Ἡ πραγματική αἰτία

Συνηθίζουμε νά λέμε: οἱ Ἀμερικάνοι κάνανε αὐτό, οἱ Τοῦρκοι ἐκεῖνο, ὁ Πούτιν τό ἄλλο. Ξεχνᾶμε ὅμως ἐκεῖνο πού κινεῖ τά πράγματα. Τό θυμήθηκα σήμερα ἐνῶ μετέφραζα ἕνα βιβλίο σχετικό μέ τίς Ροῦνες. Ὁ συγγραφέας ἀναφέρει ἕνα κομμάτι ἀπό τήν Αἰνειάδα καί σᾶς τό μεταφέρω:
Ἡ μοίρα τῆς ὄμορφης Ἑλένης θά μποροῦσε νά εἶναι φρικτή ἐάν ἡ Ἀφροδίτη, ἡ Θεία Μητέρα Κουνταλίνη τοῦ Αἰνεία, δέν εἶχε σταματήσει τό χέρι τοῦ γιοῦ της.
Ἔγινε ὁρατή καί ἁπτή ἐνώπιον τοῦ Τρώα Ἥρωα καί γεμάτη πόνο τοῦ εἶπε:
-«Ὤ! γιέ μου, ποιά πικρία κινεῖ αὐτόν τόν ἄγριο θυμό μέσα σου; Πρός τί αὐτό τό ὀργισμένος πάθος;
Δέν εἶναι ἡ μισητή ὀμορφιά τῆς Σπαρτιάτισσας γυναίκας, τῆς κόρης τοῦ Τυνδάρεως, ἡ ὁποία συντρίβει ὄλον αὐτόν τόν πλοῦτο καί γκρεμίζει τούς ψηλούς πύργους τῆς Τροίας, οὔτε εἶναι ὁ Πάρις ἄν καί ὅλοι τόν κατηγορεῖτε, εἶναι οἱ Θεοί, ἡ σκληρότητα τῶν Θεῶν. Κοίταξε, θά σχίσω τήν ὁμίχλη πού καλύπτει τά μάτια σου καί ἐξασθενίζει τήν θνητή ὅρασή σου».
Καί μέ αὐτές τίς λέξεις πέρασε τό λατρευτό Της χέρι μπροστά ἀπό τά μάτια τοῦ γιοῦ της. Ἔπειτα μπροστά στήν ὅρασή του τά πάντα μετασχηματίστηκαν.
Οἱ πολεμιστές, οἱ λόγχες, τά νικηφόρα ὄπλα, οἱ στρατηγοί καί οἱ σύμβουλοι, ὅλα ἐξαφανίστηκαν ὡς διά μαγείας, καί ἀντί αὐτῶν εἶδε κάτι τρομερά θεῖο: τό φοβερό ὅραμα τῶν αἱματοβαμένων Θεῶν σέ ὅλη τήν δόξα τους, νά χτυποῦν μέ τήν φοβερή αἰγίδα τούς τά ἄπαρτα τείχη τοῦ περήφανου Ἰλίου καί αὐτά νά πέφτουν μέ μεγάλη βροντή, πάταγο καί μουγκρητό.
Οἱ παλαιές παραδόσεις μας λένε ὅτι ἀπό τήν πλευρά τῆς θάλασσας ὁ τρώας πολεμιστής μποροῦσε νά δεῖ τό Θεό Ποσειδώνα πού χαλάρωνε τά θεμέλια, κάνοντας ἕνα τεράστιο καί βαθύ χάσμα μέ τήν μεγάλη του χαλύβδινη τρίαινα.
Ὅλα μπροστά στά μάτια τοῦ πολεμιστῆ ἦταν φοβερά: Ὁ ἴδιος ὁ ἀσυγκράτητος Δίας πετοῦσε κεραυνούς ἀπό τόν Ὄλυμπο καί ἡ Ἀθηνᾶ, ἡ θεά τῆς φρόνησης, σκότωνε χιλιάδες τρῶες πολεμιστές μέ τό ἀδιάλλακτο σκῆπτρο της.
Ἡ λατρευτή Θεία Μητέρα Κουνταλίνη τοῦ τρώα Αἰνεία εἶπε:
-Ἰδού, αὐτός εἶναι Δίας ὁ ἴδιος πού παρακινεῖ, ἐμᾶς τούς Θεούς ἐνάντια στόν στρατό τῆς Τροίας, ὅλα χάνονται, τέτοια εἶναι ἡ θεϊκή ἀπόφαση.

Ἔτσι καί σήμερα παραμένουμε στό προφανές, σάν ἐπιφανειακοί ἄνθρωποι πού εἴμαστε, ξεχνώντας ὅτι πίσω ἀπό τά φαινόμενα μαίνεται ἡ μάχη τοῦ Καλοῦ καί τοῦ Κακοῦ. Ὅπως λένε καί τά κείμενα ὁ Διάβολος λύθηκε γιά νά κυβερνήσει τήν γῆ γιά χίλια χρόνια. Καί σήμερα ἐμεῖς βλέπουμε ἀκριβῶς αὐτό: τήν βασιλεία τοῦ Κακοῦ.
Καί ἑνός Κακοῦ μύρια ἕπονται.