Πεντέλη: Βαρυτικές ανωμαλίες

Στον περιφερειακό δρόμο που ανεβαίνει στην Πεντέλη και κατεβαίνει από την πίσω μεριά προς την θάλασσα παρατηρείται σε κάποιο σημείο ένα ενδιαφέρον φαινόμενο. Πρόκειται για μια βαρυτική ανωμαλία αγνώστου προέλευσης. Λένε επίσης ότι στο μέρος αυτό γίνονται και εμφανίσεις ΑΤΙΑ.

Το σημείο είναι ήδη γνωστό εδώ και πολλά χρόνια. Έχουν γίνει εκπομπές στην τηλεόραση και υπάρχουν αναφορές σε βιβλία.

Οι «ειδικοί» έτρεξαν να εξηγήσουν αμέσως το φαινόμενο σαν οφθαλμαπάτη. Σε τέτοιου είδους φαινόμενα δεν γίνεται ποτέ μια σοβαρή έρευνα με πραγματικά επιστημονικό τρόπο. Έτσι όλοι μπορούν να «κερδοσκοπούν» στο θέμα προβάλλοντας τις προσωπικές τους ιδεολογίες.

Μπορείτε να βρείτε εύκολα το κομμάτι του δρόμου όπου εμφανίζεται το φαινόμενο αυτό: Ανεβαίνουμε τον περιφερειακό δρόμο. Όταν ο δρόμος φτάσει στο πιο ψηλό σημείο, αρχίζει να κατεβαίνει στρίβοντας προς τα αριστερά. Αμέσως μετά την στροφή υπάρχει ένα ευθύ κομμάτι δρόμου μήκους 200 μέτρων περίπου. Μετά αρχίζει άλλη στροφή προς τα δεξιά. Απάνω στην στροφή υπάρχει βρύση με τρεχούμενο νερό και σπιτάκι της Πυροσβεστικής. Αυτό το κομμάτι είναι που παρουσιάζει την βαρυτική ανωμαλία.

Καταρχήν αν απομακρυνθείτε και κοιτάξετε τον δρόμο θα παρατηρήσετε ότι έχει μία εμφανή κλίση. Σας πληροφορώ ότι το μάτι είναι από τα καλύτερα όργανα αντίληψης της οριζοντίου και της καθέτου. Μπορεί να καταλάβει διαφορές ακόμη και μικρότερες της μιας μοίρας, φυσικά πάντοτε από κάποια απόσταση και με ένα ικανοποιητικό μήκος αντικειμένου.

Έτσι δεν στέκει ο ισχυρισμός ότι πρόκειται για οφθαλμαπάτη και ο δρόμος είναι λίγο κατηφορικός αλλά φαίνεται ότι είναι ανηφορικός.

Εκεί θα παρατηρήσετε τα εξής ενδιαφέροντα πράγματα:

-Αν μπείτε στην ανηφόρα με 20 χιλιόμετρα ταχύτητα και σβηστή μηχανή, το αυτοκίνητο θα αρχίσει να αυξάνει ταχύτητα μέχρι περίπου τα 40 και μετά θα επιβραδύνει μέχρι να σταματήσει περίπου στα δύο τρίτα της διαδρομής. Αν το αμάξι είναι πολύ μικρό τότε θα φτάσετε σχεδόν στην άλλη στροφή.

-Το αυτοκίνητο σταματημένο δεν κυλάει προς τα πίσω.

-Έχει την τάση να προχωράει πολύ αργά προς την ανηφόρα. Αυτό το καταλαβαίνετε αν βάλετε το χέρι σας μπροστά στην ρόδα. Θα αισθανθείτε μία αργή πίεση από το ελαστικό.

-Είναι πολύ δύσκολο να σπρώξετε το αμάξι προς την κατηφόρα, βάζοντας όλη σας την δύναμη και με τα δύο χέρια.

-Προς την ανηφόρα μπορείτε να σπρώξετε το αμάξι με ένα δάχτυλο!

-Αν παρατηρήσετε τον δρόμο θα σας φανεί ότι είναι οριζόντιος, παρά το γεγονός ότι πριν είδατε από μακριά ότι έχει σημαντική κλίση.

