Πρωτοχρονιάτικο (Βάρναλης)

Σαράντα σβέρκοι βωδινοὶ
μὲ λαδωμένες μποῦκλες
σκεμπέδες, σταβροθόλωτοι
καὶ βρώμιες ποδαροῦκλες
ξετσίπωτοι, ἀκαμάτηδες,
τσιμπούρια καὶ κορέοι
ντυμένοι στὰ μαλάματα
κ᾿ ἐπίσημοι κι ὡραῖοι.
Σαράντα λύκοι μὲ προβιὰ
(γι᾿ αὐτοὺς χτυπᾷ ἡ καμπάνα)
καθένας γουρουνόπουλο,
καθένας νταμιτζάνα!
Κι ἀπὲ ρεβάμενοι βαθιὰ
ξαπλώσανε στὸ τζάκι,
κι ἀβάσταγες ἐνιώσανε
φαγοῦρες στὸ μπατζάκι.
Ὄξ᾿ ὁ κοσμάκης φώναζε:
«Πεινᾶμε τέτοιες μέρες»
γερόντοι καὶ γερόντισσες,
παιδάκια καὶ μητέρες
κ᾿ οἱ τῶν ἐπίγειων ἀγαθῶν
σφιχτοὶ νοικοκυρέοι
ἀνοῖξαν τὰ παράθυρα
καὶ κράξαν: «Εἶστε ἀθέοι».

