Η καταραμένη γριά

Συνήθως είμαι «παχύδερμο».
Μπορώ να καταλάβω και να δικαιολογήσω σαν «φυσικά» και απόλυτα δικαιολογημένα φαινόμενα την αδικία, τον πόλεμο, τις αρρώστιες και τις άλλες φρικαλεότητες του φρικαλέου αυτού κόσμου που κατοικείται από φρικαλέους ανθρώπους, οι οποίοι αυτό-παινεύονται για τον φρικαλέο «πολιτισμό» που έχουν δημιουργήσει.
Πρόκειται για ένα είδος «μετατροπής των εισερχόμενων εντυπώσεων», η οποία με κάνει να αντιμετωπίζω με κάποια άνεση αυτόν τον «πολιτισμό».
Όμως κάποιες φορές συμβαίνει κάτι απροσδόκητο. Ο Πατέρας ανοίγει πραξικοπηματικά την πόρτα και οι εντυπώσεις σκληρές και αδυσώπητες εισβάλλουν σαν ταύρος σε υαλοπωλείο.
Σήμερα στην λαϊκή είδα μία γριά, σκυφτή, ετοιμόρροπη, καμπουριασμένη από τον χρόνο, τα βάσανα και τις αρρώστιες.
Μόλις που περπατούσε, στηριγμένη στο μπαστούνι της, και μόλις που αντιλαμβανόταν την ζωή γύρω της. Μόλις που ζούσε.
Ξεχείλιζε από μία ανείπωτη πίκρα. Το πρόσωπό της δεν φαινόταν έτσι που ήταν σκυφτή και φορούσε το μαντήλι στο κεφάλι της. ΟΛΟ το σώμα της ξεχείλιζε πίκρα που απλωνόταν γύρω σαν ένα μαύρο σύννεφο. Απλωνόταν και έφτανε στις «ανοιχτές πόρτες» μου.
Η καταραμένη γριά, περπάταγε κρύβοντας μέσα της μια παρελθούσα νέα. Και τριγύρω της υπήρχαν νέες που έκρυβαν «μελλοντικές γιαγιάδες».
Και η θλίψη με σύντριψε. Θυμήθηκα τις αιτίες της θλίψης και της συμφοράς του κόσμου. Και θυμήθηκα αυτό που δεν θα έπρεπε να ξεχνάω ποτέ.
Δάκρυσα και ο Πατέρας χαμογέλασε.
Τότε ήταν που άρχισα να κλαίω.
Δεν έκλαιγα για την γριά, ή για τις δυστυχίες του κόσμου ή για τον θάνατο ή για τα γηρατειά ή, ή, ή…
Έκλαιγα γιατί θυμήθηκα.
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΕΓΩ.
«Καταραμένη» γριά.
«Καταραμένε» Πατέρα.

Το δάσος που πεθαίνει

Ψηλά στην κορυφή του Ποικίλου Όρους, στην πάλαι ποτέ Χρυσούπολη, κείτεται ένα κομμένος γίγαντας, απομεινάρι από τα παλιά μεγάλα δέντρα που (αν είναι δυνατόν) φυτεύονταν συνήθως δίπλα σε δρόμους ή ανοιχτά μέρη. Δεν χρειαζόταν πλέον.
Όπως ξέρετε τα δέντρα είναι χρήσιμα μόνο για να τα κόβουμε και να φτιάχνουμε οικόπεδα και ξύλα για το πολυτελές τζάκι στο πολυτελές διαμέρισμα της πολυτελούς πολυκατοικίας στην οποία έχουμε την πολυτέλεια να ζούμε μαντρωμένοι σαν κοτόπουλα.
Παραδίπλα υπάρχει ένα ψωραλέο πευκοδάσος . Κάποτε είχε διαμορφωθεί με σκάλες, παγκάκια και φώτα. Τώρα είναι γεμάτο σκουπίδια και τα δέντρα μαραζώνουν χτυπημένα από κάποια ασθένεια.
Αλλά ως γνωστόν τα δέντρα δεν ψηφίζουν (ούτε καν τους Οικολόγους), δεν δουλεύουν για 300 ευρώ, δεν πληρώνουν φόρους, ούτε καταναλώνουν εισαγόμενα πολυτελή προϊόντα.
Άρα είναι παντελώς άχρηστα.
Γιατί να σκάσει το κράτος ή ο δήμος και να ρίξει εκεί κάποια λεφτά; Είναι πιο συμφέρον να σκάβονται πεζοδρόμια και να «αναπλάθονται» πλατείες και σιντριβάνια. Έχει περισσότερο χρήμα εκεί…

