Μπορείς να πεις πόσα κουκούτσια περιέχει ένα μήλο. Δεν μπορείς να πεις όμως πόσα μήλα περιέχει ένα κουκούτσι.
Ότι συμβαίνει σε ένα μήλο το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σε έναν άνθρωπο.
Ένα μήλο έχει σπόρους και οι σπόροι έχουν άπειρες δυνατότητες. Ο άνθρωπος έχει επίσης σπόρους και αυτοί επίσης έχουν άπειρες δυνατότητες.
Αλλά εδώ είναι που αρχίσει το δράμα:
Ενώ το μήλο ακολουθεί την φύση του και παράγει δέντρα γόνιμα που τρέφουν ανθρώπους, ζώα και πουλιά, ο άνθρωπος ακολουθεί το ΕΓΩ του και παράγει καταστροφή, δυστυχία και πόνο.
Έχοντας την δυνατότητα της αυτοσυνείδησης, ξέφυγε από τον έλεγχο του ενστίκτου. Υπηρέτησε το προσωπικό του συμφέρον και δημιούργησε έναν πολιτισμό βασισμένο στην διαστροφή των αναγκών του.
Το ΕΓΩ πήρε τεράστιες διαστάσεις, αναπαράχθηκε στον Χρόνο και κατάπιε τον απλό φυσιολογικό άνθρωπο. Έτσι στην πραγματικότητα χρειάζεστε ένα πιάτο φαγητό για το βράδυ και ένα δωμάτιο για να κοιμηθείτε. Όμως η εγωική παγκόσμια διαστροφή σας, σας εκπαιδεύει από μικρούς και σας κάνει να χρειάζεστε μια μεγάλη αποθήκη γεμάτη τρόφιμα και τεράστια σπίτια με πολλά δωμάτια.
Αυτό όμως σημαίνει ότι άλλοι άνθρωποι δεν θα έχουν φαγητό να φάνε και μέρος να κοιμηθούν.
Αυτό βέβαια δεν ενδιαφέρει το πολυαγαπημένο ΕΓΩ των ανθρώπων.
Το αποτέλεσμα είναι ένας πολιτισμός με τεράστιες ανισότητες. Έναν πολιτισμό όπου ο πόλεμος, ο πόνος, η πείνα και τα βάσανα βρίσκονται στην ημερησία διάταξη.
Αυτό μπορεί να αντιστραφεί μόνο με την καλλιέργεια του ανθρώπου. Όμως η καλλιέργεια είναι δύσκολη υπόθεση και δεν μπορεί να την καταφέρει ο καθένας αφού η πρώτη προϋπόθεση είναι μία κοινωνία πολιτισμένη ψυχολογικά και όχι μία κοινωνία που εξυπηρετεί τα πάθη και την αποκτήνωση της μάζας.
Και βλέπετε κανέναν που να θέλει να αλλάξει αυτήν την κατάσταση;
Εσείς οι ίδιοι -αν παίρνατε τα ηνία στα χέρια σας- δεν θα προκαλούσατε πόνο και δυστυχία σε κάποιους εξυπηρετώντας κάποια συμφέροντα κάποιων άλλων που θα τα θεωρούσατε σωστά και δίκαια;
Μην διαμαρτύρεστε λοιπόν για την παγκόσμια δυστυχία και αδικία. Εσείς οι ίδιοι είσαστε ο σπόρος που την παράγει.
Ένα μήλο έχει σπόρους και οι σπόροι έχουν άπειρες δυνατότητες. Ο άνθρωπος έχει επίσης σπόρους και αυτοί επίσης έχουν άπειρες δυνατότητες.
Αλλά εδώ είναι που αρχίσει το δράμα:
Ενώ το μήλο ακολουθεί την φύση του και παράγει δέντρα γόνιμα που τρέφουν ανθρώπους, ζώα και πουλιά, ο άνθρωπος ακολουθεί το ΕΓΩ του και παράγει καταστροφή, δυστυχία και πόνο.
Έχοντας την δυνατότητα της αυτοσυνείδησης, ξέφυγε από τον έλεγχο του ενστίκτου. Υπηρέτησε το προσωπικό του συμφέρον και δημιούργησε έναν πολιτισμό βασισμένο στην διαστροφή των αναγκών του.
Το ΕΓΩ πήρε τεράστιες διαστάσεις, αναπαράχθηκε στον Χρόνο και κατάπιε τον απλό φυσιολογικό άνθρωπο. Έτσι στην πραγματικότητα χρειάζεστε ένα πιάτο φαγητό για το βράδυ και ένα δωμάτιο για να κοιμηθείτε. Όμως η εγωική παγκόσμια διαστροφή σας, σας εκπαιδεύει από μικρούς και σας κάνει να χρειάζεστε μια μεγάλη αποθήκη γεμάτη τρόφιμα και τεράστια σπίτια με πολλά δωμάτια.
Αυτό όμως σημαίνει ότι άλλοι άνθρωποι δεν θα έχουν φαγητό να φάνε και μέρος να κοιμηθούν.
Αυτό βέβαια δεν ενδιαφέρει το πολυαγαπημένο ΕΓΩ των ανθρώπων.
Το αποτέλεσμα είναι ένας πολιτισμός με τεράστιες ανισότητες. Έναν πολιτισμό όπου ο πόλεμος, ο πόνος, η πείνα και τα βάσανα βρίσκονται στην ημερησία διάταξη.
Αυτό μπορεί να αντιστραφεί μόνο με την καλλιέργεια του ανθρώπου. Όμως η καλλιέργεια είναι δύσκολη υπόθεση και δεν μπορεί να την καταφέρει ο καθένας αφού η πρώτη προϋπόθεση είναι μία κοινωνία πολιτισμένη ψυχολογικά και όχι μία κοινωνία που εξυπηρετεί τα πάθη και την αποκτήνωση της μάζας.
Και βλέπετε κανέναν που να θέλει να αλλάξει αυτήν την κατάσταση;
Εσείς οι ίδιοι -αν παίρνατε τα ηνία στα χέρια σας- δεν θα προκαλούσατε πόνο και δυστυχία σε κάποιους εξυπηρετώντας κάποια συμφέροντα κάποιων άλλων που θα τα θεωρούσατε σωστά και δίκαια;
Μην διαμαρτύρεστε λοιπόν για την παγκόσμια δυστυχία και αδικία. Εσείς οι ίδιοι είσαστε ο σπόρος που την παράγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου