Μέ τήν ἔλευση τοῦ καινούριου χρόνου, θά ἤθελα νά πῶ σέ ὅλους ὅτι δέν θά πρέπει νά στεναχωριοῦνται καί νά σκᾶνε γιά ὅσα συμβαίνουν. Τό γιατί εἶναι πολύ ἁπλό:
Ὅτι καί νά σᾶς συμβαίνει δέν πρόκειται νά τό ἀλλάξετε μέ τό νά σκᾶτε. Γιά παράδειγμα χρωστᾶτε στήν τράπεζα καί δέν ἔχετε νά πληρώσετε τά χρήματα τῆς δόσης. Μπορεῖτε λοιπόν νά στεναχωριέστε, νά κλαῖτε καί νά δέρνεστε ὅσες μέρες θέλετε. Αὐτό ὅμως δέν πρόκειται ΠΟΤΕ νά σᾶς κάνει ἱκανούς νά πληρώσετε αὐτά πού χρωστᾶτε.
Ἑπομένως θά ἦταν προτιμότερο νά κρατήσετε τήν ψυχραιμία σας καί νά δεῖτε τί μπορεῖτε νά κάνετε γιά τό πρόβλημα. Ἔτσι τουλάχιστον θά ἔχετε κερδίσει κάτι: τήν ψυχική ἠρεμία σας!
Φυσικά δέν μπορῶ νά πῶ ὅτι κάτι τέτοιο εἶναι εὔκολο νά συμβεῖ. Ἔχουμε ἐκπαιδευτεῖ νά ταυτιζόμαστε τόσο μέ τά προβλήματά μας, ὥστε μπορεῖ νά θεωρήσετε μέχρι καί ἱεροσυλία το νά μήν σᾶς βασανίζει ἕνα πρόβλημα πού ἔχετε.
Ἕνας ἀπό τούς τρόπους πού μπορεῖτε νά χρησιμοποιήσετε εἶναι καί τό νά σκέφτεστε ὅτι ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ: ἐάν τό καλοσκεφτεῖτε σε, σέ κάθε περίπτωση θά μπορεῖτε νά βρεῖτε κάτι τό ὁποῖο θά μποροῦσε νά κάνει τήν ζωή σᾶς χειρότερη ἀπό πρίν.
Τί χειρότερο ἀπό τό νά εἴσαστε φτωχός καί «χωρίς στόν ἥλιο μοίρα»; Ἡ παρακάτω φωτογραφία εἶναι ἡ ἀπάντηση.
Τό γιατί δέν νομίζω νά θέλετε νά σᾶς τό ἀναλύσω.
Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.
6 Ιανουαρίου 2013
31 Δεκεμβρίου 2012
Νόστιμα και υγιεινά(;) φρούτα
Σήμερα πετάω μία σακούλα μέ ἀχλάδια καί μῆλα τήν ὁποία μου ἔδειξε ἡ γυναίκα μου πανικόβλητη. Προσωπικά δέν τρώω τέτοια φροῦτα ἐπειδή εἶναι πολύ γλυκά καί αὐτή ἡ γεύση τους δέν μοῦ ἀρέσει γιατί «κολλάει στήν γλώσσα». Καμιά φορᾶ παίρνω μερικά ξυνόμηλα ἤ σχετικά ἀγίνωτα ἀχλάδια.
Ἀλλά ἀρέσουν στήν γυναίκα μου καί ἔτσι κάπου κάπου ἀγοράζει ἔστω καί ἄν τελικά δέν τά τρώει. Τῆς προκαλοῦν «κάτι περίεργο» στό στόμα.
Στήν εἰκόνα βλέπετε τά φροῦτα πού ἔμειναν ΚΛΕΙΣΜΕΝΑ στήν σακούλα γιά δύο μῆνες μέσα στό ψυγεῖο.
Δέν χάλασε οὔτε ἕνα. Δέν ζάρωσε οὔτε ἕνα. Δέν ἀλλοιώθηκε μέ κάποιον τρόπο οὔτε ἕνα.
Προφανῶς πρόκειται γιά φροῦτα-τέρατα, ψεκασμένα μέ «Κύριος οἶδε» τί εἴδους φάρμακα. Εἶναι λογικό ὅτι κάποια φροῦτα ἀντέχουν μέσα στήν συντήρηση ἀρκετά, ἀλλά ὄχι κλεισμένα μέσα σέ σακούλα.
Ἔχει ἔρθει ἡ ὥρα νά πάψουμε νά λέμε τήν παροιμία «ἕνα μῆλο τήν ἡμέρα τόν γιατρό τόν κάνει πέρα». Καί σίγουρα ἔχει ἔλθει ὁ καιρός νά ἀναθεωρήσουμέ το ὅτι τά φροῦτα κάνουν καλό στήν ὑγεία. Μᾶλλον θά πρέπει πλέον νά τρῶμε ΜΟΝΟ τίς νάιλον σακοῦλες.
Ἀλλά ἀρέσουν στήν γυναίκα μου καί ἔτσι κάπου κάπου ἀγοράζει ἔστω καί ἄν τελικά δέν τά τρώει. Τῆς προκαλοῦν «κάτι περίεργο» στό στόμα.
Στήν εἰκόνα βλέπετε τά φροῦτα πού ἔμειναν ΚΛΕΙΣΜΕΝΑ στήν σακούλα γιά δύο μῆνες μέσα στό ψυγεῖο.
Δέν χάλασε οὔτε ἕνα. Δέν ζάρωσε οὔτε ἕνα. Δέν ἀλλοιώθηκε μέ κάποιον τρόπο οὔτε ἕνα.
Προφανῶς πρόκειται γιά φροῦτα-τέρατα, ψεκασμένα μέ «Κύριος οἶδε» τί εἴδους φάρμακα. Εἶναι λογικό ὅτι κάποια φροῦτα ἀντέχουν μέσα στήν συντήρηση ἀρκετά, ἀλλά ὄχι κλεισμένα μέσα σέ σακούλα.
Ἔχει ἔρθει ἡ ὥρα νά πάψουμε νά λέμε τήν παροιμία «ἕνα μῆλο τήν ἡμέρα τόν γιατρό τόν κάνει πέρα». Καί σίγουρα ἔχει ἔλθει ὁ καιρός νά ἀναθεωρήσουμέ το ὅτι τά φροῦτα κάνουν καλό στήν ὑγεία. Μᾶλλον θά πρέπει πλέον νά τρῶμε ΜΟΝΟ τίς νάιλον σακοῦλες.
Η λίστα Λαγκάρντ και τα κορόιδα
Βλέπω στό διαδίκτυο ἀναλύσεις ἐπί ἀναλύσεων γιά τόν Παπαιωάννου καί τήν
λίστα. Βλέπω ὁλόκληρα σεντόνια γιά τό τί πρέπει νά γίνει, τί θά γίνει, πῶς θά
γίνει, πώς ἔπρεπε νά γίνει, τί δέν θά γίνει κλπ.
Ὁ καθένας τό μακρύ καί τό κοντό του. Ἀπό ἐνδιαφέροντα καί ψαγμένα
κείμενα μέχρι τελείως ρηχά καί ἠλίθια. Τά ἄντεχα ὅλα αὐτά ἐπειδή ξέρω ὅτι στήν Ἑλλάδα
πάσχουμε ἀπό τό «σύνδρομο τῆς πολιτικῆς».
Πρόκειται γιά ἕναν ἰό, ὁ ὁποῖος μολύνει ἐκ γενετῆς τούς Ἕλληνες καί
προκαλεῖ περίεργα πολιτικά καί ἄλλα φαινόμενα:
Ὁ καθένας σηκώνει τό δικό του μπαϊράκι, ἀντιτίθεται σέ ὅλους τους ἄλλους
καί λέει κάτι μόνο καί μόνο γιά νά πεῖ κάτι.
Ὅλοι μαζί τσακωνόμαστε καί τελικά τήν πατᾶμε, γιατί ἀντί νά λύνουμε
μονιασμένοι τό πρόβλημα ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΣΤΕ νά κάνουμε ἐμφύλιο πόλεμο.
ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΣΤΕ ἐπίσης νά ψηφίζουμε «ἔτσι» ἀπό καπρίτσιο καί συνήθεια ὁποιονδήποτε
ψεύτη λέει πιό ὡραία ψέματα. Καί τό χειρότερο δέν μᾶς περνάει καν ἀπό τό μυαλό ὅτι
θά μπορούσαμε νά κάνουμε κάτι ἄλλο.
Ἐπίσης ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΣΤΕ γιά ὁτιδήποτε
ξενόφερτο καί πιθανόν νά εἴμαστε ἡ μοναδική χώρα στόν κόσμο πού τά καταστήματά
της ἔχουν στήν πλειοψηφία τούς
ξενόγλωσσες πινακίδες. Λόγω αὐτοῦ του συνδρόμου ὁ ἀνιψιός μου (πού κατά
τά ἄλλα εἶναι πανέξυπνος) παρακολουθεῖ τόν Σουλειμᾶν τό μεγαλοπρεπῆ, ἐπειδή
λέει εἶναι ἱστορικό ντοκυμαντέρ!!!!!
Ἀλλά ἐκεῖνο πού μέ παρακίνησε νά γράψω αὐτό τό κείμενο εἶναι κάτι πού
διάβασα πρίν λίγη ὥρα. Τό πολύ καλό κείμενο «Ἡ ὑπόθεση ΔΕΝ κλείνει μέ τόν Γ. Παπακωνσταντίνου»
γράφει στήν ἀρχή: «Οἱ ἄνθρωποι μέ ἁπλή λογική, στοιχειώδη μνήμη καί αἴσθημα ὑπευθυνότητας
μένουν ἄναυδοι».
Ἡ κοινή λογική δέν ὑπάρχει πλέον σέ αὐτήν τήν χώρα καί ἔτσι ἡ δήλωση εἶναι
παράλογη.
Οἱ ἄνθρωποι μέ κοινή λογική ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΝ ΑΝΑΥΔΟΙ.
Οἱ ἄνθρωποι μέ κοινή λογική ΞΕΡΟΥΝ ὅτι φτάσαμε σέ αὐτήν τήν κατάσταση, ἐπειδή
τά κόμματα καί οἱ συμμορίες τους γιά δεκαετίες λεηλατοῦν τήν χώρα.
Ξέρουν ὅτι δέν θά πληρώσει ΚΑΝΕΝΑΣ.
Καί αὐτοί πού τυχόν θά πληρώσουν θά εἶναι κάτι «μικρά ψάρια», οἱ πιό ἠλίθιοί
της συμμορίας, οἱ ὁποῖοι δέν εἶχαν μυαλό καί ἔχουν καλυφθεῖ λιγότερο ἀπό ὅλους.
Καί θά πᾶνε μέσα γιά λίγο, ἀκριβῶς γιά νά καλυφθεῖ ἡ ὑπόθεση.
Καί ὑπάρχει ΜΕΓΑΛΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ νά καταστραφοῦν κάποιοι ἐλάχιστοι τίμιοι ἄνθρωποι,
οἱ ὁποῖοι ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ βρέθηκαν ἐκεῖ καί οἱ ὁποῖοι εἶναι τελείως ἀθῶοι.
Εἶναι μία παράσταση πού παίζεται χιλιάδες χρόνια τώρα, ἐνῶ στήν Ἑλλάδα
τά τελευταῖα 150 χρόνια παίζεται ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
26 Δεκεμβρίου 2012
Κάλαντα στην Κωνσταντινούπολη
Διαβάζω στο in.gr:
Γιορτή από τους μαθητές του Ζωγραφείου
Κάλαντα στα ελληνικά «πλημμύρισαν» τους δρόμους της Πόλης
Για τρίτη χρονιά που οι μαθητές του Ζωγραφείου, στην καρδιά της Πόλης
έψαλαν τα κάλαντα. Η γιορτή στους δρόμους της Πόλης είχε ευρεία κάλυψη από τα
τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Δεν το ήξερα ότι αυτό συνέβη στην Τουρκία και μάλιστα ΤΡΕΙΣ φορές.
