Φυσικά το κουραφέξαλα δεν αναφέρεται στους πρόσφυγες, αλλά στην μυθολογία που τους συνοδεύει.
Η αιτία αυτής της ανάρτησης είναι κείμενο για τους πρόσφυγες, σε φιλικό ιστολόγιο, και κάνω εδώ το σχόλιό μου επειδή πρόκειται για σχόλιο-σιδηρόδρομο.
Προφανώς ο συντάκτης πλέει σε πελάγη απίστευτης ευτυχίας.
Δεν είναι ότι αυτά που αναφέρει δεν είναι έτσι. Είναι ότι βασίζεται σε λάθος δεδομένα για το απίστευτα περίπλοκο αυτό θέμα.
1) Μιλάει για ψυχικά τραύματα των προσφύγων που προκαλούνται από την προσφυγιά και την ζωή σε ξένο μέρος. Ξεχνάει προφανώς ότι όλοι αυτοί έχουν μεγαλώσει σε περιοχές όπου η ζωή δεν αξίζει δεκάρα τσακιστή, ενώ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ αξιοπρέπεια, ΟΥΤΕ κοινωνική σταθερότητα με τις οποίες μεγάλωσε αυτός. Όταν φύγεις από μία κόλαση όπου γεννήθηκες και
επιβίωσες, και πας αλλού όπου δεν θα κινδυνεύεις συνέχεια να σε πυροβολήσουν, να σε βιάσουν, να σε ακρωτηριάσουν ή να σε πάνε σκλάβο στα ορυχεία των πολέμαρχων, είναι ΣΙΓΟΥΡΟ ότι ΔΕΝ θα αποκτήσεις ψυχολογικά
τραύματα. Ο λόγος είναι ότι αυτό που εμείς το θεωρούμε κόλαση για τους πρόσφυγες είναι κυριολεκτικά παράδεισος.
2) Ονειροβατεί ασύστολα. Από πότε η ανακούφιση «όλων αυτών των αρνητικών συνεπειών της προσφυγιάς έχουν σχέση με «την καταπολέμηση του ρατσισμού, την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των προσφύγων, κλπ, κλπ»;
Όσο ο πολιτισμένος» κόσμος εκμεταλλεύεται ασύστολα τις υπανάπτυκτες κοινωνίες…
Όσο τις διαιρεί και τροφοδοτεί εμφυλίους για τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους τους…
Όσο έχει εργοστάσια που λειτουργούν σε συνθήκες σκλαβιάς για να αγοράζουμε εμείς φθηνά προϊόντα…
Όσο θα υπάρχει η ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗ, φρικτή, διεστραμμένη και ΑΧΟΡΤΑΓΗ ανθρώπινη ψυχολογία που θέλει όλο και περισσότερα μην περιμένετε λύση για κανενός
είδους πρόβλημα.
3) Πιπιλάει την καραμέλα του ρατσισμού (και του φασισμού ΦΥΣΙΚΑ), μια ωραία καπιταλιστική καραμέλα, που την μοιράζουν απλόχερα όσοι ακριβώς έχουν συμφέροντα από όλα αυτά, Αλήθεια:
-Γιατί πρέπει εγώ (από το μικρό κομμάτι της οικονομικής πίτας που έχω χρυσοπληρώσει) να τροφοδοτήσω τις στρατιές των προσφύγων που έρχονται στην πατρίδα μας;
-Γιατί να μην «πληρώσει το μάρμαρο» το κατεστημένο (πλούσιοι, πολυεθνικές, πολιτικοί, κλπ) που στο κάτω-κάτω είναι και η αιτία της προσφυγιάς και κερδίζουν από αυτήν;
-Από πού και ως που
είμαι φασίστας και ρατσιστής επειδή ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ να υπάρχουν ινδοί και πακιστανοί που κατά την γνώμη του συντάκτη θα πρέπει να τους ταΐζω εγώ, αν και οι χώρες τους είναι καπιταλιστικές, πυρηνικές υπερδυνάμεις;
4) Θα κατηγορήσω τον συντάκτη για πλήρη άγνοια της ανθρώπινης ψυχολογίας και για ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΕΠΑΦΗ με πρόσφυγες, αληθινούς και ψεύτικους. Ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος, μεγαλώνει με συγκεκριμένες πολιτιστικές πεποιθήσεις τις οποίες
θεωρεί τέλειες. Θεωρεί επίσης ότι έχει κάθε δικαίωμα να ζει με τον τρόπο που μεγάλωσε σε μία ξένη χώρα. Να σας δώσω ένα προσωπικό παράδειγμα: γνωρίζω έναν πακιστανό (τον οποίο θεωρώ πιο πολιτισμένο από πολλούς έλληνες) και για τον οποίο έτρεχα να φτιάξω χαρτιά όταν είχε πρωτοέρθει στο Ελλαντιστάν). Καιρό μετά ήρθε ο ξάδερφός του (περπατώντας
από την Τουρκία) ετοιμοθάνατος από την πείνα και μία πληγή στο χέρι,κινδυνεύοντας να χάσει τουλάχιστον τον αντίχειρά του από την μόλυνση.
Η μάνα μου τον περιποιήθηκε, τον τάισε του έδωσε φάρμακα κλπ. Όταν ο τύπος συνήρθε και λάδωσε το άντερό του, τον ρώτησα σε μία συζήτηση: «Δηλαδή τώρα που ήρθες εδώ θέλεις και τζαμί»; Και αυτός απάντησε με αφοπλιστική και τρομακτική ειλικρίνεια: «ΦΥΣΙΚΑ!!!».
Με το να μπαίνουν στην χώρα μας οι χιλιάδες (κυρίως μουσουλμάνοι) πρόσφυγες δεν κινδυνεύουμε μόνο οικονομικά, αφού θα απομυζήσουν (σε διατροφή, εκπαίδευση, υγεία) όλα τα κεφάλαια που απέμειναν από την ληστρική επίθεση των πολυεθνικών.
Κινδυνεύουμε άμεσα και σαν φυσική ύπαρξη μόνο και μόνο γιατί δεν είμαστε μουσουλμάνοι.
Όταν όλοι αυτοί οι ανεγκέφαλοι και εύπιστοι «φιλάνθρωποι» δημιουργήσουν πυρήνες αμόρφωτων (κυριολεκτικά και κοινωνικά) και εξαγριωμένων (από τον τρόπο που μεγάλωσαν) μουσουλμάνων, τότε θα δουν τι σημασία θα έχει η «ευαισθησία» που δείχνουν. Θυμηθείτε απλά τους μουσουλμάνους τρίτης γενιάς που γεννήθηκαν στην Ευρώπη, μεγάλωσαν εκεί και τώρα πολεμούν στην Συρία ως Τζιχαντιστές ή ανατινάζουν αθώους περαστικούς στο πολυπολιτισμικό Ευρωπαϊστάν.
4) Επίσης, θα κατηγορήσω τον συντάκτη για (εσκεμμένο;) αλληθώρισμα. Καημό το έχω να δω μέσα σε ένα (από τα εκατοντάδες) δακρύβρεκτα κείμενα για τους λαθρομετανάστες, και πρόσφατα για τους πρόσφυγες πολέμου, μια μικρή αναφορά για τους έλληνες πρόσφυγες (άνεργους και άστεγους). Πουθενά μια αναφορά για τα παιδιά που πεθαίνουν της πείνας και λιποθυμούν στα σχολεία. Πουθενά μια αναφορά για όσους έλληνες πεθαίνουν χωρίς φάρμακα. Πουθενά μια αναφορά για το ότι η γιαγιά σας και ο παππούς σας μπορεί να πάρει τα δήθεν δωρεάν γυαλιά για να βλέπει ΜΟΝΟ ΚΑΘΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ.
Ο πολιτισμός δεν είναι αλλήθωρος. Ή θα είναι όλοι καλά και θα ζουν όλοι με αξιοπρέπεια ή δεν έχει ΚΑΝΕΝΑΣ το δικαίωμα να απαιτεί «επί ποινή ρατσισμού» από τους άλλους να δέχονται αγόγγυστα την πολιτική, οικονομική, κοινωνική, θρησκευτική και ανθρώπινη υποβάθμισή τους στο όνομα μιας ανόητης, νεφελώδους, παγκοσμιοποιητικής «ευαισθησίας».
Το θέμα είναι μεγάλο. Δεν αναλύεται σε μερικές γραμμές. Και ειδικά δεν αναλύεται όταν βλέπεις μόνο ένα μέρος του προβλήματος.
Υπάρχουν πρόσφυγες, μετανάστες και λαθρομετανάστες που πρέπει να τους μεταχειριστείς ανθρώπινα; ΦΥΣΙΚΑ υπάρχουν και ΦΥΣΙΚΑ πρέπει να τους μεταχειριστούμε ανθρώπινα.
