Με βάση όσα είπα στην πρώτη ανάρτηση τίθεται το ερώτημα τι μπορεί να κάνει κάποιος. Τα πράγματα είναι απλά.
Αν ψηφίσετε μεγάλο κόμμα τότε στηρίζετε απόλυτα και αποδέχεστε το παρόν διεφθαρμένο σύστημα. Αν ψηφίσετε μικρό κόμμα ΠΑΛΙ στηρίζετε το Σύστημα, αφού με την ενισχυμένη αναλογική η ψήφος σας θα πάει στο πρώτο και στο δεύτερο κόμμα.
Μιλώντας υποθετικά, μπορούν να γίνουν μόνο δύο πράγματα:
1) ΟΛΟΙ οι ψηφοφόροι δεν πάνε να ψηφίσουν. Αυτό σημαίνει πλήρη καταδίκη του τωρινού συστήματος. Για αυτόν τον λόγο ΟΛΑ τα κώματα δεξιά και αριστερά (και ειδικά τα αριστερά) ΚΟΠΤΟΝΤΑΙ κατά της αποχής. Τι θα κάνουν τα αριστερά κόμματα αν μείνουν χωρίς αντίπαλο; Με ποιόν «εχθρό» θα πολεμούν «για τα δίκια του εργάτη»;
Σε αυτήν την περίπτωση ΙΣΩΣ να μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό από αυτό που συμβαίνει τα τελευταία πενήντα χρόνια, αφού θα προκαλούσε τεράστια πολιτική αναστάτωση.
2) ΟΛΟΙ οι ψηφοφόροι ψηφίζουν μόνο δύο τρία μικρά κόμματα και κανένα μεγάλο. Αυτό θα άλλαζε πλήρως τον πολιτικό χάρτη.
Φυσικά ακόμα και έτσι, στο τέλος θα κυριαρχήσει η απληστία και ο εγωισμός των νέων κυβερνητών, που πολύ εύκολα θα διαβρωθούν από το Σύστημα και τα διεθνή οικονομικά συμφέροντα.
Συμπέρασμα:
Κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει καμία λύση και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Τα πράγματα θα γίνονται όλο και χειρότερα (με ενδιάμεσα σκαμπανεβάσματα) μέχρι κάποτε να επικρατήσει πλήρως η Νέα Τάξη που έχει ήδη περιγράψει ο Όργουελ.
Όχι δεν είμαι απαισιόδοξος. Αλλά δεν είμαι και αισιόδοξος, αφού είναι παράλογο να τρέφεις όνειρα «θερινής νυκτός» που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα.
Τελικά όμως, θα μπορούσατε να πείτε ότι είμαι αισιόδοξος, αφού ο λόγος που κάνω αυτές τις αναρτήσεις είναι ένας: ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ (σχεδόν ακατόρθωτο) είναι κάτι τέτοιο αλλά προσπαθώ να σας δείξω ότι δεν πρέπει να ταυτίζεστε και να υποφέρετε με όλα όσα συμβαίνουν και με όλα όσα θα συμβούν.
Όσο και να σκάτε η οικονομία δεν θα πάει καλύτερα.
Όσο και να σκάτε δεν θα βγείτε γρηγορότερα στην σύνταξη.
Όσο και να σκάτε τα παιδιά σας δεν θα βρουν εύκολα την δουλειά που ονειρεύεστε.
Όσο και να σκάτε θα βρείτε δυσκολίες και βάσανα μπροστά σας.
Όσο και να σκάτε ΠΑΝΤΟΤΕ οι στιγμές γαλήνης, ηρεμίας και ευτυχίας θα είναι λίγες και διάσπαρτες ανάμεσα στα προβλήματα.
Έτσι όταν δεν σκάτε, όταν δεν ταυτίζεστε και δεν υποφέρετε με τις αρνητικές καταστάσεις της ζωής ΜΟΝΟ ΕΣΕΙΣ ΚΕΡΔΙΖΕΤΕ είτε πάει καλύτερα η οικονομία είτε όχι.
Ο τελικός αντικειμενικός σκοπός μου είναι να πάψετε να είσαστε πρόβατα-ψηφοφόροι που στηρίζουν εκείνον που θα τους ταΐσει το νοστιμότερο κουτόχορτο ή που θα τους φοβίσει περισσότερο. Και από αυτό ΜΟΝΟ εσείς θα βγείτε κερδισμένοι.
Ο τελικός αντικειμενικός σκοπός μου είναι να πάψετε να είσαστε πρόβατα-ανθρωπάκια που φοβούνται για την δουλίτσα τους, για το σπιτάκι τους, για το αμαξάκι τους και μιζεριάζουν κλειδωμένα μέσα στο σπίτι και στο κόμμα/κώμα τους.
Ο τελικός αντικειμενικός σκοπός μου είναι να είσαστε άνθρωποι ελεύθεροι που μπορεί να τους ενοχλεί επειδή δεν έχουν δουλειά, μπορεί να τους ενοχλεί επειδή η πατρίδα τους βουλιάζει, που μπορεί να τους ενοχλεί βλέποντας την τόση δυστυχία γύρω τους, ΑΛΛΑ που δεν φοβούνται με όλα αυτά, που δεν ταυτίζονται και δεν υποφέρουν από τις στημένες αυτές καταστάσεις και παραμένουν ψυχολογικά ελεύθεροι. Και το μόνο που φοβούνται δεν είναι αυτοί που μπορούν να τους πάρουν το καλύβι τους και τις δεκάρες τους, αλλά ότι μπορεί να τους πάρουν την ψυχική τους γαλήνη, την ανθρώπινη υπερηφάνειά τους, την ίδια την ψυχή τους.
Κορόιδα ψηφοφόροι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου