Κάστανα με 20 ευρώ το κιλό! Πάμε καλά;

Δεν πίστευα στα μάτια μου. Σε ένα σούπερ μάρκετ, φάτσα το ράφι είδα συσκευασίες προβρασμένου κάστανου. Τα κάστανα ήταν προέλευσης Γαλλίας και ζύγιζαν 200 γραμμάρια. Η τιμή ήταν τέσσερα ευρώ, άρα είκοσι ευρώ το κιλό. Ούτε χαβιάρι να ήταν!
Και αφού υπάρχουν στο ράφι σημαίνει ότι κάποιοι τα αγοράζουν, διαφορετικά κανένας εισαγωγέας δεν θα έφερνε πράγματα που δεν τα αγοράζουν οι χαχόλοι.
Την στιγμή, λοιπόν που υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν για δέκα ευρώ μεροκάματο [αν το βρουν και αυτό], υπάρχουν μερικοί άλλοι που αγοράζουν πανάκριβα κάστανα εισαγωγής.
Με αυτήν την άθλια καταναλωτική λογική, και την καταστροφική μανία να αγοράζουμε κάθε εισαγόμενη σαβούρα, δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε άσπρη [οικονομική] μέρα στο Ελλαντιστάν. Θα παραμείνουμε εσαεί [συγνώμη φορ έβερ ήθελα να πω] μία υπερχρεωμένη χώρα ηλιθίων.

Γρήγορο ακόνισμα μαχαιριών

Τα μαχαίρια είναι πολύ χρήσιμα αλλά έχουν την κακή συνήθεια να στομώνουν όταν τα χρησιμοποιείτε.  Υπάρχουν πολλοί τρόποι ακονίσματος, αλλά αυτός είναι ο απλούστερος τρόπος για να ακονίσετε ένα μικρό μαχαίρι είτε στην κουζίνα είτε στην εκδρομή.

Γνωμικά

Από την αλήθεια που πληγώνει είναι προτιμότερο ένα ψέμα που θεραπεύει.

Μπορεί να φαίνεται σαν αντίφαση αλλά δεν είναι.
Η αντικειμενικά σωστή δράση, η απόλυτα σωστή δράση [δηλαδή η συνειδητή δράση] δεν μπορεί να μπει σε κανόνες. Τα πράγματα στον τομέα της συνείδησης δεν είναι ποτέ άσπρο-μαύρο. Να θυμάστε ότι ανάμεσα στα δύο αυτά χρώματα υπάρχει μία τεράστια ποικιλία από γκρι αποχρώσεις.
Έτσι ο ηθικός κανόνας «πρέπει να λέτε πάντα την αλήθεια» δεν είναι η απόλυτα σωστή συμβουλή. Κανένας ηθικός κανόνας δεν μπορεί να αποτελέσει ποτέ την απόλυτα σωστή συμβουλή. Θα πρέπει να λάβετε υπόψιν σας και άλλους παράγοντες όπως:
1) Πόσο ωφελεί η αλήθεια που θα πείτε;
2) Ποιόν ωφελεί η αλήθεια που θα πείτε;
3) Πόσο βλάπτει η αλήθεια που θα πείτε;
4) Ποιόν βλάπτει η αλήθεια που θα πείτε;
-Θα λέγατε την αλήθεια εάν αυτό θα σας έβλαπτε;
-Θα λέγατε την αλήθεια εάν αυτό θα βοηθούσε κάποιον που μισείτε ή σας μισεί;
-Θα λέγατε την αλήθεια εάν αυτό θα σας βοηθούσε να εκδικηθείτε κάποιον;
Τελικά σε κάθε περίπτωση θα λέγατε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την αλήθεια ή θα «ξεχνούσατε» κάποιες «ασήμαντες» λεπτομέρειες;
Αν μελετήσετε λίγο τις ιδιαίτερες δικές σας περιπτώσεις, θα δείτε ότι η αλήθεια σας δεν είναι η Αλήθεια. Εξαρτάται από τόσα πολλά πράγματα εάν θα έχει μικρό ή κεφαλαίο άλφα…

