Περίεργες[;] πολιτικές συμπτώσεις και ομοιότητες

Ψάχνοντας διάφορα στο διαδίκτυο μάζεψα τρεις άσχετες περιπτώσεις, που τελικά δεν ήταν καθόλου άσχετες αν τις έβλεπες και τις τρεις μαζί.
1) Η Ινδία έγινε ανεξάρτητο κράτος το 1947. Τότε δημιουργήθηκαν ταραχές μεταξύ μουσουλμάνων και ινδουιστών που είχαν κάπου ένα εκατομμύριο θύματα. Η χώρα διαμελίστηκε στην Ινδία και στο Πακιστάν που έγινε αμιγώς μουσουλμανικό κράτος και δημιουργήθηκε ένα κύμα από δώδεκα εκατομμύρια πρόσφυγες. Το 1971 το Πακιστάν διαμελίστηκε και πάλι και δημιουργήθηκε το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές. Προηγήθηκε πόλεμος, γενοκτονίες με «έως τρία εκατομμύρια νεκρούς» και άλλο ένα κύμα δέκα εκατομμυρίων προσφύγων.
Από τότε οι τρεις χώρες βρίσκονται σε συνεχή αναταραχή σχέσεων και σποραδικές θρησκευτικο-πολιτικές συγκρούσεις.
2) Η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο κράτος το 1960. Λίγα χρόνια μετά, το 1974, και μετά τις γνωστές/άγνωστες [και ουσιαστικά ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ για τους υπηκόους του Ελλαντιστάν] δολοπλοκίες, η Τουρκία εισβάλει και η Κύπρος χωρίζεται σε δύο κρατίδια ένα χριστιανικό και ένα μουσουλμανικό. Φυσικά υπήρξαν οι απαραίτητες σφαγές και εκτοπίσεις πληθυσμών. Το μουσουλμανικό κρατίδιο τελικά κατέχει σχεδόν το σύνολο των κοιτασμάτων νερού της Κύπρου.
3) Το Σουδάν [με κοιτάσματα πετρελαίου] έγινε ανεξάρτητο κράτος το 1956. Υπέφερε από δύο εμφυλίους πολέμους, πρόσφυγες και πολλά θύματα από σφαγές και πείνα. Τελικά το 2011 χωρίστηκε σε ισλαμικό βόρειο και χριστιανικό νότιο Σουδάν. Το νότιο έχει τα περισσότερα κοιτάσματα πετρελαίου, αλλά το βόρειο έχει την δυνατότητα εξαγωγής.
Ποιο είναι όμως το κοινό σημείο στις τρεις αυτές τόσο διαφορετικές περιπτώσεις;
Και οι τρεις ήταν αποικίες της τόσο δημοκρατικής, τόσο ηθικής, τόσο τίμιας, τόσο ευαίσθητης στα ανθρώπινα δικαιώματα και τόσο πολιτισμένης Βρετανίας.
Και αν ψάξετε λίγο θα βρείτε πολλά τέτοια σύγχρονα παραδείγματα εφαρμογής του «διαίρει και βασίλευε» από τους «πολιτισμένους» στους χαχόλους ιθαγενείς παντού στην γη.