Ἀπολιθωμένο Δάσος τῆς Λέσβου

Ὑποψήφιο τό Ἀπολιθωμένο Δάσος τῆς Λέσβου ὡς ἕνα ἀπό τά 7 θαύματα τῆς Φύσης
ΕRΤ3.GR
Τετάρτη 19:39
Τό Μουσεῖο Φυσικῆς Ἱστορίας Ἀπολιθωμένου Δάσους Λέσβου μέ ἀνακοίνωσή του καλεῖ ὅλους τους πολίτες νά στηρίξουν τήν ὑποψηφιότητα τοῦ Ἀπολιθωμένου καί νά συμμετάσχουν στήν παγκόσμια ψηφοφορία γιά τήν ἀνάδειξη τῶν ἑπτά φυσικῶν περιοχῶν πού θά ἀποτελέσουν καί τά ἑπτά θαύματα πού δημιούργησε ἡ φύση. Ἡ ἀνάδειξη τῶν περιοχῶν θά γίνει μέ βάση τήν ψηφοφορία στό Διαδίκτυο. Ὅσες περισσότερες ψήφους λάβει τό Ἀπολιθωμένο Δάσος τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα ἔχει νά συμπεριληφθεῖ στά ἑπτά θαύματα τῆς φύσης.Ὁ διαγωνισμός γιά τά ἑπτά θαύματα τῆς φύσης πραγματοποιεῖται μετά τήν ὁλοκλήρωση τοῦ προηγούμενου διαγωνισμοῦ γιά τήν ἀνάδειξη τῶν ἑπτά θαυμάτων τοῦ κόσμου.
Στό διαγωνισμό ἔχουν μέχρι στιγμῆς προταθεῖ ἑκατοντάδες φυσικές περιοχές, φυσικά μνημεῖα καί τοπία, πού κατανέμονται σέ 15 διαφορετικές κατηγορίες.
Ἡ διαδικασία ψηφοφορίας ὅλων τῶν ὑποψηφίων θά ὁλοκληρωθεῖ στά τέλη Ἰανουαρίου 2009, ὅταν καί θά ἐπιλεγοῦν οἱ 21 περιοχές πού ἔχουν λάβει τίς περισσότερες ψήφους. Στήν συνέχεια, γιά τίς 21 αὐτές περιοχές θά ἐπαναληφθεῖ ἡ ψηφοφορία καί τό φθινόπωρο τοῦ 2010 θά ἀναδειχτοῦν τά ἑπτά θαύματα τῆς φύσης. Ἡ ψηφοφορία ἀναμένεται ὅτι θά ξεπεράσει τίς 1 δίσ. ψήφους μέσω τοῦ Διαδικτύου.
Γιά νά ψηφίσει κάποιος τό Ἀπολιθωμένο Δάσος ἀρκεῖ νά ἔχει ἕνα λογαριασμό rmail καί θά πρέπει νά ἐπισκεφτεῖ τή διεύθυνση στό Ἴντερνετ http://www.new7wonders.com/nature/en/nomination/. Ἄς σημειωθεῖ ὅτι ὑπάρχει ἡ δυνατότητα γιά μία μόνο ψῆφο.
Ἡ διαδικασία ψηφοφορίας γιά τό ἀπολιθωμένο δάσος περιλαμβάνει τά ἀκόλουθα βήματα:
1. Ἐπίσκεψη τῆς ἰστοσελίδας
http:/www.new7wonders.com/nature/en/nomimation.
2. Ἐπιλογή «Are not yet a New7Wonders member? Join now!».
3. Συμπλήρωση τῶν πεδίων τῆς φόρμας πού ἐμφανίζεται στήν ὀθόνη.
4. Στό πεδίο «Nomination» τοῦ «Nomination details» τῆς φόρμας θά πρέπει:
ἅ) νά γραφτεῖ «Petrified Forest of Lesvos», ἀφοῦ ἔτσι ἔχει καταχωρηθεῖ τό Ἀπολιθωμένο Δάσος,
β) στήν κατηγορία θά πρέπει νά ἐπιλεγεῖ «Geological site» καί
γ) θά πρέπει νά ἐπιλεγεῖ καί ἡ χώρα «Greece».
4. Ἐπιλογή «Submit», ὅπου θά ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά σταλεῖ ἕνα μήνυμα email στό λογαριασμό αὐτοῦ πού ψήφισε καί τόν ὁποῖο δήλωσε στή φόρμα.
5. Προκειμένου ἡ ψῆφος γιά τό Ἀπολιθωμένο Δάσος νά καταχωρηθεῖ καί νά ὁλοκληρωθεῖ ἡ διαδικασία, θά πρέπει νά γίνει ἐπίσκεψη τοῦ προσωπικοῦ λογαριασμοῦ email καί νά ἐπιλεγεῖ ἡ διεύθυνση πού ἔχει σταλεῖ στό μήνυμα.
6. Μετά τήν ὁλοκλήρωση τῆς διαδικασίας θά ἐμφανιστεῖ μήνυμα ἐπιτυχοῦς καταχώρισης τῆς ψήφου.
7. Ὅταν ἡ ὑποψηφιότητα τοῦ Ἀπολιθωμένου Δάσους λάβει ἀρκετές ψήφους τότε θά ἐμφανιστεῖ στή λίστα τῶν περιοχῶν πού ἔχουν λάβει τίς περισσότερες ψήφους, ὅποτε θά μπορεῖ κάποιος νά τό ψηφίσει ἄμεσα ἀπό τήν λίστα ποῦ ἐμφανίζεται.

Τραγελαφικό

Ἐλεύθεροι οἱ ...φυλακισμένοι τράγοι (http://news.pathfinder.gr/misc/503104.html)
Ὑπουργός τῆς κυβέρνησης τῆς Λαϊκῆς Δημοκρατίας τοῦ Κονγκό διέταξε τήν ἀποφυλάκιση δεκάδων τράγων ἀπό φυλακή τῆς Κινσάσα, ἐπειδή, ὅπως ὑποστηρίζει, κρατοῦνται παράνομα. Ὅπως δήλωσε ὁ ἀναπληρωτής ὑπουργός Δικαιοσύνης, Κλόντ Νιαμουγκάμπο, ἐντόπισε τούς τράγους στή φυλακή στή διάρκεια ἐπίσκεψης ρουτίνας πού πραγματοποίησε ἐκεῖ. Τά ζῶα ἐπρόκειτο νά ἐμφανιστοῦν ἐνώπιον τοῦ δικαστηρίου κατηγορούμενα γιά τήν παράνομη...πώλησή τους ἀπό πλανόδιους ἐμπόρους στό δρόμο. Ὁ ὑπουργός δήλωσε ὅτι πολλοί ἀστυνομικοί παρουσιάζουν "κενά γνώσεων" καί κρίνεται ἀπαραίτητη ἡ ἐπανεκπαίδευσή τους. Ὁ ἴδιος ἀπέδωσε τόν ἐγκλεισμό τῶν τράγων στή φυλακή στήν ἄγνοια τῶν ἀστυνομικῶν. 'Ἄγνωστο παραμένει τί μέλλει γενέσθαι μέ τούς ἰδιοκτῆτες τῶν ζώων, οἱ ὁποῖοι βρίσκονται ἐπίσης στήν φυλακή, καθώς καί ποιά ποινή ἐπρόκειτο νά ἐπιβληθεῖ στά ζῶα σέ περίπτωση πού κρίνονταν...ἔνοχα.
Καί μετά παραπονιόμαστε γιά τό κράτος μας καί τήν ἀστυνομία μας!

Ένας σπουδαίος και άγνωστος Έλληνας

Ο «Πάπα» και η υπόθεση του Πουανκαρέ
Ένας σιωπηλός μετανάστης, ο μαθηματικός Χρήστος Παπακυριακόπουλος, αναχωρεί το 1949 για τον Νέο Κόσμο. «Κατοικεί» στην γεωμετρία και ανοίγει μες στην μοναξιά το δρόμο για την επίλυση ενός μεγάλου μαθηματικού προβλήματος. Έως το τέλος της ζωής του παραμένει, πάντοτε ξένος.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ του Απόστολου Δοξιάδη

