Ένα διαρκές έγκλημα

Για κάποιον ανεξήγητο για μένα λόγο, οι άνθρωποι αρέσκονται να ζουν μαζί με τα ποντίκια. Δεν εξηγείται διαφορετικά αυτό το διαρκές έγκλημα που ξεκινάει με τις πρώτες ζέστες. Δεκάδες φίδια σκοτώνονται από τα αυτοκίνητα στην προσπάθειά τους να διασχίσουν έναν δρόμο.

Οι οδηγοί είτε επειδή δεν ενδιαφέρονται είτε επειδή το επιδιώκουν τα πατάνε. Έτσι λιγοστεύουν τον αριθμό του χειρότερου φυσικού εχθρού των ποντικιών.

Με αυτήν την μανία τους η ισορροπία της φύσης χαλάει. Και μετά επιστρατεύουμε δηλητήρια για να απαλλαγούμε από τα ποντίκια.

Αλλά το μυαλό θα μας εμποδίσει;

Γνωμικά

Ποιοι είμαστε; Από πού ερχόμαστε; Προς τα πού πάμε; Για ποιον λόγο ζούμε; Εξ’ αιτίας τίνος ζούμε;

Αν και είμαστε παντελώς ανίκανοι να απαντήσουμε στα θεμελιώδη αυτά ερωτήματα, είναι γεγονός ότι ο καθένας από εμάς έχει κατά βάθος μια αρχή που ολοκληρώνει. Υπάρχει «κάτι», δύσκολα αναγνωρίσιμο, το οποίο μας έλκει προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, προς το καλό, και την ανθρωπιά. Εκδηλώνεται με μία σιωπηλή τάση, που δεν μας αναγκάζει αλλά μας αφήνει να διαλέξουμε. Θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε «φωνή της συνείδησης» ή καλύτερα «εσωτερικό δικαστή».
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, το αγαπημένο μας ΕΓΩ, που έχει αποχαλινωθεί πλέον, είναι εύκολα αναγνωρίσιμο και το οποίο μας σπρώχνει προς μία άλλη εκ διαμέτρου αντίθετη κατεύθυνση. Μας πιέζει, φωνάζοντας και δημιουργώντας τεράστιο βάρος στο συναίσθημα για να κάνουμε το δικό του, παραβλέποντας πάντοτε αυτό που μας καλεί να κάνουμε ο εσωτερικός δικαστής μας.
Έτσι με βάση το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος, κινείται με ιδιοτέλεια, ακόμα και αν φαίνεται να δρα με βάση το συμφέρον των άλλων, τα πράγματα πάνε μόνιμα από το κακό στο χειρότερο. Θα ήταν εύκολο να το καταλάβει ο καθένας αυτό, αλλά δυστυχώς έχουμε εκπαιδευτεί από μικροί να νομίζουμε ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΕΓΩ.
Παρ’ όλα αυτά, ευτυχώς, ο «δικαστής» συνεχίζει να υπάρχει και μας κάνει να μην αισθανόμαστε τόσο καλά με την σημερινή κατάσταση.
Εκλέξτε να τον ακολουθήσετε. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
Μην χάνετε το θάρρος σας μπροστά στο αδιανόητο μέγεθος της παγκόσμιας αδικίας και θλίψης. Από μία ορισμένη οπτική γωνία εσείς φταίτε για αυτό!
Εκλέξτε τώρα.
Παρατήστε το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΑΣ ΕΓΩ τώρα.
Πράξετε αυτό που είναι δίκαιο τώρα.
Δείξτε αγάπη τώρα.
Δείξτε έλεος τώρα
Να είστε ταπεινοί τώρα.
Μπείτε στην θέση των άλλων τώρα.
Πρόκειται για μία δουλειά δύσκολη, την οποία έτσι κι αλλιώς δεν μπορείτε να την τελειώσετε  αμέσως.
Αλλά δεν μπορείτε και να την παρατήσετε.

Φυσικό προσάναμμα

Από μικρός μου άρεσε η φωτιά. Με ελκύει έντονα και πάντα μου άρεσε να παίζω με τα πυρωμένα κάρβουνα, με τα ξύλα που καίγονται, ακόμα και με την βιομηχανική φωτιά.
Κάποτε πήρα μέρος σε κατάσβεση πυρκαγιάς μέσα σε εργοστάσιο της ΔΕΗ. Καιγόταν ένας κλειστός χώρος με καλώδια υψηλής τάσης, πίνακες και διακόπτες. Έμπαινα στον χώρο γεμάτο με πυκνούς τοξικού καπνούς χωρίς μάσκα, κρατώντας την αναπνοή μου, προχωρούσα κάπου πέντε μέτρα προς τα μέσα, ανάμεσα σε πίνακες και μηχανήματα που φλέγονταν για να πλησιάσω την εστία και να αδειάσω τον πυροσβεστήρα.
Ίσως σας φαίνεται επικίνδυνο, αλλά εγώ με κάποιον τρόπο ήμουν ήρεμος και αισθανόμουν άνετα λες και καθόμουνα στον καναπέ.
Παντού όπου πηγαίνω ψάχνω για να βρω μέρη που μπορώ να ανάψω φωτιά και πράγματα που βοηθάνε σε αυτό. Έτσι βρήκα και αυτήν την φούντα του καλαμιού. Με την κατάλληλη προετοιμασία, η φωτιά, ακόμα και με αρκετή υγρασία είναι βέβαιη.

Τα επίχειρα της Δυτικής βλακείας

Το τι ανοησίες γράφονται στο διαδίκτυο μετά την νέα επίθεση δεν λέγεται. Ο καθένας γράφει το μακρύ και το κοντό του, ανάλογα με την πολιτική ιδεολογία του και επικρατεί το γνωστό διαδικτυακό μπάχαλο.
Όλοι αναρωτιούνται για την τρομοκρατία στην Ευρώπη, δεν καταλαβαίνουν  τι ακριβώς γίνεται, ούτε και γιατί γίνονται όσα γίνονται. Και συνήθως μετά από μία επιφανειακή ανάλυση προτείνουν αόριστες ή ανεδαφικές δράσεις.
Και εσείς φυσικά δεν καταλαβαίνετε. Αυτό είναι φυσικό αφού το μόνο που κάνετε είναι να μασάτε το ειδησεογραφικό κουτόχορτο και να παρακολουθείτε ηλίθια τηλεπαιχνίδια, όταν βέβαια δεν κάνετε like στον «τοίχο».
Καθίστε όμως και σκεφτείτε λίγο.
Δεκαετίες τώρα η Ευρώπη και οι ΗΠΑ:
-αποσταθεροποιούν συστηματικά τα μουσουλμανικά κράτη.
-καταστρέφουν κάθε δομή και κάθε οργάνωση στις μουσουλμανικές περιοχές δημιουργώντας εκατόμβες νεκρών με τις «ανθρωπιστικές» επεμβάσεις τους.
-στήνουν και στηρίζουν δικτατορίες και «επαναστατικές» οργανώσεις σε κάθε σημείο του πλανήτη, όπου έχουν πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα.
-τροφοδοτούν τις εμφύλιες συγκρούσεις μεταξύ πολιτών με διαφορετικό θρήσκευμα [συνήθως μουσουλμάνων και χριστιανών] για να εκμεταλλευτούν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του τόπου τους.
-διατηρούν μία εξόφθαλμα εχθρική πολιτική για κάθε τι χριστιανικό.
-στερούν τους πολίτες τους από οποιαδήποτε ηθική διδασκαλία.
-γαλουχούν τους πολίτες τους σε ένα κλίμα αθεΐας και αποδοχής οποιασδήποτε διαστροφής.
-στερούν τους πολίτες τους από κάθε έννοια εθνικής συνείδησης.
-μετατρέπουν κάθε έθιμο σε εμποροπανήγυρη με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος.
-χαϊδεύουν, στο όνομα της υποτιθέμενης δημοκρατίας και πολυ-πολιτισμικότητας, τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, ακόμα και αν έχουν κάνει πολλά εγκλήματα.
-ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ με ανεπίτρεπτο τρόπο την ταυτότητα των δραστών στις ειδήσεις για τα εγκλήματα (κυρίως βιασμούς) που διαπράττουν πολλοί μουσουλμάνοι.
Με όλες αυτές τις δράσεις τους ξεγύμνωσαν τον Δυτικό πολιτισμό από κάθε ηθική, δίνοντας σημασία μόνο στα χρηματιστήρια και τα κέρδη των τραπεζών.
Το τεράστιο πολιτισμικό/ηθικό/θρησκευτικό κενό ήρθαν να καλύψουν οι μουσουλμάνοι. Εκμεταλλευόμενοι την εγκληματική αδιαφορία της ΕΕ, την απαράδεκτα ηλίθια βοήθειά της και την προσκόλλησή της στην νεοταξική πολυ-πολιτισμικότητα, γέμισαν την Ευρώπη τζαμιά και οργανώθηκαν για να εκδικηθούν ΔΙΚΑΙΩΣ την ευρωπαϊκή φασιστική συμπεριφορά. Χιλιάδες ευρωπαίοι έχουν γίνει τώρα φανατικοί μουσουλμάνοι και πολεμάνε με την δυτικόθρεφτη ΙΣΙΣ. Και σε λίγο θα αρχίσουν να ανατινάζουν τους συμπατριώτες τους, τους συγγενείς τους και του φίλους τους στο όνομα του παράδεισου με τις πολλές παρθένες και τα πιλάφια.
Έτσι η «πολιτισμένη» Ευρώπη, η σκοπίμως άθεη, εισπράττει τώρα τα επίχειρα της πολυ-πολιτισμικής βλακείας της και της ληστρικής οικονομικής συμπεριφοράς της. Και άρκεσαν μια χούφτα τρομοκράτες για να αποκαλύψουν την αδυναμία και την ανοργανωσιά της υποτιθέμενης «ενωμένης» και «οργανωμένης» ΕΕ.
Βέβαια οι τράπεζες και οι πολυεθνικές δεν θα πάθουν απολύτως τίποτε. Αντίθετα θα αυξήσουν τα κέρδη τους από τις «επενδύσεις ασφαλείας» που θα αναγκαστούν να πληρώσουν οι πολίτες.
Τώρα καταλαβαίνετε πως και γιατί συμβαίνει όλο αυτό το πανηγύρι στην Ευρώπη;
Αν ακόμα δεν το καταλαβαίνετε τότε…