Ο μύθος του υπερπληθυσμού και της έλλειψης τροφίμων

Τα ΜΜΕ έχουν από χρόνια εξαπολύσει έναν συνεχή καταιγισμό προπαγάνδας ότι:
- οι άνθρωποι είμαστε πάρα πολλοί
- λόγω του υπερπληθυσμού καταστρέφονται οι πόροι της γης
- τα τρόφιμα ακριβαίνουν επειδή υπάρχει μεγάλη ζήτηση
- απαιτούνται νέες τεχνολογίες παραγωγής, οπότε φυσικά θα πρέπει να αναλάβουν η «Μονσάντο και λοιποί συγγενείς» να μας σώσουν.
ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΑΚΡΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. Λίγα μαθηματικά θα σας πείσουν:
Ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο είναι 1000 επί 1000 μέτρα δηλαδή 1.000.000 τετραγωνικά μέτρα.
Ας υποθέσουμε ότι αυτήν την στιγμή υπάρχουν 8 δις άνθρωποι. Αν τους συγκεντρώναμε όλους μαζί, υπολογίζοντας ένα τετραγωνικό μέτρο στον καθένα, τότε θα χρειαζόμασταν μία επιφάνεια από 8000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Οπότε μπορούμε να χωρέσουμε όλοι στην Κρήτη και θα έμενε χώρος για επιπλέον 303 εκατομμύρια ανθρώπους, αφού η Κρήτη έχει επιφάνεια 8.303 τετραγωνικά χιλιόμετρα! Δείτε στον παγκόσμιο χάρτη -στο τέλος της ανάρτησης- το μέγεθος της Κρήτης και θα καταλάβετε.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι χτίζουμε για όλους τους ανθρώπους από ένα σπίτι 100 τετραγωνικά μέτρα, υπολογίζοντας άλλα 100 για δρόμους κλπ. Τότε θα χρειαζόμασταν 800.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Αν σας φαίνονται πολλά σας πληροφορώ ότι θα χωράγαμε όλοι μαζί στο Ιράν, που έχει έκταση 1.648.195 τετραγωνικά χιλιόμετρα και θα έμενε χώρος για άλλα 240 εκατομμύρια ανθρώπους! Δείτε στον παγκόσμιο χάρτη -στο τέλος της ανάρτησης- το μέγεθος του Ιράν και θα καταλάβετε.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο υπερπληθυσμός είναι ένας μύθος. Εκείνο που δημιουργεί όλα τα προβλήματα, την πείνα, τους πολέμους, τις επιδημίες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η ποσότητα των ανθρώπων.
ΑΙΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
Αιτία είναι η απληστία, η μανία για εύκολο κέρδος και για συσσώρευση αγαθών με κάθε μέσον, με απάτες, με πρόκληση πολέμων, με σφαγές και λεηλασίες. Αιτία είναι οι εταιρείες κατεργασίας που πετάνε τεράστιες ποσότητες στην προσπάθειά τους να έχουν κέρδη.
Όταν το 10% των ανθρώπων κατέχει το 51% του παγκόσμιου πλούτου τί διαφορετικό περιμένετε να συμβεί εκτός από όλα τα τραγικά που συμβαίνουν;
Σκεφτείτε:
- Το κόστος της σπατάλης τροφίμων στην ΕΕ προσεγγίζει τα 143 δις ευρώ ετησίως! Πριν χρόνια σε ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ αναφέρθηκε ότι μία εταιρεία παραγωγής ψωμιού στην Γαλλία κάνει 35% οικονομία στο πετρέλαιο των φούρνων της επειδή καίει τα μπαγιάτικα ψωμιά [τα μερικών ωρών δηλαδή] που του επιστρέφονται!
- Ο αναπτυγμένος [ο θεωρητικά πολιτισμένος] κόσμος πεθαίνει από την παχυσαρκία.
- Ο FAO (Οργανισμός Επισιτισμού και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών) αναφέρει ότι το 30% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων πετιέται στα σκουπίδια. Πρόκειται για 1,3 δισεκατομμύρια τόνους!!!!!!! που κοστίζουν περίπου 750 δισεκατομμύρια δολάρια!!!!!!!!!!!.
Τελευταίο και χειρότερο:
Το παραπάνω στοιχείο με έβαλε σε κάποιες σκέψεις.
Μία απλή διαίρεση δείχνει ότι τα τρόφιμα κοστίζουν 577 δολάρια ή 484 ευρώ τον τόνο!!! Σκεφτείτε: κάθε κιλό τροφίμων κοστίζει ΛΙΓΟΤΕΡΟ από μισό ευρώ. ΜΙΣΟ ΕΥΡΩ, όσο αγοράζουμε από την λαϊκή ένα ματσάκι μαϊντανό.
Αλλά τότε γιατί πληρώνουμε τόσο χρήμα καθημερινά για να φάμε; Υποθέτοντας ότι θα φάτε δύο κιλά φαγητό κάθε ημέρα [νομίζω ότι είναι υπεραρκετό], θα πληρώσετε ένα ευρώ.
Ποιος ωφελείται από τα παραπανίσια χρήματα;
Γιατί πρέπει κάθε ένας να πληρώνει περισσότερα από τριάντα ευρώ τον μήνα για διατροφή;
Πού είναι ο ΠΟΛΥΔΙΑΦΗΜΙΣΜΕΝΟΣ υπερπληθυσμός;
Πού είναι η ΠΟΛΥΔΙΑΦΗΜΙΣΜΕΝΗ έλλειψη τροφίμων που κάνει τα τρόφιμα ακριβά;
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ, ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ, ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ.
Μην φοβηθείτε να σκεφτείτε έστω και λίγο. Ακόμα τουλάχιστον δεν βγήκε κάποιος «ειδικός» για να πει ότι η σκέψη βλάπτει.

Η λογοκρισία των Google Maps [1]

Πέρσι είχα κάνει μία ανάρτηση με τίτλο Η λογοκρισία των Google Maps.
Τρίχες θα μου πείτε. Εδώ καιγόμαστε:
-Μας παίρνουν και τα οικονομικά μας σώβρακα
-μας μετατρέπουν σε φθηνούς σκλάβους
-σε λίγο θα φάνε την Μακεδονία
-όπως πάει [εκτός και βάλει ο καλός θεούλης το χέρι του] η Ήπειρος, η Θράκη και τα το Αιγαίο πάνε καλιά τους
- το ελληνικό έθνος πάει και αυτό καλιά του αφού βαίνει προς εξαφάνιση [ηθική, γλωσσική, θρησκευτική και υλική].
Με λογοκρισίες και παραπληροφόρηση στους χάρτες θα ασχολούμαστε;
Από πρώτη ματιά έχετε δίκιο. Σκεφτείτε όμως ότι στην σημερινή κατάσταση σας έχει φέρει ακριβώς η λογοκρισία και η παραπληροφόρηση.
Και επειδή η Google κυριαρχεί στην παγκόσμια πληροφόρηση θα σας δώσω άλλο ένα παράδειγμα λογοκρισίας και από εκεί και μετά «ξά σας» όπως λένε στην Κρήτη.
Αν ψάξετε λίγο στον χάρτη [εικόνα 1] στο νότιο μέρος της πολιτείας της Αλάσκας θα δείτε μία άδεια θαλάσσια περιοχή. Στην εικόνα την έχω βάλει σε κύκλο.
Αν μεγεθύνετε λίγο την εικόνα και την γυρίσετε στον χάρτη, θα δείτε ένα περίεργο σχήμα. Μοιάζει με έναν περίπου στρογγυλό λάκκο που στο κέντρο του έχει ένα περίεργο τριγωνικό βουναλάκι. Στην εικόνα 2 το έχω σημειώσει με το κόκκινο βέλος.
Με μεγαλύτερη μεγέθυνση στις εικόνες 3 και 4 τα χαρακτηριστικά του μέρους φαίνονται πολύ καθαρά.
Τέλος στην μεγαλύτερη δυνατή μεγέθυνση, στην εικόνα 5, θα δείτε ότι ο λάκκος με το «βουναλάκι» είναι θολωμένος σε αντίθεση με τον βυθό δίπλα που φαίνονται ακόμα λεπτομέρειες. Στην εικόνα έχω σημειώσει με κόκκινη γραμμή την διαφορά ανάμεσα στο λογοκριμένο μέρος και τον «κανονικό» βυθό.
Μπείτε στο Google και διαπιστώστε μόνοι σας το γεγονός. Έπειτα βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.

Η επιστήμη που μας κρύβουν (βδέλλες)

Το θέμα εμφανίστηκε στιγμιαία στα «ψιλά γράμματα» του διαδικτύου και έπειτα χάθηκε στην πλημμύρα των αναρτήσεων.
Είναι προφανές ότι όσοι ξέρετε τι «πράγμα» είναι η βδέλλα θα την θεωρείτε αποκρουστική. Επίσης μερικοί θα έχετε ακούσει για τους παλιούς «κομπογιαννίτες» που μέχρι περίπου το 1850 έβαζαν βδέλλες στους ασθενείς, οι οποίοι δεν είχαν την μεγάλη τύχη να έχουν μοντέρνους γιατρούς και σύγχρονα φάρμακα. Ίσως μάλιστα να έχετε γελάσει και μαζί τους. Και φυσικά αν ρωτήσετε έναν γιατρό θα σας βγάλει [με το σχετικό περιφρονητικό και υπερήφανο ύφος] ένα λογίδριο για τα πλεονεκτήματα της μοντέρνας ιατρικής επιστήμης και την άγνοια των παλαιοτέρων εποχών.
Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι.
Όλες οι παλιές θεραπευτικές μέθοδοι, οι καταδικαζόμενες από την σύγχρονη ιατρική, χρησίμευαν στην θεραπεία των ανθρώπων για χιλιάδες χρόνια. ΑΝ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΕΥΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΤΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ.
Το γενικό ιατρικό πρόβλημα που έχουμε σήμερα δημιουργήθηκε από τρεις παράγοντες:
Πρώτον, δεν υπήρχε επιστημονική έρευνα και οι γιατροί είχαν μείνει «κολλημένοι» σε θεραπείες που δεν χρησίμευαν στις ασθένειες τις εμφανιζόμενες λόγω του τρόπου ζωής και διατροφής τον οποίο επέβαλλε η βιομηχανική επανάσταση.
Δεύτερον, τα χημικά φάρμακα που άρχισαν να αναπτύσσονται κατά την βιομηχανική επανάσταση, φαινόταν ότι θεράπευαν τις ασθένειες [ενώ ουσιαστικά ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ τα συμπτώματα] πολύ πιο γρήγορα και αποτελεσματικά από τα απλά πρακτικά φάρμακα του 18ου αιώνα. Είναι σίγουρο ότι ένας πονοκέφαλος θα «θεραπευτεί» γρηγορότερα με μία υπερ-δόση αναλγητικής χημικής ουσίας, σε σχέση με το αναλγητικό τσάι κάποιου φυτού. Το χημικό φάρμακο φαινόταν πραγματικό θαύμα στους ανθρώπους. Αφήστε που είναι πιο εύκολο να πας στο φαρμακείο να αγοράσεις ένα χάπι και να το καταπιείς αντί να κάθεσαι να βράζεις τσάι με φυτό που ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ.
Τρίτον, η ανθρώπινη απληστία επέτασσε την αύξηση των κερδών με κάθε τρόπο. Έτσι οι φαρμακοβιομηχανίες έκαναν ότι πέρναγε από το χέρι τους [νόμιμο ή παράνομο] για να αυξήσουν τα κέρδη από τις πωλήσεις των προϊόντων τους. Είναι πολλοί αυτοί που υπέφεραν από άδικες επιθέσεις κάθε τύπου για να «πνιγεί» κάποια θεραπευτική μέθοδος που δεν απαιτούσε πολλά και ακριβά φάρμακα.
Αλλά ξέρετε σε τι ωφελεί μία βδέλλα;
1) Το σάλιο της περιέχει αντιπηκτικό, το οποίο αποτελεί προληπτική θεραπεία για τα εγκεφαλικά επεισόδια και τις καρδιακές παθήσεις.
2) Η μικρή αιμορραγία από το δάγκωμα κινητοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού.
3) Οι βδέλλες απορροφούν το στάσιμο αίμα που συγκεντρώνεται σε μοσχεύματα, χτυπήματα κλπ και έτσι βοηθούν την ταχύτερη ίαση.
4) Κατά την δική μου εκτίμηση, υπάρχει η πιθανότητα οι βδέλλες να λειτουργούν σαν ένα είδος βελονισμού. Θα ήταν ενδιαφέρον εάν κάποιος ερευνητής μπορούσε να βρει στοιχεία για τα σημεία του σώματος στα οποία τις έβαζαν.
Σήμερα πολλοί έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν και πάλι τις βδέλλες. Σύμφωνα με την εφημερίδα New York Times, μόνο στην Ρωσία «συνταγογραφούνται» περίπου 10 εκατομμύρια βδέλλες κάθε χρόνο. Η Ρωσία, παρά το υλιστικό καθεστώς της ΕΣΣΔ, αποτελεί τον παράδεισο των εναλλακτικών θεραπειών και της έρευνας για τις άγνωστες ψυχικές δυνάμεις.
Οι βδέλλες αποτελούν μια οικονομική λύση για όσους δεν μπορούν να αγοράζουν τα πανάκριβα χημικά φάρμακα με τις δεκάδες παρενέργειες.
Η θεραπεία με βδέλλες έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στα θεραπευτήρια σε ολόκληρο τον κόσμο. Η εταιρεία ιατρικής έρευνας BioTherapeutics αναφέρει ότι στις ΗΠΑ χρησιμοποιούνται 6.000 βδέλλες κάθε χρόνο.
Ήδη από το 2004, η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων έδωσε στην γαλλική εταιρεία Ricarimpex την άδεια να προμηθεύει βδέλλες με την επωνυμία «ιατροτεχνολογικά προϊόντα».
Στην Ευρώπη, μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες προμηθεύουν φάρμακα με βάση τα χημικά που έχουν οι βδέλλες στο σάλιο τους.
Στο Ελλαδιστάν βέβαια μην περιμένετε να έρθει και πολύ γρήγορα αυτή η παλιά-νέα θεραπεία.
Για όσους θέλουν να ψάξουν περισσότερο το θέμα μπορούν να ξεκινήσουν από εδώ:
https://www.nytimes.com/2017/04/29/world/europe/leeches-russia-medicine.html

Ευχές[;] για το νέο έτος…

Κάποτε τα παιδιά δεν είχαν iphone ούτε tablet.
Κάποτε τα παιδιά δεν φορούσαν σκουλαρίκια ούτε «χτυπούσαν» τατουάζ.
Κάποτε τα παιδιά δεν είχαν Reebok και Nike με αερόσολες.
Κάποτε τα παιδιά δεν είχαν Nintendo ούτε ήξεραν τι είναι το gaming.
Κάποτε τα παιδιά δεν είχαν flat-TiVi και τα όποια καρτούν έβλεπαν ήταν ζωγραφισμένα στο χέρι από ανθρώπους και όχι από υπολογιστές.
Κάποτε το πιο βίαιο καρτούν που έβλεπαν τα παιδιά ήταν οι γκάφες του λύκου όταν κυνηγούσε το μπίπ-μπιπ.
Κάποτε τα παιδιά [όσα ήταν τυχερά] έπαιρναν σαν δώρο παπούτσια ή ρούχα. Και τα πλούσια και τυχερά έπαιρναν μία μπάλα ή μία κούκλα.
Κάποτε τα παιδιά παίζανε [μέχρι αργά το βράδυ] στους δρόμους ποδόσφαιρο, κυνηγητό, γκαζές κλπ, χωρίς φόβο να τα χτυπήσουν αυτοκίνητα ή να τα πειράξουν κάποιοι ανώμαλοι.
Κάποτε τα παιδιά ήταν πανευτυχή όταν αγόραζαν από το περίπτερο μία μικρή σοκολάτα ή μία καραμέλα.
Κάποτε τα παιδιά κοιμόντουσαν τα καλοκαιρινά βράδια στις ταράτσες, στις αυλές ή με ανοιχτά παράθυρα στις μονοκατοικίες.
Κάποτε τα παιδιά ήταν «πετσί και κόκαλο» και δεν υπέφεραν από χοληστερίνη ή διαβήτη.
Κάποτε τα παιδιά γύριζαν και έλεγαν τα κάλαντα και κανένας δεν τα λήστευε.
Κάποτε τα παιδιά σηκώνονταν στο λεωφορείο για να κάτσει κάποιος γέρος.
Κάποτε τα παιδιά ήταν ακόμα παιδιά στα δεκαπέντε τους και όχι κακέκτυπα διεθνών «καλλιτεχνών».
Κάποτε…
Κάποτε…
Κάποτε…
Όντας 64 χρονών έχω ζήσει τέτοια ατμόσφαιρα ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. Μπορείτε να με κατηγορήσετε ότι θεωρώ την παλαιότερη εποχή σαν πιο καλή λόγω γηρατειών.
Πως μπορείς όμως να ευχηθείς «καλή χρονιά» ξέροντας αυτήν την διαφορά;