Στις ελληνικές εφημερίδες δημοσιεύθηκε πρόσφατα η είδηση της λύσης ενός φημισμένου μαθηματικού προβλήματος, της Υπόθεσης του Πουανκαρέ. Το πρόβλημα είναι ένα από τα επτά που πρόσφατα «επικηρύχθηκαν» με ένα εκατομμύριο δολάρια έκαστο, και τούτο αναμφίβολα βοήθησε στο να πάρει αρκετή δημοσιότητα το θέμα. Όμως, δεν αναφέρθηκε πουθενά αυτό που μας αφορά κυρίαρχα: η συμβολή στην λύση ενός μεγάλου Έλληνα μαθηματικού, του Χρήστου Παπακυριακόπουλου, ή «Πάπα», όπως τον αποκαλούσαν στο εξωτερικό.
Αναφέρω ενδεικτικά για την αξία του ότι όταν κάποτε ρώτησα τον πατέρα της Θεωρίας των Κατηγοριών, Σάμιουελ Άϊλενμπεργκ, αν υπάρχει κανένας σύγχρονος έλληνας μαθηματικός στο μέγεθος του Ευκλείδη και του Αρχιμήδη, μου απάντησε χωρίς κανένα δισταγμό: «Φυσικά: ο "Πάπα"»!
Λέω δυο λόγια για αυτόν, ώστε να απαλύνω την αδικία της λήθης:
Ο Χρήστος Παπακυριακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1914. Ο πατέρας του ήταν έμπορος υφασμάτων. Μάλιστα, το κτήριο που στέγαζε το μαγαζί του υπάρχει ακόμη, αν και ριζικά ανανεωμένο: είναι το τελευταίο στα αριστερά μας όπως κατεβαίνουμε την Ερμού, πριν την πλατεία Μοναστηρακίου.
Φοίτησε στο Βαρβάκειο και έπειτα στην Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Μετσοβείου Πολυτεχνείου, υπακούοντας αρχικά στην ευχή του πατέρα του να μη δει το γιο του «δασκαλάκο», καθώς έλεγε. Όμως το πάθος του για τα μαθηματικά επεκράτησε και στο τρίτο έτος μετεγράφη στην Φυσικομαθηματική, από όπου πήρε το πτυχίο το 1938. Κατατάχθηκε στον στρατό και όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος βρέθηκε στο αλβανικό μέτωπο.
Στα χρόνια της κατοχής έγραψε την διδακτορική του διατριβή. Με την απελευθέρωση, ανέλαβε βοηθός του καθηγητή Ν. Κριτικού στην παλιά του Σχολή Πολιτικών Μηχανικών. Αλλά οι αριστερές συμπάθειες, σε συνδυασμό με τον ανοίκειο στα ανθρώπινα πράγματα χαρακτήρα του, του έκαναν την ζωή δύσκολη, με αποτέλεσμα σύντομα να παραιτηθεί. Οι λιγοστοί φίλοι του εκείνων των χρόνων τον θυμούνται ως έναν απόκοσμο νέο, ήδη από τότε αφοσιωμένο στην σκέψη, κλεισμένο ατέλειωτες ώρες στο γραφείο του να μελετά τοπολογία, ενώ στο γραμμόφωνο έπαιζε ο αγαπημένος του Βάγκνερ.
Το κλίμα στην Ελλάδα δεν τον σήκωσε για πολύ - ούτε η μισαλλοδοξία, μα κυρίως το μεγάλο επιστημονικό κενό. Κατάφερε να φύγει για την Αμερική το 1949, όπου εγκαταστάθηκε από το 1952 οριστικά. Τα πρώτα του χρόνια ήταν αυτοσυντήρητος, ώσπου πήρε την θέση του ερευνητή, αρχικά στο φημισμένο Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών, το επιστημονικό σπίτι μεταξύ άλλων του Αϊνστάιν και του Οπενχάιμερ, κι αργότερα στην Μαθηματική Σχολή του Πρίνστον. Αν και οι ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας τον κατήγγειλαν στις αμερικανικές ως "κομμουνιστή", με την στήριξη του πανεπιστημίου του αποφεύχθηκε η απέλαση.
Σε όλα του τα χρόνια στην Αμερική, ο Παπακυριακόπουλος υστέρησε με δική του απόφαση στην ακαδημαϊκή εξέλιξη, με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Έτσι, παρά το τεράστιο κύρος που απέκτησε δεν είχε ποτέ τον τίτλο του καθηγητή, καθώς δεν ήθελε επ' ουδενί λόγω να αναλάβει διδακτικά καθήκοντα. Αν και ήταν πάντα ευγενέστατος - είχα την τύχη να τον γνωρίσω προσωπικά, και μαρτυρώ κι εγώ για αυτό -, δεν έκανε ποτέ φιλίες ή παρέες, ούτε καν με τους ομοτέχνους τους, τίποτε που θα του έκλεβε πολύτιμο χρόνο από το ερευνητικό του έργο. Μάλιστα, λένε ότι ακόμη κι όταν πήγαινε για τον καφέ του στο σαλόνι των καθηγητών, επέλεγε μιαν απόμερη γωνιά και φρόντιζε με τον τρόπο του να αποθαρρύνει τις κουβέντες. Τόσο ξένος στάθηκε σε κάθε όψη της ζωής, έξω από την πολυαγαπημένη του έρευνα, που τα εικοσιπέντε του χρόνια στην Αμερική τα έζησε στο ίδιο μικρό δωμάτιο ξενοδοχείου όπου κατέλυσε φτάνοντας, με όλα κι όλα τα εγκόσμια υπάρχοντα του σε μια βαλίτσα!
Όπως και γι άλλους τέτοιους ανθρώπους, κατά συνέπεια, η προσωπική του ιστορία είναι ταυτόσημη με την ιστορία του έργου του.
Ο Παπακυριακόπουλος, από φοιτητής ακόμη, στράφηκε στην τοπολογία των αποκαλουμένων «τρισδιάστατων πολλαπλοτήτων» (3-manifolds) σχημάτων που παρά την ονομασία τους είναι ουσιαστικά τετραδιάστατα, έχοντας τρεις διαστάσεις μόνο «τοπικά». Καθώς η απλή αντίληψη δεν αντιλαμβάνεται τις ανώτερες διαστάσεις, είναι σχεδόν αδύνατο να συλλάβει ο μη-μαθηματικός και τον ορισμό ακόμη αυτών των εννοιών. Ίσως όμως η εννόηση του μαθηματικού όρου της «τοπικότητας» να δώσει μια γεύση της φύσης των «τρισδιάστατων πολλαπλοτήτων»: η περιφέρεια ενός κύκλου, για παράδειγμα, ορίζεται ως «μονοδιάστατη πολλαπλότητα» αφού κάθε κομματάκι της μπορεί, αν κοπεί, να τεντωθεί σε μια ευθεία γραμμή, και κατ αυτή την έννοια την λέμε «τοπικά» μονοδιάστατη, ενώ ολόκληρος ο κύκλος θέλει δυο διαστάσεις για να αναπτυχθεί. Αντίστοιχα, η επιφάνεια μιας σφαίρας, που βρίσκεται στις τρεις διαστάσεις, είναι «τοπικά» δισδιάστατη, καθώς κάθε της κομμάτι - αλλά όχι ολόκληρη - μπορεί να τεντωθεί σε μια δισδιάστατη επιφάνεια. Με την ίδια έννοια και οι τρισδιάστατες πολλαπλότητες είναι σχήματα «τοπικά» τρισδιάστατα, που όμως πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις τους απαιτούν χώρο περισσότερων διαστάσεων για να "ζήσουν". Ίσως ν' απορεί ο μη-ειδικός για την σημασία εννοιών τόσο αφηρημένων. Όμως, πέρα από το καθαρά θεωρητικό τους ενδιαφέρον, οι «τρισδιάστατες πολλαπλότητες» είναι καίριες και στην εννόηση της φύσης, καθώς περιγράφουν τον ίδιο τον χώρο μας, όπως μας τον έμαθε η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Από το 1904, που πρωτόγραψε γι' αυτήν ο Πουανκαρέ, η Υπόθεσή του (που λέει, μέσες άκρες, ότι η «τρισδιάστατη σφαίρα» είναι η μόνη ενδιαφέρουσα απλή πολλαπλότητα σε αυτή την διάσταση) αναγνωρίστηκε ως το κεντρικό πρόβλημα του κλάδου, αυτό που η λύση του θα οδηγούσε στην ταξινόμηση όλων των τρισδιάστατων πολλαπλοτήτων. Αλλά η δυσκολία της ήταν τέτοια που ούτε ο ίδιος ο Πουανκαρέ, πατέρας του κλάδου και μέγιστος μαθηματικός της εποχής του, μπόρεσε να την αποδείξει. Έτσι, οι επίγονοι του άφησαν την Υπόθεση στην άκρη μέχρι να χτίσουν ένα κορμό γνώσης που θα επέτρεπε την λύση της.
Ένα σημαντικό βήμα έγινε το 1910, όταν ο Γερμανός Μαξ Ντεν απέδειξε το Λήμμα του, στο οποίο βασίστηκε όλη η επόμενη πρόοδος της τοπολογίας. Αλλά στα 1929 ήρθε η καταστροφή: ο Κέσνερ, πατριώτης του Ντεν, ανακάλυψε ένα αξεπέραστο σφάλμα στην απόδειξη του Ντεν, που ουσιαστικά ακύρωνε το Λήμμα, καθώς και τα όσα έκτοτε είχαν βασιστεί σ' αυτό. Έτσι, όταν ο Παπακυριακόπουλος πρωτομπήκε, φοιτητής ακόμη, στο μαγικό βασίλειο των «τρισδιάστατων πολλαπλοτήτων», οι προσπάθειες των τοπολόγων ήταν όλες συγκεντρωμένες στην εύρεση της απόδειξης του Λήμματος.
Το μεγάλο έργο του «Πάπα» ήταν τρία σπουδαιότατα θεωρήματα που άνοιξαν τον δρόμο στην κατανόηση του χώρου στον οποίο ζούμε: το Λήμμα του Ντεν, που κατόρθωσε να αποδείξει πραγματικά, το Θεώρημα του Βρόχου και το Θεώρημα της Σφαίρας. Με την δημοσίευσή τους, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, λύθηκαν οριστικά τα προβλήματα που κυριαρχούσαν στην τοπολογία σχεδόν πενήντα χρόνια. Η φήμη του «Πάπα» απλώθηκε στον κύκλο των ελαχίστων που μπορούσαν να καταλάβουν τις ιδέες του και το 1964 ήρθε η μέγιστη αναγνώριση με την απονομή σ' αυτόν του Βραβείου Βέμπλεν, της ύψιστης διεθνούς διάκρισης για ανακαλύψεις στην Γεωμετρία.
Τώρα, οι τοπολόγοι ήταν έτοιμοι πια ν' αντιμετωπίσουν κατά μέτωπο την Υπόθεση του Πουανκαρέ. Κι ο ίδιος ο «Πάπα» αφιερώθηκε στο έργο ψυχή τε και σώματι.
Δεν πέτυχε τον ανώτερο στόχο. Τον πρόλαβε ο θάνατος, από καρκίνο στα 62 του χρόνια, το 1976. Την Υπόθεση του Πουανκαρέ έμελλε να την αποδείξει τελικά άλλος, ο Ρώσος μαθηματικός Γκριγκόρι Πέρελμαν. Όμως ο Χρήστος Παπακυριακόπουλος άνοιξε τον δρόμο - και αυτό επισημαίνεται στις αναδρομές στην ιστορία του προβλήματος που δημοσιεύονται στα ειδικά διεθνή περιοδικά με την αφορμή της λύσης, αποδίδοντάς του τον ρόλο του στυλοβάτη και πρωτοπόρου.
Μακάρι ο μεγάλος αυτός Έλληνας θα τιμηθεί κάποτε όπως του πρέπει και από την πατρίδα του.

Υπογράψτε γιατί γίναμε ρεζίλι

Είναι παλιό αλλά κυκλοφοράει ακόμη στο ίντερνετ και μαζεύονται ακόμη υπογραφές:
Όπως ανέφεραν προχθές οι ειδήσεις, η ΕΕ εξέδωσε ένα ψήφισμα για όλες τις μεσογειακές χώρες που επλήγησαν από φωτιές, να δεσμευτούν ότι τα δάση που κάηκαν θα ξαναγίνουν δάση, διότι αυτό αφορά ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ. Το ψήφισμα υπεγράφη από τις αντιπροσωπείες όλων των Μεσογειακών χωρών (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία) και όλων των παρατάξεων... εκτός μίας.ΜΑΝΤΕΨΑΤΕ; Ο κ. Ρουσόπουλος είπε ως δικαιολογία ότι αυτό είναι παρέμβαση στο Σύνταγμα της Χώρας, βλέπε Άρθρο 24, περί 'δασικών εκτάσεων και δασών' !!... Εκτός, αυτού, προχτές οι ειδήσεις ακόμα και των κρατικών καναλιών ανέφεραν ότι 2.000 και πλέον στρέμματα στη Ζαχάρω' παραχωρήθηκαν για ήπια τουριστική ανάπτυξη' σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Οφείλουμενα δείξουμε σε όλα τα κόμματα ότι δεν είμαστε σύμφωνοι και ότι δεν αδιαφορούμε:Υπογράψτε το petition για την προστασία των δασών. Οι τωρινές 191.400 υπογραφές είναι πάρα πολύ λίγες - οφείλουμε να τις κάνουμε 2.000.000, αφού η αίτηση αυτή θα σταλεί στη Βουλή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στον ΟΗΕ.www.petitiononline.com/forestgr/<http://www.petitiononline.com/forestgr/> Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ!

Περί της Νέας Τάξης Πραγμάτων

Στὴν διεύθυνση http://www.zeitgeistmovie.com παρακολουθῆστε ἕνα ἐκπληκτικὸ ντοκυμανταὶρ μὲ ἑλληνικοὺς ὑπότιτλους.
Ὑπάρχει ἐπίσης στὸ http://video.google.com/videoplay?docid=4573704334162675487 ἀλλὰ μὲ φριχτοὺς ὑπότιτλους.
Τὰ στοιχεῖα ποὺ παραθέτει γιὰ τὴν Παγκόσμια Νέα Τάξη εἶναι πολλὰ καὶ ἀπίστευτα.

Η εκδίκηση των αρχαίων Ελλήνων

Τὸ ἄρθρο αὐτὸ τοῦ in.gr δὲν ξέρω ἂν πρέπει νὰ μᾶς προκαλέσει περηφάνεια γιὰ τοὺς προγόνους μας ἢ θλίψη γιὰ τὴν κατάντιά μας.

Ἁρμονικὸς καὶ ἀνθεκτικὸς
Τὸ ἀντισεισμικὸ μυστικὸ τοῦ Παρθενώνα θὰ ἀναζητήσουν (καί) Ἰάπωνες εἰδικοὶ
Ὁ Ναὸς κατασκευάστηκε ἀπὸ 13.400 διαφορετικὰ κομμάτια πεντελικοῦ μαρμάρου
Ἀθήνα.
Μία ἀκόμα ὁμάδα ἐπιστημόνων προτίθεται νὰ ἀναζητήσει τὸ μυστικὸ ποὺ θέλει τὸν Παρθενώνα νὰ στέκει στὸ ὕψος του, παρὰ τὰ πολλαπλὰ Ρίχτερ ποὺ τὸν ταρακουνοῦν ἐδῶ καὶ αἰῶνες.
Πρόκειται γιὰ ἐρευνητικὴ ὁμάδα ἀπὸ τὸ πανεπιστήμιο Μίε τῆς Ἰαπωνίας σὲ συνεργασία μὲ τὸ ΕΜΠ καὶ τὸ ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ.
Ὅπως ἀναφέρεται στὸ σύνολο τοῦ Τύπου τῆς Παρασκευῆς, ἐπικεφαλῆς τῆς ὁμάδας εἶναι ὁ Τοσικάζου Χαναζάτο, κορυφαῖος ἐκπρόσωπος τῆς ἰαπωνικῆς σεισμολογικῆς σχολῆς.
Ὁ ἴδιος ἔχει διάφορες σκέψεις στὸ μυαλό του: «Στὸ ἐπίκεντρο τῶν ἐρευνῶν μας βρίσκεται ἡ εὔκαμπτη δομὴ τῶν κιόνων. Ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια ἔχει διατυπωθεῖ ἡ ἄποψη ὅτι οἱ κολόνες εἶναι τὸ κλειδὶ τῆς ἀντοχῆς τοῦ Παρθενώνα στὶς σεισμικὲς δονήσεις» εἶπε στὴν ἰταλικὴ Repubblica, γιὰ νὰ συνεχίσει:
«Τὸ καμάρι τοῦ Χρυσοῦ Αἰώνα τοῦ Περικλῆ εἶναι ἡ τελευταία μας ἐλπίδα. Ἂν θέλουμε νὰ νικήσουμε τὸν Ἐγκέλαδο, πρέπει νὰ τὸ κάνουμε μὲ τὴ βοήθεια τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων».

Ἕλληνας ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος κατά τον Γκλιγκλόροφ

Ὁ Γκλιγκόροφ παραδέχεται, το 1992,  στὴν ψύχρα ὅτι ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος εἶναι Ἕλληνας καὶ ὅτι οἱ Σκοπιανοὶ δὲν ἔχουν καμία σχέση.
Γιατί αὐτὸ τὸ βίντεο δὲν τὸ ἔχουν στὴν «ἔξω τσέπη» ἐκεῖνοι ποῦ μας κυβερνοῦν;

Τουρκική ποίηση, συνέχεια

Μία φίλη από το Space μου εστειλε την πηγή του "ποιήματος":
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ηuriet στις 18/7/1974.

Τουρκική ποίηση

Αφιερωμένο στους υπέρμαχους της ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΦΙΛΙΑΣ.Αφιερωμένο και στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας (για το τουρκικό δεν υπάρχει πρόβλημα ξέρουμε τι γίνεται), που θέλει να μετατρέψει την Σφαγή στην Σμύρνη σε "συνωστισμό"...

Αφιερωμένο ειδικά στους "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥΣ" που εθνικιστές μας ανεβάζουν, εθνικιστές μας κατεβάζουν.

Πάντως μια καλή ιδέα θα ήταν να πάνε να ζήσουν στην Τουρκία για να διαπιστώσουν από πρώτο χέρι τι ΣΗΜΑΙΝΕΙ για τους Τούρκους "ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ" και γενικά "ΤΙ ΕΣΤΙ ΒΕΡΥΚΟΚΟ".

Και αν βρεθεί παρόμοιο ελληνικό ποίημα εγώ ευχαρίστως θα βγω στην Ομόνοια με φερετζέ.

Είχε γραφτεί την εποχή του Αττίλα στο Βήμα. Αν κάποιος ξέρει κάτι άλλο σχετικό με την τουρκική "ποίηση", οι πληροφορίες είναι ευπρόσδεκτες. Έκανα αναγνώριση κειμένου γιατί η φωτογραφία έχει χαμηλή ανάλυση και δεν διαβάζεται.

Πηγάσσου, μέ Ιππέα του Αττί­λα:

ΤΟ ΜΙΣΟΣ

Όσο υπάρχει ο πρόστυχος Έλληνας σ’ αυτόν τόν κόσμο δέν βγαίνει μά τό θεό αυτό τό

μίσος άπό μέσα μου.

Σάν στέκομαι καί τόν κυττάζω τόν σκύλο δεν βγαίνει μά τό Θεό αυτό τό

μίσος από μέσα μου,

χιλίων Γκιαούρηδων τά κεφάλια δέν σβήνουν ένα μίσος.

Εκδίκηση να πάρω είν’ ό μονα­δικός σκοπός μου

σάν αναμετρηθώ στης μάχης τό πεδίο

χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια

νά κλαδέψω σέ μιά μέρα

δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό τό μίσος από μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.

Τά κεφάλια τριάντα χιλιάδων να πολτοποιούσα,

τα δόντια δέκα χιλιάδων με την τανάλια νάβγαζα,

εκατό χιλιάδων τά πτώματα νά σκορπούσα στίς ρεματιές,

δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δέν σβήνουν ένα μίσος.

Ό κόσμος όλος ξέρει πόσο ανώτερος είν’ ό Τούρκος,

καί πόση κακοήθεια φωλιάζει μέσ' τό μυαλό του Έλληνα,

πέντε χιλιάδων τά πτώματα νά έκαιγα στους κλιβάνους

δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό το μίσος άπό μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δέν σβήνουν ένα μίσος.

Σαράντα χιλιάδες τους νά σούβλιζα μέ τή λόγχη μου,

ογδόντα χιλιάδες τους νά ‘στελνα στην κόλαση

εκατό χιλιάδες τους νά κρεμνουσα από σχοινί,

δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό το μίσος άπό μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.

Έλεγε ό Sully Drudhomme ότι «ή ποίηση είναι ή τέχνη της προσαρμογής της σκέψεως στίς λέξεις». Θά τολμούσα νά προσθέσω καί των λέξεων σέ πράξεις. Η μόνη παρατήρηση πού θά μπορούσα να κάνω είναι ότι ή τουρκική ποίηση είναι πολύ ρομαντική, που γράφε­ται μέ κλαδευτήρια. Τανάλιες, σχοινιά, κλιβάνους λόγχες και μαχαίρια χωρίς όμως αποτέλεσμα.

"Ακροατής