Αλλά ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ που δημιουργήθηκαν οι πόλεμοι και οι συνθήκες φτώχειας που γεννούν πρόσφυγες και μετανάστες;
Φταίει ο μέσος φουκαράς που τρέχει για το μεροκάματο και πληρώνει τα πάντα ή ΜΗΠΩΣ ΦΤΑΙΝΕ οι έμποροι όπλων, οι τράπεζες, οι πολυεθνικές, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (με την σκοτεινή προέλευση και τα τεράστια κονδύλια), οι πολιτικοί, οι στρατιωτικοί και οι παγκοσμιοποιητές που επεμβαίνουν ασύστολα σε τριτοκοσμικές χώρες διαλύοντας τον κοινωνικό τους ιστό με την δικαιολογία της «ειρήνης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»;
Τελικά, πήρε είδηση κανένας την «φιλοσοφία» με την οποία τα γράφω αυτά ή κάποιοι θα με κατηγορήσουν για ρατσισμό, φασισμό και άλλα τέτοια «δημοκρατικά»;
Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.
24 Απριλίου 2015
22 Απριλίου 2015
Αποθεματικά δήμων
Αν πιστεύετε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα ήρθε για να σας σώσει είσαστε βαθιά νυχτωμένοι. Έτσι πιστεύατε ότι θα σας σώσει ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και όλοι αυτοί οι εθνοσωτήρες που ψηφίζετε κατά καιρούς.
Δεν είσαστε παρά τροφή στα σαγόνια της πλουτοκρατίας που θέλει όλο και περισσότερα.
Δεν είσαστε παρά θλιβεροί ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΙ, τυφλοί πιστοί, που σέρνεστε δουλικά πίσω από τους «ιερείς» του θεού της πολιτικής.
Προσκυνάτε τον κατά περίσταση «αρχιμανδρίτη» που σας τάζει λαγούς με πετραχήλια για να τον ψηφίσετε και να του δώσετε την δυνατότητα να σας κατακλέψει. Και επιπλέον τον υπερασπίζεστε με νύχια και με δόντια αποδεχόμενοι τις κατά καιρούς ληστρικές πράξεις του.
Δεν έχετε πάρει είδηση ότι ζείτε στην εποχή του Αντίχριστου και ότι λατρεύετε τον Μαμωνά. Αν σταματήσετε τις μετάνοιες για μία στιγμή, αν βγάλετε την πολιτική και οποιαδήποτε ιδεολογική τσίμπλα από τα μάτια σας, τότε θα δείτε στην πραγματικότητα: Οι ιερείς του Μαμωνά (του εβραίου θεού του πλούτου) μεταμφιεσμένοι σε πολιτικούς έχουν έναν και μοναδικό σκοπό: να πλουτίσουν αυτοί και τα αφεντικά τους.
Μετά τα αποθεματικά των ταμείων ήρθε η ώρα να στραγγίξουν οποιοδήποτε ταμείο υπάρχει ακόμα. Έτσι αποφάσισαν να βάλουν χέρι στους δήμους.
Το παραμύθι της ανάπτυξης και η ληστεία των ηλιθίων φορολογουμένων είναι παντού και πάντοτε το ίδιο. Θα σας δώσω ένα μικρό παράδειγμα από το βιβλίο «The Trillion-Dollar Conspiracy», γραμμένο από αμερικανό που όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αμερικανάκι όπως εσείς κορόιδα ψηφοφόροι.
Τα συμπεράσματα από την ανάγνωση δικά σας.
Δημόσιο χρέος, ιδιωτικό κέρδος
Είτε πλούσιοι είτε φτωχοί, οι περισσότεροι Αμερικανοί πιστεύουν ότι τα οικονομικά τους είναι ασφαλή, χάρη σε μια ομοσπονδιακή κυβερνητική εταιρεία που δημιουργήθηκε το έτος της Μεγάλης Ύφεσης του 1933.
Κάπου 8.400 αμερικανικές τράπεζες συμμετέχουν στην Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC), μια ανεξάρτητη υπηρεσία που δημιουργήθηκε από το Κογκρέσο για να διατηρηθεί η σταθερότητα και η εμπιστοσύνη του κοινού στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας με την ασφάλιση των καταθέσεων, την εποπτεία των τραπεζών για την ασφάλεια και την ευρωστία και τη διαχείριση των πτωχεύσεων. Αυτές οι τράπεζες διαθέτουν ένα μικρό μέρος των κερδών τους για να ασφαλίσουν συλλογικά τις τραπεζικές καταθέσεις σε περίπτωση που μια τράπεζα πτωχεύσει.
Και δεν το έκαναν στα τέλη του 2008 και το 2009. Αυτά τα δύο χρόνια, 111 τράπεζες πτώχευσαν και πολλές άλλες έφτασαν στην κατάρρευση, μειώνοντας το αποθεματικό της FDIC από 52,8 δισεκατομμύρια δολάρια το 2008 σε μόλις 10,4 δισεκατομμύρια δολάρια κατά το πρώτο τρίμηνο του 2009. Το αποθεματικό βρέθηκε στο χαμηλότερο σημείο του από το σκάνδαλο των αποταμιεύσεων και δανείων του 1992.
Αλλά το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτό το αποθεματικό ταμείο, όπως και η Κοινωνική Ασφάλιση, είναι απλώς μια ψευδαίσθηση.
Το 2008, ο πρώην πρόεδρος της FDIC, William M. Isaac, έγραψε ένα άρθρο με τίτλο «Το μυθικό ταμείο FDIC», στο οποίο αποκάλυψε την αφερεγγυότητα της FDIC:
«Όταν έγινα πρόεδρος της FDIC, το 1981, η οικονομική δήλωση έδειχνε ένα υπόλοιπο στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ από περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Αποφάσισα ότι θα ήταν μια πραγματική απόλαυση να δω όλα αυτά τα χρήματα, έτσι τηλεφώνησα στον τότε υπουργό Οικονομικών Don Regan. Η συζήτηση πήγε κάπως έτσι:
Isaac: Don, θα ήθελα να έρθω να δούμε τα χρήματα.
Regan: Τι χρήματα;
Isaac: Τα 11 δις δολάρια που το FDIC έχει στο θησαυροφυλάκιο του Υπουργείου Οικονομικών.
Regan: Χμ, καλά, βλέπεις, Μπιλ, αχ, αυτό είναι ένα μικρό πρόβλημα.
Isaac: Ξέρω ότι είσαι απασχολημένος. Δεν χρειάζεται να το κάνουμε αμέσως.
Regan: Δεν είναι θέμα χρόνου. Δεν ξέρω πώς να το πω αυτό, αλλά δεν έχουμε τα χρήματα.
Isaac: Ναι, χα χα.
Regan: Όχι, πραγματικά. Οι τράπεζες πληρώνουν χρήματα για την FDIC, η FDIC έχει μεταφέρει τα χρήματα στο δημόσιο ταμείο, και το Υπουργείο Οικονομικών τα έχει ξοδέψει για πυραύλους, σχολικά γεύματα, έργα ύδρευσης, και τα παρόμοια. Τα χρήματα έχουν φύγει.
Isaac: Όμως λέει ακριβώς εδώ σε αυτό το δημοσιονομικό δελτίο ότι έχουμε περισσότερα από 11 δισεκατομμύρια δολάρια στο Υπουργείο Οικονομικών.
Regan: Κατά μία έννοια, το κάνετε. Βλέπετε, εμείς χρωστάμε αυτά τα χρήματα στην FDIC, και πληρώνουμε τόκους.
Isaac: Ξέρω ότι αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο τραβηγμένο, αλλά τι θα συνέβαινε αν πρέπει να πάρουμε μερικά δισεκατομμύρια για να χειριστούμε την πτώχευση μιας τράπεζας;
Regan: Αυτό είναι εύκολο. Θα τα δανειστούμε. Θα πάρετε τα χρήματα αμέσως.
Isaac: Στάσου να δω αν το κατάλαβα. Τα χρήματα που οι τράπεζες νόμιζαν ότι είχαν αποταμιεύσει τον τελευταίο μισό αιώνα, για μια δύσκολη κατάσταση, δεν υπάρχουν. Αν συμβεί κάτι και χρειαζόμαστε τα χρήματα, το Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να τα δανειστεί. Έτσι δεν είναι;
Regan: Ναι.
Isaac: Μόνο ένα πράγμα ακόμα. Γιατί τότε να σκάμε προσποιούμενοι ότι υπάρχει ένα τέτοιο ταμείο;
Regan: Λυπάμαι, Μπιλ, αλλά ο Πρόεδρος καλεί στην άλλη γραμμή. Θα πρέπει να ξαναμιλήσουμε.
Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ότι ξαναμίλησαν.
Δεν είσαστε παρά τροφή στα σαγόνια της πλουτοκρατίας που θέλει όλο και περισσότερα.
Δεν είσαστε παρά θλιβεροί ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΙ, τυφλοί πιστοί, που σέρνεστε δουλικά πίσω από τους «ιερείς» του θεού της πολιτικής.
Προσκυνάτε τον κατά περίσταση «αρχιμανδρίτη» που σας τάζει λαγούς με πετραχήλια για να τον ψηφίσετε και να του δώσετε την δυνατότητα να σας κατακλέψει. Και επιπλέον τον υπερασπίζεστε με νύχια και με δόντια αποδεχόμενοι τις κατά καιρούς ληστρικές πράξεις του.
Δεν έχετε πάρει είδηση ότι ζείτε στην εποχή του Αντίχριστου και ότι λατρεύετε τον Μαμωνά. Αν σταματήσετε τις μετάνοιες για μία στιγμή, αν βγάλετε την πολιτική και οποιαδήποτε ιδεολογική τσίμπλα από τα μάτια σας, τότε θα δείτε στην πραγματικότητα: Οι ιερείς του Μαμωνά (του εβραίου θεού του πλούτου) μεταμφιεσμένοι σε πολιτικούς έχουν έναν και μοναδικό σκοπό: να πλουτίσουν αυτοί και τα αφεντικά τους.
Μετά τα αποθεματικά των ταμείων ήρθε η ώρα να στραγγίξουν οποιοδήποτε ταμείο υπάρχει ακόμα. Έτσι αποφάσισαν να βάλουν χέρι στους δήμους.
Το παραμύθι της ανάπτυξης και η ληστεία των ηλιθίων φορολογουμένων είναι παντού και πάντοτε το ίδιο. Θα σας δώσω ένα μικρό παράδειγμα από το βιβλίο «The Trillion-Dollar Conspiracy», γραμμένο από αμερικανό που όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αμερικανάκι όπως εσείς κορόιδα ψηφοφόροι.
Τα συμπεράσματα από την ανάγνωση δικά σας.
Δημόσιο χρέος, ιδιωτικό κέρδος
Είτε πλούσιοι είτε φτωχοί, οι περισσότεροι Αμερικανοί πιστεύουν ότι τα οικονομικά τους είναι ασφαλή, χάρη σε μια ομοσπονδιακή κυβερνητική εταιρεία που δημιουργήθηκε το έτος της Μεγάλης Ύφεσης του 1933.
Κάπου 8.400 αμερικανικές τράπεζες συμμετέχουν στην Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC), μια ανεξάρτητη υπηρεσία που δημιουργήθηκε από το Κογκρέσο για να διατηρηθεί η σταθερότητα και η εμπιστοσύνη του κοινού στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας με την ασφάλιση των καταθέσεων, την εποπτεία των τραπεζών για την ασφάλεια και την ευρωστία και τη διαχείριση των πτωχεύσεων. Αυτές οι τράπεζες διαθέτουν ένα μικρό μέρος των κερδών τους για να ασφαλίσουν συλλογικά τις τραπεζικές καταθέσεις σε περίπτωση που μια τράπεζα πτωχεύσει.
Και δεν το έκαναν στα τέλη του 2008 και το 2009. Αυτά τα δύο χρόνια, 111 τράπεζες πτώχευσαν και πολλές άλλες έφτασαν στην κατάρρευση, μειώνοντας το αποθεματικό της FDIC από 52,8 δισεκατομμύρια δολάρια το 2008 σε μόλις 10,4 δισεκατομμύρια δολάρια κατά το πρώτο τρίμηνο του 2009. Το αποθεματικό βρέθηκε στο χαμηλότερο σημείο του από το σκάνδαλο των αποταμιεύσεων και δανείων του 1992.
Αλλά το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτό το αποθεματικό ταμείο, όπως και η Κοινωνική Ασφάλιση, είναι απλώς μια ψευδαίσθηση.
Το 2008, ο πρώην πρόεδρος της FDIC, William M. Isaac, έγραψε ένα άρθρο με τίτλο «Το μυθικό ταμείο FDIC», στο οποίο αποκάλυψε την αφερεγγυότητα της FDIC:
«Όταν έγινα πρόεδρος της FDIC, το 1981, η οικονομική δήλωση έδειχνε ένα υπόλοιπο στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ από περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Αποφάσισα ότι θα ήταν μια πραγματική απόλαυση να δω όλα αυτά τα χρήματα, έτσι τηλεφώνησα στον τότε υπουργό Οικονομικών Don Regan. Η συζήτηση πήγε κάπως έτσι:
Isaac: Don, θα ήθελα να έρθω να δούμε τα χρήματα.
Regan: Τι χρήματα;
Isaac: Τα 11 δις δολάρια που το FDIC έχει στο θησαυροφυλάκιο του Υπουργείου Οικονομικών.
Regan: Χμ, καλά, βλέπεις, Μπιλ, αχ, αυτό είναι ένα μικρό πρόβλημα.
Isaac: Ξέρω ότι είσαι απασχολημένος. Δεν χρειάζεται να το κάνουμε αμέσως.
Regan: Δεν είναι θέμα χρόνου. Δεν ξέρω πώς να το πω αυτό, αλλά δεν έχουμε τα χρήματα.
Isaac: Ναι, χα χα.
Regan: Όχι, πραγματικά. Οι τράπεζες πληρώνουν χρήματα για την FDIC, η FDIC έχει μεταφέρει τα χρήματα στο δημόσιο ταμείο, και το Υπουργείο Οικονομικών τα έχει ξοδέψει για πυραύλους, σχολικά γεύματα, έργα ύδρευσης, και τα παρόμοια. Τα χρήματα έχουν φύγει.
Isaac: Όμως λέει ακριβώς εδώ σε αυτό το δημοσιονομικό δελτίο ότι έχουμε περισσότερα από 11 δισεκατομμύρια δολάρια στο Υπουργείο Οικονομικών.
Regan: Κατά μία έννοια, το κάνετε. Βλέπετε, εμείς χρωστάμε αυτά τα χρήματα στην FDIC, και πληρώνουμε τόκους.
Isaac: Ξέρω ότι αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο τραβηγμένο, αλλά τι θα συνέβαινε αν πρέπει να πάρουμε μερικά δισεκατομμύρια για να χειριστούμε την πτώχευση μιας τράπεζας;
Regan: Αυτό είναι εύκολο. Θα τα δανειστούμε. Θα πάρετε τα χρήματα αμέσως.
Isaac: Στάσου να δω αν το κατάλαβα. Τα χρήματα που οι τράπεζες νόμιζαν ότι είχαν αποταμιεύσει τον τελευταίο μισό αιώνα, για μια δύσκολη κατάσταση, δεν υπάρχουν. Αν συμβεί κάτι και χρειαζόμαστε τα χρήματα, το Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να τα δανειστεί. Έτσι δεν είναι;
Regan: Ναι.
Isaac: Μόνο ένα πράγμα ακόμα. Γιατί τότε να σκάμε προσποιούμενοι ότι υπάρχει ένα τέτοιο ταμείο;
Regan: Λυπάμαι, Μπιλ, αλλά ο Πρόεδρος καλεί στην άλλη γραμμή. Θα πρέπει να ξαναμιλήσουμε.
Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ότι ξαναμίλησαν.
21 Απριλίου 2015
Θεραπεία μόλυνσης νυχιού
Λίγο-πολύ όλοι έχετε την οδυνηρή εμπειρία του νυχιού (συνήθως στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού) που πρήζεται και πονάει.
Το πρόβλημα δημιουργείται όταν φοράτε τα παπούτσια σας για πάρα πολλές ώρες για πολλές ώρες ή όταν καθαρίζετε «άγρια» το πλαϊνό του νυχιού, οπότε τραυματίζετε το δέρμα και ανοίγετε πόρτα για τα μικρόβια.
Η καλύτερη θεραπεία είναι να πασαλείψετε το πονεμένο μέρος και τα πλαϊνά του νυχιού με βάμμα ιωδίου (ΟΧΙ με το χαζό μπεταντίν που κυκλοφοράει τελευταία). Ζητήστε από τον φαρμακοποιό να σας δώσει βάμα ιωδίου (βάφει το δέρμα και για αυτό δεν το χρησιμοποιεί κανείς!), και να προσθέσει μέσα δύο-τρία «σπυριά» μεταλλικό ιώδιο. Έτσι το διάλυμα θα γίνει αρκετά ισχυρό μικροβιοκτόνο. Μην το παρακάνετε με το μεταλλικό ιώδιο, γιατί το διάλυμα θα γίνει υπερβολικά καυστικό.
Με μερικές επαλείψεις η μόλυνση θα υποχωρήσει. Στην πρώτη εικόνα βλέπετε το νύχι που έχει βαφτεί με το ιώδιο. Στην επόμενη εικόνα βλέπετε την θεραπευμένη μόλυνση που άφησε ένα μαύρο σημάδι στο νύχι.
Εάν τώρα τύχει και δεν προλάβετε την μόλυνση και το νύχι πρηστεί πολύ τότε αγγίζετε με μία οδοντογλυφίδα ή καρφίτσα το σημείο που έχει πρηστεί και πονάει (συνήθως στις περιοχές που ζωγράφισα με κόκκινο χρώμα). Αν δεν νοιώθετε την πίεση, αυτό σημαίνει ότι κάτω από το δέρμα έχει μαζευτεί πύον. Μπορείτε να τρυπήσετε το δέρμα με την καρφίτσα για να βγει το πύον. Έτσι θα ανακουφιστεί αμέσως ο πόνος που οφείλεται στο τεντωμένο δέρμα.
Δεν υπάρχει κίνδυνος να πάθετε τίποτε από το τρύπημα, το οποίο επιπλέον είναι ανώδυνο, αφού θα τρυπήσετε μόνο νεκρό δέρμα. Το πύον θα έχει ένα σταχτί χρώμα και θα μυρίζει ποδαρίλα! Με λίγη πίεση για να αδειάσει η κύστη και λίγο βάμα ιωδίου ακόμη, θα ξεχάσετε πολύ γρήγορα τον πόνο.
Το πρόβλημα δημιουργείται όταν φοράτε τα παπούτσια σας για πάρα πολλές ώρες για πολλές ώρες ή όταν καθαρίζετε «άγρια» το πλαϊνό του νυχιού, οπότε τραυματίζετε το δέρμα και ανοίγετε πόρτα για τα μικρόβια.
Η καλύτερη θεραπεία είναι να πασαλείψετε το πονεμένο μέρος και τα πλαϊνά του νυχιού με βάμμα ιωδίου (ΟΧΙ με το χαζό μπεταντίν που κυκλοφοράει τελευταία). Ζητήστε από τον φαρμακοποιό να σας δώσει βάμα ιωδίου (βάφει το δέρμα και για αυτό δεν το χρησιμοποιεί κανείς!), και να προσθέσει μέσα δύο-τρία «σπυριά» μεταλλικό ιώδιο. Έτσι το διάλυμα θα γίνει αρκετά ισχυρό μικροβιοκτόνο. Μην το παρακάνετε με το μεταλλικό ιώδιο, γιατί το διάλυμα θα γίνει υπερβολικά καυστικό.
Με μερικές επαλείψεις η μόλυνση θα υποχωρήσει. Στην πρώτη εικόνα βλέπετε το νύχι που έχει βαφτεί με το ιώδιο. Στην επόμενη εικόνα βλέπετε την θεραπευμένη μόλυνση που άφησε ένα μαύρο σημάδι στο νύχι.
Εάν τώρα τύχει και δεν προλάβετε την μόλυνση και το νύχι πρηστεί πολύ τότε αγγίζετε με μία οδοντογλυφίδα ή καρφίτσα το σημείο που έχει πρηστεί και πονάει (συνήθως στις περιοχές που ζωγράφισα με κόκκινο χρώμα). Αν δεν νοιώθετε την πίεση, αυτό σημαίνει ότι κάτω από το δέρμα έχει μαζευτεί πύον. Μπορείτε να τρυπήσετε το δέρμα με την καρφίτσα για να βγει το πύον. Έτσι θα ανακουφιστεί αμέσως ο πόνος που οφείλεται στο τεντωμένο δέρμα.
Δεν υπάρχει κίνδυνος να πάθετε τίποτε από το τρύπημα, το οποίο επιπλέον είναι ανώδυνο, αφού θα τρυπήσετε μόνο νεκρό δέρμα. Το πύον θα έχει ένα σταχτί χρώμα και θα μυρίζει ποδαρίλα! Με λίγη πίεση για να αδειάσει η κύστη και λίγο βάμα ιωδίου ακόμη, θα ξεχάσετε πολύ γρήγορα τον πόνο.
19 Απριλίου 2015
Ψηφίστε για το επαχθές χρέος
Μπείτε στην «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ» (www.1millionsignatures.eu) και ψηφίστε για το
τοκογλυφικό χρέος που μας έχουν φορτώσει. Εάν φτάσουμε το ένα
εκατομμύριο υπογραφές υπάρχει η νομική δυνατότητα να περάσει νόμος στην
ΕΕ για την καθιέρωση της «κατάστασης ανάγκης».
Την επόμενη εβδομάδα θα υπάρξει εξέταση στο Ευρωδικαστήριο; Γίνεται επίκληση του άρθρου 8 της Συνθήκης της Λισσαβόνας, που τέθηκε σε ισχύ, από 1/4/2012 σύμφωνα με την οποία όταν υποβληθούν ένα εκατομμύριο υπογραφές Ευρωπαίων πολιτών, υποβάλλεται ΑΙΤΗΜΑ, για ψήφιση Νόμων. Οι υπογραφές «που θεωρείται δεδομένο ότι θα βρεθούν» θα ζητούν την ψήφιση της «κατάστασης ανάγκης», βάσει της οποίας «όταν το χρέος καταστεί απεχθές, τότε παραμερίζεται και προηγούνται οι ανάγκες του λαού». Το αίτημα είχε αρχικά υποβληθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία στις 6/9/2012, το απέρριψε επειδή «βρίσκεται καταφανώς, εκτός του πλαισίου των αρμοδιοτήτων της».
Ψηφίστε και διαδώστε το μήνυμα σε όσους περισσότερους μπορείτε.
Την επόμενη εβδομάδα θα υπάρξει εξέταση στο Ευρωδικαστήριο; Γίνεται επίκληση του άρθρου 8 της Συνθήκης της Λισσαβόνας, που τέθηκε σε ισχύ, από 1/4/2012 σύμφωνα με την οποία όταν υποβληθούν ένα εκατομμύριο υπογραφές Ευρωπαίων πολιτών, υποβάλλεται ΑΙΤΗΜΑ, για ψήφιση Νόμων. Οι υπογραφές «που θεωρείται δεδομένο ότι θα βρεθούν» θα ζητούν την ψήφιση της «κατάστασης ανάγκης», βάσει της οποίας «όταν το χρέος καταστεί απεχθές, τότε παραμερίζεται και προηγούνται οι ανάγκες του λαού». Το αίτημα είχε αρχικά υποβληθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία στις 6/9/2012, το απέρριψε επειδή «βρίσκεται καταφανώς, εκτός του πλαισίου των αρμοδιοτήτων της».
Ψηφίστε και διαδώστε το μήνυμα σε όσους περισσότερους μπορείτε.
18 Απριλίου 2015
Η θαυμαστή φύση
Έχω πει αρκετές φορές ότι στοιχηματίζω πάντοτε υπέρ της φύσης. Όσο
αυτοκαταστροφικοί, αλαζόνες και σπάταλοι και αν είμαστε, όσο και αν
καίμε και καταστρέφουμε, εκείνος που θα έχει την τελευταία λέξη θα είναι
πάντα ο ίδιος: η φύση!
Δεν μπορώ να μην θαυμάσω την ζωτικότητα του γερανιού. Κλαδεύτηκε πριν από τρεις εβδομάδες και μερικά κλαράκια στο χώμα επιμένουν να έχουν ολοζώντανα λουλούδια.
Δεν μπορώ να μην θαυμάσω την ζωτικότητα του γερανιού. Κλαδεύτηκε πριν από τρεις εβδομάδες και μερικά κλαράκια στο χώμα επιμένουν να έχουν ολοζώντανα λουλούδια.
13 Απριλίου 2015
Γνωμικά
Φανταστείτε ότι η ζωή λειτουργεί υπέρ σας, ακόμη και όταν φαίνεται να εργάζεται εναντίον σας. Υπάρχει κάτι περισσότερο στη ζωή από το να παρακολουθείτε τους άλλους ανθρώπους να τη ζουν.
9 Απριλίου 2015
Έλεος πια με εσάς τους φιλόζωους
Πολλοί ίσως θυμώσετε με αυτά που θα γράψω, αλλά δεν γίνεται αλλιώς.
Δεν αντέχω αυτήν την βία κατά της φύσης στολισμένη με δήθεν πολιτισμό και δήθεν καλοσύνη. Για αυτό θα σκάσω αν δεν γράψω άμεσα, ωμά και χωρίς τις συνήθεις ευγένειες.
Μόλις είδα μία διαφήμιση για το ότι πρέπει να στειρώνουμε τα ζώα, τα οποία λέει υποφέρουν από το σεξ, αφού για αυτά δεν είναι ευχαρίστηση, αλλά μία πιεστική ανάγκη! Και τελειώνει η ανεγκέφαλη διαφήμιση: θα σας άρεσε να βλέπετε δεκάδες παιδάκια να αργοπεθαίνουν στον δρόμο;
Ξεκινάω με τις βλακώδεις διαπιστώσεις ότι:
1) «Στα ζώα δεν αρέσει το σεξ, αλλά το κάνουν αναγκαστικά». Αλήθεια πότε έζησαν σαν ζώα για να το ξέρουν; Ποιος μπορεί να γνωρίζει τι αισθάνεται και τι σκέφτεται ένα ζώο;
2) «Η φύση έκανε λάθος που πρέπει να διορθωθεί». Οι μόνοι που κάνουν λάθη είμαστε εμείς τα ηλίθια πιθηκοειδή που κρύβουμε την βλακεία και την σκληρότητά μας πίσω από βαρύγδουπες φράσεις. Η φύση έχει βάλει ευχαρίστηση πίσω από κάθε ένστικτο και δραστηριότητα που κάνουμε. Ακόμα και το να πεθάνεις πολεμώντας για να σώσεις τους απογόνους σου εμπεριέχει ευχαρίστηση.
- «Αφού δεν θέλουμε να υποφέρουν τα ζωάκια στον δρόμο, ας τα ευνουχίσουμε». Με ποιο δικαίωμα θα πάρεις ένα ανυπεράσπιστο ζώο και θα του αφαιρέσεις την δυνατότητα να ικανοποιήσει το πιο δυνατό ένστικτό του, αυτό της αναπαραγωγής του είδους; Από πότε αυτό λέγεται πολιτισμός και ευαισθησία;
Όχι ρε, δεν μου αρέσει να βλέπω παιδάκια να πεθαίνουν στον δρόμο.
Ξέρετε όμως τι άλλο ΔΕΝ μου αρέσει;
-Δεν μου αρέσει που κρύβετε την βάρβαρη και απάνθρωπη πράξη του ευνουχισμού ενός όντος και μάλιστα ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ, πίσω από τον ανώδυνο όρο «στείρωση».
-Δεν μου αρέσει που η μισή ανθρωπότητα πεθαίνει της πείνας ή βρίσκεται σε κατάσταση εξαθλίωσης και δουλείας, για να έχετε όλοι εσείς οι «ευαίσθητοι πολιτισμένοι φιλόζωοι» τηλεόραση, αυτοκίνητα, κινητά τηλέφωνα, Ipod, τάμπλετ πι-σι,, καλοριφέρ, ψυγεία, αιρ-κοντίσιον, ηλεκτρικό ρεύμα, αεροπλάνα και κάθε είδους τρόφιμα και ποτά, κατασκευασμένα συνήθως από εξαθλιωμένους εργάτες-δούλους.
-Δεν μου αρέσει που ΔΕΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΤΕ για την χρήση φαρμάκων δοκιμασμένων σε ζώα, αλλά τα χρησιμοποιείτε όταν τα έχετε ανάγκη.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω φρικτές ράτσες-υβρίδια κατασκευασμένες αποκλειστικά για την ευχαρίστηση των «πολιτισμένων» και δήθεν φιλόζωων καταναλωτών.
-Δεν μου αρέσει να ταΐζετε κάθε μέρα με πολυτελείς κονσέρβες το «αγαπημένο σας ζωάκι» δίνοντας τόσα χρήματα όσα θα μπορούσαν να σώζουν τα παιδιά που πεθαίνουν στην Αφρική.
-Δεν μου αρέσει να καταναλώνονται εκατομμύρια τόνοι ψάρια και κρέας κάθε χρόνο, ενώ θα μπορούσαν να ταΐζουν το περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο πεινασμένους του πλανήτη.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω γάτες στειρωμένες και ΧΩΡΙΣ νύχια να ζουν μίζερα μέσα σε ένα διαμέρισμα. Προφανώς όμως υποφέρουν που έχουν νύχια και έτσι τις απαλλάσσουμε από αυτήν την συμφορά που τους επέβαλε η φύση.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω έναν σκύλο που χρειάζεται να τρέχει 50 χιλιόμετρα (το λιγότερο) κάθε μέρα) να μιζεριάζει σε ένα μπαλκόνι.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω, σε δρόμους και πάρκα, κόπρανα ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΥΡΑ.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω Χάσκι φτιαγμένα να κοιμούνται στο χιόνι σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν, να ζουν στην τροπική Αθήνα.
-Δεν μου αρέσει να ακούω γαυγίσματα από τους σκύλους, που ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ σε στενούς χώρους και ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ για ΕΠΑΦΗ με άλλα σκυλιά, γαυγίζουν συνεχώς μέρα και νύχτα και ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ώρα.
Κανονικά:
-Θα έπρεπε να απαγορεύεται η κατοχή ζώων ΠΑΝΤΟΥ σε πόλεις και χωριά. Τα ζώα δεν είναι ένα είδος φυσικών δούλων.
-Θα έπρεπε να απαγορεύεται το δέσιμο των σκύλων ΠΑΝΤΟΥ σε πόλεις και χωριά. Τα ζώα γεννήθηκαν ελεύθερα και θέλουν αν πηγαινοέρχονται όπως και εσείς. Με ποιο δικαίωμα τα φυλακίζετε;
-Θα έπρεπε να απαγορεύεται η στείρωση των ζώων ΠΑΝΤΟΥ. Εσείς θέλετε να σας στειρώσουν επειδή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πεθαίνουν από πείνα;
Τέλος για όσους «πολιτισμένους» εξυπνάκηδες θα μου πουν ότι αφού είμαι τόσο φιλόζωος γιατί τρώγω κρέας και δεν με ενοχλεί η κακομεταχείριση των ζώων που χρησιμοποιούμαι για τροφή απαντώ:
-Με ενοχλεί η κακομεταχείριση και όλα τα ζώα θα έπρεπε να ζουν ελεύθερα και να θανατώνονται (όταν χρειάζεται) όσο γίνεται πιο γρήγορα και πιο ανώδυνα. ΕΣΑΣ όμως ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν σας ενοχλεί, αφού ταΐζετε το παιχνίδι σας με προϊόντα από τέτοια βιομηχανικά ζώα.
-Τρώγω κρέας όχι γιατί είμαι απολίτιστος, αλλά γιατί το έχω ανάγκη. Είμαι ένα ζώο στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, έχοντας κατασκευαστεί να τρώγω ΚΑΙ κρέας, αλλά όχι να γίνω σαρκοβόρο, όπως είναι οι περισσότεροι από όσους έχουν ζώα-παιχνίδια στο σπίτι. Μην μου πείτε ότι η χορτοφαγία είναι πολιτισμός, γιατί στην χορτοφαγική Ινδία μόνο πολιτισμό δεν βλέπω.
-Με ενοχλεί το ίδιο η κακομεταχείριση που υφίστανται τα φυτά, τα οποία επίσης αισθάνονται, κινούνται και αντιδρούν με εξυπνάδα (με βάση φυσικά τον δικό τους χρόνο).
Δεν είδα όμως κανέναν φιλόζωο να αισθάνεται συμπόνια για ένα φυτό που πεθαίνει από δίψα σε μία γλάστρα, ούτε για τα δέντρα και τους θάμνους σε πάρκα και πεζοδρόμια, που κάθε χρόνο υποφέρουν από το κλάδεμα. Ή μήπως τα φυτά υποφέρουν που έχουν κλαδιά και εμείς τα ανακουφίζουμε;
Συμπερασματικά, αν υπάρχει κάποιο ζώο που πρέπει να ευνουχιστεί (και όχι το πολιτικά ορθό στειρωθεί) αυτό είναι οι άνθρωποι με πρώτους-πρώτους τους «φιλόζωους». Γιατί αν υπάρχει ένα λάθος της φύσης που πρέπει να διορθωθεί, αυτό είναι η δημιουργία του ανθρώπου.
Δεν αντέχω αυτήν την βία κατά της φύσης στολισμένη με δήθεν πολιτισμό και δήθεν καλοσύνη. Για αυτό θα σκάσω αν δεν γράψω άμεσα, ωμά και χωρίς τις συνήθεις ευγένειες.
Μόλις είδα μία διαφήμιση για το ότι πρέπει να στειρώνουμε τα ζώα, τα οποία λέει υποφέρουν από το σεξ, αφού για αυτά δεν είναι ευχαρίστηση, αλλά μία πιεστική ανάγκη! Και τελειώνει η ανεγκέφαλη διαφήμιση: θα σας άρεσε να βλέπετε δεκάδες παιδάκια να αργοπεθαίνουν στον δρόμο;
Ξεκινάω με τις βλακώδεις διαπιστώσεις ότι:
1) «Στα ζώα δεν αρέσει το σεξ, αλλά το κάνουν αναγκαστικά». Αλήθεια πότε έζησαν σαν ζώα για να το ξέρουν; Ποιος μπορεί να γνωρίζει τι αισθάνεται και τι σκέφτεται ένα ζώο;
2) «Η φύση έκανε λάθος που πρέπει να διορθωθεί». Οι μόνοι που κάνουν λάθη είμαστε εμείς τα ηλίθια πιθηκοειδή που κρύβουμε την βλακεία και την σκληρότητά μας πίσω από βαρύγδουπες φράσεις. Η φύση έχει βάλει ευχαρίστηση πίσω από κάθε ένστικτο και δραστηριότητα που κάνουμε. Ακόμα και το να πεθάνεις πολεμώντας για να σώσεις τους απογόνους σου εμπεριέχει ευχαρίστηση.
