Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

6 Δεκεμβρίου 2009

Ο ύπνος του «δικαίου» και τα κάγκελα της αυτο-φυλακής μας

Αν προσπαθήσετε να παρατηρήσετε προσεκτικά θα προσέξετε μία περίεργη ομοιότητα στους ανθρώπους. Όλοι είναι εγκλωβισμένοι μέσα σε μία διανοητική φυλακή, την οποία έχουν μάθει να θεωρούν σαν «ελεύθερη βούληση».
Τα κάγκελα της φυλακής αποτελούνται από τις πεποιθήσεις που έχει ο καθένας. Οι πεποιθήσεις δεν είναι παρά μία «περαστική μόδα» και εξαρτώνται ΚΥΡΙΩΣ από το μέρος που θα γεννηθεί κάποιος. Παράδειγμα: αλλιώς δομείσαι ψυχολογικά όταν μεγαλώνεις σε ένα χωριό και αλλιώς όταν μεγαλώνεις σε μία πόλη. Εκεί υπάρχει μία «ελευθερία» η οποία δεν υπάρχει στο χωριό.
Έτσι οι μεγάλοι σε μαθαίνουν τι είναι «σωστό» και τι είναι «λάθος». Αν όμως πας σε μία άλλη κοινωνία βλέπεις ότι εκεί θεωρούν άλλο σαν σωστό και λάθος. Παράδειγμα: στην Αφρική, σε πολλές χώρες, θεωρούν απόλυτα σωστό και ηθικό να ακρωτηριάζουν τα μικρά κοριτσάκια κόβοντάς τους την κλειτορίδα.
Ακόμη χειρότερα, εάν αλλάζατε εποχή θα βλέπατε τις τεράστιες διαφορές ανάμεσα στις πεποιθήσεις που κουβαλάτε εσείς και εκείνες που κουβαλούσαν οι άνθρωποι τότε.
Οι πεποιθήσεις εξαρτώνται επίσης από το τι μαθαίνεις και πως εκπαιδεύεσαι. Ο κόσμος «προχώραει μπροστά» και πράγματα ακλόνητα πριν μερικές δεκαετίες σήμερα είναι παρωχημένα. Παράδειγμα η προίκα και η παρθενία στην γυναίκα. Όλοι γνωρίζετε (οι γεροντότεροι σαν και μένα τουλάχιστον) το παλιό και εξευτελιστικό έθιμο του κρεμάσματος του ματωμένου σεντονιού, μετά την πρώτη νύχτα του γάμου, για να «διαλαλήσουν» το υψηλό ηθικό επίπεδο της νύφης αλλά και της οικογένειάς της.
Αν προσέξετε επίσης συνεχώς αλλάζετε πεποιθήσεις, δηλαδή συνεχώς αλλάζετε εκείνα που θεωρείτε σαν σωστά. Πράγματα που θεωρούσατε σωστά στα 15, τα θεωρείτε λάθος στα 20 κλπ.
Αυτό τελικά είναι μία πεποίθηση: η εκλογή μιας πιθανότητας σαν σωστής, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να είναι άλλη πιθανότητα η αληθινή.
Η πεποίθηση/κάγκελα/φυλακή λοιπόν σας παρέχει την βεβαιότητα ότι είναι σωστή. Μετά όμως την αλλάζετε, αλλά δεν σας περνάει ποτέ από τον νου ότι πιθανόν η νέα σας πεποίθηση να αποδειχθεί κάποτε το ίδιο λανθασμένη με εκείνην που παρατήσατε.
Ο ίδιος σας ο νους, το ίδιο σας το αγαπημένο ΕΓΩ, σας δουλεύει ψιλό γαζί κάνοντάς σας να πιστεύετε ότι μόνο και μόνο επειδή αλλάξατε τις πεποιθήσεις/ιδέες σας έχετε γίνει σοφότεροι ή καλύτεροι, ενώ το μόνο που κάνατε ήταν να βάλετε ένα πιο μαλακό στρώμα στο κελί σας.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη με ένα ωραίο βιβλίο γεμάτο με «πρακτικές συμβουλές» που αντέγραψε κάποιος και υπόσχεται θαύματα.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη με τα ωραία λόγια.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη με τα άσχημα λόγια.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη όταν διασκεδάζετε.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη όταν δεν διασκεδάζετε.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη ακολουθώντας τυφλά θρησκείες.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη ακολουθώντας τυφλά κόμματα.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη ακολουθώντας τυφλά νέες ιδέες.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη ακολουθώντας τυφλά παλιές ιδέες.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη ακολουθώντας τυφλά ορέξεις.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη ακολουθώντας τυφλά σκέψεις.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη ακολουθώντας τυφλά το ένστικτο.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη ακολουθώντας τυφλά την μόδα.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη όσο ρίχνετε το φταίξιμο στους άλλους.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη όταν ρίχνετε το φταίξιμο σε εσάς.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη όταν δεν ρίχνετε το φταίξιμο σε κανέναν.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη αν διαβάσετε αυτό και αδιαφορήσετε.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη αν διαβάσετε αυτό και δεν συμφωνήσετε.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη αν διαβάσετε αυτό και συμφωνήσετε.
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη…
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη…
Η φυλακή σας γίνεται ισχυρότερη…
κλπ
Η φυλακή σας τελικά γίνεται ισχυρότερη και μόνο που αναπνέετε γιατί ακόμη και για αυτό χρησιμοποιείτε τον νου σας.
Ένας τρόπος υπάρχει για να ξεφύγει κάποιος. Είναι ο δυσκολότερος και εκείνος που οι περισσότεροι απορρίπτουν άμεσα και αυτόματα.
Βάλτε καλά στο μυαλό σας ότι εκείνο που σας φυλακίζει, σας παγιδεύει και σας εγκλωβίζει είναι ο νους σας, οι πεποιθήσεις σας και το πολλαπλό αλλά και πολυαγαπημένο σας ΕΓΩ.
Το πολυαγαπημένο σας ΕΓΩ είναι οι παλιές και σκουριασμένες σιδηροτροχιές πάνω στις οποίες τρέχει το ταλαίπωρο τραίνο της μίζερης ύπαρξής σας. Και κανένας άνθρωπος-τραίνο δεν καταλαβαίνει ότι βρίσκεται παγιδευμένος στις σιδηροτροχιές του, γιατί αυτές του δίνουν μία ψευδαίσθηση ελευθερίας. Όσο και να τις γυαλίσετε θα παραμείνουν σιδηροτροχιές. Και το πολύ-πολύ να τις αλλάξετε και να εγκλωβιστείτε σε καινούριες.
Οι πιο πολλοί άνθρωποι έχουν βολευτεί μέσα στην φυλακή τους και επιπλέον θα αντισταθούν λυσσαλέα εάν πας να τους ανοίξεις την πόρτα.
Πολλοί βέβαια καταλαβαίνουν ότι είναι εγκλωβισμένοι.
Από αυτούς όμως λίγοι αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να ξεφύγουν.
Από αυτούς ακόμα λιγότεροι προσπαθούν να ξεφύγουν.
Τέλος ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι να μελετήσουν πραγματικά την «μέθοδο απόδρασης».
Οι πιο πολλοί, από όσους καταλαβαίνουν ότι βρίσκονται σε μία φυλακή, αρέσκονται απλά στο να περιγράφουν την κατάστασή τους νομίζοντας ότι αυτό «είναι κάτι». Αλλά και αυτό μία πεποίθηση είναι.
Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος διαφυγής. Η οποιαδήποτε δραστηριότητά σας, τα ταξίδια, οι εκδρομές, το γλέντι, η γυμναστική, το διάβασμα, οι επισκέψεις, τα μπαράκια, ο κινηματογράφος, το θέατρο, η τηλεόραση, οι γιορτές, η κρασοκατάνυξη, το κάπνισμα, τα ναρκωτικά, το σεξ κλπ, κλπ, κλπ το μόνο που καταφέρνουν είναι να σας κάνουν να ξεχάσετε για λίγο ότι βρισκόσαστε μέσα σε μία φυλακή.
Έτσι:
Πάντοτε θα νομίζετε ότι αν ήσασταν κάπου αλλού τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.
Πάντοτε θα νομίζετε ότι αν σας είχε συμβεί αυτό ή εκείνο τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.
Πάντοτε θα νομίζετε ότι αν κάνατε αυτό ή εκείνο τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.
Πάντοτε θα νομίζετε ότι αν καταλάβαιναν οι άλλοι την αξία σας τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.
Για αυτό πάντοτε θα είσαστε κουρασμένοι, θα βαριέστε και θα ψάχνετε για διαφυγές.
Να μην σας απογοητεύσω, αλλά ο δρόμος προς την ελευθερία περνάει μέσα από την πόρτα που είναι ορθάνοιχτη. Αλλά όλος ο κόσμος προσπαθεί να περάσει μέσα από τον τοίχο.
Κρίμα δεν είναι;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου