Τα είδη των ανθρώπων

Η συνήθης και πολύ απλοϊκή θεώρηση των συγχρόνων «ειδικών» είναι η παρακάτω:
«Όλοι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι, ίδιοι και χωρίζονται σε δημοκράτες και φασίστες».
Σε αυτήν την θεώρηση φασίστες εννοούν (συνήθως) όσους επιμένουν στα «πατροπαράδοτα» της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας.
Δημοκράτες εννοούν όσους απορρίπτουν οτιδήποτε παραδοσιακό και λειτουργούν με την νεοταξική φιλοσοφία του «μπάτε σκύλοι αλέστε».
Αυτού του είδους ο διαχωρισμός δεν είναι παρά μία τεράστια νεοταξική απάτη. Η πραγματική ταξινόμηση των ανθρώπων μπορεί να γίνει μόνο από ψυχολογική άποψη.
Όχι βέβαια με τον θεωρητικό τρόπο της μοντέρνας ψυχολογίας, αλλά με έναν λίγο «διαφορετικό» τρόπο. Έτσι θα αναλύσω το θέμα αυτό λίγο ακόμα. Υπάρχουν, λοιπόν, οι παρακάτω κατηγορίες ανθρώπων:
Πρώτη κατηγορία: Οι «τετράγωνοι» άνθρωποι, οι οποίοι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να αλλάξουν τις πεποιθήσεις τους έστω και αν είναι απόλυτα λανθασμένες. Θα υπερασπιστούν αυτήν την σταθερότητά τους με νύχια και με δόντια επικαλούμενοι οποιαδήποτε φιλοσοφική ή θρησκευτική δικαιολογία. Εδώ θα βρείτε κάθε είδους φανατικό θρησκευόμενο ή φανατικό άθεο (μία άλλη μορφή φανατικού θρησκευόμενου) που δεν συγχωρεί ποτέ τους άλλους, δεν τους επιτρέπει να έχουν διαφορετική γνώμη και ευθύνεται για κάθε είδους βία σε αυτήν την γη.
Δεύτερη κατηγορία: Οι «στρογγυλοί» άνθρωποι, οι οποίοι ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ υιοθετώντας οποιαδήποτε πεποίθηση τους βολέψει. Θα υπερασπιστούν αυτήν την μεταβλητότητά τους με νύχια και με δόντια επικαλούμενοι κάποια φιλοσοφική ή αθεϊστική δικαιολογία. Πρόκειται για άτομα που δεν έχουν κανενός είδους ηθικό φραγμό και κάνουν τα πάντα «για την πάρτη τους», και μπορούν να πουν ψέματα, να κάνουν απάτες, ή να προκαλέσουν ακόμα και πόλεμους και σφαγές για τα προσωπικά τους συμφέροντα.
Τρίτη κατηγορία: Οι άνθρωποι οι οποίοι είναι πότε «τετράγωνοι» και πότε «στρογγυλοί». Η αλλαγή τους οφείλεται στην εμπειρία που κουβαλούν. Δεν οφείλεται στις πρόσκαιρες ηθικές και κοινωνικές «αξίες» κάθε εποχής ούτε και στην μόδα που σερβίρεται σαν «πρόοδος».
Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να συζητήσουν πολιτισμένα και καταφέρνουν να επιτρέπουν στους άλλους να είναι διαφορετικοί από αυτούς, έστω και αν κάτι τέτοιο δεν τους αρέσει μερικές φορές.
Τέταρτη κατηγορία: Οι σοφοί άνθρωποι. Αυτοί ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ είναι ΤΕΛΕΙΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΙ. Τους απαγορεύεται να αλλάζουν τις αντιλήψεις τους, διότι πρόκειται για αντικειμενικές αντιλήψεις. Είναι βιωμένες από μία καμαρωτή, άκαμπτη, σοφή, ξύπνια και πραγματική ΨΥΧΗ-ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Αυτούς μπορείτε να τους κρεμάσετε ανάποδα, να τους βασανίσετε να τους σκοτώσετε αλλά δεν θα τους κάνετε να παραβούν τον μοναδικό νόμο που αναγνωρίζουν και εκτελούν. Το να λένε την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Οι δύο πρώτες κατηγορίες είναι οι πιο πολυπληθείς.
Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν πολύ λίγα άτομα.
Στην τέταρτη κατηγορία ανήκουν ελάχιστοι. Οι άνθρωποι της τέταρτης κατηγορίας περνάνε (ή έστω προσπαθούν να περνάνε) απαρατήρητοι. Διαφορετικά δεν γλυτώνουν από την μεταχείριση που τους επιφυλάσσουν οι δύο πρώτες κατηγορίες. Παράδειγμα; Ο Σωκράτης!
Για τους σοφούς οι υπόλοιποι άνθρωποι περνάνε από μπροστά τους απαρατήρητοι. Ένας σοφός άνθρωπος δεν θα παρατηρήσει ποτέ αν είσαστε μαύροι ή άσπροι, χριστιανοί ή μουσουλμάνοι, καλοί ή κακοί, όμορφοι ή άσχημοι.
Πολύ θα ήθελα να βρω έναν τέτοιον άνθρωπο. Το πρόβλημά μου είναι ότι εκτός του ότι ένας τέτοιος άνθρωπος είναι σπάνιος μάλλον αυτός ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΕ να τον βρω. Αφήστε που το πιθανότερο είναι ότι θα τον καταδίκαζα μόλις τον έβλεπα…