Δεν υπάρχει ικανοποιητική απάντηση για την αιτία που προκαλεί κάτι τέτοιο. Υπάρχουν και άλλα μέρη στον κόσμο με παρόμοιες αναφορές.

Για την Ελλάδα δεν ξέρω αν υπάρχουν άλλα σημεία, εκτός της Πρώτης Σερρών και της Κοζάνης (όπου έκανα προσωπική έρευνα). Υπάρχουν και εκεί δύο σημεία, το ένα δρόμος και το άλλο ένα λοφάκι.

Στο λοφάκι, ο προσεκτικός παρατηρητής μπορεί να βιώσει ελαφριά ζάλη σε συγκεκριμένα σημεία, ενώ αισθάνεται έντονα «κάτι» να τον «τραβάει» στην κατηφόρα. Θα παρατηρήσει επίσης πεύκα συστραμμένα γύρω από τον εαυτό τους.

Στον δρόμο που ήταν πολύ στενός και με στροφές γινόντουσαν πολλά ατυχήματα. Κάτι συμβαίνει εκεί που προκαλεί αλλοίωση στην ικανότητα του ανθρώπου να αντιλαμβάνεται το οριζόντιο και το κάθετο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα ισορροπίας και προσανατολισμού, με πιθανό αποτέλεσμα την πρόκληση ατυχημάτων.

Τα ατυχήματα συνεχίστηκαν ακόμη και όταν ο δρόμος έγινε φαρδύτερος και με δύο χωριστές λουρίδες. Όταν περνάς τον δρόμο με αυτοκίνητο έχεις την αίσθηση ότι ο δρόμος είναι χάλια με αρνητικές κλίσεις. Νοιώθεις να σε «τραβάει» υπερβολικά σε σχέση με την ταχύτητα που τρέχεις. Όμως ο δρόμος έχει πραγματικά πολύ καλές κλίσεις, κάτι παράξενο για ελληνικό δρόμο. Τελικά έχουν μπει πινακίδες ότι προειδοποιούν ότι ο δρόμος είναι επικίνδυνος.

Μια «επιστημονική» εξήγηση που διάβασα κάποτε είναι ότι κάπου κοντά υπάρχει μεγάλη συμπαγής μάζα κάποιου υλικού που προκαλεί αλλαγή του βαρυτικού πεδίου της γης. Η απορία εδώ είναι: «Πόσο μεγάλη πρέπει να είναι αυτή η μάζα για να διαταράσσει την βαρύτητα ολόκληρης της γης»;

Μην πάρετε αψήφιστα το θέμα, όσο περίεργο και αν φαίνεται. Μην ξεχνάτε ότι από την «πίσω» πλευρά του βουνού βρίσκεται η σπηλιά του Νταβέλη και ο περίεργες στοές με τις εξίσου περίεργες ιστορίες και περιστατικά. 

Έχω και εγώ μια ιστορία από εκεί: Πηγαίνοντας βόλτα με το αυτοκίνητο στους χωματόδρομους της περιοχής και ψάχνοντας για το αρχαίο λατομείο, ξαφνικά το κινητό άνοιξε μόνο του και άρχισαν να ακούγονται αυτά που συζητιώντανι πριν λίγο μέσα στο αμάξι. Δεν ξέρω αν ήταν σύμπτωση ή κάτι άλλο, πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πατήθηκαν πλήκτρα καθώς το κινητό βρισκόταν με την πλάτη πάνω στο τασάκι του σασμάν. Επίσης την ώρα που -με σταματημένο το αυτοκίνητο- ασχολιόμασταν με το θέμα εμφανίστηκε "από το πουθενά" ένας τύπος, ο οποίος πέρασε δίπλα μας αδιάφορα και χάθηκε στην επόμενη στροφή. Δεν φαινόταν περιπατητής και λόγω της έκπληξης του τηλεφώνου δεν τον κοίταξα καλά. αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν θα δεις πολλούς ανθρώπους στους χωματόδρομους της περιοχής. μάλλον δεν θα δεις κανέναν, ειδικά χωρίς μεταφορικό μέσον.