Στην Ευρώπη έχουν αρχίσει να αντιδρούν στις μουσουλμανικές μαντήλες. Κάποιος απέλυσε δύο μουσουλμάνες, επειδή αρνήθηκαν να βγάλουν την μαντίλα. και το ευρωπαϊκό δικαστήριο έκρινε ότι δεν κάνει διακρίσεις η επιχείρηση που απαγορεύει στους εργαζόμενους να φορούν εμφανή πολιτικά, φιλοσοφικά και θρησκευτικά σύμβολα.
Δεν είναι μόνο η πραγματικά αντιαισθητική εμφάνιση της μαντήλας που συναγωνίζεται τις χαζές «μοντέρνες» δυτικές κομμώσεις. Είναι και το γεγονός, ότι ένας μικρόσωμος άνδρας μπορεί άνετα να ντυθεί με γυναικεία ρούχα. Έπειτα, μετατρέποντας την μαντήλα του σε φερετζέ μπορεί να πάει οπουδήποτε, να μπει οπουδήποτε και να περάσει με άνεση οποιονδήποτε τυπικό έλεγχο.
Πολλοί θα πουν ότι πρόκειται για σωστή απόφαση. Απλά όμως είδαν το τυρί και όχι την φάκα.
Η φάκα είναι καλυμμένη.
Μαζί με την απαγόρευση της μαντήλας οι «δημοκράτες» ζητάνε και την απαγόρευση του «εμφανούς» σταυρού. Έτσι σε λίγο μία γυναίκα με ντεκολτέ δεν θα μπορεί να φοράει σταυρό, αφού θα αποτελεί «εμφανές θρησκευτικό σύμβολο».
Το εθνόσημο με τον σταυρό και την λέξη «Ελλάς» άρχισε από το 2015 να ξηλώνεται σταδιακά για να απλοποιηθούν λέει οι στολές. Φυσικά σε ένα δύο χρόνια θα ξηλωθεί τελείως με κάποια νομικίστικη δικαιολογία.
Ήδη αρχίζει να καταργείται από σχολεία και δικαστήρια γιατί «προσβάλει τις πεποιθήσεις» κάποιων. Για παράδειγμα το 2002, μία ιταλίδα πολίτις φινλανδικής καταγωγής, η Σόιλε Λάουτσι ζήτησε να κατέβει ο σταυρός από το σχολείο. Δημοκρατικότατο! Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το ότι η πλειοψηφία δεν «προσβάλλεται» από την θέα του σταυρού και ότι ΑΝΤΙΘΕΤΑ υπάρχουν πολλοί που θα προσβληθούν εάν κατέβει.
Και μετά τους σταυρούς και τις μαντήλες, θα καταργηθούν οι σημαίες, τα καμπαναριά, οι μιναρέδες, τα σαρίκια των Σιχ, το ντύσιμο ιερέων και καλόγερων και γενικά ότι άλλο θυμίζει έστω και από μακριά ότι οι άνθρωποι εκ φύσεως έχουν ανάγκη να στηρίζονται σε κάτι «ανώτερο από αυτούς». Η Νέα Τάξη θέλει να επιβάλλει ως μόνο ανώτερο από τους ανθρώπους την ανθρώπινη διαστροφή κάθε είδους.
Και πιστεύω ότι δεν θα περάσει πολύς καιρός που θα αρχίσουν οι πρώτες επιθέσεις (φραστικές στην αρχή και νομικές μετά) σε κείμενα και αναρτήσεις που καταδικάζουν αυτήν την νεοταξική επίθεση κατά των λαών.
Εγώ που βρίζω κάπως την γλυτώνω επειδή είμαι «ο τελευταίος τροχός της αμάξης». Τα μερικά κλικ την ημέρα που γίνονται στην σελίδα με κάνουν να είμαι άσημος και επομένως αόρατος για τους δημοκράτες αυτού του κόσμου. Δεν βλέπετε πόσο αποστειρωμένα είναι κείμενα των εφημερίδων και οι τηλε-εκπομπές; Ή δεν σκεφτήκατε ποτέ τον λόγο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου