Η παγκόσμια απάτη

Κάθε τόσο πέφτω πάνω σε κείμενα σχετικά με την οικονομία. Άλλα είναι παντελώς ηλίθια (δράστες συνήθως είναι στελέχη τραπεζών, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και λοιποί οικονομικοί «ειδήμονες») και άλλα κάνουν αποκαλύψεις για διάφορα επί μέρους οικονομικά γεγονότα, τα οποία έχουν σημαντική βαρύτητα.
Όλα είναι φορτισμένα συναισθηματικά, εκφράζοντας οργή και πάθος για δικαιοσύνη. Βέβαια, το ποιος έχασε την δικαιοσύνη, την δημοκρατία, την ανθρωπιά, κλπ για να τα βρει ο τόσο κακαρισμένος σύγχρονος ΔΗΘΕΝ πολιτισμός μας είναι άλλο θέμα.
Προσωπικά γνωρίζω ότι οι λέξεις δικαιοσύνη, δημοκρατία, ανθρωπιά κλπ είναι απλές λέξεις-μπαλαντέρ στο λεξικό, τις οποίες οι «έχοντες και κατέχοντες», οι βασιλείς του κόσμου τούτου, χρησιμοποιούν κατά τα συμφέροντά τους. Δεν μπορώ να σας πείσω επ’ αυτού, αφού οι περισσότεροι μεγαλώσατε με την ΙΣΧΥΡΗ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ότι πολιτισμός είναι τα κινητά τηλέφωνα, τα ακριβά αμάξια, τα ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΥΦΙΑ ΛΟΓΙΑ και η ενασχόληση με την πολιτική και τα οικονομικά. Θα παραθέσω μόνο ένα επιχείρημα και όποιος κατάλαβε κατάλαβε.
Τελευταία μεταφράζω το βιβλίο The Trillion-Dollar Conspiracy του Jim Marrs, το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε στα αγγλικά από εδώ. Σε τελείως χονδροειδή περιγραφή, ασχολείται με το πώς οι ΗΠΑ καταστρέφονται σιγά-σιγά μετατρεπόμενες από απλή δημοκρατία που ήταν ΚΑΠΟΤΕ, σε στυγνό σοσιαλιστικό καθεστώς! Μιλάει για τις χρηματοοικονομικές κομπίνες πολυεθνικών και τραπεζών σχετικά με την οικονομική αφαίμαξη των πολιτών και την μετατροπή τους σε «σκλάβους του χρέους».
Και αν αυτό ισχύει για τις ΗΠΑ, ισχύει πολύ περισσότερο για τους δορυφόρους της όπως η ΕΕ και η Ελλάδα εν προκειμένω. Στο κείμενο αναφέρεται κάτι ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, το οποίο είπε ο Κένεντι: «Ένα δολάριο σε μια τράπεζα μπορεί πραγματικά να οδηγήσει σε οκτώ ή δέκα δολάρια σε δάνεια για οικογένειες και επιχειρήσεις, δημιουργώντας ένα πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα που μπορεί τελικά να οδηγήσει σε επιτάχυνση του ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης».
Αν από αυτό δεν μπορείτε να καταλάβετε την χρηματοοικονομική φούσκα-απάτη στην οποία βρισκόσαστε καλά να πάθετε!
Επίσης στο βιβλίο αναφέρεται και αυτό που είπε ο Χένρυ Φόρντ (ο γνωστός βιομήχανος αυτοκινήτων), στο μακρινό μυθολογικό παρελθόν του εικοστού αιώνα:
«Είναι αρκετά καλό το ότι οι άνθρωποι του έθνους δεν καταλαβαίνουν το τραπεζικό και νομισματικό μας σύστημα, διότι αν καταλάβαιναν, πιστεύω ότι θα γινόταν επανάσταση πριν ξημερώσει».
Συμπληρώνω ότι ως οξύνους επιχειρηματίας είχε πει και κάτι άλλο ΠΟΛΥ-ΠΟΛΥ ενδιαφέρον:
«Η σκέψη είναι η πιο δύσκολη δουλειά που υπάρχει, και αυτό πιθανώς είναι ο λόγος για τον οποίο τόσο λίγοι ασχολούνται με αυτήν».
Αν περιμένετε ότι θα αποκτήσετε ποτέ την δημοκρατία που ονειρεύεστε «πλανάσθε πλάνην οικτράν».
Αν περιμένετε ότι θα αποκτήσετε ποτέ τα υλικά αγαθά που ονειρεύεστε «πλανάσθε πλάνην οικτράν». Αν περιμένετε ότι θα ικανοποιήσετε όλα τα καπιταλιστικά όνειρα που σας ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ να ονειρεύεστε «πλανάσθε πλάνην οικτράν».
Αν είσαστε τυχεροί θα ζήσετε μία αλυσίδα ευχάριστων και δυσάρεστων συμβάντων. Στα ευχάριστα θα είσαστε καλά και στα δυσάρεστα χάλια. Και θα υποφέρετε από το ανεβοκατέβασμα των συναισθημάτων σας σε αυτό το ψυχολογικό τραινάκι.
Αν είσαστε άτυχοι θα βρισκόσαστε μία ζωή κάτω από πίεση και δυσάρεστα γεγονότα «μέχρι να βγει η ψυχή σας». Αυτό βέβαια δεν είναι ιδιαίτερο πρόβλημα, αφού ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έζησε για πάντα και είμαστε καταδικασμένοι να πεθάνουμε έτσι κι αλλιώς, είτε πλούσιοι είτε φτωχοί, είτε ευτυχισμένοι είτε δυστυχισμένοι.
Απλά καλόν θα ήταν πριν πεθάνετε να αρχίσετε να σκέφτεστε και λιγάκι…
Για το καλό σας το λέω...

Πρόσφυγες = Δίδυμοι πύργοι

Επειδή μου αρέσει να βρίσκω τα χειρότερα δυνατά σενάρια σε κάθε συμβάν, θα αναρτήσω την τελευταία μου έμπνευση. Σπάνια σε αυτήν την ενασχόληση έχω διαψευστεί πλήρως από τα γεγονότα. Μπορεί να μην γίνονται έτσι ακριβώς όπως τα περιγράφω ή όχι σε τέτοιο βαθμό, αλλά πάντοτε μπορώ να λέω «περιχαρής»: ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΑ ΕΛΕΓΑ;
Για να μην στεναχωρηθείτε όμως κυριακάτικα μα τονίσω ότι πρόκειται για μία ανεδαφική θεωρία συνομωσίας:
Τελευταία έχουν ανακαλυφθεί από τα ΜΜΕ και ακόμα και από μερικούς αξιωματούχους της νότιας Ευρώπης ότι υπάρχει έντονο πρόβλημα προσφύγων, κάτι που προφανώς δεν υπήρχε τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ο μόνος που δεν έχει πρόβλημα είναι η εν αφασία διάγουσα (όπως φαίνεται και από το σπινθηροβόλο βλέμμα της) υφυπουργός Τασία Χριστοδουλοπούλου, η οποία δήλωσε ανερυθρίαστα (όπως ταιριάζει εξάλλου σε κάθε πολιτικό): «δεν ξέρει τι γίνονται οι μετανάστες, γιατί όταν έρθουν στην Ελλάδα μετά ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ»!!!!!!!!!!!!!
Ορίστε λοιπόν το τελευταίο μου σενάριο καταστροφολογίας:
1) Οι λαθρομετανάστες και πρόσφυγες πολέμου θα είναι φθηνό εργατικό προσωπικό κυρίως για τους μεγαλοεργολάβους (κέρδη).
2) Η θρησκευτική αδιαλλαξία τους θα φέρει κοινωνική βία, αφού μεγάλωσαν με την πεποίθηση ότι οι χριστιανοί πρέπει να πεθάνουν για να πάνε αυτοί στον παράδεισο.
3) Η αθλιότητα στην οποία θα ζουν θα τους αναγκάσει να παρανομούν για να ζήσουν από ληστείες, πορνεία, και ναρκωτικά (κέρδη).
4) Η «πολιτισμένη» ΕΕ θα αντιμετωπίσει το στημένο από χρόνια «κύμα βίας» με ενίσχυση του αστυνομικού κράτους (κέρδη).
Και όταν λέω αστυνομικό κράτος δεν εννοώ τους εξαθλιωμένους και απαξιωμένους αστυνομικούς που έχουν μετονομαστεί σε «μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους». Εννοώ κορόιδα/ψηφοφόροι/καταναλωτές πολυπολιτισμικής δημοκρατικής βλακείας τους ιδιωτικούς στρατούς μισθοφόρων, που θα έχουν οι πολυεθνικές (την Blackwater την ακούσατε ποτέ;) που θα αναλάβουν (με το αζημίωτο βέβαια) να μας σώσουν.
Από κοντά θα ενισχυθούν περίεργες μυστικές υπηρεσίες και ΦΥΣΙΚΑ θα καταργηθούν νόμοι με πολιτικά ή ανθρώπινα δικαιώματα για να υπάρχει «κινητικότητα».
Με λίγα λόγια θα δημιουργηθεί στο Ευρωπαϊστάν μία κατάσταση παρόμοια με αυτήν που υπάρχει τώρα στις ΗΠΑ. Με την ευκαιρία που κάποιοι «τρομοκράτες» -μηδενικής εκπαίδευσης- μπόρεσαν να οδηγήσουν τα τεράστια και δύσχρηστα μπόινγκ με ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ στο ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ χαμηλό Πεντάγωνο και στους Δίδυμους Πύργους, οι Αμερικανοί βρίσκονται πλέον δεμένοι χειροπόδαρα και σε καθεστώς τρόμου. Για να πειστείτε αρκεί το γεγονός ότι η «απλή υποψία για τρομοκρατία» είναι αρκετή για να εξαφανιστεί για μήνες ο οποιοσδήποτε και να κρατείται ανακρινόμενος χωρίς την παρουσία δικηγόρου και χωρίς απαγγελία κατηγοριών.
Αλλά τι λέω τώρα. Με τέτοιες βλακείες θα ασχολούμαστε; Εδώ προκρίθηκε ο Ολυμπιακός…