Αλλά και το γεγονός ότι το κάλυψαν τα ΜΜΕ των τούρκων ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΩ.
Δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί, αλλά κάτι τέτοια με τρομοκρατούν, γιατί
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΣΕ ΤΙ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΙΝΗΣΗ…
Μπας και τα τούρκικα σήριαλ είναι ένα από τα ανταλλάγματα;
Μπας και τα τούρκικα σήριαλ είναι ένα από τα ανταλλάγματα;
25 Δεκεμβρίου 2012
Χρόνια πολλά
Χρόνια πολλά σέ ὅλους: σέ χριστιανούς, ἄθεους, μουσουλμάνους, ἄσπρους, μαύρους, κίτρινους, πλούσιους, φτωχούς καί ἐχθρούς.
Φίλους δέν ἔβαλα γιατί προφανῶς δέν ἔχουμε κανέναν σάν χώρα. Μάλιστα οἱ περισσότεροι εἴμαστε ἐχθροί της ἴδιας μας τῆς πατρίδας.
Σέ ὅλους ἐκείνους ὅμως, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται σάν σωτῆρες καί θέλουν νά μᾶς σώσουν (ἔστω καί ἄν φταῖνε αὐτοί γιά τήν κατάντια μας) θά ἀφιερώσω ἕνα ποίημα. Εἶναι τοῦ Τίμου Μωραϊτίνη. Τό ἔγραψε στήν Κατοχή τῶν Γερμανῶν «φίλων καί σωτήρων» μας.
Ὁ γκιώνης στήν Ἀκρόπολη
μοιρολογάει καί κλαίει,
μά μιά φωνή ἀπ’ τά μάρμαρα
περήφανή του λέει:
Μή κλαῖς μικρέ τραγουδιστή
καί δέν θά γίνω σκλάβα.
Στοῦ χρόνου τά γυρίσματα
καί στῶν καιρῶν τό διάβα
ὅσες σκλαβιές κι ἄν γνώρισα,
ὅσους ἐχθρούς κι ἄν εἶδα,
ἔγερνα σκλάβα ἀποβραδίς
μά ξύπναγα Ἑλληνίδα.
Βέβαια, ἀπό ὅτι φαίνεται, αὐτό δέν πρόκειται νά ξανασυμβεῖ.
Ἀλλά ἐγώ προτιμῶ νά τό πιστεύω.
Φίλους δέν ἔβαλα γιατί προφανῶς δέν ἔχουμε κανέναν σάν χώρα. Μάλιστα οἱ περισσότεροι εἴμαστε ἐχθροί της ἴδιας μας τῆς πατρίδας.
Σέ ὅλους ἐκείνους ὅμως, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται σάν σωτῆρες καί θέλουν νά μᾶς σώσουν (ἔστω καί ἄν φταῖνε αὐτοί γιά τήν κατάντια μας) θά ἀφιερώσω ἕνα ποίημα. Εἶναι τοῦ Τίμου Μωραϊτίνη. Τό ἔγραψε στήν Κατοχή τῶν Γερμανῶν «φίλων καί σωτήρων» μας.
Ὁ γκιώνης στήν Ἀκρόπολη
μοιρολογάει καί κλαίει,
μά μιά φωνή ἀπ’ τά μάρμαρα
περήφανή του λέει:
Μή κλαῖς μικρέ τραγουδιστή
καί δέν θά γίνω σκλάβα.
Στοῦ χρόνου τά γυρίσματα
καί στῶν καιρῶν τό διάβα
ὅσες σκλαβιές κι ἄν γνώρισα,
ὅσους ἐχθρούς κι ἄν εἶδα,
ἔγερνα σκλάβα ἀποβραδίς
μά ξύπναγα Ἑλληνίδα.
Βέβαια, ἀπό ὅτι φαίνεται, αὐτό δέν πρόκειται νά ξανασυμβεῖ.
Ἀλλά ἐγώ προτιμῶ νά τό πιστεύω.
20 Δεκεμβρίου 2012
Η Αθήνα πνίγεται
Ὁ Ἀϊνστάιν εἶχε πεῖ κάποτε:
«Δυό πράγματα εἶναι ἄπειρα, τό σύμπαν καί ἡ ἀνθρώπινη βλακεία, ἀλλά δέν εἶμαι σίγουρος γιά τό πρῶτο».
Δέν ξέρω ἄν πράγματι εἶπε κάτι τόσο προχωρημένο, ἀλλά τό ρητό ἔχει ἀπόλυτο δίκαιο.
Ἀπό πέρυσι τουλάχιστον ἔχει ἀρχίσει νά δημιουργεῖται πρόβλημα μέ τήν θερμική ἀναστροφή καί τόν καπνό τῶν ξύλων ἀπό τά τζάκια. Προχθές (ὅπως ἀκριβῶς καί πέρυσι) ὑπῆρχε καπνός μέχρι καί τό ἀεροδρόμιο.
Λογική κατάσταση, ἀφοῦ μέ τήν φτώχεια πού ἐπικρατεῖ ὅλοι καῖνε ξύλα γιά νά ζεσταθοῦν.
Παράλογο ἀπό τήν μεριά τοῦ κράτους. Διαβάζω ὅτι ὁ Δημοκριτος, τό Ἐθνικό ἀστεροσκοπεῖο Ἀθηνῶν, τό Πανεπιστήμιο Κρήτης, καί τό Πολυτεχνεῖο ἔχουν ξεκινήσει ἔρευνα γιά τό φαινόμενο.
Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη χαζομάρα ἀπό τό νά ἐρευνᾶνε τόσοι ὀργανισμοί γιά νά μᾶς ποῦν μετά ἀπό δύο τρία ἤ καί παραπάνω χρόνια ὅτι ὁ καπνός μαζεύεται καί πνίγει τόν κόσμο. Τό βλέπουμε καί μόνοι μας. Τό πρόβλημά μας δέν εἶναι ἡ διαδικασία τοῦ φαινομένου καί τό πῶς ἀκριβῶς συμβαίνει. Τό πρόβλημα εἶναι νά παρθοῦν μέτρα. Τά ὁποῖα βέβαια δέν πρόκειται νά παρθοῦν ποτέ, ἐκτός καί πεθάνουν καί ἐδῶ μερικές χιλιάδες ἄνθρωποι.
Ἄν καί κάτι τέτοιο θά βόλευε ἰδιαίτερα τήν κυβέρνηση, ἀφοῦ αὐτοί πού θά πεθάνουν εἶναι ἄχρηστοι γέροι καί ἄρρωστοι, πού μέ τόν θάνατό τους θά βελτιώσουν τούς οἰκονομικούς δεῖκτες.
«Δυό πράγματα εἶναι ἄπειρα, τό σύμπαν καί ἡ ἀνθρώπινη βλακεία, ἀλλά δέν εἶμαι σίγουρος γιά τό πρῶτο».
Δέν ξέρω ἄν πράγματι εἶπε κάτι τόσο προχωρημένο, ἀλλά τό ρητό ἔχει ἀπόλυτο δίκαιο.
Ἀπό πέρυσι τουλάχιστον ἔχει ἀρχίσει νά δημιουργεῖται πρόβλημα μέ τήν θερμική ἀναστροφή καί τόν καπνό τῶν ξύλων ἀπό τά τζάκια. Προχθές (ὅπως ἀκριβῶς καί πέρυσι) ὑπῆρχε καπνός μέχρι καί τό ἀεροδρόμιο.
Λογική κατάσταση, ἀφοῦ μέ τήν φτώχεια πού ἐπικρατεῖ ὅλοι καῖνε ξύλα γιά νά ζεσταθοῦν.
Παράλογο ἀπό τήν μεριά τοῦ κράτους. Διαβάζω ὅτι ὁ Δημοκριτος, τό Ἐθνικό ἀστεροσκοπεῖο Ἀθηνῶν, τό Πανεπιστήμιο Κρήτης, καί τό Πολυτεχνεῖο ἔχουν ξεκινήσει ἔρευνα γιά τό φαινόμενο.
Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη χαζομάρα ἀπό τό νά ἐρευνᾶνε τόσοι ὀργανισμοί γιά νά μᾶς ποῦν μετά ἀπό δύο τρία ἤ καί παραπάνω χρόνια ὅτι ὁ καπνός μαζεύεται καί πνίγει τόν κόσμο. Τό βλέπουμε καί μόνοι μας. Τό πρόβλημά μας δέν εἶναι ἡ διαδικασία τοῦ φαινομένου καί τό πῶς ἀκριβῶς συμβαίνει. Τό πρόβλημα εἶναι νά παρθοῦν μέτρα. Τά ὁποῖα βέβαια δέν πρόκειται νά παρθοῦν ποτέ, ἐκτός καί πεθάνουν καί ἐδῶ μερικές χιλιάδες ἄνθρωποι.
Ἄν καί κάτι τέτοιο θά βόλευε ἰδιαίτερα τήν κυβέρνηση, ἀφοῦ αὐτοί πού θά πεθάνουν εἶναι ἄχρηστοι γέροι καί ἄρρωστοι, πού μέ τόν θάνατό τους θά βελτιώσουν τούς οἰκονομικούς δεῖκτες.
18 Δεκεμβρίου 2012
ΜΚΟ και απάτες εκατομμυρίων
Εἶναι χρόνια τώρα πού καί ἐγώ καί πολύς κόσμος διαμαρτύρεται
γιά τίς ἑκατοντάδες ΜΚΟ πού ξεφύτρωσαν ξαφνικά. Ἔχουν ἀδιαφανῆ ἐπιχορήγηση
(κυρίως ἀπό τήν τσέπη μας) καί ἀποτελοῦν «κράτος ἐν κράτει».
Βρίσκονται στό ἀπυρόβλητο καί δέν μπορεῖ κανένας νά τίς ἀγγίξει.
Ξαφνικά λοιπόν ἐμφανίζεται σκάνδαλο μέ ΜΚΟ πού ἔπαιρνε ἑκατομμύρια
ἀπό τούς τεμπέληδες φορολογούμενους καί τήν ἔχουν στείλει στόν εἰσαγγελέα.
Δέν ξέρω ἄν θά κάνουν τίποτε ἤ εἶναι γιά τά μάτια τοῦ
κόσμου. ‘Πιθανόν νά πρόκειται γιά κάποιο σκάνδαλο πού προσπαθεῖ νά κρύψει ἄλλο
σκάνδαλο ἤ ἴσως γιά ξεκαθάρισμα λογαριασμῶν μεταξύ των πονόψυχων στελεχῶν τῶν
ΜΚΟ, πολλές ἀπό τίς ὁποῖες ἐμπλέκονται σέ κατασκοπίες ἤ εἶναι ἀπευθείας «τέκνα»
μυστικῶν ὑπηρεσιῶν.
Θά γίνει ἄραγε τίποτε;
Κατά τήν γνώμη μου ὄχι. Κόμματα, πολιτικοί, ΜΚΟ καί ἄλλα «εὐαγῆ
ἱδρύματα» ἔχουν δημιουργήσει ἕναν ἱστό μέσα στόν ὁποῖο οἱ ἠλίθιοι, ἀνεγκέφαλοι,
ἀνόητοι, βλάκες (συμπληρῶστε τά ὑπόλοιπα κοσμητικά ἐπίθετα) Ἕλληνες εἶναι
παγιδευμένοι σάν τήν μύγα πού τῆς ρουφάει τό αἷμα ἡ ἀράχνη.
Θά βρεθεῖ ἄραγε κανένας νά σπάσει τό ἀπόστημα τῶν ΜΚΟ;
ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ.
Διαφορετικά θά «σκίσω τά πτυχία μου».
Γιατί μόνο ἕνας ρομαντικός βλάκας θά ἤλπιζε κάτι τέτοιο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)