Η δύναμη του ΕΓΩ

Κάθε τόσο κάνω καταχωρήσεις σχετικά με τον πιο παραγνωρισμένο και πρακτικά άγνωστο τομέα της ανθρώπινης ψυχολογίας: το ΕΓΩ, το οποίο είναι τόσο αγαπητό, ώστε όλοι οι άνθρωποι το θεωρούν αναπόσπαστο τμήμα του εαυτού τους, το υπερασπίζονται και γεμάτοι υπερηφάνεια λένε: «Εγώ θέλω αυτό», «Εγώ θα κάνω εκείνο», «Εγώ είμαι έτσι».

Μάλιστα το ΕΓΩ έχει αναδειχθεί σε κάτι «θεϊκό», σε κάτι που θα πρέπει να αναζητάμε και να επιδιώκουμε την ταύτιση μαζί του.

Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Το ΕΓΩ ή καλύτερα θα έλεγα τα ΕΓΩ, δεν είναι παρά η διαστρεβλωμένη άποψη του εαυτού μας. Πρόκειται για τα ελαττώματα που φέρουμε στον εσωτερικό μας κόσμο. Πρόκειται για χιλιάδες προσωπικότητες που απαιτεί η κάθε μία το δικό της. Έτσι θυμώνουμε, ζηλεύουμε, κλέβουμε, σκοτώνουμε, λέμε ψέματα, γινόμαστε παχύσαρκοι, πεθαίνουμε από το κάπνισμα κλπ, κλπ, κλπ, και παρόλα αυτά θεωρούμε ότι είμαστε οι πιο σωστοί και τέλειοι άνθρωποι και επιπλέον ότι η οποιαδήποτε δράση μας είναι δικαιολογημένη.

Όλα τα παραπάνω μπορείτε να τα καταλάβετε καλύτερα από ένα ακραίο παράδειγμα, αυτό του Μάικλ Τζάκσον. Και από την οπτική αυτή γωνία μπορείτε να καταλάβετε και την δράση του παράξενου αυτού «ειδώλου» της μουσικής.

Το χρήμα, η δόξα και η δημοσιότητα δεν ήταν αρκετά για αυτόν. Δυσαρεστημένος (όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι) με τον εαυτό του ήθελε να είναι κάτι άλλο.

Κατάστρεψε το σώμα του, μπήκε σε μία ιδιότυπη φυλακή-κόλαση από πόνους, φάρμακα και εγχειρήσεις (ούτε στον ήλιο δεν μπορούσε να βγει χωρίς ομπρέλα) και τελικά πέθανε δυστυχής και παραμορφωμένος σε ηλικία πενήντα ετών.

Αν δεν ήταν τόσο εγωπαθής, θα μπορούσε να είναι ένας υγιής πενηντάρης μαύρος, που θα χαιρόταν την ζωή και τα πλούτη του τραγουδώντας, χορεύοντας και διασκεδάζοντας.

Αλλά ο εγωισμός του ήταν τεράστιος. Και το αγαπημένο του ΕΓΩ τον οδήγησε στον γνωστό δρόμο.

Λίγο πολύ όλοι γνωρίζετε για το γεγονός αυτό, αφού τα κοράκια των ΜΜΕ έχουν πέσει επάνω στο πτώμα και το ξεσκίζουν. Αλλά μερικές πληροφορίες νομίζω ότι θα ήταν ένα καλό τέλος για το άρθρο:

Τις τελευταίες μέρες της ζωή του, ο "βασιλιά της Ποπ" βρισκόταν σε άθλια κατάσταση.

Οι γοφοί, τα οπίσθια και τα μπράτσα του ήταν κατατρυπημένα, οι φλέβες του ήταν όλες σπασμένες, προφανώς από τις ενέσεις αναλγητικών και παυσίπονων που έκανε τρεις φορές την ημέρα εδώ και χρόνια, ενώ οι περισσότερες από 13 πλαστικές επεμβάσεις στις οποίες είχε υποβληθεί για να αλλάξει την εμφάνιση του, είχαν αφήσει το σώμα του παραμορφωμένο.

Ήταν 51 κιλά, καθώς έπασχε από νευρική ανορεξία. Ο ιατροδικαστής βρήκε το στομάχι του άδειο από τροφή, αλλά γεμάτο με χάπια που είχε πάρει πριν του γίνει η ένεση που προκάλεσε την ανακοπή.

Είχε χάσει όλα του τα μαλλιά, ενώ το κρανίο του κάλυπτε ένα λεπτό χνούδι και φορούσε περούκα όταν πέθανε. Η περιοχή πάνω από το αριστερό του αυτί ήταν εντελώς φαλακρή και έφερε ένα άσχημο σημάδι ως αποτέλεσμα ενός ατυχήματος που είχε το 1984, όταν τα μαλλιά του πήραν φωτιά στην διάρκεια ενός διαφημιστικού που έκανε για την "Pepsi Cola".

Το πρόσωπό του ήταν σημαδεμένο από πλήθος χειρουργικών ουλών από επεμβάσεις αισθητικής, η ράχη της μύτης του είχε εξαφανιστεί και η δεξιά πλευρά της είχε καταρρεύσει.

Τα συμπεράσματα για το "αγαπημένο ΕΓΩ" δικά σας.