισμένες παραμέτρους. Όπως συμβαίνει παντού προτιμούν να αποφεύγουν σημεία που δεν εξηγούνται με την αποδεικτική λογική τους. Τα σχετικά ερωτήματα-επιχειρήματα είναι αναπάντητα και αποφεύγεται η αντίκρουσή τους:
-Εάν είναι όλες οι θεραπείες της ομοιοπαθητικής ανήκουν στην κατηγορία «πλασέμπο» δηλαδή στις θεραπείες μέσω της πίστης (αυθυποβολή) του ασθενή ότι πήρε ένα φάρμακο που θα τον γιατρέψει, γιατί το φαινόμενο πλασέμπο δεν λειτουργεί (τόσο έντονα) και στα κανονικά φάρμακα;
-Πως εξηγείται το φαινόμενο η ομοιοπαθητική να θεραπεύει μωρά και ζώα που δεν καταλαβαίνουν από αυθυποβολή και άλλα τέτοια εντυπωσιακά;
-Εάν είναι τόσο έντονη η δράση της αυθυποβολής γιατί δεν γίνονται έρευνες να χρησιμοποιηθεί αυτή η δράση στην «κανονική» ιατρική;
-Αφού τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχουν μέσα τους θεραπευτική ουσία τότε ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ. Αυτό είναι αποδεδειγμένο. Σε τι είναι τότε επικίνδυνα;
Τελευταία όμως με τις ανακαλύψεις περί της μνήμης του νερού, η ομοιοπαθητική απέκτησε έναν σημαντικό σύμμαχο:
Αφού το νερό «απομνημονεύει» πληροφορίες όπως ακριβώς ένα υπολογιστής, τότε μπορούν να εξηγηθούν αρκετά φαινόμενα:
-Οι δυσάρεστες σκέψεις μας και τα αρνητικά συναισθήματα εντυπώνονται στην μοριακή δομή του νερού. Έτσι εξηγείται γιατί υπάρχουν τόσες ασθένειες λόγω άγχους.
-Το φαγητό που φτιάχνει η μάνα μας στο σπίτι, συνήθως είναι νόστιμο για τον απλούστατο λόγο ότι όταν το φτιάχνει το «εμποτίζει» με αγάπη και ενδιαφέρον.
-Τα προϊόντα που φτιάχνονται από κάποιον με «μεράκι» είναι πάντα νοστιμότερα από τα βιομηχανοποιημένα που χρησιμοποιούν συντηρητικά, χρωστικές, αρωματικά και ένα σωρό χημικά για να έχουν τα τρόφιμα ωραία γεύση και άρωμα.
-Έτσι μπορεί να εξηγηθεί επιστημονικά η θεραπευτική δράση της ομοιοπαθητικής, παρά την ουσιαστική έλλειψη φαρμάκου. Το νερό «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ» τις θεραπευτικές ιδιότητες της ουσίας. Έτσι το νερό μετατρέπεται σε ένα «ενεργειακό» φάρμακο που έχει την ίδια δράση με την ουσία η οποία διαλύθηκε σε αυτό.
Η νεοαποκαλυφθείσα αυτή ικανότητα του νερού θα πρέπει κανονικά να χρησιμοποιηθεί από την ιατρική επιστήμη για να κατασκευαστούν φάρμακα που θα είναι φθηνά, θα έχουν θεραπευτική δράση και καμία παρενέργεια.
Κάτι τέτοιο όμως θα αργήσει πάρα πολύ, αφού θα κάνει πάρα πολύ κακό στην τσέπη των φαρμακευτικών πολυεθνικών.

Η Αλήθεια είναι η ανώτατη τέχνη.

Το Πραγματικό, η Αλήθεια είναι αυτό που μας ενδιαφέρει και δεν βρί¬σκεται ανάμεσα στις θεωρίες, στις γνώμες και στις δοξασίες η Αλήθεια είναι το άγνωστο από στιγμή σε στιγμή.

Η Αλήθεια βρίσκε¬ται στο Κέ¬ντρο, ούτε δε¬ξιά ούτε αριστερά. Η έννοια που ο νους μπο¬ρεί να σφυρη¬λατήσει για την Αλήθεια δεν είναι ποτέ η Αλήθεια. Η γνώμη που ίσως έχουμε για την Αλήθεια, όσο και αν είναι σεβα¬στή, με κανένα τρόπο δεν είναι η Αλήθεια. Ούτε τα αντιτιθέμενα πνευμα¬τικά ρεύματα μπο¬ρούν να μας οδηγήσουν στην Αλήθεια.

Η Αλήθεια είναι κάτι που πρέπει να δοκιμαστεί άμεσα, όπως όταν κά¬ποιος βάζει το χέρι του στην φωτιά και καίγεται ή όπως ένας που καταπίνει νερό και πνίγεται.

Χρειάζεται άμεσα να αυτοερευνηθούμε για να αυτοανακαλυφθούμε και να γνωρίσουμε βαθιά τον εαυτό μας. Η εμπειρία της Αλήθειας έρχεται μόνο περιορίζοντας το Σφάλμα. Μόνο διαλύοντας το ίδιο το Εγώ μου, τα λάθη μου, τις προκαταλήψεις και τους φόβους, τα πάθη και τις επιθυμίες, τα διανοητικά κλεισίματα και τις αυτάρκειες παντός είδους, έρχεται σε μας η εμπειρία του Πραγματικού.
Η Αλήθεια δεν έχει τίποτε να κάνει με αυτό που έχει ειπωθεί ή δεν έχει ειπωθεί, αυτό που γράφτηκε ή δεν γράφτηκε. Αυτή έρχεται μόνο όταν το «ο Εαυτός μου» έχει πεθάνει. Ο νους δεν μπορεί να αναζητήσει την Αλήθεια γιατί δεν την γνωρίζει. Όσο η συνείδηση είναι εγκλωβισμένη μέσα στο «Εγώ μου» δεν θα μπορέσει να δοκιμάσει το Αληθινό, αυτό που βρίσκεται πέρα από το σώμα, τις συγκινήσεις και τον νου, αυτό που είναι η Αλήθεια.

Σε τι χρησιμεύει στον άνθρωπο να γνωρίζει χιλιάδες θεωρίες χωρίς ποτέ να δοκιμάσει την Αλήθεια;

Πολύ δίκαια είπε λοιπόν ο Χριστός: «Γνωρίστε την Αλήθεια και αυτή θα σας ελευθερώσει».

Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ιησού τι είναι η Αλήθεια, αυτός κράτησε βαθιά σιωπή. Και όταν έκαναν στον Βούδα την ίδια ερώτηση γύ¬ρισε την πλάτη και αποσύρθηκε.

Αλλά αν αυτοί οι Αληθινοί Άνθρωποι δεν τόλμησαν να μιλήσουν γι’ Αυτήν τότε εγώ τι μπορώ να κάνω;

Ιθάκη (Καβάφης)

(1911)

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβαλείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

Απίστευτοι αυτοί οι Αμερικάνοι

Η Microsoft μου έστειλε μήνυμα ότι κάποιες φωτογραφίες που έχω είναι πορνογραφικές, ενοχλητικές κλπ και ότι πρέπει να τις σβήσω σε 48 ώρες διαφορετικά θα "αναγκάζονταν" να κλείσουν την σελίδα. Είπαν επίσης ότι απαγορεύεται να υπάρχουν στην σελίδα φωτογραφίες γυμνών μωρών (πορνογραφικές ή όχι). Ζήτησα λεπτομέρειες και μου έστειλαν μια σειρά από κώδικες φωτογραφιών. Τελικά κατάφερα να καταλάβω ότι μάλλον πρόκειται για ένα παιδί που φυλάει μια κούκλα, έναν χοντρό που κάθεται γυμνός μπροστά στην τηλεόραση, μια χοντρή με τα εσώρουχα που καταβροχθίζει μια τούρτα κλπ. Τις έσβησα και περιμένω να δω αν ήταν οι σωστές.

Πάντως η υποκρισία των Αμερικανών είναι απίστευτη:

-Η πατρίδα τους είναι η πηγή κάθε κακού και κάθε ανωμαλίας...

-Σκοτώνονται καθημερινά στους δρόμους με τις συμμορίες που είναι από χρόνια τρόπος ζωής για αυτούς...

-Δεν περνάει χρόνος να μην σκοτωθούν κάμποσοι μαθητές και καθηγητές από οπλισμένα παιδιά μέσα στα σχολεία τους...

-Έχουν ανιχνευτές μετάλλων για να μαζεύουν τα πιστόλια και τα μαχαίρια από τους "μαθητές"...

-Παρακολουθούν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Αρκεί να πείτε μία "κακιά" λέξη στο τηλέφωνο και οι υπερυπολογιστές του Έχελον αμέσως καταγράφουν την συνομιλία σας...

-Έχουν διαβρώσει παγκόσμια τον ανθρώπινο πολιτισμό με το "αμερικανικό τρόπο ζωής" τους που συνίσταται στο ποτό, τις μπουνιές και τα ναρκωτικά...

-Έχουν κάνει την ομοφυλοφιλία όχι απλά μόδα αλλά κάτι απόλυτα φυσιολογικό, ενώ μη φυσιολογικό σε λίγο θα είναι το αντίθετο...

-Έχουν καταδικάσει σε εξαθλίωση, πείνα και θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους για να μπορούν να συντηρούν την φρικτά καταναλωτική κοινωνία τους...

Και τους μάρανε που στις φωτογραφίες εμφανίζεται ένας γυμνός χοντρός που κάθεται στο κομπιούτερ και μάλιστα χωρίς να φαίνεται κάτι. Το θεωρούν μεγάλη προσβολή για τα (ά)χρηστα ήθη του Διαδικτύου τους. Τυπική αντίδραση πουριτανών για το τι φαίνεται και όχι το τι είναι.

Μην μου πείτε ότι δεν είναι στυγνοί υποκριτές.

Πρόσθεσα την πλεξούδα έπειτα από παραίνεση της Γεωργίας. Σκόρδο στα μάτια τους...

Η ζωγραφιά μου (Σουρής)

Μπόι δυο πήχες,

κόψη κακή,

γένια με τρίχες

εδώ κι εκεί.

Κούτελο θείο,

λίγο πλατύ,

τρανό σημείο

του ποιητή.

Δυο μάτια μαύρα

χωρίς κακία

γεμάτα λαύρα

μα και βλακεία.

Μακρύ ρουθούνι

πολύ σχιστό,

κι ένα πηγούνι

σαν τον Χριστό.

Πηγάδι στόμα,

μαλλιά χυτά

γεμίζεις στρώμα

μόνο μ᾿ αυτά.

Μούρη αγρία

και ζαρωμένη,

χλωμή και κρύα

σαν πεθαμένη.

Κανένα χρώμα

δεν της ταιριάζει

και τωρ᾿ ακόμα

βαφές αλλάζει.

Δόντια φαφούτη

όλο σχισμάδες,

ύφος τσιφούτη

για μαστραπάδες.

Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου (Βάρναλης)

Δε λυγάνε τα ξεράδια
και πονάνε τα ρημάδια!
Κούτσα μια και κούτσα δυο
της ζωής το ρημαδιό!

Mεροδούλι, ξενοδούλι!
Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι,
ούλοι: δούλοι, αφεντικό
και μ' φήναν νηστικό.

Tα παιδιά, τα καλοπαίδια,
παραβγαίνανε στην παίδεια
με κοτρόνια στα ψαχνά,
φούχτες μύγα στ' αχαμνά!

Aνωχώρι, Κατωχώρι,
ανηφόρι, κατηφόρι,
και με κάμα και βροχή,
ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή.

Eίκοσι χρονώ γομάρι
σήκωσα όλο το νταμάρι
κι' έχτισα, στην εμπασιά
του χωριού, την εκκλησιά.

Kαι ζευγάρι με το βόδι
(άλλο μπόι κι' άλλο πόδι)
όργωνα στα ρέματα
τ' αφεντός τα στρέμματα.

Kαι στον πόλεμ' "όλα για όλα"
κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνωνται οι λαοί
για τ' αφέντη το φαϊ.

Kαι γι' αυτόνε τον ερίφη
εκουβάλησα τη νύφη
και την προίκα της βουνό,
την τιμή της ουρανό!

Aλλά εμένα σε μια σφήνα
μ' έδεναν το Μαη το μήνα
στο χωράφι το γυμνό
να γκαρίζω, να θρηνώ.

Kι' ο παπάς με την κοιλιά του
μ' έπαιρνε για τη δουλειά του
και μου μίλαε κουνιστός:
"Σε καβάλησε ο Χριστός!

Δούλευε για να στουμπώσει
όλ' η Χώρα κι' οι καμπόσοι.
Μη ρωτάς το πώς και τί,
να ζητάς την αρετή!
-Δε βαστάω! Θα πέσω κάπου!
-Ντράπου! Τις προγόνοι ντράπου!
-Αντραλίζομαι!... Πεινώ!...
-Σούτ! θα φας στον ουρανό!"

Kι' έλεα: όταν μιαν ημέρα
παρασφίξουνε τα γέρα,
θα ξεκουραστώ κι' εγώ,
του θεού τ' αβασταγό!

Kι' όταν ένα καλό βράδυ
θα τελειώσει μου το λάδι
κι' αμολήσω την πνοή
(ένα πουφ είν' η ζωή),

H ψυχή μου θε να δράμη
στη ζεστή αγκαλιά τ' Αβράμη,
τ' άσπρα, τ' αχερένια του
να φιλάει τα γένια του!

Γέρασα κι' ως δε φελούσα
κι' αχαϊρευτος κυλούσα,
με πετάξανε μακριά
να με φάνε τα θεριά.

