Θανάσης Βάγιας (του Βαλαωρίτη)

Στο ποίημα αυτό του Βαλαωρίτη αναφέρεται ο Θανάσης Βάγιας. Ήταν ο προδότης του Γαρδικιού, καθώς μαρτύρησε στον Αλή Πασά το μυστικό πέρασμα, για να μπορέσει να κάμψει τη σθεναρή αντίσταση των Γαρδικιωτών. Κάπου είχα διαβάσει ότι τελικά δεν είχε προδώσει αυτός αλλά δεν θυμάμαι πλέον λεπτομέρειες.
Α'
Η Φτωχή
-"Ελεημοσύνη Χριστιανοί, κάμετ' ελεημοσύνη,
έτσι ο Θεός παρηγοριά κι αγάπη να σας δίνει.
Ελεημοσύνη κάμετε στην έρημη τη χήρα"!
Φτωχή γυναίκα φώναζε σ' άλλης φτωχής τη θύρα.
-"Η νύχτα, τ' αστραπόβροντα, το χιόνι δε μ' αφήνει
να πάγω μπρος. Χριστιανοί, κάμετ' ελεημοσύνη!
Ανοίξετέ μου... πέθανα... κι εγώ Θεό λατρεύω...
Ανοίξετέ μου, Χριστιανοί, έμαθα να νηστεύω
και το ψωμί σας δε ζητώ, δε θέλω να το πάρω.
Φτωχός φτωχόνε συμπονεί, γλυτώστε μ' απ' το Χάρο.
Με φτάνουνε δυο κάρβουνα, με φτάνει το φυτίλι
που κάθε βράδυ ανάφτετε, που καίτε στο καντήλι,
εμπρός στη Μάνα του Θεού, εμπρός εις τη Παρθένο...
Ελεημοσύνη, λίγο φώς... προφτάστε με... πεθαίνω..."

Β'
-"Μάνα μου ξύπνα, δεν ακούς; Τη θύρα μας χτυπάνε".
-"Αγέρας δέρνει τα κλαριά του λόγγου και βογγάνε".
-"Σκιάζομαι μάνα, σα πουλί φεύγει, πετά η καρδιά μου".
-"Είναι σκυλιά που ρυάζονται. Πέσε στην αγκαλιά μου".
-"'Ακουσα κλάψες και φωνές".
-"Θα τα δες στ' όνειρό σου.
Κοιμήσου, γύρισ' από 'δω και κάμε το σταυρό σου".

Γ'
-"Ακούω στη θύρα μας σα βογγητό,
σα ψυχομάχημα. Θα πά' να δω".
Σκώνετ' η δύστυχη και πα να δει.
Στο χώμα κοίτεται ένα κορμί.
Αχνό το πρόσωπο και τα μαλλιά
ξήπλεγα σέρνονταν στη τραχηλιά,
τα χέρια κρούσταλλο, σιδερωμένα
μέσα στο κόρφο της τα χει χωμένα.
-"Παιδί μου, πρόφτασε, δος μου βοήθεια,
εκείνα π' άκουσες ήταν αλήθεια".
Στα χέρια γλήγορα τη ξένη παίρνουν
και στο κρεβάτι τους τη συνεφέρνουν.
-"Σύρτε παιδάκια μου ν' αναπαυτείτε.
Είναι μεσάνυχτα, να κοιμηθείτε".
-"Καλό ξημέρωμα, καλή αυγή,
κοιμήσου ήσυχη, μαύρη φτωχή"!
Αντάμα πέσανε μάνα, παιδί,
τα μάτια κλείσανε σ' ύπνο βαθύ.
Η ξένη, δύστυχη, δε κλει το μάτι.
Τι να την ηύρηκε μες στο κρεβάτι;

