Για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούν συνήθως δύο συγκοινωνούντα δοχεία: τον καπιταλισμό και τον κομουνισμό ή σοσιαλισμό αν προτιμάτε. Ο καπιταλισμός επιβάλλει άμεσες δικτατορίες. Ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός και λοιπές «δημοκρατικές» και «ανθρωπιστικές» κινήσεις, διαβρώνουν την κοινωνική δομή, στηρίζουν τον καπιταλισμό σαν «εχθροί» και τελικά επιτυγχάνουν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα: εξαθλιώνουν και εκμεταλλεύονται τις μάζες.
ΤΙ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΛΕΩ ΤΩΡΑ! Κανονικά πρέπει να σταματήσετε το διάβασμα αυτών των απίστευτων ανοησιών. Τα υπόλοιπα είναι ΜΟΝΟΝ για ΗΛΙΘΙΟΥΣ ανεγκέφαλους και αδαείς...
Αν διαβάσετε (έστω με το ένα μάτι λίγο ανοιχτό) ιστορία, θα δείτε ότι υπάρχουν μικροί και μεγάλοι κύκλοι όπου επαναλαμβάνονται τα γεγονότα. Για παράδειγμα ο Αριστοτέλης είχε πει: «Τα μέλλοντα είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος όμοια με όσα έχουν γίνει». Βέβαια, ο Αριστοτέλης είναι φασίστας και έτσι δεν πρέπει να του δίνουμε σημασία εμείς οι δημοκράτες και πολιτισμένοι άνθρωποι και ΚΥΡΙΩΣ να μην τον διαβάζουμε, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Αν όμως μελετήσετε λίγο (αντί να ασχολείστε με like στο Facebook, με την ομαδάρα σας ή με το ποιος σελέμπριτι πηδάει ποιον στο στάρ-σίστεμ) θα μπορέσετε να δείτε την καθοδική πορεία της Αμερικής, από μια χώρα άμεσης δημοκρατίας (όπως ήταν μετά την απελευθέρωσή της από τους Άγγλους) σε μία υπερχρεωμένη, στυγνή, αιμοσταγή δικτατορία που κάνει ξεδιάντροπη χρήση όπλων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το 1934, σε κύριο άρθρο της Chicago Tribune, με τίτλο «Σχεδιασμένη οικονομία ή προγραμματισμένη καταστροφή;» δημοσιεύτηκε μια γελοιογραφία.
Ο άνθρωπος πάνω στο γαϊδούρι είναι ο ακαδημαϊκός Rex Tugwell, ηγέτης του Brain Trust, «δεξαμενής σκέψης» του Ρούσβελτ. Η Brain Trust θα ανέπτυσσε νέες ιδέες για την Νέα Συμφωνία (όραμα του Ρούσβελτ να βοηθήσει την Αμερική να βγει από την οικονομική ύφεση).
Οι επιβάτες του κάρου, μεθυσμένοι από πολιτική δύναμη, είναι πρόσωπα της Brain Trust.
Αυτός που σκορπάει τα χρήματα, είναι ο σοσιαλιστικών ιδεών Υπουργός Γεωργίας Henry Wallace, ο οποίος ήταν γνωστός για τη σοσιαλιστική κλίσεις του.
Οι άνθρωποι πίσω από τον Wallace, προέρχονται από το «προοδευτικό κίνημα» του Σικάγου και είναι:
-Ο Harold L. Ickes, Υπουργός Εσωτερικών και διευθυντής της Υπηρεσίας Δημοσίων Έργων. Γιός του Ickes είναι (τι πρωτότυπο κορόιδα ψηφοφόροι) ο Harold M. Ickes, βασικό στέλεχος της κυβέρνησης Κλίντον.
-Ο Donald Richberg, «βοηθός πρόεδρος» στην κυβέρνηση του Ρούσβελτ.
Το κάρο έχει δύο πινακίδες:
-Η πλαϊνή πινακίδα που γράφει: «Τρυφερούδια του Κολούμπια και του Χάρβαρντ».
-Η πίσω πινακίδα γράφει: «Εξαντλώντας τους πόρους της σωστότερης κυβέρνησης στον κόσμο».
Στο κάτω μέρος της εικόνας κάθεται ο τρελαμένος Τρότσκι γράφοντας:
«Σχέδιο δράσης για τις ΗΠΑ.
Ξοδέψτε, Ξοδέψτε, Ξοδέψτε, υπό το πρόσχημα της αποκατάστασης
Διαλύστε την κυβέρνηση
Κατηγορήστε τους καπιταλιστές για την πτώχευση
Πετάξτε στα σκουπίδια το Σύνταγμα και κηρύξτε δικτατορία».
Στο βάθος ο Στάλιν σκέπτεται, παρατηρώντας την σκηνή: «Πόσο κόκκινη γίνεται η ανατολή του ήλιου».
Αυτή η γελοιογραφία του 1930 είναι απόλυτα επίκαιρη. Αλλάξτε τα ονόματα στο κάρο με αυτά σύγχρονων ελλήνων πολιτικών και οικονομικών «εγκεφάλων» και θα δείτε μπροστά σας τις σημερινές πρακτικές και ότι συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια.
Ποιος ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ την διαχρονική ομοιότητα;
Αυτός που ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να την παραδεχθεί.
