Κόλπο για ξύρισμα

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανδρών:
1) Αυτοί που δεν έχουν γένια.
2) Αυτοί που έχουν γένια και δεν έχουν πρόβλημα στο ξύρισμα.
3) Αυτοί που έχουν γένια και έχουν πρόβλημα στο ξύρισμα.
Όντας στην τελευταία κατηγορία, γενικά υπέφερα από το ξύρισμα. Κοβόμουν και πολλές τρίχες μεγάλωναν απευθείας μέσα στο δέρμα και δημιουργούσαν σπυράκια.
Η ηλεκτρική ξυριστική μηχανή με παίδευε άσχημα (έχω σγουρές τρίχες) και ερέθιζε το δέρμα, ενώ το ξύρισμα απαιτούσε πολλή ώρα.
Τα ξυραφάκια επίσης με τις διπλές και τριπλές λεπίδες ξύριζαν υπερβολικά βαθιά και οι τρίχες έμπαιναν στο δέρμα.
Για τις περιπτώσεις που για κάποιον λόγο έπρεπε να ξυριστώ έκανα υπομονή μέχρι να «γιατρευτούν οι πληγές».
Τώρα όμως με τα καλοκαιρινά μπάνια είχα (και πάλι) σοβαρό πρόβλημα. Μου αρέσει πολύ να βλέπω μέσα στην θάλασσα. Πρακτικά αν δεν έχω μάσκα και πτερύγια δεν με ενδιαφέρει να βρέξω τα πόδια μου. Οι τρίχες όμως δεν άφηναν την μάσκα να έχει καλή επαφή με το δέρμα και έτσι έμπαινε νερό.
Τελικά μου έκοψε και έκανα μια μετατροπή σε μια παλιά ξυριστική μηχανή.
Στην εικόνα βλέπετε (για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι) μια από αυτές τις ξυριστικές μηχανές που κυκλοφοράνε ακόμα.

 Η λεπίδα μπαίνει ανάμεσα σε δύο πλάκες και κάνει ένα αρκετά καλό ξύρισμα. Λιγοστεύει τα κοψίματα, αλλά δεν κάνει πολύ βαθύ ξύρισμα.
 
Αφαίρεσα την μέσα πλάκα και το ξυραφάκι μεταμορφώθηκε.

Η λεπίδα συνεχίζει να κρατιέται σταθερά από την λαβή και την εξωτερική πλάκα.
Τώρα δίνει την αίσθηση του παλιού μεγάλου ξυραφιού που χρησιμοποιούν ακόμα κάποιοι παλιοί κουρείς. Μία από τις ευχάριστες αλλαγές είναι ότι δεν μπουκώνει από τις τρίχες και έτσι δεν χρειάζεται ξέβγαλμα κάθε τόσο.
Επίσης κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν τα μικροκοψίματα!
Τέλος μπορώ να ξυριστώ όποια στιγμή θέλω, χωρίς να σκέφτομαι τις παρενέργειες που κρατούσαν πάνω από εβδομάδα.
Φυσικά θα πρέπει να προσέχετε λίγο. Αν τραβήξετε λίγο λοξά το ξυράφι θα σας κόψει. Αλλά αυτό με λίγη προσοχή δεν αποτελεί πρόβλημα.
Καλά ξυρίσματα κύριοι συνάδελφοι με τα ανακατεμένα γένια που πρέπει να ξυρίζεστε για οποιονδήποτε λόγο.

Ο Μεγάλος Αδελφός είναι εδώ 7

Η προπαγάνδα είναι ένα από τα βασικά εργαλεία της Νέας Τάξης. Αργά και σταθερά και στοχεύοντας συνήθως στα κατώτερα ένστικτα του ανθρώπου επιβάλλει συνήθειες και τρόπους ζωής.
Γνωρίζετε τον Edward Bernays; Είναι  ανιψιός του Σίγκμουντ Φρόιντ. Ήξερε πολύ καλά την δύναμη των δημοσίων σχέσεων. Ήταν ένας «καλλιτέχνης» της προπαγάνδας, και της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης στις αρχές του εικοστού αιώνα. Το 1928, ο Bernays δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο «Προπαγάνδα» όπου περιγράφει τις μεθόδους του για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης, της στάσης και της συμπεριφοράς των ανθρώπων.
Ορίστε ένα μικρό δείγμα από το κείμενό του:
Αυτοί που χειρίζονται το αόρατο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μία αόρατη κυβέρνηση, η οποία είναι η πραγματική κυρίαρχη δύναμη της χώρας μας. Είμαστε κυβερνώμενοι, τα μυαλά μας μορφοποιούνται, τα γούστα μας διαμορφώνονται, οι ιδέες μας προτείνονται, σε μεγάλο βαθμό από άνδρες που δεν τους έχουμε ακούσει ποτέ μας. Αυτό είναι ένα λογικό αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο οργανώνεται η δημοκρατική κοινωνία μας. Τεράστιος αριθμός ανθρώπων πρέπει να συνεργάζονται με αυτόν τον τρόπο, εάν πρόκειται να ζήσουν μαζί ως ομαλά λειτουργούσα κοινωνία. Σχεδόν σε κάθε πράξη της ζωής μας, είτε στη σφαίρα της πολιτικής ή των επιχειρήσεων στην κοινωνική συμπεριφορά μας ή την ηθική σκέψη μας, καθοδηγούμαστε από τον σχετικά μικρό αριθμό των ατόμων που κατανοούν τις διανοητικές διαδικασίες και τα κοινωνικά πρότυπα των μαζών. Είναι αυτοί που κινούν τα καλώδια που ελέγχουν τον κοινό νου. Αυτό είναι εντυπωσιακά παράλληλο με αυτό που έγραψε ο Τζορτζ Όργουελ στο «1984» όταν είπε: «Όλες οι πεποιθήσεις, οι συνήθειες, οι προτιμήσεις, τα συναισθήματα, η ψυχική στάση που χαρακτηρίζουν την εποχή μας πραγματικά έχουν σχεδιαστεί για να διατηρηθεί η αίγλη του Κόμματος και να αποτρέψει να γίνεται αντιληπτή η πραγματική φύση της σημερινής κοινωνίας».

Ορίστε και δύο από τα κύρια κατορθώματά του ως προς την διαμόρφωση των κοινωνικών συνηθειών:

1) Το 1929 προσελήφθη από την αμερικανική εταιρεία καπνού, προκειμένου να διαφημίσει το κάπνισμα. Αυτός προσέλαβε μια ομάδα από όμορφες γυναίκες, οι οποίες θα συμμετείχαν στην παρέλαση της Νέας Υόρκης ανάβοντας τσιγάρα και καταρρίπτοντας έτσι το ταμπού που δεν επέτρεπε στις γυναίκες να καπνίζουν σε δημόσιους χώρους.
Ο Bernays επικοινώνησε επίσης με τον Τύπο λέγοντας ότι οι γυναίκες θα ανάψουν «Φακούς της Ελευθερίας» για την υποστήριξη των δικαιωμάτων των γυναικών. Την επόμενη μέρα, οι New York Times δημοσίευσαν ένα άρθρο με τίτλο «Ομάδα των κοριτσιών κάπνισε τσιγάρα σαν μία χειρονομία Ελευθερίας» (Group of Girls Puff at Cigarettes as a Gesture of Freedom, 1 Απριλίου 1929).
Στόχευσε στην ανθρώπινη ματαιοδοξία. Για να βοηθήσει τις γυναίκες να απελευθερωθούν -υποτίθεται- από την κοινωνική καταπίεση τις έκανε αυτό που ήθελε η εταιρία καπνού: καταναλώτριες. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με ισότητα ή απελευθέρωση.

2) Σήμερα δεν νοείται (τουλάχιστον στην Αμερική) να κάνει κάποιος πρότασης γάμου χωρίς να δώσει και ένα γιγάντιο μονόπετρο στην καλή του. Η μόδα αυτή όμως είναι πολύ ακριβή και έτσι συνεχίζει να διαφημίζεται μέσα από σειρές της τηλεόρασης και κινηματογραφικά έργα. Ο Bemays βρίσκεται πίσω και από αυτήν την απάτη. Η έκφραση αγάπης δεν μπορεί να συνδέεται με διαμαντένια δαχτυλίδια. Συνδέεται όμως με την ανθρώπινη ματαιοδοξία και απληστία.
Η εταιρεία διαμαντιών De Beers προσέλαβε τον Bemays για να διαμορφώσει έτσι το μυαλό του κοινού, ώστε να συνδυάζει ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι με την αγάπη. Μέχρι τότε, χρησιμοποιούνταν απλές χρυσές βέρες. Όμως ο Bernays έπεισε τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες ότι αν ένας άνθρωπος θέλει να προτείνει γάμο σε μια γυναίκα, θα πρέπει να το κάνει με ένα μεγάλο διαμαντένιο δαχτυλίδι.
Ο Bernays δούλεψε επίσης στο διοικητικό συμβούλιο της επιτροπής των ΗΠΑ για τη δημόσια πληροφόρηση (Committee on Public Information), η οποία ήταν μια κυβερνητική υπηρεσία που έχει συσταθεί ειδικά για να επηρεάσει την κοινή γνώμη και να πείσει το κοινό ότι η Αμερική θα πρέπει να πάρει μέρος στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μόνο ένα πλήρως ηλίθιος θα πίστευε ότι οι κρατικές υπηρεσίες ή οι ιδιωτικές εταιρείες δεν θα συνεχίσουν να επηρεάζουν την κοινή γνώμη χρησιμοποιώντας μαζικά τα ΜΜΕ.
Ακόμη όμως και όσοι περιμένουν κάτι τέτοιο, συχνά μένουν έκπληκτοι από την έκταση και την δύναμή της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας που εξαπολύεται.

Η δόξα του γκράφιτι

Τα γκράφιτι ξεκίνησαν στην Αμερική. Οι συμμορίτες σημάδευαν με υπογραφές στους τοίχους την επικράτεια της συμμορίας τους.
Σήμερα (ελέω παγκοσμιοποίησης) τα γκράφιτι μετατράπηκαν σε «τέχνη» και σε «τρόπο έκφρασης» των νέων.
Πρακτικά χρησιμεύουν για να εθίζουν τον ανθρώπινο ψυχισμό στην ασχήμια της βλακώδους πολυπλοκότητας των υπογραφών του κάθε «επαναστάτη».
Αν λοιπόν υποστηρίζετε τέτοιου είδους πολυπολιτισμικές και παγκοσμιοποιητικές επαναστατικότητες, επικροτείστε, χειροκροτείστε και δοξάστε τον ΗΛΙΘΙΟ που «επαναστάτησε» και «εκφράστηκε» μέσα στο μετρό.
Προφανώς τόσο όμορφο είναι το περιβάλλον στο οποίο θέλετε να ζείτε.

Χημικά στις οδοντόκρεμες

Κυκλοφοράει στο διαδίκτυο μία εξήγηση για την χρωματική σήμανση, η οποία βρίσκεται στο κάτω μέρος του σωληναρίου της οδοντόκρεμας. Μου την έστειλε μία φίλη με email. Δεν είχα προσέξει ποτέ αυτήν την λεπτομέρεια. Στο επάνω μέρος της εικόνας βλέπετε τρία χρώματα: μαύρο, κόκκινο και μπλε.

Ανακύκλωση;

Η προσπάθεια της ανακύκλωσης στην Ελλάδα συνεχίζει να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Και δεν φταίει μόνο η οικονομική κρίση. Πολλοί επιμένουν να πετάνε όπου βρουν τα σκουπίδια τους. Έχω δει χαρτόκουτες και άλλα χρήσιμα μέσα στον κάδο για τα σκουπίδια. Και μέσα στον κάδο της ανακύκλωσης, επανειλημμένα, πετάγονται τρόφιμα, μισογεμάτα κυπελάκια καφέ, αποφάγια και άλλα που καταστρέφουν τελικά και τα ανακυκλούμενα υλικά ή έστω δυσκολεύουν την ανακύκλωσή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σακούλα με τις ελιές. Και τις ελιές , σίγουρα, δεν τις πέταξε κάποια γιαγιά που δεν έχει ιδέα για ανακύκλωση.

Ομελέτα αλα Χρυσή Αυγή

Συνταγή παρμένη από τον οδηγό μαγειρικής «Ελληνική ανάκαμψη». Υλικά για να φάνε 10 εκατομμύρια άτομα:

Στοιχηματίζω στην φύση 1

Μπροστά από τον Ευαγγελισμό, βρίσκεται ένα πάρκο που «βλέπει» στην Βασιλίσσης Σοφίας. Ο τοίχος του είναι φτιαγμένος από μεγάλες τετραγωνισμένες πέτρες. Έχουν κακοπάθει από τον χρόνο, την υγρασία και τα καυσαέρια, αλλά αντέχουν ακόμα. Εκεί ανακάλυψα μία μικροσκοπική συκιά που φύτρωνε στην ένωση από τις πέτρες. Βρίσκεται μερικά μέτρα μετά την στάση που υπάρχει στην έξοδο του μετρό. Την βλέπετε στα αριστερά της φωτογραφίας. Καμιά εκατοστή βήματα παραπέρα προς το τέλος του πάρκου, βρίσκεται μία άλλη μικροσκοπική συκιά που βλέπετε στην δεξιά μεριά της φωτογραφίας.