Δ'
Ο Βρυκόλακας
-"Πες μου τι στέκεσαι Θανάση, ορθός,
βουβός σα λείψανο, στα μάτια μπρος;
Γιατί Θανάση μου, βγαίνεις το βράδυ;
Ύπνος για σένανε δεν είν' στον 'Αδη;
Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Βαθιά σε ρίξανε μέσα στη γη...
Φεύγα, σπλαχνίσου με. Θα κοιμηθώ.
'Ασε με ήσυχη ν' αναπαυθώ.
Το κρίμα που 'καμες με συνεπήρε.
Βλέπεις πως έγινα; Θανάση σύρε.
Όλοι με φεύγουνε, κανείς δε δίνει,
στην έρμη χήρα σου, ελεημοσύνη.
Στάσου μακρύτερα... Γιατί με σκιάζεις;
Θανάση τι έκαμα και με τρομάζεις;
Πως είσαι πράσινος; Μυρίζεις χώμα...
Πες μου... δεν έλυωσες, Θανάση, ακόμα;
Λίγο συμάζωξε το σάβανό σου...
Σκουλήκια βόσκουνε στο πρόσωπό σου.
Θεοκατάρατε, για δες... πετάνε
κι έρχονται πάνω μου για να με φάνε.
Πες μου πουθ' έρχεσαι με τέτοια αντάρα;
Ακούς τι γίνεται; Είναι λαχτάρα.
Μες απ' το μνήμα σου γιατί να βγεις;
Πες μου πουθ' έρχεσαι; Τι 'λθες να δεις";

Ε'
-"Μέσα στου τάφου μου τη σκοτεινιά
κλεισμένος ήμουνα, τέτοια νυχτιά
κι εκεί οπού 'στεκα σαβανωμένος,
βαθιά στο μνήμα μου συμαζωμένος,
έξαφνα πάνω μου, μια κουκουβάγια
ακούω που φώναξε: -Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α
σήκω και πλάκωσαν χίλιοι νεκροί
και θα σε πάρουνε να πάτε κει-.
Τα λόγια τ' άκουσα και τ' όνομά μου.
Σκάνε και τρίβονται τα κόκαλά μου.
Κρύβομαι, χώνομαι όσο μπορώ
βαθιά στο λάκο μου, να μη τους δω.
-Έβγα και πρόβαλε Θανάση Βάγια,
έλα να τρέξωμε πέρα στα πλάγια.
Έβγα μη σκιάζεσαι, δεν είναι λύκοι.
Το δρόμο δείξε μας για το Γαρδίκι-.
Έτσι φωνάζοντας σα λυσσασμένοι
πέφτουν επάνω μου οι πεθαμένοι.
Και με τα νύχια τους και με το στόμα
πετάνε, σκάφτουνε το μαύρο χώμα.
Και σα με βρήκανε όλοι με μια
έξω απ' του τάφου μου την ερημιά,
γελώντας, σκούζοντας, άγρια με σέρνουν
κι εκεί που είπανε με συνεπαίρνουν.
Πετάμε, τρέχομε, φυσομανάει,
το πέρασμά μας κόσμο χαλάει.
Το μαύρο σύγνεφο, όθε διαβεί,
οι βράχοι τρέμουνε, ανάφτ' η γη.
Φουσκώνει ο άνεμος τα σάβανά μας
σα ν' αρμενίζουμε με τα πανιά μας.
Πέφτουν στο δρόμο μας και ξεκολάνε
τα κούφια κόκαλα, στη γη σκορπάνε.
Εμπρός μας έσερνε η κουκουβάγια
πάντα φωνάζοντας: Θανάση Β άγια\-.
Έτσι εφτάσαμε σ' εκειά τα μέρη,
που τόσους έσφαξα μ' αυτό το χέρι.
Ω τι μαρτύρια! Ω τι τρομάρες!
Πόσες μου ρίξανε σκληρές κατάρες!
Μου 'δωκαν κι έπια αίμα πηγμένο.
Για δες το στόμα μου, το 'χω βαμένο.
Κι ενώ με σέρνουνε και με πατούνε
κάποιος εφώναξε... στέκουν κι ακούνε.
-Καλώς σε βρήκαμε Βιζίρη Αλή-.
Εδώθε μπαίνουνε μες την αυλή.
Πέφτουν επάνω του οι πεθαμένοι.
Με παρατήσανε... Κανείς δε μένει.
Κρυφά τους έφυγα και τρέχω 'δω,
με σε γυναίκα μου να κοιμηθώ".

ΣΤ'
-"Θανάση σ' άκουσα, τραβήξου τώρα.
Μέσα στο μνήμα σου να πας είν' ώρα".
-"Μέσα στο μνήμα μου για συντροφιά,
θέλω απ' το στόμα σου τρία φιλιά".
-"Όταν σου ρίξανε λάδι και χώμα
ήλθα, σε φίλησα κρυφά στο στόμα".
-"Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Μου πήρ' η κόλαση κειό το φιλί".
-"Φέυγα και σκιάζομαι τ' άγρια σου μάτια.
Το σάπιο κρέας σου, πέφτει κομάτια.
Τραβήξου, κρύψε τα, κείνα τα χέρια.
Απ την αχάμνια τους λες κι είν' μαχαίρια".
-"Έλα γυναίκα μου, δεν είμαι 'γω
κείνος π' αγάπησες, ένα καιρό;
Μη με σιχαίνεσαι, είμ' ο Θανάσης".
-"Φεύγ' απ' τα μάτια μου, θα με κολάσεις".
Ρίχνεται πάνω της και τήνε πιάνει,
μέσα στο στόμα της τα χείλη βάνει.
Στα έρμα στήθια της τα ρούχ' αρχίζει,
που τη σκεπάζουνε, να τα ξεσχίζει.
Τήνε ξεγύμνωσε... το χέρι απλώνει...
Μέσα στο κόρφο της άγρια το χώνει...
Μένει σα μάρμαρο. Κρύος σα φίδι
τρίζει απ' το φόβο του, στο κατακλείδι.
Σα λύκος ρυάζεται, τρέμει σα φύλλο...
Στα δάχτυλα έπιασε το Τίμιο Ξύλο.
Τη μαύρη γλύτωσε, το φυλαχτό της,
καπνός, εσβήστηκεν απ' το πλευρό της.
Τότε ακούστηκε κι η κουκουβάγια
έξω, που φώναζε: Θανάση Βάγια!

Ζ'
-"Ξύπνα παιδί μου κι η αυγή απ' το βουνό προβαίνει,
ξύπνα ν' ανάψωμε φωτιά κι η ξένη μας προσμένει".
-"Καλή σου μέρα μάνα μας, ησύχασες κομμάτι";
-"Λίγο κοιμώμαι η δύστυχη, δεν έκλεισα το μάτι.
Έχετε γεια, έχετε γεια, πρέπει να σας αφήσω.
Είναι μακρύς ο δρόμος μου και πότε θα κινήσω";
-"Γιατί δε μας εξύπνησες κι έμεινες μοναχή σου;
Σύρε μανούλα στο καλό και δος μας την ευχή σου".
-"Για το καλό που κάματε, για την ελεημοσύνη,
ύπνο γλυκό ο Κύριος κι ήσυχο να σας δίνει.
'Αλλο καλό να σας 'φχηθώ στο κόσμο μας δε ξεύρω,
νύχτα και μέρα το ζητώ και δε μπορώ να εύρω".
-"Μάνα, η φτώχεια είναι κακή γιατί έχει καταφρόνια".
-"Τα πλούτη τα δοκίμασα, περάσαν με τα χρόνια".
-"Μέσα στο λόγγο οι δύστυχοι ζούμε κι εμείς σα λύκοι,
απ' τον καιρό που χάλασε το έρμο το Γαρδίκι".
Ω δυστυχιά μου! Ω δυστυχιά! Ο κόσμος θα χαλάσει!
Και ποιόνε μελετήσανε; Το Βάγια το Θανάση!
-"Κι εγώ είμ' η γυναίκα του. Κάμετε το σταυρό σας,
πάρτε λιβάνι, κάψετε, να διώξτε τον εχτρό σας.
Εψές τη νύχτα μπήκε 'δω, εστάθηκε σιμά μου...
Σχωρέστε τόνε, Χριστιανοί, κλάψτε τη συμφορά μου...
"Παίρνει το λόγγο. Το παιδί κι η μάνα ανατριχιάζουν
και το σταυρό τους κάνοντας, τρέμουν που τη κοιτάζουν.

Έλληνες φίλοι

Οἱ Κινέζοι λένε πώς πραγματική φιλία ὑπάρχει κάθε χίλια χρόνια.
Ἕνας πολύ καλός μας φίλος, ἀπόδημος, μᾶς ἔστειλε ἠλεκτρονικά τί λέγεται στίς Βρυξέλλες γιά τούς Ἕλληνες φίλους καί ἐπειδή μας ἄρεσε πολύ, θέλαμε σήμερα νά τό μοιραστοῦμε μαζί σας:

-Οἱ φίλοι: Θά σοῦ ποῦνε «γειά»
Οἱ Ἕλληνες φίλοι: Θά σοῦ κάνουν μία μεγάλη ἀγκαλιά καί ἕνα δυνατό φιλί.

-Οἱ φίλοι: Ἀποκαλοῦν τούς γονεῖς σου «κύριε» καί «κυρία».
Οἱ Ἕλληνες φίλοι: Ἀποκαλοῦν τούς γονεῖς σου «θεῖε» καί «θεία»!

-Οἱ φίλοι: Δέν σ' ἔχουν δεῖ ποτέ νά κλαῖς.
Οἱ Ἕλληνες φίλοι: Κλαῖνε μαζί σου.

-Οἱ φίλοι: Τρῶνε στό τραπέζι σου καί φεύγουν
Οἱ Ἕλληνες φίλοι: Ξοδεύουν ὦρες τρώγοντας, μιλώντας, γελώντας καί ἁπλά κάνοντας παρέα.

-Οἱ φίλοι: Δανείζονται δικά σου πράγματα γιά λίγες μέρες καί σοῦ τά ἐπιστρέφουν.
Οἱ Ἕλληνες φίλοι: Κρατοῦν τά δανεικά πράγματα μέχρι νά ξεχάσεις ὅτι εἶναι δικά σου!
-Οἱ φίλοι: Γνωρίζουν ἀρκετά πράγματα γιά σένα.
Οἱ Ἕλληνες φίλοι: Μποροῦν νά γράψουν βιβλίο γιά σένα μέ πολλές λεπτομέρειες.
-Οἱ φίλοι: Σέ παρατᾶνε, ἄν αὐτό κάνει καί ὁ πολύς κόσμος.
Οἱ Ἕλληνες φίλοι: Ἔχουν χεσμένο τόν κόσμο καί εἶναι μαζί σου.
-Οἱ φίλοι: Χτυποῦν τήν πόρτα σου ἤ παίρνουν τηλέφωνο ὅταν θέλουν νά σ' ἐπισκεφτοῦν.
Οἱ Ἕλληνες φίλοι: Μπαίνουν μέσα καί φωνάζουν «Ἦρθα!»
-Οἱ φίλοι: Εἶναι γιά λίγο...
Οἱ Ἕλληνες φίλοι: Εἶναι γιά μία ζωή!
-Οἱ φίλοι: Θά ἀγνοήσουν αὐτό τό κείμενο.
Οἱ Ἕλληνες φίλοι: Θά τό προωθήσουν στούς φίλους τους.
(στάνταρ!!!)

Ἡ πραγματική αἰτία

Συνηθίζουμε νά λέμε: οἱ Ἀμερικάνοι κάνανε αὐτό, οἱ Τοῦρκοι ἐκεῖνο, ὁ Πούτιν τό ἄλλο. Ξεχνᾶμε ὅμως ἐκεῖνο πού κινεῖ τά πράγματα. Τό θυμήθηκα σήμερα ἐνῶ μετέφραζα ἕνα βιβλίο σχετικό μέ τίς Ροῦνες. Ὁ συγγραφέας ἀναφέρει ἕνα κομμάτι ἀπό τήν Αἰνειάδα καί σᾶς τό μεταφέρω:
Ἡ μοίρα τῆς ὄμορφης Ἑλένης θά μποροῦσε νά εἶναι φρικτή ἐάν ἡ Ἀφροδίτη, ἡ Θεία Μητέρα Κουνταλίνη τοῦ Αἰνεία, δέν εἶχε σταματήσει τό χέρι τοῦ γιοῦ της.
Ἔγινε ὁρατή καί ἁπτή ἐνώπιον τοῦ Τρώα Ἥρωα καί γεμάτη πόνο τοῦ εἶπε:
-«Ὤ! γιέ μου, ποιά πικρία κινεῖ αὐτόν τόν ἄγριο θυμό μέσα σου; Πρός τί αὐτό τό ὀργισμένος πάθος;
Δέν εἶναι ἡ μισητή ὀμορφιά τῆς Σπαρτιάτισσας γυναίκας, τῆς κόρης τοῦ Τυνδάρεως, ἡ ὁποία συντρίβει ὄλον αὐτόν τόν πλοῦτο καί γκρεμίζει τούς ψηλούς πύργους τῆς Τροίας, οὔτε εἶναι ὁ Πάρις ἄν καί ὅλοι τόν κατηγορεῖτε, εἶναι οἱ Θεοί, ἡ σκληρότητα τῶν Θεῶν. Κοίταξε, θά σχίσω τήν ὁμίχλη πού καλύπτει τά μάτια σου καί ἐξασθενίζει τήν θνητή ὅρασή σου».
Καί μέ αὐτές τίς λέξεις πέρασε τό λατρευτό Της χέρι μπροστά ἀπό τά μάτια τοῦ γιοῦ της. Ἔπειτα μπροστά στήν ὅρασή του τά πάντα μετασχηματίστηκαν.
Οἱ πολεμιστές, οἱ λόγχες, τά νικηφόρα ὄπλα, οἱ στρατηγοί καί οἱ σύμβουλοι, ὅλα ἐξαφανίστηκαν ὡς διά μαγείας, καί ἀντί αὐτῶν εἶδε κάτι τρομερά θεῖο: τό φοβερό ὅραμα τῶν αἱματοβαμένων Θεῶν σέ ὅλη τήν δόξα τους, νά χτυποῦν μέ τήν φοβερή αἰγίδα τούς τά ἄπαρτα τείχη τοῦ περήφανου Ἰλίου καί αὐτά νά πέφτουν μέ μεγάλη βροντή, πάταγο καί μουγκρητό.
Οἱ παλαιές παραδόσεις μας λένε ὅτι ἀπό τήν πλευρά τῆς θάλασσας ὁ τρώας πολεμιστής μποροῦσε νά δεῖ τό Θεό Ποσειδώνα πού χαλάρωνε τά θεμέλια, κάνοντας ἕνα τεράστιο καί βαθύ χάσμα μέ τήν μεγάλη του χαλύβδινη τρίαινα.
Ὅλα μπροστά στά μάτια τοῦ πολεμιστῆ ἦταν φοβερά: Ὁ ἴδιος ὁ ἀσυγκράτητος Δίας πετοῦσε κεραυνούς ἀπό τόν Ὄλυμπο καί ἡ Ἀθηνᾶ, ἡ θεά τῆς φρόνησης, σκότωνε χιλιάδες τρῶες πολεμιστές μέ τό ἀδιάλλακτο σκῆπτρο της.
Ἡ λατρευτή Θεία Μητέρα Κουνταλίνη τοῦ τρώα Αἰνεία εἶπε:
-Ἰδού, αὐτός εἶναι Δίας ὁ ἴδιος πού παρακινεῖ, ἐμᾶς τούς Θεούς ἐνάντια στόν στρατό τῆς Τροίας, ὅλα χάνονται, τέτοια εἶναι ἡ θεϊκή ἀπόφαση.

Ἔτσι καί σήμερα παραμένουμε στό προφανές, σάν ἐπιφανειακοί ἄνθρωποι πού εἴμαστε, ξεχνώντας ὅτι πίσω ἀπό τά φαινόμενα μαίνεται ἡ μάχη τοῦ Καλοῦ καί τοῦ Κακοῦ. Ὅπως λένε καί τά κείμενα ὁ Διάβολος λύθηκε γιά νά κυβερνήσει τήν γῆ γιά χίλια χρόνια. Καί σήμερα ἐμεῖς βλέπουμε ἀκριβῶς αὐτό: τήν βασιλεία τοῦ Κακοῦ.
Καί ἑνός Κακοῦ μύρια ἕπονται.

Μουσουλμάνοι και καταπίεση

Μία ρωσίδα τουρίστρια καί ἕνας Λιβανέζος συνελήφθησαν ἀπό τήν ἀστυνομία στό Ντουμπάϊ καί θά δικαστοῦν. Ὁ λόγος ἦταν ὅτι ἡ ρωσίδα ἤπιε δημόσια ἕναν χυμό πού τῆς πούλησε ὁ Λιβανέζος κατά τήν ἡμέρα τῆς μουσουλμανικῆς νηστείας τοῦ Ραμαζανῖου. Ἡ ποινή εἶναι 555 δολάρια (γιατί δέν τό ἔκαναν 666;) μέχρι ἕναν μήνα στήν φυλακή.
Ὅλοι αὐτοί πού ἀνακαλύπτουν «καταπιεσμένες μειονότητες» στήν Ἑλλάδα, καλόν θά ἦταν νά κοιτάξουν ἀλλοῦ γιά πραγματική καταπίεση. Καί οἱ πολύ-πολιτισμικοί «προοδευτικοί δημοκράτες» μας θά ἔπρεπε νά σκεφτοῦν καλά τί κάνουν.

