Ἔχω βαρεθεῖ νά ἀκούω γιά τήν νέα γενιά, πού εἶναι ἀπογοητευμένη… που οἱ ἀξίες… που τό Σύστημα… που οἱ μπεῖξε… που οἱ δεῖξε…
Η άστεγη του Χάρβαρντ
Του Γιώργου Αγγελόπουλου, από τα ΝΕΑ
Είναι φτωχή, κόρη μιας έφηβης μητέρας και άστεγη. Όμως όσοι ξέρουν τη Χαντίτζα Ουίλλιαμς μιλάνε για «το κορίτσι του Χάρβαρντ» ή «το έξυπνο κορίτσι».
Η Χαντίτζα από το Λος Άντζελες ετοιμάζεται να φύγει για το Χάρβαρντ, όπου έγινε δεκτή αφού αρίστευσε στις εξετάσεις.
Το φημισμένο πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης θα βάλει και ένα τέλος στις περιπλανήσεις αυτού του 18χρονου κοριτσιού. Γεννήθηκε από μια μητέρα μόλις 14 χρονών, δεν ξέρει τίποτε για τον πατέρα της και, όσο θυμάται τον εαυτό της, ζει σε καταφύγια αστέγων και σε φτηνά μοτέλ. Μέσα σε 12 χρόνια φοίτησε σε 12 σχολεία, πολλές φορές παραλείποντας ολόκληρα εξάμηνα. Με τη μητέρα της και τη μικρή της αδελφή, την Τζανίν, ζούσαν πολλές φορές με ό,τι έβρισκαν στα σκουπίδια, ανάμεσα σε μαστροπούς, εκδιδόμενες γυναίκες και ντίλερ ναρκωτικών. Όμως κάθε πρωί, για να πάει στο σχολείο, η Χαντίτζα φρόντιζε να είναι αξιοπρεπής- καθαρή και περιποιημένη. Δεν ήθελε οι άλλοι μαθητές να ξέρουν το μυστικό της. «Ήμουν τόσο υπερήφανη που ήμουν έξυπνη, ώστε δεν ήθελα να πουν “τα καταφέρνεις επειδή σε λυπούνται”», λέει στους «Λος Άντζελες Τάιμς». «Ποτέ δεν είδα το γεγονός ότι είμαι άστεγη ως δικαιολογία». Στις περιπλανήσεις της με τη μητέρα και την αδελφή της, φρόντιζε να διαβάζει τέσσερα με πέντε βιβλία τον μήνα, αλλά και εφημερίδες, φυλλάδια, οτιδήποτε μπορούσε να κάνει το μυαλό της να δραπετεύσει από το δύσοσμο χάος στο οποίο ζούσε. Στα σχολεία ήταν μάλλον στο περιθώριο, οι συμμαθητές της την περιγελούσαν επειδή ήταν φτωχή, αλλά και επειδή της άρεσε να διαβάζει. Στα καταφύγια των αστέγων αντιμετώπιζε τις κοροϊδίες των άλλων ενοίκων- «μήπως θέλεις να πας και σε πανεπιστήμιο;»- και τις προτάσεις των προαγωγών.
Όμως η μητέρα της την ενθάρρυνε. «Έχεις ένα χάρισμα, θα γίνεις όπως η Όπρα», της έλεγε. «Προσπάθησε να κάνει για εμάς ό,τι καλύτερο μπορούσε», αναγνωρίζει η Χαντίτζα. «Δεν κάπνισε ούτε ήπιε ποτέ, ουδέποτε πήρε ναρκωτικά και ουδέποτε μας κακομεταχειρίστηκε. Αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει». Τα δύο τελευταία χρόνια του λυκείου, η Χαντίτζα φρόντισε να μείνει στο ίδιο σχολείο. Ξυπνούσε κάθε πρωί στις 4 και επέστρεφε στην αποθήκη όπου ζούσαν στις 11 το βράδυ. Ζήτησε βοήθεια από εκπαιδευτικούς οργανισμούς και έτσι απέκτησε πρόσβαση σε προγράμματα υποτροφιών. Τις προάλλες αποφοίτησε μετ΄ επαίνων από το τελευταίο σχολείο της, έχοντας γίνει δεκτή σε περισσότερα από 20 πανεπιστήμια σε όλες τις ΗΠΑΜπράουν, Κολούμπια, Άμχερστ, Ουίλλιαμς... Επέλεξε μια πλήρη υποτροφία για το Χάρβαρντ και θέλει να σπουδάσει νομικά. Η Τζούλι Χίλντεν, η υπεύθυνη του Χάρβαρντ στην οποία έδωσε προσωπική συνέντευξη, τη θεωρεί «την καλύτερη υποψήφια που είχαμε φέτος... Τους είπα, “αν δεν την πάρουμε, μπορεί να έχουμε χάσει την επόμενη Μισέλ Ομπάμα. Μην κάνετε αυτό το σφάλμα”».