Πρόσφυγες και κουραφέξαλα

Φυσικά το κουραφέξαλα δεν αναφέρεται στους πρόσφυγες, αλλά στην μυθολογία που τους συνοδεύει.
Η αιτία αυτής της ανάρτησης είναι κείμενο για τους πρόσφυγες, σε φιλικό ιστολόγιο, και κάνω εδώ το σχόλιό μου επειδή πρόκειται για σχόλιο-σιδηρόδρομο.
Προφανώς ο συντάκτης πλέει σε πελάγη απίστευτης ευτυχίας.
Δεν είναι ότι αυτά που αναφέρει δεν είναι έτσι. Είναι ότι βασίζεται σε λάθος δεδομένα για το απίστευτα περίπλοκο αυτό θέμα.
1) Μιλάει για ψυχικά τραύματα των προσφύγων που προκαλούνται από την προσφυγιά και την ζωή σε ξένο μέρος. Ξεχνάει προφανώς ότι όλοι αυτοί έχουν μεγαλώσει σε περιοχές όπου η ζωή δεν αξίζει δεκάρα τσακιστή, ενώ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ αξιοπρέπεια, ΟΥΤΕ κοινωνική σταθερότητα με τις οποίες μεγάλωσε αυτός. Όταν φύγεις από μία κόλαση όπου γεννήθηκες και επιβίωσες, και πας αλλού όπου δεν θα κινδυνεύεις συνέχεια να σε πυροβολήσουν, να σε βιάσουν, να σε ακρωτηριάσουν ή να σε πάνε σκλάβο στα ορυχεία των πολέμαρχων, είναι ΣΙΓΟΥΡΟ ότι ΔΕΝ θα αποκτήσεις ψυχολογικά τραύματα. Ο λόγος είναι ότι αυτό που εμείς το θεωρούμε κόλαση για τους πρόσφυγες είναι κυριολεκτικά παράδεισος.
2) Ονειροβατεί ασύστολα. Από πότε η ανακούφιση «όλων αυτών των αρνητικών συνεπειών της προσφυγιάς έχουν σχέση με «την καταπολέμηση του ρατσισμού, την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των προσφύγων, κλπ, κλπ»;
Όσο ο πολιτισμένος» κόσμος εκμεταλλεύεται ασύστολα τις υπανάπτυκτες κοινωνίες…
Όσο τις διαιρεί και τροφοδοτεί εμφυλίους για τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους τους…
Όσο έχει εργοστάσια που λειτουργούν σε συνθήκες σκλαβιάς για να αγοράζουμε εμείς φθηνά προϊόντα…
Όσο θα υπάρχει η ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗ, φρικτή, διεστραμμένη και ΑΧΟΡΤΑΓΗ ανθρώπινη ψυχολογία που θέλει όλο και περισσότερα μην περιμένετε λύση για κανενός είδους πρόβλημα.
3) Πιπιλάει την καραμέλα του ρατσισμού (και του φασισμού ΦΥΣΙΚΑ), μια ωραία καπιταλιστική καραμέλα, που την μοιράζουν απλόχερα όσοι ακριβώς έχουν συμφέροντα από όλα αυτά, Αλήθεια:
-Γιατί πρέπει εγώ (από το μικρό κομμάτι της οικονομικής πίτας που έχω χρυσοπληρώσει) να τροφοδοτήσω τις στρατιές των προσφύγων που έρχονται στην πατρίδα μας;
-Γιατί να μην «πληρώσει το μάρμαρο» το κατεστημένο (πλούσιοι, πολυεθνικές, πολιτικοί, κλπ) που στο κάτω-κάτω είναι και η αιτία της προσφυγιάς και κερδίζουν από αυτήν;
-Από πού και ως που είμαι φασίστας και ρατσιστής επειδή ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ να υπάρχουν ινδοί και πακιστανοί που κατά την γνώμη του συντάκτη θα πρέπει να τους ταΐζω εγώ, αν και οι χώρες τους είναι καπιταλιστικές, πυρηνικές υπερδυνάμεις;
4) Θα κατηγορήσω τον συντάκτη για πλήρη άγνοια της ανθρώπινης ψυχολογίας και για ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΕΠΑΦΗ με πρόσφυγες, αληθινούς και ψεύτικους. Ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος, μεγαλώνει με συγκεκριμένες πολιτιστικές πεποιθήσεις τις οποίες θεωρεί τέλειες. Θεωρεί επίσης ότι έχει κάθε δικαίωμα να ζει με τον τρόπο που μεγάλωσε σε μία ξένη χώρα. Να σας δώσω ένα προσωπικό παράδειγμα: γνωρίζω έναν πακιστανό (τον οποίο θεωρώ πιο πολιτισμένο από πολλούς έλληνες) και για τον οποίο έτρεχα να φτιάξω χαρτιά όταν είχε πρωτοέρθει στο Ελλαντιστάν). Καιρό μετά ήρθε ο ξάδερφός του (περπατώντας από την Τουρκία) ετοιμοθάνατος από την πείνα και μία πληγή στο χέρι,κινδυνεύοντας να χάσει τουλάχιστον τον αντίχειρά του από την μόλυνση.
Η μάνα μου τον περιποιήθηκε, τον τάισε του έδωσε φάρμακα κλπ. Όταν ο τύπος συνήρθε και λάδωσε το άντερό του, τον ρώτησα σε μία συζήτηση: «Δηλαδή τώρα που ήρθες εδώ θέλεις και τζαμί»; Και αυτός απάντησε με αφοπλιστική και τρομακτική ειλικρίνεια: «ΦΥΣΙΚΑ!!!».
Με το να μπαίνουν στην χώρα μας οι χιλιάδες (κυρίως μουσουλμάνοι) πρόσφυγες δεν κινδυνεύουμε μόνο οικονομικά, αφού θα απομυζήσουν (σε διατροφή, εκπαίδευση, υγεία) όλα τα κεφάλαια που απέμειναν από την ληστρική επίθεση των πολυεθνικών.
Κινδυνεύουμε άμεσα και σαν φυσική ύπαρξη μόνο και μόνο γιατί δεν είμαστε μουσουλμάνοι.
Όταν όλοι αυτοί οι ανεγκέφαλοι και εύπιστοι «φιλάνθρωποι» δημιουργήσουν πυρήνες αμόρφωτων (κυριολεκτικά και κοινωνικά) και εξαγριωμένων (από τον τρόπο που μεγάλωσαν) μουσουλμάνων, τότε θα δουν τι σημασία θα έχει η «ευαισθησία» που δείχνουν.  Θυμηθείτε απλά τους μουσουλμάνους τρίτης γενιάς που γεννήθηκαν στην Ευρώπη, μεγάλωσαν εκεί και τώρα πολεμούν στην Συρία ως Τζιχαντιστές ή ανατινάζουν αθώους περαστικούς στο πολυπολιτισμικό Ευρωπαϊστάν.
4) Επίσης, θα κατηγορήσω τον συντάκτη για (εσκεμμένο;) αλληθώρισμα. Καημό το έχω να δω μέσα σε ένα (από τα εκατοντάδες) δακρύβρεκτα κείμενα για τους λαθρομετανάστες, και πρόσφατα για τους πρόσφυγες πολέμου, μια μικρή αναφορά για τους έλληνες πρόσφυγες (άνεργους και άστεγους). Πουθενά μια αναφορά για τα παιδιά που πεθαίνουν της πείνας και λιποθυμούν στα σχολεία. Πουθενά μια αναφορά για όσους έλληνες πεθαίνουν χωρίς φάρμακα. Πουθενά μια αναφορά για το ότι η γιαγιά σας και ο παππούς σας μπορεί να πάρει τα δήθεν δωρεάν γυαλιά για να βλέπει ΜΟΝΟ ΚΑΘΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ.
Ο πολιτισμός δεν είναι αλλήθωρος. Ή θα είναι όλοι καλά και θα ζουν όλοι με αξιοπρέπεια ή δεν έχει ΚΑΝΕΝΑΣ το δικαίωμα να απαιτεί «επί ποινή ρατσισμού» από τους άλλους να δέχονται αγόγγυστα την πολιτική, οικονομική, κοινωνική, θρησκευτική και ανθρώπινη υποβάθμισή τους στο όνομα μιας ανόητης, νεφελώδους, παγκοσμιοποιητικής «ευαισθησίας».
Το θέμα είναι μεγάλο. Δεν αναλύεται σε μερικές γραμμές. Και ειδικά δεν αναλύεται όταν βλέπεις μόνο ένα μέρος του προβλήματος.
Υπάρχουν πρόσφυγες, μετανάστες και λαθρομετανάστες που πρέπει να τους μεταχειριστείς ανθρώπινα; ΦΥΣΙΚΑ υπάρχουν και ΦΥΣΙΚΑ πρέπει να τους μεταχειριστούμε ανθρώπινα.
Αλλά ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ που δημιουργήθηκαν οι πόλεμοι και οι συνθήκες φτώχειας που γεννούν πρόσφυγες και μετανάστες;
Φταίει ο μέσος φουκαράς που τρέχει για το μεροκάματο και πληρώνει τα πάντα ή ΜΗΠΩΣ ΦΤΑΙΝΕ οι έμποροι όπλων, οι τράπεζες, οι πολυεθνικές, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (με την σκοτεινή προέλευση και τα τεράστια κονδύλια), οι πολιτικοί, οι στρατιωτικοί και οι παγκοσμιοποιητές που επεμβαίνουν ασύστολα σε τριτοκοσμικές χώρες διαλύοντας τον κοινωνικό τους ιστό με την δικαιολογία της «ειρήνης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»;
Τελικά, πήρε είδηση κανένας την «φιλοσοφία» με την οποία τα γράφω αυτά ή κάποιοι θα με κατηγορήσουν για ρατσισμό, φασισμό και άλλα τέτοια «δημοκρατικά»;

Αποθεματικά δήμων

Αν πιστεύετε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα ήρθε για να σας σώσει είσαστε βαθιά νυχτωμένοι. Έτσι πιστεύατε ότι θα σας σώσει ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και όλοι αυτοί οι εθνοσωτήρες που ψηφίζετε κατά καιρούς.
Δεν είσαστε παρά τροφή στα σαγόνια της πλουτοκρατίας που θέλει όλο και περισσότερα.
Δεν είσαστε παρά θλιβεροί ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΙ, τυφλοί πιστοί, που σέρνεστε δουλικά πίσω από τους «ιερείς» του θεού της πολιτικής.
Προσκυνάτε τον κατά περίσταση «αρχιμανδρίτη» που σας τάζει λαγούς με πετραχήλια για να τον ψηφίσετε και να του δώσετε την δυνατότητα να σας κατακλέψει. Και επιπλέον τον υπερασπίζεστε με νύχια και με δόντια αποδεχόμενοι τις κατά καιρούς ληστρικές πράξεις του.
Δεν έχετε πάρει είδηση ότι ζείτε στην εποχή του Αντίχριστου και ότι λατρεύετε τον Μαμωνά. Αν σταματήσετε τις μετάνοιες για μία στιγμή, αν βγάλετε την πολιτική και οποιαδήποτε ιδεολογική τσίμπλα από τα μάτια σας, τότε θα δείτε στην πραγματικότητα: Οι ιερείς του Μαμωνά (του εβραίου θεού του πλούτου) μεταμφιεσμένοι σε πολιτικούς έχουν έναν και μοναδικό σκοπό: να πλουτίσουν αυτοί και τα αφεντικά τους.
Μετά τα αποθεματικά των ταμείων ήρθε η ώρα να στραγγίξουν οποιοδήποτε ταμείο υπάρχει ακόμα. Έτσι αποφάσισαν να βάλουν χέρι στους δήμους.
Το παραμύθι της ανάπτυξης και η ληστεία των ηλιθίων φορολογουμένων είναι παντού και πάντοτε το ίδιο. Θα σας δώσω ένα μικρό παράδειγμα από το βιβλίο «The Trillion-Dollar Conspiracy», γραμμένο από αμερικανό που όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αμερικανάκι όπως εσείς κορόιδα ψηφοφόροι.
Τα συμπεράσματα από την ανάγνωση δικά σας.