ΔΙΔΥΜΟΙ ΠΥΡΓΟΙ καί ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ

Ἡ ἐπίσημη θεωρία γιά τό τί συνέβη στούς Δίδυμους Πύργους ἔχει πλέον καταρρεύσει. Σέ αὐτό τό συμπέρασμα ἔχουν καταλήξει ἑκατομμύρια ἄνθρωπο, πολιτικοί καί ἀνεξάρτητοι ἐρευνητές.
Ὑπάρχουν σημαντικές ἀποδείξεις πού τείνουν πρός τό συμπέρασμα τῆς συνομωσίας:
-Γινόταν ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΑ τήν ἴδια μέρα ἄσκηση ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ἀκριβῶς θέμα: ἐπίθεση αὐτοκτονίας μέ ἀεροπλάνα! Οἱ πιλότοι ἔτσι εἶχαν νά ἀντιμετωπίσουν πάνω ἀπό 20 παρόμοιες ψεύτικες ἐπιθέσεις!
-Οἱ μηχανισμοί ἀεράμυνας δέν λειτούργησαν οὔτε συστηματικά οὔτε καί ταυτόχρονα.
-Τά ἀεροσκάφη ἀναχαίτισης σηκώθηκαν πολύ ἀργά.
-Τά ἀεροσκάφη ἀναχαίτισης σηκώθηκαν ἀπό λάθος ἀεροδρόμια.
-Οἱ φωτιές δέν θά μποροῦσαν νά ἔχουν προκαλέσει τήν κατάρρευση τῶν πύργων, ἀφοῦ πρίν χρόνια ὑπῆρχε φωτιά πού ἔκαιγε γιά μέρες στούς πύργους χωρίς νά προκαλέσει ζημιά στόν σκελετό τοῦ Παγκόσμιου Κέντρου Ἐμπορίου.
-Σημαντικές ἀποδείξεις καί στοιχεῖα δέν δόθηκαν ποτέ στούς ἀνακριτές.
-Ἕνα πραγματικό σχέδιο τοῦ Πενταγώνου μέ τήν κωδική ὀνομασία Operation Northwoods, τοῦ 1962, ἀποκαλύφθηκε μέσα ἀπό τά ἐπίσημα ἀρχεῖα. Ἕνα ἀεροπλάνο θά ἔφευγε ἀπό πολιτικό ἀεροδρόμιο μέ στρατιωτικούς πού θά παρίσταναν τούς πολίτες. Ἕνα ἄλλο, τηλεκατευθυνόμενο, μέ ἴδιο χρῶμα καί ἀριθμούς, θά πετοῦσε ἀπό στρατιωτικό ἀεροδρόμιο. Τό πολιτικό ἀεροπλάνο θά προσγειωνόταν κρυφά. Τό τηλεκατευθυνόμενο θά περνοῦσε πάνω ἀπό τήν Κούβα, θά ἐξέπεμπε ΣΟΣ καί θά ἀνατιναζόταν. Ὁ κόσμος θά μάθαινε ἔκπληκτος ὅτι ἕνα ἐπιβατικό ἀεροπλάνο γεμάτο ἀθώους Ἀμερικανούς τουρίστες καταρρίφθηκε ἐν ψυχρῷ ἀπό τούς κομμουνιστές τοῦ Φιντέλ Κάστρο.
Ἔτσι ἡ Ἀμερική θά ἀναγκαζόταν νά κηρύξει τόν πόλεμο στήν Κούβα.
Σαράντα χρόνια ἀργότερα πολλοί συγκρίνουν αὐτή τήν ὑπόθεση μέ τό χτύπημα στούς δίδυμους πύργους. Ἐξάλλου οἱ Ἀμερικανοί ἔχουν προϊστορία σέ ξεκινήματα πολέμων. Μία περίπτωση ἦταν τό Πέρλ Χάρμπορ, ὅπου ὑπῆρξε ἀδράνεια ἔστω καί ἄν τά ραντάρ εἶχαν «πιάσει» τά ἰαπωνικά ἀεροσκάφη καί ἡ προβοκάτσια στόν Κόλπο τοῦ Τόνκιν, πού ἔγινε ἀφορμή νά ξεκινήσει ὁ πόλεμος τοῦ Βιετνάμ.
Γιατί νά μήν ἦταν κάτι παρόμοιο ἡ Ἐντεκάτη Σεπτεμβρίου, τήν στιγμή πού ὑπῆρχε καί ἕτοιμο σχέδιο;
Δεῖτε στό http://www.zeitgeistmovie.com ἕνα πολύ ὡραῖο ντοκυμαντέρ ( εἶναι σέ τρία μέρη) μέ ἑλληνικούς ὑπότιτλους. Ἐκεῖ ἔχει συγκεντρωμένα ὅλα τά στοιχεῖα γιά τούς δίδυμους πύργους καί ὄχι μόνο. Εἶναι πράγματι ἐντυπωσιακά.

Δίδυμοι Πύργοι καί Νοστράδαμος

Σέ κάθε σημαντικό γεγονός, ὁ πρῶτος πού τήν «πληρώνει» εἶναι ὁ Νοστράδαμος. Ἐν μέρει φταίει βέβαια καί αὐτός. Τά τετράστιχα πού ἄφησε ἦταν γραμμένα σέ μία περίπλοκη γλώσσα, γεμάτη ἀναγραμματισμούς, ἰδιωματισμούς καί λέξεις ἀπό πολλές γλῶσσες. Ἐπιπλέον οἱ «παράλογες» προτάσεις του που καμιά φορᾶ φαίνεται νά μήν ἔχουν νόημα, κάνουν τά πράγματα χειρότερα. Ἔτσι οἱ ἐρευνητές προσπαθοῦν νά ἑρμηνεύσουν ἐκ τῶν ὑστέρων τά τετράστιχα, βρίσκοντας ἐκεῖνα πού ταιριάζουν μέ τό γεγονός πού ἐρευνᾶται.
Ἔτσι τά παρακάτω τετράστιχα μιλᾶνε γιά μία καταστροφή ἀπό φωτιά καί γιά τήν Νέα Πόλη. Καί ἡ «New York», ἡ Νέα Ὑόρκη, σημαίνει ἀκριβῶς αὐτό: Νέα Πόλη.

Τό ἔτος 1999 τόν ἕβδομο μήνα
ὁ Μεγάλος βασιλιάς τοῦ Τρόμου θά ἔρθει ἀπό τόν οὐρανό,
θά φέρει στήν ζωή τόν μεγάλο βασιλιά τῶν Μογγόλων.
Πρίν καί μετά ὁ Θεός τοῦ πολέμου θά βασιλεύει εὐτυχισμένος.

Στούς 45 βαθμούς, ὁ οὐρανός θά καεῖ,
φωτιά πλησιάζει τήν μεγάλη νέα πόλη,
ἀμέσως μία τεράστια διασκορπιζόμενη φλόγα σηκώνεται
ὅταν θά θέλουν ἐπιβεβαίωση ἀπό τούς Νορμανδούς.

Ὁ βασιλιάς θά θέλει νά μπεῖ στήν νέα πόλη,
ἄν καί οἱ ἐχθροί του θά ἔρθουν νά τήν ὑποτάξουν
οἱ αἰχμάλωτοι εἶναι ἐλεύθεροι νά μιλήσουν καί νά δράσουν λανθασμένα,
ὁ βασιλιάς θά μείνει ἔξω, θά κρατηθεῖ μακριά ἀπό τόν ἐχθρό.

Ὁ κῆπος τοῦ κόσμου κοντά στήν νέα πόλη,
στό μονοπάτι τῶν κούφιων βουνῶν,
θά κυριευθεῖ καί θά βουλιάξει ἀπό τούς φόρους,
πίνοντας μέ τήν βία νερό δηλητηριασμένο ἀπό θειάφι.

Μέ φωτιά θά καταστρέψει τήν πόλη τους
μία κρύα καί σκληρή καρδιά,
αἷμα θά τρέξει,
ἔλεος σέ κανέναν.

Ἡ φωτιά, πού προκαλεῖ σεισμό, ἀπό τό κέντρο τῆς γῆς
θά κάνει τούς πύργους γύρω ἀπό τήν Νέα Πόλη νά τρέμουν,
δυό μεγάλες πέτρες γιά μεγάλο διάστημα θά κάνουν πόλεμο,
καί μετά ἡ Ἀρέθουσα θά βάψει ἕνα νέο ποτάμι κόκκινο.