Η Χαντίτζα από το Λος Άντζελες ετοιμάζεται να φύγει για το Χάρβαρντ, όπου έγινε δεκτή αφού αρίστευσε στις εξετάσεις.
Το φημισμένο πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης θα βάλει και ένα τέλος στις περιπλανήσεις αυτού του 18χρονου κοριτσιού. Γεννήθηκε από μια μητέρα μόλις 14 χρονών, δεν ξέρει τίποτε για τον πατέρα της και, όσο θυμάται τον εαυτό της, ζει σε καταφύγια αστέγων και σε φτηνά μοτέλ. Μέσα σε 12 χρόνια φοίτησε σε 12 σχολεία, πολλές φορές παραλείποντας ολόκληρα εξάμηνα. Με τη μητέρα της και τη μικρή της αδελφή, την Τζανίν, ζούσαν πολλές φορές με ό,τι έβρισκαν στα σκουπίδια, ανάμεσα σε μαστροπούς, εκδιδόμενες γυναίκες και ντίλερ ναρκωτικών. Όμως κάθε πρωί, για να πάει στο σχολείο, η Χαντίτζα φρόντιζε να είναι αξιοπρεπής- καθαρή και περιποιημένη. Δεν ήθελε οι άλλοι μαθητές να ξέρουν το μυστικό της. «Ήμουν τόσο υπερήφανη που ήμουν έξυπνη, ώστε δεν ήθελα να πουν “τα καταφέρνεις επειδή σε λυπούνται”», λέει στους «Λος Άντζελες Τάιμς». «Ποτέ δεν είδα το γεγονός ότι είμαι άστεγη ως δικαιολογία». Στις περιπλανήσεις της με τη μητέρα και την αδελφή της, φρόντιζε να διαβάζει τέσσερα με πέντε βιβλία τον μήνα, αλλά και εφημερίδες, φυλλάδια, οτιδήποτε μπορούσε να κάνει το μυαλό της να δραπετεύσει από το δύσοσμο χάος στο οποίο ζούσε. Στα σχολεία ήταν μάλλον στο περιθώριο, οι συμμαθητές της την περιγελούσαν επειδή ήταν φτωχή, αλλά και επειδή της άρεσε να διαβάζει. Στα καταφύγια των αστέγων αντιμετώπιζε τις κοροϊδίες των άλλων ενοίκων- «μήπως θέλεις να πας και σε πανεπιστήμιο;»- και τις προτάσεις των προαγωγών.
Όμως η μητέρα της την ενθάρρυνε. «Έχεις ένα χάρισμα, θα γίνεις όπως η Όπρα», της έλεγε. «Προσπάθησε να κάνει για εμάς ό,τι καλύτερο μπορούσε», αναγνωρίζει η Χαντίτζα. «Δεν κάπνισε ούτε ήπιε ποτέ, ουδέποτε πήρε ναρκωτικά και ουδέποτε μας κακομεταχειρίστηκε. Αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει». Τα δύο τελευταία χρόνια του λυκείου, η Χαντίτζα φρόντισε να μείνει στο ίδιο σχολείο. Ξυπνούσε κάθε πρωί στις 4 και επέστρεφε στην αποθήκη όπου ζούσαν στις 11 το βράδυ. Ζήτησε βοήθεια από εκπαιδευτικούς οργανισμούς και έτσι απέκτησε πρόσβαση σε προγράμματα υποτροφιών. Τις προάλλες αποφοίτησε μετ΄ επαίνων από το τελευταίο σχολείο της, έχοντας γίνει δεκτή σε περισσότερα από 20 πανεπιστήμια σε όλες τις ΗΠΑΜπράουν, Κολούμπια, Άμχερστ, Ουίλλιαμς... Επέλεξε μια πλήρη υποτροφία για το Χάρβαρντ και θέλει να σπουδάσει νομικά. Η Τζούλι Χίλντεν, η υπεύθυνη του Χάρβαρντ στην οποία έδωσε προσωπική συνέντευξη, τη θεωρεί «την καλύτερη υποψήφια που είχαμε φέτος... Τους είπα, “αν δεν την πάρουμε, μπορεί να έχουμε χάσει την επόμενη Μισέλ Ομπάμα. Μην κάνετε αυτό το σφάλμα”».
