Η δικτατορία των πεποιθήσεων (αναρωτηθήκατε;)

Μετά από όλα τα προηγούμενα, ΑΡΑΓΕ, αναρωτήθηκε κάποιος από εσάς:
-Τι είναι τελικά αυτή η «αόρατη» πεποίθηση;
-Εγώ έχω κάποια τέτοια πεποίθηση;
-Είναι σωστή ή λάθος;
-Προσπαθώ να την επιβάλλω στους άλλους ή όχι;
-Πως αλλάζει αν είναι λάθος;
Όλα αυτά τα ερωτήματα έχουν σημασία αν έχετε το «κουσούρι» να θέλετε να αλλάξετε και να γίνετε καλύτεροι.
Αν αισθάνεστε τέλειοι και φυσικά ΠΙΟ καλοί, ΠΙΟ έξυπνοι, ΠΙΟ τίμιοι κλπ από τους άλλους, μην ασχολείστε με αυτήν την βλακώδη σειρά αναρτήσεων. Μπείτε στο facebook  και στο tweeter κάνοντας like, δείτε ηλίθια τούρκικα σήριαλ ή χαζές πολιτικές συζητήσεις (και τα δύο επιπέδου νοημοσύνης σαλιγκαριού), παίξτε προπό, λότο, στοίχημα, ξυστό, αγοράστε γκάτζετ, μάθετε τι έκαναν οι σελέμπριτις, ποιος πήδηξε ποιόν στην Μύκονο και γενικά ασχοληθείτε με όλα αυτά τα θαυμάσια που έχει βάλει το Σύστημα μπροστά σας για να χάνετε ευχάριστα τον χρόνο σας.
Αν όμως, κάποιος αναρωτήθηκε για την πεποίθηση, είναι σίγουρο ότι δεν έχει καταλάβει ακόμα τι είναι η πεποίθηση ΟΥΤΕ και έχει δει κάποια.
Για αυτό θα δώσω -σαν βοήθεια- ένα απλοϊκό παράδειγμα πεποίθησης:
Πάτε στον χασάπη και αγοράζετε μισό κιλό κρέας και μισό κιλό κιμά. Πηγαίνετε στο σπίτι να τα ψήσετε. ΟΛΟΙ θα πλύνουν το κρέας ΚΑΛΑ (όπως διατάζουν εξάλλου οι τρομεροί τηλε-σεφ και οι τηλε-μαγείρισσες). Ο λόγος φυσικά είναι για να είναι «καθαρό» το κρέας. Μεγάλη βλακεία, αφού με το πλύσιμο θα μεταφέρετε στο κρέας τα όποια μικρόβια υπάρχουν στον νεροχύτη ή στα χέρια σας. Επιπλέον τα μικρόβια ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΝ επειδή θα ρίξετε λίγο νερό. Αν θέλετε καθαρό κρέας τότε να το πλένετε με σαπούνι και χλωρίνη!
ΑΝΤΙΘΕΤΑ, τον κιμά, όταν έρθει η ώρα να τον μαγειρέψετε, δεν τον πλένετε ΟΥΤΕ σας έχει πει κανένας να τον πλένετε. Αυτό είναι παράλογο, γιατί η επιφάνεια του κιμά είναι τεράστια σε σχέση με την επιφάνεια του κρέατος. Έτσι δυνητικά έχει την δυνατότητα να μεταφέρει και να αναπτύσσει μικρόβια πολύ πιο εύκολα.
Αλλά τότε γιατί κανένας δεν πλένει τον κιμά;
Απλούστατα γιατί υπάρχει η σχετική πεποίθηση «πρέπει να πλένω το κρέας».
Τώρα είναι σίγουρο ότι κάποιοι μανιακοί με την καθαριότητα ή μικροφοβιακοί θα μετατρέψουν την επισήμανση για το πλύσιμο του κιμά σε μία νέα πεποίθηση. Εκτός και αν η παλιά για το κρέας είναι πολύ δυνατή και «δεν τους αφήσει».
Για να δούμε τώρα. Μπορείτε να βρείτε μία άλλη, μια δικιά σας πεποίθηση;

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (ο μηχανικός άνθρωπος)

Θεωρητικά έχετε διαβάσει και ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ όσα έχω γράψει στις προηγούμενες αναρτήσεις για την δικτατορία των πεποιθήσεων.
Και θεωρητικά μπορείτε τώρα να ελέγξετε τις πεποιθήσεις σας, και να δείτε ποιες είναι σωστές και ποιες είναι λάθος ώστε να τις αλλάξετε.
Και εδώ μπαίνει το μεγάλο πρόβλημα: οι πεποιθήσεις είναι ΑΟΡΑΤΕΣ για εσάς.
Κινείστε, σκέφτεστε, και συμπεριφέρεστε με βάση κάποιες πεποιθήσεις, τις οποίες είναι τελείως αδύνατον να αντιληφθείτε ότι τις έχετε.
ΑΠΛΟΪΚΟ παράδειγμα: Γιατί πρέπει να λέτε καλημέρα και καλησπέρα;
Θα απαντήσετε ότι έτσι πρέπει ή έτσι κάνουν οι ευγενικοί άνθρωποι.
Καλύτερα θα ήταν να απαντούσατε ότι «έτσι σας έμαθαν». Πρόκειται για την πεποίθηση «είμαι ευγενικός άρα λέω καλημέρα». Τι θα γινόταν εάν μεγαλώνατε σε μία υποθετική χώρα όπου θα ήταν αγένεια να λέτε καλημέρα και καλησπέρα; Θα μεγαλώνατε με την πεποίθηση «είμαι ευγενικός άρα δεν λέω καλημέρα».
Ποια από τις δύο πεποιθήσεις άραγε είναι η ΠΙΟ σωστή;
Η μάνα μου διηγήθηκε κάποτε μία ιστορία από το χωριό. Κάπου στο 1920, κάποιος παραφύλαξε μία κοπέλα που βγήκε στην αυλή να απλώσει την μπουγάδα. Όταν η κοπέλα τεντώθηκε για να βάλει ένα ρούχο στην απλώστρα, σηκώθηκε λίγο η φούστα της και φάνηκε ο αστράγαλός της. Τότε ο τύπος εμφανίστηκε, είπε ότι είδε τον αστράγαλό της, και εκείνη αναγκάστηκε να τον παντρευτεί!!!
Σκεφτήκατε ποτέ πόσα τέτοια «πρέπει» έχουν εμφυτευθεί στην μνήμη σας από τότε που πρωτοείδατε το φως του ήλιου;
Σκεφτήκατε ποτέ πόσα τέτοια «πρέπει» έχουν  αντικατασταθεί με νέα «πρέπει» μέσα σε έναν μόλις αιώνα;
Όλα αυτά τα «πρέπει», τα οποία έχουν μεταβληθεί σε σιδερένιους κανόνες σας έχουν μετατρέψει σε μηχανικούς υπολογιστές που λειτουργούν με βάση το πρόγραμμα εγκατάστασης.
Και έχετε δει ποτέ κανέναν υπολογιστή να αναρωτιέται εάν το πρόγραμμα με βάση το οποίο λειτουργεί, το πρόγραμμα στο οποίο οφείλει κυριολεκτικά την ύπαρξή του είναι λάθος;

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (ο κακός συνδυασμός)

Οι πεποιθήσεις από μόνες τους δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα. Χρησιμεύουν για «να κρατάνε τα χαλινάρια» στους εκ φύσεως απείθαρχους ανθρώπους και να διατηρούν κάποια τάξη στις ανθρώπινες ομάδες.
Για παράδειγμα, το ένστικτο του σεξ, θα μετέτρεπε τους ανθρώπους και ειδικά τους νέους, σε μία αγέλη ζώων. Η ηθική και οι κοινωνικές απαγορεύσεις (διδαγμένες πεποιθήσεις και τα δύο) αποτελούν το χαλινάρι στο ζωώδες ένστικτο.
Και εδώ μπαίνει ένας άλλος παράγοντας, ο οποίος αποτελεί κυριολεκτικά ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ σε όλες τις κουλτούρες. Πρόκειται για τον ελαττωματικό ψυχισμό, για τον εγωισμό, ή για τα ΕΓΩ όπως τα αναφέρω.
Κανένας δεν έχει διάθεση να του «πατήσουν τον κάλο» σε αυτό το θέμα. Ο καθένας δίνει την δική του ερμηνεία, και μάλιστα (προσέξτε) αυτήν που τον συμφέρει ψυχολογικά.
Η απλούστερη περιγραφή για το ΕΓΩ είναι η παρακάτω:
Το ΕΓΩ ή ελάττωμα είναι μία ανάγκη ή μία αρετή που έχει τραβηχτεί στα άκρα και έχει παραμορφωθεί εντελώς.
Δύο απλά παραδείγματα για να καταλάβετε:
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΩΤΟ: Υπάρχει η ανάγκη να τρώμε για να ζήσουμε.
Το ένα άκρο: Κάποιοι θα γίνουν  παχύσαρκοι και θα πεθάνουν από το πολύ φαγητό.
Το άλλο άκρο: Κάποιοι θα πάθουν νευρική ανορεξία και θα πεθάνουν από πείνα.
Όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι ζουν και υπάρχουν στην κλίμακα μεταξύ των δύο άκρων.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ: Υπάρχει η αρετή του να λέμε την αλήθεια.
Το ένα άκρο:  Κάποιοι άνθρωποι θα γίνουν αθεράπευτοι ψεύτες λέγοντας ψέματα για οτιδήποτε και προκαλώντας την δυστυχία στους γύρω τους.
Το άλλο άκρο: Κάποιοι μπορεί να γίνουν αθεράπευτα φιλαλήθεις, σπέρνοντας εξίσου την δυστυχία και την καταστροφή. Φανταστείτε πχ κάποιον που αποκαλύπτει δημοσίως ότι κάποια γυναίκα απατάει τον άντρα της (ή το αντίθετο βέβαια). Μπορεί μεν να ισχυριστεί ότι λέει την αλήθεια, αλλά προκαλεί μεγάλη δυστυχία.
Όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι ζουν και υπάρχουν στην κλίμακα μεταξύ των δύο άκρων. Έτσι (κακώς βέβαια) μπορεί να θεωρηθούν «καλύτεροι» και άλλοι «χειρότεροι», ανάλογα με την απόστασή τους από το «κακό» άκρο.
Και τώρα στο ζουμί: Ζώντας σε αυτήν την κλίμακα, συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους. Έτσι θεωρείτε ότι είσαστε ΠΙΟ καλοί, ΠΙΟ ειλικρινείς, ΠΙΟ κλπ από τους υπόλοιπους. Αποτέλεσμα; Αυτοανακηρύσσεστε σε αλάνθαστους, τίμιους, καλούς κλπ που πρέπει να σώσουν και να διδάξουν τους λανθασμένους.
Ο συνδυασμός των πεποιθήσεων και του εγωικού αισθήματος «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ … ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ» είναι η ρίζα των κακών της δύσμοιρης υφηλίου.

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (διαστρεβλωμένη αντίληψη)

Πάρτε μερικά μικρά παιδιά που μόλις άρχισαν να περπατάνε.
Θα παρατηρήσετε ότι παίζουν όλα μαζί, χωρίς να ενδιαφέρονται για το χρώμα ή το φύλο των υπολοίπων.
Δεν θα τα δείτε να διαχωρίζονται σε καλούς και κακούς, πιστούς και άπιστους, δημοκράτες και φασίστες, όμορφους και άσχημους, άσπρους και μαύρους, κλπ.
Ξέρετε ποιος είναι ο λόγος;
Δεν έχουν εκπαιδευτεί ΑΚΟΜΑ  από τους μεγάλους στο να κρίνουν αυτό που βλέπουν. Το άσπρο και το μαύρο, το όμορφο και το άσχημο, το καλό και το κακό είναι έννοιες που δεν έχουν φυτευτεί ακόμα στο άγραφο χαρτί του νου τους. Δεν έχουν μάθει ακόμα να φοβούνται αυτό που δεν τους μοιάζει. Δεν έχουν μάθει ακόμα να θέλουν ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΑ να αλλάξουν τον άλλον. Δεν έχουν μάθει ακόμα ότι ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ.
Είναι προφανές ότι η διαφορά τους με εμάς είναι αβυσσαλέα. Ζουν σε έναν κόσμο απλότητας και ειρήνης. Δεν κρίνουν και δεν καταδικάζουν. Και είναι προφανές ότι κυριολεκτικά ζουν σε έναν Παράδεισο.
Για αυτό είπε και ο Χριστός: «αν δεν γίνετε σαν παιδιά δεν θα μπείτε στην Βασιλεία των Ουρανών». Και αυτό ισχύει είτε πιστεύετε είτε όχι είτε είσαστε μουσουλμάνοι ή χριστιανοί, όμορφοι ή άσχημοι, πλούσιοι ή φτωχοί, άσπροι ή μαύροι, κλπ, κλπ, κλπ.
Ποια είναι η διαφορά μας από τα παιδιά;
Έχουμε εκπαιδευτεί από το Σύστημα (δηλαδή από το σχολείο, την οικογένεια και τον κοινωνικό περίγυρό μας) να θεωρούμε κάποια πράγματα του φυσικού κόσμου «καλά» και κάποια «κακά».
Και το χειρότερο μας έχει εμποτιστεί η βαθιά πεποίθηση ότι όλα όσα έχουμε εκπαιδευτεί να θεωρούμε σαν σωστά, είναι η ΤΕΛΕΙΑ, η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, η ΜΟΝΑΔΙΚΗ αλήθεια που υπάρχει.
Αλλά όπως έχει πει κάποιος «Αν από τις πολλές αλήθειες διαλέξεις μία, αυτή θα γίνει ψέμα και εσύ φανατικός».
Έτσι αν είσαστε τίμιοι με τον εαυτό σας και κοιτάξετε λίγο πίσω από το προσωπείο που δείχνετε στους άλλους θα δείτε την αιτία όλων των κακών της σημερινής ανθρωπότητας: τον εγωισμό και τον φανατισμό.

Πόσο ηλίθιους μας θεωρούν;

Στην μεγάλη κομπίνα της 11ης Σεπτεμβρίου, οι Αμερικάνοι έπεισαν όλο τον κόσμο ότι μια ομάδα φανατικών κατάφερε με μερικά εικονικά μαθήματα πτήσης, να κυβερνήσει τα τεράστια Μπόινγκ και να τα κατευθύνει ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ στον στόχο.
Υπάρχουν απίστευτες λεπτομέρειες στο παραμύθι, όπως αυτό το τερατώδες ψέμα ότι μέσα στα συντρίμμια των Πύργων βρέθηκε ανέπαφο το διαβατήριο ενός αεροπειρατή!!!
Φανταστείτε: άνθρωποι, γραφεία, υπολογιστές, τηλέφωνα κλπ μετετράπησαν σ λεπτή σκόνη, αλλά το διαβατήριο επέζησε «χωρίς γρατζουνιά» από την σύγκρουση, την έκρηξη που ακολούθησε, την φωτιά που μαινόταν για ώρα και τελικά και από την κατάρρευση! Και από πάνω το ανακάλυψαν κιόλας μέσα στα εκατομμύρια τόνους των συντριμμιών! Αυτό αξίζει πραγματικά το Νόμπελ Επιστημονικής Φαντασίας.
Παραβλέποντας τις δεκάδες στοιχεία που δείχνουν πως όσοι πιστεύουν ότι επρόκειτο για τρομοκρατικό χτύπημα είναι το λιγότερο εύπιστοι, έρχομαι στο κυρίως θέμα μου: το πόσο ηλίθιους μας θεωρούν σήμερα.
Ο λόγος; Από το αεροδρόμιο της Τρίπολης οι ισλαμιστές έκλεψαν έντεκα ολόκληρα αεροσκάφη! Λες και ήταν ποδήλατα!
Πως στα κομμάτια οι ανεκπαίδευτοι ισλαμιστές έκλεψαν τόσα αεροπλάνα; Και έστω που βρήκαν τόσους πιλότους;  Και πως σηκώθηκαν τόσα αεροπλάνα χωρίς προσωπικό εδάφους που έπρεπε να τα ελέγξει και να τα γεμίσει καύσιμα; Και πως τα πέταξαν χωρίς να πάρουν είδηση τα ραντάρ στις γύρω χώρες, εξ ορισμού υπό αμερικανική ή ευρωπαϊκή κατοχή;
Και τελικά ΗΛΙΘΙΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΚΟΤΣΑΝΟ-ΕΙΔΗΣΕΩΝ πως κατάφεραν να τα κρύψουν; Προφανώς χρειάζονται ολόκληρο αεροδρόμιο για κάτι τέτοιο.
Και οι δορυφόροι των Αμερικανών δεν πήραν είδηση, και η ΣΙΑ δεν πήρε είδηση, και οι Εβραίοι δεν πήραν είδηση και όλοι μαζί ούτε μπορούν να φανταστούν που μπορεί να βρίσκονται τόσα Μπόινγκ λες και πρόκειται για κασόνια με μπίρες που τα κρύβεις στο πορτ-παγκάζ του αυτοκινήτου.
Και έτσι η ΣΙΑ και λοιποί έχουν στην διάθεσή τους έντεκα δικαιολογίες για να χτυπήσουν με πυραύλους οπουδήποτε στον κόσμο και να τα ρίξουν στους τζιχαντιστές που δεν ξέρουν ούτε το βρακί τους να δέσουν χωρίς βοήθεια από την Δύση.
Και καλά αυτοί. Εσείς πόσο ΗΛΙΘΙΟΥΣ θεωρείτε τους εαυτούς σας για να πιστεύετε τέτοιες κοτσάνες;