- «Αφού δεν θέλουμε να υποφέρουν τα ζωάκια στον δρόμο, ας τα ευνουχίσουμε». Με ποιο δικαίωμα θα πάρεις ένα ανυπεράσπιστο ζώο και θα του αφαιρέσεις την δυνατότητα να ικανοποιήσει το πιο δυνατό ένστικτό του, αυτό της αναπαραγωγής του είδους; Από πότε αυτό λέγεται πολιτισμός και ευαισθησία;
Όχι ρε, δεν μου αρέσει να βλέπω παιδάκια να πεθαίνουν στον δρόμο.
Ξέρετε όμως τι άλλο ΔΕΝ μου αρέσει;
-Δεν μου αρέσει που κρύβετε την βάρβαρη και απάνθρωπη πράξη του ευνουχισμού ενός όντος και μάλιστα ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ, πίσω από τον ανώδυνο όρο «στείρωση».
-Δεν μου αρέσει που η μισή ανθρωπότητα πεθαίνει της πείνας ή βρίσκεται σε κατάσταση εξαθλίωσης και δουλείας, για να έχετε όλοι εσείς οι «ευαίσθητοι πολιτισμένοι φιλόζωοι» τηλεόραση, αυτοκίνητα, κινητά τηλέφωνα, Ipod, τάμπλετ πι-σι,, καλοριφέρ, ψυγεία, αιρ-κοντίσιον, ηλεκτρικό ρεύμα, αεροπλάνα και κάθε είδους τρόφιμα και ποτά, κατασκευασμένα συνήθως από εξαθλιωμένους εργάτες-δούλους.
-Δεν μου αρέσει που ΔΕΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΤΕ για την χρήση φαρμάκων δοκιμασμένων σε ζώα, αλλά τα χρησιμοποιείτε όταν τα έχετε ανάγκη.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω φρικτές ράτσες-υβρίδια κατασκευασμένες αποκλειστικά για την ευχαρίστηση των «πολιτισμένων» και δήθεν φιλόζωων καταναλωτών.
-Δεν μου αρέσει να ταΐζετε κάθε μέρα με πολυτελείς κονσέρβες το «αγαπημένο σας ζωάκι» δίνοντας τόσα χρήματα όσα θα μπορούσαν να σώζουν τα παιδιά που πεθαίνουν στην Αφρική.
-Δεν μου αρέσει να καταναλώνονται εκατομμύρια τόνοι ψάρια και κρέας κάθε χρόνο, ενώ θα μπορούσαν να ταΐζουν το περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο πεινασμένους του πλανήτη.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω γάτες στειρωμένες και ΧΩΡΙΣ νύχια να ζουν μίζερα μέσα σε ένα διαμέρισμα. Προφανώς όμως υποφέρουν που έχουν νύχια και έτσι τις απαλλάσσουμε από αυτήν την συμφορά που τους επέβαλε η φύση.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω έναν σκύλο που χρειάζεται να τρέχει 50 χιλιόμετρα (το λιγότερο) κάθε μέρα) να μιζεριάζει σε ένα μπαλκόνι.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω, σε δρόμους και πάρκα, κόπρανα ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΥΡΑ.
-Δεν μου αρέσει να βλέπω Χάσκι φτιαγμένα να κοιμούνται στο χιόνι σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν, να ζουν στην τροπική Αθήνα.
-Δεν μου αρέσει να ακούω γαυγίσματα από τους σκύλους, που ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ σε στενούς χώρους και ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ για ΕΠΑΦΗ με άλλα σκυλιά, γαυγίζουν συνεχώς μέρα και νύχτα και ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ώρα.
Κανονικά:
-Θα έπρεπε να απαγορεύεται η κατοχή ζώων ΠΑΝΤΟΥ σε πόλεις και χωριά. Τα ζώα δεν είναι ένα είδος φυσικών δούλων.
-Θα έπρεπε να απαγορεύεται το δέσιμο των σκύλων ΠΑΝΤΟΥ σε πόλεις και χωριά. Τα ζώα γεννήθηκαν ελεύθερα και θέλουν αν πηγαινοέρχονται όπως και εσείς. Με ποιο δικαίωμα τα φυλακίζετε;
-Θα έπρεπε να απαγορεύεται η στείρωση των ζώων ΠΑΝΤΟΥ. Εσείς θέλετε να σας στειρώσουν επειδή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πεθαίνουν από πείνα;
Τέλος για όσους «πολιτισμένους» εξυπνάκηδες θα μου πουν ότι αφού είμαι τόσο φιλόζωος γιατί τρώγω κρέας και δεν με ενοχλεί η κακομεταχείριση των ζώων που χρησιμοποιούμαι για τροφή απαντώ:
-Με ενοχλεί η κακομεταχείριση και όλα τα ζώα θα έπρεπε να ζουν ελεύθερα και να θανατώνονται (όταν χρειάζεται) όσο γίνεται πιο γρήγορα και πιο ανώδυνα. ΕΣΑΣ όμως ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν σας ενοχλεί, αφού ταΐζετε το παιχνίδι σας με προϊόντα από τέτοια βιομηχανικά ζώα.
-Τρώγω κρέας όχι γιατί είμαι απολίτιστος, αλλά γιατί το έχω ανάγκη. Είμαι ένα ζώο στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, έχοντας κατασκευαστεί να τρώγω ΚΑΙ κρέας, αλλά όχι να γίνω σαρκοβόρο, όπως είναι οι περισσότεροι από όσους έχουν ζώα-παιχνίδια στο σπίτι. Μην μου πείτε ότι η χορτοφαγία είναι πολιτισμός, γιατί στην χορτοφαγική Ινδία μόνο πολιτισμό δεν βλέπω.
-Με ενοχλεί το ίδιο η κακομεταχείριση που υφίστανται τα φυτά, τα οποία επίσης αισθάνονται, κινούνται και αντιδρούν με εξυπνάδα (με βάση φυσικά τον δικό τους χρόνο).
Δεν είδα όμως κανέναν φιλόζωο να αισθάνεται συμπόνια για ένα φυτό που πεθαίνει από δίψα σε μία γλάστρα, ούτε για τα δέντρα και τους θάμνους σε πάρκα και πεζοδρόμια, που κάθε χρόνο υποφέρουν από το κλάδεμα. Ή μήπως τα φυτά υποφέρουν που έχουν κλαδιά και εμείς τα ανακουφίζουμε;
Συμπερασματικά, αν υπάρχει κάποιο ζώο που πρέπει να ευνουχιστεί (και όχι το πολιτικά ορθό στειρωθεί) αυτό είναι οι άνθρωποι με πρώτους-πρώτους τους «φιλόζωους». Γιατί αν υπάρχει ένα λάθος της φύσης που πρέπει να διορθωθεί, αυτό είναι η δημιουργία του ανθρώπου.
7 Απριλίου 2015
PAX AMERICANA αλα Σύριζα
Το κείμενο θα μπορούσε να έχει τίτλο «Πασόκ-Σύριζα: βίοι παράλληλοι».
Το 1980, με τον αντιαμερικανισμό στα ύψη (από την αστυνομοκρατία του Καραμανλή) , ο «Παπανδρέου εδώ και τώρα Αλλαγή» με σημαία τις «βάσεις του θανάτου» και τα «τιμημένα γηρατειά» πήρε την εξουσία:
-Απαξίωσε την εκπαίδευση
-Βάφτισε τις «βάσεις του θανάτου» Νατοϊκές
-Έθεσε τα θεμέλια για να καταστραφεί ότι είχε απομείνει από την ελληνική παραγωγή, μετά την επέλαση του εθνοσωτήρα «Καραμανλή ή τανκς».
Όλοι ξέχασαν τις κακές βάσεις και τους Αμερικάνους και άρχισε η απίστευτη αύξηση του ελληνικού χρέους.
Είχα γράψει παλαιότερα για το πολύ περίεργο φαινόμενο του να επισκέπτεται ένας κομμουνιστής/επαναστάτης, και αρχηγός κόμματος αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον ναό του καπιταλισμού, στην πρώτη του επίσημη έξοδό του από την χώρα του.
Ο μόνος λόγος που κάνεις ένα τέτοιο «προσκύνημα» σε έναν «ιερό τόπο» είναι για να δηλώσεις την πίστη σου και να πάρεις τις ευλογίες του αφεντικού.
Να γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ «επαναστάτησε» κατά του ΔΝΤ και των ευρωπαίων σκιτζίδων. Με την αγανάκτηση του κόσμου (λόγω της άδικης και σκληρής μεταχείρισης από την «δημοκρατική» ΕΕ) να φτάνει σε οριακό σημείο χρειαζόταν μία επανάσταση-χαλάρωση.