Kωλοσούρθηκα και βρίσκω
στη σπηλιά τον Αι-Φραγκίσκο:
"Χαίρε φως αληθινόν
και προστάτη των κτηνών!

Σώσε το γέρο κύρ Μέντη
απ' την αδικιά τ' αφέντη,
συ που δίδαξες αρνί
τον κύρ λύκο να γενή!

Tο σκληρόν αφέντη κάνε
από λύκο άνθρωπο κάνε!..."
Μα με την κουβέντα αυτή
πόρτα μου 'κλεισε κι' αυτί.

Tότενες το μαύρο φίδι
το διπλό του το γλωσσίδι
πίσω από την αστοιβιά
βγάζει και κουνάει με βιά:

"Φως ζητάνε τα χαϊβάνια
κι' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,
μα θεοί κι' όξαποδώ
κει δεν είναι παρά δώ.

Aν το δίκιο θες, καλέ μου,
με το δίκιο του πολέμου
θα το βρης. Οπου ποθεί
λευτεριά, παίρνει σπαθί.

Mη χτυπάς τον αδερφό σου-
τον αφέντη τον κουφό σου!
Και στον ίδρο το δικό
γίνε συ τ' αφεντικό.

Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο
χάιντε Σύμβολον αιώνιο!
Αν ξυπνήσεις, μονομιάς
θα 'ρτη ανάποδα ο ντουνιάς.

Kοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει
κι' έχ' η πλάση κοκκινήσει
κι' άλλος ήλιος έχει βγη
σ' άλλη θάλασσ', άλλη γης".

ΜΑΝΑ: ποίημα γραμμένο από έναν φυλακισμένο

Γραμμένο από έναν φυλακισμένο. Αντιγράφτηκε χωρίς αλλαγές.

Σ' αγαπάω / σε λατρεύω / μου λείπεις εσύ / σ' αγαπάω / σε

λατρεύω / μακριά σου η καρδιά μου δεν αντέχει δεν μπορεί /

μην κλαις άλλο μάνα μου γλυκιά / δεν θα είμαι εγώ αυτός / που

γνώριζες παλιά / συγνώμη σου ζητώ / μέσα από την καρδιά μου

/ συγχώρα με σου λέω / οι τύψεις μου με τρώνε / και κάθε μέρα

κλαίω / δεν αντέχω άλλο / να σε πληγώνω πια / βαρέθηκα τα

ψεύτικα ταξίδια / από εσένα μακριά / δεν θέλω να σου λέω άλλα

λόγια που δεν τα εννοώ / θέλω να ξυπνάω λέγοντας σου / μάνα

σ’ αγαπώ / βαρέθηκα επίσης / την κοινωνική την κριτική / να με

βλέπουν όλοι οι άλλοι / και να λένε είσαι χάλια / δεν μπορεί να

είσαι εσύ / είσαι η ζωή μου / μία και αγνή/ μάνα μου λείπεις

πολύ / μακριά σου η ψυχή μου θα πεθάνει / το μυαλό πάει να

τρελαθεί / κάθε μέρα με εσένα που μιλώ / μου ανεβάζεις αυτό

που λέμε ηθικό / στηρίζεις το σκοπό μου / να είμαι ο γιος σου /

ο καθωσπρέπει / ο σωστός / να χαίρεσαι / να χαίρομαι που σε

έχω στο πλευρό μου/ σε καμαρώνω / που νοιάζεσαι για μένα / σε

καμαρώνω μάνα / γιατί εσύ είσαι αυτή / που μούδωσε ζωή/

ποτέ δεν μετανιώνεις / που ο γιος σου είμαι εγώ / ότι βλακεία

έχω κάνει / να ξέρεις πως φταίω μόνο εγώ / πίστεψε μάνα / μάνα

απλόχερα / πως στεναχώρια δεν θα νιώσεις / από' δω και πέρα /

ένα σημαντικό / που θέλω να σου πω / και θα έχω να το λέω /

πως μοναχά εσένα θ' αγαπώ / και δίπλα μου θα σ’ έχω / να αγαπάτε

τη μητέρα / σας αγαπάει και αυτή / κομμένα πια τα ψέματα /

αυτή μιλά ειλικρινά / η μάνα όλα τα αδύνατα τα κάνει δυνατά /

προσπαθεί με όλη της τη δύναμη / τα καλά να μας διδάξει /

μάνα σε καταλαβαίνω / σε νοιάζομαι πολύ / άκουσέ με /

πίστεψέ με / η καρδιά σου να χαρεί / πολλά ακόμα θα σου πω /

μα ποτέ δεν θα τελειώσω / και για την ζωή που έχω / δεν θα μετανιώσω.