Μερικές φορές, μετά το μεσημεριανό, κάθομαι και βλέπω στον υπολογιστή ταινίες από το διαδίκτυο. Τις περισσότερες φορές είναι ανόητες με υποτυπώδες σενάριο αλλά τις προτιμώ από το ανεκδιήγητο χάλι που λέγεται ελληνική ιδιωτική τηλεόραση.
Κάποιες φορές όμως «πιάνω λαβράκι».
Στην χθεσινή παντελώς βλακώδη ταινία, ένας δάσκαλος πολεμικών τεχνών παλεύει με διάφορους άλλους δάσκαλους για να «συνταξιοδοτηθεί» κρατώντας την φήμη του σαν μεγάλος δάσκαλος.
Μετά την νίκη του σε μία από τις μάχες, ρωτάει γιατί κέρδισε. Ένας μαθητής του απάντησε:
-Ο τάδε ήξερε πολλές τεχνικές, αλλά έκανε το λάθος να μην εξειδικευθεί σε καμία.
-Σωστά, είπε ο δάσκαλος. Ο καθένας χρειάζεται την προσωπική του τεχνική. Εκείνη που του ταιριάζει. Και αν είναι σοφός διαλέγει αυτήν που αντιστοιχεί στις δυνατότητές του και συγκεντρώνεται σε αυτήν. Την εξασκεί μέχρι να την τελειοποιήσει. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να τα μάθει όλα.
Εσείς έχετε βρει την κλίση σας; Έχετε αναπτύξει την ικανότητά σας μέχρι να γίνετε «δάσκαλοι»;
Ή μήπως φυτοζωείτε με τον «φόβο του αύριο», ασχολούμενοι με κάτι που σας ανάγκασε να κάνετε το Σύστημα, σκλάβοι στην «διαδικασία της παραγωγής», χωρίς καμία ψυχολογική ικανοποίηση;
Μήπως αφήσατε τα όνειρά σας στο χρονοντούλαπο;
Μήπως προσπαθείτε -έστω και ασυνείδητα- να κάνετε και τα παιδιά σας σκλάβους στο ίδιο μαγκανοπήγαδο που σας καταδυναστεύει;
Μήπως ταΐζετε -έστω και ασυνείδητα- το Σύστημα με νέο «κρέας»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου