Γνωμικά

Στα αναπάντεχα της ζωής να μην κλαις ούτε να γελάς. Να καταλαβαίνεις.

Αυτή είναι μία ιδιότητα που ΔΕΝ την έχουν οι άνθρωποι.
Ο λόγος είναι ότι απαιτείται ψυχραιμία και παρατήρηση του γεγονότος. Ορίστε μία αναγκαστικά πολύ σύντομη και μικρή ανάλυση:
1) Οι άνθρωποι δεν είναι ψύχραιμοι γιατί έχουν την καταστροφική ψυχολογική τάση της υπερβολής. Με λίγα λόγια ΘΑ ΤΑΥΤΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΑ με οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο, θετικό ή αρνητικό γεγονός της ζωής τους.
2) Οι άνθρωποι έχουν την εξίσου καταστροφική ψυχολογική τάση να βγάζουν συμπεράσματα πριν καλά-καλά δουν ή ακούσουν αυτό που συμβαίνει. Επομένως, με το να βγάζουν καταδικαστική ή επιδοκιμαστική απόφαση ΠΑΥΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΝ το γεγονός.
Αυτή η διαδικασία γίνεται αυτόματα και πολύ γρήγορα και κανένας δεν την προσέχει.
Παρατηρήστε το στον εαυτό σας. Με λίγη επιμονή και υπομονή, θα δείτε ότι από τις πρώτες λέξεις του συνομιλητή σας έχετε ήδη «καταλάβει» τι θέλει να πει, έχετε βγάλει τα συμπεράσματά σας, έχετε έτοιμη την απάντηση, και επιπλέον ΒΙΑΖΕΣΤΕ να απαντήσετε πριν ολοκληρώσει αυτό που λέει.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι υπάρχουν επτά δισεκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι «ξέρουν το σωστό» και θέλουν να διορθώσουν τους άλλους.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβετε την αιτία που τίποτε εποικοδομητικό δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί στον κακόμοιρο αυτόν πλανήτη.

Κόλπο για την μπαταρία στο παπί

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν εκπαιδευτεί να μην κάνουν τίποτε μόνοι τους, αλλά να αναζητούν «ειδικούς» για οτιδήποτε. Μηχανικά, σαν ρομπότ, αναζητούν κάποιον «που να έχει πτυχίο» για να τους κάνει την δουλειά, ακόμα και την απλούστερη.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να βάζετε χέρι σε πράγματα που δεν γνωρίζετε, ειδικά αν μπορείτε έτσι να προκαλέσετε σοβαρά προβλήματα. Όμως για όσους «πιάνουν τα χέρια τους» και δεν θεωρούν ότι ο μεντεσές στην πόρτα και ο πύραυλος της ΝΑΣΑ έχουν την ίδια περιπλοκότητα, έχω ένα μικρό κόλπο.
Ίσως να το έχετε σκεφτεί και να το έχετε κάνει ήδη.
Όσοι έχουν κάποιο παπί έχουν και ένα εκνευριστικό πρόβλημα. Οι μπαταρίες είναι μερικές φορές χωμένες και στριμωγμένες στο «πάτωμα». Είναι δύσκολο να τις βγάλουν για οποιονδήποτε λόγο.
Έτσι ένα απλό κόλπο είναι να τυλίξετε μερικές φορές την μπαταρία με ηλεκτρολογική μονωτική ταινία. Θα προσέξετε μόνο να μην την τεντώσετε, έτσι ώστε να αφήσει ένα «χεράκι από την πάνω μεριά. Κρατώντας αυτό το «χεράκι» μπορείτε να βάλετε και να βγάλετε την μπαταρία πανεύκολα.

Κουνούπι τέρας

Τελικά η Ελλάδα δεν κάνει καλό μόνο στους λαθρομετανάστες. Κάνει καλό και στα κουνούπια τίγρεις από την Αφρική.
Θυμάμαι ότι τα πρώτα κουνούπια-τίγρεις που είχα δει πριν δύο χρόνια ήταν πολύ μικρά. Σήμερα όμως σκότωσα με την ηλεκτρική ρακέτα ένα. Από μακριά νόμιζα ότι επρόκειτο για κάποιο κουνουποειδές έντομο από αυτά που δεν τσιμπάνε. Τελικά όμως ήταν κουνούπι-τίγρης-ελέφαντας.
Για του λόγου το αληθές η φωτογραφία.
Το μόνο καλό της υπόθεσης είναι ότι αν και τυπικός φασίστας (αφού έχω δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν μου αρέσει η «δημοκρατική» λατρεία των μεταναστών), φαίνεται ότι τα κουνούπια-μετανάστες με έχουν συμπαθήσει, αφού φέτος δεν έχω ούτε ένα τσίμπημα μέχρι τώρα!

Προτιμώ την εποχή των σπηλαίων

Τι θα λέγατε για μία ΔΗΘΕΝ πολιτισμένη, ΔΗΘΕΝ αναπτυγμένη, ΔΗΘΕΝ ευνομούμενη και ΔΗΘΕΝ δημοκρατική χώρα που στην πρωτεύουσά της υπάρχουν 33.000 άστεγοι μαθητές οι οποίοι ζητιανεύουν για να μην κοιμηθούν στον δρόμο;
Η Νέα Υόρκη, αυτό το παγκόσμιο κέντρο πολιτισμού, είναι το μέρος της φρικτής αυτής πραγματικότητας. Στην φωτογραφία βλέπετε έναν από αυτούς τους μαθητές που ζει το περίφημο «αμερικανικό όνειρο».
Η πολυλογία είναι το κύριο χαρακτηριστικό των «πολιτισμένων» αυτής της γης. Και όπου πολιτισμένος να διαβάζετε ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ.
Γιατί το δεύτερο χαρακτηριστικό των «πολιτισμένων» είναι η υποκρισία.
Κανένα ΔΗΘΕΝ έγκυρο κανάλι, κανένας ΔΗΘΕΝ μαχόμενος δημοσιογράφος, κανένας ΔΗΘΕΝ δημοκράτης πολιτικός, κανένας ΔΗΘΕΝ αγωνιστής κόμματος δεν θα ασχοληθεί με το σημερινό θέμα. Και αν ασχοληθεί είτε θα το θεωρήσει σαν κάτι φυσικό που δεν αξίζει και πολύ την προσοχή μας, είτε θα ρίξει το φταίξιμο σε κάποιον πολιτικό αντίπαλο.
Να χαίρεστε όλοι μαζί την ανάπτυξή σας, τα γκάτζετ σας, τα ριάλιτί σας, τους επωνύμους σας, τα υβριδικά αυτοκίνητά σας, τους πόντους που κερδίζετε από τις κάρτες σας, και όλα τα «σας» που δημιουργούν αυτό το εγκληματικά άδικο, άπληστο, καταστροφικό, απάνθρωπο, ηλίθιο Παγκόσμιο Σύστημα.
Εγώ προτιμώ τις σπηλιές.
Έχω άδικο άραγε;

Κατασκευή θήκης μαχαιριού

Για όσους ενδιαφέρονται για «παιχνίδια» επιβίωσης και κατασκευές, μερικές βασικές οδηγίες για την κατασκευή μίας θήκης για το μαχαίρι τους.

Ζήτω η 21η Απριλίου

Η 21η Απριλίου είναι ένα ορόσημο στην πάλη των δύο μεγάλων δυνάμεων μέσα στην δύσμοιρη χώρα μας. Και ήταν η αφετηρία για την καθολική καταστροφή μας. Εκτός από την ντε φάκτο διχοτόμηση της Κύπρου, επέφερε και μία ακόμα μεγαλύτερη εθνική καταστροφή.
Η πτώση της υπήρξε η ευκαιρία για τις αριστερές «δημοκρατικές» δυνάμεις να πάρουν το πάνω χέρι στα πολιτικά πράγματα. Όλοι οι «επαναστάτες» του Πολυτεχνείου μετετράπησαν σε καρεκλοκένταυρους και έφαγαν τον άμπακο. Οι καταχρήσεις και η ληστεία του δημόσιου κορβανά πήγαν σύννεφο. Το αποτέλεσμα το βλέπετε σήμερα.
Δεν θα ασχολιόμουν αν δεν τύχαινε να δω τους δύο δήθεν δημοκράτες δημοσιογραφίσκους της ΕΡΤ να λιβανίζουν πρωί-πρωί την σημερινή «δημοκρατία», λέγοντας ότι ο λαός δεν αντέδρασε στην δικτατορία, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (λες και σήμερα αντιδρά).
Το Σύστημα (προσέξτε κορόιδα ψηφοφόροι) χρειάζεται έναν εχθρό για να τον δείχνει στα πρόβατα που το στηρίζουν με τον ιδρώτα και το αίμα τους. Το 1967 επρόκειτο για τον κομμουνιστικό κίνδυνο.
Σήμερα που μας έχει κάτσει στον σβέρκο ένα σκληρό άθεο, αντιλαϊκό, ανθελληνικό και φασιστικότατο σταλινικό καθεστώς, ο κίνδυνος μετετράπη πλέον σε «δεξιό» και δεν είναι άλλος από την Χρυσή Αυγή, τον φασισμό και τις ακροδεξιές πολιτικές απόψεις.
Έτσι το σημερινό καθεστώς, μπορεί να διαφημίζεται μέσω των καλοπληρωμένων ΜΜΕ ότι είναι δημοκρατικό (ζήτω λοιπόν η 21η Απριλίου).
Και φυσικά τα περισσότερα από τα πρόβατα-ψηφοφόρους που χρυσοπληρώνουν τους αγωνιστές σύμβουλους και τους συγγενείς που διορίζει στο δημόσιο ο ΣΥΡΙΖΑ τους πιστεύουν.
Κάτι λίγοι που απομένουν είναι ηλιθιωδώς σκόρπιοι σε παναθηναϊκούς και ολυμπιακούς, θρησκευόμενους και άπιστους, δεξιούς και αριστερούς, πανωχωρίτες και κατωχωρίτες και δέρνονται μεταξύ τους αφήνοντας τα νεοταξικά πιόνια να αλωνίζουν.
Και είναι προφανές ότι αυτό που οι Ρωμαίοι, οι φανατικοί χριστιανοί, το Βυζάντιο και οι τέσσερις αιώνες σφαγών και εξανδραποδισμών της τουρκοκρατίας απέτυχαν να καταφέρουν μέσα σε δύο χιλιετίες, θα το καταφέρει τσάκα-τσάκα η σημερινή «δημοκρατία».
Κάνω λάθος;
Πιστέψτε με.
Τίποτε δεν θα με ευχαριστούσε περισσότερο από το να αποδειχθεί κάτι τέτοιο.

Ποιος φοβάται τον Ερντογάν;

Σήμερα μπορείτε να διαβάσετε και να ακούσετε κάθε είδους μπαρούφες σχετικά με το ότι κινδυνεύουμε από τον Ερντογάν, τους Τούρκους και τους εισαγόμενους μουσουλμάνους.
Μην σκάτε με τέτοιες σαχλαμάρες. Δεν έχουμε καμία ανάγκη τους μουσουλμάνους για να εξαφανιστούμε. Και ο λόγος είναι απλός.
Έχοντας υιοθετήσει -εδώ και τέσσερις τουλάχιστον δεκαετίες- μία εντατική νεοταξική/αθεϊστική εκπαίδευση (ΟΧΙ δεν είμαι «θρησκευόμενος») μέσα από το σχολείο και την τηλεόραση έχουμε καταφέρει τα εξής:
-Το ποσοστό γεννήσεων είναι πλέον μικρότερο από το ποσοστό θανάτων.
-Ένα ποσοστό νέων (οι πιο ικανοί και εκπαιδευμένοι) μεταναστεύει λόγω της πολιτικής των ελληνικών(;) κομμάτων και φυσικά δεν θα ξαναγυρίσει.
-Ένα ποσοστό νέων μένουν ανύπαντροι για λόγους οικονομικής δυσπραγίας.
-Ένα ποσοστό νέων μένουν ανύπαντροι επειδή «προτιμούν την καριέρα» τους.
-Ένα ποσοστό νέων κάνουν μόνο ένα παιδί, και όσοι έχουν τρία παιδιά θεωρούνται πλέον πολύτεκνοι.
-Ένα ποσοστό ανθρώπων κάνουν παιδιά (μεγάλη ηλικία, άθλια σύγχρονη διατροφή, μόλυνση, άγχος) στηριζόμενοι σε ευγονικές μεθόδους. Έτσι έχουν αυξηθεί τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, τα παιδιά με κακή υγεία, αλλά και οι θάνατοι ανήλικων από γεροντικά νοσήματα, όπως πχ οι καρδιακές προσβολές.
-Ένα ποσοστό νέων καταστρέφεται από την ασύδοτη χρήση νόμιμων (τσιγάρα, ποτά, δυτική μουσική) και παράνομων (χασίς, κλπ) ναρκωτικών.
-Ένα ποσοστό νέων εξολοθρεύεται στις πολεμικές συγκρούσεις της ασφάλτου. Κάθε χρόνο έχουμε 850 νεκρούς και 11.600 τραυματίες (πολλοί από αυτούς μένουν ανάπηροι) σε τροχαία ατυχήματα.
Οι αμερικανοί, κατά την εντεκαετή εισβολή στο Ιράκ, είχαν κατά μέσον όρο 400 νεκρούς και 2.900 τραυματίες τον χρόνο.
Επομένως ποιος φοβάται τον Ερντογάν; Και γιατί να σκάσει να κάνει εισβολή στο μισητό Ελλαδιστάν;
Δεν χρειάζεται παρά να περιμένει, αφού ο χρόνος δουλεύει εναντίον της Ελλάδας και εμείς βοηθάμε με όλες μας τις δυνάμεις.