Ο Τσίπρας (μιμούμενος τον Παπανδρέου σε κινήσεις, τόνο φωνής και εκφράσεις) ηγήθηκε της νέας επανάστασης και πήρε την εξουσία:
-Ξαφνικά το ΔΝΤ άρχισε να μας συμπαθεί
-Η Τρόικα έγινε Θεσμικό Όργανο
-Το ΕΠΑΧΘΕΣ ΧΡΕΟΣ έγινε «η χώρα πληρώνει τις υποχρεώσεις τις ΣΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ» (κατά την επίσημη έκφραση του Βαρουφάκη),
-Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας έγινε «ενοικίαση».
Τώρα βέβαια και η Διώρυγα του Παναμά «ενοικιάστηκε» για 99 χρόνια σε αμερικανική εταιρεία. Και όταν έληγε το συμβόλαιο (όλως τυχαίως) έγινε πραξικόπημα. Και η πρώτη ενέργεια του πραξικοπηματία ήταν να ανανεώσει την σύμβαση για άλλα 99 χρόνια.
Η ομοιότητα των επαναστάσεων του Παπανδρέου και του Τσίπρα βγάζουν μάτι.
Αλλά υποψιάζομαι ότι μάλλον κάνω λάθος:
-έχω οκτώ χρόνια να αγοράσω καινούριο υπολογιστή
-το κινητό μου είναι πέντε χρόνων
-δεν έχω ιδέα από τάμπλετ και 4G
-δεν ενδιαφέρομαι ΚΑΘΟΛΟΥ για το ποδοσφαιρικό τσίρκο
-δεν περνάω ούτε από τον δρόμο που υπάρχει προποτζίδικο
-δεν με ενδιαφέρει να γίνω πλούσιος ξύνοντας λαχεία
-αδιαφορώ για τις νέες μόδες και τις συνταγές των τηλεοπτικών σανοπωλείων
-μου γυρίζουν τα άντερα με τις σελέμπριτι και τα σταριλίκια
Προφανώς λοιπόν, δεν έχω άλλη δουλειά να κάνω και γεμίζω την άχαρη ζωή μου φανταζόμενος ομοιότητες που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Εξάλλου αν υπήρχαν, δεν θα τις είχαν αναφέρει οι «μαχόμενοι» δημοσιογράφοι των καναλιών;
Το 1980, με τον αντιαμερικανισμό στα ύψη (από την αστυνομοκρατία του Καραμανλή) , ο «Παπανδρέου εδώ και τώρα Αλλαγή» με σημαία τις «βάσεις του θανάτου» και τα «τιμημένα γηρατειά» πήρε την εξουσία:
-Απαξίωσε την εκπαίδευση
-Βάφτισε τις «βάσεις του θανάτου» Νατοϊκές
-Έθεσε τα θεμέλια για να καταστραφεί ότι είχε απομείνει από την ελληνική παραγωγή, μετά την επέλαση του εθνοσωτήρα «Καραμανλή ή τανκς».
Όλοι ξέχασαν τις κακές βάσεις και τους Αμερικάνους και άρχισε η απίστευτη αύξηση του ελληνικού χρέους.
Είχα γράψει παλαιότερα για το πολύ περίεργο φαινόμενο του να επισκέπτεται ένας κομμουνιστής/επαναστάτης, και αρχηγός κόμματος αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον ναό του καπιταλισμού, στην πρώτη του επίσημη έξοδό του από την χώρα του.
Ο μόνος λόγος που κάνεις ένα τέτοιο «προσκύνημα» σε έναν «ιερό τόπο» είναι για να δηλώσεις την πίστη σου και να πάρεις τις ευλογίες του αφεντικού.
Να γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ «επαναστάτησε» κατά του ΔΝΤ και των ευρωπαίων σκιτζίδων. Με την αγανάκτηση του κόσμου (λόγω της άδικης και σκληρής μεταχείρισης από την «δημοκρατική» ΕΕ) να φτάνει σε οριακό σημείο χρειαζόταν μία επανάσταση-χαλάρωση.
Ο Τσίπρας (μιμούμενος τον Παπανδρέου σε κινήσεις, τόνο φωνής και εκφράσεις) ηγήθηκε της νέας επανάστασης και πήρε την εξουσία:
-Ξαφνικά το ΔΝΤ άρχισε να μας συμπαθεί
-Η Τρόικα έγινε Θεσμικό Όργανο
-Το ΕΠΑΧΘΕΣ ΧΡΕΟΣ έγινε «η χώρα πληρώνει τις υποχρεώσεις τις ΣΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ» (κατά την επίσημη έκφραση του Βαρουφάκη),
-Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας έγινε «ενοικίαση».
Τώρα βέβαια και η Διώρυγα του Παναμά «ενοικιάστηκε» για 99 χρόνια σε αμερικανική εταιρεία. Και όταν έληγε το συμβόλαιο (όλως τυχαίως) έγινε πραξικόπημα. Και η πρώτη ενέργεια του πραξικοπηματία ήταν να ανανεώσει την σύμβαση για άλλα 99 χρόνια.
Η ομοιότητα των επαναστάσεων του Παπανδρέου και του Τσίπρα βγάζουν μάτι.
Αλλά υποψιάζομαι ότι μάλλον κάνω λάθος:
-έχω οκτώ χρόνια να αγοράσω καινούριο υπολογιστή
-το κινητό μου είναι πέντε χρόνων
-δεν έχω ιδέα από τάμπλετ και 4G
-δεν ενδιαφέρομαι ΚΑΘΟΛΟΥ για το ποδοσφαιρικό τσίρκο
-δεν περνάω ούτε από τον δρόμο που υπάρχει προποτζίδικο
-δεν με ενδιαφέρει να γίνω πλούσιος ξύνοντας λαχεία
-αδιαφορώ για τις νέες μόδες και τις συνταγές των τηλεοπτικών σανοπωλείων
-μου γυρίζουν τα άντερα με τις σελέμπριτι και τα σταριλίκια
Προφανώς λοιπόν, δεν έχω άλλη δουλειά να κάνω και γεμίζω την άχαρη ζωή μου φανταζόμενος ομοιότητες που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Εξάλλου αν υπήρχαν, δεν θα τις είχαν αναφέρει οι «μαχόμενοι» δημοσιογράφοι των καναλιών;
Γνωμικά
Το ταλέντο δημιουργεί δικές του ευκαιρίες.
Αλλά μερικές φορές φαίνεται ότι η έντονη επιθυμία όχι μόνο δημιουργεί δικές της ευκαιρίες, αλλά και τα δικά της ταλέντα.
Αλλά μερικές φορές φαίνεται ότι η έντονη επιθυμία όχι μόνο δημιουργεί δικές της ευκαιρίες, αλλά και τα δικά της ταλέντα.
5 Απριλίου 2015
Θεωρίες συνομωσίας (Οικονομία)
Μια βασική θεωρία συνομωσίας είναι ότι «κάποιοι» πλούσιοι (συνήθως Εβραίοι) συνωμοτούν για να θέσουν υπό τον έλεγχό τους την οικονομία όλου του πλανήτη, μετατρέποντας τους ανθρώπους σε εθελοντικούς σκλάβους.
Για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούν συνήθως δύο συγκοινωνούντα δοχεία: τον καπιταλισμό και τον κομουνισμό ή σοσιαλισμό αν προτιμάτε. Ο καπιταλισμός επιβάλλει άμεσες δικτατορίες. Ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός και λοιπές «δημοκρατικές» και «ανθρωπιστικές» κινήσεις, διαβρώνουν την κοινωνική δομή, στηρίζουν τον καπιταλισμό σαν «εχθροί» και τελικά επιτυγχάνουν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα: εξαθλιώνουν και εκμεταλλεύονται τις μάζες.
ΤΙ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΛΕΩ ΤΩΡΑ! Κανονικά πρέπει να σταματήσετε το διάβασμα αυτών των απίστευτων ανοησιών. Τα υπόλοιπα είναι ΜΟΝΟΝ για ΗΛΙΘΙΟΥΣ ανεγκέφαλους και αδαείς...
Αν διαβάσετε (έστω με το ένα μάτι λίγο ανοιχτό) ιστορία, θα δείτε ότι υπάρχουν μικροί και μεγάλοι κύκλοι όπου επαναλαμβάνονται τα γεγονότα. Για παράδειγμα ο Αριστοτέλης είχε πει: «Τα μέλλοντα είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος όμοια με όσα έχουν γίνει». Βέβαια, ο Αριστοτέλης είναι φασίστας και έτσι δεν πρέπει να του δίνουμε σημασία εμείς οι δημοκράτες και πολιτισμένοι άνθρωποι και ΚΥΡΙΩΣ να μην τον διαβάζουμε, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Αν όμως μελετήσετε λίγο (αντί να ασχολείστε με like στο Facebook, με την ομαδάρα σας ή με το ποιος σελέμπριτι πηδάει ποιον στο στάρ-σίστεμ) θα μπορέσετε να δείτε την καθοδική πορεία της Αμερικής, από μια χώρα άμεσης δημοκρατίας (όπως ήταν μετά την απελευθέρωσή της από τους Άγγλους) σε μία υπερχρεωμένη, στυγνή, αιμοσταγή δικτατορία που κάνει ξεδιάντροπη χρήση όπλων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το 1934, σε κύριο άρθρο της Chicago Tribune, με τίτλο «Σχεδιασμένη οικονομία ή προγραμματισμένη καταστροφή;» δημοσιεύτηκε μια γελοιογραφία.
Ο άνθρωπος πάνω στο γαϊδούρι είναι ο ακαδημαϊκός Rex Tugwell, ηγέτης του Brain Trust, «δεξαμενής σκέψης» του Ρούσβελτ. Η Brain Trust θα ανέπτυσσε νέες ιδέες για την Νέα Συμφωνία (όραμα του Ρούσβελτ να βοηθήσει την Αμερική να βγει από την οικονομική ύφεση).
Οι επιβάτες του κάρου, μεθυσμένοι από πολιτική δύναμη, είναι πρόσωπα της Brain Trust.
Αυτός που σκορπάει τα χρήματα, είναι ο σοσιαλιστικών ιδεών Υπουργός Γεωργίας Henry Wallace, ο οποίος ήταν γνωστός για τη σοσιαλιστική κλίσεις του.
Οι άνθρωποι πίσω από τον Wallace, προέρχονται από το «προοδευτικό κίνημα» του Σικάγου και είναι:
-Ο Harold L. Ickes, Υπουργός Εσωτερικών και διευθυντής της Υπηρεσίας Δημοσίων Έργων. Γιός του Ickes είναι (τι πρωτότυπο κορόιδα ψηφοφόροι) ο Harold M. Ickes, βασικό στέλεχος της κυβέρνησης Κλίντον.
-Ο Donald Richberg, «βοηθός πρόεδρος» στην κυβέρνηση του Ρούσβελτ.
Το κάρο έχει δύο πινακίδες:
-Η πλαϊνή πινακίδα που γράφει: «Τρυφερούδια του Κολούμπια και του Χάρβαρντ».
-Η πίσω πινακίδα γράφει: «Εξαντλώντας τους πόρους της σωστότερης κυβέρνησης στον κόσμο».
Στο κάτω μέρος της εικόνας κάθεται ο τρελαμένος Τρότσκι γράφοντας:
«Σχέδιο δράσης για τις ΗΠΑ.
Ξοδέψτε, Ξοδέψτε, Ξοδέψτε, υπό το πρόσχημα της αποκατάστασης
Διαλύστε την κυβέρνηση
Κατηγορήστε τους καπιταλιστές για την πτώχευση
Πετάξτε στα σκουπίδια το Σύνταγμα και κηρύξτε δικτατορία».
Στο βάθος ο Στάλιν σκέπτεται, παρατηρώντας την σκηνή: «Πόσο κόκκινη γίνεται η ανατολή του ήλιου».
Αυτή η γελοιογραφία του 1930 είναι απόλυτα επίκαιρη. Αλλάξτε τα ονόματα στο κάρο με αυτά σύγχρονων ελλήνων πολιτικών και οικονομικών «εγκεφάλων» και θα δείτε μπροστά σας τις σημερινές πρακτικές και ότι συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια.
Ποιος ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ την διαχρονική ομοιότητα;
Αυτός που ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να την παραδεχθεί.
Για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούν συνήθως δύο συγκοινωνούντα δοχεία: τον καπιταλισμό και τον κομουνισμό ή σοσιαλισμό αν προτιμάτε. Ο καπιταλισμός επιβάλλει άμεσες δικτατορίες. Ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός και λοιπές «δημοκρατικές» και «ανθρωπιστικές» κινήσεις, διαβρώνουν την κοινωνική δομή, στηρίζουν τον καπιταλισμό σαν «εχθροί» και τελικά επιτυγχάνουν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα: εξαθλιώνουν και εκμεταλλεύονται τις μάζες.
ΤΙ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΛΕΩ ΤΩΡΑ! Κανονικά πρέπει να σταματήσετε το διάβασμα αυτών των απίστευτων ανοησιών. Τα υπόλοιπα είναι ΜΟΝΟΝ για ΗΛΙΘΙΟΥΣ ανεγκέφαλους και αδαείς...
Αν διαβάσετε (έστω με το ένα μάτι λίγο ανοιχτό) ιστορία, θα δείτε ότι υπάρχουν μικροί και μεγάλοι κύκλοι όπου επαναλαμβάνονται τα γεγονότα. Για παράδειγμα ο Αριστοτέλης είχε πει: «Τα μέλλοντα είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος όμοια με όσα έχουν γίνει». Βέβαια, ο Αριστοτέλης είναι φασίστας και έτσι δεν πρέπει να του δίνουμε σημασία εμείς οι δημοκράτες και πολιτισμένοι άνθρωποι και ΚΥΡΙΩΣ να μην τον διαβάζουμε, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Αν όμως μελετήσετε λίγο (αντί να ασχολείστε με like στο Facebook, με την ομαδάρα σας ή με το ποιος σελέμπριτι πηδάει ποιον στο στάρ-σίστεμ) θα μπορέσετε να δείτε την καθοδική πορεία της Αμερικής, από μια χώρα άμεσης δημοκρατίας (όπως ήταν μετά την απελευθέρωσή της από τους Άγγλους) σε μία υπερχρεωμένη, στυγνή, αιμοσταγή δικτατορία που κάνει ξεδιάντροπη χρήση όπλων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το 1934, σε κύριο άρθρο της Chicago Tribune, με τίτλο «Σχεδιασμένη οικονομία ή προγραμματισμένη καταστροφή;» δημοσιεύτηκε μια γελοιογραφία.
Ο άνθρωπος πάνω στο γαϊδούρι είναι ο ακαδημαϊκός Rex Tugwell, ηγέτης του Brain Trust, «δεξαμενής σκέψης» του Ρούσβελτ. Η Brain Trust θα ανέπτυσσε νέες ιδέες για την Νέα Συμφωνία (όραμα του Ρούσβελτ να βοηθήσει την Αμερική να βγει από την οικονομική ύφεση).
Οι επιβάτες του κάρου, μεθυσμένοι από πολιτική δύναμη, είναι πρόσωπα της Brain Trust.
Αυτός που σκορπάει τα χρήματα, είναι ο σοσιαλιστικών ιδεών Υπουργός Γεωργίας Henry Wallace, ο οποίος ήταν γνωστός για τη σοσιαλιστική κλίσεις του.
Οι άνθρωποι πίσω από τον Wallace, προέρχονται από το «προοδευτικό κίνημα» του Σικάγου και είναι:
-Ο Harold L. Ickes, Υπουργός Εσωτερικών και διευθυντής της Υπηρεσίας Δημοσίων Έργων. Γιός του Ickes είναι (τι πρωτότυπο κορόιδα ψηφοφόροι) ο Harold M. Ickes, βασικό στέλεχος της κυβέρνησης Κλίντον.
-Ο Donald Richberg, «βοηθός πρόεδρος» στην κυβέρνηση του Ρούσβελτ.
Το κάρο έχει δύο πινακίδες:
-Η πλαϊνή πινακίδα που γράφει: «Τρυφερούδια του Κολούμπια και του Χάρβαρντ».
-Η πίσω πινακίδα γράφει: «Εξαντλώντας τους πόρους της σωστότερης κυβέρνησης στον κόσμο».
Στο κάτω μέρος της εικόνας κάθεται ο τρελαμένος Τρότσκι γράφοντας:
«Σχέδιο δράσης για τις ΗΠΑ.
Ξοδέψτε, Ξοδέψτε, Ξοδέψτε, υπό το πρόσχημα της αποκατάστασης
Διαλύστε την κυβέρνηση
Κατηγορήστε τους καπιταλιστές για την πτώχευση
Πετάξτε στα σκουπίδια το Σύνταγμα και κηρύξτε δικτατορία».
Στο βάθος ο Στάλιν σκέπτεται, παρατηρώντας την σκηνή: «Πόσο κόκκινη γίνεται η ανατολή του ήλιου».
Αυτή η γελοιογραφία του 1930 είναι απόλυτα επίκαιρη. Αλλάξτε τα ονόματα στο κάρο με αυτά σύγχρονων ελλήνων πολιτικών και οικονομικών «εγκεφάλων» και θα δείτε μπροστά σας τις σημερινές πρακτικές και ότι συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια.
Ποιος ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ την διαχρονική ομοιότητα;
Αυτός που ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να την παραδεχθεί.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)