Η δικτατορία της «επανάστασης»

Το Σύστημα (όπως το εννοώ εγώ) είναι ένα πολύ περίεργο πράγμα. Είναι δύσκολο να εξηγηθεί αν και συνεχώς προσπαθώ να «αποκαλύπτω» τα διάφορά πρόσωπά του.
Στην φωτογραφία (που τράβηξα εχθές) βλέπετε ένα από αυτά.
 
Το Σύστημα έχει εκθρέψει ολόκληρες γενιές «επαναστατών». Από μωρά οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι οι μπάτσοι (όχι αστυνόμοι) δεν είναι άνθρωποι, αλλά γουρούνια, δολοφόνοι και  ΜΟΝΟ αυτοί φταίνε για τα ναρκωτικά, αφού αυτοί τα διακινούν.
Έτσι μία ομάδα ανεγκέφαλων, που πιστεύουν ότι είσαι αυτό που νομίζεις ότι είσαι και όχι αυτό που σε διαμόρφωσαν να είσαι, θεωρούν τους εαυτούς τους «κάτι ανώτερο».
Πίνουν ποτά που προωθεί το Σύστημα, φοράνε ρούχα που προωθεί το Σύστημα, ακούνε μουσική που προωθεί το Σύστημα, υιοθετούν συμπεριφορές που προωθεί το Σύστημα, καπνίζουν τσιγάρα που προωθεί το Σύστημα, και νομίζουν ότι επαναστατούν.
Και φυσικά θεωρούν ΝΤΕ-ΦΑΚΤΟ τους αστυνόμους ως άθλια ζώα άξια μόνο να τα σκοτώσεις. Και ορίστε η απόδειξη:
Ένας αλβανός κακοποιός, σκοτώνει στην φυλακή έναν φρουρό. Και ο ΗΛΙΘΙΟΣ «επαναστάτης» χαίρεται!
Ο φρουρός δεν είχε φίλους, γονείς, γυναίκα και παιδιά. Με το που γεννήθηκε άρχισε να εκπαιδεύεται για γουρούνι-βασανιστής. Το μόνο όνειρο της ζωής του ήταν να πάει στην φυλακή ως φρουρός και να βασανίζει αθώους κρατούμενους οι οποίοι για ψιλοπράγματα (εμπόριο ναρκωτικών, φόνους, ληστείες κλπ) «έφαγαν» κάποια χρόνια.
Και τώρα το ερώτημα:  
Είναι άραγε όλοι οι αστυνομικοί καθάρματα;
Είναι άραγε όλοι οι φυλακισμένοι καθάρματα;
Αν απαντήσετε ναι (σε οποιαδήποτε ερώτηση) είναι προφανές ότι ήσαστε παντελώς ηλίθιοι και ο λόγος είναι απλός:
Σε όλες τις φυλές, σε όλες τις ομάδες και υποομάδες ανθρώπων θα βρίσκετε πάντοτε καλούς και κακούς ανθρώπους. Και μάλιστα αν παρατηρήσετε λίγο -και ανάλογα με τις συνθήκες- θα δείτε ότι πολλές φορές οι καλοί άνθρωποι εμφανίζουν κακό χαρακτήρα και το αντίθετο. Και πάντοτε θα υπάρχουν άνθρωποι που από ευπιστία ή από τύχη θα μπλέκουν σε άσχημες καταστάσεις και θα πληρώνουν την νύφη όντας αθώοι.
Και το μόνο σίγουρο είναι ότι το Σύστημα διαμορφώνει ανθρώπους για να παίξουν ο καθένας και κάποιον ρόλο και μάλιστα άθελά του.
Με λίγα λόγια δεν ζούμε σε έναν παραδεισένιο κόσμο, όπου κυκλοφορούν άγγελοι. Ζούμε σε έναν ελαττωματικό κόσμο, γεμάτο με ελαττωματικούς ανθρώπους, τους οποίους εκμεταλλεύεται το Σύστημα για να επιβιώνει, βάζοντάς τους να αυτο-διαχωρίζονται σε «καλούς» και «κακούς».
Δεν συμφωνείτε έ;

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (αντίληψη)

Εφόσον η πεποίθηση που έχετε εξαρτάται από την αντίληψή σας για τα πράγματα, ας δούμε τι είναι η αντίληψη.
Η αντίληψη είναι μια ΑΥΤΟΜΑΤΗ διανοητική λειτουργία, η οποία αναγνωρίζει, ερμηνεύει και αποδίδει νόημα στις πληροφορίες που έρχονται από τον έξω κόσμο μέσω των πέντε αισθήσεων, με την βοήθεια:
1) της μνήμης (που αποθηκεύει τι εμπειρίες που αποκτάτε και την εκπαίδευση που είχατε είτε σχολική είτε «κοινωνική»)
2)  της συναισθηματικής σας κατάστασης (σκεφτείτε πόσο διαφορετικά σας φαίνονται τα πράγματα όταν είσαστε χαρούμενοι, ενώ τα ίδια ακριβώς φαίνονται «μαύρα» όταν έχετε κακή διάθεση).
Η λειτουργία της αντίληψης μπορεί να διαταραχθεί, και έτσι να αλλοιώσει την εικόνα της πραγματικότητας. Τότε μιλάμε για ψευδαισθήσεις,  παραισθήσεις, κλπ.
Και φυσικά νομίζετε ότι αυτό το τελευταίο είναι για παλαβούς και ότι εσείς είσαστε καλά, έτσι δεν είναι;
Όμως τα πράγματα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ.
Θα πρέπει να θεωρείτε ΔΕΔΟΜΕΝΟ το γεγονός ότι είμαστε όλοι μας τρελοί για δέσιμο! Το βασικό μας πρόβλημα είναι ότι ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΑΣΤΕ να βλέπουμε στραβά τον κόσμο.
Η μνήμη μας παρεμβαίνει (με βάση όλα όσα μάθαμε σαν «σωστά») και ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΕΙ την πραγματικότητα. Το πως γίνεται αυτό είναι μεγάλο και δύσκολο θέμα.

Ο πολιτισμός του μαρκαδόρου

Περιμένατε να γράψει κάτι καλύτερο το υβρίδιο που μεγάλωσε τυχαία έχοντας σαν νταντά την τηλεόραση, μέσα σε μία κοινωνία που θαυμάζει τους «καλλιτέχνες», τους ποδοσφαιριστές και οποιαδήποτε άλλη κενότητα αποφασίζει να προωθήσει το Σύστημα;

Τελευταία ευκαιρία για κάψιμο

Τα λιμανάκια της Βουλιαγμένης τα ξέρετε. Βρίσκονται σε μία λωρίδα γης ανάμεσα στην Βουλιαγμένη και την Βάρκιζα. Όπως βλέπετε στην δορυφορική εικόνα είναι ήδη καμένα και ξανακαμένα και ΦΥΣΙΚΑ κομμένα ήδη σε οικόπεδα. Αυτό μαρτυρούν οι πολλοί χωματόδρομοι που δεν είχαν κανέναν άλλον λόγο να φτιαχτούν.

Δεξιά στο κόκκινο βέλος συνέβη η τελευταία φωτιά πριν τρεις περίπου εβδομάδες.

Ξεκίνησε από το σημείο 1 και κατέληξε στον δρόμο στο σημείο 2. Έκαψε μερικούς θάμνους, οι οποίοι προφανώς δεν πρόκειται να ξαναφυτρώσουν και καψάλισε δύο δέντρα δίπλα στον δρόμο. Η φωτιά σταμάτησε από έλλειψη καύσιμης ύλης, αφού το μέρος είναι αρκετά ξερό και την αποτελείωσε η πυροσβεστική.
Η αιτία της; Εμφανώς κάποιο τσιγάρο, αφού σε αυτό το σημείο παρκάρουν πολλά δίκυκλα.
Κάνω λοιπόν έκκληση σε όλους τους ΗΛΙΘΙΟΥΣ αυτής της δύσμοιρης χώρας. Η περίοδος «κλείνει». Σε λίγο δεν θα μπορούμε να κάψουμε κάτι άλλο. Οπότε βάλτε τα δυνατά σας:
-Οι ΗΛΙΘΙΟΙ καπνιστές ας πετάξουν όσες πιο πολλές γόπες μπορούν (εδώ μπορούν να βοηθήσουν και όσοι καπνιστές δεν πετάνε τις γόπες από το παράθυρο).
-Οι ΗΛΙΘΙΟΙ που έχουν χωράφια ή οικόπεδα, ας κάψουν όποτε φυσάει τα ξερόχορτα για να βοηθήσουν στην εξαφάνιση του μισητού πράσινου.
-Οι ΗΛΙΘΙΟΙ γενικώς να βοηθήσουν με όποιον τρόπο μπορούν.
Είναι εμφανώς καλύτερο να ζούμε σε μία χώρα ζεστή, ξερή, κίτρινη, σκονισμένη και άνυδρη.
Η Αφρική μας πλησιάζει αργά και αυτή θα είναι η τελική μας μοίρα. Αλλά μερικοί βιάζονται να το πετύχουν. Ας βοηθήσουμε όλοι…

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (ορισμός)

Η λέξη πεποίθηση βγαίνει από το ρήμα πέποιθα, δηλαδή έχω πειστεί.
Ένας ορισμός που μου αρέσει να χρησιμοποιώ είναι ο παρακάτω:
Πεποίθηση είναι η εκλογή μίας αντίληψης ως σωστής, με κίνδυνο να είναι κάποια άλλη η αληθινή.
Με λίγα λόγια οι πεποιθήσεις σας δείχνουν για ποιά πράγματα έχετε πειστεί ότι είναι αληθινά ή ψεύτικα, ΧΩΡΙΣ να έχετε αντικειμενικές αποδείξεις για κάτι τέτοιο.
Είναι επομένως προφανές ότι αυτά για τα οποία έχετε πειστεί ότι είναι αληθινά ίσως να είναι ψεύτικα.
Είναι επίσης το ίδιο προφανές ότι αυτά για τα οποία έχετε πειστεί ότι είναι ψέματα ίσως να είναι αληθινά.
Για αυτό εξάλλου ένας σοφός λέει: «Αν ακούσεις κάτι που ταιριάζει με τις ιδέες σου πρόσεξε μήπως είναι λάθος. Και αν ακούσεις κάτι που δεν ταιριάζει με τις ιδέες σου πρόσεξε μήπως είναι σωστό». Ο σοφός ήξερε πολύ καλά ότι οι περισσότερες ιδέες είναι ΦΥΤΕΜΕΝΕΣ στο πρακτικά ανενεργό μυαλό των ανθρώπων και δεν έχουν καμία σχέση με την προσωπική τους πνευματική προσπάθεια.
Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι το να έχετε κάποια λάθος πεποίθηση που να την θεωρείτε σαν σωστή. Το πρόβλημα είναι ότι όταν κάποιος σας πει ότι αυτό που πιστεύετε σαν σωστό είναι λάθος, θα αντισταθείτε, θα εξεγερθείτε και θα τον κρεμάσετε.
Παράδειγμα; Η Ιερά Εξέταση που έστελνε στην πυρά όσους τολμούσαν να πουν ότι η γη δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος.
Μέχρι εδώ η ανάλυση για την πεποίθηση. Πριν πάω παρακάτω θα ήθελα να σκεφτείτε το εξής:
Θα προσπαθήσω να σας δείξω ότι ΟΛΑ ΟΣΑ πιστεύετε σαν αληθινά δεν είναι και ότι έτσι αυτο-μετατρέπεστε σε ανεγκέφαλα μηχανικά άτομα. Θα αντέξετε να σκεφτείτε έστω την πιθανότητα αυτή ή απλά θα με «κρεμάσετε»;