Το νερό έχει μνήμη

Αν και είναι ένα κοινότατο στοιχείο επάνω την επιφάνεια του πλανήτη μας (εμείς οι ίδιοι αποτελούμαστε από νερό κατά 75%), το νερό αποτελεί ένα πραγματικό μυστήριο.
Έχει περίεργες ιδιότητες που ακόμα δεν έχουν ερευνηθεί από τους επιστήμονες. Φαίνεται να έχει μνήμη, κάτι που εκτός των άλλων μπορεί να εξηγήσει την δραστικότητα των φαρμάκων της ομοιοπαθητικής, να αλλάζει την μοριακή δομή του όταν βράσει, ή να «φορτώνεται» με θετικές ή αρνητικές ενέργειες. Φυσικά, όπως γίνεται με κάθε νέα ανακάλυψη, οι περισσότεροι επιστήμονες «απαξιούν να ασχοληθούν» και θεωρούν το θέμα σαν συνήθη απάτη. Όμως αν ψάξετε λίγο στο διαδίκτυο θα δείτε ότι «κάτι δεν πάει καλά» με την υπόθεση του νερού. Μπορείτε να διαπιστώσετε ότι τελικά αυτά που ξέρουμε είναι ελάχιστα και περιορίζονται σε μερικές απλές χημικές ιδιότητες και στον μοριακό τύπο του.
Στο βίντεο μπορείτε να δείτε ένα πείραμα του Ινστιτούτου Αερο-διαστήματος, με έδρα την Στουτγάρδη. Το νερό θεωρείται σαν ένας τεράστιος χώρος μνήμης.
Είναι δύσκολο να βάλω υπότιτλους, αλλά η γλώσσα της παρουσιάστριας είναι αρκετά στρωτή και δεν θα έχετε πρόβλημα, τουλάχιστον όσοι γνωρίζετε λίγα αγγλικά.
Πάντως δεν νομίζω να πιστεύετε ότι ένα ίδρυμα για το διάστημα θα καθόταν να ασχολείται με βλακείες. Εκτός και αν αυτές οι «βλακείες» τους κέντριζαν το ενδιαφέρον για μία άγνωστη μεν για εμάς, αλλά προφανώς προσοδοφόρο για αυτούς δυνατότητα.

Ο ήχος δημιουργεί

Σύμφωνα με τις θρησκείες όλης της γης, ο θεός κατασκεύασε τον σύμπαν μέσω του ήχου (Λόγος στην ορθόδοξη πίστη).
Γενικά ο ήχος παρουσιάζει ενδιαφέρουσες ιδιότητες. Μία από αυτές είναι τα τρισδιάστατα σχήματα με τα οποία διαδίδεται στον χώρο. Μπορεί να μην είναι ορατά, αλλά είναι απόλυτα πραγματικά.
Για παράδειγμα σε ένα πανεπιστήμιο, έκαναν πειράματα με τεντωμένες μεμβράνες, πάνω στις οποίες είχαν σκορπίσει ψιλή άμμο. Σε ένα από τα πειράματα, οι τελευταίες πέντε νότες από το Αλληλούια του Χαίντελ, δημιούργησαν μία πεντάλφα.
Στο βίντεο μπορείτε να δείτε ένα παρόμοιο πείραμα. Το νερό που πέφτει στροβιλίζεται στον χώρο, ανάλογα με την συχνότητα του ήχου που πέφτει επάνω του.
Μπορεί να μην το θεωρείτε σπουδαίο, αλλά είναι μία ένδειξη για το πόσα πολλά αγνοούμε σχετικά με τον φυσικό κόσμο μας και το σύμπαν.

Τελευταία ανάρτηση για την ελληνική γλώσσα

Αυτή είναι η τελευταία αναφορά σε οποιοδήποτε θέμα έχει σχέση με την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό.
Η Ελλάδα μας χάνεται, η γλώσσα μας χάνεται και οι Έλληνες κατάντησαν πρόβατα σε πολιτικές στάνες. Ψηφίζουν με «δημοκρατική» άνεση όλους όσους θέλουν να εξαφανίσουν ότι απέμεινε από τον πολιτισμό μας, αγοράζουν γκάτζετς, λένε θένκς αντί για ευχαριστώ, υιοθετούν άπληστα οτιδήποτε ξένο και μερικοί επαναπαύονται στις δάφνες του παρελθόντος γράφοντας ανορθόγραφα.
Έτσι όπως κατάντησε το Ελλαντιστάν ας εξαφανιστεί να ησυχάσουμε.
Δείτε το βίντεο, κοιταχτείτε στον καθρέπτη και πείτε ειλικρινά στον εαυτό σας την γνώμη σας για όσα είδατε.

Αναβάθμιση πλατείας

Πριν καιρό ο δήμαρχος είχε «αναβαθμίσει» μία πράσινη γωνία στις εργατικές πολυκατοικίες του Περιστερίου. Κόπηκαν αρκετά τεράστια πεύκα, πλακοστρώθηκε το γρασίδι (για να απορροφάται και πιο πολλή θερμότητα από την ήλιο) και κάποιος καλλιτέχνης έβγαλε το «μεροκάματο» βάζοντας ένα άγαλμα στην μέση του νέου «πάρκου».
Δεν ξέρω πόσα φάγανε για την αναβάθμιση και το άγαλμα, αλλά εκείνο που ξέρω είναι ότι έχω μαντικές ικανότητες. Είχα γράψει ότι θα ενσκήψουν κάποιοι ανεγκέφαλοι «επαναστάτες» και θα κάνουν το μέρος χάλια.
Και ορίστε η απόδειξη:
α) Πως ήταν η γωνία πριν την αναβάθμιση.










β) Πως έγινε μετά.










γ) Πως κατάντησε μετά την «καλλιτεχνική» παρέμβαση των επαναστατών του σπρέι. Μπορείτε να μεγεθύνετε τις εικόνες για να απολαύσετε αμερικανικής ποιότητας νεοελληνικό πολιτισμό.

Ιστορία και Γιάλτα

Ξέρετε την Γιάλτα;
Είναι το μέρος όπου ο Στάλιν, ο Τσώρτσιλ και ο Ρούσβελτ συμφώνησαν στο «μοίρασμα του κόσμου». Ο Στάλιν κέρδισε τα περισσότερα εκμεταλλευόμενος τις περιστάσεις.
Και ξέρετε πού είναι η Γιάλτα; Φυσικά δεν ξέρετε.
Είναι στην Κριμαία. Εκεί όπου οι Αμερικανοί πάνε να σώσουν την δημοκρατία, έτσι όπως εκπροσωπείται από τα δεξιά και ακροδεξιά κόμματα.
Από τελείως πρακτικής άποψης γίνεται μία νέα διάσκεψη, μια επανάληψη της παλιάς. Μόνο που εδώ μιλάνε πλέον ξεκάθαρα τα όπλα και οι πολυεθνικές. Και στην νέα διάσκεψη θα ξαναμοιραστεί ένα κομμάτι του παλιού κόσμου.
Αλλά τι κάθομαι και λέω έ;
Αφού εδώ ετοιμαζόμαστε για τις δημοτικές και την Γιουροβίζιον…