Δημόσιο χρέος, ιδιωτικό κέρδος
Είτε πλούσιοι είτε φτωχοί, οι περισσότεροι Αμερικανοί πιστεύουν ότι τα οικονομικά τους είναι ασφαλή, χάρη σε μια ομοσπονδιακή κυβερνητική εταιρεία που δημιουργήθηκε το έτος της Μεγάλης Ύφεσης του 1933.
Κάπου 8.400 αμερικανικές τράπεζες συμμετέχουν στην Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC), μια ανεξάρτητη υπηρεσία που δημιουργήθηκε από το Κογκρέσο για να διατηρηθεί η σταθερότητα και η εμπιστοσύνη του κοινού στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας με την ασφάλιση των καταθέσεων, την εποπτεία των τραπεζών για την ασφάλεια και την ευρωστία και τη διαχείριση των πτωχεύσεων. Αυτές οι τράπεζες διαθέτουν ένα μικρό μέρος των κερδών τους για να ασφαλίσουν συλλογικά τις τραπεζικές καταθέσεις σε περίπτωση που μια τράπεζα πτωχεύσει.
Και δεν το έκαναν στα τέλη του 2008 και το 2009. Αυτά τα δύο χρόνια, 111 τράπεζες πτώχευσαν και πολλές άλλες έφτασαν στην κατάρρευση, μειώνοντας το αποθεματικό της FDIC  από 52,8 δισεκατομμύρια δολάρια το 2008 σε μόλις 10,4 δισεκατομμύρια δολάρια κατά το πρώτο τρίμηνο του 2009. Το αποθεματικό βρέθηκε στο χαμηλότερο σημείο του από το σκάνδαλο των αποταμιεύσεων και δανείων του  1992.
Αλλά το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτό το αποθεματικό ταμείο, όπως και η Κοινωνική Ασφάλιση, είναι απλώς μια ψευδαίσθηση.
Το 2008, ο πρώην πρόεδρος της FDIC, William M. Isaac, έγραψε ένα άρθρο με τίτλο «Το μυθικό ταμείο FDIC», στο οποίο αποκάλυψε την αφερεγγυότητα της FDIC:
«Όταν έγινα πρόεδρος της FDIC, το 1981, η οικονομική δήλωση έδειχνε  ένα υπόλοιπο στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ από περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Αποφάσισα  ότι θα ήταν μια πραγματική απόλαυση να δω όλα αυτά τα χρήματα, έτσι τηλεφώνησα στον τότε υπουργό Οικονομικών Don Regan. Η συζήτηση πήγε κάπως έτσι:
Isaac: Don, θα ήθελα να έρθω να δούμε τα χρήματα.
Regan: Τι χρήματα;
Isaac: Τα 11 δις δολάρια που το FDIC έχει στο θησαυροφυλάκιο του Υπουργείου Οικονομικών.
Regan: Χμ, καλά, βλέπεις, Μπιλ, αχ, αυτό είναι ένα μικρό πρόβλημα.
Isaac: Ξέρω ότι είσαι απασχολημένος. Δεν χρειάζεται να το κάνουμε αμέσως.
Regan: Δεν είναι θέμα χρόνου. Δεν ξέρω πώς να το πω αυτό, αλλά δεν έχουμε τα χρήματα.
Isaac: Ναι, χα χα.
Regan: Όχι, πραγματικά. Οι τράπεζες πληρώνουν χρήματα για την FDIC, η FDIC έχει μεταφέρει τα χρήματα στο δημόσιο ταμείο, και το Υπουργείο Οικονομικών τα έχει ξοδέψει για πυραύλους, σχολικά γεύματα, έργα ύδρευσης, και τα παρόμοια. Τα χρήματα έχουν φύγει.
Isaac: Όμως λέει ακριβώς εδώ σε αυτό το δημοσιονομικό δελτίο ότι έχουμε περισσότερα από 11 δισεκατομμύρια δολάρια στο Υπουργείο Οικονομικών.
Regan: Κατά μία έννοια, το κάνετε. Βλέπετε, εμείς χρωστάμε αυτά τα χρήματα στην FDIC, και πληρώνουμε τόκους.
Isaac: Ξέρω ότι αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο τραβηγμένο, αλλά τι θα συνέβαινε αν πρέπει να πάρουμε μερικά δισεκατομμύρια για να χειριστούμε την πτώχευση μιας τράπεζας;
Regan: Αυτό είναι εύκολο. Θα τα δανειστούμε. Θα πάρετε τα χρήματα αμέσως.
Isaac: Στάσου να δω αν το κατάλαβα. Τα χρήματα που οι τράπεζες νόμιζαν ότι είχαν αποταμιεύσει τον τελευταίο μισό αιώνα, για μια δύσκολη κατάσταση, δεν υπάρχουν. Αν συμβεί κάτι και χρειαζόμαστε τα χρήματα, το Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να τα δανειστεί. Έτσι δεν είναι;
Regan: Ναι.
Isaac: Μόνο ένα πράγμα ακόμα. Γιατί τότε να σκάμε προσποιούμενοι ότι υπάρχει ένα τέτοιο ταμείο;
Regan: Λυπάμαι, Μπιλ, αλλά ο Πρόεδρος καλεί στην άλλη γραμμή. Θα πρέπει να ξαναμιλήσουμε.
Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ότι ξαναμίλησαν.

Θεραπεία μόλυνσης νυχιού

Λίγο-πολύ όλοι έχετε την οδυνηρή εμπειρία του νυχιού (συνήθως στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού) που πρήζεται και πονάει.
Το πρόβλημα δημιουργείται όταν φοράτε τα παπούτσια σας για πάρα πολλές ώρες για πολλές ώρες ή όταν καθαρίζετε «άγρια» το πλαϊνό του νυχιού, οπότε τραυματίζετε το δέρμα και ανοίγετε πόρτα για τα μικρόβια.
Η καλύτερη θεραπεία είναι να πασαλείψετε το πονεμένο μέρος και τα πλαϊνά του νυχιού με βάμμα ιωδίου (ΟΧΙ με το χαζό μπεταντίν που κυκλοφοράει τελευταία). Ζητήστε από τον φαρμακοποιό να σας δώσει βάμα ιωδίου (βάφει το δέρμα και για αυτό δεν το χρησιμοποιεί κανείς!), και να προσθέσει μέσα δύο-τρία «σπυριά» μεταλλικό ιώδιο. Έτσι το διάλυμα θα γίνει αρκετά ισχυρό μικροβιοκτόνο. Μην το παρακάνετε με το μεταλλικό ιώδιο, γιατί το διάλυμα θα γίνει υπερβολικά καυστικό.
Με μερικές επαλείψεις η μόλυνση θα υποχωρήσει. Στην πρώτη εικόνα βλέπετε το νύχι που έχει βαφτεί με το ιώδιο. Στην επόμενη εικόνα βλέπετε την θεραπευμένη μόλυνση που άφησε ένα μαύρο σημάδι στο νύχι.