ΟΧΙ ΔΕΝ «Ανήκομεν εις την Δύσιν»

Το κείμενο έχει σαν «έμπνευση» τον στίχο από το δημοτικό τραγούδι που άκουσα τυχαία εχθές:
«Τούρκοι με δέρνουν με σπαθιά και Φράγκοι με μαχαίρια»
Εδώ και δεκαετίες μας κάνουν πλύση εγκεφάλου με δύο εκ διαμέτρου αντίθετες προπαγάνδες.
Η πρώτη είναι η περίφημη «Ανήκομεν εις την Δύσιν». Αυτό το είπε το 1976 ο Καραμανλής, όταν άρχιζε ο αγώνας δρόμου μεταξύ ΝΔ και Πασοκ για το ποιος θα καταστρέψει καλύτερα και γρηγορότερα την ελληνική οικονομία. Από τότε έχουν πέσει επάνω μας κανάλια, εφημερίδες και κόμματα. Θέλουν να μας πείσουν ότι είμαστε ευρωπαίοι και επομένως «πολιτισμένοι».
Η δεύτερη είναι ότι μετά από τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς είμαστε τουρκόσποροι. Αυτό το προωθούν οι διεθνιστές και οι πολυπολιτισμικοί υπέρμαχοι της Νέας Τάξης, συνήθως αριστερών πολιτικών πεποιθήσεων. Και το προωθούν ΕΙΔΙΚΑ όταν θέλουν να μας βαφτίσουν με το ζόρι εθνικιστές επειδή δεν μας αρέσει ο πολυπολιτισμικός κόσμος-σούπα που ονειρεύονται μαζί με τα καπιταλιστικά γεράκια της Wall Street.
Εν πολλοίς βέβαια τα έχουν καταφέρει. Η πλειοψηφία των ελλήνων έχει πειστεί για την αλήθεια και των δύο αυτών παραπλανητικών θεωριών.
Όμως ούτε ευρωπαίοι είμαστε, ούτε τουρκόσποροι ούτε και φασιστόμουτρα. Και να γιατί:
1) Από πού κι ως που είμαστε ίδιοι με τους καθολικής ανατροφής ευρωπαίους που είναι όλο ψεύτικη ευγένεια ακόμα και όταν σε σφάζουν;
Από πού κι ως που είμαστε ίδιοι με τους υποκριτές ευρωπαίους, που κάνουν τις μύριες όσες παρανομίες και κρύβονται πίσω από κανονισμούς και διαστρεβλώσεις;
Από πότε ο Έλληνας είναι τόσο εκνευριστικά ευγενής, ώστε όταν πέσεις επάνω του να σου ζητήσει συγνώμη;
Ο συνήθης διάλογος Στραβομάρα ρε! Βρε άιντε και γ… δείχνει το «έξω καρδιά» του Έλληνα.
Εγώ δεν θέλω να μου μιλάνε συνέχεια στον πληθυντικό και να μου ζητάνε συγνώμη με το παραμικρό.
Θέλω, όταν μείνει το αυτοκίνητό μου να έρθει κάποιος ΕΤΣΙ  ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ να σπρώξει. Ή αν πέσω κάτω να τρέξουν να με βοηθήσουν με την γνωστή ελληνική απλότητα.
2) Και όχι δεν είμαστε τουρκόσποροι όπως θέλουν να μας πείσουν οι διεθνιστές. Ούτε και φίλοι με τους τούρκους, Ας προσπαθούν όσο θέλουν τα δήθεν ντοκιμαντέρ με την δήθεν τούρκικη κουζίνα και την δήθεν τουρκική φιλοξενία για να μας πείσουν για το αντίθετο.
Ας προσπαθούν όσο θέλουν τα κρατικά κανάλια με τις πολύωρες δακρύβρεκτες εκπομπές για τους καλοσυνάτους και «αθώους» μουσουλμάνους.
Ας προσπαθούν όσο θέλουν τα σχολικά βιβλία που διακωμωδούν την Επανάσταση και τους ήρωες του 1821.
Με τους τούρκους μας χωρίζει μία άβυσσος πολιτισμού. Εδώ δεν σφάζουμε όποιον δεν είναι έλληνας. Εδώ δεν έχουμε στρατό να περιπολεί στις πόλεις και στα «ξένα» χωριά. Εδώ δεν γενοκτονούμε τις «ξένες» επαρχίες για ψύλλου πήδημα. εδώ δεν βομβαρδίζουμε την Αλβανία ή τα Σκόπια ή την Βουλγαρία επειδή μας απειλούν. Εδώ δεν ρίχνουμε αεροπλάνα όταν παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας. Εδώ δεν στέλνουμε στον εισαγγελέα όποιον δημοσιογράφο δεν αρέσει στην κυβέρνηση. Εδώ δεν απαγορεύουμε να μιλάνε την γλώσσα τους όσοι δεν μιλάνε ελληνικά. Εδώ δεν κάνουμε διωγμούς σαν αυτούς που έκαναν οι τούρκοι στην Πόλη και σε άλλα μέρη. Εδώ δεν σφάζουμε αρμένιους. Εδώ δεν διώχνουμε και δεν εξαφανίζουμε φυσικά και πολιτιστικά τους ντόπιους πληθυσμούς που ζούσαν στο μέρος χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς. Εδώ δεν ονειρευόμαστε μεγάλα κράτη και αυτοκρατορίες. Ότι και αν λένε μερικοί είναι μόνο η επιρροή από την αιματοβαμένη μνήμη των χαμένων πατρίδων. Δεν θα πάμε ποτέ εκεί να σφάξουμε τους ξένους και να πάρουμε πίσω την παλιά μας πατρίδα και την παλιά μας αίγλη.
Είμαστε ακόμα υπερβολικά πολιτισμένοι. Και για αυτό πρόκειται να εξαφανιστούμε. Και αν εξαφανιστούμε μόνο η ανθρωπότητα θα χάσει. Και για να ξέρετε προσωπικά το προτιμώ από το να καταντήσουμε ευρωπαίοι ή τούρκοι.

Γνωμικά

Όσο και να διαβάζεις άκρη δεν βγάζεις. Η λύση βρίσκεται στην κατανόηση.

Το σημερινό πρόβλημα του ανθρώπου είναι ότι «μορφώθηκε».
Το σημερινό πρόβλημα του ανθρώπου είναι ότι «έχει πληροφόρηση».
Το σημερινό πρόβλημα του ανθρώπου είναι ότι έμαθε να αφήνει να βγάζουν άλλοι τα συμπεράσματα για αυτόν.
Πάρτε έναν πολύ «μορφωμένο άνθρωπο». Δώστε του τα τελειότερα μηχανήματα και τους σπουδαιότερους τεχνικούς.
Βάλτε τον να μελετήσει ένα ηλιοβασίλεμα.
Θα σας δώσει χιλιάδες στοιχεία για την θερμοκρασία, την πίεση και την σύσταση του αέρα, για την σκόνη που υπάρχει, για τα είδη της γύρης του αέρα, για τους ρύπους της ατμόσφαιρας, για τα είδη της ακτινοβολίας από τον ήλιο, για την συχνότητα των χρωμάτων που επικρατούν, για την ποιότητα και την ποσότητα των υδρατμών στα σύννεφα.
Νομίζετε ότι θα μπορέσει να αντιληφθεί την μαγεία του ηλιοβασιλέματος;
Νομίζετε ότι θα μπορέσει να ξεπεράσει με κάποιον τρόπο το συμπέρασμα ενός μικρού παιδιού «τί ωραία χρώματα μαμά!»;
Νομίζετε ότι θα μπορέσει να μετρήσει το βάρος του συναισθήματος που νοιώθετε;
Νομίζετε ότι θα μπορέσει να μετρήσει την συχνότητα του θαυμασμού που αισθάνεστε βλέποντας το άστρο-βασιλιά να κρύβεται;
Νομίζετε ότι θα μπορέσει να αναλύσει την γεύση της έκστασης μπροστά σε αυτό το απλό φυσικό φαινόμενο;
Θα πείτε ότι δεν το νομίζετε και ότι έχω δίκιο, αλλά σε μισό δευτερόλεπτο δεν θα θυμάστε την απάντησή σας. Θα επιστρέψετε στις πολύωρες «αναλύσεις», στους εντυπωσιασμούς, στις υπερβολές, στα «στοιχεία», στους «ειδικούς», στην ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ μονόπλευρη οπτική και στην συνεχή κινδυνολογία των καναλιών, που θα σας στερήσουν 
το μοναδικό πράγμα που δεν μπορούν να σας δώσουν, 
το μοναδικό πράγμα που έχει αξία, 
το μοναδικό πράγμα το οποίο σας κάνει ανθρώπους:
Το «ΕΔΩ και ΤΩΡΑ», την στιγμή!

Το στριφνό βιβλίο (25η Μαρτίου)

Αν και η γιορτή έπαψε πια να έχει την αίγλη του παρελθόντος.
Αν και οι μνήμες σβήνουν μαζί με την Ελλάδα που αγάπησα.
Αν και πολλοί θα μιλάνε για εθνικισμό και άλλα τέτοια "πολυπολιτισμικά".
Αν και οι "αριστερών πεποιθήσεων" θα γελάσουν.
Δεν μπορώ παρά να αποτίσω φόρο τιμής στους Πρόγονους. Αν κάποιοι από εσάς προτιμάνε να μην έχουν Πρόγονους, δημοκρατία έχουμε και μπορεί ο καθένας να λέει και να σκέφτεται ότι θέλει.

1821

Πέρασαν πολλά χρόνια μέσα σε μαύρο σκοτάδι.

Πείνα. Φρίκη. Οδυρμός.

Κατατρεγμός και θανατικό.

Σφαγές ανελέητες.

Εξανδραποδισμοί και λεηλασίες.

Και φόβος, φόβος, φόβος.

Δεν ξέρω αν ήταν τυχαίο ή θέλημα θεού.

Ούτε αν έπρεπε να συμβεί έτσι ή διαφορετικά.

Αλλά συνέβη.

Μέσα στην καρδιά του σκλάβου φύσηξε η αύρα της ελευθερίας.

Έδιωξε την στάχτη από την ψυχή του.

Και ο Προμηθέας ξαναγύρισε με την φωτιά στο χέρι.

Ανάβοντας φλόγα άσβεστη.

Καταναλώτρια.

Παμφάγο.

Γιατί κανείς δεν μπορεί να ανέβει στην πλάτη σου εάν δεν σκύψεις.

Σφιγμένες γροθιές απαίτησαν:

Ελευθερία ή Θάνατος.

Τότε οι αρχαίοι πρόγονοι ταρακούνησαν τις καρδιές.

Ο πολεμικός παιάνας αντιλάλησε από τα βάθη των αιώνων.

Και ο Ορφέας έπαιξε την λύρα του.

Και οι Κουρήτες χόρεψαν τον πυρρίχιο ψηλά στα απάτητα βουνά τους.

Και ήρθαν οι μακρυμάλληδες Αχαιοί.

Και σηκώθηκαν οι Δωριείς οπλισμένοι με μαύρο σίδερο.

Και ο πανούργος Οδυσσέας μπήκε στην μάχη.

Και οι μαυρόπλωρες τριήρεις άρχισαν να πετούν στα κύματα.

Και ο Λεωνίδας στάθηκε στα στενά.

Και το Ελληνικό αίμα ξύπνησε στις φλέβες.

Χοχλάκισε ζωντανό… αληθινό… αιώνιο!

Ιδρώτας, αίμα και χώμα ανακατώθηκαν σε τιτάνια πάλη.

Πλάθοντας το Απίθανο.

Ενώ η Ευρώπη έκθαμβη παρακολούθησε τον Αγώνα. Θαυμάζοντας τους αρχαίους ήρωες που ξαναζούσαν μέσα στους νεώτερους.

Εξ αιτίας τους εμείς σήμερα

πάμε όπου θέλουμε, κάνουμε ότι θέλουμε, λέμε ότι θέλουμε, είμαστε ελεύθεροι.

Ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.