Δίδυμοι Πύργοι καί ἀριθμοί

Γιά τήν ἐπίθεση τοῦ Μπίν Λάντεν στό Μανχάταν ἔχουν γραφεῖ πολλά. Ἀνάμεσα σέ ὅλα αὐτά ὑπάρχουν καί κάποιες ἐπισημάνσεις πού σχετίζονται μέ συμπτώσεις σχετικά μέ τούς ἀριθμούς.
Ὑπάρχει κάποια θεωρία πού σχετίζεται μέ τήν ὁμοιότητα πού παρουσιάζουν κάποια γεγονότα. Λέγεται συγχρονικότητα. Ἡ θεωρία προσπαθεῖ νά ἐξηγήσει πώς γίνεται νά ὑπάρχουν κάποιες «συμπτώσεις» σέ γεγονότα, ὀνόματα, ἀριθμούς κλπ.
Ἄν καί ὁ καθένας μπορεῖ νά πεῖ ὅτι πρόκειται γιά καθαρή σύμπτωση, ὁ κατάλογος πού ὑπάρχει παρακάτω εἶναι πράγματι ἐντυπωσιακός. Τόσες πολλές συμπτώσεις, στό τέλος, παύουν πιά νά θεωροῦνται σύμπτωση:
-Οἱ Δίδυμοι πύργοι πού χτυπήθηκαν τήν ἐντεκάτη Σεπτεμβρίου μοιάζουν ὀπτικά μέ τόν ἀριθμό 11!
-Ἡ ἐπίθεση ἔγινε στίς 11 Σεπτεμβρίου ἤ μέ ἀριθμούς στίς 11/9. Ἄν προσθέσουμε 9+1+1 παίρνουμε σάν ἄθροισμα τό 11!
-Ἡ 11 Σεπτεμβρίου εἶναι ἡ 254η μέρα τοῦ χρόνου. Προσθέτουμε 2+5+4 καί παίρνουμε σάν ἄθροισμα πάλι τό 11!
-Μετά τήν 11 Σεπτεμβρίου, μένουν ἄλλες 111 μέρες μέχρι τό τέλος τοῦ ἔτους!
-Τό 911 εἶναι ὁ ἀριθμός ἔκτακτης ἀνάγκης στίς ΗΠΑ!
-Τό 119 εἶναι ὁ τηλεφωνικός κωδικός γιά τό Ἰράκ!
-Ἡ Νέα Ὑόρκη (New York City) ἔχει ἕντεκα γράμματα!
-Ἡ πολιτεία τῆς Νέας Ὑόρκης ἦταν ἡ 11η πολιτεία πού προσχώρησε στήν Ἀμερικανική Ἕνωση!
-Ὁ Ραμσίν Γιουσέμπ (Ramsin Yuseb), ὁ τρομοκράτης πού ἐπιτέθηκε στούς Δίδυμους Πύργους τό 1993, ἔχει 11 γράμματα στό ὄνομά του!
-Ὁ Μπούς (George W. Bush) ἔχει 11 γράμματα στό ὄνομά του!
-Ἡ λέξη Πεντάγωνο (The Pentagon), μαζί μέ τό ἄρθρο της, ἔχει 11 γράμματα!
-Τό πρῶτο ἀεροπλάνο πού ἔπεσε στούς Πύργους ἦταν ἡ Πτήση 11!
-Ἡ Πτήση 11 μετέφερε 92 ἐπιβάτες. Προσθέτοντας τούς ἀριθμούς ἔχουμε: 9+2=11!
-Ἡ Πτήση 77 πού χτύπησε δεύτερη, μετέφερε 65 ἐπιβάτες. Προσθέτοντας τούς ἀριθμούς ἔχουμε: 6+5=11!
-Ὁ συνολικός ἀριθμός τῶν ἐπιβατῶν στά δυό ἀεροπλάνα ἦταν 254. Προσθέτοντας τούς ἀριθμούς ἔχουμε: 2+5+4=11!
-Ἡ ἐπίθεση τῆς 3/11/2004 στήν Μαδρίτη δίνει ἐπίσης: 3+1+1+2+4=11!
-Ἡ ἐπίθεση τῆς 3/11/2004 στήν Μαδρίτη συνέβη 911 μέρες μετά τήν 9/11!