Εάν τώρα τύχει και δεν προλάβετε την μόλυνση και το νύχι πρηστεί πολύ τότε αγγίζετε με μία οδοντογλυφίδα ή καρφίτσα το σημείο που έχει πρηστεί και πονάει (συνήθως στις περιοχές που ζωγράφισα με κόκκινο χρώμα). Αν δεν νοιώθετε την πίεση, αυτό σημαίνει ότι κάτω από το δέρμα έχει μαζευτεί πύον. Μπορείτε να τρυπήσετε το δέρμα με την καρφίτσα για να βγει το πύον. Έτσι θα ανακουφιστεί αμέσως ο πόνος που οφείλεται στο τεντωμένο δέρμα.
Δεν υπάρχει κίνδυνος να πάθετε τίποτε από το τρύπημα, το οποίο επιπλέον είναι ανώδυνο, αφού θα τρυπήσετε μόνο νεκρό δέρμα. Το πύον θα έχει ένα σταχτί χρώμα και θα μυρίζει ποδαρίλα! Με λίγη πίεση για να αδειάσει η κύστη και λίγο βάμα ιωδίου ακόμη, θα ξεχάσετε πολύ γρήγορα τον πόνο.

Ψηφίστε για το επαχθές χρέος

Μπείτε στην «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ» (www.1millionsignatures.eu) και ψηφίστε για το τοκογλυφικό χρέος που μας έχουν φορτώσει. Εάν φτάσουμε το ένα εκατομμύριο υπογραφές υπάρχει η νομική δυνατότητα να περάσει νόμος στην ΕΕ για την καθιέρωση της «κατάστασης ανάγκης».
Την επόμενη εβδομάδα θα υπάρξει εξέταση στο Ευρωδικαστήριο; Γίνεται επίκληση του άρθρου 8 της Συνθήκης της Λισσαβόνας, που τέθηκε σε ισχύ, από 1/4/2012 σύμφωνα με την οποία όταν υποβληθούν ένα εκατομμύριο υπογραφές Ευρωπαίων πολιτών, υποβάλλεται ΑΙΤΗΜΑ, για ψήφιση Νόμων. Οι υπογραφές «που θεωρείται δεδομένο ότι θα βρεθούν» θα ζητούν την ψήφιση της «κατάστασης ανάγκης», βάσει της οποίας «όταν το χρέος καταστεί απεχθές, τότε παραμερίζεται και προηγούνται οι ανάγκες του λαού». Το αίτημα είχε αρχικά υποβληθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία στις 6/9/2012, το απέρριψε επειδή «βρίσκεται καταφανώς, εκτός του πλαισίου των αρμοδιοτήτων της».
Ψηφίστε και διαδώστε το μήνυμα σε όσους περισσότερους μπορείτε.

Η θαυμαστή φύση

Έχω πει αρκετές φορές ότι στοιχηματίζω πάντοτε υπέρ της φύσης. Όσο αυτοκαταστροφικοί, αλαζόνες και σπάταλοι και αν είμαστε, όσο και αν καίμε και καταστρέφουμε, εκείνος που θα έχει την τελευταία λέξη θα είναι πάντα ο ίδιος: η φύση!
Δεν μπορώ να μην θαυμάσω την ζωτικότητα του γερανιού. Κλαδεύτηκε πριν από τρεις εβδομάδες και μερικά κλαράκια στο χώμα επιμένουν να έχουν ολοζώντανα λουλούδια.